10.4 Durf niet te weten

10.4

Durf niet te

weten Wij leven in een maatschappij van meningen. Ergens iets van vinden en daar argumenten bij hebben geeft ons aanzien en eigenwaarde. Jarenlang vertelt het schoolsysteem ons dat het belangrijk is veel kennis in ons hoofd op te slaan. Maatschappelijk gezien staan ‘geleerden’ en ‘intellectuelen’ nog steeds in hoog aanzien. Om manager te worden is het nog steeds aan te raden een MBA-opleiding te volgen. Onderzoek, bijvoorbeeld van professor Minzberg, laat zien dat in de praktijk managers het geleerde niet of nauwelijks toepassen. Maar een MBA-titel heeft niets in aanzien ingeboet.

Het is zeer de vraag of je als professional het meest effectief bent op het moment dat je je professionele identiteit op je kennis baseert. Veel managers worden manager omdat ze het beste jongetje of meisje van de klas zijn. Omdat ze veel van de materie weten. Maar veel inhoudelijke vakkennis hebben, wil totaal niet zeggen dat je ook goede managementvaardigheden hebt.

Natuurlijk is het niet zinloos om vakkennis en ervaring te hebben. Maar een teveel aan kennis verblindt ook of maakt rigide. Hoe meer kennis je van iets hebt, hoe moeilijker het wordt om buiten je eigen kaders te denken. Je weet immers al zo veel, dat nóg een nieuwe invalshoek steeds meer ondenkbaar wordt.

Vrees kennis niet. Durf gerust een mening te hebben. Maar train met name de vaardigheid om open te blijven staan voor nieuwe kennis, nieuwe invalshoeken en nieuwe meningen. Kortom, leer jezelf luisteren. Niet luisteren in de zin van horen, maar echt luisteren. Je werkelijk proberen te verdiepen, echt proberen te begrijpen wat de ander zegt en bedoelt.

Juist omdat de halfwaardetijd van kennis steeds korter wordt − techniek en inzichten ontwikkelen zich sneller dan ooit − is het vermogen om je open te blijven stellen steeds belangrijker geworden.

Probeer dus niet meteen een mening te hebben. Probeer niet meteen op zoek te gaan naar kennis die je meent te bezitten. Maar verbaas je over de nieuwe visie die de ander inbrengt. Zo blijf je je kennis verrijken zonder dat je vastkoekt.