1 minute read

4.9 En dan?

4.9

En dan? Oké, stel je mist die deadline. En dan? Worden je collega’s dan woedend? Loopt die klant dan weg? Ontslaat je baas je?

Wij voelen vaak stress omdat we de consequenties vrezen van ons falen. Die consequenties zien we vooral in de buitenwereld. Andere mensen om ons heen zouden kunnen afkeuren wat we gedaan of juist niet gedaan hebben: collega’s, leidinggevenden, klanten, vrienden of familie. Als je altijd gestrest bent, betekent dat dan dat iedereen in jouw omgeving voortdurend op het punt staat zwaar in jou teleurgesteld te raken? Is dat echt wel zo? In de praktijk vrezen we helemaal niet zo erg het oordeel van anderen. Wel van iemand anders, namelijk van onszelf.

In de oosterse filosofie speelt het begrip ‘ego’ een grote rol. Ons ego is het verhaal dat we verzonnen hebben over hoe wij ‘eigenlijk’ zijn. Dat verhaal willen we graag bevestigd zien in de wereld om ons heen. We willen gewaardeerd, bewonderd en geprezen worden. Gebeurt dat niet dan zijn we teleurgesteld, boos en beledigd. Maar ons eigenlijke zelf bestaat helemaal niet. We hebben het zelf verzonnen. De mens is een wezen dat zich in elke context weer net iets anders gedraagt. Er is geen eigenlijke zelf.

Onze angst, want stress is uiteindelijk een vorm van angst, is te falen ten opzichte van onszelf, ons ego, de spiegel. We willen in de spiegel zijn zoals we onszelf graag zien. En we zien onszelf niet graag als iemand die deadlines mist, grote fouten maakt of het werk niet aankan.

Een beetje stress hebben is gezond. Het houdt ons scherp. Zonder af en toe een klein beetje stress te ervaren is het leven doodsaai. Maar voortdurend stress hebben is zelfs potentieel dodelijk. Als we steeds bang zijn in de ogen van degene in de spiegel te falen, is het niet gek dat we de hele tijd stress voelen.

Het zelfbeeld waarvoor je bang bent te falen heb je zelf verzonnen. Accepteer dat je een beetje klungelig bent, soms een beetje dom, maar soms heel lief en zelfs briljant. Zo word je een mooiere versie van jezelf en wordt je leven niet bepaald door zelfgecreëerde stress.

This article is from: