3 minute read

Lekker eten na corona

Ouder worden,

een ervaringsdeskundige aan het woord

Advertisement

Hoe gaat dat dan, ouder worden? U ervaart het misschien zelf al of u maakt zich soms zorgen over hoe dat ouder worden uw leven zal beïnvloeden. In dit magazine laten we graag een ervaringsdeskundige vertellen hoe het leven als senior voor haar verloopt. Deze keer stellen we u voor aan Hortense Melchior, 97 jaar.

Inderdaad, de frisse verschijning op deze foto's vierde afgelopen september haar 97ste verjaardag. Ze lijkt ons dan ook de uitgelezen persoon om enkele vragen te stellen over hoe zij dat doet, ouder worden. We leerden mevrouw Melchior afgelopen zomer kennen toen ze na een val een tijdje in ons ziekenhuis verbleef.

“Zolang ik helemaal bij ben, wil ik 100 worden.”

Hoe ziet uw thuissituatie eruit?

“Sinds de dood van mijn man vorig jaar woon ik alleen en dat lukt me aardig. Ik krijg voldoende hulp en ondersteuning.

Elke week komt er een poetshulp en elke dag krijg ik hulp bij mijn persoonlijke verzorging. Enkele dagen per week kook ik zelf, en mijn zoon en dochter zorgen allebei twee keer per week voor een warme maaltijd."

Dat lijkt me moeilijk, uw man na zo’n lange tijd verliezen.

“Dat is ook zo, hij was een goede man en we hadden een fijn huwelijk. Ik mis hem erg. Maar ik probeer niet in dat verdriet te blijven hangen. Ik kijk vooral positief terug op wat was. Wat een geluk om zo lang zo liefdevol samen te zijn geweest. Dat kan niet iedereen zeggen."

Hoe kijkt u terug op uw leven tot nu toe?

“Heel dankbaar. Ik heb een mooi leven gehad. We hadden een leuk gezin en een grote vriendenkring. Mijn man en ik waren erg sociaal. We maakten ook veel uitstappen. Mijn man was een vogelspotter, dus wij trokken vaak de natuur in. We zijn ook veel op reis geweest.”

En nu, is het leven erg veranderd naast het overlijden van uw man?

“Natuurlijk. Wij waren al enkele jaren gestopt met reizen, op een bepaald moment hoefde dat voor ons allebei niet meer. Maar ik vind het wel belangrijk om bezig te blijven, zeker nu ik alleen woon. In de voormiddag “prul” ik wat in het huishouden. Namiddag is voor leuke dingen, ik lees veel en kijk graag tv.

Ik ben best oud, mijn vriendenkring van vroeger is er niet meer. Maar ik heb dus een nieuwe vriendenkring opgebouwd, ze zijn allemaal jonger dan mij. We zijn met tien en we vieren elkaars verjaardag altijd samen. Ook speel ik wekelijks rummikub met vier 90-jarigen. En op vrijdag is er bridge.

Mijn kinderen, Stefan en Nicole, en kleinkinderen zie ik ook heel vaak. Dat brengt natuurlijk ook veel vreugde in mijn leven."

Dat klinkt als een druk leven op uw 97ste. Is dat belangrijk voor u, bezig blijven?

“Dat denk ik wel, en sociale contacten onderhouden. Je moet daar je best voor doen hè, een beetje sociaal zijn. Maar dat is wel belangrijk. Dat ik mensen om me heen heb. Vrienden en familie.

Ik ben ook heel dankbaar dat ik mijn verstand nog heb. Zolang ik nog “helemaal bij” ben wil ik 100 worden."

Zijn er nog dingen die u wilt doen, grote dromen of wensen?

Eigenlijk niet, ik ben tevreden met wat er is. Naar zee met mijn kinderen en kleinkinderen, dat wel. Dat is er door de coronacrisis niet meer van gekomen. Ik wil de zee graag nog eens zien.

Heeft u tips voor anderen, om op een prettige manier om te gaan met het ouder worden?

Positief zijn is belangrijk. Niet blijven hangen bij wat niet meer lukt, maar dankbaar zijn om wat je wel nog kan. Niet treuren om wie is heengegaan, maar dankbaar zijn om de liefde en de vriendschappen die je hebt gehad. En genieten van de contacten die er wel nog zijn.

Je moet wat geluk hebben natuurlijk. Ik kom uit een gezonde familie, mijn moeder is 93 geworden, haar broers ook allemaal 90 of ouder.

Houd contact met anderen, wees tevreden met wat je hebt, en probeer het verstand niet los te laten.

This article is from: