‘EEN CADEAUTJE IN DE LUCHT’
IN HET SOCIAal DOMEIN
SAMEN ZIJN WIJ ARRIVA / P. 16 OV VOOR EN DOOR MENSEN
frank van setten / P. 22
Het vertrekpunt van…
Anne Hettinga
CEO Arriva Nederland
Ik vind het een eer om al meer dan 25 jaar Arriva te mogen dienen. Eerst als CFO en inmiddels al 19 jaar als CEO. Veel langer dan ik ooit had gedacht. Maar als je het nog elke dag leuk vindt – en de Raad van Commissarissen staat er ook achter – dan blijf je.
Met veel plezier werken zit voor mij in samen mooie dingen maken en doen. In ruimte geven én krijgen. In collega’s die elkaar aanvullen –zonder op elkaar te lijken. Die zich durven uitspreken omdat ze weten dat er geluisterd wordt. En dat ernaar gehandeld wordt. Het zit in een werkomgeving waarin het veilig is om fouten te maken – om het vervolgens samen op te lossen.
Een goede sfeer ontstaat als er vertrouwen is. Veiligheid. Respect. Ik zie het bij Young Arriva, dat begon als klein idee en is nu een levendige club. is. Maar ook in teams waarin de jongste net komt kijken en de oudste al tientallen dienstjaren telt. Waar frisse blikken en ervaring elkaar niet in de weg zitten, maar juist versterken.
Zo doen we dat bij Arriva. Als ik terugkijk op de afgelopen 25 jaar, ben ik niet alleen trots op de mensen, maar ook op de koerswijziging die we als bedrijf maakten: van puur aandeelhoudersdenken naar waarde creëren voor iedereen om ons heen. Voor de samenleving. Dat lukt alleen als iedereen meedoet. En dat doen we. Dag in, dag uit.
Zolang dat zo is, plak ik er graag nog wat jaren aan vast. Maar nu eerst: blader, lees, geniet – welkom bij deze nieuwe Arrivaria.
Team Arriva
Marijke van der Veen-Holman & Jan Paul Teeken
Samen zijn wij Arriva
het sociaal domein
16,17,18 11,19
4, 15, 26
Spotlights
OV voor en door mensen
Arriva Touring in de “vakantiemodus“
De klanten van Touring zijn zeer divers en komen met hun vragen verspreid over het hele jaar. Maar een aantal vaste klanten vraagt voornamelijk ritten aan in de vakantieperiode. En zover is het jaar alweer opgeschoten!
Waar zijn we druk mee? Het gaat om vragen van touroperators die vakantiereizen organiseren door heel Europa. Arriva Touring rijdt onder andere voor De Jong Intra Vakanties, Bolderman, Travel Life en Wens Reizen.
Voor Travel Life zijn het klanten uit o.a. Bahrein. Zij starten hun reis in Parijs. Deze reizigers zijn helemaal idolaat van de Westerse kleding. Zij kopen ergens in Europa lege koffers en vullen die met de Westerse kleding.
Een andere grote en bijzondere opdracht is het vervoeren van muzikanten uit de Verenigde Staten door Europa. Per reis gaan steeds muzikanten afkomstig uit één staat op reis. Dat zijn 50 reizen in totaal dus!
Voor Wens Reizen gaan we jaarlijks naar Normandië om daar met de Amerikaanse gasten stil te staan bij D-day.
Ook tweede trein in RRReis-kleuren!
Treinstel 372 heeft de afgelopen weken in de werkplaats van Transit Oost in Winterswijk ook de kleurrijke RRReis-jas aangetrokken. Eerder rolde al de trein met de naam ‘Hannes’ de werkplaats uit om meteen de dienstregeling in te gaan.
Zo’n twee weken lang zijn de stickeraars bezig met de buitenmetamorfose. Een secuur en geduldig werkje. Zitten er geen luchtbelletjes onder de folie en zijn er geen naden zichtbaar? Alles wordt zo strak mogelijk geplakt dus!
Inmiddels staat de derde trein ook klaar voor de ‘nieuwe outfit’. In totaal krijgen 33 treinen in Achterhoek en Rivierenland de paars-blauw-groene RRReis kleuren. Ook de binnenkant wordt onder handen genomen. De treinen krijgen een toilet en de stoelen worden gepimpt met nieuwe bekleding. Deze hele klus duurt bij elkaar zo’n twee jaar.
Pinkpop loves Arriva and we love Pinkpop
Arriva Limburg en Pinkpop vierden dit jaar hun hechte samenwerking met twee bijzondere acties. Daarmee zetten ze de Arriva collega’s én reizigers in het zonnetje.
Allereerst kregen al onze medewerkers de kans om gratis tickets te winnen voor hét festival van het jaar. En met succes: collega’s uit alle windstreken werden ingeloot en genoten van topacts als Justin Timberlake, Olivia Rodrigo en Muse!
Maar daar stopte het niet. Onze eigen Pinkpop Arriva-bus reed vanaf eind mei vrolijk door Limburg. Dat zorgde voor extra zichtbaarheid én beleving van het festival gewoon “op straat”. Samen met Pinkpop gaven we ook nog eens 5x2 weekendtickets weg aan reizigers.
Gedurende het festivalweekend eind juni reden er volop extra (pendel)treinen tussen Heerlen en Landgraaf.
Wij maken het verschil: we brengen reizigers niet alleen naar hun bestemming, maar ook naar onvergetelijke momenten.
Jos Hendriks
Leeftijd: 55
Woonplaats: Smakt
Functie: Buschauffeur
Regio: Limburg
Gitta Bakker
Leeftijd: 45
Woonplaats: Helden
Functie: Teammanager
Regio: Limburg
DE PASSIE VAN
TUSSEN HET GEZOEM
Bij Gitta en Jos gonst het ook buiten hun werk van de bedrijvigheid. Waar de hectiek van het openbaar vervoer stopt, begint voor hen de georganiseerde drukte van een bijenvolk. En dat is verrassend rustgevend. ‘In het begin vond ik het gezoem indrukwekkend, nu word ik er juist zen van.’
Jos’ liefde voor bijen begon bij een open dag van de imkervereniging. ‘Ik zag een imker bezig en dacht: dat wil ik leren. Omdat ik uit een tuindersfamilie kom, heb ik altijd al een grote interesse in de natuur gehad.’ Inmiddels heeft hij zeventien bijenvolken – samen meer dan 500.000 bijen – zit hij bij de imkervereniging en geeft hij zelfs les aan beginnende imkers.
Gitta’s fascinatie voor de bijenwereld is ook aan haar jeugd te linken. ‘Ik ben opgegroeid op een boerderij en mijn hele leven al dol op dieren. Toen ik hoorde over een basiscursus voor imker heb ik me direct aangemeld.’ Nu verzorgt ze twee bijenvolken – goed voor tienduizenden bijen – en hoopt ze dit jaar voor het eerst honing te oogsten. ‘De potjes en de etiketten liggen al klaar.’
Vlieguren maken
Het eerste bijenseizoen was voor de imkers een vuurdoop. ‘Ineens had ik de verantwoordelijkheid voor iets levends. Een cursus is dan toch anders dan het in het echie doen. Daar kreeg ik echt slapeloze nachten van’, vertelt Gitta. Soms stond ze wel drie keer per dag bij de kast. ‘Als het gezoem anders klonk, dacht ik: o jee, wat nu?’ Jos herkent die onzekerheid. ‘Bij mij ging in het begin alles mis wat er mis kon gaan’, vertelt hij. ‘De bijen zwermden weg, ik was te laat met controleren en gaf het volk te weinig ruimte. Stond ik daar ineens voor een lege kast.’ Toch hoort dat volgens hem erbij. ‘Je hebt bij dit vak geen controle. Je moet leren kijken, interpreteren en inschatten.’
Van raam tot raat
Leren van de bijenkast
Imkeren heeft raakvlakken met het werk van Gitta bij Arriva. ‘De stalling is net een bijenkast. Iedereen weet wat ’ie moet doen, alleen wordt er door bijen niet gemopperd’, lacht ze. Voor Jos is de afwisseling tussen zijn werk en hobby juist waardevol. ‘Op de bus heb ik focus nodig – in druk verkeer en tussen mensen die allemaal ergens naartoe moeten. Bij de bijen kom ik tot rust. Alles gaat in een natuurlijk ritme en dat heeft iets meditatiefs.’
Tassen vol stuifmeel
‘Een zwerm is een cadeautje in de lucht.’
Naast zijn bijenkennis overdagen, is het scheppen van zwermen ook favoriet bij Jos. ‘Soms breidt een bijenvolk zich uit. De helft van het volk – inclusief de koningin – vertrekt dan en vormt een zwerm: tienduizenden bijen die zich tijdelijk op één plek verzamelen.’ Jos krijgt daar regelmatig telefoontjes over van mensen die ineens een ‘bijenbol’ in hun tuin of schuur zien hangen. ‘Vaak bellen ze in paniek, terwijl een zwerm meestal heel vriendelijk is: de bijen hebben hun buik vol honing en zijn op zoek naar een nieuw thuis.’ Jos is er dan als de kippen bij om de zwerm te scheppen en mee te nemen. ‘Het is echt een cadeautje in de lucht – als het lukt de koningin te vangen, volgt de rest vanzelf en heb ik er zomaar een nieuw volk bij.’
Honing is het bekende resultaat van imkeren, maar het is lang niet het enige waar de hobby om draait. ‘Je bent er het hele jaar mee bezig’, legt Jos uit. ‘In de winter maak ik houten ramen waarin de bijen hun raten bouwen. In de lente begint het echte werk: de kast controleren, uitbreken voorkomen en letten op nieuwe koninginnen.’ En in de zomer? Dan is het slingeren geblazen. Een plakkerige klus waarbij je de honing oogst.’ Gitta geniet van het proces. ‘Ik kijk misschien vaker dan nodig, maar als beginner wil ik niks missen.’
Voor Gitta zit het plezier in kleine dingen. ‘Ik kan eindeloos kijken naar bijen die terugkeren met klompjes stuifmeel aan hun pootjes. Dat noem ik hun volle boodschappentasjes.’ Wat haar het meest fascineert? Hoe een bijenvolk samenwerkt zonder chaos. ‘Alles loopt gesmeerd, alsof ze een onzichtbare dienstregeling volgen. Iedereen weet precies wat ’ie moet doen, daar word ik helemaal rustig van.’
de WERKPLAATS
Zichtbaar op de foto: Wayne, Daniël, Ferdi, Chad, Jari, Phillip, Amil, Dick en Danny. In de werkpplaats: Frank, Kees en Rob.
Een zonnige donderdag, één van de vier rolpoorten staat open, er rijdt net een bus de werkplaats in. De bus komt in de derde rij te staan. In Tilburg kunnen 6 bussen tegelijk worden onderhouden. Daarnaast is nog een ruimte waarin de APK’s worden gedaan. Het is druk in de werkplaats vandaag. ‘En niet eens iedereen is er’, zegt Danny Rijnart, de teammanager.
‘Normaal zie je hier ook Benny, Gerard, Ruud en Saco. Dat zijn de vaste mensen, die vandaag toevallig vrij zijn. Maar zoals je ziet: ook zonder hen is het hier druk. En dat heeft een reden. Wij leiden hier namelijk tijdelijk een aantal mensen op. Als deze zomer de nieuwe grote werkplaats in Breda open gaat, zal een deel van het team dat je nu hier treft daar aan de slag gaan.’
Focus op leren
In duo’s staan de mannen bij, onder of naast de bussen. ‘Ja, allemaal mannen’, constateert Danny. ‘Niet dat vrouwen niet mogen hoor! Onze focus ligt nu op het, met enig tempo, werven van goede professionals of mensen die geschikt zijn om op te leiden. Ervaring is een pré maar talent en affiniteit zijn net zo belangrijk. Het zijn toevallig allemaal mannen. Zo is er monteur Jack. Hij is één van vijf monteurs afkomstig uit Zuid Afrika. Eerder werkte hij in de Arriva werkplaats in Leiden. Vandaag is hij een team met Amil, geboren in Bosnië. Amil: ‘Ik werk hier nog niet zo lang. Ik heb in mijn werkleven al van alles gedaan en nu dit. Dit ligt mij, denk ik, wel goed.’ Af en aan zien we de monteurs ook even in het kantoor. Daar vinden ze Kees, de ervaren chef werkplaats, en Danny. ‘Dan zetten ze ons als hulplijn in.’
Taal en techniek
Net als Jack komt ook monteur Ferdi uit Zuid Afrika. Ferdi is nu vijf maanden in Nederland. Zijn roots liggen in de omgeving van
WERKPLAATS van
Pretoria. Tot mei kregen de vijf Zuid Afrikaanse monteurs één uur per week Nederlandse les. In september gaat dat weer door. Ferdi blijkt naast zijn technische ervaring en talent ook gevoel voor taal te hebben. ‘Dat is zeker handig, maar geen vereiste’, zegt Kees. ‘Onze taal is die van de techniek, we zijn hier voor het onderhoud van onze bussen. Maar elkaar begrijpen is belangrijk. Dus plussen wij ook ons Engels bij.’
‘Bij ons koffiemoment is het nu wel héél gezellig.’
Een mooie mix
Ondertussen is het tegen tienen en loopt de kantine vol. Grapjes zijn er in het Engels en het Nederlands. Naast de techniek verbindt ook de humor. Drie monteurs hangen tegen het
Rijd jij de mooiste buslijn of het gaafste treintraject? Of werk je in een fijne vestiging, leuk kantoor of coole store? In deze rubriek heb jij de ruimte om te vertellen over je werkplek.
aanrecht. Eén leunt tegen de koffieautomaat. Alle stoelen zijn bezet en de sfeer is relaxt. ‘Bij ons koffiemoment is het nu wel héél gezellig’, zegt Danny. ‘Dat wij een opleidingsplek zijn maakt het echt heel leuk. Dat zullen we ook blijven doen. Maar ik kijk ook wel uit naar het moment dat het hier wat rustiger is en enkele van deze collega’s in Breda aan de slag zijn.’
Danny Rijnart
Teammanager
Tilburg
Puzzel mee
Puzzel
mee en maak kans op een bioscoopbon t.w.v. 25 eUro
De prijswinnaars van uitgave 1- 2025 zijn:
- Linda de Graaf – Verpoort Exploitatie assistent | Regio Zuid
- Raymond Gringhuis | Machinist ZHO | Regio Oost
- Rob Last | Senior Verkeersleider Trein | Regio Limburg
sudoku
Om net als hen kans te maken op een bioscoopbon zoek je onderstaande woorden in de woordzoeker.
De overgebleven letters vormen de oplossing. Stuur die oplossing vanaf jouw Arriva mailadres naar communicatie@arriva.nl.
woordzoeker
CULTUUR DEELNAME
DIVERS DYNAMIEK
GEDRAG
GEWENST
GROEP
HOUDING
JEZELF
KENMERK
MIX
MOTIVATIE
antwoord
NORMEN OMARMEN OMGEVING
SAMEN
SFEER SUCCES TEAM TOLERANT UNIEK
VARIATIE
VEILIG
WAARDEN
WELKOM
Nieuwe collega?
Aanbrengpremie: €1.000
Kijk op Scienta
Marijke van der Veen - Holman (45)
Touringcarchauffeur, commercieel medewerker en nog veel meer
Chauffeur, ambtelijk secretaris OR, commercieel medewerker Verhuur én voorzitter van de personeelsvereniging: Marijke is het allemaal. Tegelijk. ‘Ik zie kansen en pak ze. Zo simpel kan het zijn.’
Kom ook bij Team Arriva
Van voeten naar vervoeren
Tot maart 2024 combineerde Marijke haar werk als medisch pedicure met vrachtwagenritten in de avonden en weekenden. ‘Overdag voeten verzorgen, ’s avonds filevrij doorrijden. Maar ik miste collega’s, afwisseling en contact. In m’n eentje in een cabine werd het stil.’ Dus begon ze als touringcarchauffeur bij Arriva. ‘In een bus ben je samen onderweg. En geen rit is hetzelfde. Dat vind ik heerlijk.’
Goed op weg
Marijkes reis stopte daar niet. Er was nu eenmaal veel meer te ontdekken binnen het bedrijf. ‘Dankzij mijn achtergrond als directiesecretaresse kreeg ik de kans om ambtelijk secretaris bij de ondernemingsraad te worden. Dat wilde ik wel!’ Niet veel later zei ze ja tegen uitdaging drie. ‘Op de afdeling Verhuur kwam een plek vrij. Ik stel offertes op, onderhoud klantcontact en doe wat nodig is zodat alles op
rolletjes loopt. Soms rijd ik de opdracht ook zelf. Die combinatie is leuk! Ik weet wat er speelt – op kantoor én op de weg.’
Geen stilzitter, wél voorzitter
Blijft er nog tijd over? Jazeker. ‘Samen met vier collega’s heb ik een personeelsvereniging opgezet voor Arriva Touring. Ik nam de taak als voorzitter op me. Ons eerste uitje – een bierproeverij – was een succes. Het gaat om verbinding. Je ziet elkaar weinig, want iedereen is onderweg. Juist daarom is het belangrijk dat je af en toe samenkomt.’
‘Overdag voeten verzorgen, ’s avonds filevrij doorrijden.’
Altijd in beweging
Ook thuis is ze een bezig bij. ‘Ik zing in een band en een koor. Ik zit in het koorbestuur, sport regelmatig, ben getrouwd en moeder van drie pubers. Stilzitten is niets voor mij. Ik haal plezier uit mijn werk en mijn collega’s. Natuurlijk is er ook genoeg tijd voor ontspanning. En daarna? Dan sta ik weer in de startblokken voor iets nieuws.’
No spang! Complimenten uit Paramaribo
Een vriendelijke groet, hulp bij overstappen, een rustige rit — voor reizigers zijn dat geen details, maar het verschil tussen een stressvolle en een prettige reis. En soms zetten ze die waardering om in een compliment. Complimenten die binnenkomen bij de klantenservice van Arriva.
Maar hoe zit die klantenservice eigenlijk in elkaar? Teamleider Gerhard Blancke legt uit: ‘We werken in drie teams. In Heerenveen zit onze backoffice: zij behandelen de complexere klachten en inhoudelijke vragen. Het grootste deel van de telefonie en webcare wordt afgehandeld in Suriname, door een team van twintig collega’s. Een derde, kleiner team in Nederland neemt telefoontjes aan en handelt de meer ingewikkelde gesprekken af.’
Nachtservice
Die keuze is bewust: in Suriname spreken ze Nederlands en dankzij het tijdsverschil kunnen we reizigers ook ’s nachts helpen. Gerhard: ‘De samenwerking begon bij de introductie van de nachttrein. Het team in Paramaribo is inmiddels onmisbaar: ze weten hoe ons bus- en treinnetwerk werkt, begrijpen onze systemen steeds beter én kennen onze reizigers.’
Owen met op de achtergrond zijn collega’s van het Arriva-team in Paramaribo
Dankjewel, he!
Het leukste aan de klantenservice is natuurlijk complimenten ontvangen. Jaarlijks ontvangt Arriva er ongeveer 150. Dat is weinig vergeleken met het aantal klachten, maar juist daarom zo waardevol. Gerhard verklaart: ‘Als er iets misgaat, zijn mensen snel met feedback. Als het goed gaat, nemen ze minder snel de moeite om dat ook te laten weten. Dat maakt het extra bijzonder als een reiziger daar wél de tijd voor neemt. En wij? Wij zorgen dat het compliment terechtkomt bij degene voor wie het bedoeld is.’
Owen regelt het wel Veel van die complimenten komen binnen bij Owen. Hij werkt vanuit Paramaribo en studeert geneeskunde. ‘Eén situatie vergeet ik nooit: een postbode die vaststond achter een gesloten hek op een Arriva-terrein. Het pakket had hij al afgeleverd, maar eruit komen lukte niet. Ik gebruikte Google Maps om zijn locatie te
bepalen, schakelde collega’s in en liet de verkeersleiding het hek openen. Net op tijd, want hij stond op het punt om eroverheen te klimmen. Dat ik hem kon helpen voelde goed. En dat hij zo opgelucht en dankbaar was – voelde nog beter.’
Ook een compliment terug
‘Wij zorgen ervoor dat het compliment terechtkomt bij de juiste persoon.’
Het is Gerhards derde bezoek aan Suriname. ‘Ik vind het belangrijk om het team hier af en toe live te zien. Geen scherm ertussen, gewoon samen in een ruimte, in gesprek. De rust. De oprechte aandacht. De mensen hier bieden een luisterend oor en stellen welgemeende vragen. Misschien mogen we in Nederland ook wat meer stilstaan bij elkaar, in plaats van steeds maar zo druk, omdat het efficiënt moet. “No spang”, zeggen de Surinamers. Geen stress. Dat is mijn compliment aan het team in Paramaribo: jullie laten ons zien hoe het ook kan!’
Arriva Academy is dé plek binnen Arriva waar je terecht kunt voor trainingen, opleidingen en coaching. Om beter te worden in je huidige functie, te groeien naar een nieuwe baan of te werken aan je eigen gezondheid en levensstijl.
Neem de zomer- of vakantietijd om te zoeken naar de training, opleiding of coaching die bij jou past. Je bekijkt het aanbod door in de linker navigatiebalk van intranet te kiezen voor de Arriva Academy.
Zijn er kosten verbonden aan de opleiding van jouw keuze? Bespreek de mogelijkheden met je leidinggevende.
Spectaculaire test Fire Defending System
Sinds begin 2025 rijden de eerste volledig elektrische VDL-bussen in Tilburg. In totaal stromen er 44 van deze bussen in zodat uiteindelijk het complete stadsvervoer Zero Emissie (ZE) wordt. Maar om deze ZE-bussen te laten rijden moest eerst het Fire Defender systeem op de remise in Tilburg zijn getest door de brandweer.
Het Fire Defender systeem is een innovatief veiligheidssysteem dat in geval van brand 4,5 meter hoge muren van water en waternevel produceert. Dit om te voorkomen dat brand overslaat naar naastgelegen panden en voertuigen. Het grote voordeel van dit systeem is dat er geen hoge betonnen muren of andere constructies nodig zijn om volgens alle veiligheidsvoorschriften te werken.
De test verliep naar wens en leverde de brandweer de nodige nieuwe praktische informatie op. Bijvoorbeeld over de wijze waarop elektrische bussen opgekrikt moeten worden. Voor de Arrivaria leverde de test vooral hele spectaculaire beelden op.
Regio Noord snel ter plaatse met eigen treinvervangend vervoer
Dat we reizigers snel en betrouwbaar weer op weg kunnen helpen bij een onverwachte treinstoring, vinden we belangrijk. Dat was dan ook de reden voor regio Noord om te investeren in vijf eigen bussen voor de inzet van treinvervangend vervoer (TVV). Deze serviceverbetering voor de reizigers zorgt ook nog eens voor extra werkplezier. Hoe dan?
Sinds de zomer van 2024 staan vijf bussen klaar in Groningen, Leeuwarden en Sneek. Door die verdeling van bussen is het mogelijk (bijna) ieder station binnen 30 minuten te bereiken. Mits er een chauffeur klaar staat natuurlijk. Maar ook dat is geregeld want...
26 collega’s staan paraat Het gaat om machinisten, stewards en kantoormedewerkers. Deze collega’s haalden allemaal hun busrijbewijs. Nog eens vier collega’s volgen nu de opleiding. En allemaal vinden ze het waardevol dat ze -op een andere manier dan al in hun dagelijkse werk- meerwaarde leveren voor de reizigers. De afwisseling zorgt voor meer werkplezier en de collega’s waarderen de ruimte die ze kregen om iets nieuws te leren en doen. Een mooie winwin dus!
Swipen met de glimble-app… ...nu ook in Brabant
Nadat regio Limburg startte met swipen in de Arriva treinen en bussen, gevolgd door de start van swipe in de Noordelijke treinlijnen, is deze manier van betalen met de glimble-app nu ook beschikbaar in alle Bravo-bussen van Arriva in Brabant!
Het maakt overstappen van de ene op de andere bus gemakkelijker dan ooit. De reiziger hoeft tussendoor namelijk niet uit te checken. Iemand begint aan een reis door via de glimble-app swipe aan te zetten. Ze krijgen dan een QR-code. Die kunnen ze de hele reis verder gebruiken. Na het uitswipen op de plaats van bestemming, wordt de prijs van de reis automatisch berekend.
Om reizigers kennis te laten maken met het swipen via de glimble-app, kunnen ze tijdelijk voor maar €5 een dagkaart kopen. Daarmee kunnen ze een hele dag lang onbeperkt in alle Bravo lijnen van Arriva in Brabant in- en ook weer uitswipen. Ondertussen wordt er al weer volop gewerkt om swipen mogelijk te maken in een volgende regio, namelijk in regio Oost.
in het sociaal domein
Iedere dag weer dragen wij als Arriva met veel trots bij aan verbinding. Niet alleen van dorp tot stad, van regio naar regio, maar vooral van mens tot mens. Elke dag opnieuw brengen we mensen in beweging, naar werk, school, vrienden, familie of een feestje in de stad. Naar de plek waar herinneringen worden gemaakt. Maar reizen met het openbaar vervoer is voor kwetsbare doelgroepen een stuk lastiger. Daardoor ervaren zij sociaal, maatschappelijk en economisch een afstand tot de samenleving. Arriva zet zich elke dag voor deze kwetsbare mensen in. Daardoor kan iedereen met ons mee!
‘Ik ben verantwoordelijk voor de afdeling Business to Business bij Arriva. Ons team bestaat uit 14 mensen en samen zorgen we voor producten en diensten voor zakelijke klanten in met name het sociaal domein. Onze klanten zijn dus gemeenten of zorg- of welzijnsorganisaties. Jaren geleden zijn we al gestart met het verlagen van reisdrempels voor klanten in het sociaal domein. Die beweging zet nu echt door, dat komt ook omdat er meer aandacht voor is vanuit de politiek. Gemeenten en zorg- en welzijnsorganisaties worstelen met het vervoer voor mensen in het sociaal domein. Met onze Meedoen Pas en Voor Elkaar Pas bieden we maatwerk reispakketten zodat kwetsbare mensen naar sociale bestemmingen kunnen reizen. Zoals kinderen naar sport of inburgeraars naar een cursus. We maken met die gemeenten of organisaties een afspraak en onze centrale binnendienst zorgt daarna dat alle reizigers een pas krijgen.
Maar we doen nog veel meer! Van het bieden van (reis-) informatie in een eigen taal, tot een brochure met de lijnen in de regio of trainingen. Wij leveren een totaalpakket aan ondersteuning. Zo helpen wij het openbaar vervoer écht toegankelijk te maken voor iedereen! Het mooie is dat we hiermee maatschappelijk een bijdrage leveren en tegelijkertijd zorgen voor vollere treinen en bussen. Een groot deel van deze reizigers had zonder deze aanpak niet de mogelijkheid om met het ov te reizen’.
Eloy Kooymanspropositie manager
‘Ik zorg voor de communicatie- en marketingstrategie voor de zakelijke markt. Denk bijvoorbeeld aan de overgang van de OV-chipkaart naar OVpay voor deze doelgroepen, of aan ons nieuwe zakelijke portaal waarmee klanten zelf de regie hebben over hun producten – van bestellen tot gebruik. In Nederland is er best een grote groep mensen die een afstand ervaart tot de
samenleving; minima, statushouders, mensen met een WMO indicatie, leerlingen in het speciaal voortgezet onderwijs, bewoners van een AZC of noodopvang of medewerkers van een sociale werkplaats.
Voor al deze mensen zorgen wij op een laagdrempelige manier voor meer reismogelijkheden. Daarmee krijgen deze kwetsbare doelgroepen regie over hun eigen mobiliteit. We willen het zo gemakkelijk mogelijk maken voor opdrachtgevers en hun eindgebruikers. Daarom organiseren wij bijvoorbeeld informatieavonden en geven we begeleiderspassen uit zodat iemand, zo lang als nodig, begeleid kan worden naar het zelfstandig reizen.
Voor de opdrachtgevende gemeenten en organisaties zit het gemak in de ontzorging van administratieve taken en het ondersteunen in mobiliteitsvraagstukken. We analyseren ook het gebruik van de passen. In salestermen: we vertalen de volledige klantreis van kwetsbare doelgroepen naar producten en diensten, van begin tot einde. In mijn functie ben ik maatschappelijk betrokken en trots om met Arriva bij te kunnen dragen aan het welzijn van iedereen in onze samenleving!’
Elmer Roukema - manager B2B
Bas Gravendijkregionale sales B2B
‘We hebben drie regionale salesmanagers. Anne Tijsma is verantwoordelijk voor regio Noord, Vechtdallijnen en Twente, Coskun Coban voor Brabant Oost en -West en ik zet mij in voor Limburg, de Achterhoek en Rivierenland. Onze collega Bram Stiel houdt zich vooral bezig met “Leisure en Events”. Dit is een andere markt die we naast het sociaal domein ook bedienen; denk daarbij bijvoorbeeld aan onze reisproducten voor grote evenementen, zoals Pinkpop.
In de regio’s leggen we ieder actief contact met gemeenten en (zorg-) organisaties die verbonden zijn aan het sociaal domein. Denk aan leerlingenvervoer, sociale werkplaatsen maar ook bijvoorbeeld organisaties die zich nu inzetten voor het opvangen van vluchtelingen uit onder andere Oekraïne. We ondersteunen, bieden toegevoegde waarde en leveren met onze Meedoen Pas en Voor Elkaar Pas échte oplossingen. In onze gesprekken kijken we waar die gemeenten en organisaties tegenaan lopen en zetten het extra stapje vanuit onze sociale plicht. Daardoor wordt ook vaak de interesse gewekt bij omliggende gemeenten en andere (zorg-)organisaties. We ontwikkelen voor elke opdracht een product op maat, maken kostenafspraken en daarna verzorgt onze binnendienst de rest.’
Chantal Krakou - teamleider klantenservice zakelijke markt
‘Sinds 1 januari ben ik teamleider bij de “binnendienst” van onze afdeling. Als onze salesmanagers de contracten hebben afgesloten, komt de zakelijke klantenservice in beeld. Ons team van zeven collega’s werkt voornamelijk voor de opdrachtgevende gemeenten en zorg- en welzijnsorganisaties. Voor hen regelen we de individuele Meedoen en Voor Elkaar Passen, versturen ze en zorgen voor de facturatie. Als er een probleem is met een pas, dan zorgen we ook voor een oplossing. De eindgebruikers van onze passen, de reizigers dus, melden zich bij problemen bij die gemeenten en organisaties waar wij een contract mee hebben en zij geven het vervolgens aan ons door. Straks kan dit via ons nieuwe Zakelijke Portaal. Daar kan de klant dan alles zelf inzien en passen bestellen. Nadat de passen geleverd zijn, zorgen we ook dat de kwetsbare mensen binnen het sociaal domein leren hoe ze de ontvangen passen kunnen gebruiken. Dat doen we in de regio bijvoorbeeld door het geven van een OV-workshop. Daarnaast is het mogelijk een begeleiderspas voor het leerlingenvervoer te regelen. Met die pas kan iemand gratis, op een vast traject, met een leerling meereizen. Zo wordt die leerling geholpen om later zelfstandig te kunnen reizen. Dat is het doel.’
Bart van Gurp - buschauffeur vestiging Breda, geeft OVworkshops
‘Als student had ik een bijbaan als buschauffeur. Ik studeerde af in verkeerskunde, maar vond het rijden op de bus erg leuk, dus bleef ik buschauffeur. Maar… ik kan meer! Mijn teammanager zei toen: “Wil jij statushouders een keer een businstructie geven?” Omdat ik ook onderwijsassistent ben geweest en ervaring heb in de zorg, paste dit perfect bij me.
Inmiddels hebben we verschillende OVworkshops ontwikkeld bijvoorbeeld als onderdeel van de inburgeringscursus in Breda, maar ook voor WMO consulenten, gemeenten en het Voortgezet Speciaal Onderwijs. Tijdens deze OV-workshops leg ik uit hoe het reizen met de bus werkt, wat ze kunnen verwachten, hoe het werkt met in- en uitchecken en hoe de reisinformatie te lezen. Tijdens de OV-workshop voor inburgeraars praat ik bewust langzaam, zodat cursisten die enkele woorden Nederlands spreken, het toch kunnen volgen. Bij Voortgezet Speciaal Onderwijs leg ik het dan weer op een wat speelsere manier uit. Ik vind het heel leuk om de OV-workshops te mogen geven. Dit bundelt mijn ervaring uit het onderwijs, zorg én het openbaar vervoer. Het is fijn dat we er op deze manier meer mensen zelfstandig met het openbaar vervoer kunnen laten reizen.’
De foto’s van onze bevlogen buschauffeur Bart werden gemaakt tijdens een OV-workshop voor inburgeraars in Breda.
Nieuwe collega?
Aanbrengpremie: €1.000
Kijk op Scienta
Paul-Jan Teeken (57)
Buschauffeur regio Oost
Hij groet elke reiziger, draagt een regenboogarmbandje tijdens de Pride en grijpt meteen in als iemand zich onveilig voelt. Paul-Jan is buschauffeur in Zutphen en gelooft dat kleine gebaren een groot verschil maken. ‘Het is belangrijk dat iedereen zich welkom voelt in mijn bus.’
Kom ook bij Team Arriva
Gastheer van de bus
Voor Paul-Jan begint een goede rit al vóórdat de eerste reiziger instapt. Hij zorgt dat hij er netjes uitziet en checkt of de bus helemaal schoon is. ‘Dit werk is voor mij meer dan mensen van A naar B brengen. Ik ben de gastheer van de bus en voel me verantwoordelijk voor de sfeer.’ Dat laat hij merken met kleine gebaren: van een vriendelijk knikje via de spiegel tot een opmerking over iemands nieuwe bril. ‘Pas vroeg ik twee jongeren of ze een mevrouw met een rollator wilden helpen uitstappen. Zij straalde, maar die jongens ook. Zo’n moment maakt mijn dag.’
Als het schuurt
Buschauffeur zijn
veilig voelde. Uiteindelijk heeft ze met mijn telefoon haar vriendje gebeld zodat hij haar kon komen ophalen bij de halte. Natuurlijk kan ik niet alle problemen oplossen, maar ik kan wél laten merken dat ik iemand zie. En dat is iets wat we in deze maatschappij van mij meer mogen doen: naar elkaar omkijken.’
Zichtbaar zonder woorden
‘Ik voel me verantwoordelijk voor de sfeer in de bus.’
betekent voor Paul-Jan ook bijsturen als de sfeer omslaat. ‘Een keer werd een meisje in gothic-oufit lastiggevallen door jongens achter in de bus. Ik riep haar naar voren en vroeg of ze zich wel
Naast zijn werk is de bevlogen buschauffeur actief bij D66 en Pride66, het regenboognetwerk van de politieke partij. ‘Tijdens Pride draag ik een regenboogarmbandje en met Paarse Vrijdag een paarse. Sommige passagiers kijken daar raar van op, maar er is altijd iemand die zegt: “Fijn dat u dit doet.” Paul-Jan is dan ook blij dat Arriva voor het tweede jaar op rij regenboogkeycords en -armbandjes voor de Prideweek in Deventer sponsort. ‘Een mooie manier om te laten zien: je bent welkom, zonder dat daar woorden voor nodig zijn.’
Iedereen kent wel “een setje” bij Arriva. Mensen die bij Arriva werken en met elkaar verbonden zijn. Met hun DNA of op een andere manier. Ook in deze Arrivaria zoeken wij deze mensen op. Hoe is het om DNArriva te delen?
Echtpaar Iris en Jack (Regio Limburg)
Wat was eerst: jullie verbinding of de bus? ‘Wij’, zeggen Iris en Jack tegelijk. Jack werkte al als buschauffeur toen hij Iris, op dat moment nog zijn vriendin, adviseerde het ook als bijbaan te proberen. ‘Ik vond het meteen heel leuk. Leuker zelfs dan mijn studie.’
Toen voor Iris de mogelijkheid kwam om in vaste dienst te komen, was het weer Jack met goede raad: ‘Waarom een studie doen die je niet leuk vindt, als je hier zo van geniet?’ En zoals iedere chauffeur wel weet voegt hij ook nu toe: ‘Er zijn meer wegen die naar Rome leiden’, doelende op andere ontwikkelmogelijkheden dan via de schoolbanken. ‘Ook kwam door die vaste functie onze wens, om samen een huis te kopen, binnen bereik’.
Komend vanuit dezelfde voordeur in Eijsden werkten ze daarna beide als chauffeur in Maastricht. Dat bleef voor de collega’s tamelijk onopgemerkt. Iris: ‘Zo zaten we een keer tijdens corona naast elkaar in de vergadering van de VC (red. waar Iris inmiddels voorzitter van was). De vervoersplanner wees ons toen op de 1,5 meter-regel. Ik reageerde: wij liggen ‘s nachts anders wel dichter bij elkaar, haha’.
Weer wat jaren verder is uitgekomen wat Jack voorzag: Iris groeide uit tot teammanager en werkt in Heerlen. Jack is naast chauffeur ook lid van de OR bus. Dan gaat het bij jullie zeker veel over Arriva? ‘Soms, maar nu eigenlijk helemaal niet’ lachen ze. En dat is logisch. Want de focus van Jack en Iris ligt nu vooral op hun grote dag, 14 juni, als zij elkaar het ja-woord geven.’
Ben jij of ken jij een Arriva setje?
Meld je bij de redactie. We spreken jullie graag!
Iris en Jack tijdens de trouwceremonie op 14 juni 2025
Zoon Bart en vader Bennie (Regio Oost- Twente) De een zit al 43 jaar “op de bus” de ander komt net kijken en is nog maar vijf maanden buschauffeur. Vader Bennie (66) en zoon Bart (26) zijn collega’s op de vestiging in hun woonplaats Enschede. Bart bevalt het werk supergoed. ‘Omdat je hetzelfde werk doet, maak je ook veel dezelfde dingen mee. Hierdoor begrijp je elkaar snel en kan je makkelijk bepaalde situaties uitleggen.’
Voordat Bart bij Arriva begon, ging hij eerst een paar dagen mee met de bus en was zijn vader de buschauffeur. Bart: ‘Hij kon mij gelijk heel veel uitleggen over het werk. Hier had ik alleen maar profijt van tijdens mijn opleiding.’ Bennie vindt het heel bijzonder en leuk dat zijn zoon ook op de bus is gaan werken. ‘Ik had het zelf nooit verwacht. Ik liet hem altijd zijn eigen keuzes maken ook in wat voor werk hij graag wilde doen.’
Allebei geven ze aan dat je wel een bepaalde passie moet hebben om zo’n grote bus te besturen. ‘Omdat elke dag anders is, is het werk niet saai’, vinden ze. En de afwisseling tussen stad- en streeklijnen in Twente en het contact met collega’s en reizigers bevalt hen prima.
Vader en zoon zijn de komende tien maanden nog collega’s. Daarna gaat Bennie met zijn welverdiende pensioen. ‘Ik ben er nog niet uit of ik daarna nog voor een paar uurtjes terugkom. Ik mag dit jaar opa worden, waardoor ik binnenkort de kinderwagen ga besturen’, lacht Bennie.
Nathan en Dijanne (Regio Oost) en tante Ina (Touring)
Nathan (34) en Dijanne (29) wonen samen in Sellingen. Ze werken allebei als machinist. Nathan bijna zes jaar, Dijanne inmiddels een jaar. Ze begonnen elk aan een nieuw hoofdstuk, een carrièreswitch, een sprong in het diepe. Nathan werkte eerder in de horeca. Dijanne was communicatieadviseur. Nooit hadden ze gedacht dat ze op de trein zouden belanden, laat staan samen. En toch…ze vonden de liefde voor een mooi vak, en ook elkaar.
‘En dat hebben we, hoe cliché het ook klinkt, te danken aan Arriva. Wij leerden elkaar namelijk niet kennen op een feestje of via een datingapp, maar echt ín de trein’. Dat kwam doordat Dijanne, toen ze startte als aspirant-machinist, werd begeleid door mentor Nathan.
Het verhaal begon iets eerder al bij Ina, de tante van Dijanne, die ook bij Arriva werkt. Zij vond het vak van machinist wel passen bij haar nichtje en wees haar op de vacature. Toevallig kende Nathan Ina ook al via haar werk als coördinator bus. Vervolgens was het teammanager Irene die bij het toewijzen van een mentor aan Dijanne dacht dat er wél een klik tussen de twee zou kunnen zijn. En dat bleek te kloppen… al had niemand voorzien dat die klik zó sterk zou zijn.
‘Onze eerste ontmoeting was in de kantine. Het voelde meteen vertrouwd, alsof we elkaar al jaren kenden’. Na een tijdje gingen ze ook buiten werk om wandelen, samen eten, niet per se met het idee om te daten, maar gewoon om elkaar beter leren kennen. En dat bleek waardevol: toen de opleiding voorbij was, bleef het niet alleen goed, het werd zelfs beter! Alle seinen stonden op groen. En de collega’s? Die hadden al lang door dat het geen gewone klik was.
Inmiddels rijden ze allebei eigen diensten. Het levert mooie momentjes op; even zwaaien, een blik op het perron, of elkaars trein overnemen. Kleine dingen die het werk nog weer nét wat leuker maken.
Bennie en Bart
Nathan, tante Ina en Dijanne
Openbaar vervoer voor en door mensen
Frank van Setten
‘Ja, zo is het’ zegt Frank van Setten. ‘En altijd al zo geweest. Maar in het begin vooral door de mannelijke helft van de mensheid. We zijn daarin nu een heel eind opgeschoten overigens. Ik heb me erin verdiept en het ook met een paar van de vrouwen die bij Arriva werken besproken. Het resultaat daarvan lees je in dit artikel’.
Het werk op het spoor was bij de start (1839) heel zwaar. Een stoomlocomotief bedienen, kolen scheppen, handmatig wissels bedienen. Dat maakte het werk in principe tot het domein van de man. Bij het bewaken van een spoorwegovergang, toen vaak een familietaak, kon je wel eens een vrouw treffen. Net als hier en daar ook in een kantoor. Ook bij de latere stoomtram werden de dames, als ze er al waren, ‘binnen gehouden’. Dat veranderde iets toen rond 1930 de bus als moderne en snelle vervanger van de stoomtram kwam. Zonder het scheppen van kolen en verzetten van zware wissels bleef als taak vooral de kaartverkoop over en de dames deden, met hun geldtas, daarvoor hun intrede.
De trots van het bedrijf
De GTW had voor de conductrices zelfs een eigen pension “de Vijverberg” in Doetinchem. Van daaruit gingen ze aan de slag. De bedrijven waren trots op de conductrices. Zo organiseerde de BBA bijvoorbeeld jaarlijks een “sterrenparade”. Daar werden de conductrices bevorderd na het volgen van extra opleidingen. Ze werden beschouwd als hét gezicht van het bedrijf. Maar het stuur van de bus? Dat bleef alleen aan de mannen toevertrouwd. Wel zag je zalen vol met jonge vrouwen die in de administratie werkten. Ze controleerden de kaartverkoop en berekenden de lonen. Werk dat deze dagen veel door de computer is overgenomen. Dat ze jong waren lag aan de toen geldende regel dat als een vrouw trouwde, zij ontslagen werd. Een echtpaar mocht in principe niet beiden werken. Dat was wel een voordeel toen eind jaren 60, door de komst van de brommers en auto’s, het aantal reizigers afnam en door gestegen kosten minder mensen in het ov konden werken.
Eentje zal de eerste zijn
Om kosten te drukken werd nu eenmansbediening ingevoerd. De chauffeur ging zelf kaartjes verkopen. Door technische verbeteringen zoals stuurbekrachtiging en een half – en later volledige – automatische versnellingsbak, werd het werk minder zwaar. Dat was allemaal niet onopgemerkt gebleven voor Gertrud Karafiat van de GTW. Gertrud was begonnen als conductrice, maar ze trouwde niet! Ze zag daarmee een mogelijkheid en gaf aan dat ze chauffeur wilde worden. De GTW directie keek ervan op. Toen bleek dat ze stiekem al heel wat kilometers gereden had, hakte men de knoop door en werd zij in 1963 de (voor zover wij weten) eerste vrouwelijke buschauffeur van Nederland. Tot haar afscheid in 1995 was ze blij met haar keuze en dankbaar voor het vertrouwen dat ze had gewonnen van directie en collega’s.
De toon gezet
Bij de BBA gebeurde iets vergelijkbaars. Daar werd tussen Zundert, Achtmaal en Roosendaal met een buurtbus gereden bestuurd door wat vrouwelijke chauffeurs. Toen de buurtbus te klein werd kwam er een kleine lijnbus. Een van de dames, bekend onder de naam “Marie uit Achtmaal” melde zich en werd de eerste vrouwelijke buschauffeur bij de BBA. Geleidelijk groeide het aantal vrouwen achter het stuur en werd het normaler. Toen er in de jaren 80 een chauffeurstekort was, werd de inzet van meer vrouwen zelfs als oplossing gezien. Er kwamen speciale dagen om het vak onder hun aandacht te brengen.
Niet overal gelijke tred
Bij het spoor ging het allemaal wat langzamer. Van conducteurs en machinisten werd verwacht dat ze wissels konden “krukken” en zware deuren konden openen en sluiten. Ook
werd er een stevige technische achtergrond geëist. Pas tegen de eeuwwisseling, mede door de veranderde treintechniek, nam het aantal vrouwen daar toe. Ook in de kantoorfuncties groeide het aantal vrouwen gestaag. Eerst bij communicatie en personeelszaken, maar later werd ook het mannenfront gebroken bij vervoerkundige- en leidinggevende functies. Nu deze eeuw er alweer bijna een kwart op heeft zitten, is de situatie flink veranderd. In vrijwel alle functies zijn vrouwen werkzaam en het voelt ondenkbaar dat er nog enige weerstand tegen zou bestaan.
Ook al zijn de mannen nog in de meerderheid, we kunnen niet anders dan concluderen dat vrouwen op vrijwel alle fronten een stevige plaats bij Arriva innemen. Dat blijkt ook wel uit de praktijkverhalen.stevige plaats bij Arriva innemen. Dat blijkt ook wel uit de praktijkverhalen.
Een paar van onze Arriva-vrouwen
Tiny Bolwiender...
…startte als chauffeur van een taxibusje en maakte de overstap naar de bus. Zo werd ze in 1991 één van de eerste vrouwelijke chauffeurs bij de GSM binnen (Achterhoek). Passagiers reageerden in het begin wel eens vreemd en argwanend, maar eenmaal in de bus bleven ze wel zitten. Opmerkingen als “een vrouw hoort aan het aanrecht” bleven snel achterwege en Tiny voelde zich ook door de collega’s nooit buitengesloten. In 2001 haalde ze haar machinistendiploma. Zo werd ze één van de eerste vrouwen in dat vakgebied. Begin 2025 ging Tiny met de VUT. Omdat ze haar werk op de bus en trein altijd met zoveel plezier deed, is ze nu als oproepkracht regelmatig aan de slag.
Lydia Glasbergen…
…stapte in 1986 achter het stuur van de Groningse stadsbussen. Bij de sollicitatie werd haar gevraagd wat haar man ervan vond dat ze chauffeur wilde worden! De Groningers die Lydia achter het stuur troffen, wisten niet wat ze met de situatie aanmoesten. Ze draaiden zich om en wachtten liever op de volgende bus. Maar dat was buiten de solidaire mannelijke collega’s gerekend. Die zeiden: “als je met haar niet mee gaat, dan ook niet met mij”. Na een aantal jaar als chauffeur volgde Lydia een opleiding en werd leidinggevende. “We krieg’n un wief”, zeiden ze in Zoutkamp, herinnert Lydia zich. Door haar ervaring als chauffeur bouwde ze snel een goede relatie op met de rijdende collega’s van haar team. Van waarschuwingen als “weet je wel waar je aan begint?” was ze nooit onder de indruk. Zo werd ze uiteindelijk exploitatiemanager Bus Fryslân en nu manager Vastgoed & Facilitair Beheer.
Marion Huijs…
… koos na een opleiding tot sociaal hulpverlener voor het rijden op de vrachtwagen, toen ze – in 1990 – werd gewezen op het vak van buschauffeur. Dat leek haar wel wat en zo werd ze de eerste vrouwelijke chauffeur van het team. ‘Het vak paste meteen bij mij. De collega’s en ook de reizigers moesten er meer aan wennen dan ik’. Tegenwoordig rijden er steeds meer vrouwen op de bus. ‘Maar het mogen er altijd nog meer worden’, aldus Marion. Marions sociale talent komt inmiddels al zo’n 35 jaar in het vak van chauffeur goed van pas. ‘Ook al praten de mensen nu wat minder doordat ze bezig zijn met hun telefoons, een vriendelijke blik is er altijd.’
… startte in het ov als concessiemanager in Brabant en werkt nu in diezelfde functie in regio Limburg. Ze is van mening dat een vrouwelijke kijk veel toevoegt. ‘Juist in het ov waar mensen veel alleen en zelfstandig aan het werk zijn, is het goed om open te staan voor de ander. Heldere communicatie en echt luisteren is noodzakelijk om te begrijpen wat er speelt.’ Hanneke denkt dat vrouwen daar van nature meer open voor staan. ‘Het ov is een traditionele branche, en zo is de organisatie ook nog enigszins ingericht. Door consequent open te communiceren, hoop ik mijn collega’s mee te nemen en te laten ervaren hoe je constructief kunt samenwerken’.
Yvonne Dubben…
…is ontwikkelmanager in Regio Noord. Als student voerde ze als bijbaantje reizigerstellingen uit op de bus en deed metingen naar de doorloopsnelheid bij verkeerslichten. ‘De bus-wereld boeide mij zo dat ik tijdens mijn studie ook een stage deed bij een vervoerbedrijf in Chicago. Dat was in de periode rond de eeuwwisseling van de groeiende marktwerking in de ov-wereld. Ik ken nog de kettingformulieren van de eerste printers en de koffiejuffrouw, die koffie aan het bureau serveerde. “Wat moet ik nou aan dat meisje vragen”, zei mijn chef bij Arriva toen ik door de sollicitatiecommissie aan hem werd voorgesteld’. Hij mocht maar wat blij zijn met deze dame in deze overwegend nog met mannen gevulde ov-wereld. Zo kreeg hij een andere kijk en bovendien was ook de helft van zijn klanten vrouw.
Janneke Jansen … …werkt al 5 jaar als teammanager. Ze startte in Uden en werkt nu in ’s-Hertogenbosch. ‘Man of vrouw, het is voor mij eigenlijk geen thema. Het gaat om het vak van chauffeur. Door betrokken te zijn bij dat werk, door mee te rijden en te luisteren, maak ik met het hele team de verbinding die nodig is.’
Gratis reizen in de daluren voor Limburgse minima!
Bij Arriva staan we voor gelijke kansen en vinden we dat ov voor iedereen is. Maar wat als je moet leven van een minimum inkomen? Wat als je elke dag iedere uitgave moet overwegen? Wat kies je dan?
Daarom is het gaaf dat wij juist deze groep reizigers meer in onze bussen en treinen zullen zien. Want in Limburg krijgen nu in totaal 60.000 inwoners op grond van hun inkomen (tot 101% van het sociaal minimum) recht op de regeling: gratis reizen met Arriva in de daluren (na 9:00 uur). Een mooie samenwerking tussen Provincie, 30 deelnemende gemeenten én Arriva. Daar zijn we trots op. Inmiddels hebben al 10.000 mensen met een laag inkomen een pas besteld via arriva.nl/dalvrijlimburg.
Olga Koop (72) uit Maastricht is alleenstaand en leeft al jaren onder het sociaal minimum. Ze is één van de inwoners van de provincie Limburg die de Meedoen Pas (Dal Vrij Limburg) van Arriva kreeg: ‘Ik vind het super en het emotioneert me ook. Ik kan bepaalde dingen niet doen en dat is jammer. En met deze kaart is het echt een extraatje. Dit is eigenlijk een droom die uitkomt. Ik was echt gelukkig toen ik het hoorde.’
Eén integraal systeem en dashboard (2.0) voor Arriva
In mei en juni kwamen er berichten op intranet over de invoering van het nieuwe systeem én dashboard voor de operationele ondersteuning van trein (ASL) en bus (OCC). Hoe staat het ermee? We vragen het aan Heiko Imelman (projectmanager) en Inge Halffman (OCC –Operations Control Center).
Wat is het?
Inge: ‘Dit is hét nieuwe systeem en dashboard voor alle treinen en bussen. Chauffeurs bellen het OCC bij problemen, machinisten melden zich bij de ASL. Alles komt zo samen in één systeem. Het is daarmee het startpunt voor de gevraagde hulp of om te komen tot een oplossing.’
Alles in één?
Heiko: ‘Ja, dit systeem verbindt alle processen bij Arriva. Denk aan materieelplanning, voor het ruilen van bussen, aan de dienstregeling (als een rit op vervallen moet worden gezet) en techniek voor reparaties. Eén melding bevat alle informatie, zodat het volgende proces soepel kan starten.’
Een soepele start dus?
Inge: ‘Dat is het idee, maar de praktijk is soms lastig. Daarom moesten we na de uitrol in juni helaas tijdelijk weer terug naar versie 1.0 want er bleven een aantal issues die eerst verbeterd moesten worden. We verwachten echter snel weer door te kunnen naar versie 2.0 want dit is echt dé toekomst. Voor de actuele stand van zaken, kijk op intranet, pagina Operations Support.’
Zomerse vibes tijdens het Arriva Midzomer Festival
Na alle regiofeesten was het deze zomerse zaterdag 14 juni de beurt aan de collega’s van het hoofdkantoor, van Operations Support (vestiging Meppel) en glimble. Ook hun feestavond kwam er. En wat voor één!
Dit festival gaf de collega’s een heel nieuwe kijk op het stallingsterrein en de stalling van Heerenveen. Bij binnenkomst werden de festivalgangers meteen in de juiste sfeer gebracht. Over een blauwe loper kwamen ze bij de “toegangscontrole”. Daar kregen ze een festivalbandje en liepen ze door een bus naar het festivalterrein. In een deel van de stalling was plaats gemaakt voor een groot podium en een dansvloer. Buiten stonden een foodtruck, een bar en onder een grote luifel, een terras om te eten, praten en genieten.
Met een zonnetje aan de hemel, een heerlijke temperatuur, lekker eten van de foodtruck en verschillende liveoptredens kwam de festivalsfeer goed op gang. Tot na zonsondergang werd er gedanst en gonsde het van de energie.
lever je oude
Het was één van de eerste dingen die duurzaamheidsmanager Berber Dotinga hoorde bij haar aantreden in 2023. ‘Klopt. Er bleek een pilot gaande met kledingleverancier Fristads. Naar een idee van een teammanager zetten we toen in vijf vestigingen de eerste stappen voor recycling van onze bedrijfskleding. Het doel was te ontdekken of de ingezamelde kleding alleen een gescheiden afvalstroom zou opleveren óf dat de kleding mogelijk ook opnieuw gebruikt kon worden’.
En wat bleek? Een deel van de verzamelde kleding was bij het inleveren nog zo goed als nieuw. Daarop werd de optie bedacht om die kleding tegen een gereduceerd aantal punten weer aan te bieden in de webshop. Circulariteit ten top.
En wat gebeurt met de rest?
‘Een ander deel dat niet goed genoeg meer is, krijgt een nieuw leven door het duurzaam te verwerken tot bijvoorbeeld isolatiematerialen.’
Tussen januari 2024 en nu
In deze periode hebben we zo’n 320 kledingstukken bij Fristads weer retour geleverd. Daarvan kregen 127 items een tweede leven bij een andere collega. Berber daarover: ‘We willen als Arriva CO2-neutraal werken. Circulair denken en doen hoort daarbij. Dit hergebruik is, weliswaar nog een klein, maar wel een heel mooi voorbeeld van hoe een idee en een samenwerking ook echt effect kunnen hebben.’
Heb je vragen over het inleveren van bedrijfskleding? Stel ze aan je teammanager! Heb je een duurzaam idee? Mail naar duurzaamheid@arriva.nl
Colofon
Redactie:
Ina Meijerink, Michaël Hertzberger, Simone van Oosten, Peter Jeucken, Bart Mestrom, Jessica Westdijk, Stefan Claessens en Liesbeth Oelen
Met medewerking van: Schrijf-Schrijf
Eindredactie:
Tamara Vannuys / Merle Oude Nijhuis , Corporate Communicatie
Vormgeving: Eelke de Boer, Corporate Communicatie
Fotografie:
Arriva Nederland, Mind of Visuals (Daan de Schiffart), Herm Hermsen, Ibrave (Dylan Verzijl), Customer Connect, Stefan Verkerk en Ermindo Armino
Drukwerk: Grafische Groep Van der Eems
Puzzel: © DePuzzelmaker.nl
Met dank aan alle medewerkers die hebben bijgedragen aan deze uitgave.
De Arrivaria stellen we met zorg samen en drukken we op duurzame wijze.
Je leest de uitgave digitaal op www.arriva.nl/Arrivaria
RECTIFICATIE – in de papieren uitgave 1-2025 (p. 11) werd zonder voorafgaande toestemming een met AI-bewerkte foto geplaatst. Dat is niet hoe wij willen werken. Het had niet mogen gebeuren. Onze excuses.
Juli 2025