Neem mij mee!

‘Je moet de lucht kunnen lezen’

Neem mij mee!
‘Je moet de lucht kunnen lezen’
complimenten van reizigers p.12
samen zijn wij glimble p.14
Regiodirecteur Oost
In ons vak hoort het erbij: concessies winnen en verliezen. Onlangs verloren we de concessies in Zuid-Holland Noord en Fryslân. Ruim 1.300 collega’s die jarenlang deel uitmaakten van Arriva, stappen over naar een nieuwe werkgever. Dat heeft impact.
We doen ons best om deze overgang soepel te laten verlopen. Het belangrijkste voor ons is een goed afscheid van iedereen die vertrekt. Daarnaast is een gezonde afwikkeling voor Arriva zelf van belang. Aan alle collega’s die nu hun weg vervolgen bij een andere vervoerder: jullie inzet en toewijding waren van onschatbare waarde. Dankjewel en veel succes met jullie nieuwe reis.
Waar we verloren in West en Noord, vieren we feest in Oost. Met de recente winst van de concessies in Twente, Achterhoek-Rivierenland en de verlenging van de Vechtdallijnen, zetten we een stevige stap richting de toekomst. We versterken onze positie, breiden ons netwerk uit en blijven vastberaden om de hoogste kwaliteit in openbaar vervoer te leveren. Samen met ons team in Oost bouwen we verder aan een duurzame, verbonden regio waarin reizigers kunnen rekenen op betrouwbaarheid en innovatie.
Uiteindelijk maakt het niet uit welk uniform je draagt, maar om wie er naast je staat. Je collega’s, dáár gaat het om. En die werken – in Noord, Oost, Zuid, West én Limburg – allemaal aan hetzelfde doel: het openbaar vervoer zo aantrekkelijk mogelijk maken. Bij Arriva werken we daar allemaal – elke dag – keihard aan.
glimble
‘setjes’ bij Arriva
Sinds een paar maanden kunnen reizigers in Limburg met één ‘swipe’ de Arriva bus of trein in Limburg in. Uitswipen hoeft pas op de eindbestemming. Overstappen tussen bus en trein is dus moeiteloos, de kosten van de reis worden via locatiebepaling achteraf berekend. En reizigers kunnen nu zelfs naar Aken en Keulen, zonder een apart ticket te kopen of in- en uit te checken. Een poortje openen op het station of een controle? Daarvoor krijgt de reiziger een QR-code in de glimble-app.
In Nederland is deze techniek nieuw, maar in bijvoorbeeld Zwitserland, Frankrijk, Oostenrijk en Denemarken reizen iedere dag al honderdduizenden mensen op deze nieuwe manier. De eerste Nederlandse reizigers geven aan dat ze het fijn vinden om niet meer in de rij te hoeven staan voor het in- en uitchecken. Daarnaast vinden ze het een gemakkelijke manier om te betalen voor hun reis. Als verbeterpunten geven ze onder andere aan dat ze hopen dat ‘swipen’ binnenkort ook beschikbaar is bij andere vervoerders en in andere regio’s. Daar werken we hard aan, binnenkort kun je ook swipen in de Arriva treinen in Friesland en Groningen.
Zie hier, een mooie nieuwe lesbus. Lesbussen met dit ontwerp rijden straks in meer regio’s rond. Maar de première was voor Arriva Limburg! En wel tijdens de Raildag, op 21 september: op en rond het station in Kerkrade.
De gloednieuw bestickerde lesbus draaide daar mee in het programma van de Raildag. Doel: het aanspreken van mogelijke nieuwe chauffeurs voor Arriva. Later wordt deze bus ingezet bij de proefrijdagen. Dan krijgen aspirant chauffeurs de unieke kans om te ervaren hoe het echt is om een bus te besturen.
Je ziet op deze ‘nieuwe’ lesbussen elementen van de Arriva OOKArbeidsmarktcampagne. Met opvallende kleuren, foto’s passend bij de campagne en een oproep. Rondrijdende reclame dus iedere keer als deze bus onderweg is met chauffeurs-in-opleiding.
Arriva Touring is inmiddels een vertrouwde naam op Schiphol. Onze chauffeurs pendelen dagelijks met passagiers tussen P3 en de ingang van de luchthaven (landside) en tussen de gates en de vliegtuigen (airside). In september was er ineens iets dat niet vertrouwd was.
Chauffeurs Mark en Farbod zagen toen rook uit een stekkerkast komen. Die kast staat bij onze stalling, in de buurt van een opstellocatie van vliegtuigen. Zonder aarzelen trokken ze de stekker uit de kast, verplaatsten de bussen naar een veilige plek en zetten de brandblussers klaar. Volgens henzelf een “heel normale actie”.
Nog diezelfde dag werden Mark en Farbod naar het hoofdkantoor van Schiphol geroepen. Daar moesten zij hun Schipholpas inleveren. Normaal gesproken betekent het moeten inleveren van die pas dat je er niet meer mag werken. Want alleen met deze Schipholpas heb je de bevoegdheid om “achter de douane” te komen. In dit geval was de reden gelukkig heel anders. Mark en Farbod ontvingen die middag een oorkonde en dankwoord voor hun moedige en alerte optreden. De aanwezigheid van alle directeuren en de hoogste bazen van Schiphol bevestigde dat nog maar eens!
Leeftijd: 43
Woonplaats: Emmen
Functie: Machinist
Regio: Oost
Molenaar en machinist, het lijken twee tótaal verschillende beroepen. Marijn Sijbom (43) weet wel anders. Hij merkt in de cabine de voordelen van zijn jarenlange ervaring als molenaar. ‘Collega’s vinden het grappig dat ik het weer monitor en zo probeer te voorspellen of het glad wordt.’
Op zijn achtste raakte Marijn al gefascineerd door molens. ‘Naast mijn basisschool in Dalen werd een molen gerestaureerd. Ik vond het een ongrijpbaar bouwwerk, zoiets had ik nog nooit gezien!
Drie jaar lang volgde ik de restauratie op de voet. Ik zag hijskranen komen en gaan en dappere mannen op de molen klimmen. Toen hij weer draaide en ik met een vriendje binnen mocht kijken, wist ik het zeker: ik wil molenaar worden. Alles aan molens vond ik geweldig – en nog steeds. Dat ze van hout zijn gemaakt, tussen de 140 en 200 jaar oud zijn, wieken hebben en kwetsbaar zijn maar tóch robuust.’
Kans en keerpunt
Om zijn droom te verwezenlijken, volgde Marijn een opleiding tot vrijwillig molenaar. Ik leerde veel over techniek, maar ook hoe je het weer voorspelt. Buienrader was er nog niet destijds, dus moesten we echt de lucht leren lezen.’ Op zijn achttiende had hij zijn diploma op zak. ‘In Kropswolde en Dalen kreeg ik toen de
kans om beroepsmolenaar te worden. Uiteindelijk had ik zelfs mijn eigen meelwinkeltje.’ Toch kwam Marijns molenaarsdroom plotsklaps tot een einde. ‘Ik belandde in het ziekhuis met een gebroken middenrif en kreeg toen het advies om een kantoorbaan te zoeken. Iets wat ik als doener en buitenmens een moeilijke boodschap vond.’
Rijdende kantoorbaan
Gelukkig had Marijn sinds jongs af aan nog een andere liefde: treinen. ‘Dat is evolutionair bepaald. Mijn vader is gek op treinen, mijn opa was spoorwegman en mijn oom rangeerder. We zijn dus echt een spoorwegfamilie.’ Een vriend van Marijn bracht hem op het idee om bij Arriva te solliciteren. ‘Jaren geleden zei iemand bij een concert van Normaal tegen mij: “Hee, jij doet toch ook iets met molentjes?” Dit bleek Vincent Mepschen te zijn. We werden vrienden en hebben veel samen op de molen gewerkt. Vincent vertelde dan altijd over zijn machinistenwerk bij Arriva.
Hij liet mij ook een keer in de cabine kijken. Toen dacht ik al: wat is dit toch een gaaf beroep. Iedere dag ben ik blij dat ik deze stap heb gezet. Ik heb nu een kantoorbaan, maar wel een rijdende. Eén waarbij geen dag hetzelfde is.’
Ook weet hij dat hij rustig blijft in nare situaties. Voor zijn ogen maakte Vincent eens een lelijke val in de molen. ‘Ik hield mijn hoofd koel en mede daardoor was hulpverlening snel ter plaatse.’ Tot slot is hij blij met zijn weerkennis.
‘Alles aan de molen vind ik geweldig.’
Gedeeld vakmanschap
Overeenkomsten tussen het werk als molenaar en machinist zijn er volgens Marijn genoeg. ‘Het is allebei echt een vak. Je leert het niet zo één, twee, drie. En met beide banen lever je een zinvolle en duurzame bijdrage aan de maatschappij.’ Wat Marijn goed van pas komt, is zijn technische kennis. ‘Hierdoor kan ik veel problemen in de cabine snel oplossen.’
‘Sinds kort monitor ik het weer en probeer zo te voorspellen of het glad wordt. Collega’s vinden het grappig, maar straks plukken ze hier misschien de vruchten van.’
De molen blijft een leidraad in Marijns leven. ‘In mijn broodtrommel zit altijd zelfgebakken brood van mijn favoriete meel. En rijd ik door Dalen?
Dan denk ik met een glimlach terug aan hoe mijn liefde voor molens daar begon.’
Marijns
broodrecept
- 500 gram volkorenmeel (molenmulderpot.com)
- 340 gram water
- 6 gram zout
- 11 gram korrelgist
Doe alles in een broodbakmachine en gebruik een ‘kort programma’ van ongeveer 2 uur.
Rijd jij de mooiste buslijn of het gaafste treintraject? Of werk je in een fijne vestiging, leuk kantoor of coole store? In deze rubriek heb jij de ruimte om te vertellen over je werkplek.
Frank (57) is een echte Bredanaar en al 14 jaar een vertrouwd gezicht bij Arriva. Jarenlang was hij vrachtwagenchauffeur, tot een ongeluk in 2007 zijn linkerarm ernstig beschadigde. Dat betekende het einde van zijn vrachtwagencarrière, maar ook het begin van een nieuw avontuur: als buschauffeur rijden in zíjn stad.
De favoriete lijn van Frank is voor collega’s makkelijk te raden: de speciale NAC-ritten van station naar stadion. Wanneer zijn cluppie speelt, rijdt hij een van de extra bussen die nodig zijn om alle supporters op tijd in het Rat Verlegh Stadion te krijgen. ‘Ik ben al fan van NAC Breda vanaf mijn achtste. Toen ging ik met mijn vader mee. Nu ga ik samen met mijn eigen kinderen. Het is een echt familiedingetje. En we wonen ook nog eens vlakbij: het stadion ligt praktisch in mijn achtertuin, nog geen twee kilometer van de busstalling.’
‘Als NAC wint, is het één groot feest en voelt de rit soms net als een schommelschip vol juichende fans’
Breda’s yellow army
‘Ik rijd deze lijn nu al drie jaar – het gaat bijna vanzelf. Al twee uur voor de wedstrijd zitten we achter het stuur. Inmiddels ken ik bijna elke supporter die instapt. De sfeer is fantastisch, de supporters zingen uit volle borst de clubliederen, en iedereen is vol spanning voor de wedstrijd. Zelf kijk ik altijd in het stadion
mee. Vlak voor het laatste fluitsignaal maak ik me alvast klaar om de bus te starten. Als NAC wint, is het één groot feest en voelt de rit soms net als een schommelschip vol juichende fans. Bij verlies is het juist muisstil, dan hoor je alleen de motor van de bus.’
Jasje, dasje
‘In het stadion is het altijd gezellig, maar de bus doet daar niet voor onder. In de afgelopen drie jaar is het altijd goed gegaan, geen gedoe of ruzie. Ik ben trouwens niet de enige NAC-fan achter het stuur. We zijn met z’n vieren, allemaal collegachauffeurs én supporters. In het stadion zitten we zij aan zij, Arriva-jasje aan en als het koud is natuurlijk een NAC-sjaal om. Het is echt de perfecte combi: eerst genieten van een wedstrijd, en daarna je bus vol mede-fans weer veilig naar huis brengen.’
Buschauffeur
De wens om de regio’s in te gaan, bestaat al langer bij het team van Arriva Support & Logistiek (ASL). Door elkaar beter te kennen en begrijpen, werk je beter samen. En dat draagt weer positief bij aan het doel, namelijk een zo optimaal mogelijk verloop van de dienstregeling. Sinds deze zomer voegden de collega’s van ASL de daad bij het woord.
Met de pop -up onderweg
Om precies te laten zien hoe het bij de ASL werkt, gingen ze op pad met een pop-up werkplek. Dat is een exacte kopie van de dagelijks, 24/7, bemande werkplekken in Heerenveen.
De volgende stop
Na een flitsbezoek in Limburg in september, was het in oktober de beurt aan Uden en Tilburg. Daar was een uitwisseling met de technische dienst en collega’s van het team Service & Veiligheid. De laatste stop was in Enschede waar de insteek was om het ZE proces te verbeteren, samen met de explo en de collega’s. De volgende stop? Dat is misschien wel jouw regio. Bij ASL kijken ze er al naar uit.
Na jaren van samenwerking, duizenden kilometers op de weg en talloze herinneringen, komt er per 14 december een einde aan het Arriva-avontuur in regio West.
In november waren er daarom twee geweldige eindfeesten in Het Archeon in Alphen aan den Rijn. De feestavonden zijn enorm goed bezocht en dat zorgde voor een heel gezellige sfeer. De collega’s hebben met elkaar op deze avonden geproost op alle mooie ritten, op de uitdagingen die ze samen hebben overwonnen en ze keken terug op speciale momenten die ze hebben gedeeld.
Het waren dus bijzondere avonden met heel veel betrokken collega’s. De muziekband The Arrivals bestaande uit (oud) Arriva collega’s als bandleden, zorgde beide avonden voor de muzikale aankleding met mooie en swingende liedjes. Kortom, avonden om nooit meer te vergeten. Zoals wij regio West ook niet vergeten!
Met weemoed naar de zomer, kijken we terug op 1 september. De dag van het Corso in Zundert. Arriva was opnieuw één van de hoofdsponsors van dit jaarlijks terugkerende spektakel.
Met hulp van een flink aantal enthousiaste Arriva-collega’s was het mogelijk om ook dit jaar weer extra busritten te verzorgen. Zo vervoerden we de vele duizenden bezoekers van en naar het corso. Is dat leuk? Ja. Is dat nieuw? Nee!
Want uit de oude doos dook er ineens een foto op van een groep chauffeurs uit 1982. Ook 42 jaar geleden werden er al extra bussen ingezet om het Corso-publiek naar de plaats van bestemming te brengen. Toch leuk om te zien hoe de businzet én ook het Corso van alle tijden zijn. Zoek de verschillen!
Nieuwe collega?
Aanbrengpremie: €1.000
Kijk op Scienta
Erik Hebing
Buschauffeur regio Limburg
Zijn overall verruilde Erik voor een stropdas – een keuze waar hij nog geen dag spijt van heeft gehad. Want met “zijn” bus door het Limburgse landschap rijden, dat is waar hij écht gelukkig van wordt. ‘De heuvels en dalen vind ik fantastisch.’
Van klein naar groot
Eriks werkende leven draait om voertuigen. ‘Ik ben camperen caravanmonteur geweest, chef van een werkplaats en schadehersteller’, vertelt hij. Toen zijn vorige baan ophield, tipte het UWV voor hem een baan bij Arriva. ‘Ze zochten mensen die kleine taxibussen wilden besturen, voor maximaal acht personen. Omdat ik gek ben op alles met wielen, was de optelsom snel gemaakt. Twee jaar heb ik dit werk met veel plezier gedaan. Daarna kon ik de opleiding voor buschauffeur volgen bij Arriva. Een kans die ik natuurlijk heb gegrepen.’
Vrijheid, graag
Wil ik op een dinsdagmiddag naar IKEA? Dan kan dat gewoon. Ideaal, want ik houd niet van drukte.’ Een ander pluspunt vindt hij de afwisseling. ‘Elke dag heeft een andere sfeer. Op koopavond zitten er uitgelaten mensen in de bus, zondagavond studenten met koffers vol schone was en op maandagochtend hangt er een we-moeten-weer-werkensfeer.’
‘Wisselende werktijden geven mij een gigantisch vrijheidsgevoel’
Zijn carrièreswitch blijkt een heel goede zet. ‘Als ik eerlijk ben, kwam werken van 9 tot 5 mij de neus uit. Wisselende werktijden geven mij een gigantisch vrijheidsgevoel.
Weg stress
Voor zijn werk verhuisde Erik van Brabant naar Limburg. ‘Lijn 57, de Heuvellandroute, rijd ik het liefst. Die heuvels en dalen vind ik fantastisch. Ik denk omdat ik er niet mee ben opgegroeid.’ Waar de bevlogen buschauffeur aan moest wennen, was het Limburgse tempo. ‘In het midden van het land leven mensen veel gehaaster. Het kostte even moeite om mee te gaan in het gemoedelijke ritme van deze streek, maar nu voel ik me minder gestrest. Ik ga hier dan ook echt niet meer weg. Niet uit Limburg en niet bij Arriva.’
Ja er wordt zeker gezeurd en geklaagd door collega’s en door reizigers. Maar er is ook ruimte voor waardering. Heel veel waardering zelfs, zo blijkt als we het vragen aan de medewerkers van onze klantenservice. Die waardering krijgen de collega’s voor al die keren dat ze tijdens hun werk het juiste doen. De berichten komen op veel manieren bij ons binnen. In deze editie dompelen we ons onder in complimenten van reizigers.
In Venlo, bij de store van Arriva werkt Jaimy Kapteijns. Samen met haar collega’s doet ze elke dag alles aan om reizigers zo goed mogelijk te helpen. En dit valt meer mensen op. TikTok-er ‘Mr Humble’ waardeert haar werk bijzonder en plaatst erover op zijn kanaal:
‘’Big delay today in Eindhoven. And now I’ve been given three different tickets by the kindest lady in the world. In Venlo trainstation. If she sees this, I don’t think she got TikTok, then thank you so much! She has given me three options to get to Berlin.’
Mr Humble (@mrjameshumble) is een populaire
‘TikTok-er’. Met bijna 260.000 volgers leidde dit bericht ‘- terecht!- tot veel reacties en likes.
Scan de QR code om het hele fragment te zien:
Lonie Hoek: Via mijn teammanager hoorde ik van het compliment. Ik was positief verrast en had dit helemaal niet verwacht. Heel fijn dat deze reiziger de moeite heeft genomen om een melding te maken van een positieve reiservaring! Ik was er erg blij mee en waardeerde het zeer!
En wat vindt de the kindest lady in the world hier nu van?
‘Toevallig is mijn hulp in de store nu door een TikTok-er benoemd. Het is iets wat heel ons team eigenlijk altijd doet. Maar ik ben blij dat het mensen opvalt. Ik zie het als een compliment voor ons allemaal en niet specifiek voor mij. We krijgen wel vaker complimenten, maar dit is extra leuk voor ons allemaal. Het laat zien dat we echt ons best doen om mensen te helpen.’
Beste klantenservice, Ik wil mijn grote dank en waardering laten blijken voor de heldin van een buschauffeur (bus 1 Leiden- Leiderdorp. Zij heeft mijn telefoon veilig teruggebracht naar de gevonden voorwerpen. Ook heel veel dank voor de vriendelijke buschauffeurs die onder andere in de kantine en via het bellen naar de ASL de tijd hebben genomen mij te helpen met het terugkrijgen van mijn telefoon. Hopelijk kunnen ze dit zien, ik vond het mooi om te zien dat zonder twijfel er hulp werd aangeboden. Veel liefs en dank! Groeten, Willemijn
Meneer wil graag in contact komen met de steward die gisteravond in de trein werkte van Zwolle naar Hardenberg. Zij heeft
zijn zoon zo goed geholpen en getroost dat ze een bos bloemen verdient. Ze heeft ook een flesje water voor hem gehaald. Hij wil haar graag persoonlijk bedanken en een bos bloemen geven.
erover: ’Achja,hetwaseen rustigezondagmiddag enhetzonnetjescheen. Relaxedopdebusen dus ook relaxed naar de passagiers. Vrijnormaaleigenlijk!’
reageert: ‘Eigenlijk kan ik het me niet eens meer precies herinneren dat ik dit heb gedaan, maar wel bedankt voor het compliment’.
Goedemiddag,
Ik wil een compliment geven aan de chauffeur van bus 8116, lijn 1 in Toen‘s-Hertogenbosch. de bus aankwam, was ik aan het bellen en was ik even mijn pasjeshouder aan het zoeken. Ik kon hem niet zo snel vinden,
maar de chauffeur bleef gelukkig super geduldig wachten, wat super fijn was. Ik zei nog tegen de chauffeur dat hij weg mocht rijden toen ik mijn OV-chipkaart niet kon vinden en uitstapte, maar hij bleef geduldig wachten tot ik hem had gevonden.
Uiteindelijk vond ik mijn kaart en kon ik gewoon weer in de bus stappen. Anders had ik waarschijnlijk 30 minuten moeten wachten. Dit was heel erg fijn, vooral omdat ik zelf een vorm van autisme heb. Ik heb de chauffeur zelf al een compliment gegeven.
Hey lieve Arriva, Ik wil de collega’s nog even bedanken voor hoe ze me hebben opgevangen. Helaas kreeg ik te horen dat er iemand in onze familie is overleden. Ik kwam huilend in lijn 20 naar Leeuwarden en de chauffeur heeft me zo lief opgevangen. Toen we bij de halte aankwamen, huilde ik nog harder omdat mijn buurman op me wachtte. De chauffeur bleef met de bus even bij mijn halte staan tot alles wat rustiger was.
Echt super bedankt, jullie zijn schatjes. Liefs, Steffanie. Willen jullie ook nog tegen de chauffeur zeggen: ‘Dank je wel voor het veilig thuisbrengen? Ik ben dat helemaal vergeten.
Buschauffeur Alex reageert: ’Ik voel me vereerd met dit compliment, maar heel eerlijk: Ik doe gewoon mijn werk. En dit hoort daar erbij en maakt het werk compleet.’’
Zo’n dikke 3 jaar al bestaat reisapp glimble. In de zomer van 2021 ging de app live. Een team van ongeveer 15 collega’s werkt dagelijks aan de app. Daarnaast zijn er veel voorbeelden van samenwerkingen tussen glimble- en Arriva-collega’s voor wat betreft het gebruik en de inzet van de app. Samen zijn wij Arriva – en glimble!
Nieuwe dingen testen in glimble Gerbrand van EeckhoutOntwikkelmanager bij regio Limburg
‘Onze samenwerking komt voort uit de MaaS pilot Limburg. Het doel van die pilot was om een app te creëren die reizigers niet alleen in Nederland, maar ook in de Euregio, zoals België en Duitsland, kon helpen’, blikt Gerbrand terug op de start. Inmiddels heeft de app meer dan 400.000 gebruikers en staat deze op eigen benen. ‘Onlangs ging de functie ‘swipen’ (meer daarover op pagina 4) live in de glimble app. Die manier van reizen, namelijk met behulp van locatiebepaling, is nog helemaal nieuw in Nederland en startte dus in Limburg. ‘Onze opdrachtgever de provincie Limburg wil graag nieuwe dingen doen. Ze vinden het wel spannend om zoiets dan meteen uit te rollen voor het hele publiek. Daarom doen we eerst een test onder glimble-gebruikers. Is de test succesvol, dan breiden we uit.’ Zo begon swipen met glimble als een pilot op de lijn tussen Maastricht en Heerlen. Inmiddels kunnen reizigers door heel Limburg swipen en zelfs naar Aken en Keulen.
Vertrouwen met Arriva
Steven Hendriks –Product manager glimble
‘Glimble heeft een mooie, veilige omgeving om veel te kunnen testen met klanten, nieuwe proposities te verkennen en technologieën uit te proberen. En wat we leren in een bepaalde regio, zoals Limburg, gebruiken we weer in andere delen van het land’, vult Steven aan. ‘Het helpt dat we als glimble bij deze nieuwe producten kunnen leunen op Arriva. Die naam geeft vertrouwen om te gaan proberen.’ Een andere mooie samenwerking had glimble dit jaar in regio Noord met het festival ‘Into the Great Wide Open’, dat plaatsvindt op
Veelzijdig aanpasbaar
Mark GarmannMarketing Manager Regio Noord
‘Veel bezoekers van dat festival komen vanuit het westen van het land, bijvoorbeeld uit steden als Amsterdam en Utrecht. We hebben de verschillende publieksgroepen bekeken en speelden daarop in. Zo bedienden we de ovreizigers met glimble en hadden we voor andere bezoekers een oplossing met de inzet van festivalbussen door Arriva Touring. We zijn veelzijdig als Arriva en kunnen, zeker geholpen door glimble, ons aanpassen aan de wensen onze klanten’. Mark ziet het ook als een mooie kans om het ov te promoten: ‘Tijdens festivals
Een enthousiaste boost
Jorik Blenkers – Steward/BOA op de Vechtdallijnen
Naast zijn werk in de trein is Jorik een echte promotor van het reizen met de trein. ‘Ik vind dat de media soms een eenzijdig beeld daarover schetsen.’ Hij geeft dan ook graag zijn eigen “tegengeluid” . Hij brengt een positieve boodschap: treinreizen is gezellig, veilig en handig en dan heeft hij het ook over de glimble app. Hij krijgt er geregeld leuke reacties op. ‘Voor veel reizigers is de glimble app een handige oplossing. Bijvoorbeeld als ze in Zwolle overstappen op een andere vervoerder, dan is het veel makkelijker om met de app te reizen. Ik laat ze dat graag zien.’
Gemakkelijk reizen met glimble
Dennis Jongen –Vervoerontwikkelaar Limburg
Arriva collega’s reizen zelf natuurlijk ook met glimble. Dennis Jongen, vervoerontwikkelaar in Limburg, is één daarvan. ‘In het begin was het even wennen. Ik kreeg niet alleen een ticket, maar ook reisadvies en reisbegeleiding. Als vervoersontwikkelaar zit ik natuurlijk al helemaal in de dienstregeling en die materie. Maar voor iemand die niet uit de ov-wereld komt, denk ik dat glimble het reizen gemakkelijker kan maken. Het is bovendien fijn dat je met je telefoon kunt reizen en niet afhankelijk bent van een pas die je mee moet nemen.’ Dennis deelt geregeld zijn feedback met het glimble team: ‘Ik vind het leuk om suggesties te doen voor wat er beter kan in de glimble app. Eerder zag ik bijvoorbeeld wel eens een bus nog bij de halte staan, die ik volgens glimble niet meer kon boeken omdat het te ver lopen zou zijn voordat die zou vertrekken. Dat is nu aangepast. En na het trekken van een sprintje, reis ik gewoon mee.’
Flexibele opties met glimble zakelijk
Bram Stiel - Sales Manager Arriva Limburg & Jochem ReintjesSales Manager glimble in Business
Jochem: ‘Ook andere bedrijven kunnen hun personeel met glimble laten reizen Door de combinatie van Arriva’s expertise in openbaar vervoer en de flexibiliteit van glimble kunnen zakelijke reizigers ovopties ontdekken op een laagdrempelige manier’. Bram daarover: ‘Neem bijvoorbeeld de A73-pilot. In verband met wegwerkzaamheden wilde men de drukte op die snelweg in Limburg verminderen. Met glimble konden we (zakelijke) reizigers, met korting, wijzen op het ov als alternatief’. Jochem vult aan: ‘Ook met ons Dal Slim-concept wijzen we de zakelijke reiziger de weg naar het ov. Het reizen buiten de spits, op een rustig moment, is hét moment om de zakelijke reiziger een positieve reisbeleving te geven. Dat onthouden ze als ze later weer een keer kunnen kiezen tussen auto of ov.’
De prijswinnaars van uitgave 2 - 2024 zijn:
- Linda Oldeman – Store (regio Noord)
- Jeanine Stevens – Dienstindeler (regio Oost)
- Klaas Betten – ICT (Hoofdkantoor)
Om net als hen kans te maken op een bioscoopbon zoek je onderstaande woorden in de woordzoeker.
De overgebleven letters vormen de oplossing. Stuur die oplossing vanaf jouw Arriva mailadres naar communicatie@arriva.nl.
ARRIVA BETROKKEN
COLLEGA
DECEMBER
EINDE
INZET
MENSEN
NIEUW
OUD
SAMEN START
antwoord
STEUN TEAM
TEVREDEN
TOEKOMST
TROTS
VERANDERING
VIEREN
VOORNEMENS
VOORUIT
WENSEN WERK
In regio Zuid start komende zomer op 6 juli 2025 een nieuwe concessie. Die concessie, West-Brabant, wordt volledig zero emissie. In Breda komt dan de grootste zero emissie operatie van Arriva in Nederland. Op 10 oktober vierden we de mijlpaal van het bereiken van het hoogste punt van de nieuwbouw.
Naast een spiksplinternieuwe werkplaats komt er ook een nieuwe remise met bijbehorende kantoren in Breda. Alles staat in het teken van de bijna 200 elektrische bussen, 500 chauffeurs en 100 overige collega’s van Arriva die hier hun uitvalsbasis krijgen.
In de nieuwe werkplaats werken onze techneuten en monteurs straks volgens de nieuwste technieken en innovaties. Op het gebied van elektrisch laden, veiligheid, onderhoud en locatiemanagement wordt alles uit de kast getrokken om van deze nieuwe locatie een moderne en toekomstbestendige werkplek te maken voor de komende 10 jaar.
Het vieren van het hoogste punt deden we samen met de bouwers, de provincie Noord-Brabant, architecten, aannemers en uiteraard ook met Arriva-collega’s die er gaan werken.
Wat was het mooi, die zaterdagavond 9 november, tijdens het regiofeest in Noord. De busremise aan de Marshallweg in Leeuwarden was voor deze gelegenheid omgetoverd tot een ware party-scene.
Nog één keer konden alle collega’s van regio Noord, de collega’s van bus Fryslân en de collega’s van de Noordelijke lijnen samen komen. Zo stonden ze stil bij het 25-jarig bestaan van Arriva, vierden de start van de treinconcessie (die startte in de covid-periode) maar bovenal was het ook een afscheid van de bus-collega’s. Want na twaalf jaar Arriva gaat vanaf 15 december Qbuzz op “onze” plek rijden in Fryslân.
De aanwezige collega’s hebben genoten van waanzinnige optredens. Als kers op de taart was er een surprise-act met Jeroen van der Boom. Zo werd het een avond om niet snel te vergeten!
Voor alle collega’s van Bus Fryslân, ook vanaf deze plek nog eens: Ongelooflijk bedankt. We zijn trots op wat we samen hebben bereikt. Bedankt voor de onvergetelijke jaren en de mooie herinneringen. We gaan jullie missen!
We hebben jassen, dassen, giletjes, sjaals, blouses met korte en lange mouwen en meer. Hoe hoort het eigenlijk met die bedrijfskleding van Arriva?
In veel regio’s is dat natuurlijk, met al wat jaren op de teller, goed bekend. Bij Arriva in Twente hebben ze sinds kort een etalagepoppen-echtpaar dat het goede voorbeeld geeft. Het duo in de vestiging bij het station in Hengelo staat er netjes op in het volledige Arriva uniform.
In de passpiegel ernaast kan iedereen ook een blik op zichzelf werpen. Even checken hoe je eruitziet, is het motto. Dus zit de stropdas recht, zit je sjaaltje goed, heb je al je knoopjes dicht en niet te vergeten, zit je haar goed :)?
In Twente, regio Oost, is alle Keolis kleding nu weg en is iedereen voorzien van het volledige Arriva kleding-pakket. En voor de vraag ‘hoe hoort het?’, kan iedereen bij de spiegel en het ‘echtpaar’ terecht!
Nieuwe collega? Aanbrengpremie: €1.000
Kijk op Scienta
Medewerker Service & Veiligheid in Venlo
Ze werd per ongeluk verliefd op het vak, vertelt ze. Nu is Michelle al een jaar onderdeel van het team als Medewerker Service & Veiligheid. ‘Ze noemen me hier het Arriva-prinsesje, omdat ik er altijd tiptop bijloop. Spiegeltje, lipglosje, parfummetje, ik heb het altijd bij me. Maar ik ren ze wel allemaal voorbij.’
Per ongeluk gelukkig
Ze stopte met de havo, maar was nog geen achttien. Van de leerplichtambtenaar moest ze zich aanmelden voor een studie. ‘Voor de opleiding Handhaving moest ik gescreend worden en een sollicitatieprocedure doorstaan. Dat zal ik wel nooit redden, dacht ik, dus dan heb ik een jaartje vrij. Helemaal niet de bedoeling, en geheel per ongeluk werd ik aangenomen. Toen ik stage mocht lopen bij Arriva, werd ik verliefd op het vak. De collega’s, de reizigers en de spanning: heerlijk.’
Hoofd koel
mes tevoorschijn. Ik pakte het af en hij spuugde me in mijn gezicht. Dat vergeet je niet snel. Je moet er tegen kunnen, maar ook menselijk blijven. Daarvoor heb je collega’s: zij vangen me altijd op.’
Ook sportfanaat
Om al die raddraaiers aan te kunnen, blijft Michelle in topvorm. ‘Ik ben maar 1 meter 62, dus moet ik wel sterk en snel zijn. Daarom doe ik krachttraining én cardio. Ik ben dan wel een prinses, maar niet eentje met wie je problemen moet zoeken. Ik ren je er zo uit!’
‘Ik ren je er zo uit’
Haar werk is niet altijd makkelijk, maar dat is juist wat Michelle aantrekt. ‘Je weet nooit wat er gaat gebeuren. Laatst wilde een dronken reiziger zijn bagage niet weghalen. Hij bleek ook zwart te rijden, dus gaf ik hem een boete. De man werd woedend en haalde een joekel van een
Toch geniet ze ook van de kalmere momenten. ‘Ik zie vaak dezelfde gezichten en het voelt goed als ze blij zijn om me te zien. Geen dag is hetzelfde: boetes uitdelen, reizigers helpen, of gewoon een praatje maken. Die afwisseling maakt dat ik iedere dag met plezier naar mijn werk ga.’
Iedereen kent wel “een setje” bij Arriva. Mensen die bij Arriva werken en met elkaar verbonden zijn. Met DNA of op een andere manier. Ook in deze Arrivaria zoeken wij deze mensen op. Hoe is het om DNArriva te delen?
Vader Hub en zoon Maikel (hoofdkantoor en regio Limburg)
Maikel begon zijn avontuur bij Arriva in 2014. Hub volgde in 2016, bij de overgang van de concessie Limburg. Over hun liefde voor het ov: ‘wij zijn geen auto- maar echte ov-gebruikers’. Hub “rolde” als machinist in het ov. Hij werkte eerder voor NS, Veolia Transport (en Connexxion), in totaal al 44,5 jaar. Nu gaat het in zijn werk vooral over spoorwegveiligheid in zijn rol als adviseur QHSE. Voor Maikel ligt de uitdaging als manager vervoerkunde in het oplossen van logistieke puzzels.
Buiten het werk gaat het over voetbal en hun liefde voor The Rolling Stones. Hub: ‘Jaarlijks bezoeken we een platenbeurs. Dat is echt een ding voor ons. Maar The Rolling Stones spannen daarbij de kroon. Daar zijn we enorm fan van’. Uiteraard waren ze allebei bij het laatste concert in de Arena. En dan het voetbal: Hub en Maikel zijn supporters van Roda JC. En ook al woont Maikel nu in Amsterdam, hij reist nog regelmatig naar de Koempels om ze vooruit te helpen.
Over twee jaar gaat Hub met pensioen: ‘Ik maak mijn tijd vol want ik ga elke dag met veel plezier naar mijn werk. Ik ben trots op de mooie dingen die ik mogelijk mocht en mag maken voor Arriva!’
Chauffeurs Eddy en Brigitte (Regio Oost)
Bij het taxibedrijf waar ze eerst werkten, leerden ze elkaar kennen; Eddy en Brigitte uit Hengelo. Inmiddels zijn ze geswitched van baan en zitten ze allebei op de bus. Brigitte werkt 8 jaar op de bus, Eddy 3. Brigitte: ‘Hoe het bevalt? Heel goed. Ik ben vaak de vroege vogel qua diensten, Eddy doet graag de late shifts. We hebben ook nog een hond die we uit moeten laten dus dat komt qua werk dan prima uit. Geen dag is hetzelfde, we werken in een prachtig gebied met mooie lijnen.’
Betrokken bij hun werk zijn ze zeker. ‘Als ik eens een lijn moet rijden die ik niet zo goed ken, bereiden we hem samen voor door in privétijd even de lijn te verkennen. Sommigen verklaren ons voor gek maar ik voel me dan een stuk zekerder’, vertelt Brigitte.
Speciaal voor de Raildag in september hadden Brigitte en Eddy hun dochters en schoonzoon mee. Zij mochten een proefrit maken met de bus. Dochter Eline had de smaak meteen te pakken: ‘Nu weten we wat m’n ouders iedere dag ervaren. En dat vinden we superleuk.’
Klavertje vier: John, Jolanda, Juanita en Roy (regio Zuid) ‘Ik was eerst’. In 2003 begon John als chauffeur. Later volgde schoonzoon Roy. Johns vrouw Jolanda en dochter Juanita (Roy’s vrouw dus) haalden zo’n 7 jaar geleden het busrijbewijs kort na elkaar. Ze werken allemaal bij Arriva in Tilburg. ‘En naar tevredenheid’ aldus John. ‘Al zegt Jolanda wel eens “dat dit niet haar droombaan is”. Dan heeft ze wat gedoe gehad tijdens een rit. Dat heb je natuurlijk wel eens. Als het nodig is, kan ze daarna haar verhaal bij mij kwijt’. Jij bent goed in relativeren? ‘Ja ik blijf rustig. Dat maakt mij dan ook geschikt voor mijn huidige baan als medewerker Service &Veiligheid.’
Ook Roy groeide door bij Arriva. Hij werkt als exploitatieassistent en als reserve-planner. John: ‘3 van onze 4 kleinkinderen zijn van Juanita en Roy. We helpen elkaar in de opvang bij de onregelmatige werktijden.’
Hoe gaat dat bij eigenlijk tijdens het kerstdiner? Veel gesprekken over Arriva? ‘Haha nee hoor. Wel veel BIJ Arriva. Dan zitten we bij het ‘diner’ op de vestiging met worstenbroodjes’ zegt John. Missen we nog een lid van de Van Grinsven-club? ‘Ja mijn zoon. Maar die rijdt liever op de vrachtwagen’. In de achtergrond een lachende Jolanda: ‘En dat is maar goed ook. Hij moet zijn wilde haren eerst kwijtraken. Hij lijkt te veel op zijn vader. Maar wie weet; ooit.’
Maarten en Rianne (regio Oost) stapten in het “huwelijksbusje” ‘Toen we nog “alleen” met elkaar werkten, zeiden we: Begin nooit een relatie met een collega. Dat is geen goed plan’. Maar wat gebeurde met buschauffeurs Maarten (45) en Rianne(49) van vestiging Almelo? Ze werden toch een setje. Sterker nog, op 20 augustus jl. trouwden ze met elkaar.
Al sinds januari 2022 zijn ze officieel een stel. Twee maanden later werd dit nieuwtje bekend op de busstalling. ‘Maarten had coronaverschijnselen en liet zich testen. Hij zat op de bus op het moment dat hij de uitslag kreeg. Positief helaas. Maarten belde de planning om te vertellen dat hij van de bus af moest. Hij heeft er toen aan toegevoegd dat ik ook van de bus moest worden afgehaald, want hij had mij zeker weten besmet… En toen was het duidelijk’, lacht Rianne.
Iedereen reageerde ontzettend positief op de relatie. Allebei waren ze al een tijd vrijgezel. Als het even kan, draaien beiden tegelijk een dienst. Rianne: ‘We hebben geen kinderen of huisdieren. Of we het ’s avonds op de bank veel over ons werk hebben? Alleen af en toe als je iets bijzonders meemaakt. Ook zitten we samen in de personeelsvereniging dus daar gaat het ook weleens over. Verder niet hoor. We hebben gewoon mooi werk samen in Twente.’
De afgelopen zomer werd het ineens concreet. Naast Young Arriva, de club voor collega’s van 35 en jonger, ging ook een club voor de oudere collega’s van start: Old Arriva. Vijf chauffeurs uit Oost-Brabant namen het initiatief en benaderden CEO Anne Hettinga. Hij nodigde hen uit om groot te denken. En dat deden ze.
Marga Vissers, een van de 5 vertelt: ‘Ja inderdaad. Anne Hettinga zegde zijn steun toe. Maar dan wel voor een club voor heel Arriva, zei hij. Wij dachten eigenlijk wat kleiner te beginnen, voor onze eigen concessie. Dat werd dus wel wat meer, lacht Marga. ‘Maar we gingen ervoor en met z’n vijven is ons dat goed gelukt.’
En zo was er de eerste activiteit. Op 23 en 25 oktober voor 100 chauffeurs een slipcursus met de bus. ‘De reacties waren erg positief. Op één evaluatie stond zelfs “5 sterren voor Old Arriva”. Het was echt gaaf om met de bus over dat terrein te schuiven. Sommigen werden na wat oefening wel een beetje té overmoedig. Die moesten we even wat afremmen. Want de vijf bussen waarmee we aan de slag gingen, zijn eigendom van Arriva (waaronder één die net de dag ervoor was gekeurd) en moesten wel weer heelhuids terug.’
Nu dit is afgerond, kijkt het organiserend team vooruit. Daarvoor zoeken ze nog naar extra ondersteuning. ‘Een aantal collega’s heeft zich al gemeld en met hen hebben we contact. Maar als ook anderen zich nog geroepen voelen… heel graag!
Dus een oproep: wil jij meehelpen in de organisatie of bij een activiteit van Old Arriva? Mail dan je gegevens en ideeën naar old.arriva@arriva.nl. De wens is om met Old Arriva voor de 35+ collega’s zo’n twee keer per jaar een activiteit te organiseren.
Frank van Setten is de lopende encyclopedie op het gebied van ov. Jarenlang werkte hij bij Arriva. Geboren en getogen in Brabant in de nabijheid van het regionale openbaar vervoer. Enthousiaste verhalen heeft hij meer dan genoeg. Deze keer neemt Frank ons mee op reis…
Wist je dat Arriva zowel het noordelijkste als ook het zuidelijkste station in Nederland bedient? En dat, als de Friesenbrücke tussen Bad Nieuweschans en Leer straks klaar is, het mogelijk is om met Arriva de verbinding over 400 km te maken van het Duitse Leer tot het Belgische Luik? Deze informatie is voor treinfanaat Frank van Setten (natuurlijk!) niet nieuw. Passend bij deze gedachte neemt hij ons in deze uitgave mee op een Arriva-reis, dwars door Nederland.
Eind 19de eeuw had Phileas Fogg een plan: in 80 dagen de wereld rond. Ik heb ook een plan. Iets minder groots maar het voelt evengoed als een wereldreis. In één dag ga ik vanaf station Eemshaven helemaal door naar station Eijsden. Ik begin in alle vroegte (06.48 uur) op het perron van Eemshaven. Via de nieuwste spoorlijn (geopend in 2018) ga ik op weg naar Roodeschool.
In het noorden
Nog even twijfel ik. Die boot naar het Duitse Waddeneiland Borkum is namelijk ook zo mooi. Maar de mintgroene GTW uit het Noorden wint het. Langs het traject dat direct voor me ligt, kan ik de gevolgen van jaren gaswinning niet zien. Maar telkens als er medereizigers instappen op stations met namen die ik ken vanuit de nieuwsberichten over aardbevingen, houdt het me wel bezig. Via het vlakke Groningerland bereik ik het Hoofdstation van Groningen.
Daar is Arriva, zonder twijfel, de belangrijkste vervoerder. Ik kan dus gewoon met een Arriva trein door naar Veendam. Maar vooralsnog houdt daar de spoorverbinding op. Pas in 2027 zou
ik door kunnen rijden naar Stadskanaal. Voor nu kies ik dus, met een ruime overstap, voor de bus naar Emmen. Het landschap aan weerszijden doet me denken aan mijn schoollessen van lang geleden waarin het ging over turf en strokarton. In verband met mijn strakke tijdsplanning sla ik in Emmen een bezoek aan de mooie dierentuin over. Ik stap over in de felblauwe “Blauwnet”-trein van Arriva naar Zwolle. Ik kom langs Nieuw Amsterdam en Coevorden. Over een paar jaar hoop ik daar over te kunnen stappen op de trein naar Bad Bentheim.
Verder via Mariënberg
Hét knooppunt waar 25 jaar geleden de decentralisatie van de regionale spoorlijnen in Nederland begon. Ik denk aan de bijeenkomst eerder dit jaar met de zogeheten “Ridders van het eerste uur”. Met deze groep, nu deels gepensioneerde collega’s, maakten we ooit het onmogelijke waar. We startten een spoorlijn op in minder dan een half jaar tijd. Het is dan ook geheel terecht dat er nu een Arriva-trein rijdt met die geuzennaam. Ophouden met mijmeren. Ik moet door.
In de Lint naar Almelo
Ik stap over in de Lint-trein naar Almelo. Maar ja ook bij die treinen heb ik wel wat herinneringen. Zo’n 22 jaar geleden was dit de eerste
“light-rail trein” in Nederland. Dé trein waarmee we het idee, om elk half uur met een kleine trein in de Achterhoek te rijden, tot waarheid konden maken. Mooi werk tegenover de oude NS-frequentie van één trein per uur. Nu hebben die treinen met hun mooie leeftijd wel eens wat nukken. Maar 25 van de Linten stonden wel aan de wieg van de nieuwe treintijden in deze regio. Inmiddels rijden er enkele van deze ex-Syntus Lintstellen in het hoge noorden van Zweden op een toeristische lijn. Ow jee, ik dwaal weer af…
Daar is Almelo al. Weer wissel ik van trein naar bus. Op naar Hengelo. Fijne rit deze hoor. In een in RRReis-huisstijl uitgevoerde elektrische Volvo bus van Arriva kan ik comfortabel mee. En omdat sinds december 2023 die Blauwnet trein ook onderdeel van Arriva is, kan ik daarna in een Blauwnet diesel GTW mee naar Zutphen.
Weer zo’n Arriva nest! Drie regiosprinters leveren daar de reizigers voor de NS Intercity’s van de IJssellijn. Het is ondertussen al middag. Ik haal hier snel een warm kaasbroodje als lunch. En dan de trein naar Vorden. Even naar huis zwaaien en doorrrrrrrrrr.
Passend bij de visgraat*
Zo staat daar Arriva buslijn 51 voor me klaar. Een comfortabele rit met een van de Achterhoekse waterstofbussen naar Doetinchem. Daar wissel ik weer om naar trein. Met Arriva over het spoor naar Arnhem. Deze drukke lijn is medio 2027 helemaal voorzien van dubbelspoor. Dan kan daar ook een echte RegioExpres tussen de Achterhoek en Arnhem rijden. Altijd fijn, zowel vanuit de bus als de trein, om door deze mooie omgeving te rijden. Die natuur! Halverwege de middag bereik ik Arnhem. Met de RS33 trein richting Tiel kom ik supersnel in Elst en stap over naar Nijmegen.
De volgende provincie
Daar begint voor de trein de concessie Limburg met de Maaslijn. In de beginjaren moesten we daar met oude “Wadlopers” flink vechten om een enigszins goede dienstregeling te bieden. Vol vertrouwen start ik mijn reis van zo’n 85 km naar Roermond. Over de drukste regionale spoorlijn! De trein is vol in het begin van de avondspits. Jammer genoeg moeten we nog minimaal twee jaar wachten voordat we daar de nieuwe elektrische Flirts in kunnen zetten. De voorbereidingen voor de elektrificatie zijn gelukkig wel begonnen.
De sfeer in de trein is anders dan vanmorgen in het hoge Noorden. Er wordt gezellig gepraat en niet alleen via de telefoon. In Venlo zie ik de aansluitende trein naar Düsseldorf. Vanaf 2026 wordt dat een directe verbinding Eindhoven –Venlo – Düsseldorf – Münster door (ex-) DB collega Start. En wij nemen ook actief een deel voor onze rekening. Ik ga nu gewoon door naar Roermond. Weer een herinnering. In 2008 zegenden we daar met een groep paters de “Pater Karel”- trein in. Ze kwamen er speciaal voor uit Rome. Het gebed dat ze uitspraken zorgde voor een kwartier vertraging. Niemand klaagde, de ontroering overheerste.
*heeft dit binnen Arriva nog uitleg nodig? Oké dan: samenhangend netwerk waarbij de bussen voor de kortere trajecten de aan- en afvoer zijn naar de treinen die de langere trajecten rijden.
Roermond-Maastricht (RE12)
Op dit traject is het bijzonder dat we er samen met de Intercity’s van NS rijden. Op elk station waar onze blauwe trein met Limburgse rode leeuw stopt, staat een evenzo mooie bus klaar. Alweer die visgraat. Zo kun je met Arriva door naar de dorpen zonder station. Maar ik boemel door. Via Sittard naar Maastricht.
Het laaste loodje
Het is tegen de avond, een terrasje lonkt. Maar ik moet verder. De Drielandentrein in. Voor dit deel heeft de trein een Belgische NMBS-machinist en conducteur. Met hen rijd ik mijn laatste etappe.
Om 18:28 uur stap ik uit in Eijsden. Met een duidelijk kedeng-kedeng gevoel in mijn benen land ik dan toch op het terras.
Ik neem een heerlijke Belgische trippel en kijk tevreden terug op deze reis door Nederland en door mijn geheugen.
Naschrift: Enigszins schuldbewust moet ik toegeven, dat ik deze dag twee keer ben “vreemdgegaan”. Ik reisde toen niet in een Arriva voertuig. Weet jij waar en met wie ik van het pad raakte?
De eerste drie inzenders met de juiste antwoorden, krijgen van mij een mooi boek over de ontwikkeling van de regionale spoorlijnen in Nederland.
Mail naar frank.vansetten@arriva.nl.
Redactie:
Arjen Visscher, Tjarda van Leiden, Michaël Hertzberger, Simone van Oosten, Peter Jeucken, Bart Mestrom, Stefan Claessens en Liesbeth Oelen
Met medewerking van: Schrijf-Schrijf
Eindredactie:
Tamara Vannuys, Corporate Communicatie
Vormgeving:
Eelke de Boer, Corporate Communicatie
Fotografie:
Arriva Nederland, The Playful Photographer, Mind of Visuals, Stefan Verkerk, Aron Nijs, Isabelle van der Krogt, Natascha Meijerman (Heartfelt Memories), Herm Hermsen
Drukwerk:
Grafische Groep Van der Eems
Puzzel:
© DePuzzelmaker.nl
Met dank aan alle medewerkers die hebben bijgedragen aan deze uitgave.
De Arrivaria stellen we met zorg samen en drukken we op duurzame wijze.
Je leest de uitgave digitaal op www.arriva.nl/Arrivaria
December 2024