Bas Geels: ‘Drie jaar geleden nam ik, samen met mijn compagnon Neshrin Besara die hier al een aantal jaren zit, deze praktijk over van een huisarts die er veertig jaar gevestigd was. We hebben bewust niet veel aan de inrichting en uitstraling veranderd, want dat was onbegonnen werk. Alles is bruin, geel en vooral heel oud. In mijn spreekkamer hangen de reisfoto’s van mijn voorganger nog, aangevuld met kindertekeningen. De meubels zijn echt jaren zeventig. We hebben het zo gelaten en ervoor gekozen te investeren in nieuwe apparatuur. Volgend jaar verhuizen we naar een nieuw pand, daar komen wel frissere kleuren. Er zit dus geen persoonlijke touch in de huidige uitstraling. Of het moet zijn dat we de kwaliteit van zorg verkiezen boven een mooie design uitstraling. Want met de vervanging van computers, telefoonsysteem en andere apparatuur deden we solide investeringen en is de kwaliteit van zorg gewaarborgd. ‘We zitten midden in de Vogelbuurt van Amsterdam-Noord. Van oudsher is hier veel sociale problematiek, recent nog mooi in beeld gebracht in de documentaire Schuldig. De laatste jaren komen er steeds meer jonge tweeverdieners wonen. Nu vormt ons patiëntenbestand een wonderlijke mix van mensen. De praktijk staat aan de Adelaarsweg, van oorsprong een chique straat waar meer huisartsen gevestigd waren. Het pand dateert uit de jaren
twintig en is gebouwd in de latere, strakkere Amsterdamse Stijl. Ondanks al zijn onvolkomenheden heeft het wel sfeer. Opvallend dat vooral nieuwkomers dat waarderen. ‘Echt AmsterdamNoord’, vinden zij. Anderen zeggen: ‘Het gaat om de zorg’ en weer anderen begrijpen onze keuze voor nieuwbouw en vinden het tijd worden ook. We hebben 75-plussers die hier al hun hele leven komen; sommigen van hen vinden de verhuizing juist zonde. Maar we moeten mee met de tijd en willen ook iets groeien. Hier zijn te weinig spreekkamers en niet iedereen kan makkelijk de trap op. ‘Wij willen in alle opzichten toegankelijk zijn. Mensen moeten makkelijk binnenlopen, zich welkom voelen. Veel patiënten hebben al moeite om aan de bel te trekken als zij iets mankeren. Als je dan ook nog drempels opwerpt, vergroot je de kans dat er brokken komen. Ons nieuwe pand zal daarom toegankelijkheid en openheid uitstralen. Net als nu. Het wordt een no-nonsense praktijk, geen glossy design inrichting, maar basic met frisse kleuren. Aan dit pand zal ik de openslaande deuren van mijn spreekkamer naar het balkon gaan missen. ’s Morgens, voor het spreekuur begint, drink ik daar graag een kop koffie. Zo’n plek krijg ik niet meer terug. Maar met een beetje geluk heb ik straks uitzicht over het haventje bij de Motorwal.’ •
15