Joost Krop
Poepluiers geen probleem Ik leerde mijn vrouw pas kennen nadat ik mijn reuk verloren heb. Ik vraag me weleens af hoe zij zou ruiken, maar ben nog nieuwsgieriger naar de geur van ons zoontje. Dat is toch een geur die regelmatig ter sprake komt. De poepluiers mag ik vaak verschonen, omdat ik het toch niet ruik. Dat vind ik geen probleem, in zulke situaties is anosmie haast praktisch. Zo verving ik een tijdje geleden met wat vrienden de riolering hier in huis. Zij gingen keer op keer bijna over hun nek, ik had nergens last van. Daar heb ik heel hard om gelachen toen. Soms kan het ook gevaarlijk zijn. Ik ontdekte een gaslek pas na twee weken, toen ik het hoorde sissen. Sindsdien leg ik alleen nog gasleidingen aan als iemand die wel kan ruiken erbij is.
‘Ik ben nog nieuwsgieriger naar de geur van ons zoontje’ Allemaal uniek Andere geuren die ik kan missen zijn meestal omgevingsgeuren. De lentelucht bijvoorbeeld, of bloemen, bos en natuur. Maar ik wil daar niet te veel bij stilstaan, je hebt zelf in de hand hoe je dingen beleeft. Ik heb zelf in de hulpverlening gewerkt en weet dat iedereen een eigen referentiekader heeft. Wat de een verschrikkelijk vindt, kan de ander gemakkelijker naast zich neerleggen. Niemand is daarin hetzelfde, dat maakt ieder mens uniek. Toch lijkt het me belangrijk je te richten op wat je wel hebt, daar JOOST KROP kun je voor kiezen. Dat probeer ik anderen dan ook mee te geven.’
Reuk- en/of smaakstoornis – anosmie, geen reukvermogen, smaakvermogen nihil Oorzaak – (medisch) trauma, inademen (snuiven) van ammoniak-damp Geur – hout (geschuurd/geschaafd), lente (bloemen, planten) Gerecht – boeuf bourguignon Geboren – Deurne, 1973 Burgerlijke staat – gehuwd Woont – in Schiedam Opleiding – HBO SociaalPedagogische Hulpverlening, WO Gezondheidswetenschappen (beleid en beheer) Eerste baan – dakdekker Boek – Zen en de kunst van het motoronderhoud, Robert Pirsig Film – The Gods must be crazy Muziek – The Skatalites Onmisbaar – positivisme, relativeringsvermogen en nuchterheid
47