Alpha Life jubileumeditie | december 2021 by Alpha Nederland

Jubileumeditie 2021

INHOUD 03

Voorwoord

Alpha Nederland Tijdlijn

Het begin van Alpha Nederland

Alpha-verhaal: Ferdinand

Alpha-verhaal: Miranda en Matthijs

Recept: speculaasblondies

Op missie naar Bulgarije

Alpha Prisons-verhaal: Marcus

Het beste voor jongeren

Alpha Katholiek-verhaal: Carolien

Alpha Students in beeld

Alpha-verhaal: Michelle

Theo Visser over Alpha als kerkplantingsmiddel

Marriage Course-verhaal: Remco en Hanneke

Studio Vierkant

10 date night-ideeën

DRUKWERK

In de bergen van Cebu

Alpha-verhaal: Robert

De droom van Alpha Nederland

‘Als ik 70 ben, stop ik’

Bible in One Year

UITGEVER Stichting Alpha Nederland

Hoofdstraat 51A 3971 KB Driebergen

HOOFDREDACTIE Debora van der Wolf

TEKSTEN Lotte Baan, Michelle Bos,

Marjolein van Dijk, Arnoud Drop, Nadine Genuït, Marijke Koers, Debora van der Wolf

TEKSTCORRECTIE Lotte Baan, Wilma Kapitein

FOTOGRAFIE Daisy Ranoe, Mirjam Broekhof, Marjolein van Dijk, Rick Hazebroek, Niki Kommer, Alex Krauchi, Studio Klik, Alpha Asia Pacific, Alpha Canada, Alpha International, CLC Den Haag

ILLUSTRATIE Nienke Burgers

38 42

ONTWERP

De Groot Drukkerij bv

CONTACT T 0343 74 50 70 E info@alphanederland.org W alphanederland.org IBAN NL07 RABO 0372 9695 85 KVK-NR. 32085192

25 jaar impact! “Het is een feest!” Zo begin ik vaak onze trainingsdagen als we met honderden mensen uit alle kerkelijke gelederen samen zijn om ons voor te bereiden op nieuwe cursussen. Het is een feest omdat we weten dat zulke dagen zullen leiden tot duizenden nieuwe verhalen van mensen in hun persoonlijke reis met God. In dit jubileummagazine kijken we terug op 25 jaar Alpha in Nederland. Wat een feest, wat een impact! Het is onmogelijk om 25 jaar, honderdduizenden verhalen, te vangen in een magazine. Toch hoop ik dat je een glimp van de verhalen zult opvangen. Verhalen die misschien wel herinneringen oproepen van jouw tijd als leider, kok of als deelnemer op een cursus. We zeggen weleens: “Alpha heeft alles in zich om te falen, tenzij God komt opdagen.” Het is zo’n simpel concept, maar keer op keer zien we dat God de momenten waarop Hij wordt uitgenodigd benut om te komen en levens te vernieuwen. Dat is de impact

die we met dit magazine vieren. Zijn impact op mensenlevens, huwelijken en kerken waar onze middelen een rol mogen spelen. Met die impact in ons achterhoofd durven we te dromen van nog meer verhalen in de toekomst en hopen we kerken blijvend te kunnen dienen. Deze verhalen zijn mogelijk dankzij jouw betrokkenheid, investering, tijd als cursusleider of dankzij de uren die je in de keuken hebt gestaan om te koken voor je deelnemers. Lees de verhalen en geniet, want God is goed!

Arnoud

Directeur Alpha Nederland

Alpha Nederland Tijdlijn 1992

1977

1996

2006

Het echte begin

Alpha Nederland

van Alpha Nederland

bestaat 10 jaar!

Eerste Alpha in

2001

Nederland in

Alpha Nederland

de Nieuwe Kerk

wordt een

in Utrecht

zelfstandige stichting

Eerste Alpha

1994

in Holy Trinity

Eerste

Brompton

Alpha-serie

Lancering

in Londen

gefilmd

Alpha Youth

Marriage Course

1998

1993

1998

2002

2006

Eerste

Lancering

Alpha-conferentie

Alpha in

Alpha Prisons en

Premarriage

in Londen

de Rooms-

Alpha Students

Course

Katholieke Kerk

1996 15 mei: eerste informatiedag voor kerken

2004

Het ontstaan van de droom:

‘In 2036 hebben één miljoen mensen in Nederland het evangelie van Jezus Christus gehoord via Alpha’

2016

2021

Alpha Nederland

bestaat 20 jaar!

bestaat 25 jaar!

2019 300.000 deelnemers op Alpha

2015 Lancering

2019

Prayer

Lancering Alpha

Course

Vluchtelingen

2017

2020

Lancering

Alpha

Alpha Online

Senioren

en Marriage Course Online

2036 De miljoenste deelnemer doet mee aan Alpha

2016 Lancering Parenting Course en Bible in One Year

Jan-Maarten Goedhart

1996

25 jaar Alpha Nederland: Het begin Tekst

D E B O R A VA N D E R W O L F DA I S Y R A N O E

2014

Arnoud Drop

1998

Jan Bakker

Fotografie

Samen blikken de (oud-) directeuren terug op het allereerste begin van Alpha in Nederland.

was in 1996 de eerste coördinator voor Alpha in Nederland. Een van zijn eerste taken was het vertalen van Alpha.

Jan-Maarten Goedhart

volgde in 1998 Jan-Maarten op als coördinator. Tot 2014 was hij directeur. Daarna werkte hij zes jaar voor Alpha International.

Jan Bakker

liet in 2014 zijn baan in de bankenwereld achter zich en volgde Jan op als directeur van Alpha Nederland.

Arnoud Drop

Arnoud: 25 jaar geleden was ik 11 jaar oud. Jullie waren

Arnoud: Waren dat mensen van buiten de kerk?

volop werkzaam in de kerkelijke context. Wat was destijds

Jan: Ja. Ik dacht: ik moet eens onderzoeken wat dat is. Ik ben een gereformeerd jongetje. Ik kan wel leuke dingen doen, maar het moet wel ergens over gaan. Op zondag was ik weer in de kerk. Daar zat jong en oud. Mensen die tot geloof waren gekomen; gisteren, eergisteren, een paar maanden geleden. En allemaal hadden ze het maar over Alpha. Er waren twee fantastische voorgangers: Nicky Gumbel en Sandy Miller. Er was een enorm enthousiasme. Een sfeer van hoop, verwachting en geloof. Alsof er vernieuwing had plaatsgevonden. En ze spraken over de Heilige Geest op een manier zoals ik dat niet eerder had meegemaakt. Jan-Maarten: Ik kwam in Oxford ook tientallen studenten tegen die vanuit een niet-christelijke achtergrond tot geloof waren gekomen. Ik begreep het helemaal niet. Mensen die echt wisten wat ze deden, die kwamen tot geloof ! Ik dacht aan mijn eigen kerkelijke gemeente in Nederland. Opeens realiseerde ik me: ik heb twintig jaar trouw in de kerk gezeten, maar ik kan me niet herinneren dat iemand van buiten de gemeente tot geloof kwam. Ik dacht: wat raar eigenlijk dat ik dat nooit vreemd heb gevonden. Als je het Nieuwe Testament leest, is dat heel vanzelfsprekend. Ik was verwonderd en gefascineerd: wat gebeurt hier?

het klimaat in de kerk? Jan-Maarten: Ik herinner me sterk het malaisegevoel in de kerk. Ik heb het weleens omschreven als het zinkende-schip-gevoel. Eind jaren ’80 en begin jaren ’90 studeerde ik theologie met het verlangen om predikant te worden. Eerlijk gezegd raakte ik gaandeweg de studie steeds minder gemotiveerd. Het was in de kerk heel zwaar. Er heerste een gevoel van: het gaat niet meer lukken, de kerk loopt leeg. Arnoud: Jullie zijn beiden begin jaren ’90 in Engeland geweest en ontdekten daar iets… Jan-Maarten: De secularisatie was in Engeland decennia eerder

begonnen. De ontkerkelijking was veel groter. Maar de kerk in Engeland had een manier gevonden om daarmee om te gaan. Heel ontspannen en open. Alpha was daarin een belangrijke component. Arnoud: Dat ontdekte je in Londen? Jan-Maarten: Ja. Ik heb in Oxford gestudeerd. Uit Londen kwam het verhaal van een kerk waar op een avond 900 mensen naar een cursus over het christelijk geloof kwamen. Als Nederlandse jongen dacht ik: wat gebeurt hier? Daar wil ik meer van weten! Jan: Ik was in 1995 voor mijn werk in Engeland. Een collega zei: “Je moet eens bij Holy Trinity Brompton (HTB) in Londen kijken, dat is een interessante kerk.” Op zaterdagmorgen ging ik naar een mens breakfast, een mannenontbijt. Ik was ongelooflijk onder de indruk, vooral van de open, geestelijke atmosfeer. In de hal zag ik het toenmalige logo van Alpha met het mannetje en het vraagteken. Ik vroeg: “Wat is dat?” En ik kon het niet geloven: mensen gingen in de rij staan voor een cursus over het christelijk geloof. In de jaren ’90!

Arnoud: Er werd blijkbaar iets zo erg in je wakker dat je dacht: hier moeten we wat mee in Nederland? Jan-Maarten: Ja. Ik werd lid van de Nieuwe Kerk in Utrecht. Wim

Bouw was daar predikant. Een man van gebed, een oud-zendeling. Het eerste wat hij vroeg toen ik binnenkwam was: “Je bent in Engeland geweest, heb je iets van Alpha gehoord?” Arnoud: Het gerucht ging al… Jan-Maarten: “Misschien moeten we dat in Nederland een >

‘ Ik kon het niet geloven: mensen gingen in de rij staan voor een cursus over het christelijk geloof!’ Jan

keer proberen”, zei ik. We hebben toen de Alpha-cursus vertaald. En ik zal je vertellen: het begin was niet makkelijk. We hadden natuurlijk het beeld van 800 deelnemers op Alpha. We hadden het supergoed voorbereid: een maaltijd, de inrichting en de uitnodigingen. Toen de cursus begon hadden we vijf deelnemers waarvan er vier iets met de kerk hadden. Het liep helemaal niet zoals verwacht. Iedere avond was een worsteling. Nicky Gumbel had tegen ons gezegd: “Je moet het minimaal twee keer doen om te ervaren hoe het werkt.” Als hij dat niet had gezegd, dan weet ik zeker dat ik was gestopt. Gehoorzaam aan Nicky Gumbel hebben we toen een tweede cursus georganiseerd. Een week voordat we zouden beginnen, had één deelnemer zich aangemeld. Wim Bouw, de man van gebed, zei: “Ik geloof dat er vijftien deelnemers komen.” “Nou, laten we bidden”, zei ik. De avond voordat we gingen starten, waren er veertien aanmeldingen. Op de avond zelf kwam de vijftiende onaangekondigd. Deze Alpha werd in de huiskamer van mijn studentenhuis gegeven. We vroegen aan de deelnemers: “Waarom ben je naar Alpha gekomen?” Het ene verhaal was nog bijzonderder dan het andere. Mensen gooiden al hun vragen, hun bezwaren en hun ellende op tafel. Er gebeurde echt iets. Jan: Bij ons was het begin van Alpha anders. Ik had mijn voorganger meegenomen naar Londen. Hij was enthousiast en wilde gelijk beginnen toen hij thuiskwam. Het was direct ongelooflijk. Er kwamen acht of tien mensen. Ook mensen die nooit in de kerk kwamen. Een aantal kwam voor onze ogen tot geloof. Arnoud: Jullie kerken gingen met Alpha aan de slag. Hoe liep het vuurtje richting andere kerken in Nederland?

dus ook! Het is mogelijk om binnen de gemeente een plek te creëren waar mensen die niet geloven willen komen en praten. In die tijd was evangelisatie een thema, maar ook een woord waar mensen kromme tenen van kregen. En misschien nog steeds wel. Jan: Er was grote verlegenheid. Je was al blij als er twee of drie mensen in de evangelisatiecommissie zaten. Jan-Maarten: En die wisten vervolgens niet wat ze moesten doen. Jan: Christenen hebben natuurlijk het evangelie en willen dat doorgeven. Maar je had geen zin om voor het centraal station met een gitaartje te staan. Dat was evangelisatie voor veel mensen. Dat je ook mensen kon uitnodigen aan tafel, en dat ze dan hun vragen konden stellen, was voor sommige mensen een echte eyeopener. Jan-Maarten: Ik denk dat mensen ook snel doorhadden dat Alpha niet een trucje is. Niet opdringerig, maar ontspannen. Arnoud: Werd Alpha in alle hoeken van de kerk meteen hartelijk verwelkomd? Jan-Maarten: Er was veel nieuwsgierigheid en verlangen. Er

ontstond een groepje mensen die met Alpha wilden starten. Toen heeft de IZB (vereniging voor zending in Nederland) gezegd: “Wij willen wel steunen dat Alpha naar Nederland wordt gehaald.” Samen met Youth for Christ en de Evangelische Alliantie, de voorloper van Missie Nederland. Jan: Dat gebeurde in het huidige kantoor van Alpha Nederland! Daar kwamen mensen al regelmatig bij elkaar om te bidden voor Nederland. Zij zeiden: “Wij hebben Alpha echt gezien als een van de antwoorden op ons constante gebed.”

Jan: Jan-Maarten heeft eerst een aantal mensen uitgenodigd en

reclame gemaakt. Op 15 mei 1996 waren we met een gezelschap bij elkaar. Jan-Maarten legde uit wat Alpha was en ik vertelde iets over mijn ervaring in Londen. Dat was het echte begin van Alpha. Daarna organiseerden we trainingsdagen. Jan-Maarten ging die eerste twee jaar als een razende door het land, langs allerlei kerken. We hadden geen geld voor PR, maar het ging als een lopend vuurtje. Arnoud: Waardoor kwam het los in de kerken? Jan-Maarten: Alpha was een verhaal van hoop. Men zag: dit kan

Arnoud: De thematiek rondom de Heilige Geest op Alpha was vernieuwend en vaak levensveranderend. Toch landde het soms moeilijker in de breedte van de kerk. Hoe ging dat in de beginjaren? Jan-Maarten: Belangrijk is dat het bij mij eerst ook moest landen.

Ik ben opgegroeid in een kerk waarin relatief weinig aandacht voor de Heilige Geest was. Ik ging bij HTB naar een conferentie over >

“Als je aan mij had gevraagd of ik geloofde dat Jezus had bestaan, had ik nee gezegd. Geef mij maar bewijs.” ‘Mensen hadden snel door dat Alpha geen trucje is’ Jan-Maarten

‘Mensen hadden snel door dat Alpha geen trucje is’ 9

hoe je toegerust wordt voor het werk als predikant. Dat ging wel anders dan de theologische conferenties in Nederland. Maar ik was zo onder de indruk van de mensen. Heel gewone mensen, maar ze hadden iets wat ik niet had. Je voelde de aanwezigheid van God. Als die ‘gewone mensen’ met je baden, dan gebeurde er iets wat ik niet kende. Jan: Voor mij lag de geestelijke en theologische verantwoordelijkheid bij mijn voorganger. Hij had gezegd dat het goed was, dus ik kon rustig aan de gang. Wij waren al een beetje ingeleid in het bidden voor elkaar. De eerste Alpha-conferentie werd ook georganiseerd in de kerk waar wij bij elkaar kwamen: de Opstandingskerk in Houten. Jan-Maarten: Het was bijzonder dat die conferentie niet georganiseerd werd door een Pinksterbeweging in Nederland maar door de IZB, een organisatie van de Gereformeerde Bond en de Protestantse Kerk – toen nog de Hervormde Kerk. Zij hadden de openheid om dit te verkennen, zonder op alle vragen een antwoord te hebben. Jan: Mensen zagen in de praktijk gebeuren wat wij vertelden. Sommigen gingen naar huis met de gedachte: daar beginnen wij niet aan. Of: bij ons gaat dat niet werken. Maar mensen kwamen naar de

tweede conferentie. Zij vertelden verhalen in de kranten en in de kerk. En zo rolde het verder. Arnoud: Dus er ontstonden in het land verschillende brandhaardjes waar het werkte? Jan: Precies, we zagen duidelijk: hier gebeurt iets waarvan we niet hadden kunnen verwachten dat dit in onze kerken zou gebeuren. In sommige gemeenten is Alpha in de plaats gekomen van de evangelisatiecommissie. Bij andere kerken heeft het als een zuurdesem gewerkt. Ik zei weleens: in die kerken stond Jezus in het midden en keken wij naar elkaar. Maar door Alpha zijn we omgedraaid. Jezus staat ook in het midden, maar er is door de Heilige Geest een kracht gekomen waardoor we naar buiten kijken, contact leggen en met mensen in gesprek zijn. Arnoud: Een focusverlegging? Jan-Maarten: Ja. Als ik kijk naar mijn eigen kerk, de Protestantse Kerk, dan is daar nu ook een landelijke beweging rondom missionair werk gaande. ‘Missionair’ was eerder een vies woord, iets voor fanatieke mensen. Maar nu leeft er heel breed het besef: de kerk moet naar buiten treden.

Arnoud: De kerk van nu heeft toch veel parallellen met die van 25 jaar geleden. Er is leegloop. Onderzoeken geven aan dat meer mensen atheïstisch of agnostisch zijn dan christelijk. Die malaise lijkt niet veranderd. Tegelijk zeg je: het klimaat in de kerk en de plek van missie zijn veranderd. Welke lessen van toen kunnen we meenemen naar nu? Jan-Maarten: Dat je je dus niet hoeft te laten verlammen door die

grote trend. Secularisatie is een proces dat in heel Europa doorgaat. Alpha heeft mij laten zien dat er ook een tegenbeweging op gang kan komen. Kijk naar Londen. Dat was een zeer geseculariseerde stad. Maar nu zie je dat enkele jaren geleden de statistieken zijn gekeerd. De kerk groeit weer. Dat geeft mij hoop. Het kan ook in Nederland. Dit is geen gemakkelijk proces. We moeten niet doen alsof Alpha de oplossing is voor alle problemen. Maar het is wel een plekje waar je tegen de stroom in kunt zwemmen. Waar je kunt laten zien: zo kan het ook! <

‘Nicky Gumbel had tegen ons gezegd: “Je moet het minimaal twee keer doen om te ervaren hoe het werkt.” Als hij dat niet had gezegd, dan was ik zeker gestopt’ Jan-Maarten

Dit gesprek en meer kun je beluisteren via de podcast ‘De Kansen voor de Kerk’. Kijk op alphanederland.org/podcast.

MICHELLE BOS Fotografie DA I S Y R A N O E & C L C D E N H A A G Tekst

‘Mijn eigen vader heb ik nooit echt gekend, nu vertel ik anderen over onze hemelse Vader’ Ferdinand

Het is ruim twee jaar geleden dat we Ferdinand spraken over zijn ervaring met Alpha. Sinds de verfilming van zijn verhaal, bleef hij actief met Alpha Youth in City Life Church Den Haag. “We hadden ongeveer tien jongeren. Ik kon met hen delen wat ik zelf had ontdekt op Alpha: Jezus is liefde en God is goed. Nadat Alpha Youth was afgelopen lieten een paar jongeren zich dopen. Prachtig dat ze deze keuze hebben gemaakt!” >

‘ Ik was een echte vechtersbaas. Als iemand me al aankeek, werd ik boos’

af en ziet de zin van het leven niet meer. Zijn zusje vangt hem op in haar huis. “Ze vroeg me of ik mijn nichtje naar school wilde brengen. Vanaf toen is mijn leven een beetje omgedraaid. Mijn nichtje vroeg me: ‘Oompie, waarom huilt u?’ Ik zei: ‘Ik heb niet eens geld om naar mijn werk te gaan, ik heb geen geld voor een strippenkaart.’ Even later gaf mijn nichtje me tien euro uit haar spaarpot en vroeg of dat genoeg was om naar mijn werk te gaan. Ik moet weer opkrabbelen en mezelf terugvinden, dacht ik toen.”

Ferdinand groeit op in Suriname. Dan haalt zijn moeder hem plotseling naar Nederland, zonder dat hij afscheid kan nemen van zijn vader. Die overlijdt een jaar later, als Ferdinand acht is. Tien jaar later overlijdt ook zijn moeder. “Ik was zo boos en agressief, een echte vechtersbaas. Als iemand me al aankeek, werd ik boos.”

Dan ontmoet Ferdinand Audrey. Hij vindt dankzij haar ouders een baan als buschauffeur, gaat samenwonen met Audrey en wordt vader van twee kinderen: Arianna en Noël. “Toen Arianna klein was, bracht ik haar altijd naar bed en bad dan met haar: ‘God, we zijn zo dankbaar voor wat we hebben, voor een dak boven ons hoofd. We zijn dankbaar voor dit leven.’ Op een avond vroeg Arianna me: ‘Papa, wie is God?’ En ik wist het eigenlijk niet. Wie is God dan?” Ferdinand praat met Audrey en vertelt haar dat hij een keer naar de kerk wil gaan. Audrey wil ook mee en samen gaan ze naar City Life Church. Ze worden enthousiast en Ferdinand besluit om niet meer weg te gaan: “Elke zondag die ik kon, ben ik gegaan.”

Als na een aantal jaar Ferdinands relatie uitgaat en hij zijn baan en huis kwijtraakt, komt hij in een isolement terecht. Van verdriet gaat hij gokken en raakt hij ook al zijn geld kwijt. Hij valt tientallen kilo’s

In een kerkdienst wordt verteld over Alpha. “Met gratis eten. Ik was gelijk enthousiast!” Ferdinand is elke Alpha-bijeenkomst aanwezig. “Als je aan mij vroeg of ik geloofde dat Jezus had bestaan, had ik

nee gezegd. Geef mij maar bewijs, laat mij maar een filmpje zien. Maar dit veranderde toen Alpha bijna klaar was. ‘Ik geloof echt dat Jezus uit de dood is opgestaan’, zei ik toen. Ik ging mensen vertellen over het mooiste dat ik bij Alpha had geleerd: God centraal zetten. In mijn leven, in mijn gezin, in mijn relatie en in mijn werk. Waarom? Omdat Hij ons centraal zet met zijn onvoorwaardelijke liefde. Ik heb het naar mijn zin in City Life Church en wil daar gewoon niet weg.” Ferdinand sluit aan bij het welkomstteam in de kerk en begin 2020 start zijn tweede Alpha-avontuur: het geven van Alpha Youth. Maar dan komt corona. Dat betekent niet alleen een voorlopig einde aan Alpha Youth, ook Ferdinand en Audrey krijgen ermee te maken. Ze krijgen beiden corona. “Er ging van alles door me heen. Ik ben in de veertig en mijn ouders waren ook die leeftijd toen ze overleden. Mijn dochtertje heeft dezelfde leeftijd als ik toen had. Ik was bang.” Ferdinand ligt geïsoleerd in het ziekenhuis, niemand mag bij hem komen. De dagen zijn zwaar voor hem en zijn kinderen. “Ik lag 24 uur per dag aan de beademing en in een paar dagen tijd viel ik kilo’s af. Het voelde alsof het afgelopen was met mij. Toen heb ik tegen God gezegd: ‘Ik geloof niet dat U me vier jaar geleden over uw liefde hebt verteld en dat het nu klaar is. Uw Zoon is voor mij aan het kruis gegaan, U heeft mijn ziekte gedragen.

Een van uw beloftes is dat U zal voorzien.’” Ferdinand besluit het op dat moment los te laten. De volgende dag komt de dokter langs. Hij vertelt Ferdinand dat zijn zuurstofwaarden snel zijn hersteld. Hij mag naar huis! Als ze op zondagochtend een kinderdienst kijken van City Life Church, vraagt zijn dochter Arianna hem of ze weer een keer naar de kerk kunnen. “Dat was wel goed voor me, want soms had ik het gevoel dat ik niet wist waar God was. In de kerk begon het weer te broeien. Ik danste mee met de kinderen. Iemand zag dat en vroeg of ik mee wilde helpen met de kinderdiensten. En nu spreek ik er zelfs! En het mooiste van alles: Arianna zingt en danst ook mee in de diensten.” “Het is moeilijk voor mij om zelf een vader te zijn. Mijn eigen vader heb ik nooit echt gekend, ik heb bijna alles zelf moeten uitvogelen met mijn broer. Mijn hemelse Vader houdt onvoorwaardelijk van ons. Ik ben dankbaar dat ik kinderen nu over Gods liefde mag vertellen. Bijzonder toch?” <

Meer weten over Ferdinands verhaal? Bekijk zijn video op alphanederland.org/jubileum.

‘Maak je de keuze voor God?’

‘ Voetbal was mijn hobby, het geloof haar hobby’ Matthijs

Tekst

M A R I J K E KO E R S

Fotografie

DA I S Y R A N O E

Ze zijn nog maar kort getrouwd. Hij hield van sporten, zij ging graag naar Alpha. Inmiddels hebben ze beiden het verlangen dat meer familieleden, vrienden en collega’s Jezus leren kennen. Een gesprek met Matthijs en Miranda over de impact van uitnodigen. > 17

Allebei groeien ze op in Alblasserdam. Miranda (25) in een gelovig gezin, Matthijs (24) bezoekt de kerk alleen als hij bij zijn opa en oma logeert. Miranda: “Ook al vond ik het mooi om in een christelijk gezin op te groeien, als puber was ik niet meer bezig met bidden of Bijbellezen. Ik had weinig vrienden die geloofden. Toch bleef mijn geloof een klein waakvlammetje.” “Toen ik 21 was, vroegen mijn ouders of ik langskwam op Opwekking. Ik had geen zin, maar ging toch mee naar de sing-in. Daar heb ik de hele tijd gehuild, zo bijzonder. Diep vanbinnen wist ik dat dit het belangrijkste was in mijn leven en dat ik hier wat mee moest doen. Maar ik wist niet hoe ik het geloof een plek moest geven. Mijn leven was er niet op ingericht.” Daarna vraagt een buurjongen of ze meegaat naar Alpha Youth. “Ik had er nog nooit van gehoord. ‘Ik kijk wel’, reageerde ik vaag. ‘Dat is goed’, zei hij. ‘Ik haal je om 19.00 uur op.’” Het geloof van Miranda bloeit op tijdens Alpha Youth. “Vooral het weekend was echt een hoogtepunt.” “Een paar maanden later kregen wij een relatie”, vertelt Matthijs. “Ik heb nooit tegen het geloof aangeschopt, ik had er gewoon niets mee. Ik zag haar geloof als een hobby, net als ik mijn voetbal had.” “Ik zag het wel als een obstakel”, vult Miranda aan. “Ik was

aan het ontdekken hoe mijn leven als christen eruit zou gaan zien. Matthijs wist niets over geloven. Ik vond het lastig om over mijn geloof te vertellen. ‘Geef me een kans om het uit te leggen, ik wil het graag delen’, bad ik vaak.” Ondertussen traint Matthijs met een vriend voor de marathon in Rotterdam. “Daniël was tot geloof gekomen. Hij had dezelfde levensstijl gehad als ik, maar ik merkte dat hij veranderd was. Hij nodigde mij uit voor een Alpha bij iemand thuis. Ik wilde wel gaan, zodat ik kon ontdekken wat Miranda’s hobby inhield. Zij ging toch ook bij mijn voetbalwedstrijden kijken? Ik ging alleen om informatie te vergaren, niet om me te bekeren.” De groep bestaat uit allerlei oude vrienden van Matthijs en Miranda, de helft christen, de andere helft niet. Matthijs: “Vanaf de eerste avond was het zo bijzonder. Iedereen reageerde respectvol naar elkaar. Het maakte me nieuwsgierig. De Bijbel sprak me steeds meer aan. In die maanden ontdekte ik hoe mooi het geloof is. Niet de regels, maar de relatie.” “‘Ik wil wel naar de kerk’, zei ik tegen Miranda. In de vierde dienst kreeg ik een heel warm, rustgevend gevoel dat ik erbij hoorde. Dit wil ik, besefte ik. Er is geen weg meer terug. Ik geloof, dit moet ik uitspreken.

Op de eerstvolgende Alpha-avond vroeg Daniël: ‘Maak je de keuze voor God?’ ‘Jazeker’, antwoordde ik. Dat was zo’n mooi en emotioneel moment, ik denk er nog vaak aan terug.” Eind 2020 laten Matthijs en Miranda zich dopen. Ze nodigen ook mensen uit die geen christen zijn. “Spannend vonden we dat”, vertelt Matthijs. “Ze kwamen allemaal en vonden het bijzonder.” Bij de doopdienst is ook een vrouw aanwezig die door haar leidinggevende was uitgenodigd om eens te kijken hoe het er bij een doop-dienst aan toegaat. Ze herkent Matthijs van vroeger en weet niet dat hij christen is geworden en zich laat dopen. Als ze zijn getuigenis hoort, is ze zo verrast dat ze besluit om ook een Alpha te volgen. Ze nodigt daarbij ook haar moeder en nicht uit. “Heel bijzonder dat het vuurtje is doorgegaan”, glimlacht Miranda. “Het is ons verlangen dat nog meer mensen in onze familie en vriendenkring die God nog niet kennen Hem ontmoeten. Prachtig dat we onderdeel zijn van Gods plan. En geruststellend. Je hoeft niet alles zelf te organiseren, je doet het samen met Hem. We weten niet eens waar het vuurtje inmiddels is gebleven!” lacht Miranda. <

‘Heel bijzonder dat het vuurtje is doorgegaan’ Miranda

Recept Speculaasblondies Alpha en de Marriage Course zijn niet compleet zonder lekker eten. Met deze speculaasblondies van Niki Kommer kun je niet misgaan! Niki: “Deze speculaasblondies zijn makkelijk te maken en heel geschikt om in grote hoeveelheden te bakken. Wil je er echte Alphablondies van maken? Sla de topping bij stap 9 over en gebruik stap 11 voor een rode Alpha touch!”

15 min. bereiden

1. Verwarm de oven voor op 175°C.

25 min. oventijd

2. Bekleed een bakblik met bakpapier.

10. Bak de blondies ongeveer 25 minuten. Blondies mogen nog een beetje smeuïg zijn. Ze zijn klaar als de binnenkant er nog een beetje wiebelig uitziet, maar de buitenste rand niet meer.

Ik gebruik een bakvorm van 26 x 16 cm. Ingrediënten blondies

Voor 12 stuks:

200 g roomboter • 300 g lichtbruine basterdsuiker • 2 eieren • 0,5 tl vanille-aroma • 240 g bloem • flinke snuf zout • 1,5 el speculaaskruiden •

3. Smelt de boter in een pannetje of op een lage stand in de magnetron. Let op: de boter moet niet superwarm worden. Verwarm totdat net niet alles is gesmolten.

4. Doe de gesmolten boter en de suiker in een mengkom. Mix kort tot een geheel. 5. Voeg de eieren en vanilla-aroma toe.

Kies zelf welke: 1. Stukjes chocola •

75 g witte chocola

2. Witte chocoladeganache & (rode) versiering

en speculaaskruiden. 7. Voeg dit mengsel toe aan het eerste mengsel. Mix kort tot alle bloem is opgenomen. 8. Giet het mengsel in het bakblik. 9. Optioneel: Hak 75 gram witte chocola

• 150

in kleine stukken en verdeel over de

•

blondies.

g witte chocola 75 g slagroom • sprinkles/strooispeculaas /decoratie naar keuze

chocoladeganache en versiering: •

Doe dit alleen als je het niet gaat versieren met de ganache bij stap 11.

Hak de witte chocola in kleine stukjes en doe het in een bakje.

•

Smelt de slagroom in een pannetje.

•

Giet de slagroom zodra het kookt bij de witte chocola. Blijf roeren tot alles is

Mix kort. 6. Meng in een aparte kom de bloem, zout

Ingrediënten decoratie

11. Optioneel: Decoratie met witte

gesmolten. •

Verdeel de ganache over de speculaasblondie en decoreer met sprinkles, strooispeculaas en/of een andere decoratie.

12. Snijd de blondies in stukken. 13. Eet smakelijk!

‘Wil je meer bakken? Verdubbel de hoeveelheden voor 24 stuks!’

OP MISSIE NAAR BULGARIJE Tekst

M A R J O L E I N VA N D I J K

Fotografie

DA I S Y R A N O E & A L E X K R A U C H I

Benne bleef als tiener liever op zondag thuis dan dat hij naar de kerk ging. Nu gaat hij al meerdere jaren naar Bulgarije en bezoekt daar kerken. Waarom? Om ze te enthousiasmeren Alpha en Alpha Youth te geven! Benne (20): “Voor mij voelde de kerk niet echt als thuis. Ik ging af en toe, maar niet met plezier. Ik geloofde wel in God, maar het vuurtje werd minder en het ebde weg. Totdat ik Alpha Youth ging volgen in onze kerk, de NGK in Houten. Door Alpha Youth kreeg ik een vriendengroep in de kerk en vond ik mijn weg terug naar God. Mijn geloof werd weer levend.” “Zo levend dat ik wilde doorgroeien. Ik ben het programma #durfteleiden _ ook een programma van Alpha Nederland _ gaan volgen in onze kerk. Tijdens dit traject leer je jezelf kennen, groei je in leiderschap en leer je dat in praktijk te brengen. Ik ben uiteindelijk in het leidersteam van Alpha Youth gegaan. Als voorbereiding op dat seizoen zijn we met ons team naar een conferentie over Alpha in Bulgarije geweest. We mochten daar zelf seminars geven, bijvoorbeeld over hoe je een kleine groep leidt.” >

leeg. Soms is de jongste inwoner vijftig jaar. Veel jongeren die ik sprak zijn lid van een kleine kerk met weinig jongeren.” Sinds 2017 gaat Benne elk jaar in de zomer een paar weken naar Bulgarije toe. In 2019 ging hij zelfs voor een periode van acht maanden en afgelopen zomer weer twee maanden. Maar waarom? Wat doet hij daar? Benne: “Ik ga elk jaar naar een groot zomerkamp toe. Ik spreek veel leeftijdsgenoten die op zo’n kamp weer dichtbij God komen, maar dan totaal geen zin hebben om terug te gaan naar hun woonplaats en kerk. Ze missen in hun kerk dan weer leeftijdsgenoten. Ik denk dan: wow, jullie hebben echt een Alpha Youth nodig! Ik probeer ze dan te enthousiasmeren om er eentje te starten in hun eigen kerk. Als ze daar hulp bij nodig hebben, ga ik bij ze langs.”

Daar ontstond een speciale liefde voor Bulgarije. Benne: “Best bijzonder als ik nu terugkijk, want dat is vier jaar geleden. Er is een connectie ontstaan met het land, iets wat heel diep gaat. Ik had van tevoren best wel een grauw en grijzig beeld bij het land. Maar dat beeld veranderde toen ik daar was. De mensen waren heel tof en gastvrij. Tegelijkertijd heb ik te doen met de jongeren. Ze zien geen hoopvolle toekomst in Bulgarije en trekken het land uit, op zoek naar betere studies en banen. Vooral de dorpen lopen

“Afgelopen zomer ben ik bij elf kerken langsgegaan samen met Stanislaw, de Alpha-coördinator van Oost-Europa. Zowel katholieke als orthodoxe en protestantse kerken. We proberen dan contact te leggen en over Alpha te vertellen. En het gaat mij niet per se om Alpha, maar om het evangelie van God. Alpha is daar een geweldig instrument voor. We zeggen ook altijd tegen kerken: ‘Als jullie een betere weg hebben, volg die dan.’ Maar in Alpha zit hoop en het werkt. Het kan de kerkgemeenschap echt wat geven. Ik geloof dat de bloei van een gemeente kan starten bij de jongeren. Als er Alpha Youth’s starten, zullen jongeren Jezus leren kennen. Zij vertellen het weer aan hun

‘ER IS EEN CONNECTIE ONTSTAAN MET HET LAND, IETS WAT HEEL DIEP GAAT’

vrienden en een kerk komt tot bloei. Doordat een kerk tot bloei komt, komt uiteindelijk een stad of dorp tot bloei en vervolgens een heel land!” Deze bloei ziet Benne ook voor zijn ogen gebeuren. Benne: “Twee jaar geleden ben ik op bezoek geweest bij een kerk in de hoofdstad Sofia. Daar waren twee jonge mensen van in de twintig. Zij wilden een Alpha Youth organiseren voor een paar jongeren in de kerk die niet echt betrokken waren. Laatst had ik weer contact met deze kerk en ze zeiden: ‘Er is een opwekking gaande. Door Alpha Youth zijn de relaties met die jongeren enorm versterkt. Er is een ontzettend hechte jeugdgroep ontstaan.’ Dat is toch mooi? Het gaat niet met honderden tegelijk, maar stukje bij beetje.” Wat wenst Benne voor Bulgarije in de toekomst? Benne: “Heel praktisch? Een Alphacoördinator voor Bulgarije. Er is nu niemand die zich officieel inzet voor Alpha in Bulgarije. Dat is echt een gebedspunt. Verder komt er in januari 2022 hopelijk een conferentie waar weer veel kerken over Alpha zullen horen. Ik hoop dat de mensen die daar komen niet alleen horen wat Alpha kan geven, maar het zelf ook zullen voelen, proeven en ervaren. Ik hoop dat God de verschillende kerkstromingen gaat verbinden en dat er meer eenheid komt. Dat er een Alpha-vuurtje gaat branden!” <

Gedoopt met een medicijnbekertje Tekst

MICHELLE BOS

Illustratie

N I E N K E B U RG E R S

Op het moment dat Marcus* in de gevangenis terechtkomt, weet hij dat hij de tijd heeft om zichzelf en het geloof te ontdekken.

Elke kerkdienst is Marcus erbij sinds hij gevangenzit. Hij slaat geen enkele keer over. “Ik ben maar één keer niet geweest, omdat ik griep had”, vertelt hij. Als kind gaat Marcus niet naar de kerk; hij groeit op in een nietgelovig gezin. Ergens weet hij wel dat er een God moet zijn, alleen neemt hij nooit de tijd om op onderzoek uit te gaan. Marcus vertelt: “Dat zou ik later wel doen. Ik geloofde wel dat er een God was. De wereld zit zo complex in elkaar, daar moet wel iemand achter zitten.” Als Marcus terugblikt op zijn jeugd beschrijft hij zichzelf als ‘geen brave jongen’. Hij haalt veel kattenkwaad uit. “Als er iets was

gebeurd, zeiden mensen: ‘Oh, dat zal Marcus wel geweest zijn.’” Na moeilijke jaren thuis met een agressieve vader, gaat hij op zijn negentiende uit huis. Hij koopt een stacaravan en werkt keihard om de lening die hij heeft afgesloten terug te betalen. “Ik heb altijd in de overlevingsmodus gestaan”, vertelt Marcus. Tot hij in de gevangenis terechtkomt. Tijdens één van de kerkdiensten die hij bezoekt in de gevangenis, wordt er verteld over Alpha. “Ik heb me toen aangemeld omdat er elke keer gebak zou zijn”, zegt Marcus lachend. “Nee, ik heb me aangemeld vanuit nieuwsgierigheid. Ik wist dat ik het

‘Ik vroeg God of Hij het water wilde zegenen’ Marcus

hier wilde uitvogelen. Ik wilde God beter leren kennen.” En die tijd neemt Marcus. “Naar aanleiding van Alpha ben ik de Bijbel gaan lezen. Ik heb hem al drie keer helemaal doorgelezen.” Na een aantal bijeenkomsten laat hij weten dat hij in God gelooft. “Voor mij betekende dat dat ik geloof dat het allemaal goed zou komen, omdat ik God vertrouw.” Daarin is hij rotsvast: “Het geloof laat ik nooit meer los. Dat zit net zo vast aan me als mijn linkerbeen.” Voor Marcus voelt Alpha als ‘een warm bad’, liefdevol. Er wordt uitgelegd wat een relatie met God inhoudt en Marcus ervaart dat er aandacht is voor hem. “Wat me

raakte, was dat ze zeiden: ‘We staan open voor iedereen. De dingen die je hier zegt blijven privé.’” Na een eerste Alpha volgt hij een tweede. En als Marcus twee Alpha’s heeft gedaan, ontvangt hij een uitnodiging voor een derde. “Mijn reactie was: ‘Moet ik nog roomser worden dan de paus?’” Marcus vertelt: “Ik ben niet veranderd van een pure crimineel naar een heilige. Ik ben meer mezelf geworden, met een plus. Op de afdeling hier vonden ze me gemoedelijker worden. Ik heb geleerd om dingen makkelijker los te laten. Dat hoorde ik van meerdere kanten. Ik ben heel veel boeken gaan lezen, wel vijf boeken in de week.

Daar heb ik veel aan gehad. Ik heb echt honger naar het Woord van God.” Later wil Marcus graag in het echt gedoopt worden. “Ik heb mezelf al gedoopt in mijn cel, met een medicijnbekertje. Ik vroeg aan God of Hij het water wilde zegenen als dat nodig was.” Na zijn Alpha-ervaringen wordt Marcus koster in de gevangenis. Hij zegt: “Ik vertrouw nu in alles op de Heer. Als ik uit de gevangenis kom, moet ik mijn leven opnieuw beginnen. Maar ik kreeg vannacht door van God dat het allemaal wel goedkomt.” <

* Marcus is een gefingeerde naam.

‘ONS MOTTO IS: HET BESTE VOOR JONGEREN’ Lennart

Ze rijden rond in een knalgele dubbeldekker en geven godsdienstlessen op middelbare scholen. Lennart, zijn zoon Joshua en de rest van het gezin trekken op met de jongeren van Harderwijk. Met hun jongerenorganisatie Youth United organiseren ze onder meer Alpha Youth. > Tekst

D E B O R A VA N D E R W O L F Fotografie

STUDIO KLIK M A R J O L E I N VA N D I J K

WAT IS DE VISIE VAN YOUTH UNITED? Lennart: Ons motto is ‘Het beste voor jongeren’, gebaseerd op Johannes 10:10. Als jongeren God leren kennen en met Hem gaan leven, ontdekken ze wat écht leven is. We begonnen met het geven van godsdienstlessen op scholen. Daarin waren we wat beperkt in wat we konden doen. Toen zijn we begonnen met Alpha Youth.

HOE ERVAREN JULLIE HET OM DIT ALS GEZIN TE DOEN? Lennart: Ik vind het gaaf dat we het met elkaar kunnen beleven. We zitten na afloop van een Alpha Youth-avond vaak na te praten. Joshua: Het eerste jaar dat ik met mijn ouders ging leiden, vroeg ik me wel af of het niet ongemakkelijk zou zijn. Maar het was heel relaxed. We hebben een goede afstand en het is erg leuk samen.

JULLIE HELE GEZIN DOET MEE. WELKE ROL HEEFT IEDEREEN? Lennart: Mijn vrouw Caroline counselt de meiden van Alpha Youth. Die zie je zo veranderen. Als ze binnenkomen zitten ze soms onzeker in een hoekje. Maar op een gegeven moment vertellen ze hun getuigenis voor de groep. Joshua: Ik heb zelf Alpha Youth gevolgd en ging daarna in de leiding. Ik nodigde veel mensen in mijn omgeving uit. Mijn broer Noah deed drie jaar na mij ook Alpha Youth en begon ook veel vrienden mee te nemen. Hij is nu groepsleider bij Alpha Youth en coördineert Roots, een groep na Alpha. Lennart: Onze dochter Lili volgt nu Alpha Youth. Joshua: En we hebben nog een nakomertje, Jayden. Hij is zeven. We vragen hem weleens: “Wil je later ook Alpha doen?”

WAT DOET JULLIE WERK MET HARDERWIJK? Lennart: Toen wij begonnen, werd er vanuit de kerk soms kritisch naar ons gekeken. Maar na een aantal jaren blijkt dat de jongeren die actief zijn in de kerken, ooit bij Alpha Youth tot levend geloof zijn gekomen. Het is de kerken tot zegen geweest. Ze waarderen nu wat we doen. In de loop van de jaren zijn honderden jongeren de samenleving ingegaan om Gods liefde te laten zien. Joshua: Er komt in ons pand nu een huiskerk samen die het concept van Alpha gebruikt. Het werkt heel goed omdat ze na de kerk kleine groepjes doen en niet alleen koffiedrinken. Lennart: Ik ben elke keer verbaasd over de impact die Alpha al zoveel jaar heeft. Hoewel het een betrekkelijk eenvoudig concept is. Ik zou niets kunnen bedenken, zelfs niet in de loop van de geschiedenis, dat zoveel impact heeft gehad als het programma van Alpha. Waar was Youth United geweest zonder Alpha Youth? < Bekijk de video van Lotte, die via The Buzz op een Alpha Youth terechtkwam. Ga naar alphanederland.org/jubileum.

KUNNEN JULLIE IETS DELEN OVER DE IMPACT VAN ALPHA YOUTH OP JONGEREN? Lennart: Op onze site staat een filmpje van Casper. Hij kwam vanuit The Buzz, ons rijdend jongerencafé, naar Alpha. Hij is uiteindelijk zelf Alpha gaan geven. Dat is precies de volgorde die we willen zien. En de counseling die mijn vrouw Caroline doet, maakt een groot verschil voor de meiden van Alpha Youth. Joshua: Een jongen uit ons team werd gedoopt en had vrienden uitgenodigd. Tijdens zijn doopfeestje werd een niet-christelijke vriend door drie verschillende mensen uit ons team uitgenodigd voor Alpha Youth. Hij was enthousiast en nodigde zelf nog een christelijke vriend uit. Soms nam hij bijna het groepje over omdat hij zoveel vragen had. Hij vond het wel heel moeilijk om de keuze voor God te maken. Maar in het weekend gaf hij zijn leven aan Jezus. Alpha heeft hem een vriendengroep gegeven die een goede invloed op hem heeft. En een maand geleden belde ik de klantenservice van een christelijke organisatie. Ik vertelde dat ik van Youth United was. De vrouw zei: “Dat ken ik wel, ik ben daar tot geloof gekomen op Alpha Youth!” Dat was tien jaar geleden.

Dit is je missie go

for it!

Tekst

MICHELLE BOS

Fotografie

DA I S Y R A N O E

Carolien werkt bij het Bisdom Haarlem-Amsterdam en geeft Alpha Youth Online en Alpha Students Katholiek vanuit haar studentenhuis. Ik zoek haar op in Haarlem. > 32

‘Dat vlammetje, om missionair te zijn, is bij mij aan het groeien’ 33

‘Je hoeft alleen maar te faciliteren en God is aan het werk’ Carolien

Op een warme vrijdagochtend word ik gastvrij verwelkomd in het Josephhuis in Haarlem, direct naast de imposante Josephparochie. Carolien leidt me een prachtige zaal binnen, met een lange houten tafel, omringd door roodfluwelen stoelen. We beginnen het interview met gebed, een kop thee en Caroliens zelfgebakken stroopwafels.

leiding. Maar mijn geloof was nog niet helemaal ontwikkeld. Bij Alpha was er ruimte om mijn vragen te stellen en dingen in twijfel te trekken. Ik vond het superleuk om ook mensen te spreken die twintig, dertig jaar ouder waren. Elke mening mocht er zijn. We gingen samen op weg.

Carolien, stel jezelf eens voor.

Heeft het impact gehad op je geloof?

Ik vind het wel grappig, ik ben precies 25 jaar. Ik kom uit een katholiek gezin en ben als tiener naar de kampen van de Katholieke Charismatische Vernieuwing (KCV) geweest. Aan het begin van mijn studie ben ik in dit studentenhuis terechtgekomen. We leven als katholieke gemeenschap met elkaar.

Ik vond het kruis lastig om te begrijpen. De gesprekken die ik daarover heb gehad met de kapelaan, zijn me wel bijgebleven. Al vind ik het nog steeds lastig om de liefde van God te ervaren. En verder heb ik een groot missionair hart. Ook al weet ik zelf soms niet hoe het precies zit, ik weet wel: dit is de waarheid. Ik weet niet hoe of wat, maar ik heb wel de overtuiging dat we een opdracht hebben gekregen. En dat vlammetje, om missionair te zijn, is bij mij aan het groeien.

Ben je na je studie gaan werken bij het Bisdom Haarlem-Amsterdam? Tijdens mijn studie was ik lid van het jongerenplatform van Bisdom Haarlem-Amsterdam. Dat is een groep jongeren die activiteiten organiseert voor katholieke jongeren in het bisdom. Voordat ik een periode van vrijwilligerswerk in België deed, sprak ik met een medewerker van het jongerenpastoraat. Ik zei tegen hem: “Wat jij doet, dat zou ik heel vet vinden om te doen.” Niet wetende dat ik dat een half jaar later ook daadwerkelijk zou gaan doen! Dat is inmiddels ruim drie jaar geleden.

Wat doe je als medewerker in het jongerenpastoraat? Toen ik begon bij het bisdom, zat ik voornamelijk aan de uitvoerende kant. Onze core business is het ondersteunen van de jongerengroepen in de parochies. Sommige groepen zijn heel klein en kwetsbaar en sommige jongeren zitten alleen in een parochie – daar is geen groep. Dat is ook wel waarom ik met Alpha ben begonnen. Ik dacht: dit is een nieuwe manier om mensen de groepen in te leiden.

Hoe heb je over Alpha gehoord? Ik zat in de organisatie van de conferentie Missionaire Parochie, waar de Canadese priester fr. James Mallon hoofdspreker is. Hij moedigt de kerk aan om niet naar binnen gekeerd, maar juist uitnodigend te zijn en naar buiten te treden. Alpha is een groot onderdeel van zijn boek ‘Als God Renoveert’ en de conferentie. Met de groep die betrokken was bij de conferentie gingen we in januari 2020 naar een training van Alpha Nederland. Ik vond het fantastisch. In Haarlem ging toen een Alpha starten en ik dacht: daar wil ik bij zijn.

Je hebt dus eerst zelf een Alpha gevolgd?

Wat was voor jou de reden om Alpha te gaan geven? Ik geloof dat het de opdracht van Christus is om het christelijk geloof door te geven. Dat zie ik als de hoogste roeping. Alpha is daar een goede manier voor. Het is laagdrempelig, je mag echt de weg met mensen afleggen. Dat vind ik ook fijn aan gespreksleider zijn: je mag gewoon luisteren. Jouw leven doet er even niet toe, hun levens doen ertoe. Zij mogen hun verhaal vertellen. En dan zie je mensen groeien en bijvoorbeeld zeggen: “Ik ga een Bijbel kopen en ik wil meer uit de Bijbel lezen.” Daar hoef je niets voor te doen, het gebeurt gewoon vanzelf.

Wat zou je tegen iemand zeggen die nog nooit Alpha heeft gegeven? Dit is je missie, dus go for it! Het is zo mooi om anderen te zien groeien. En zo bemoedigend voor je eigen geloof. Ik luister het liefst naar getuigenissen van mensen die vertellen over hoe God werkzaam is in hun leven. Als ik God zelf dan niet werkzaam zie in mijn leven en het wel hoor van anderen, dan weet ik: Hij bestaat echt, Hij is betrokken. En dat zie je bij Alpha, dat God met die mensen op weg gaat. Je hoeft alleen maar te faciliteren. God is aan het werk, wij werken mee in de genade.

Hoe ga je verder? Misschien woon ik hier straks niet meer, maar als Alpha Students hier goed loopt, ga ik gewoon door met Alpha Senioren in het bejaardenhuis hier tegenover! <

Ja. Ik vond het heel fijn op Alpha. Toen ik achttien werd, waren de kampen van de KCV voor mij afgelopen en kwam ik zelf in de

Studenten zoeken

diepgang Als student was Nadine lid bij Navigators Studentenvereniging Leiden (NSL) en vanaf 2015 betrokken bij het leiden en organiseren van Alpha Students. Ze verzamelde foto’s van deze tijd. Van de voorbereiding tot de borrel, kijk met haar mee hoe een Alpha Students eruitziet! “Het is gaaf om te zien hoe gelovige en nietgelovige studenten op zoek zijn naar diepgang. Studenten zijn kritisch en komen met scherpe en filosofische vragen. Het is supertof om hier met elkaar over na te denken en te discussiëren.” < 36

‘Alpha is de rode draad’ Tekst

LOTTE BAAN

Fotografie

DA I S Y R A N O E

Michelle groeit op in een nietgelovig gezin. Vanaf haar tienertijd komt ze op meerdere bijzondere momenten in aanraking met het christelijk geloof. Als Michelle vijftien is, schrikt ze op een avond wakker doordat haar moeder haar kamer binnenkomt en vraagt of ze de telefoon wil opnemen. Het verzorgingshuis belt om te vertellen dat haar opa is overleden. Maar als ze dat daarna aan haar ouders wil vertellen, blijken ze helemaal niet thuis te zijn. Ze zijn aan het wandelen. “Toen ik aan mijn vader vertelde dat er toch echt iemand in mijn kamer was geweest, zei hij: ‘Dat was vast een engel die opa heeft gestuurd.’” Op school vertelt ze dit aan haar christelijke vriendin Miryam. “Met haar praatte ik steeds vaker over het geloof. Ik kreeg daarna veel nachtmerries en zag enge schaduwen in mijn kamer. Miryam is toen bij mij thuis geweest om te bidden voor mijn kamer en om de schaduwen in de naam van Jezus weg te sturen. Toen ik de nacht daarna goed had geslapen zonder nachtmerries, wist ik dat er meer is dan we in deze wereld zien.” Miryam nodigt Michelle uit om mee te doen met Alpha Youth. De locatie is alleen best ver van haar huis, en bovendien zien haar ouders het niet zitten dat ze daarnaartoe gaat. “Ik vond het zo jammer, dat ik de leiding van Alpha Youth mailde om uit te leggen dat ik graag mee wilde doen, maar het niet mocht. Ik kreeg een heel begripvolle mail terug, met video’s van Alpha over wie Jezus is en waarom Hij moest sterven. Ik ben dezelfde avond nog begonnen met kijken en het klonk allemaal zo logisch. Ik dacht: dit geloof ik!” >

‘Ik had veel nachtmerries en zag enge schaduwen in mijn kamer’

‘Ik wist niet hoe je moest bidden, dus ik eindigde altijd met: Goedemorgen, goedemiddag, goedenavond, goedenacht, want ik weet niet waar je bent’ Michelle

In de periode daarna ontdekt Michelle nog meer over het geloof. Ze leert christelijke muziek kennen, koopt een Bijbel en probeert steeds vaker te bidden. “Ik wist niet hoe je moest bidden, dus ik eindigde altijd met: ‘Goedemorgen, goedemiddag, goedenavond, goedenacht, want ik weet niet waar je bent.’” Na een jaar studeren wordt ze lid van een christelijke studentenvereniging. “Toen ik erachter kwam dat ze bij de studentenvereniging ook Alpha gaven, dacht ik: wow, God! Wat bijzonder dat U mij hierheen heeft gebracht om alsnog Alpha te kunnen volgen! Ik volgde Alpha Students en slurpte alles in me op. Ik schreef mijn notitieboekje vol met aantekeningen. En als we liedjes zongen, schreef ik de titels op en zocht ik ze later thuis op zodat ik ze kon leren. Tijdens deze Alpha heb ik écht voor God gekozen.” Michelle wordt uitgenodigd om betrokken te blijven bij Alpha Students: als koker en als leider van een kleine groep. “Toen dacht ik weer: wow, God! Wat bijzonder dat ik wat terug mag doen voor U via Alpha!” Tijdens haar studie loopt ze stage bij Alpha Nederland (“Weer een wow, God!-moment”) en inmiddels werkt ze daar vijf jaar als marketing- en communicatieadviseur. “Alpha is echt de rode draad in mijn geloofsleven.” Michelles hoop is dat haar ouders ook een Alpha willen volgen en God leren kennen. “Mijn man en ik zijn getrouwd in de kerk en daar waren mijn ouders ook bij. Ik vond dat heel spannend, ik wist niet wat ze ervan zouden vinden. Mijn moeder heeft het er nog weleens over hoe mooi ze de dienst vond, vooral de muziek. Hopelijk kan dat een haakje zijn om er meer met mijn ouders over te praten.” <

‘Alpha is de ultieme kraamkamer voor missionaire kerkplantingen’ Tekst

M A R I J K E KO E R S

Fotografie

DA I S Y R A N O E

“Ik ben Theo de mensenvisser”, vertelt Theo met een twinkeling in zijn ogen, als ik hem vraag wie hij is. Vermenigvuldigen. Dat is wat Theo Visser het liefst ziet gebeuren. Niet als wiskundige, maar als bevlogen kerkplanter. Dat discipelen andere discipelen maken. Dat geloofsgemeenschappen groeien en zich weer splitsen. We vroegen hem naar zijn visie op de kerk en hoe hij Alpha inzet voor kerkplanting. >

Over Theo Visser

Na een studie theologie ging Theo Visser (1970) werken bij stichting Gave. Hier ontdekte hij de veelkleurigheid van verschillende culturen. Vanaf 2000 stonden Theo en zijn vrouw Rieneke aan de wieg van ICF Rotterdam (International Christian Fellowship), een kerkplant vanuit de Christelijke Gereformeerde Kerk. Na vijf jaar richtte hij de stichting ICP NL (Intercultural Church Plants) op, waarmee hij de geleerde lessen over interculturele kerkplanting kon delen met de rest van Nederland. In 2013 startte Theo LEEF!: een nieuwe kerkplant in Rotterdam, gericht op het maken van discipelmakers. Momenteel is Theo netwerkleider van ICP Europe. Deze stichting zet in Europa netwerken op die een beweging van discipelen door interculturele kerkplanting als speerpunt hebben.

‘Ik droom van een kerk als een beweging. Licht, met weinig interne organisatie, die bloeit en groeit naar buiten toe’ Theo

Wat is jouw passie? Pionieren op onontgonnen land, daar houd ik van. Daarbij zie ik altijd mogelijkheden. Ik heb een sterke innerlijke drive voor de missie van Jezus. De Bijbeltekst uit Filippenzen 4 wakkert mij aan: ‘Ik vermag alle dingen in Hem, die mij kracht geeft (NBG51)’. Er kan zoveel meer door Gods kracht! Als mensen die vervreemd zijn van God thuiskomen bij Jezus is dat het mooiste wat er is. Vooral als zij vervolgens verbonden raken met mensen om hen heen. Dan heb je een verticale en horizontale beweging.

Hoe heb je Alpha afgelopen jaren ingezet? Op allerlei manieren. Eerst hebben we vijf keer de cursus bij ICF Rotterdam gedraaid. In 2013 zijn we in Rotterdam de nieuwe kerkplant LEEF! gestart. Met LEEF! hielden we Alpha in ons huis. In alle slaapkamers zaten groepjes mensen uit verschillende wijken van Rotterdam te praten. Daarna zijn we Alpha op zondag gaan geven. De hele basisstructuur van Alpha zetten we in bij LEEF!. Die drieslag van eerst een brunch of maaltijd, dan een mooi verhaal en vervolgens erover in gesprek, werkt heel goed.

Welke impact van Alpha heb jij gezien? Ik heb veel mensen tot geloof zien komen via Alpha. Bij elke cursus worden mensen aangeraakt. Ze krijgen een ontmoeting met Jezus. Afgelopen najaar gingen onze Alpha’s weer van start. We hopen met Pasen al de eerste mensen te mogen dopen. Alpha heeft ook impact op christenen zelf. Bij evangelisatie denken we vaak aan flyeren: wildvreemde mensen op straat ongevraagd iets in hun handen stoppen waar ze niet op zitten te wachten. Veel christenen denken daarom dat evangelisatie niet bij

hen past. Alpha helpt om te herontdekken dat evangelisatie in relationele sfeer juist heel mooi kan zijn. Als christenen anderen uitnodigen voor een Alpha gaan ze evangelisatie zelfs leuk vinden. Het is daarbij belangrijk om mensen volhardend en onvoorwaardelijk lief te blijven hebben, of ze nu wel of niet gaan geloven.

Wat is je ervaring met Alpha als kerkplant? LEEF!-kerken worden gevormd op basis van kleine groepen gelijkgestemden, die in breder verband juist met verschillende culturen en achtergronden in aanraking komen. Om Jezus te leren kennen is een kleine, homogene groep zeer geschikt. Je vindt er gelijkgestemden en hoeft niet gelijk allerlei sociale drempels te overwinnen. Maar we willen niet dat nieuwe mensen in een kleine groep blijven hangen. Op andere momenten tijdens de week trekken ze daarom op met mensen die anders zijn. Het contact, de uitnodigende en gastvrije cultuur, brengt mensen bij de inhoud van het evangelie. Maar je kunt niet verwachten dat mensen automatisch naar de kerkdienst gaan zodra Alpha gestopt is. Bij LEEF! volgen mensen soms eerst nog twee jaar een laagdrempelige Bijbelcursus, pas daarna gaan ze naar de dienst op zondag. Voor ons is dat geen doel op zich: meedoen met een groep is de kern van kerk zijn. Alpha is de ultieme kraamkamer voor de start van missionaire kerkplantingen. Je kunt vanuit je bestaande kerk beginnen met een Alpha, bij voorkeur in een woonhuis, niet in een kerkgebouw. Van hieruit kun je doorgaan met een Bijbelstudiegroep, die zich kan ontwikkelen in een missiegroep. De vrucht van Alpha is dat de fakkel verder wordt gedragen. Als mensen tot geloof komen, zijn zij weer bereid om een nieuwe

groep te starten. Elke community kan binnen twee jaar weer een nieuwe community voortbrengen, elke persoon kan een nieuwe persoon bij Jezus brengen en elke leider kan een nieuwe leider voortbrengen.

Kan elke kerk het concept van Alpha als kraamkamer voor missionaire kerkplanting toepassen? Iedereen kan het toepassen. Het is een mooie authentieke manier, organisch, dus laag in kosten. Maar wil je als kerk wel een kraamkamer worden? Bestaande kerken lopen het risico consumentisme te stimuleren. De vorm is eenrichtingsverkeer, van het podium naar de luisteraar toe. Het moet juist omgekeerd, dat de ambten aan de top de gemeenteleden toerusten om zelf aan de slag te gaan. Iedereen heeft talenten om in te zetten voor het Koninkrijk. Jezus wil discipelen. We zetten slechts een fractie van de potentie van het lichaam van Christus in. De cultuur van Alpha sluit vaak niet aan bij de cultuur van de kerk. Tijdens een kerkdienst heb je geen maaltijd meer, zit je op een harde bank, hoor je een verhaal dat niet altijd aansluit en vervolgens ga je er niet met elkaar over in gesprek. Nieuwe mensen kun je integreren in je huidige kerk, maar ik denk dat het wijzer is om ze onder te brengen in een interculturele kerkplant. Met een paar communities bij elkaar kun je al een nieuwe kerk planten. Nieuwe wijn kun je meestal beter in nieuwe zakken gieten. Traditionele en nieuwe vormen kunnen zo naast elkaar bestaan.

Welk advies heb je voor kerkleiders?

Vernieuwing is geen doel op zich, maar een middel. Hoe wil Jezus dat de kerk van de toekomst eruitziet? Heb je echt een passie voor Jezus en ben je bereid om je huis open te zetten? Ben je al lid van een groeigroep of Bijbelstudiekring? Start daarnaast een Alpha. Zo heb je een groep voor je eigen voeding en een om uit te delen. Veel kerken zitten in de onderhoudsmodus. Ze lijken op een academisch ziekenhuis en hebben geen ambulances of veldhospitalen. Het is van levensbelang om eropuit te gaan. Ik-gericht kerk zijn werkt verstikkend. Dan raken we veel mensen kwijt. De jonge generatie wil een holistisch geloof waarin niet alleen aandacht is voor ons zielenheil, maar ook voor de ander, de aarde en het milieu.

Wat is je verlangen voor de kerk van Nederland? Dat kerken en kerkplantingen elkaar meer gaan vinden, net als ziekenhuizen en veldhospitalen elkaar versterken. We hebben elkaar veel te bieden. Ik droom van een kerk als een beweging. Licht, met weinig interne organisatie, die bloeit en groeit naar buiten toe. De droom van Alpha Nederland spreekt me enorm aan. Laten we als kerken gezamenlijk de schouders eronder zetten om dat doel te bereiken. We zijn in dit alles volledig afhankelijk van de kracht van Gods Geest. Als we gehoor geven aan Jezus’ opdracht belooft Hij: ‘Ik ben met u alle dagen’. Vooral wanneer je bezig bent met discipelen maken, wordt de kracht van Gods Geest zichtbaar. Op die momenten is Hij extra dichtbij en maakt Hij zijn naam Immanuël waar. <

In alle liefde wil ik je vragen: ben je een kerk die met volle slagkracht de handen en voeten van Jezus is? Doordenk je kerkstructuur.

‘ We zijn ooit verliefd begonnen, maar nu ligt er veel op ons bordje’ Tekst

Remco

LOTTE BAAN

Fotografie

M I R J A M B RO E K H O F

Als Hanneke en Remco voor het eerst van de Marriage Course horen, vinden de bijeenkomsten plaats rond Hannekes bevaldatum. Niet zo handig dus. Een jaar later wordt de cursus nog een keer georganiseerd. Meteen regelen ze oppas voor hun kinderen en melden ze zich aan. “We wilden weer even naar de basis gaan: hoe staat het ervoor tussen ons?”

Tijdens de cursus ontdekken Hanneke en Remco dat het eigenlijk best goed zit met hun relatie. Maar wat betreft tijd voor elkaar maken, viel er nog wel wat te leren. Remco vertelt: “We zijn ooit verliefd begonnen, en dat zijn we natuurlijk nog steeds, maar er ligt ondertussen wel veel meer op ons bordje. We merkten dat we zo opgeslokt kunnen worden door alles wat er van ons verwacht wordt, zeker met de kinderen, dat je elkaar uit het oog kunt verliezen. Het is dan soms echt een strijd om elkaar ook nog als geliefden te vinden.” “We stelden onszelf de vragen: ‘Hoe gaan we ervoor zorgen dat we samen blijven en van elkaar blijven houden? Hoe zorgen we dat ons huwelijk blijft werken, ondanks alle uitdagingen?’ De Marriage Course heeft ons echt geholpen om antwoord op die vragen te

krijgen. We leerden hoe belangrijk het is echt voor elkaar te kiezen, de tijd te pakken om geliefden van elkaar te zijn en van hart tot hart met elkaar te praten.” De cursus is voor Hanneke en Remco al een tijdje geleden, maar het heeft nog altijd een positieve invloed op hun relatie. Hanneke: “We verrassen elkaar iedere week met iets wat de ander leuk vindt. Op die avonden kijken we geen serie en hangen we niet uitgeteld op de bank. We zijn echt samen en praten met elkaar. We regelen vaak een hapje en een drankje en soms ook een activiteit, bijvoorbeeld samen puzzelen of borduren.” Remco vult aan: “Hanneke en ik zijn een geweldig stel. Dat ligt voornamelijk aan Hanneke hoor! Het klinkt misschien arrogant, maar zo bedoel ik het niet. Ik

ben gewoon trots. De Marriage Course bevestigde voor mij dat we dankbaar mogen zijn voor elkaar en voor ons huwelijk. Het was ook een kans om te leren hoe we ons huwelijk kunnen verrijken. Die momenten elke week helpen echt. Ja, zelfs als je gaat borduren!” Het stel maakt er geen geheim van dat tijd voor elkaar maken nog steeds een uitdaging kan zijn. Remco: “Soms moeten we even een drempeltje over, want dan zijn we moe. Maar als je daar eenmaal overheen bent, dan is het zoveel waard! We zijn toch echt elkaars partners én geliefden.” <

Op de volgende pagina vind je 10 ideeën voor een date night thuis!

10 ideeën voor een date night thuis Tekst

LOTTE BAAN

Fotografie A L P H A

I N T E R N AT I O N A L

Of je nu je eigen huis niet uit kunt of niet uit wilt, een date night thuis is hartstikke leuk! Wat voorbereiding kan nodig zijn. Om je te inspireren hebben we daarom een aantal superleuke, romantische en originele date night-ideeën voor thuis op een rijtje gezet!

1. Houd een proeverij Een bier- of wijnproeverij ken je vast wel, maar je kunt eigenlijk van allerlei dingen een proeverij maken. Een chocoladeproeverij, een kaasproeverij, een ijsproeverij… Kies iets wat jullie lekker vinden en proeven maar! 2. Picknicken in de woonkamer Als je niet naar buiten kunt, dan breng je de picknick toch gewoon naar binnen? Bereid wat lekkere hapjes en drankjes, leg een kleed en kussens op de grond en steek kaarsjes aan. Heel romantisch! 3. Karaoke Op YouTube kun je van bijna ieder nummer wel een karaokeversie vinden. Zing romantische duetten, breng elkaar een serenade of daag elkaar uit voor een zangwedstrijd. 4. Leesclub voor twee Lees van tevoren allebei hetzelfde boek (of lees het aan elkaar voor) en bespreek deze tijdens jullie date night. Online zijn er eventueel voorbeeldvragen en gespreksstarters voor een leesclub te vinden.

5. Leer samen iets nieuws Er bestaan zoveel online cursussen en tutorials, maak daar gebruik van! Een aantal ideeën van dingen die je kunt leren: sushi maken, gebarentaal, fotografie, brood bakken, schilderen, goochelen, een muziekinstrument spelen, stijldansen.

8. Organiseer een spelletjesavond Trek jullie favoriete bordspellen uit de kast of speel samen een videogame. Kijk ook eens naar spellen waarbij jullie moeten samenwerken in plaats van tegen elkaar strijden! Of kies een spel waarbij je elkaar beter leert kennen, zoals It’s a date!

6. Maak van thuis een restaurant Samen eten is een van de leukste én makkelijkste dingen om te doen tijdens een date. Het risico van thuis eten is dat het al snel ‘normaal’ voelt, omdat je het zo vaak doet. Om dat te voorkomen, kun je doen alsof jullie in een restaurant zijn: dek de tafel mooi, kleed je chic aan en kook (of bestel) extra lekker eten.

9. Houd een thema-avond Kies een thema, maak bijpassend eten en regel een leuke activiteit. Voor het thema ‘Italië’ kun je bijvoorbeeld samen pizza’s bakken en een Italiaanse film kijken. Of ga voor een jaren ‘90-thema: trek passende kleding aan en haal herinneringen op aan de hand van jullie favoriete 90’s-muziek.

7. Doe iets creatiefs Dat klinkt misschien een beetje suf, maar er zijn heel leuke creatieve dingen om samen te doen: knap een meubel op of maak iets leuks voor in huis, schrijf een liedje, teken elkaar na, maak een fotoalbum van jullie leukste herinneringen, bak koekjes of een taart.

10. Ontbijt op bed Maar dan ’s avonds. Ontbijt als avondeten is sowieso superleuk: bak wafels, maak een omeletje of een lekkere fruitsalade. Maar om het daarna samen in bed op te eten, maakt het nog wat specialer! < Meer tips? Kijk op tijdvoorelkaar.nl.

In de bergen van Cebu

Tekst

D E B O R A VA N D E R W O L F

Fotografie

A L P H A A S I A PA C I F I C

Jayson loopt soms wel twee uur van dorp naar dorp, met maar één doel: Jezus bij de mensen brengen. Een indrukwekkend verhaal uit de Filipijnen. > 51

‘ God riep me toen ik in het magazijn stond’ Jayson

Net terug van een van zijn missies in het bergachtige gebied van Cebu op de Filipijnen, tref ik Jayson (31) online via Zoom. Hij pakt nog snel wat te drinken, en zit dan met een grote glimlach klaar om te vertellen. In 2016 maakt Jayson een drastische keuze. Hij zegt zijn baan als accountant op. Jayson: “In mijn ontslagbrief schreef ik dat ik ontslag nam om zendeling te worden. Mijn manager was geschokt en zei: ‘Ben je gek geworden? Je neemt ontslag?’ ‘Ja, mevrouw, God riep me toen ik in het magazijn stond.’” Jayson lacht. “In het magazijn?” vraag ik. “Ja, ik had een doos met documenten in mijn handen. Het was alsof iemand mij een duwtje in de rug gaf en zei: ‘Zeg je baan op.’ Die stem heb ik gevolgd.”

Jayson wordt uitgezonden naar het centrum van Cebu City en werkt in een afkickkliniek en twee gevangenissen. “De eerste jaren waren niet makkelijk. Ik heb veel geleerd over nederigheid en gehoorzaamheid aan God te midden van angst en onzekerheid. Maar die jaren maakten mij sterk voor mijn missie. Ik hield vast aan de belofte: ‘Zoek eerst het koninkrijk van God en die andere dingen zullen je erbij gegeven worden’. En God voorzag echt! Alles is op zijn plek gevallen. Vooral nu.” Jayson doelt op het afgelopen jaar, het jaar van de coronapandemie. Hij woont inmiddels in een bergachtig gebied, zestig kilometer van de stad. Jayson: “Ik dacht dat mijn missie zou stoppen door de pandemie, maar het was alsof ik schakelde

naar een andere versnelling. Het was zo’n verbazingwekkend mooie ontdekkingstocht. Ik mocht naar buiten om voedsel te kopen. Ik gebruikte mijn persoonlijke noodfonds om zakken rijst te kopen en te distribueren in de buurt. Ik weet dat de Heilige Geest mij leidde om dat te doen. Ik had geen angst of zorgen over geld. Mijn hart zei: geef. Niet alleen geld, maar ook tijd.” “Ik begon met Alpha Online. In twee maanden tijd kon ik er vier starten: voor mannen, vrouwen, stellen en de LGBTgemeenschap. Dat ging heel goed. Vier deelnemers zijn vervolgens een eigen Alpha gestart. Toen er vanuit de overheid versoepelingen kwamen, kon ik weer mensen bezoeken. Ik riep wat buren bij elkaar, zeven jonge mensen, en zei: ‘Jongens, willen jullie

met me meedoen? We gaan eten en praten over het leven.’ Onze locatie was onder de mangoboom. We keken de eerste video en de deelnemers waren verkocht!” Alpha blijkt goed te werken en Jayson gaat naar andere dorpen. “Ik voelde me geleid door de Heilige Geest. Het was wel spannend. Bij verschillende districten waren er checkpoints. Ik zei dan: ‘Ik kom iets brengen voor de kerk.’ En, prijs de Heer, ik mocht naar binnen. Binnen drie maanden kon ik zes Alpha’s in verschillende dorpen starten. Steeds meer mensen hoorden ervan en vroegen: ‘Kunnen wij ook een Alpha starten?’” In het coronajaar helpt Jayson bij de start van 66 Alpha’s in zijn regio. >

‘Alpha is een kans om Jezus naar de mensen te brengen’ 1.500 jongeren worden bereikt en bijna 70 jonge leiders getraind. Jason: “We gaan na Alpha ook niet zomaar weg. We zoeken leiders. Zo kunnen ze groeien. We geven ze Bijbels en doen Bijbelstudies. Ik trek minstens zes tot acht maanden met ze op. Sommige groepen hebben inmiddels hun eigen leiding. Ze zeggen: ‘Broeder, we willen ergens anders een Alpha starten, kan dat? Dan zeg ik: ‘Ga ervoor!’” Ik vraag Jayson waarom hij denkt dat Alpha zo goed werkt. Jayson: “Alpha geeft mensen de kans om zich open te stellen en hun gevoelens en lasten op tafel te leggen. En hun potentie wordt zichtbaar.” In gedachten ziet Jayson een deelneemster voor zich. “Ze kon niet spreken of horen. Ze bleek slachtoffer van incest te zijn. Elke bijeenkomst droeg ze een klein meisje bij zich. Haar dochtertje, verwekt door haar neef. We vroegen haar doventolk: ‘Kun je haar vragen waarom ze steeds terugkomt naar Alpha?’ Ze antwoordde: ‘Ik heb hier een familie gevonden.’” “Alpha is niet alleen een middel, het is als een vader die naast je komt en naar je

luistert. Het is ook voor mensen die niet kunnen horen of spreken. Alpha is een vertegenwoordiger van Jezus, een kans om Jezus naar de mensen te brengen. Ik weet zeker dat de Heilige Geest door de video’s heen werkt.” Jayson heeft tranen in zijn ogen: “Elke keer als ik aan dat meisje denk, krijg ik tranen.” Jayson wordt niet alleen door mensen in de regio benaderd, maar ook door de lokale overheid. Door zijn werk in de gevangenis vraagt de korpschef van de politie hem: ‘Wil je de drug surrenderees – mensen die het dealen in drugs hebben opgegeven – onder je hoede nemen? Het zijn er 5.000.’ Jayson lacht: “Ik zei gewoon ‘ja’. Later liep ik een politieagent tegen het lijf. Ze vroeg: ‘Broeder, wil je een groep jongeren van een anti-drugs beweging trainen op geestelijke gebied?’ Ik zei: ‘We kunnen Alpha met ze doen?’ Ze zei: ‘Oké. En kan je ook met de politieagenten in onze gemeenschap Alpha proberen?’ Ik zei alleen maar ‘ja’!” ‘Ja’ zeggen tegen God, daar is Jayson gepassioneerd over. “God en het christelijk geloof kennen, is niet genoeg. We moeten

Jezus naar de mensen brengen. Dat is onze roeping. Je kunt denken: wat als ik ‘ja’ zeg tegen God? Word ik dan op de proef gesteld? Maar er zit kracht in ‘ja’ zeggen. Het geeft nieuwe kansen. En God zal bewijzen dat Hij er echt is. Hij zal je leiden.” Jayson gaat verder met een grote visie voor de toekomst. “Ik geloof dat Alpha in 2025 een begrip zal zijn in elke parochie in dit gebied. En ik droom ervan dat in 2030 elk huishouden in deze regio Alpha zal kennen en er één zal hebben gegeven. Dat is het doel.” < Er is een prachtige video van Jayson en zijn werk gemaakt. Bekijk het op alphanederland.org/jubileum.

Van de giften van particulieren en ondernemers zet Alpha Nederland 10% apart in een donatiefonds. Hiermee ondersteunen wij diverse projecten, zoals die van Jayson. Scan de QR-code om te doneren of kijk op alphanederland.org/steunen.

‘Eenmaal over die drempel, voelde het als thuiskomen’

Tekst

D E B O R A VA N D E R W O L F

Fotografie

DA I S Y R A N O E

Wanneer een naaste collega overlijdt, wordt Robert tijdens haar begrafenisdienst geraakt door de woorden van de dominee. Dat markeert het begin van een bijzondere zoektocht. Het christelijk geloof is nooit een groot onderdeel van Roberts leven geweest. Robert vertelt: “Ik kom uit Brabant en daar was het normaal dat je meerdere namen meekreeg, vernoemd werd naar je peter en meter. Ik ben wel gedoopt en heb communie gedaan, maar van huis uit ben ik niet christelijk opgevoed. Als er iemand aan de deur kwam, zei ik standaard: ‘Monotheïstische godsdiensten zijn niet voor mij weggelegd. Ik ben in de breedste zin van het woord georiënteerd.’” Wanneer een collega van Robert in 2020 overlijdt, gaat hij naar de begrafenisdienst. “Ik had twintig jaar met haar samengewerkt. Ze was een gelovige vrouw.” Tijdens de dienst wordt Robert getroffen door de woorden van de dominee. “‘Of je nu gelooft, niet gelooft of twijfelt, je bent hier altijd welkom.’ Dat was nieuw voor mij. De boodschap van de kerk zoals ik die kende was: ‘Als je niet gelooft, hoor je er niet bij.’” >

‘De stap van niet geloven naar wel geloven is geen bladzijde die je even omslaat’ Robert

Na de begrafenis spreekt Robert met een collega die ook bij hem op de kamer zat. Eveneens een gelovige vrouw. “Ik vertelde haar dat ik geïnspireerd was door de kerkdienst. En dat ik wat vragen had. Zij heeft mij toen een Bijbel cadeau gedaan. ‘Misschien moet je een Alpha-cursus doen’, zei ze. Ik kende dat helemaal niet, maar ik was nieuwsgierig geworden. Op de Alpha-website tikte ik mijn plaatsnaam in en ik vond een Alpha Online in Amsterdam. Ik heb me aangemeld.” “De eerste keer inloggen was wel even spannend”, vertelt Robert. “Ik dacht: wat gaat er nu gebeuren? Kom ik in een zwaar christelijke discussie terecht? Ben ik een buitenbeentje die nergens vanaf weet? Maar eenmaal over die drempel, voelde het als thuiskomen. Je wordt serieus genomen, wat voor niveau in het ‘christelijke gebeuren’ je ook hebt. Je mag je verhaal vertellen. Dat is superfijn.” De opbouw van de cursus en de video’s spreken Robert aan. “Aan de ene kant voelde het soms als een soort commercieel verkooppraatje waar je de kriebels van krijgt”, lacht Robert. “Maar vaker gebeurde het dat dingen duidelijk voor me werden. Wel merkte ik: de stap van niet geloven naar wel geloven, is geen bladzijde in een boek die je even omslaat. Door de opbouw van Alpha werd ik geleidelijk meegenomen, zonder dat het werd opgedrongen.” Roberts geloof groeit gedurende Alpha. “Als ik op de fiets naar mijn werk zat, had ik het gevoel: ik kan met God praten en de dag doornemen. Als er moeilijke dingen zijn, kan ik om steun vragen.” Er is een moment op Alpha waarop hij die steun heel sterk ervaart: “Lange tijd heb ik geen contact met mijn ouders gehad. Ik was

alleen maar kwaad op mijn vader. Het was een last die ik niet van mijn schouders kreeg. Op Alpha heb ik met de hulp van God en de Heilige Geest mijn vader kunnen vergeven. Ik voelde een intense steun. Dat heeft echt met Alpha en mijn gevonden geloof te maken. Anders was het nooit gelukt.” Robert laat mij de Bijbel zien die hij van zijn collega kreeg. Er zit een boekenlegger bij. “Die heeft ze geknutseld. Jesaja 40:31 staat erop: ‘Maar mensen die op de Heer vertrouwen, krijgen nieuwe kracht. Zij lopen zonder moe te worden. Zij rennen zonder te struikelen’ (Bijbel in Gewone Taal). Toen ik het kreeg, dacht ik: wat is dit nou? Maar nu weet ik wat het betekent. Ik héb nieuwe kracht gekregen doordat ik nu op de Heer kan vertrouwen.” Hoe reageert Roberts omgeving eigenlijk op zijn nieuwgevonden geloof ? “Mijn vrouw is ook niet met het geloof grootgebracht. Ze gelooft wel dat er meer is tussen hemel en aarde. Beetje bij beetje vertel ik het aan mensen die ik vertrouw. Mijn schoonvader zei toen we in de richting van een kerk liepen: ‘Ik merk wel dat er iets is veranderd bij jou.’ En dan vertel ik het verhaal. Maar het is ook nog wel spannend.” Inmiddels is Robert aangesloten bij de Zondagavondkerk in Amsterdam. “Het is onderdeel van Diensten met Belangstellenden, een plek waar nadrukkelijk verbinding wordt gezocht met mensen die op zoek zijn, en waar nieuwe mensen welkom zijn.” Hij draait ook mee in het Alpha-team. “Ik vind het bijzonder dat ik daarvoor ben gevraagd. Ik ben heel blij dat ik iets terug kan geven. Hopelijk inspireert het ook andere mensen.” <

De droom van Alpha Nederland Tekst

‘In 2036 hebben één miljoen mensen in Nederland het evangelie van Jezus Christus gehoord via Alpha’ Zo’n twaalf jaar na dit moment, tijdens de voorbereiding op het 20-jarig bestaan van Alpha Nederland dacht ik, samen met het team, bestuur en vrienden, na over de komende jaren van Alpha Nederland. In een van de momenten van stilte dacht ik aan Ezechiël 47. Een engel van God neemt Ezechiël mee langs een eenvoudig stroompje water dat sijpelt uit de tempel. Ezechiël wordt uitgenodigd om met de stroom mee te lopen. En bij elk meetmoment van 1.000 el is het water dieper geworden. Eerst staat het tot zijn enkels, dan tot zijn knieën, vervolgens tot zijn heupen en uiteindelijk is het een ondoorwaadbare rivier. Een bijzondere rivier, want hij loopt door tot de Dode Zee. En deze rivier brengt leven in de Dode Zee!

A R N O U D D RO P

Ik was ongeveer 18 jaar oud en het was een donderdagmiddag. In de woonkamer bij mijn ouders bladerde ik door het lokale sufferdje en mijn oog viel op de rouwadvertenties. Ik kende niemand die daar genoemd werd persoonlijk. En toch moest ik huilen. Ik huilde zomaar, ineens, door het besef dat er in mijn stadje mensen overleden zonder dat ik en zonder dat de gemeenschap waar ik onderdeel van uitmaak, ons best hadden gedaan om hen een eerlijke keus te laten maken voor Jezus Christus. Op die donderdagmiddag brak God mijn hart voor evangelisatie.

In diezelfde periode onderzocht Trouw hoe het gesteld was met het geloof in ons land. Er kwamen weinig hoopgevende cijfers naar voren. Het land lijkt daarmee spiritueel gezien steeds meer op ‘een dode zee’. Ezechiël liep het diepe water in, van zijn enkel, naar knie tot heup. En dat willen wij als Alpha Nederland ook doen. Stel je voor dat wij mogen meelopen in de rivier van Gods Geest die Nederland tot leven brengt. Dat na de 325.000 mensen die Alpha hebben gevolgd het water nog maar tot aan de enkels staat. Dat als we nog eens 1.000 el lopen het water misschien wel tot aan onze knieën komt. Zo ontstond onze droom, tegen de menselijke stroom in, maar met de stroming van de levende God mee. In 2036 bestaan

we 40 jaar. Onze droom is dat in 2036 één miljoen mensen in Nederland het evangelie van Jezus Christus hebben gehoord via Alpha. Ik denk nog weleens terug aan dat moment toen ik 18 jaar oud was. Ik ben zo dankbaar dat ik me elke dag mag verheugen over de mooie verhalen die ik hoor. Over levens die veranderd zijn. In dit magazine lees je zulke verhalen. Dit kan ook het verhaal zijn van jouw buurman, collega, broer, zus, dochter of zoon. Laten we iedereen de kans geven om een eerlijke keus te maken voor Jezus Christus! Droom jij met ons mee? <

Dank voor jouw bijdrage in vorm van tijd, gebed en financiën. Hiermee bouw je mee aan onze droom! Bid mee Bidden is de basis van Alpha. Door hard werken en gebed zien we prachtige dingen gebeuren. De kracht van gebed is van onschatbare waarde. Bid jij mee dat mensen in Nederland Jezus Christus leren kennen? > alphanederland.org/bid

Geef een cursus Ben je enthousiast over Alpha, de Marriage Courses of de Parenting Courses? Geef een cursus in je eigen geloofsgemeenschap! Als cursusleider ben je een onmisbaar deel van de reis die je deelnemers maken. Het wordt gegarandeerd een onvergetelijke ervaring! > alphanederland.org/cursusleider

Doneer Jouw gift maakt het verschil! Bekijk de verschillende manieren van geven: - Geef maandelijks - Geef als kerk - Geef als bedrijf - Word droomdrager - Neem Alpha op in uw testament > alphanederland.org/steunen > Scan de QR-code:

‘ Het leven voor de Heer mag ook leuk zijn!’ Tekst

M A R I J K E KO E R S

Fotografie

DA I S Y R A N O E

Het 25-jarig bestaan van Alpha Nederland is alleen mogelijk dankzij de trouwe inzet van vele vrijwilligers. We stellen twee van deze gouden krachten aan je voor: Dick en Elfriede Lock. Ook al werkt hij niet meer als vrijwilliger bij Alpha Nederland, de gastvrije cultuur is hij niet vergeten. Tijdens het interview smullen we van een door Dick gebakken, overheerlijke appeltaart. Dick: “Het voelt als thuiskomen om weer hier op kantoor te zijn.” >

Voor wie jullie niet kennen: wie zijn Dick en Elfriede Lock? Dick (72): We wonen in Maassluis en zijn lid van de Evangelische

Gemeente Maranatha. Jarenlang heb ik gewerkt als leraar wiskunde en natuurkunde. Arnoud (Drop, directeur van Alpha Nederland – red.) heb ik nog lesgegeven! Vanuit de kerk hebben we vele Alpha’s gedraaid. Elfriede (65): Dick was de praatjesmaker, ik runde de keuken. Dick, je hielp Alpha-teams in binnen- en buitenland. Wat was je drijfveer? Dick: Ik voel me thuis bij Alpha. De sfeer vind ik mooi, het is een

warm bad. In 2006 vroeg Jan Bakker, die toen directeur was: “Ga je mee naar de conferentie in Moskou?” Engels is een drama voor mij, maar hij haalde me over. Ik bereidde mijn praatjes en workshops goed voor. Het was bijzonder om de Russen onderwijs te geven. Ik ben daarna vaker naar Siberië geweest. Tijdens de reizen kreeg ik sterk het gevoel: dit is wat ik wil! Ik zal de leerlingen en het onderwijs missen, maar in plaats van natuurkundesommetjes uitleggen, ben ik liever bezig met dingen die eeuwigheidswaarde hebben. Met mijn zestigste ben ik vervroegd met pensioen gegaan. Ik ging fulltime aan de slag als vrijwilliger. Hoe heb jij het beleefd, Elfriede? Elfriede: Als Dick op reis was, bleef ik thuis bij de kinderen. Toch

was Alpha voor mij ook heel belangrijk. Ik heb de cursus na een periode van geloofstwijfel gevolgd en ben opnieuw tot geloof gekomen. Dick wilde zich hiervoor geven en ik stond achter hem. We hebben alles goed overdacht. Vijf jaar lang hadden we alleen het inkomen van mijn parttime baan als juf. We hadden wel een spaarpot, maar er is in die jaren geen één euro uit ons spaarpotje gegaan. God voorzag via mensen die ons wat gaven.

Rusland, Mongolië en Kazachstan, maar ook Sudan, Budapest en Suriname: Dick, jij bent overal geweest. Hoe was dat? Dick: Van 2006 tot 2018 heb ik in totaal zestien reizen gemaakt.

Vaak trainden we Alpha-teams op een meerdaagse conferentie in een grote stad zoals Irkoetsk, Chita of Moskou. Daarna gingen we door naar de volgende plaats. We zijn dágen op reis geweest en hebben veel teams geholpen. Het bemoedigde mensen dat we bereid waren om naar hen toe te vliegen. Sommige teams hadden nog nooit mensen buiten Rusland gesproken. We hebben ook ‘geleden’. Als een vliegtuig vertraging had, als we het koud hadden of als er weinig eten was. Of als we op bedden lagen waarop je niet in slaap viel. Als we vervolgens weer een keer in een restaurantje zaten, zei Jan: “Het leven voor de Heer mag ook leuk zijn!” Kun je een voorbeeld geven van de impact die jij zelf hebt ervaren tijdens je Alpha-reizen? Dick: De reis naar Sudan is me het meest bijgebleven. Daar heb

ik zoveel mensen ontmoet die heftige dingen hadden meegemaakt. Toen ik al die armoede zag, werd mij echt een spiegel voorgehouden. Vaders en ooms waren omgekomen door oorlog, meisjes hadden geen mogelijkheid tot werk of een opleiding. Kinderen konden niet naar school. Dit raakte mij als schoolmeester. Theologisch gezien verwarde me dat enorm. Dit klopte niet, dit was niet eerlijk. Het waren zulke aardige, toegewijde christenen. Hoe zat het dan met de woorden van Jezus: ‘Ik ben gekomen om leven in overvloed te geven’? Maar die mensen vertaalden deze tekst heel anders. “God is toch bij ons?” zeiden ze. Daar hadden ze genoeg aan. Dat geloof van die mensen heeft me diep geraakt. En nu: tijd voor andere leuke dingen? Dick: Inderdaad. “Als ik 70 ben, stop ik”, zei ik altijd. We hebben

Dick, wat heb je als fulltime vrijwilliger kunnen betekenen? Dick: Ik deed wat ik leuk vond. Ik hielp bij de organisatie van trainingsdagen en regiobijeenkomsten. En ik gaf zelf trainingen. Met verschillende thema’s trokken we het land door. Elfriede: Ik ging mee als Dick trainingen gaf. En later gaf ik zelf de training ‘Hoe leid ik een kleine groep?’. Dat vond ik mooi om te doen.

het nog een jaartje uitgesteld, maar in juli 2020 hebben we afscheid genomen bij Alpha Nederland. We kijken met dankbaarheid terug. Het werk als vrijwilliger heeft ons veel gebracht. Het was mooi om elkaar te bemoedigen, samen te lachen en te huilen. Hier ligt zo’n deel van ons leven. Hier hebben we zoveel meegemaakt dat dieper gaat dan werk. <

Op onze website kun je het persoonlijke getuigenis van Dick lezen. Hoe raakte God hem aan na zijn eerste Alpha-conferentie in Londen? Kijk op alphanederland.org/jubileum.

Bible in One Year Ga de uitdaging aan om in één jaar de complete Bijbel te lezen met Bible in One Year! Je ontvangt dagelijks een e-mail met drie Bijbelteksten en een praktische uitleg geschreven door Nicky Gumbel, de oprichter van Alpha. De uitleg wordt aangevuld met een kort inzicht van zijn vrouw Pippa Gumbel.

‘Hij zal zijn als een boom, geplant aan stromend water’ De Nieuwe Bijbelvertaling

Voorbeeld Bijbeltekst

Lees de Psalm van Dag 1. Bijbehorende uitleg

Als je de uitdaging aangaat om in één jaar de hele Bijbel te lezen, vind je bemoediging in deze psalm. De belofte is dat als je ‘blij [bent] met de wet van de Heer’ en je daar ‘dag en nacht mee bezig’ bent (vers 2, BGT), je leven gezegend zal zijn. Geluk is het gevolg van dingen die met je gebeuren. Zegen is wat je ontvangt omdat je God kent en je je verdiept in zijn woorden. God belooft je vruchtbaarheid (‘op tijd draagt hij vrucht’, vers 3b), vitaliteit (‘zijn bladeren verdorren niet’, vers 3c) en voorspoed (‘Alles wat hij doet komt tot bloei’, vers 3d), al is het niet noodzakelijkerwijs materiële voorspoed! Deze boodschap krijgt extra kracht, doordat we even kort te zien krijgen wat er uiteindelijk gebeurt met mensen die zonder God leven. De psalmdichter zegt niet dat goddeloze mensen niet succesvol zijn, maar herinnert ons eraan dat hun succes tijdelijk is; ‘Zij zijn als kaf dat verwaait in de wind (…) [hun] weg loopt dood’ (verzen 4 en 6). De sleutel tot langdurige, en uiteindelijk eeuwige, vruchtbaarheid en vitaliteit is je relatie met God. Als je ernaar streeft ‘de weg van de rechtvaardige’ te volgen, mag je er zeker van zijn dat de Heer je weg zal beschermen (vers 6). Gebed

Heer, dank U voor uw geweldige beloften bij mijn voornemen om er een gewoonte van te maken om te genieten van uw woord en mij hierin te verdiepen.

Vervolg Dag 1 wordt vervolgd met de Bijbelgedeelten uit het Oude en Nieuwe Testament en de bijbehorende uitleg. Deze vind je op bijbeljaar.nl.

Dag 1 Psalm 1:1-6 Matteüs 1:1-25 Genesis 1:1-2:17 Dag 2 Psalm 2:1-12 Matteüs 2:1-18 Genesis 2:18-4:16 Dag 3 Psalm 3:1-9 Matteüs 2:19-3:17 Genesis 4:17-6:22 Dag 4 Spreuken 1:1-7 Matteüs 4:1-22 Genesis 7:1-9:17 Dag 5 Psalm 4:1-9 Matteüs 4:23-5:20 Genesis 9:18-11:9 Dag 6 Psalm 5:1-13 Matteüs 5:21-42 Genesis 11:10-13:18 Dag 7 Psalm 6:1-11 Matteüs 5:43-6:24 Genesis 14:1-16:16 Schrijf je gratis in op bijbeljaar.nl om het hele jaar mee te doen.