Gedichten Hilde Redant
Ik help je
Ik help je als je mij nodig hebt
Als je uitgeput bent en moe
Als je het niet meer ziet zitten
Als je ogen vallen toe
Ik help je als je gelukkig bent
En je wil dansen en zingen
Als je even uit de bol wil gaan
Zelfs als je touwtje wil gaan springen
Ik help je als je verliefd bent
Als je hartje even stopt
Maar ook als je even twijfelt
Als je denkt dat het niet klopt
Ik help je als je wil huilen
Omdat droevige dingen gebeuren
Ik zal altijd naast je staan
Om je wereld weer te kleuren
Ik help je om te aanvaarden
Te aanvaarden wie je bent
Want wie zo van jou niet kan houden
Is niet waard dat hij je kent
Ik help je...
In alles waar jij voor leeft
Ik help je...
Omdat ook jij hetzelfde om mij geeft!
Dank je
Dank je voor wie je bent voor alles wat je doet je bent het niet verplicht het is niet omdat je moet
Gewoon maar uit je hart komt alle vriendschap vrij op de meest moeilijke momenten maak je speciaal tijd voor mij
Dank je voor je liefde die je keer op keer laat zien
Ook al gaat het jou soms minder je zal mij nooit ontzien
Je laat me groeien ondanks mijn angsten
Je maakt me beter ondanks mijn pijn
Bedankt dat ik bij jou
Gewoon mijn eigen zelf kan zijn!
Hoop doet leven!
Gisteren was super
Was ik op en top content
Eigenlijk liep alles als een fluitje van een cent
Vandaag ben ik even weg
Weg van alles en iedereen
Want het is mij allemaal eventjes te veel
Morgen is een raadsel
Straalt de zon of valt er regen
Gaat alles goed of gaat alles tegen
We zien wel hoe alles draait of loopt
Misschien komt wel datgene waar ik altijd al heb op gehoopt
Moed
Hey jij daar...ja...jij!
Jij lijkt me niet zo erg blij
Gaat alles een beetje tegen
Heb je geen kracht meer om te geven
Geen kracht om te ontvangen
Ook als is er dat verlangen
Ben je moe en zit je zonder fit
Lijkt het alsof je constant slaapt of zit
Geraak je met geen meter vooruit
Kijk je met moeite naar de toekomst uit
Valt het allemaal veel te zwaar
En ben je zowat met alles klaar
Klaar om alles en nog wat op te geven
Ben je klaar met op deze manier verder te leven
Weet dan je bent niet alleen
Er zijn heel wat mensen om je heen
die om je geven en jou willen helpen Jou vriendschap en liefde willen schenken
‘t leven biedt ook onverwachts heel wat nieuwe kansen zodat ook jij opnieuw kan lachen, springen en dansen
Dus ga op zoek naar dat hemels nieuw geluk en probeer dan te zoeken stuk voor stuk
Naar de moed om verder plezier te beleven
Aan dat wondermooi gezin dat jou werd gegeven!
Kanker
Het slechte beestje
waar zoveel wordt over gepraat
Een woord dat zo zeer wordt gehaat
Het slechte beestje
dat je doet bibberen in de nacht
Een woord dat je wegneemt alle kracht
Het slechte beestje dat je doet huilen van de pijn
Een woord dat trilt
Hoelang zal ik hier nog zijn
Het slechte beestje dat je doet huiveren van de schrik
Een woord dat je de vraag stelt
Waarom ik? Maar
Het slechte beestje dat we overmeesteren gaan
Een woord dat wij deze kanker samen zeker gaan verslaan
Familie
Waar men gelukkig is met familie dat is samen zijn als zonneschijn
Zonneschijn die je vindt in de glimlach van je kleinkind In de dankbaarheid van je zoon of dochter in de vreugde van je zus of broer in de liefde van een moeder of vader in de bezorgdheid van een meter of peter in de behulpzaamheid van een nicht of neef in de ondersteuning van een tante of nonkel
Maar ook in de zeldzaamheid van goede vriendinnen of vrienden die je aanzienlijk ook als familie verbinden
Maar vooral in de samenhorigheid van dit alles samen, dit geheel daar vind je zonneschijn en ben je nooit alleen
Lieve vriendin
Kom binnen kom erin
Ook al voel je je vandaag heel klein
Weet dat ik er altijd voor jou zal zijn
Met een lach en een traan
Zal ik aan jouw zijde staan
Met een schouder waarop je leunen kan
Van hier tot in Chipka of Japan
Ik help je op weg naar een nieuwe start
Nadat je alles wat je zo heeft verward
Kan laten rusten en een plaatsje geven
Zodat je weer volop kan genieten in het leven
En in al mijn denken en mijn doen
Geef ik jou nu een dikke zoen
En een knuffel heel intens
maar zacht om jou te geven alle kracht
De kracht die je nodig hebt vandaag en morgen en met hoop op een toekomst zonder zorgen!
Stilte
Er is stilte waar onze liefde ooit was Jouw beertje ligt naast mij in het gras
Er is stilte wanneer ik denk aan jou Jij bracht warmte in de grootste kou
Er is stilte waar jij lachte om mijn verhalen Oh wat kon ik je mooie ogen doen stralen
Er is stilte wanneer ik daar aan denk Nu zijn mijn tranen jouw geschenk
Er is stilte waar jij mij lief had
Maar er was zo veel dat ons dwarszat
Er is stilte omdat je niet kiezen kon tussen hevige stormen of misschien de zon
Er is stilte waar er geen ruimte of plaats is voor ‘wij’
Gaat deze stilte ooit voorbij?
Mijn tuin
Viooltjes zo blauw
Rozen zo rood
Zo droom ik mijn tuin tot aan mijn dood
Vlinders alle kleuren
Vogels zo vrij
Het is leuk om hier te praten over ‘jou en mij’
Mooie bomen en prachtige struiken
Schaduw zo zacht
Een uitnodigend bankje dat naar ons lacht
Een hartvormige vijver
Water hemelsblauw
Vissen die fluisteren ‘ik blijf je trouw’
Dit grote geheel
een wondermooie tuin
Die zelden treurt
Over wat ooit is gebeurd
Wat is mijn tuin
Als de mooie bloemen de prachtige vogels het helder water zich nooit moeten afvragen
‘wat moeten we met later’
Want de bloemen blijven stralen
De vogels blijven zingen
Het heldere water verandert in wijn
In deze tuin zal ik altijd met jou gelukkig zijn!
Mengelmoes
Er zijn zo van die dagen
Alles gaat zoals verwacht
Je loopt te zingen en te fluiten
Je straalt en je lacht
Er zijn zo van die dagen
Niets gaat zoals het moet
Tranen vallen als druppels regen
Plots zit je zonder moed
Er zijn zo van die dagen
Dat je bruist van energie
Je wilt jezelf overtreffen
leeft in een wereld vol fantasie
Er zijn zo van die dagen
Je doet dingen voor de kick
Stel jezelf dan 1000 vragen
Waaronder: wat doe ik?
Er zijn zo van die dagen
Je hoofd slaat op hol
Van te piekeren en te dromen
Wat is nu het meest waardevol?
Er zijn zo van die dagen
Een mengelmoes van alles beschreven hier voor
Dagen zoals vandaag, het is zomer
Met plezier, leef en zweef je je hier door...
Dankbaar
Zoetje hier, zoetje daar
Altijd staan jullie voor mij klaar
Voor een lach, voor een traan
Jullie hebben al zoveel voor mij gedaan
Zoetje één, zoetje twee
Drie kusjes ole ole
Voor de lieve zorgen
Gisteren, vandaag en ook voor morgen
Zoetje hip, zoetje hop
Jullie zijn voor mij de hoogste top
Jullie zitten voor altijd in mijn hart
En krijgen een plaatsje heel apart
Zoetje lief, zoetje wijs
Jullie zijn voor mij een paradijs
Engelen op aarde, een hemels wonder
Mijn goed wat zijn jullie voor mij bijzonder
Zoetje piep, zoetje muis
Bij jullie kom ik altijd weer thuis
Met een bezoekje, sms’je of een bel
Aan mijn liefste vrienden
een hartelijke en welgemeende dank je wel!
Blijf je...
Blijf je van me houden
Ook al ga ik weg
Als ik morgen niets meer zeg
Blijf je denken aan wat kon
Of laat je mijn hart weer vrij
Blijf je wakker liggen ‘s nachts
van te piekeren ook om mij
Blijf je ook naar mij verlangen
Niet een beetje maar heel veel
Blijf je in gedachten malen
Dwars door de storm heen
Blijf je liever bij verdriet
En laat geluk je in de steek
Blijf je toch maar bij het oude
En hoop je dat je mij vergeet
Als je maar van me houdt...
Als je maar van me houdt
Zal ik altijd voor je zorgen
Niets alleen vandaag
maar ook nog morgen
Als jij maar van me houdt
Zal ik je liefhebben m’n leven lang
Als jij maar van me houdt
de enige naar wie ik zo verlang
Als jij maar van me houdt
En altijd bij me bent
Als jij maar van me houdt
Voel je liefde als nooit gekend
Als jij maar van me houdt
En altijd kiest voor mij
Als jij maar van me houdt
Maak jij mijn hart en ziel zo blij
Liefde, vriendschap en geluk
Wat ik ooit allemaal gaf
Warmte, liefde en genegenheid
Kreeg ik terug al was het een straf
Had ik te veel van mezelf gegeven
Of het wederzijdse beschouwd als een vanzelfsprekendheid
Vragen zijn gerezen, gewikt en gewogen
Ratio en emoties met elkaar verworven
Maar ik ben er gekomen en blijven in geloven
Dat er meer is om door te zetten in dit leven
Wat ik nu krijg en ervaar
De echte warmte, liefde en genegenheid
Beschouw ik niet langer als een gevaar
Want jij lieve schat, staat altijd voor me klaar
Jouw aanwezigheid laat me weer geloven in de geschenken die het leven prijsgeeft
want wij weten er is weinig kans dat onze vriendschap het vroeg of laat begeeft
Wat een ander ook mag zeggen of denken
Deze unieke band krijgt niemand stuk
Want wij weten heel goed samen
Het enige wat je verdubbelt door te delen is liefde, vriendschap en geluk
Gedichten Silke Van Vaerenbergh
In 2021 kregen we te horen wat geen enkele ouder wil horen: je kindje heeft kanker. Onze wereld stortte in, halsoverkop begon onze oneerlijke strijd tegen dat verschrikkelijke monster. Twee lange jaren vochten we samen met ons zoontje Georges. Tijdens deze moeilijke tocht schreef ik gedichten, om de zware gevoelens van mij af te schrijven. Ik geef ze met veel liefde door, zodat anderen er troost en kracht uit kunnen putten. Vandaag is Georges een prachtige en pientere kleuter, die samen met zijn grote zus Juliette en kleine zus Cézanne als een sterk trio de toekomst tegemoet gaat. Met de onvoorwaardelijke steun en liefde van ons, familie en vrienden.
Fragiel
Kon ik je pijn en smart even adopteren
dat je op adem kan komen levenslust mag absorberen onbezonnen durft dromen
als zalf voor je ziel
fragiel
Ik wens je
‘k Wens je rust al blijft alles malen
‘k wens je ruimte om even doelloos te dwalen
‘k wens je veerkracht om terug op te staan verder te gaan met een glimlach een vloek een traan
Tranen
Tranen vloeien tranen stromen
beland in een onstuimige realiteit, ‘t zijn geen tedere dromen
verlangen naar het leven in zijn puurste vorm dwars door een oneerlijke storm
hou moed
veel, en liefst alles komt goed dat moet
Woorden vervagen
Woorden vervagen
‘t Leven moeizaam om dragen
Laat me je omarmen ‘t Hart innig verwarmen
Zielenrust
Oneerlijk
Bikkelhard
Beroerd
soms grijs, te vaak zwart
Weinig woorden bieden troost
Vind opnieuw evenwicht en zielenrust
Bij wie je liefkoost
De Wereld
De wereld draait.
Maar met mijn kankerdiagnose stopte hij even.
Even maar…niet voor lang, want de wereld draaide gewoon door. Het alledaagse leek mij plots zo banaal. En ook zo bijzonder.
Druk, druk, druk…langs alle kanten hoorde ik het zoemen.
Maar niet voor mij meer. Genezen was het enige wat op mijn TO-DO lijst stond. Lekker makkelijk, dacht ik. Maar toch ook weer niet.
Even stond ik in de schijnwerpers. Als een acteur. Geliefden, familie en vrienden zochten woorden om mij te steunen.Sommige vonden de woorden niet.
Maar steunden mij ook. Anderen hulden zich in stilzwijgen.
Want kanker is en blijft niet voor iedereen bespreekbaar.
En ook dat moet je respecteren.
Zelfbeklag en dramatiek waren nooit aan de orde. Zij zouden mij niet genezen. Door de donkere wolken priemden de hoop en het positivisme die mij als bakens hierdoor moesten gidsen. De kanker ging, maar kwam terug. Als iemand die je terug opzoekt, maar waarvan je hoopte dat hij met de Noorderzon was verdwenen en nooit nog zou terugkeren.
Ik nam de slechte diagnose als een draad terug op. Maar ook de hoop en het positivisme keerden terug. Deze vrienden zouden mij nooit in de steek laten.
En ook de stoet van geliefden, familie en vrienden sloten opnieuw aan.
Mijn behandelingstraject loopt bijna op zijn einde. En dan wordt het afwachten. Win ik ook dit keer het pleit?
En de wereld draait nog steeds door. Met mij er nog altijd op.
Peter Mathijssens Kruibeke, 19 september 2024
Tekst Sandra Lorang
Mijn tunnel
Vervaagde kleuren in mijn leven
Gelukkig zijn er de kleuren van de regenboog
En ben “jij” nu vervaagd.
7 mei
Toen ik je voor het eerst zag
Was ik van slag
Tranen, wat heb “jij “ mij aangedaan
Ondertussen aanvaard ik je.
Mijn littekens voor het leven.
23 mei
De zekerheid
Een maand ben “jij” nu uit mijn lichaam
De zekerheid moest nog komen
Of “jij” geen sporen achter liet
Wat ze niet zagen is er nu wel.
Het bewijs
De werkelijkheid
Het volledig pakket werd mij gegeven
Mijn zekerheid zal groter zijn : ik genees
7 juni
Plots is het zover.
Ik neem het eerste medicijn in Voor tegen na de chemokuur
Ik besef: ik ben een kankerpatiënt
Al twee maanden heb “jij” mijn leven veranderd.
12 juni
Ik had geen pijn toen “jij” er was
Ik had verdraaglijke pijn toen “jij” eruit was
Nu voel mijn lichaam pijnlijk en beschadigd omdat jij de oorzaak was .
18 juni
Ik wilde het nog wat uitstellen
En strijden tegen “deze fase “
lange haren niet meer verbonden met hoofd
Vallen
Vallen neer , een twee
Neen , vandaag veel meer
Geen terugkeer , een kaal hoofd verbonden met een kleurrijk chemo mutsje straal ik de gekregen dag in.
27 juni
Met een lach en een traan
Heb ik chemo nummer 2 gekregen
Deze keer geen stress wetend
Ik krijg minder
Minder pijnen
Minder ongemakkelijkheden
Betere nachten
Toch dagen van vermoeidheid en verdriet
Kijk ik al uit naar nummer drie.
10 juli
Soms kan het verdriet heel diep zitten
Wanneer er dan iets gebeurt
Komen de tranen spontaan naar boven.
Denken … het lucht op.
Neen , want de pijnen zijn er nog.
3 augustus
Chemo 3-4-5 zijn voorbij
Nu is het aftellen
Naar de laatste chemo nummer 6.
Wat ben ik blij
Je komt steeds dichterbij.
20 september
