XIII.συμπέρασμα ΙΙ
Ο
ι ουτοπίες δεν μπορούν να υπάρξουν με τον τρόπο που συνήθως ορίζονται σε κείμενα και εικονογραφήσεις, σε ένα περιορισμένο/προκαθορισμένο ακριβώς περιβάλλον σχέσεων με τον χώρο και τον χρόνο. Η πολιτική περιγραφή οποιασδήποτε ουτοπίας δεν πρέπει να υποστηρίζεται συνθετικά από μια φανταστική και σπουδαία ανιδιοτελή κυβέρνηση χάριν στην διοίκηση της οποίας υφίσταται (έξω από χρόνο και χώρο) μία αρμονική κοινωνία. Η ουτοπία -πολιτική έννοια και χώρο-χρονική περιγραφή/απεικόνιση- δεν μπορεί να επιβληθεί μονοσήμαντα στους ανθρώπους ανιχνευτές ιδεών, αφού κάθε άνθρωπος-πολίτης αντιλαμβάνεται τον όρο με διαφορετικό τρόπο, πράγμα που σημαίνει πως μία ολοκληρωμένη σε κείμενο και εικόνες ουτοπική ιδέα μπορεί να ερμηνεύεται ως δυστοπική κατάσταση. Ως αρχιτέκτονες, μπορούμε να προσεγγίσουμε-προτείνουμε μια περιγραφή-λεύκωμα σχεδίων για την ουτοπία μόνο σε μορφή κειμενικών θραυσμάτων, εμπνευσμένοι από τις πραγματικές καταστάσεις τις καθημερινότητας που ζούμε. Θραύσματα που λειτουργούν συμπληρωματικά με ολοκληρωμένα θραύσματα πραγματικότητας σχηματίζοντας ένα συνολικό, υβριδικό σύστημα ιδεών και πραγματοποιημένων θυλάκων χώρου και χρόνου.
57
