Griet Trioen OCMW-raadslid Wat waren je eerste indrukken ? Ik werd opgevangen door de zusters van O.L.Vrouw ter Bunderen in de Westmeers. Wat mij onmiddellijk verbaasde waren de kale takken van alle bomen. Vier seizoenen kennen wij niet en alles blijft groen. Toen ik in de stad een wandeling maakte zei ik vriendelijk ‘ hallo’ tegen de mensen, maar kreeg geen reactie. Ook het voedsel was vreemd. Elke dag aardappelen! En een kiwi smaakte toch niet als de zoete mango. Je hebt je intussen aangepast ?
EEN BEETJE CONGO IN BRUGGE
Natuurlijk, ik ben 100 % voor integratie. Het is hier dat je als vluchteling je leven moet in handen nemen. Daarom ook maak ik, als voorzitster van de VZW Minzambi, nieuwelingen uit Afrika wegwijs in Brugge. De mutualiteit, school voor de kinderen, EHBO, Nederlandse lessen... Ik verzorg ook Congolese maaltijden of geef kooklessen met Congolese ingrediënten. Veel oud-kolonialen zijn verheugd nog eens de Congolese geuren en smaken te kunnen opsnuiven.
Je bent nu ook CD&V kandidaat bij de komende gemeenteraadsverkiezingen ? Inderdaad, ik wil iets terugdoen voor mijn stad. Ik wil aantonen zowel aan allochtone als aan autochtone Bruggelingen dat integratie belangrijk is. Ik heb met lijsttrekker Dirk De fauw samengewerkt in de provinciale Noord-Zuidwerking en ik wil hem ten volle steunen. Ik kom op onder de slogan ‘Ik voel mij THUIS in Brugge‘ en dat is oprecht gemeend ! Laurence, dank voor het interview en heel veel succes op 14 oktober.
Griet Trioen, Wereldsolidariteit legt sinds vorig jaar de focus OCMW raadslid op Congo. Daar wil men met gerichte projecten coördinator ACW binnenstad de bevolking steunen zoals men dat gedurende enkele jaren in Bangladesch deed. Daarom besloten wij voor de Rerum Novarum-viering verleden jaar een Congolese maaltijd voor te schotelen. Zo leerde ik de goedlachse Lourenca (zeg maar Laurence) Mavuidi kennen. In dienstencentrum ’t Reitje ben ik regelmatig te Ik wil haar graag ook aan jullie voorstellen. gast. Ik vind het zo belangrijk dat we elkaar leren kennen en waarderen. Laurence, hoe ben je in Brugge terechtgekomen?
Dat is intussen al twintig jaar geleden. Mijn man en ik waren politiek actief in Congo. Mijn man is vermoord omwille van zijn engagement en dan ben ik met mijn kinderen naar Belgie gevlucht en in Brugge terechtgekomen.
Met de opbrengst van die kooklessen steunen we via onze VZW Minzambi projecten in Congo. Goede voeding voor weeskinderen. Jonge alleenstaande moeders helpen een eigen inkomen te verwerven. De landbouw weer op poten zetten.
Foto genomen op 12 mei tijdens de Rerum Novarum viering van ACW Brugge binnenstad
De
Brugse Visie
[11]