ยังคงต่อเนื่องจากฤดูร้อนที่แล้ว ตรอมตรม เศร้าหมอง โกรธแค้น เต็มไปด้วยไฟที่ลุกโหมอยู่ในใจ ความรู้สึกลึกๆ ถึงการต่อต้าน ดื้อดึง เกลียดชัง และไม่ยอมจ�ำนน
ได้ โปรดเอนจอยซัมเมอร์
ฤดูรอ้ นดูเหมือนมาถึงเร็วกว่าทีค่ าด เร็วกว่าความต้องการ คงอยู่ยาวนานกว่าที่คิด เราต่างรักฤดูร้อน แต่ไม่น้อยไปกว่ากัน มีเหตุผลที่เรา ปวดร้าว โกรธเคือง อยากแกล้งลืมมัน เหมือนไม่เคยเกิดขึน้ แต่เธอบันทึกมันไว้ SUMMER พายุ ฤดู ร้าย สิบสามเรื่องสั้นของเพณิญมี น�ำ้ เสียงของหญิงสาวต่างบุคลิก รสนิยม และทัศนคติ พบเจอ ความสัมพันธ์ในหลากหลายรูปแบบ มีรอยยิม้ เสียงหัวเราะ หยดน�ำ้ ตา กลิน่ เหงือ่ คราบไคล ร่องรอยหลังร่วมรัก เรือ่ งราว กระซิบกระซาบในสายลม ในฉากหลังของทรงจ�ำพร่าเลือน บางความรักเกิดขึน้ อย่างเผลอไผล บางสายตาแผดเผา หัวใจไหม้เป็นจุณ บางความรักเหลวเละไม่เป็นท่า บางช่วงเวลา ช่างน่าเสียดายที่ปล่อยผ่านไป บางคนก็น่าสาปแช่งไล่หลัง
บางเหรียญหมุนวนไม่ยอมล้มลงบอกหัวบอกก้อย บางเซ็กส์ ทะยานสูส่ วรรค์ในขณะทีบ่ างครัง้ มันพาลงนรก บางการกดทับ ข่มขยี้จนสลายแหลก ร้อนร้าว ชุ่มโชก หมุนคว้างราวพายุฤดูร้อน เหวี่ยงอารมณ์กระโชกแรงราวพายุฤดูร้าย ทั้งร้อนทั้งร้ายน่ะ, ใช่แน่ๆ ร้อนจนท�ำให้คุณลุกไปปิด พัดลมแล้วคว้ารีโมตแอร์มากดเปิด ช่างหัวแม่งค่าไฟ แต่แปลก หลายเรือ่ งจะผลักคุณให้ลกุ ออกจากห้องแอร์ ไปสัมผัสลมอุน่ อ้าว มองฟ้าสีเข้มเกือบน�ำ้ เงิน ดอมดมดอกไม้ สีสด กินไอศกรีมหวานๆ เย็นๆ เดินริมหาดเตะทรายอุ่นจัด ไม่ต้องกลัวพายุ หมุนไปกับมัน ปล่อยให้มันเหวี่ยงเราแล้ว เป็นส่วนหนึ่งของมัน อยากท�ำอะไรก็เชิญ อะไรก็ตามที่จะ กอบโกยตักตวงได้จากฤดูร้อนเท่านั้น ค�ำเตือน อาจมีฝนฟ้าคะนองในบางความสัมพันธ์ และ มีลมกระโชกแรงโดยทีไ่ ม่วา่ ใครก็ไม่อาจพยากรณ์ลว่ งหน้าได้
ด้วยรัก แผดเผา และเร่าร้อน ส�ำนักพิมพ์ P.S.
สารบัญ กรุ่นกลิ่นบุหงาส่าหรี 13 / ลิ้มรสฤดูร้อน 21 พายุ ฤดู ร้าย 29 / สวนไม่ใส่ใจ 37 เพียงเศษตา 47 / เมษายน 55 หางนกยูง 65 / #แม่ก็คือแม่ 73 ราตรียาวนานนั้น 81 / ปลาเล็กปลาน้อย 89 พิเศษเฉพาะ 97 / บิกินี สีฟ้า น�้ำทะเล 105 หมายเหตุที่ต่างรู้แก่ใจ 113
กรุ่นกลิ่นบุหงาส่าหรี
‘พี่รู้ไหม คนเรามีเชื้อนาร์ซิสซัสในกระแสเลือด และ หลายครั้งเชื้อนาร์ซิสซัสก็ท�ำให้เราคิดเข้าข้างตัวเองเกินไป อย่างช่วยไม่ได้’ ‘จริงๆ ทีอ่ ยากจะบอกก็คอื อย่าท�ำให้ฉนั รูส้ กึ ถ้าพีไ่ ม่ได้ รู้สึกอะไร’ เธอไม่กล้าพูดออกไป ลอบกัดริมฝีปากเพือ่ เตือนตัวเอง ถึงความพ่ายแพ้และการสิ้นสุดของบางสิ่งหากว่าได้เฉลย ความในใจ “พีช่ อบฟังเสียงน�ำ้ นัง่ เฉยๆ ไม่ตอ้ งคิดอะไร แบบทีเ่ รา อยู่ด้วยกันตอนนี้” ‘เกมจ้องตาของพี่สั่นคลอนความรู้สึกของฉัน ราวกับ ไอศกรีมละลายเหลวในเปลวแดด หวิวไหว มีบางสิง่ สูญสลาย ในขณะเดียวกันก็มคี วามฝันลมๆ แล้งๆ คณานับก�ำลังโบยบิน Summer พายุ ฤดู ร้าย 13
บางครั้งฉันอยากบอกพี่ว่า เราเลิกเล่นเกมนี้เถอะ พี่ก็รู้ว่าใน ที่สุดฉันจะพ่ายแพ้ แต่หลายครั้งก็อยากท้าทายพี่เหลือเกิน ด้วยหวังลึกๆ ว่าเราจะเสมอกันได้ในวันหนึ่ง’ เธออยากเอ่ยปากเจรจาออกไปอย่างทีร่ สู้ กึ อยากระบัด ระบายร้อยพันเรือ่ งราวเพือ่ ให้มา่ นหมอกของความคลุมเครือ จางหาย อยากใช้ฝ่ามือข้างที่ถนัดตะปบคว�่ำทาบทับลงไป บนเหรียญทีห่ มุนวนให้หยุดนิง่ หวังว่าพอยกฝ่ามือขึน้ เราจะ ได้รู้กันไปเลยว่าออกหัวหรือก้อย ‘บรรดาต้นไม้ในบ้านพี่ทั้งหมด ฉันชอบ ‘บุหงาส่าหรี’ เวลาไปรดน�้ำต้นไม้ทีไร ดอกบุหงาส่าหรียามโพล้เพล้จะ ส่งกลิ่นหอมกรุ่นผ่านม่านน�้ำฟุ้งฝอยที่ฉันใช้นิ้วหัวแม่มือกด ปลายสายยางบีบสายน�้ำให้กลายเป็นละอองฝนเทียม’ ‘รดน�้ำจนทั่วทุกต้นแล้ว ฉันก็จะเปิดน�้ำทิ้งไว้ตรงโคน ต้นมะม่วงปล่อยให้สนามหญ้าชุ่มฉ�่ำ แล้วเดินมานั่งเล่นข้าง กระถางบัวเพือ่ ให้อาหารปลา กลิน่ ของดอกบุหงาส่าหรีทำ� ให้ เผลอนั่งเหม่อจนค�่ำ พอไฟระบบอัตโนมัติบนรั้วบ้านของพี่ เปิดแล้วนั่นแหละ ฉันถึงจะเดินไปปิดน�้ำ ม้วนเก็บสายยาง ให้เรียบร้อยแล้วปั่นจักรยานกลับบ้าน ระหว่างปั่นจักรยาน กลับต้องบอกตัวเองทุกครั้งเหมือนสะกดจิตว่า การรดน�้ำ 14
Summer พายุ ฤดู ร้าย
ต้นไม้ให้พี่ไม่ได้มีความหมายอื่นใดมากไปกว่าการรดน�้ำ ต้นไม้’ “ถ้าว่างแวะไปรดน�้ำต้นไม้ให้พี่ด้วยสิ” “หืม เข้าไปได้เหรอ” “ได้สิ พี่ไม่ได้ล็อกรั้ว แค่ปิดไว้เฉยๆ เข้าไปได้” “พีไ่ ปเมืองนอกตัง้ สองเดือนกว่าแต่ไม่ลอ็ กรัว้ บ้าน ดีเลย เดี๋ยวยกเค้าให้หมด” “งัน้ เดีย๋ วพีบ่ อกทีซ่ อ่ นกุญแจให้ดว้ ยจะได้ไม่เสียเวลางัด หรือเอากุญแจบ้านพีไ่ ปเลยไหม เออ ฝากให้อาหารปลาด้วย” “บ้าพี่ หรือพี่ไหว้วานสาวๆ ทุกคนไปรดน�้ำต้นไม้ ให้ อาหารปลาใช่ไหมเนี่ย ถ้าสาวๆ ทุกคนมาเดี๋ยวปลาก็ตาย พอดี น�้ำเน่า” “รู้ทันอีก ไม่ต้องไปก็ได้นะ พี่ไม่ซีเรียส” ตอนที่เราคุยกัน เธอไม่กล้าสบตาเขา เธอไม่ได้ตกปากรับค�ำด้วยซ�้ำว่าจะไปรดน�้ำต้นไม้ให้ ไม่อยากคิดว่าการไหว้วานใครสักคนให้เข้าไปรดน�ำ้ ต้นไม้ใน บ้านซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวเป็นเรื่องล้อเล่น พอๆ กับที่ไม่อยาก Summer พายุ ฤดู ร้าย 15
ส�ำคัญตัวผิด ยกตัวเองเป็นคนที่เขาวางใจให้ช่วยท�ำอะไรให้ หรือไว้ใจให้เข้านอกออกในพื้นที่ส่วนตัว แต่หมื่นพันถ้อยค�ำ นับแต่เริ่มรู้จักกันจนถึงวันนี้ก็ท�ำให้เธออดคิดเข้าข้างตัวเอง ไม่ได้ แม้จะรูท้ งั้ รูว้ า่ เขาเป็นของเขาแบบนัน้ หว่านโปรยเสน่ห์ ไปเรื่อยโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ไม่รู้เหมือนกัน หลายครั้งในค�ำพูดก�้ำกึ่งชวนฝันที่ ไหวสั่นความรู้สึก และประกายสว่างไสวในแววตาคู่นั้นที่ เธอมองเห็น มันอาจไม่มีอะไรพิเศษเลยก็ได้ เธอถึงต้องย�้ำ กับตัวเองบ่อยๆ ว่า รดน�้ำต้นไม้ไม่ได้มีความหมายอื่นใด มากกว่ารดน�้ำต้นไม้ เกิดว่าเธอทะเล่อทะล่าไปจริงๆ แล้ว เจอคนอื่นก�ำลังรดน�้ำอยู่ก่อน จะท�ำยังไง อีกอย่างนี่ก็ไม่ใช่ ครั้งแรกที่เขาไม่อยู่บ้านนานๆ ก่อนหน้านี้ต้นไม้พวกนั้นยัง เติบโตกันมาได้ มันก็คงจะอยู่รอดกันต่อไป หลังจากที่เขาเดินทางไกลไปได้อาทิตย์กว่าๆ อากาศ ทีน่ ร่ี อ้ นจนสะพานพระรามแปดอาจจะระเหิดหาย ความร้อน แผดเผาจากแสงอาทิตย์ท�ำให้นึกเป็นห่วงต้นไม้ เย็นวันนั้น เธอปั่นจักรยานเล่นไปเรื่อยๆ หลบเลี่ยงเส้นทางบริเวณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยที่มีกลุ่มผู้ชุมนุมมาปักหลักประท้วง เรียกร้องอะไรสักอย่างท�ำให้ใช้เส้นทางปกติไม่ได้ ตัดสินใจ 16
Summer พายุ ฤดู ร้าย
ปั่นจักรยานอ้อมไปทางสะพานผ่านฟ้า ผ่านสะพานวันชาติ จนไปหยุดวนหน้าบ้านเขา ละล้าละลังอยู่พักหนึ่ง ในที่สุด ก็ตดั สินใจจอดจักรยานไว้หน้าบ้าน ประตูรวั้ ไม่ได้ลอ็ กจริงๆ แค่ลองสอดมือเข้าไปผลักกลอนสองทีก็เปิดรั้วได้ ย่างเท้าแผ่วเบาเหมือนตัวเองเป็นหัวขโมย ย่องไปเปิด น�้ำลากสายยางออกมา รดน�้ำและส�ำรวจไปเรื่อยๆ กระเช้า สีดาเฉาๆ เกาะแน่นกับมะม่วงต้นใหญ่ ลั่นทมสลัดใบร่วง หล่นเพื่อลดการคายน�้ำ มะยมกับตะลิงปลิงเฉาแดดอย่าง เห็นได้ชัด เฟิร์นข้าหลวงใบแห้งเหี่ยวบางส่วนไหม้เกรียม เปลีย่ นเป็นสีนำ�้ ตาล น�ำ้ ในกระถางบัวระเหยแห้งเหลือกึง่ หนึง่ เทียนหยดขาดน�ำ้ จนใบแห้งกรอบ และต้นบุหงาส่าหรีดหู งอยๆ อันทีจ่ ริง ตอนแรกเธอไม่รดู้ ว้ ยซ�ำ้ ว่าคือต้นบุหงาส่าหรีเพราะ มันมีแต่ใบสีเขียวแห้งๆ ไม่มีดอก หญ้ามาเลย์ ใบเริ่มเหลือง เดฟสามสี่กระถางเล็กที่แขวนตามกิ่งไม้ต้นนั้นต้นนี้ใบลีบ เหี่ยวแห้ง กล้วยไม้ไม่ต้องพูดถึงเลย อาจจะยังไม่ตายแต่ก็ สาหัสเอาการ เธอใช้เวลารดน�ำ้ ให้ตน้ ไม้เหล่านัน้ เนิน่ นานจน ชุ่มฉ�่ำราวกับฝนจากพายุฤดูร้อนเพิ่งตกกระหน�่ำ อีกสองวันหลังจากนัน้ เธอหาเรือ่ งไปกินข้าวร้านแถวๆ หน้าปากซอยบ้านเขา เดินแวะเข้าไปดู เห็นว่าต้นไม้ที่เคย Summer พายุ ฤดู ร้าย 17
คอพับคออ่อนเมือ่ คราวทีแ่ ล้วชูกงิ่ ก้านอีกครัง้ รอยไหม้เกรียม บนผิวใบค่อยๆ สมานเยียวยารักษาตัวเองเมือ่ ได้รบั น�้ำเต็มที่ สนามหญ้ากลายเป็นสีเขียวสด ต้นไม้ไหวสะบัดกิ่งใบมีชีวิต ชีวาตามแรงลม เห็นแบบนัน้ เธอจึงเริม่ เห็นว่าตัวเองมีคณ ุ ค่า อย่างน้อยก็ตอ่ ต้นไม้พวกนัน้ เธอจึงหาเวลาเข้าไปรดน�ำ้ ต้นไม้ ที่บ้านเขาวันเว้นวันสม�่ำเสมอ ยิ่งนานวันเธอก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นที่เห็นความเปลี่ยนแปลง ไม้ดอกเริม่ ทอดยอดอ่อนและมีดอกตูมๆ ให้เห็น ไม้ใบสวยสด อวบอิม่ แตกกิง่ ก้านเพิม่ เติม จนกระทัง่ ดอกบุหงาส่าหรีแข่งกัน เบ่งบาน หัวใจของเธอพองโตที่รู้สึกได้ว่ามีความหมายกับ ต้นไม้เหล่านั้น ‘ถ้าจะเปรียบเทียบ ต้นไม้ที่ได้รับการดูแลใส่ใจอย่างดี นั้นร่าเริงเหมือนเด็กสาวที่ได้กระโจนลงเล่นน�้ำในฤดูร้อน’ ‘ฉันอาจจะเข้าข้างตัวเอง แต่ฉันว่าต้นไม้ที่บ้านพี่ดูมี ชีวติ ชีวาขึน้ ตอนเด็กๆ ฉันชอบรดน�ำ้ ต้นไม้ แม่ให้เราสองคน พี่น้องแบ่งงานกันท�ำหลังกลับจากโรงเรียน เป็นแพกเกจให้ เลือก อย่างแรกคือกวาดบ้านกับล้างจาน อย่างทีส่ องคือรดน�ำ้ ต้นไม้กับถูบ้าน จริงๆ ฉันไม่ชอบล้างจานด้วยแหละ ทีนี้แม่ จะให้ฉนั กับพีช่ ายสลับวันกัน แต่เราสองคนชอบใช้วธิ จี บั สลาก 18
Summer พายุ ฤดู ร้าย
วันไหนได้ล้างจานจะหน้างอมาก แต่วันไหนได้รดน�้ำต้นไม้ จะร่าเริงเป็นพิเศษ เวลารดน�ำ้ ต้นไม้จะชอบกดปลายสายยาง บีบให้สายน�ำ้ เป็นฝอยฟุง้ ๆ ขึน้ ไปบนฟ้า หยดน�ำ้ จะตกลงมา เหมือนสายฝน รดน�้ำต้นไม้เสร็จก็มักจะถูกดุให้ไปอาบน�้ำ เพราะเปียกเกือบทั้งตัว ทีนี้บางวันเลยไม่ต้องถูบ้านเพราะ กว่าจะอาบน�้ำเสร็จแม่ก็ถูบ้านเรียบร้อยแล้ว’ นีค่ อื สิง่ ทีเ่ ธอจะเล่าให้เขาฟังตอนทีก่ ลับมาแล้วเห็นต้นไม้ ที่บ้านยังอยู่ดี โดยเฉพาะดอกบุหงาส่าหรีที่ก�ำลังออกดอก สะพรั่ง ‘ส�ำหรับฉัน การรดน�ำ้ ต้นไม้ทำ� ให้คดิ ถึงอดีต เพลิดเพลิน มีความสุขและสงบที่ได้อยู่ท่ามกลางต้นไม้ ไม่มีอะไรพิเศษ มากกว่านั้น’ และนี่คือสิ่งที่เธอบอกตัวเอง
Summer พายุ ฤดู ร้าย 19
ลิ้มรสฤดูร้อน
ฉันชอบผูช้ ายผมยาว ไม่สิ อย่าเรียกว่าชอบเลย เรียกว่า คลั่งจะเหมาะกว่า ฉันมักลอบมองมือสวยบอบบางของผูช้ าย เพราะไม่วา่ เขาจะก�ำลังวางมือบนพวงมาลัยเพื่อควบคุมทิศทางของรถ จับปากกาดินสอ จับช้อนส้อม พรมนิ้วเรียวลงไปบนแป้น คียบ์ อร์ด ลูบไล้สายกีตาร์ หรือจับมีดหัน่ ผัก มันน่ามองทัง้ นัน้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากว่ามือเรียวงามของเขาวางบนต้นขา ของฉัน ไม่ว่ามันจะเคลื่อนไหวหรือหยุดนิ่งก็สั่นไหวความ รู้สึกภายในได้เสมอ ฉันหลงใหลผูช้ ายสูบบุหรี่ และในบางครัง้ บางทีกก็ ญ ั ชา ยิง่ เวลาทีเ่ ขากินเหล้าสังสรรค์ การได้นงั่ มองควันบางเบาลอย อ้อยอิ่งสลับกับการแอบสังเกตจังหวะท่าทางการเคาะมวน บุหรีไ่ ล่ปลายเถ้าทีม่ อดไหม้เป็นความเพลิดเพลินเล็กๆ น้อยๆ Summer พายุ ฤดู ร้าย 21
เปิดตัวครั้งแรกในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ 47 28 มีนาคม - 7 เมษายน 2562 ส�ำนักพิมพ์ P.S. บูธ G03 โซนเพลนารี ฮอลล์ หาซื้อได้ที่ร้าน Candide Books / ร้าน Bookmoby / ร้านหนังสือเดินทาง / ร้านหนังสืออิสระทั่วประเทศ / Kinokuniya / B2S / นายอินทร์ / ร้านหนังสือออนไลน์ Readery
Summer พายุ ฤดู ร้าย เพณิญ ISBN : 9786168166130 พิมพ์ครั้งที่ 1 : มีนาคม 2562 ราคา 185 บาท
ส�ำนักพิมพ์ P.S. ที่ปรึกษา : ปนิธิตา เกียรติ์สุพิมล, สุพรรณี สงวนพงษ์ บรรณาธิการ : ศรัชญ์ศรณ์ ศรประสิทธิ์ ออกแบบปก : ปนิธิตา เกียรติ์สุพิมล รูปเล่ม : พนิตา กมลพรรณ พิสูจน์อักษร : วิรัชดา แพทอง จัดพิมพ์โดย : ห้างหุ้นส่วนจ�ำกัด อาร์ต เวนเจอร์ 239 ซอยบรมราชชนนี 4 ถนนบรมราชชนนี บางบ�ำหรุ บางพลัด กรุงเทพฯ 10700 E: p.s.minibooks@gmail.com F: www.facebook.com/P.S.Publish พิมพ์โดย : ภาพพิมพ์ T : 02 879 9154 จัดจ�ำหน่ายโดย บริษัท เคล็ดไทย จ�ำกัด 117-119 ถนนเฟื่องนคร กรุงเทพฯ 10200 T : 02 225 9536-40 / F : 02 222 5188