Maud Wilms: Erbij horen is heel gewoon 20

WINACTIE

Verpleegkundig specialist bij Roessingh Centrum voor Revalidatie in Enschede Samen werken aan groei naar zelfstandigheid

De gangen in Roessingh het Centrum voor Revalidatie zijn voor de kinderen van de

OCR mytylschool vertrouwd. Tijdens schooltijd kunnen de kinderen via een interne

ingang naar hun therapie in het revalidatiecentrum. De goede samenwerking tussen

school en het revalidatiecentrum draagt bij aan hun ontwikkeling naar zelfstandigheid.

Door Antine van Goor – Schaap

In het revalidatiecentrum werkt Nicole Kamphuis als verpleegkundig specialist in het (AKR) Algemene Kinder Revalidatie team. In dit AKR team zitten kinderen met chromosoomafwijkingen, syndromen, niet aangeboren hersenletsel (NAH) als gevolg van chemotherapie, maar ook kinderen met onbegrepen klachten waarvan de oorzaak (nog) niet bekend is.

Multidisciplinair werken

Multidisciplinair werken is de kracht van het revalidatiecentrum. Dat je als een team, bestaande uit verschillende therapeuten, werkt aan één doel. Vanuit zijn vakgebied brengt een verpleegkundig specialist, een orthopedagoog, een maatschappelijk werker, een fysiotherapeut, een ergotherapeut, een logopedist, een revalidatiearts zijn expertise in. Iedereen kent alle kinderen goed. Als een kind wordt ingebracht tijdens een bespreking is de problematiek bekend. Dat het revalidatiecentrum gekoppeld zit aan de mytylschool is een groot voordeel vertelt verpleegkundig specialist Nicole Kamphuis. Als een ouder bijvoorbeeld belt over een pijnklacht bij zijn kind dan kan ze direct de school inlopen om te kijken wat er aan de hand is. Indien nodig kan ze overgaan op actie voor een oplossing.

Formuleren hulpvraag

Binnen de kinderrevalidatie wordt hulpvraag gericht gewerkt. Het formuleren van een specifieke hulpvraag vinden veel ouders lastig. En soms is het ook moeilijk inzicht te krijgen welke mogelijkheden er zijn binnen de hulpverlening. Als verpleegkundig specialist coördineert Nicole Kamphuis deze zoektocht naar wat het kind nodig heeft om tot groei te komen. Hierbij worden alle domeinen die belangrijk zijn voor de ontwikkeling langs gelopen in een gestructureerd interview (COPM). De

motorische beperkingen. Hoe zit het met de fijne en grove motoriek? Zijn er al hulpmiddelen in huis? Welke zijn er nog nodig? Hoe zie het met de communicatie? De sociaal emotionele ontwikkeling? Hoe is het gesteld met het maatschappelijk leven? Heeft het kind vrienden? Zit het op een sport? Hoe zit het met de cognitie, wat is te zien aan het gedrag? Zijn er problemen in het autistisch spectrum? Daarnaast vindt er lichamelijk onderzoek op orthopedisch en neurologisch gebied plaats. Vervolgens wordt samen met de ouders en het kind de hulpvraag geformuleerd en het doel vastgesteld waaraan gewerkt gaat worden.

Eén kind één plan

Eén keer per jaar sluiten de specialisten van het revalidatiecentrum aan bij de centrale kind bespreking op de mytylschool OCR. Vanuit de visie van één kind één plan werken school en revalidatiecentrum met zijn allen aan een doel. Alle therapeuten, de orthopedagoog, de verpleegkundig specialist, de revalidatiearts, de maatschappelijke werker, de decaan en de leerkracht van school, de ouders, het kind indien oud genoeg zitten bij dit gesprek. Men evalueert de doelstellingen van het vorige jaar en bespreekt gezamelijk aan welk doelen gewerkt gaat worden. Bewust worden de doelen klein gehouden. Dit maakt het behalen van een doel behapbaar en er is sneller resultaat zichtbaar voor zowel het kind als de ouders. Ook wordt om therapiemoeheid te voorkomen af en toe een pauze ingelast van een half jaar.

Belang AVG

In het begin verbaasde Nicole Kamphuis zich erover dat er zoveel kinderen waren die geen kinderarts of een Arts Verstandelijk Gehandicapten (AVG) bezochten. Die ouders regelden heel veel zelf en raakten hierdoor overbelast. Zij merkt op dat er een gat is tussen wat ouders nodig hebben en wat er geboden wordt aan hulp. Met name in de ondersteuning in de overbelasting bij ouders. Alles lijkt te lopen. De controle bij de kinderarts, de jaarlijkse controle bij de revalidatiearts, de samenwerking met school, maar voor de ouders ontbreekt de begeleiding thuis. Bijvoorbeeld als een kind van 14 jaar met een ernstige meervoudige beperking gedragsmatig zo vastloopt dat het thuis echt niet meer gaat. Het logeren zou dan een uitkomst bieden, maar de wachtlijst is drie jaar. Hoe los je dit dan thuis op? Je had dit mogelijk voor kunnen zijn als de problemen eerder waren gesignaleerd. Het revalidatiecentrum werkt zoveel mogelijk samen met een AVG (probleem is wel dat er een tekort aan