ကိုယ္ကိုကုိယ္ သူ႔ျမည္းဟာ
Aထင္ႀကီးသြားတာေပါ့ေလ။ ဒီတစ္ခါေတာ့
ရိပ္မိသာြ းတယ္။
ဒီျမည္းရဲ႕
ေရထဲကို
ျမည္းရွင္ကေတာ့
ျပဳတ္က်ခ်င္ေယာင္
မေကာင္းတဲ့Aက်င့္ကိုေတာ့
ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ေနတယ္။
တမင္တကာေဆာင္တာ ပညာေပးၿပီး
ေဖ်ာက္ပစ္မွ
ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္မယ္လို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ပင္လယ္ကို ကုန္ဝယ္ထက ြ ္တ့A ဲ ခါမွာေတာ့ ျမည္းရွင္ဟာ ခါတုိင္းလို ဆားေတြ မဝယ္ဘဲ ေရျမႇဳပ္ေတြ ဝယ္ၿပီး ျမည္းကိုAသယ္ခုိင္းတယ္။ ဒီလုိန႔ဲ Aဲဒီေခ်ာင္းကို ျဖတ္တ့တ ဲ ံတားေပၚလည္းေရာက္ေရာ ျမည္းဟာ
Aရင္ကလိုပဲ
ေျခေခ်ာ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး
ေရထဲကို
ျပဳတ္က်ပါေလေရာ။
ဒီတစ္ခါေတာ့
သူကံဆိုးတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။ သူ႔ေက်ာေပၚမွာ Aိတ္န႔ဲ ထည့္လာတဲ့ ေရျမႇဳပ္ေတြဟာ ေရနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ ဆားေတြလို
Aရည္ေပ်ာ္သာြ းမယ့္Aစား
ျပည့္တင္းလာတာေပါ႔။
ျမည္းဟာ
ေခ်ာင္းေရေတြကို
႐ုန္းကန္ၿပီး
ရႏိုင္သေလာက္
ကုန္းေပၚျပန္တက္ေတာ့
သူသယ္ရတဲ့
စုပ္ယူရင္း ဝန္ထုပ္ဟာ
Aရင္ကထက္ ပိုၿပီး ေလးလံေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ သူဟာ Aဲဒီကတည္းက သင္ခန္းစာ ရသြားေတာ့တယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေတြမွာ ဘာပစၥည္းေတြပဲ တင္လာတင္လာ ဒီတံတားေပၚေရာက္ေပမယ့္ မေတာ္တဆ ျပဳတ္မက်ေတာ့ဘူးတဲ့။ ပံုျပင္ကေတာ့ Aဲဒါပါပဲ။ ကၽြႏု္ပ္က ကုန္သည္ကို သူ႔စကား မဆံုးခင္“ဒီတစ္ခါ ခင္ဗ်ား ျမည္း ေက်ာေပၚတင္လာတာ ေရျမႇဳပ္ေတြေပါ့” လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ကုန္သည္က ကၽႏ ြ ု္ပ္ကို Aံ့ၾသသလို ၾကည့္ၿပီး“ခင္ဗ်ားလည္း ဒီပံုျပင္ကို ဖတ္ဖူးသလား” လို႔ ေမးတယ္။ “ကဲ ႀကံဳတုန္း ဒီလုိ မိုက္မတ ဲ ့ဲ ေကာက္က်စ္တ့ဲ ျမည္းတစ္ေကာင္ကို က်ဳပ္ပညာေပးတာ ခင္ဗ်ားလည္း ၾကည့္သာြ းပါUီး” လို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္။ ဒီလုိန႔ဲ သူန႔ဲ သူ႔ျမည္းဟာ တံတားကို ျဖတ္ကူးတယ္။ ပံုျပင္ထက ဲ Aတုိင္းပဲ ျမည္းဟာ ေရထဲ ေခ်ာ္က်တယ္။ ေရျမႇဳပ္ေတြက ေလးလံလန ြ ္းလို႔ ျမည္းဟာ ကုန္းေပၚ ႐ုန္းမတက္ႏုိင္ဘူး။ သူန႔ဲ ကူၿပီး ကၽႏ ြ ု္ပ္ပါ ေရထဲကေန ကုန္းေပၚ
ဆြတ ဲ င္ေပးပါတယ္။
ဒါေပမဲ့
ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေတြက
ေလးလြန္းလို႔
Aဲဒီျမည္းဟာ
ခါးက်ိဳးၿပီး ေသရွာပါေလေရာ။ ဒီေတာ့ ျမည္းရွင္ဟာ ျမည္းတစ္ေကာင္လံုး ဆံုးပါၿပီဆုိၿပီး ေခ်ာင္းေဘးမွ ထိုင္ငိုေနေလရဲ႕။ ကၽြႏု္ပ္သိတာကေတာ့ ပံုျပင္ေတြမွာလည္း Aခ်ိန္Aဆဆိုတာ ရွိတယ္။ Aခ်ိန္Aဆ လြန္ကဲရင္ ဘယ္ဟာမွ မေကာင္းဘူးဆိုတာပါပဲ။
ဟဒယမဂၢဇင္း၊ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၀၆ခုႏွစ္။
http://www.mmcybermedia.com
Page 11