WIELER TOER CLUB HOUTEN
VOORWOORD
RECREANTEN
WAT IK ZO MOOI VIND VAN DE RECREANTENGROEP VAN WTC
Door: Marijke Oosterbaan
Elke vrijdag trekken we er met de fietsclub weer op uit in drie groepen, zodat iedereen mee kan fietsen op zijn/haar eigen tempo en wens. Na het fietsen komen we allemaal samen voor een drankje en een praatje. We genieten nog steeds van het prachtige terras en we zitten graag buiten.
We hebben een 30 km-groep: dat is rustig fietsen, genieten en tijd voor koffie (soms een tweede kopje) vaak met iets lekkers onderweg. In goed overleg fietst er nu iemand mee met de 30 km op een driewielfiets en dat gaat fantastisch. Ze is ontzettend blij dat ze met ons mee kan rijden.
De 40 km-groep: deze vertrekt om 12.45 uur. Verschillende voorfietsers bedenken steeds weer een mooie route, variërend in landschap en sfeer. Dit is de grootste groep.
De 50 km-groep: start al om 11.00 uur, met onderweg een (zelf meegebrachte) lunch en zoeken dan een bankje of picknickplek. Laatst fietste de 50 km-groep een mooie route en stopte opeens de weg. We stonden voor de Linge. We vroegen ons af: “Moeten we hier nu overheen?” Gelukkig kwam er een pontje, dus kwam het helemaal goed. Het was een prachtige route, we waren hier nog nooit geweest. Zulke verrassingen maken de rit extra leuk.
En met de knooppunten-app hebben we de kaart gewoon bij de hand. Zo vinden we altijd de juiste route, ook als er onverwachts iets verandert.
Over mij en de toekomst
Ik ben nu bijna negen jaar voorzitter van deze mooie en gezellige club. In die tijd is er veel veranderd. Bijna iedereen heeft een e-bike en op de weg is het een stuk drukker geworden. Dat betekent dat we ons hierop aan moeten passen.
Veiligheid is altijd mijn grootste drijfveer geweest. Passend bij de veranderende omstandigheden onderweg, maar ook in hoe we met elkaar omgaan. Dat iedereen zich welkom, veilig en gezien voelt vind ik heel belangrijk.
Mijn tijd als voorzitter zit erop en per februari 2026 geef ik het stokje graag over aan iemand die dezelfde waarden deelt en met evenveel bevlogenheid verder wil bouwen. Ik kijk met veel plezier en dankbaarheid terug op de afgelopen jaren. Op alle kilometers die we samen hebben afgelegd, de gesprekken onderweg en de vriendschappen die zijn ontstaan. Dat is wat deze club voor mij zo bijzonder maakt.
Hartelijke groet, Marijke
TOERLEDEN
VOORBEELD
Dit is een faketekst.
Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst.
Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door.
Dit is een faketekst.
Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst.
Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door.
Dit is een faketekst.
Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst.
Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen
ze toch door.
Dit is een faketekst.
Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst.
Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door.
Dit is een faketekst.
Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst.
Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door.
INDEZEEDITIE
VAN GEPIJNIGD HARDLOPER
EEN INTERVIEW MET SJOERD EN LEO JONGERIUS
Door Erik Beek: Jongerius Invest is een nieuwe shirtsponsor van WTC. De oprichter van het bedrijf, Leo Jongerius, is sinds 2000 lid van de club. Hij liep altijd hard, maar moest op doktersadvies daarmee stoppen. Op een buurtfeest liep hij Geurt Breukink tegen het lijf, die hem aanraadde om te gaan fietsen en lid te worden van WTC. Sindsdien rijdt Leo graag mee, heeft veel plezier aan uitjes als het Clubweekeinde en de Standplaats én is na zijn verhuizing naar Utrecht lid van WTC gebleven. Leo heeft in Utrecht rechten gestudeerd en heeft jarenlang in Amersfoort een kantoor als gerechtsdeurwaarder gehad. In 2017 is hij daarmee gestopt. Zijn oudste zoon Joost, die een commerciële baan had, wilde ongeveer tegelijkertijd iets nieuws voor zichzelf beginnen en ze zijn toen samen gestart in het vastgoed. In het begin kochten zij een pand, knapten het op en verkochten het dan weer door. Na enige tijd kregen zij genoeg van dit hap en snap werk en wilden grotere en meer gestructureerde projecten aanpakken, de echte projectontwikkeling. Want daar komt alles samen: juridisch zaken, fiscale aangelegenheden, commerciële aspecten (waar is behoefte aan?), architectuur, de aannemerij, omgang met omwonenden, en uiteraard de overheid. Hun eerste grote project was aan de Newtonbaan in Nieuwegein waar ze een kantoorpand hebben omgebouwd tot 15 appartementen.
TOT VASTGOEDMAGNAAT
V.L.N.R. JOOST, SJOERD, LEO EN ROSALIE
CLUBSPONSOR WIELER
Ook de twee jongste kinderen van Leo, de tweeling Rosalie en Sjoerd, is toegetreden tot het bedrijf. De drie kinderen van Leo zijn ook de enige medewerkers. Er is verder geen personeel in dienst. Daardoor kunnen zij als het nodig is snel beslissingen nemen. Zij vertrouwen elkaar volledig. Leo heeft zich sinds een jaar teruggetrokken uit de zaak en volgt de gang van zaken zijdelings, vaak vanonder de Spaanse zon.
Deze structuur van het bedrijf betekent wel dat zij veel adviseurs in de arm moeten nemen. De belangrijkste zijn de architect die tekent, de constructeur die berekent of het getekende daadwerkelijk gebouwd kan worden, de bouwfysica ingenieur die kijkt naar zaken als ventilatie, licht en dergelijke, en de duurzaamheidsadviseur in combinatie met een installatieadviseur die adviseren over de toe te passen installaties en een ecoloog voor de flora en fauna. Voor een project moeten ongeveer 25 onderzoeken gedaan worden en voor vrijwel ieder onderzoek is een adviseur nodig. Jongerius Invest zoekt naar “posities”(zoals een aangekocht perceel al dan niet met pand in vaktermen heet), bedenkt wat ermee zou kunnen gebeuren en neemt dan contact op met de gemeente om te horen wat zij van het plan vindt. Als de gemeente er heil in ziet gaat de onderneming in gesprek met de buurtbewoners over de plannen (gesprekken met de buurtbewoners moeten overigens worden gedocumenteerd en
bij de vergunningsaanvraag worden bijgevoegd), werkt samen met een architect de plannen uit en gaat ook met de andere adviseurs aan de slag. Het is een werk van de lange adem. Het kan wel 6 tot 7 jaar duren voordat een project kan worden afgerond. Er zijn uitgebreide regels, niet alleen op nationaal niveau maar ook op gemeenteniveau, waarbij iedere gemeente weer andere regels kan hebben. Door de lange duur kunnen ze met wel 25 projecten tegelijk bezig zijn.
Jongerius probeert om “sociaal” zaken te doen. Niet het onderste uit de kan halen en aannemers afknijpen, maar de ander ook wat gunnen. Volgens Sjoerd helpt dit om goede banden te onderhouden met de vele adviseurs die zij door de aard van het bedrijf nodig hebben om hun plannen te realiseren en dus komen mensen hierdoor naar hun toe. Mensen die een appartement kopen doen dat “op papier”. Zij sluiten
een koopovereenkomst met Jongerius Invest voor de grond en een aannemingsovereenkomst met een aannemer voor de bouw van de woning. Jongerius Invest blijft tot het einde bij een project betrokken. Na de bouw zorgt het bedrijf voor de vergroening van de omgeving met bomen, heggen etc. De Jongeriussen willen ook wel eer van hun werk hebben. Zij willen later toch met trots kunnen terugkijken op de projecten die zij gerealiseerd hebben en doen ook extra zaken waartoe zij niet verplicht zijn, zoals bv. groene sedum daken.
In het begin investeerden zij door heel Nederland maar de laatste jaren is het streven om binnen een straal van ongeveer 30 km rond Houten actief te zijn.
Jongerius Invest is niet alleen sponsor van WTC Houten. De onderneming is hoofdsponsor van SV Houten en mouwsponsor van FC Utrecht. Sjoerd voetbalt bij SV Houten en het hele gezin Jongerius is fanatiek aanhanger van FC Utrecht, zij schurken tegen de Bunnikzijde aan. Het bedrijf is ook shirtsponsor van de Amersfoortse hockeyclub. Bij die laatste club spelen de twee dochters van Joost Jongerius. Zij sponsoren ook de stichting Met je hart, die zich richt op ouderen met eenzaamheidsgevoelens.
Het was een leerzaam en leuk gesprek en mooi om te horen hoe een gepensioneerde gerechtsdeurwaarder in een vastgoedimperium belandt.
RECREANTEN
MOOIE ROUTES
T/M 28 SEPTEMBER 2025
MOOIE ROUTE VIA EVERDINGEN - 22 augustus 2025
Ideaal fietsweer was het op 22 augustus, toen 14 recreanten in twee groepen vertrokken voor een mooie rit van zo’n 42 km. Met een temperatuur van 23OC was het een zeer aangenaam fietsweer.
Via Nieuwegein werd de brug van Vianen bedwongen om langs de Lek naar het fort Everdingen te rijden. Op deze fraaie locatie vond de ‘stop’ plaats (waar werd bijgetankt met koffie/thee of een frisje). De route volgde dijk langs de Lek naar het
DAGTOCHT BREUKELEN, 60 KM
pontje in Culemborg die de fietsers naar de vaste wal vervoerde en vervolgens naar het clubhuis (voor een volgende versnapering).
Om 10 uur werd gestart bij het WTC gebouw met negen fietsers. Het was een beetje fris maar er was ook wat zon. Via Nieuwegein vervolgde de route zich achter de Jaarbeurs langs over de Kanaalweg.
Iedere keer geniet ik weer van het oude pand van pottenbakkerij Mobach en daarna Villa Jongerius, wat er prachtig bij staat, wel jammer dat de nieuwbouw rondom oprukt. Een mooi stukje Utrecht is de wijk Oud Zuilen met de buitenplaats Slot Zuilen. Een stop is bij fort De Klop. Langs de Vecht reden we richting Breukelen met nog steeds protestborden tegen sapfabriek Schulp.
Vanaf Breukelen ging de route richting Maarseveen, een landelijke route met steeds meer natuurgebied met verschillende planten, kleurige bloemen en veel water met prachtige rietkragen. Dicht bij Utrecht is er nog veel te zien. Op het terras aan de Maarsseveense plassen genoten we van het uitzicht. Via De Bilt volgde de route naar Houten.
FIETSTOCHT NAAR MARIENWAERD
Op vrijdag 19 september stond er een tocht van 50 kilometer op het programma. Hilde had de route uitgezet maar onderweg bleek dat we hem per ongeluk in de omgekeerde richting reden. Dat gaf helemaal niets, integendeel: het zorgde voor verrassingen onderweg. Na het pontje bij Culemborg genoten we eerst van een kop koffie in het stadje. Daarna vervolgden we de tocht en kwamen we – onverwachts – uit bij het pontje over de Linge bij Enspijk. Maar eerst maakten we een mooie pauzestop bij landgoed Mariënwaerd. Daar lagen de walnoten letterlijk voor het oprapen maar we lieten ze toch liggen.
30 KM DOOR DE WIND MET ZON
Elke vrijdag start om 13 uur de 30 km-groep. Doel is vooral ‘recreatief’ fietsen. Een gezellige babbel onderweg (regel.matig een pauze) en een mooie route door de omgeving met veel groen. Op 12 september vertrokken negen recreanten richting ’t Goy om bij landwinkel de Kersenhut te genieten van koffie/thee en wat lekkers. Via Cothen voerde de weg terug naar het clubhuis. Een stevige wind zorgde soms voor een lekkere snelheid en soms voor een wat rustiger tempo. Gelukkig konden de twee (niet elektrische fietsers) de groep goed bijhouden. Het zonnetje completeerde de tocht. In het clubhuis werd nog even nagepraat onder het genot van een drankje en de geserveerde pinda’s door Lidy.
De vraag was even of de route nu wel of niet verkeerd was gereden. Gelukkig bleek dat helemaal niet het geval. met de Linge glinsterend aan onze linkerhand fietsten we verder door een prachtig landschap. Het voelde bijna alsof we deze omgeving voor het eerst ontdekten. Het weer werkte
ook nog eens mee: zacht, zonnig en ideaal om te fietsen. Via Geldermalsen staken we nog een pont over en zo kwamen we uiteindelijk weer terug bij het clubhuis. Een geslaagde dag, vol kleine verrassingen en mooie uitzichten – precies zoals een fietstocht hoort te zijn.
RECREANTEN MOOIE ROUTES
T/M 28 SEPTEMBER 2025
DAGTOCHT 60 KM - 18 JULI
2025 - ASPEREN
Met zeven deelnemers vertrokken we om 10.00 uur vanaf het clubhuis in Houten voor een mooie dagtocht van zo’n 60 kilometer. Het weer kon niet beter: zonnig, weinig wind, en aangenaam warm – ideaal fietsweer. We reden richting de pont naar Culemborg en volgden daarna de Lek in westelijke richting. De route langs het water, met de Lek aan onze rechterhand, blijft favoriet: open, rustig
en met prachtig uitzicht. Rond koffietijd bereikten we Caatje aan de Lek, waar we in de schaduw genoten van koffie en even bijtanken. Daarna vervolgden we onze tocht over de Diefdijk – een lang en rustig stuk met weinig verkeer en veel ruimte om te genieten van het landschap. In Asperen pauzeerden we op een mooie plek voor de lunch, waarna we via Leerdam koers zetten naar Vianen. Daar vonden we een gezellig terrasje aan het water bij Mama Mia,
waar we nog even iets dronken en nagenoten van de rit.
Na deze laatste stop namen we het voetveer terug over de Lek en fietsten de laatste kilometers ontspannen terug naar Houten. Rond 15.30 uur waren we weer terug bij het clubhuis.
Het was een geslaagde tocht met goed gezelschap, een afwisselende route en ideaal weer – precies zoals een zomerse clubrit hoort te zijn.
ZOMERSE TOCHT IN DE LENTE
Ruim twintig recreanten genoten tijdens de eerste vrijdag in mei van een prachtige fietstocht richting Maarssen. De temperatuur was opgelopen tot 24 graden terwijl –in twee groepen- allen op de fiets stapten om via Fort Vechten, de Uithof, De Bilt en Groenekan te genieten van het frisse voorjaarsgroen en de bloeiende meidoorn. De ingang langs de Gageldijk richting de Molenpolder leverde een op obstakel op: of slalom met de fiets door een veel te smal poortje, of de fiets over een flinke boomstam tillen.
Na enig oponthoud toog de groep (met voorfietster Ellen) richting het pannenkoekhuis in Maarssen, waar de groep van voorfietser Jos reeds genoot van een verfrissend drankje of ijsje.
Het zonnetje bleef de fietsers goed gezind. Het pad over de Groeneweg leidde de fietsers langs de bekende molens. De tocht voerde via – een stukje- de stad Utrecht en langs het kanaal, terug naar Houten. Na 45 km kwamen de groepen aan bij het clubhuis waar Lidy voor de versnaperingen zorgde.
RECREANTEN
FRAAIE HEIDETOCHT
Om 10.00 uur vertrokken wij voor onze een heidetocht van zo’n 60 km. Het weer was goed maar er stond een stevige wind en voor de middag was er mogelijk regen voorspeld. De
eerste heide troffen we aan langs het fietspad van Zeist naar Austerlitz. De eerste stop was Het Beauforthuis in Austerlitz waar de koffie prima smaakte. Na dit rustpunt reden we via de Recreatieweg, de provinciale
PANNENKOEKEN IN PLAATS
VAN FIETSEN
Op een winderige, regenachtige dag togen op 24 oktober veertig recreanten naar Tante Truus, het pannenkoekenrestaurant in Houten-zuid, om gezamenlijk te eten. Het etentje was ter gelegenheid van de afsluiting van het seizoen, welke een week later was. Onder het genot van een drankje en veel gezelligheid genoot eenieder van de lekkernijen. Overigens trotseerden ’s middags wel nog zo’n tien fietsers de winkracht 5 en zelfs een hagelbui, om toch nog een mooi rondje te kunnen fietsen, met regenkleding, dat wel. Hoewel na deze smakelijke afsluiting van het seizoen, met nog een rit te gaan, fietsen diverse leden de winter door. Daarnaast is er elke tweede
vrijdag van de maand een bijeenkomst in het clubhuis, met als thema bijvoorbeeld de favoriete spelletjesmiddag.
weg naar Woudenberg en via het buitengebied reden we naar het Valleikanaal (onderdeel van de Grebbelinie) waar we ons broodje hebben verorberd. Verder gingen wij door de Geldersvallei (Food Valley) langs diverse boerderijen in de richting van het Leersumse Veld waar de heidevelden troffen.
Echter de heide was nog niet echt in volle bloei. Via het landgoed Maarsbergen reden we naar Maarn waar we een heerlijk ijsje hebben genuttigd. Richting Austerlitz troffen we bovenop de Maarnse Berg de mooist bloeiende heide aantroffen. Daar werd ook de opmerking geplaatst dat als je achter elkaar fietst, je het meeste van de omgeving ziet. Een aanrader voor alle groepen. Na station Driebergen achter ons te hebben gelaten reden via Odijk naar Houten waar we op de Achterdijk alsnog werden getroffen door drie druppels regen. Volgend jaar is er wederom een heidetocht en belangstellenden kunnen ook dan weer mee.
RECREANTEN
30 KM OVER SMALLE PADEN NAAR CULEMBORG
Op vrijdag 20 juni vertrokken we met zes personen richting Culemborg. Het was mooi fietsweer met gelukkig weinig wind.
We gingen bij Culemborg met de pont de Lek over en wat is het daar aan de andere kant prachtig fietsen met mooie vergezichten over de Lek. Bij Caatje hebben we pauze gehouden met een drankje. Daar vlakbij wist Anneke dat er een pontje was die alleen zomers vaarde en ons dus weer naar de overkant kon brengen, het Linipontje.
Nou, dat hebben we geweten! We moesten een heel eind over een
smal pad lopen met de fiets aan de hand en toen we uiteindelijk bij de steiger kwamen moesten we bellen om ons op te komen halen. Hilarisch natuurlijk! Eenmaal aan de overkant moesten we weer een eind lopen om op de dijk te komen. Later hoorden we dat het voor voetgangers is haha! Het was avontuurlijk en we hebben gelachen. Toen we terug kwamen bij het clubhuis hadden we wat te vertellen en hebben we heerlijk buiten op het nieuwe terras gezamenlijk nog wat gedronken. pontje in Culemborg die de fietsers naar de vaste wal vervoerde en vervolgens naar het clubhuis (voor een volgende versnapering).
NIEUWELEDEN
Mijn naam is Dennis van Putten (toer) en ben 36 jaar. Ik werk als communicatiemedewerker bij Badminton Nederland Ik fiets in de C-groep.
Na de open dag heb ik besloten om lid te worden omdat ik fietsen in groepen toch ook wel leuk vindt.
Via Instagram ben ik aanraking gekomen van WTC Houten
Ik fiets nu zo’n kleine 15 jaar. In het verleden heb ik op turnen en voetbal gezeten. Daarnaast badminton ik al 20 jaar bij BV Houten.
Mijn eerste indruk is dat WTC een leuke gezellig en ongedwongen groepje vrienden is dat erg van fietsen houdt! Ik wil mijn motor vergroten en meer inhoud kweken.
Mijn naam is Mark Sluijter (toer)en ben 39 jaar. Ik ben getrouwd, heb één dochter en er is een kindje op komst
in november.
In mijn dagelijks leven ben ik adviseur grondzaken bij Gasunie. Hier regel ik alles rondom aanleg van nieuwe leidingen of het beheer daarvan. Tijdens de clinic ben ik lid geworden van de WTC. Daar was heel wat voor nodig. Ik had op Instagram het bericht al meermaals gezien, maar het was mijn vrouw die me uiteindelijk over heeft gehaald om het te doen. Het fietsen zelf was mij niet onbekend. Ik fiets en gravel al een redelijk tijdje, maar ik miste de regelmaat. Inmiddels draai ik nu al een tijdje mijn rondjes mee in de C+. Op dit moment is dit voor mij de beste balans tussen sportiviteit en plezier. Het sociale aspect is voor mij heel belangrijk. Je merkt dat iedereen openstaat en je snel wordt geaccepteerd. Dat geeft mij het gevoel of dat ik al jaren lid ben.
Christy Verkerk (toer) Helemaal nieuw ben ik niet (meer)maar na een WTC-pauze van 2 jaar heb ik begin 2025 besloten mijn lidmaatschap weer nieuw leven in te blazen. Dit omdat ik het alleen fietsen eigenlijk een beetje beu was en het streven naar zoveel mogelijk kilometers maken ook verdwenen is. Ik
ben inmiddels 45 jaar jong. Al bijna 10 jaar werk ik op kantoor bij Plantenkwekerij Jongerius langs de Utrechtseweg in Houten. Mijn werk is gelijk ook de oorzaak van het feit dat ik heel veel minder fiets dan voorheen (ipv meer dan 10.000 km per jaar nu zo’n 5.000 km per jaar). Met name is het hoogseizoen (april en mei) maak ik soms dubbele werkweken en dan schiet fietsen erbij in.
Ik ben in 2001 gestart met wielrennen na een zware hardloopblessure en was al snel verslaafd aan de racefiets. Mijn eerste grote ritten waren Luik Bastenaken Luik en La Marmotte in het beruchte jaar 2002. Tussen 2004 en 2008 heb ik wedstrijden gefietst zowel in binnen- als buitenland. Daarna ben ik verder gegaan met cyclosportieven (Les Trois Ballons, Dolomieten Marathon en Otztaler Radmarathon). Vervolgens 4 jaar op rij met de mountainbike Duchenne Heroes gereden. Het hoogtepunt van alle ritten waar ik aan deelgenomen heb was toch wel de Pyreneeën van Oost naar West in 2021. Fantastisch! Dit seizoen ben ik met name in de eerste maanden regelmatig met de C+ mee gegaan en een aantal keer met de B. Ik vind de C+ echt ontzettend gezellig en kan daar gelukkig ook de nodige kopbeurtjes doen en leuke sprintjes met de heren op het Ka-Pad. De B is ook leuk maar dat valt me na een werkdag wat (te) zwaar.
Sinds dit jaar heb ik het hardlopen weer opgepakt en dat doe ik samen met Belgische Evy van de app “Hardlopen met Evy” om zodoende rustig aan op te bouwen en niet weer geblesseerd te raken. In de wintermaanden fiets ik af en toe op de weg (elke winter ook 2 weekjes op Gran Canaria in
NIEUWELEDEN
de zon) en probeer ik soms de mountainbike te pakken.
Het lijkt me leuk om op zaterdagochtend bij de club ook een vast fietsgroepje te hebben zoals er op de zondagochtend is. Liefst zonder koffiepauze maar gewoon van 9:00 uur tot 12:00 uur een heerlijk rondje op de weg fietsen. Met name in de wintermaanden mis ik dat wel, alleen is dan toch wat saai.
Jan-willem Hendriks (toer) 56 jaar Regional Manager bij Leviton Networks Solutions Europe
Ik fiets in de C of C+ afhankelijk van de dag en rit.
Was alleen fietsen wel wat zat kreeg wat meer moeite om mezelf te motiveren. Op aangeven van een WTC lid mezelf aangemeld voor een proef rit en de rest is geschiedenis. Momenteel rij ik met veel plezier de ritjes mee.
Via een lid van WTC (Peter Moens) ben ik in contact gekomen met WTC Houten.
Ik fiets al 5 jaar voornamelijk zelfstandig maar nu dus sinds dit jaar bij WTC. Sportverleden is in de sportschool / spinning
Eerste indruk is dat het een erg open vereniging is. Je wordt zeer hartelijk ontvangen en begeleid tijdens je eer-
ste ritjes. Men is geïnteresseerd en je krijgt waardevolle tips. Nog maar zo kort lid dat alles prima is maar ik zal vast in de loop van de tijd wel tot ideeen komen om het fiets leven makkelijker te maken.
Mijn naam is Jeroen Vugts (toer) 50 jaar.
Ik ben directeur van een middelgroot ingenieursbureau (120 medewerkers) in Nieuwegein en daarnaast ook akoestisch adviseur bij hetzelfde bedrijfIk fiets meestal met B, soms B+. Al heb ik de laatste tijd wat minder gefietst doordat ik in mei voor het eerst vader ben geworden en dat vraagt stiekem toch best wat tijd In de winter vooral hardlopen, binnen fietsen op Zwift en zwemmen
Ik woon sinds de zomer van 2024 in Houten en het leek me een mooie manier om mensen te leren kennen waarmee ik samen kan fietsen in een leuke en sportieve setting
Via het Groentje ben ik in aanraking gdkomen met WTC Houten.
Ik fiets al ruim 30 jaar, eerst veel op de mtb, daarna de racefiets. In een ver verleden heb ik geturnd en later ook geroeid. Fietsen heb ik sinds de studietijd altijd fanatiek gedaan, ook cyclos en wedstrijden en in de winter veel op
de MTB.
Afgelopen jaren heb ik ook gesnuffeld aan triathlon en tennis ik nog af en toe WTC Houten is een euke vereniging!
De trainingsritten op zondag zijn altijd mooie routes. Ik vind het leuk dat het sportieve element (lekker doorfietsen) is gekoppeld aan gezellige groepen.
Mijn naam is Lida Graver (recreant) en ik ben 70 jaar.
Door een lid van WTC ben ik op deze club gewezen.
Het bevalt me prima in de 40 km groep. Het is gezellig en ben in beweging. Leer weer nieuwe mensen kennen. Ik woon nu 2 jaar in Houten.
Ik doe nog vrijwilligerswerk bij het elektrokar (erg nodig voor het vervoer van ouderen die niet meer zo mobiel zijn, we zijn dringend op zoek naar chauffeurs om dit werk te kunnen blijven doen) en bij het infospreekuur.
Dit is de eerste keer dat ik in groepsverband fiets.
Ik moet nog wel wennen aan de regeltjes
TOUR
TOUR
NIEUWELEDEN
Fedor van Mullem, nog net geen 50. Ik ben directeur bij een grote woonretailer.
Ik zit een beetje tussen de B en de C+ in. Ik ben halverwege het jaar lid geworden. Eerst een paar keer met de B meegeweest, daarna met de C+. Vanaf volgend jaar wil ik een vast lid van de B-groep worden.
In de winter train ik een paar keer per week op de Tacx. ATB’en doe ik al een tijd niet meer. Wie weet komt er nog een keer een gravel bike.
Ik zag de advertentie in Het Groentje voor de kennismakingstocht en heb me aangemeld. Hondenweer die dag, maar toch heel gezellig.
Ik heb al eens meegereden toen ik net in Houten kwam wonen, zo’n 18 jaar geleden, maar vond toen de groepen te groot en bovendien waren mijn kinderen toen nog erg klein en lagen de prioriteiten anders. Bij het sporten bij Fysioworkshop werd er regelmatig over fietsen en WTC gesproken en nam ik me voor om weer eens mee te rijden. De eerder genoemde advertentie gaf de doorslag.
Ik fiets al vanaf mijn 12e. Begonnen op een fiets die doelloos in de schuur van een kennis van mijn ouders stond. Het fietsvirus kreeg mij te pakken en na een jaar bij een toervereniging te hebben gere -
den, heb ik me aangemeld bij een wedstrijdvereniging als junior en later amateur. Laat ik het zo zeggen: ik kon destijds een aardig stukje hardrijden, maar voor het echte succes was ik toch net niet goed genoeg. Het fietsen heeft daarna een tijdje op een lager pitje gestaan, totdat ik op mijn 25e opnieuw lid werd van de eerder genoemde toervereniging in Bemmel bij Nijmegen. Ik rolde al snel in het jeugdtrainersvak en werd een jaar daarna voorzitter van de vereniging wat ik 10 jaar zou blijven. In de tussentijd verhuisde ik met mijn gezin naar Houten en ben ik daar gestopt. Ik loop nog te kort mee om hier echt een mening over te hebben. Wat ik een enorme plus vind, is de grote opkomst en de diversiteit in de groepen. Als ik dan toch iets zou moeten noemen: de vertrektijd door de week van 19 uur en de lengte van de ritten zijn voor mij een drempel om mee te gaan. Een half uurtje later vertrekken zou voor mij een plus zijn.
Ronald Bal , 57
jaar Technisch Accountmanager
Industrie. Ik fiets bij de B+ en af en toe de A-groep
Leuk om gelijkgestemden te ontmoeten. Alleen is ook maar alleen.
Via een bevriende fietser uit mijn omgeving (Ivo Bijsterbosch) ben ik in aanraking gekomen met WTC Houten. Ik fiets (weer) vanaf 2018. Tot die tijd actief hardloper maar de leeftijd eist zijn tol.. (te veel blessures aan kuiten en achillespezen)
Een gezellige club. Eerste proefmaand voor de zomervakantie voelde direct al goed met gezellig nieuwe hardfietsers.
De inschrijving als proeflid werd erg snel opgepakt en beantwoord en kon snel meerijden. Inschrijving voor mijn lidmaatschap duurde wat langer waardoor ik mij niet kon aanmelden voor de avondritten (mail was in de spam terechtgekomen).
Mijn naam is Martijn van Bennekom, 43 jaar
Ik ben freelance IT inkoopadviseur Ik fiets in de B groep, ik overweeg om te gaan spinnen deze winter. Verder stap ik graag op de gravelbike. Een vriend van ons, Thomas de Bles, woont hier al langer en is lid van de WTC. Aangezien ik ook fiets vroeg hij of ik lid wilde worden, en zo geschiedde.Ik fiets zelf enkele jaren op de racefiets en gravelbike. Mijn eerste indruk van WTC is dat het een leuke en gezellige groep mensen is!
NIEUWELEDEN
Mijn naam is Jeroen de Boer, 49 jaar. Ik ben IT & Risk manager.
Afhankelijk van de route en de vorm van de dag fiets ik graag met de B of B+ groep mee. Naast het fietsen op de weg loop ik eenmaal per week hard en fiets ik het hele jaar door op Zwift, in de winter wat vaker dan in de zomer. In de wintermaanden fiets ik regelmatig op de MTB op de verschillende Heuvelrug routes.
De afgelopen 25 jaar vooral alleen gefietst omdat het makkelijker te combineren was met het gezin dan in groepsverband. Nu de kinderen volwassen zijn valt het weer wat beter te combineren en zorgt de afwisseling voor hernieuwd plezier in het fietsen. Al in de jaren ‘90 zo nu en dan meegefietst met de WTC met de langere tochten zoals Tilff-Bastogne-Tilff, Marmotte en Vogezen weekends, als “introducé” van Piet de Boer. In 2024 verhuisd naar Houten en gehoord over de introductiedag in mei. Ondanks het zeer natte rondje op die dag wel weer zin gekregen om weer vaker in groepsverband te fietsen.
Ik ben rond mijn 14e begonnen met racefietsen en eigenlijk nooit meer opgehouden. Als student wel een paar jaar minder gefietst en in plaats daarvan (wedstrijd)geroeid bij Orca in Utrecht (Licht’95).
Mijn eerste indruk van WTC is dat het een gezellige club is, met veel aandacht voor de veiligheid tijdens de clubritten. Om verbeterpunten aan te wijzen is het nog wat vroeg, voorlopig ga ik graag mee met de zondagritten en meer mensen leren kennen.
Mijn naam is Ernst Kosten - 38 jaar Ik ben Pricing Manager en fiets de B+ groep op donderdagavond Ik ben lid geworden van WTC Houten omdat het leuk is om weer een clubje te hebben om af en toe een rondje mee te fietsen.
Via de whiskyproeverijen van Cor die in het WTC clubhuis gehouden worden ben ik in aanraking gekomen met de club.
In mijn studententijd heb ik geroeid en toen heb ik ook mijn eerste fiets gekocht. Sindsdien ben ik altijd blijven sporten, alleen wisselde de sport van tijd tot tijd. Er zijn periodes geweest dat ik meer aan het hardlopen was en de laatste jaren lag de focus juist op Crossfit (beter in te plannen met kleine kinderen). Maar sinds een jaar ben ik weer vooral aan het fietsen na een meerdaagse tocht voor het goede doel in Mallorca.
WTC Houten is een leuke club, maar gemiddelde leeftijd mag wel iets naar beneden ;-)
Mijn naam is Leonie Straatsma, 34 jaar.
Ik werk bij HDSR als Strategisch Asset Manager Watersysteem
Ik fiets in groep B, en ga deze winter gravel proberen!
Sinds februari woon ik in Houten, nieuwe woonplaats en nieuwe omgeving. Daarnaast hou ik niet van alleen fietsen en wél van mensen ontmoeten en samen fietsen. Dus WTC leek mij een ideale invulling hiervoor.
De standplaats week in Briancon was al een perfecte inuvlling en een warm welkom!
Ik fiets nu ruim 2 jaar, daarvoor sporadisch en roeide ik voornamelijk op de IJssel in Deventer. Daarnaast hou ik van andere (duur)sporten, zoals schaatsen, zeilen en wandelen in de bergen.
WTC Houten is een enorm gezellige en grote actieve club mét clubhuis! Wel een tikkeltje ‘grijs’, dus mijn veranderwens zou wat verjonging zijn :) Daarnaast vind ik veiligheid enorm belangrijk, en zou ik graag iets striktere mores zien op snelheden binnen de groepen en veiligheid in (blinde) bochten en bebouwde kom.
TOUR
TOUR
TOUR
NIEUWELEDEN
Mijn naam is Arjan van der Heide en ik ben 30 jaar oud. In mijn dagelijkse leven ben ik sinds enkele jaren werkzaam als dierenarts. In mijn vrije tijd mag ik graag fietsen en daarom ben ik dit jaar lid geworden bij de WTC. Hier fiets ik vooral mee in de B+ groep. In de wintermaanden zat ik altijd op de Tacx en de mountainbike maar dit jaar ben ik naast het fietsen ook met de hardloopgroep mee gaan trainen. Ik ben bij de WTC gekomen omdat tijdens een veterinaire wielertocht Jan van Schip mij vertelde dat er in Houten een leuke wielerclub zit. Hierop ben ik een keer mee gaan fietsen en dit beviel erg goed dus ben ik gelijk lid geworden. Al sinds ik 15 was heb ik een racefiets waarop ik met wisselende frequentie fietste. In mijn studententijd heb ik altijd met een groep studievrienden gefietst en vandaar dat ik nu toch ook weer graag in een groep fiets. De eerste indruk bij de WTC is erg gemoedelijk en ik vind het prettig dat er veel verschillende snelheidsgroepen zijn. Als ik iets zou moeten veranderen is het misschien dat er meer van de “jonge” leden op de omslagfoto van de website gaan, zodat potentiële nieuwe leden zien dat er ook “jonge” leden zijn.
Mijn naam is Mathias Abdelmalik, 42 jaar, getrouwd met Els en per december binnenkort vader van drie. Ik ben werkzaam in het sociale domein van gemeente Nieuwegein. Wij wonen sinds 4 jaar in Houten. Fietsen doe ik sinds mijn 18e, nadat ik van mijn ouders een racefiets kreeg voor mijn middelbare school-diploma. Nadat ik contactsporten vanwege diverse knieblessures afgezworen heb ben ik sinds een jaar of 12, met ups en downs fanatieker gaan fietsen. Racefietsend, maar ook twee solo fietsvakanties door Europa. Fietsen betekent voor mij genieten van natuur en omgeving, nergens aan denken anders dan fietsen, werken aan mijn fysiek en ontspanning. In combinatie met WTC is ook het sociale aspect daaraan toegevoegd. Ik ben gestart in de B groep, nadat ik mezelf toch verraste met de 10km tijdrit heb ik ook een zondagsritje bij de B+ meegedaan. Dat was dan ook een goede trainingsprikkel. Ik hoop dat ik volgend fietsseizoen eerder de overstap van B naar B+ kan gaan maken om zo meer inhoud te krijgen en de trainingsintensiteit kan verhogen. Zwiften maar deze winter dus, met de MTB op stap en de sportschool weer in. Ik ben destijds wezen googlen op een wielerclub in Houten en zo ben ik de oude knarrenclub WTC Houten geko-
men. Dat was ook het eerste wat tegen mij gezegd werd bij de openingsrit dit seizoen: fijn dat je erbij bent, je brengt het leeftijdsgemiddelde van de club weer naar beneden. Ondanks de hogere leeftijd wordt er ook gezellig en ook stevig doorgefietst en hang ik heuvel geregeld aan het vinkentouw. Helemaal tevreden met de club zo, een hoop leuke mensen!
In het verleden heb ik de volgende sporten beoefend: voetbal, schaatsen, zwemmen, badminton, fitness.
Wat ik zou willen verbeteren:
a) routes als GPX bestand in het forum zetten als standaard, aanvullend de links van Garmin of Komoot.
b) Vaker een competitief element zoals tijdritten.
c) avondritten zomerseizoen: ook kortere ritten van max 2u, evt. half uur later startend. 19:00 is voor ouders met jonge kinderen soms erg krap.
Ga door met die social media! Dat trekt volgens mij echt aan. De verjonging is de afgelopen maanden gewoon goed te merken en leuk!
Jan van Schip. Geboren dec. 1957 en 7 dec 2024 met pensioen gegaan en daarom besloten de komende tijd mij meer op leuke fietstochten te oriënteren.
NIEUWELEDEN
Schat zo in dat ik bij de WTC voldoende gelijkgestemden tegen kom waarmee dat gaat lukken. Heb al een aantal keren met de B Plus mee gefietst , maar denk dat de B wel wat beter bij mij past omdat ik daar ook op kop mijn steentje kan bijdragen.
Met, een tussen periode van zo’n 10 jaar in Houten, woon ik mijn hele leven en vanaf 1990 samen met mijn vrouw Elly, op de ouderlijke Boerderij in Schalkwijk.
Onze 2 kinderen wonen al zo’n 12 jaar zelfstandig.
De laatste 28 jaar heb ik gewerkt als docent bij de faculteit Diergeneeskunde Utrecht. Vakgebied Zoötechniek met als specialiteit Huisvesting en Klimaat Landbouwhuisdieren.
Heb mijn hele leven altijd graag gesport.
Schafte mijn eerste racefiets aan in 1990 en ben door de jaren heen steeds meer gaan fietsen.
Vanaf begin 2000 heb ik, bijna elk jaar, met een zelf opgerichte fietsclub “Het Gouden Pedaal” (6 leden) fietstochten door Europa gemaakt, variërend in lengte tussen de 800 en 1300 km.
Vier jaar geleden heb ik samen met mijn vrouw zo’n 2.200 km gefietst van Bangkok (Thailand) via Cambodja en Vietnam naar Ho Chi-Min stad.
De laatste jaren hebben we er steeds meer lol in gekregen om samen in de bergen te fietsen. Zij op de E race bike en ik op de gewone racefiets.
Ik ben iemand die heel graag het peloton bij elkaar houd en daar ook energie in steekt omdat voor elkaar te krijgen en te houden.
Kan heel erg genieten van fietsen in een goed gezelschap op een mooie plek waar dan ook; als het maar gezellig is, in combinatie met een beetje
afzien en een goed gesprek. Geef mij zelf, in een groep meestal de taak van verbinder. Kan ook best wel het voortouw nemen, maar vind het ook fijn als anderen die taak op zich nemen. Probeer er vaak ook wel werk van te maken om de sfeer goed te houden en de moed er in te houden bij afzien en ellende.
Ik ben Sander Bosse, 48 jaar, leerkracht in het basisonderwijs en woonachtig in ‘t Goy. Ik ben graag sportief bezig. Kitesurfen, foilen, snowboarden, volleyballen en gravelen zijn favoriet. Vroeger ben ik ook lid geweest van de club, maar toen ik vooral sponsor werd door andere prioriteiten, heb ik mijn abonnement stopgezet. De laatste jaren ging ik vooral mountainbiken en gravelen met vrienden. Door een goedaardige tumor in mijn knie (wat echter twee jaar heeft geduurd, voordat ze hierachter kwamen), moest ik alleen het mountainbiken (en nog wat van mijn sporten) aan de kant zetten. Gravelen kon ik gelukkig nog wel, echter niet meer zulke lange afstanden. Afgelopen december geopereerd aan mijn knie en kon ik weer gaan opbouwen. Ik ben toen lid geworden van Body Business om weer gericht te gaan
trainen en sprak toen ook wat mannen tijdens het spinnen die zeiden dat ik ook best mee kon gaan rijden op de gravelbike. In het voorjaar dus weer lid geworden van WTC. Aan het begin met mijn gravelbike op lekker brede gravelbandjes en al snel een setje extra wielen aangeschaft met racebandjes... Dit rijdt toch een heel stuk makkelijker. C+ (liefst het snelle groepje ) is het groepje waar ik het naar mijn zin heb en heel stiekem kijk ik ook wel een beetje naar een racefietsje voor erbij...Ik geniet van de gezelligheid, elkaar af en toe eens uitdagen op een klimmetje en een sapje na de tocht. Zelf heb ik ook wel de behoefte om ook op de vrijdag of zaterdagochtend te kunnen rijden. Zou daar wellicht animo voor zijn...
Mijn naam is Bas Vrielink. Ik ben 39 jaar en fiets nu een jaar of vier. In het dagelijks leven ben ik teamleider op een middelbare school en daarnaast fiets ik graag met de B+ groep mee. WTC Houten is voor mij een leuke manier om nog meer fietsers te ontmoeten en meerdere keren per week in een groepje te kunnen fietsen. Via Geurt, die ook bij de club zit, werd ik al eens gewezen op de club en dit jaar dan echt de stap gezet om mij in
TOUR
TOUR
NIEUWELEDEN
te schrijven. Het wegseizoen zit erop en normaal ga ik dan alleen binnen Zwiften, maar door alle verhalen over de gravelbike overweeg ik die ook aan te schaffen, zodat ik op de zondagen kan blijven aansluiten en tegelijkertijd een nieuwe uitdaging. stuk makkelijker. C+ (liefst het snelle groepje ) is het groepje waar ik het naar mijn zin heb en heel stiekem kijk ik ook wel een beetje naar een racefietsje voor erbij...Ik geniet van de gezelligheid, elkaar af en toe eens uitdagen op een klimmetje en een sapje na de tocht. Zelf heb ik ook wel de behoefte om ook op de vrijdag of zaterdagochtend te kunnen rijden. Zou daar wellicht animo voor zijn...
RECREANT
Ada Barnhon
Sinds september ben ik in het gelukkige bezit van een aangepaste driewiel e-bike. Nadat ik een paar jaar niet heb kunnen fietsen, omdat ik niet een voor mij geschikte fiets had, ben me gaan oriënteren op een aangepaste fiets. Met behulp van de gemeente heb ik een hele fijne, leuke fiets kunnen kopen. Mijn doel met de fiets was, hem niet alleen te gebruiken voor korte maar ook lange afstanden, als sportartikel dus.
Na de site van WTC Houten bekeken
te hebben, heb ik een verzoek ingediend of ik met mijn driewieler ook een proefrit mocht maken bij de recreanten 55+ groep. Geen probleem, ik mocht direct aansluiten. Die eerste bewuste vrijdag werd ik heel plezierig ontvangen door de groep. We hebben een heerlijke rit gefietst. Onderweg hadden we even een korte drinkstop en later dronken we lekker ergens koffie. Ik kon het tempo goed volgen en ook lengte van de rit was prima. Van dit alles heb ik ongelooflijk genoten: lekker bewegen in de buitenlucht, op plekken geweest waar ik nog nooit geweest was (terwijl ik al 35 jaar in Houten woon), gezellige contacten, samen genieten. De tweede rit was net zo fantastisch, ondanks de stevige bries. Normaal gesproken zou ik op zo’n dag niet zijn gaan fietsen, nu dus wel! KORTOM: Dit is precies wat ik zocht. Na de eerste rit heb ik me meteen aangemeld als lid van de club. Ik heb een stuk vrijheid terug. Dank jullie wel.
RECREANT
Sinds oktober is Eef Lentjes lid van WTC. Via de Zomerschool dit jaar maakte hij kennis met een fijne fietstocht met anderen. Hij was enthousiast en kreeg van een lid van de recreantengroep (oud-collega van hem) een folder van over WTC. Na de vakan-
tieperiode fietste hij mee met de 50 km groep.
“Een jaar geleden ben ik gestopt met werken, dan ga je bedenken wat je dan gaat doen”. Een sportieve man is hij sowieso: judo (zwarte band) en jiujitsu doet hij nog steeds maar hardlopen is niet meer verstandig vanwege de knieën. “Fietsen was ik gewend wegens mijn dagelijkse rit naar mijn werk: het UMC in Utrecht. Veel kennissen had ik ook via mijn werk. Als je stopt met werken, vallen veel contacten weg. De fietsclub spreekt mij daarom heel goed aan: en bewegen, lekker buiten zijn en nieuwe contacten opdoen.”
Overigens is dit niet het enige wat Eef heeft ondernomen. Zo kan het zomaar zijn dat deelnemers aan de Zomerschool 2026 hem tegenkomen. Hij heeft zich daar aangemeld als vrijwilliger. Maar recreanten zullen hem (vrijwel) elke vrijdag tegenkomen tijdens de 50 km tocht.
Train op de nieuwste Tomahawk IC7 fietsen
Gratis conditietest en Inbodyscan
Persoonlijke begeleiding door onze Fitness Coaches
Test jouw maximale wattage tijdens de FTW-testlessen
Ruim aanbod in Spinninglessen en diverse groepslessen
Gratis Turks stoombad, Finse sauna en infra-rood sauna Bel ons snel voor een gratis proefles of kom gerust eens langs!
*Vraag bij de balie naar de voorwaarden van deze actie Kruisboog 4 3994AE Houten Telefoon:030-6377223 www.piazzasports.nl
TEUTOTOCHT
GRENSOVERSCHRIJDEND FIETSEN
BAARLE NASSAU
Door: Peter Verhallen
De Gele Trui, de kasseien van Parijs–Roubaix, de bagger van de Ronde van Vlaanderen, jawel, de wielersport hangt van tradities aan elkaar. Onze eigen Teutotocht past daar naadloos in! Het is een vast concept van drie dagen fietsen en genieten: de eerste dag heen, de tweede dag een ronde ter plaatse en de derde dag weer terug. Alleen de plaats van bestemming wisselt jaarlijks. Het nieuwe organisatieteam (Tony, Henry en Paul) koos dit jaar voor Baarle-Nassau, een Brabants dorpje dat op wonderlijke
wijze verknoopt is met het Belgische Baarle-Hertog. Daarover straks meer.
Eerste dag
Op de eerste dag, 21 september, trakteerde de hemel ons op een stormachtige zuidwester. Dat betekende tegenwind en niet zo’n beetje ook! In de boomloze vlakte van de Biesbosch beukte de wind nog veel harder, vermoedelijk net als op 18 november 1424 toen de Sint-Elisabethsvloed het land overspoelde. Jawel, wie in de Biesbosch gaat fietsen vráágt er ook om! Gelukkig
beschikte ons groepje B-rijders over een ijzersterke troef: Esmeralda, die in de vorm van haar leven verkeerde. Onvermoeibaar reed ze op kop. Hoe hard de wind ook beukte, Esmeralda beukte gewoon terug. Waar haalde ze in hemelsnaam de energie vandaan? Had de pluche leeuw die onder haar zadel bungelde er iets mee te maken? ‘Het is mijn mascotte’, verklaarde Esmeralda na afloop. ‘De leeuw draag ik mee ter nagedachtenis aan mijn vader, die onder het sterrenbeeld van de Leeuw is geboren. Ik neem hem overal mee naar
toe, ook naar de Ironman van Hamburg die volgend jaar juni op mijn programma staat.’
Mensen die denken dat fietsen iets met beenspieren te maken heeft, hebben het niet goed begrepen. Fietsen doe je met je hoofd, fietsen is psychologie. Esmeralda ontleent haar kracht aan de leeuw onder haar zadel. En aan haar vader.
Na 160 kilometer strijd met de tegenwind arriveerden wij in Baarle-Nassau. Tijd om uit te blazen aan de bar van Sporthotel Bruurs. Het is een pront hotel, groot maar toch sfeervol, voorzien van alles wat je van een sporthotel kan verwachten: een stalling voor de racefietsen, fitnessruimte, zwembad en sauna. Een fijne plek voor drie dagen Teuto, goede keuze van het organiserend comité. De plaats Baarle is, zoals gezegd, iets bijzonders. Het bestaat uit een Nederlands dorp (Baarle-Nassau) en een Belgisch dorp (Baarle-Hertog), die niet naast elkaar maar letterlijk door elkaar liggen. Tientallen Belgische en Nederlandse enclaves vormen een schots en scheef kaartbeeld, als een chaotische legpuzzel van een geestelijk gestoorde puzzelfabrikant. Het is onmogelijk om van Sporthotel Bruurs naar de Jumbo te fietsen zonder minstens tien keer de Nederlands-Belgische grens te overschrijden. Hoe is dit allemaal zo gekomen?
Korte geschiedenis van de Baarlese enclaves
In 1648 kwam een einde aan de
Tachtigjarige Oorlog, de strijd tussen Spanje en de opstandige Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. De kanonnen zwegen, en het strijdtoneel werd verdeeld tussen de noordelijke Republiek (grofweg het huidige Nederland zonder Limburg) en het zuidelijk deel dat onder gezag bleef van de Spaanse koning (grofweg het huidige België). Omdat de Tachtigjarige Oorlog vooral ging om de verovering van steden en niet om de tussenliggende gebieden, was er geen sprake van een coherente frontlinie. De grens tussen ‘Staatse’ en Spaanse gebieden werd zodoende enigszins diffuus. Geen van beide partijen wilde het onderste uit de kan halen – er was immers vrede gesloten – en zo werd het ruimhartig aan landeigenaren overgelaten of zij zich bij de jonge Republiek wilde
aansluiten of dat zij trouw wilden blijven aan de Spaanse koning. In de gehele grenszone tussen Weert en Bergen op Zoom ontstond aldus een mozaïek van honderden enclaves, die staatkundig waren verbonden aan twee verschillende mogendheden.
Ruim anderhalve eeuw bleef deze vreemde situatie bestaan, tot Napoleon in 1810 heel Nederland pardoes bij zijn keizerrijk inlijfde en er überhaupt van grenzen geen sprake meer was. Drie jaar later verloor Napoleon de macht, de Fransen pakten hun biezen en Haagse regenten riepen Willem I van Oranje uit tot soeverein vorst van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Dat werd geen groot succes. De Belgen hadden niets met Oranje, voelden zich als katholieke burgers achtergesteld en mopper-
TEUTOTOCHT
den over de beperkingen die de arrogante Hollanders oplegden aan de toegang tot de Antwerpse haven. Er volgde een opstand, die koning Willem I met grof militair geweld te lijf ging. Maar kanonskogels helpen niet tegen onvrede, en Willem verloor de strijd. Op 4 oktober 1830 riepen de Belgen eenzijdig hun onafhankelijkheid uit.
Een soevereine staat kan niet zonder gebiedsafbakening, en het diffuse grensgebied uit de 17e eeuw moest dus plaatsmaken voor een moderne, klip en klare staatsgrens. Een Koninklijke Commissie ging aan de slag met gum en potloden. Honderden enclaves verdwenen van de kaart behalve… in Baarle! In Baarle-Nassau / Baarle-Hertog zijn 29 enclaves blijven bestaan. Waarom? Was de gum op? Was er drank in het spel? Of had de Koninklijke Commissie boter op haar hoofd? Boter speelde een belangrijke rol in het Nederlands – Belgische grensgebied.
De geschiedenis van de enclaves in Baarle is in nevelen gehuld. Het is alleen duidelijk dat ze nog bestaan. In een van de vele cafés schijnt de Nederlands – Belgische grens diagonaal over het biljart te lopen.
Baarlijke nonsens natuurlijk.
Tweede dag
Op zaterdag, de tweede dag, was de wind nog niet gaan liggen. Maar de route voerde door het Vlaamse land dat rijkelijk van bos is voorzien, en dan heb je van de wind minder last. Bovendien reden we een rondje, van Baarle naar Baarle. Mathematisch gezien heb je dan evenveel wind mee als wind tegen. Dat wil zeggen: zolang de wind niet draait. Want als je een rondje fietst en de wind draait met je mee, dan ben je zuur. Maar vandaag was dat gelukkig niet het geval.
De lunch vond plaats in ‘De Kolonie’, een opvoedingsgesticht voor landlopers en andere onaangepasten, opgericht in 1824 door het Ministerie van Weldadigheid (jawel!) van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, want België bestond toen nog niet (zie boven). Na de Belgische revolte verdween het Verenigd Koninkrijk, verdween het Ministerie van Weldadigheid, en verdwenen de landlopers en onaangepasten. Waar ze gebleven zijn, weet niemand. Wij lieten ons de lunch er niet minder om smaken.
Derde dag
Op zondag namen we afscheid van het fijne Sporthotel Bruurs. Geheel in de sfeer van deze Teutotocht stak de B-groep eerst weer de Belgische grens over, daarna uiteraard terug naar Nederland, om via het pontje bij Lith de Maas over te steken. Althans, dat was de bedoeling maar – wat krijgen we nou? – het pontje voer niet. Gelukkig was er een paar kilometer stroomafwaarts, bij Heerewaarden, een alternatief pontveer voor fietsers en voetgangers. Het bootje werd in de vaart gehouden door een vriendelijk echtpaar, een schipper met een indrukwekkende baard die het roer stevig in handen had, terwijl zijn vrouw de kaartjes verkocht. Wist de schipper soms waarom de pont bij Lith uit de vaart was? Nee, dat wist hij niet. ‘Waardeloze pont’, bromde de schipper.
Na de oversteek van de Maas ging het dwars door de Betuwe naar de pont van Wijk en het laatste stuk naar Houten, alles in een tomeloos tempo dankzij het kopwerk van power girl Esmeralda. Onder haar zadel danste een pluche leeuw in de wind. Maar de échte leeuw, die zat er bovenop.
Met de juiste bikefitting kun je jouw vermogen maximaal omzetten in snelheid en voorkom je klachten tijdens het fietsen.
FysioWorkshop Houten
Kruisboog 16, 3994 AE Houten T. 030 639 02 04
www.fysioworkshop.nl
Ook voor (sport-)fysiotherapie en fysiofitness
ga je natuurlijk naar FysioWorkshop
KOPTEKST
FIETSENMAKER GEZOCHT
GEEN SCHROOTHOOP MAAR DUURZAAMHEID
Door: Erik Beek
Wichert Sinke (60) is sinds kort lid van WTC. Hij kocht op zijn vijftiende zijn eerste racefiets, een Koga Miyata, en is sindsdien wisselend actief geweest op de fiets. Hij deed vroeger ook veel aan hardlopen en fietste meestal alleen. Nu is hij erg blij met het rijden in groepen bij WTC. Het is gezellig en hij moet geregeld dieper gaan dan hij zou doen als hij alleen zou fietsen. Hij werkte in de modewereld maar is vroeg met pensioen gegaan. Eind
2024 heeft hij een cursus fietsenmaker gevolgd en sinds begin 2025 werkt hij als vrijwilliger bij Fietspunt, een onderdeel van Stichting Leergeld Houten.
Stichting Leergeld
Stichting Leergeld Houten ontvangt subsidie van de gemeente, fondsen en donateurs en richt zich op kinderen uit gezinnen met een laag inkomen, 120% van de bijstandsnorm. Deze kinderen dreigen door de finan-
ciële situatie thuis buiten de boot te vallen. De missie van Leergeld is dat elk kind moet kunnen meedoen. Nu meedoen is later meetellen! Daarom ondersteunen zij deze gezinnen bij de kosten van zwemles, schoolspullen, een fiets, een laptop, muziekles of een lidmaatschap van een sportvereniging. Men kan een fiets aanvragen via de website van Leergeld. Als de aanvraag voor een fiets is goedgekeurd kan de fiets worden opgehaald bij Fietspunt dat in de
voormalige winkel van Expert op de Spoorhaag is gevestigd. Fietspunt heeft ap
Fietspunt paratuur gekregen van een ANWB reparatiepunt in Vianen dat is opgedoekt. De fietsen worden gedoneerd, vooral kinderfietsen, en komen ook van de fietsenstallingen bij de Houtense stations. Fietsen die lang in de stalling staan krijgen een label aan het stuur dat vier weken blijft zitten. Als ze er dan nog staan worden ze op een plek in de stalling verzameld voor wederom vier weken. Vervolgens worden ze vier weken elders bewaard. Zijn ze dan nog niet opgehaald dan gaan ze naar Fietspunt.
Fietspunt heeft een budget van 50€ per fiets. Dat is nauwelijks toereikend. Er is een groot magazijn met onderdelen en wat er niet is wordt eens per week besteld. In de eerste acht maanden van het jaar zijn er 300 fietsen opgeknapt. Soms wordt er van twee fietsen één gemaakt.
Wichert vertelt dat Fietspunt drie doelstellingen heeft: zorgen dat alle kinderen een fiets kunnen krijgen, duurzaamheid (in plaats van naar de schroothoop wordt een fiets opgeknapt) en gezelligheid met de monteurs. Er werkt één opgeleide en ervaren fietsenmaker, samen met 20 vrijwilligers. Enkele vrijwilligers hebben een cursus gedaan, andere
leren ter plekke. Fietspunt kan volgens Wichert nog meer vrijwilligers gebruiken!
RECREANTEN
VERDWENEN SPOORLIJ N
BILTHOVEN ZEIST 27 T/M 28 SEPTEMBER 2025
Door: Jos van Vliet en Vincent Geertsen
Regelmatig fietsen onze recreanten over een fraai fietspad door het bos van Huis ter Heide naar Bilthoven. Niet iedereen realiseert zich dan dat hij of zij gedeeltelijk rijdt over een voormalig tracé van een spoorlijn. Hoe dat precies zit, lees je hieronder.
Lokaalsporen
Begin 1900 werden er verschillende ‘lokaalsporen’ aangelegd om het Utrechtse platteland te ontsluiten. Een daarvan was de spoorlijn Bilthoven-Zeist. Deze lijn was zeven kilometer lang en liep door een woest gebied met heide, stuifzand en bossen. De lijn was aanvankelijk enkelsporig maar werd in 1912 verdubbeld. Door de nieuwe verbinding kon je vanuit Zeist in 23 minuten naar Utrecht reizen. Dit was een enorme verbetering voor de inwoners van Zeist, Huis ter Heide en later ook Bosch en Duin. De trein haalde de dorpen uit hun isolement en maakte het mogelijk dat zij zich verder ontwikkelden. In nieuw gebouwde villawijken vestigden zich welgestelde forensen, die het buiten wonen combineerden met het werken in de stad.
Naast treinen voor reizigersvervoer reden er ook speciale goederentreinen over het spoortraject. Zij transporteerden steenkool voor de Zeister gasfabriek en ijzererts voor de bestekindustrie. Ook vervoerde het spoorbedrijf sparrenhout uit de Bilt-
se bossen, dat bestemd was voor het stutten van gangen in de Belgische mijnen.
Einde aan het treinverkeer
De trein kreeg in de loop van de twintigste eeuw sterke concurrentie van de opkomende autobus en vrachtauto. Dit leidde tot een daling van vooral het reizigersvervoer. Na de oorlog besloot de NS het reizigersvoer op het traject tussen Bilthoven en Zeist niet meer voort te zetten. Alleen het goederenvervoer over enkelspoor bleef nog bestaan. Toen de gasfabriek begin jaren zestig haar productie beëindigde, viel ook de basis voor het goederentransport weg. In 1972 kwam er dan ook een definitief einde aan het treinverkeer op het traject.
Na de sluiting van de lijn werd het station van Zeist gesloopt en ook de rails werden verwijderd. Over een deel van de oude spoorbaan –tussen Huis ter Heide en Bilthovenwerd een mooi fietspad door het bos aangelegd. Scholieren, forensen en recreanten maken hier nog steeds gebruik van. Het oude stationsgebouw van Huis ter Heide - inmiddels fraai gerestaureerd - is nog het enige zichtbare overblijfsel van de oude spoorlijn.
Torenvalken
Nu we toch vlak bij Zeist zijn, kunnen we ook nog even aandacht schenken aan het kunstwerk van de twee torenvalken op de hoek van de Verlengde Slotlaan met de Oude
WIELER TOER CLUB HOUTEN
Woudenbergse Zandweg. Het is een kunstwerk waar wij als fietsclub vaak langskomen. Regelmatig wordt daar met een groep ook een foto gemaakt. Zo ook afgelopen seizoen. Wat bijna niemand weet is wat deze torenvalken nu precies voorstellen. Het werk is gemaakt door Michel Kuipers rond de jaren 1996/1997. Er was voor dit kunstwerk een budget beschikbaar van omgerekend van guldens ruim € 45.000,- en het behoorde tot de reeks opdrachten van het masterplan van Wim Korvinus langs de A28.
Het werk van Kuipers bestaat uit twee stuks, drie meter hoge torenvalken van keramiek, die in de opening van de bossages staan en het zesde stadium van de liefde voorstellen: “De liefde en de opkomende twijfel”. Het thema ‘twijfel’ wordt uitgebeeld door op elk van de rudimentair gevormde valken een gestileerde tekening van een torenvalk te projecteren. Het kunstwerk zet een vraagteken bij de objectiviteit van de waarneming en roept daarmee twijfel op. Michel Kuipers zet de natuurlijke vorm af tegen het volmaakte van de projectie. Jullie begrijpen vast wel dat voorstaande uitleg niet van onszelf is, maar waarschijnlijk kijken jullie een volgende keer dat jullie erlangs fietsen, met andere ogen naar deze torenvalken.
FIETS DRIE DAAGSE
30 JUNI T/M 4 JULI 2025
Dit keer was het niet de regen maar juist de overmatige zonneschijn die voor wat roet in de programmering zorgde. Met de belofte dat de temperatuur op kon lopen tot 30 graden, vertrokken vijf recreanten maandag 30 juni om 10 uur vanaf het clubhuis. De bedoeling was maximaal twee uur te fietsen maar de verkoelende bomenrijen rond Amelisweerd boden voldoende bescherming om toch zo’n 35 km te kunnen fietsen. Een tussenstop werd gemaakt bij het Beaforthuis in Austerlitz. Via de bossen rondom Driebergen togen de fietsers terug naar Houten. Vanwege de voorspelde nog hoger oplopende temperaturen en de mogelijkheid van onweer, is de tocht voor woensdag 2 juli afgelast.
Gelukkig kon op vrijdag wel worden gefietst. Zowel de 40 als de 50 kmgroep had die dag als doel: de kersentuin in Cothen. Iedereen genoot van prachtige luchten en de weidsheid van dit gebied. Met een klein omwegje kwamen we aan bij de kersentuin waar de eerste kersen al te koop waren.
De 40 km groep had hetzelfde idee en zo zaten we gezamenlijk aan de koffie met een schaaltje kersen. De terugweg ging weer langs het Goy met een nog een bezoekje aan een kersenboomgaard.
Iedereen was heerlijk uitgewaaid en had genoten van de fietstocht en de gezelligheid!
GRAVELTWEEDAAGSE
SPARTAANS GRAVELWEEKEND
APELDOON 27 T/M 28 SEPTEMBER 2025
Door: Martijn Kamermans
Alles wordt luxer in het leven. Maar niet de WTC-graveltocht in het laatste weekend van september. Geen bagagetransport, geen luxe hotel. Nee, gewoon je bagage achterop je gravelfiets of in een rugzakje en overnachten in de Stay Okay jeugdherberg van Apeldoorn. En om het allemaal nog wat Spartaanser te maken vertrekken we voor 08.30 uur zodat je zeker weet dat het nog flink koud is.
De totale groep bestond uit 30 gravelaars maar we reden in vier groepjes zodat het wat overzichtelijk en veilig bleef. Het C-groepje deed de z’n best om het extra Spartaans te maken met op de eerste dag: drie lekke banden en een latexband die misschien niet lek was maar ook niet echt luchtdicht. Kortom, ieder uur even wat bijpompen.
Maar toch was het een top-weekend. Regelmatig had je het gevoel in een soort van promotiefilm voor gravel-biken te zitten. Het weer was geweldig en de routes waren voortreffelijk.
En dan de Stay Okay jeugdherberg. Inderdaad, we sliepen met zes personen op één kamer in stapelbedden en met z’n zessen hadden we de beschikking over één douche. En er waren ook nog snurkers bij.
Maar toch, we voelden ons er thuis, het eten was heerlijk en er was een soort van huiskamer waar we het ’s
avonds meer dan gezellig hadden.
Thuisgekomen hadden we ook nog een goed verhaal. Het was primitief, het was ver, het was mooi en we hebben genoten. Geurt, Harry en Jeroen bedankt!
ONLINEEXTRA
OUDE DOOS
JUBILEUMBLAD
Toen WTC Houten 25 jaar bestond is er een Jubileumblad gemaakt waarin oud-voorzitters terugblikken.
Mede namens hun inzet en passie is de club geworden zoals deze nu is. Het Jubileumblad telt 48 pagina’s en daarom iets te lang voor plaatsing in dit magazine.
Scan de QR code en lees het artikel online.
PODCAST
POLIREZED TRAINEN
Dit is een aflevering van Live Slow
Ride Fast: De Beter Worden podcast. Zodat jij weer effectiever en efficiënter kan trainen en daardoor je maten naar de vaantjes rijdt, je doel behaalt of omdat je gewoon lekkerder wil trainen.
Deze week gaat het over polarized trainen. Jim vertelt dat je beter álles of niets kunt geven in een training.
Maar waarom dan?
Waar komt dit vandaan en hoezo moet je niet altijd volle bak gaan op je training, en waarom is het juist beter om vooral op lage intensiteit te fietsen met af en toe een maximale inspanning? Eindelijk ga je ook leren wat nou het precieze verschil is tussen een anaerobe training en een aerobe training en waarom dat nou zo belangrijk is.
Scan de QR code en luister de aflevering op spotify.
PODCAST
DRUK
Met topsporters gaat het heel vaak over het lijf, maar veel te weinig over wat er omgaat in het hoofd. Daar wil presentator en sportjournalist Erik Dijkstra (Bureau Sport) wat aan doen.Met in dit seizoen: Jillert Anema, Marieke Dijkstra, Cor van der Geest, Guus Hiddink, Raemon Sluiter, Marjolein van Unen, Jacco Verhaeren, en Merijn Zeeman
Scan de QR code en luister de aflevering online.
PODCAST
MINO RAIOLA
Haarlemmer Mino Raiola maakte naam als zaakwaarnemer van topvoetballers als Ibrahimovic, Haaland en Nedved. Maar hoe flikte hij dat?
In Mino’s Imperium onderzoekt NOS-journalist Guido van Gorp (Gefixt) hoe Raiola uit kon groeien tot één van de invloedrijkste personen in de voetbalwereld.
Door gesprekken met tientallen betrokkenen reconstrueert Van Gorp hoe Raiola zijn imperium bouwde, steen voor steen. Hij neemt je mee naar een wereld die voor buitenstaanders vaak verborgen blijft: die van zaakwaarnemers, transfers en het grote geld in de voetbalwereld. Scan de QR code en luister de aflevering online.
MAGAZINE
ONLINE
Het WTC Magazine is nu ook online te zien
Scan de QR code en flip het magazine online.
PODCAST
TEEWIELERS
Wij zijn Herman van der Zandt en Martijn Hendriks. Wij houden van de racefiets en alles wat daarbij hoort. Tegelijkertijd houden we ook van praten over alles wat met wielrennen te maken heeft. En dat doen we in deze podcast.
Nee, dit is niet de zoveelste podcast over profwielrennen. Wij zijn er voor iedereen met een racefiets en we hebben het in deze podcast over alle dingen die bij wielrennen komen kijken. We hebben het over gave routes die je kunt rijden, over onze eigen blunders, over fietsvakanties, over of een fietsmeting wel noodzakelijk is, over wat voor kleding wij onderweg dragen, hoe we op de fiets beland zijn, hoe wij trainen, over hoe wij een monstertocht van 450 kilometer overleven, of Zwift wel leuk is, wat de eventuele alternatieven zijn.
Eigenlijk zijn wij jouw fietsvrienden, alleen dan fietsen we dan niet écht naast je.
Scan de QR code en luister de aflevering online.
Maandag 12 mei 2025
Recreanten op weg naar Scherpenzeel
Op maandagochtend vertrokken twaalf recreanten op de fiets richting Scherpenzeel voor een gezellige midweek. Iedereen kon licht bepakt fietsen want de bagage werd met een auto naar de plaats van bestemming gereden.
Om 11.00 uur stapten we op de fiets. De eerste stop was bij Het Wapen van Bunnik, waar we genoten van een kop koffie. Vervolgens fietsten we door naar Maarn, waar we op het terrein van het voormalige gemeentehuis lunchten. Hier stonden bankjes in de schaduw, een fijne plek om even uit te rusten.
Daarna volgde de route richting Scherpenzeel. Onderweg hielden we nog een korte pauze bij rustpunt boerderij De Hoeve, net voor Scherpenzeel.
Aan het eind van de middag kwamen we aan op Landgoed Ruwinkel, waar drie huisjes voor ons waren gereserveerd. We werden hartelijk ontvangen met koffie en gebak. Na een korte pauze in ons huisje sloten we de dag af met een gezamenlijke pannenkoekenmaaltijd op het terrein. Een geslaagde eerste dag van een gezellige midweek!
Dinsdag 13 mei 2025
Een mooie fietsdag
Wat hebben we een heerlijke dag achter de rug! Vanmorgen begonnen we met een uitgebreid en gezellig ontbijt voor dertien personen in
WIELER TOER CLUB HOUTEN
Ruwinkel. Rond 10.30 uur stapten we op de fiets voor een mooie rit richting Leusden. Al snel reden we langs een prachtig watertje - echt een platje!
Om 12.30 uur was het tijd voor koffie. Daar moesten we wel een klein ommetje voor maken, maar het was het zeker waard. Daarna gingen we verder richting Barneveld. Onderweg genoten we van een mooie route en namen we onze lunch bij een schooltje - een rustige en sfeervolle plek.
Het weer bleef de hele dag prachtig, wat het fietsen extra fijn maakte. Toch werd het richting Lunteren wat zwaarder. De route ging over veel zandpaden, wat betekende dat we regelmatig met de fiets aan de hand verder moesten. Voor sommigen was dat even afzien, maar we hielden vol. Uiteindelijk legden we 62 kilometer af - iets meer dan gepland maar zeker de moeite waard. Terug in het huisje konden we even uitrusten en sloten we de dag af met een heerlijk diner bij Prins Heerlijk in Scherpenzeel. Een dag om met plezier op terug te kijken!
Woensdag 14 mei 2025
Heuvels, heerlijkheden en heel veel gezelligheid
Ook de woensdag begon goed met een heerlijk ontbijt. Wat hebben ze hier toch lekker bruin brood! Om 10.15 uur vertrokken we vanaf de huisjes, op weg naar Renswoude en daarna door naar Lunteren. We waren een beetje huiverig voor herha-
RECREANTEN MIDWEEK
SCHERPENZEEL 12 T/M 16 MEI 2025
ling van de zandpaden van gisteren maar gelukkig hadden we de route iets aangepast. Toch gingen we onderweg nog even verkeerd -maar geen probleem- uiteindelijk kwamen we gewoon in Lunteren aan. Daar hadden we ruime keuze uit restaurantjes, we besloten simpelweg heteerste te pakken dat we zagen. Wat een geluk: bij de koffie kregen we een klein glaasje likeur met slagroom. Echt genieten!
Na deze fijne tussenstop vervolgden we de route naar Boerderij de Mossel, vlak bij Otterlo. Hier genoten we
van een heerlijke lunch met bruine broodjes, rijkelijk belegd met vooral gezonde dingen. Daarnaast stonden er grote bakken salade op tafel - alles even smakelijk en vers.
Daarna fietsten we verder via een prachtige route door de natuur, met heuvels op en af en een stevige wind tegen. Wat waren we blij met onze elektrische fietsen!
Op de terugweg kwamen we weer langs Renswoude, waar we nog snel wat boodschapjes deden voor de borrel. Terug bij de huisjes genoten we van een gezellige wijnmiddag
met lekkere hapjes, gevolgd door een rustig kopje koffie en een fanatiek potje Skip-Bo. Een dag vol mooie indrukken, lekker eten en vooral veel gezelligheid!
Donderdag 15 mei 2025
Na een heerlijk ontbijt en maakten we alvast de lunch klaar. Al vroeg hadden we onze eerste stop in Ederveen voor een kop koffie. Daarna gingen we op pad voor onze tocht van 52 kilometer — uiteindelijk werd het zelfs 55 kilometer!
De route voerde ons langs het Vallei
kanaal, dat vroeger de Grift heette. Het was prachtig fietsen langs het water, met aan beide zijden wuivend riet en luid kwakende kikkers. In de buurt van Rhenen zochten we een mooie plek aan het water voor de lunch. Daarna volgde een flinke klim — en hoewel de afdaling heerlijk was, moesten we door een navigatiefoutje nóg twee keer stevig omhoog. De route bleef heuvelachtig maar ook schitterend.
In Overberg was het tijd om even uit te puffen. We genoten van een drankje en een portie bitterballen — welverdiend! Daarna gingen we tevreden op weg naar ‘huis’. Na wat rust in ieders huisje sloten we de dag af met een heerlijk diner bij De Dennen. Wat een fijne dag!
Vrijdag 16 mei 2025
Laatste fietsdag in Scherpenzeel
Vrijdag genoten we van de laatste dag van onze heerlijke midweek in Scherpenzeel. De zon scheen opnieuw volop en we begonnen de dag met een laatste, uitgebreid ontbijt. Daarna was het tijd om de huisjes op te ruimen. Gelukkig kwam iemand van de recreanten met de auto om de bagage op te halen – ideaal!
Ook op deze laatste dag maakten we nog een mooie tocht, langs leuke riviertjes en groene paden. In Maarn stopten we voor koffie bij een gezellige bakkerij met heerlijke taartjes, die konden we natuurlijk niet laten staan, – een perfecte pauze. Daarna reden we via de Traay, waar we nog een boterham aten, door naar het
clubhuis. Iedereen koos voor de kortste route, iets na één uur arriveerden we weer bij het vertrekpunt. Het was een geweldige week vol mooi weer, gezellige tochten, lekker eten en fijne momenten samen. Een midweek om met plezier op terug te kijken!
TOURCOMMISSIE
DE SNELHEIDSGROEPEN
WAARTOE DIENT DE DE INDELING VAN DE 5 SNELHEIDSGROEPEN
Door: Harrie Pol, voorzitter toercommissie
De snelheid in de groepen is voortdurend een aandachtspunt. Het is een stuk prettiger en veiliger als je in de juiste snelheidsgroep fietst.
Gaat het voor jou te hard en zit je erdoor heen, ben je dan nog scherp en alert?
Meestal weet je wel welke groep het best bij jou past om fijn te fietsen.
Weet je dat (nog) niet, stel je zelf dan eens de volgende vragen.
- Rijd je in een bepaalde snelheidsgroep en kun je dan vaak veel harder rijden?
- Rijd je graag harder dan de afge -
sproken snelheid voor jouw groep volgens de tabel?
- En doe je dat ook regelmatig als je op kop zit te sleuren?
- Vergeet je soms dat je te hard gaat en word je daarop meermaals aangesproken?
Misschien is een snellere groep voor jou dan geschikter.
En ook:
- Rijd je in een bepaalde snelheidsgroep en kun je vaak net niet bijhouden?
- Lukt het maar net of helemaal niet om eens op kop te rijden?
- Rijd je vaak langzamer dan de afge -
sproken snelheid voor jouw groep volgens de tabel?
- En doe je dat ook regelmatig als je achteraan bungelt of er op jou moet worden gewacht?
Misschien is een langzamere groep voor jou dan geschikter.
Kies voor de juiste groep en houd samen de afgesproken snelheid in de gaten. Dat is niet de taak van de toerleider alleen. Veel veilig fietsplezier!
VERJAARDAGSFEEST
4 uur durend feest
Onbeperkt drankjes
2x bittergarnituur
Arrangement uitbreiden?
Dit is mogelijk!
FAMILIEFEEST
ALL-IN warm buffet
incl. onbeperkt drankjes
3 uur durend (middag/avond)
Keuze uit diverse buffetten
Wilt u uw verjaardag , huwelijksjubileum of familiefeest lekker buiten de deur vieren? Dan staan wij graag voor u klaar om ervoor te zorgen dat het een goed en fantastisch feest wordt!
MEER INFORMATIE?
030 637 1554
Oude Dorp, Houten
HET LEDENBESTAND
ONTWIKKELINGEN
Door: Gerrit Stam WTC Houten is een bloeiende vereniging en heeft een prominente plek binnen de Houtense sportwereld. Het ledental van onze vereniging is al enige tijd stabiel en schommelt rond het aantal van driehonderd, verdeel over ongeveer 240 toerleden en 60 recreanten. De veranderingen in het ledenaantal zijn de afgelopen jaren redelijk beperkt met als gevolg dat de gemiddelde leeftijd van de leden toeneemt. Daarom heeft het bestuur de ambitie uitgesproken om te werken aan verjonging van het ledenbestand maar ook om in te zetten op een groei van het aantal vrouwelijke leden. De daad is bij het woord gevoegd: op zondag 25 mei jongstleden is een soort van open dag georganiseerd waarbij het voor geïnteresseerde fietsliefhebbers mogelijk was om kennis te maken met onze club door een rit mee te rijden. Via meldingen in sociale media en in Het Groentje zijn deze liefhebbers opgeroepen om zich te melden voor
deelname aan deze kennismakingstocht. Uiteindelijk hebben zich 14 personen aangemeld waarvan er 10 daadwerkelijk meegefietst hebben. Deze 10 fietsers hebben het slechte weer van die dag getrotseerd en reden, samen met enkele leden van onze club, een rondje van ongeveer 50 kilometer rond Houten. Na afloop is onder het genot van koffie met gebak met hen doorgepraat over hetgeen onze club zo allemaal te bieden heeft. Heeft deze kennismakingstocht en ook de toenemende aandacht op sociale media voor onze club er voor gezorgd dat ons ledental is gegroeid, dat er van verjonging kan worden gesproken en dat zich ook vrouwen als nieuw lid hebben aangemeld? Het antwoord op die vraag kan voorzichtig bevestigend beantwoord worden.
Want wat was het resultaat van deze dag en de periode die daarop volgde? Uiteindelijk hebben zich in de periode vanaf 25 mei jongstleden 23
nieuwe leden aangemeld; 17 toerleden en 6 recreanten. Vijf daarvan meldden zich direct op 25 mei al aan als nieuw lid! Een mooi resultaat.
Wat betreft de samenstelling van de groep nieuwe leden het volgende.
Van de nieuwe leden zijn er 15 jonger dan 50 jaar, 10 jonger dan 40 en 2 jonger dan 30. We konden vijf vrouwen als nieuw lid noteren.
Tegenover het aantal nieuwe leden staan uiteraard ook opzeggingen. Dat zijn er in de afgelopen periode 7 geweest: 4 toerleden en 3 recreanten.
De kennismakingstocht van 25 mei én de aandacht op sociale media daarvoor, met als doelstelling een beheerste groei en een zekere verversing van ons ledenbestand, heeft zeker aan de verwachtingen van het bestuur voldaan. Maar de kracht van de reclame zit hem in de herhaling. Dus: op naar de kennismakingstocht in 2026!
Vol passie en met gedrevenheid ontwikkelen en realiseren wij duurzame nieuwbouwprojecten op maat. Voor ons staat persoonlijke betrokkenheid voorop. Ontwikkelen doen we vanuit het hart én met oog voor detail. We realiseren bijzondere projecten, volledig afgestemd op de toekomstige bewoners en leefomgeving. Onze resultaten maken ons trots!
Toekomstbestendig met oog voor duurzaamheid en leefbaarheid!
HENNY EN BRIGITTE NAAR BORMIO
Fietsen voor het MDL Fonds
Hennie en Brigitte op de fiets van Houten naar Bormio om daar de Stelvio en de Gavia te beklimmen
In januari 2025 vroeg Hennie mijn hulp bij het ontwerpen van een flyer om sponsorgeld op te halen voor het mdl-fonds. Niet veel later ook of ik mee wilde helpen zijn tocht naar
Bormio te plannen, ik was toch immers ook een keer alleen op de fiets naar Italië gereisd! Eenmaal samen aan de slag ontstond het plan dat ik mee zou gaan fietsen. Veel gezelliger en voor Hennie ook wel meer zekerheid om de top van de Stelvio te halen, dacht hij.
In februari had Hennie de hele tocht met 13 étappes al uitgestippeld. Een week later boekten we in een middagje samen achter de laptop fijne niet te dure hotelletjes en appartementen met in ieder geval twee slaapkamers én dicht langs de route. Lekker lang voorpret dus, want we zouden pas 1 augustus vertrekken !
Op 1 augustus om half 9 ’s morgens was het verrassend druk bij het WTC clubhuis. Na inspirerende woorden van Eric onze voorzitter, werden we uitgezwaaid door vele WTC leden en familie. Vier fietsvrienden begeleidden ons nog tot aan de pont van Wijk bij Duurstede. Bijzonder want het regende op een gegeven moment pijpenstelen. Dat bleef het ruim twee dagen doen, maar vanaf halverwege de derde dag was het schitterend weer en dat bleef het gelukkig. We fietsten via Nijmegen Nederland uit, langs de Rijn door Duitsland, Oostenrijk, langs de grens met Liechtenstein door Zwitserland, over de Berninapas naar Italië. Alles bij elkaar fietsten we 1.250 kilometer met 14.500 hoogtemeters en we verbrandden zo’n 16.500 kcal. We ontbeten elke ochtend in het hotel, lunchten onderweg op een bankje
of met een soepje (+..) op een terras en ik kookte bijna alle avonden voor ons twee. Niet dat Hennie daar veel kan kon eten, maar hij probeerde het wel!
We stapten onderweg ook regelmatig af om een mooi stadje te bezichtigen (Xanten, Keulen, Koblenz, Tübingen, Bregenz, Chur en Bergün (+ zwembad!) of we wandelden ’s avonds nog een rondje om de benen eens wat anders te laten doen (o.a. in Andernach, Bingen, Pfullendorf, Ospizio Bernina ).
We legden de twaalfde dag van Chur naar Bergün af met de trein, de Bernina Express (!). Dit scheelde een fietsrit van 60 km en 1.270 meter omhoog. Het was overigens een prachtige tocht van een uur en een kwartier, waar we anders waarschijnlijk de hele dag overgedaan zouden hebben. Zo kon Hennie een beetje bekomen van de zware belasting met het veel te weinig kunnen eten. We fietsten de dag erna wel het deel naar de Berninapas omhoog. De route was alweer prachtig, langs de gletsjer, maar ook langs het spoor van de Bernina Express, het water van Ova de Bernina en de Albula rivier, met relatief weinig verkeer op de weg (fijn!) en de klimmetjes waren lang, maar vielen mee (voor mij). We overnachtten op een zeer bijzondere plek, berghut Ospizio Bernina, een hut uit 1515! Vanuit mijn kamertje had ik uitzicht op de Morteratsch gletsjer.
KOPTEKST
De laatste dag was het toen toch wel echt op voor Hennie, dus we regelden een taxi met fietsvervoer voor Hennie en ik ging zelf op de fiets. Ook deze laatste dag was weer prachtig. Zo onderweg zijn is heerlijk!
In Bormio hadden we een fijn appartement met twee etages in een rustig wijkje op loopafstand van het oude centrum. Elke dag liepen we even naar het mooie dorpsplein om een terrasje te pikken en rustig om ons heen te kijken. Er was genoeg te zien, een gezellige bedrijvigheid van meer dan gemiddeld sportieve mensen.
Na een rustdag begonnen we aan de beklimming van de Stelvio. Helaas moest Hennie na 3 kilometer stoppen. De klim was te zwaar na al die dagen inspanning en te weinig kunnen eten en hij wilde niet naast zijn fiets gevonden worden. Ik moest zeker wel omhoog van hem, want iemand moest op die top staan omdat dat aan alle donateurs beloofd was (bijna 5.000 euro!).
De volgende dag vielen de gevolgen toch mee voor Hennie en de nutridrinks begonnen ook hun werk te doen, dus samen huurden we elektrische fietsen en gingen we alsnog samen de Stelvio op. Wat een ontlading op die top!! Mooi om mee te maken.
Boven was het deze keer nat, guur en koud en na de foto van ons samen op de col en van ons met Fausto Coppi (tip van Joost) en een wielershirt van de Stelvio daalden we snel weer af. Elektrisch omhoog fietsen was Hennie zo goed bevallen dat hij in Bormio de fiets direct weer reserveerde voor de volgende dag, voor
de Gavia. Ook mooi en heel anders. Langer (3 km langer, stukken langzaam stijgend, dan een stuk >10% en zelfs 16% en het laatste stuk weer redelijk vlak. Boven hebben we gezellig op het terras gezeten. Het weer was nu goed.
Na een week Bormio zat de tijd er toch echt op en zouden we bergaf fietsend naar Tirano gaan om daar de trein te pakken richting Milaan. Helaas was er sprake van een landverschuiving waardoor het fietspad onbegaanbaar was, de autotunnels levensgevaarlijk voor fietsers en werd er aan het spoor gewerkt tussen Tirano en Milaan waardoor er geen treinen reden. We hadden echter goede ervaringen met de taxichauffeur en belden hem. Gelukkig had hij nog plaats voor twee reizigers met fietsen in zijn Mercedes Vito en konden we de kosten delen met een andere passagier. Zo kwamen we relaxed en veilig in Milaan aan en hadden we een mooie avond en een dag voor sightseeing Milaan voordat de bus naar Utrecht vertrok.
Geweldig leuk was het om in Utrecht opgewacht te worden door een stevige delegatie vanuit de fietsclub. Samen fietsen we naar het clubhuis om daar gezamenlijk onze reis nog af te sluiten met een drankje op het terras. Wat een feest ook weer!
Wil je ons en het mdl fonds alsnog steunen voor onze sportieve en avontuurlijke actie, gebruik dan onderstaande QR code:
Groeten en dank aan allen die ons, op welke manier dan ook, steunden! Hennie en Brigitte
