INTERIEUR
EEN HUIS DAT LEEFT MET DE
Seizoenen TEKST: WILLEM FOUQUAERT FOTOGRAFIE: CAROLINE MONBAILLIU
Caroline en Gregory leerden elkaar kennen in Leuven. Caroline studeerde er en zoals wel vaker gebeurt, bleven de twee er nog een aantal jaren ‘plakken’. Daarna verhuisden ze naar het OostVlaamse Heusden, dichter bij hun roots en bij hun werk. Daar groeide geleidelijk het verlangen naar een eigen stek. Systematisch begonnen ze uit te kijken naar de ideale locatie en zoals vaak hielp ook
Landelijk Wonen
hier het toeval een handje mee...
168
169
T
Toen het jonge koppel op een mooie dag uit eten ging in het landelijke Hansbeke, kwamen ze als bij toeval in een rustige straat terecht, op een steenworp afstand van het dorp waar - je kunt het al raden - een leuk en geschikt perceel bouwgrond te koop stond. “Hier wil ik wonen”, besliste Caroline op haar gevoel. Ze was meteen weg van de omgeving en de nog echte, vriendelijke en ouderwetse dorpsmentaliteit. De ontgoocheling was dan ook groot toen bleek dat ze het perceel in kwestie net gemist hadden. De verkoopovereenkomst was blijkbaar die week getekend! Dat werd dus verder zoeken...
EEN NIEUW TOEVAL De verdere zoektocht leverde niet heel veel op, tot Gregory op een dag voor zijn werk als werfleider toevallig opnieuw in de bewuste straat moest zijn. Bleken daar toch weer een paar percelen bouwgrond te koop te liggen! Dit keer liet het koppel er uiteraard geen gras over groeien en binnen de kortste keren kochten ze één van de twee bewuste percelen. Overigens stond er nog een oude schuur op het perceel, maar die was hoe dan ook bestemd voor afbraak.
Landelijk Wonen
PLANNEN EN COÖRDINEREN
170
Het bouwproces had een beetje een valse start omdat het koppel niet meteen op dezelfde golflengte zat als de architect. Er werd dan ook wat rondgezocht om een geschikte architect te vinden; één die het concept dat Caroline en Gregory in hun hoofd hadden echt kon invullen. Uiteindelijk lukte dit ook en kon er vrij snel met het werk worden gestart. Het totale bouwproces duurde nauwelijks een 171
jaar. Gregory, die beroepshalve projectleider is, coördineerde immers alles zelf. Met veel oog voor detail, maar vooral met veel gedrevenheid om de verschillende zelfstandige aannemers te vinden en het werk vlot te laten verlopen, was het huis snel een feit.
EEN BIJKOMEND DILEMMA
Landelijk Wonen
Inmiddels werd het naburige perceel ook verkocht. De nieuwe eigenaar en buur kon er stedenbouwkundig zijn ei echter niet kwijt en besloot dus maar af te zien van zijn bouwplannen. Het perceel kwam opnieuw op de markt terecht en vormde zo een groot dilemma voor Caroline en Gregory. Dit was natuurlijk een unieke kans, ‘once in a lifetime’ zoals men dat noemt. Al was het natuurlijk helemaal niet de juiste timing voor extra investeringen! Bovendien waren de werkzaamheden al volop aan de gang. Na veel gepieker besliste het koppel er toch voor te gaan en verwierven ze eveneens het naastliggende perceel. Dit gaf hen onder meer de mogelijkheid om hun tuin totaal anders in te richten en veel opener te maken dan aanvankelijk voorzien. De inplanting van de woning kon uiteraard niet meer worden gewijzigd, maar toch lieten ze nog wat aanpassingen uitvoeren aan de ruwbouw. Er kwamen op het laatste moment dus nog een paar grote raamopeningen bij om op die manier ook meer concreet van de bijgekomen oppervlakte te kunnen genieten.
172
TIJD VOOR DE INRICHTING Waar Gregory technisch alles in goede banen had geleid, gaf hij daarna geleidelijk de fakkel door aan 173
zijn vrouw Caroline. Zij is een echte verzamelaarster, gek op leuke dingen en accessoires. Ze koos bewust voor zachte en neutrale tinten, juist omdat ze graag met accenten en accessoires speelt. Gezien hun diversiteit moeten die wel gemakkelijk in te passen blijven. De meubilering is ook heel divers en persoonlijk. De woonkamer bevat zowel klassieke erfstukken als een oude kloostertafel, maar ook nieuwe, landelijke elementen als de straklandelijke salontafel en leuke, met veel gevoel uitgezochte accessoires als stoeltjes, plaids en originele kussen. “Hier speel ik graag mee”, vertelt Caroline. “Dankzij de neutrale kleuren kan ik heel gemakkelijk spelen met de accessoires en met de juiste kleuren en tinten pas ik ons huis aan elk seizoen aan!”
Landelijk Wonen
EEN VROLIJKE NOOT VOOR DE KEUKEN
174
Zoals in veel jonge gezinnen, in dit geval met drie kinderen, wordt er ook hier heel veel tijd doorgebracht in de keuken. “We leven er echt een groot deel van ons leven”, zegt Caroline. “Onze woonkeuken werd er trouwens ook bewust zo voor ontworpen. We hebben een heel ruime eethoek met rechtstreekse toegang tot het terras. Dat is zeker onze favoriete plek, want zodra het weer het toelaat, maken we er volop gebruik van. Maar ook het terras is favoriet... En onze keuken geeft ook rechtstreeks toegang tot andere cruciale plekken in huis, zoals het kantoor of zelfs de wasruimte. Misschien zou ik in deze keuken nog wel een vrolijke of speelse noot kunnen gebruiken. Onze kinderen brengen ontzettend veel tijd door in dit kloppende hart van het huis.” Wij hebben alvast een suggestie voor Caroline: een vrolijk gepimpte kast van oma zaliger? = 175
D
Dergelijke kasten zijn meestal heel donker van kleur. Meer dan honderd jaar lang werden ze immers jaarlijks geboend met donkere boenwas. De huidige marktwaarde van zo’n kast is verwaarloosbaar. De algemene voorkeur gaat immers uit naar lichtere tinten en minder drukke of minder zware meubels. Dit exemplaar verkeerde bovendien ook nog eens in vrij slechte staat en moest hoe dan ook grondig aangepakt worden. Dus waarom de kast dan niet meteen maar helemaal restylen en er een vrolijke keukenkast van maken? Dat was precies wat we uiteindelijk ook deden...
Landelijk Wonen
REPARATIE EN AANPASSING
176
Zoals gezegd verkeerde de kast van Caroline in slechte staat. De deurpanelen waren losgekomen en hier en daar kromgetrokken. Ook de kroonlijst zat los op verschillende plaatsen. De deurpa-
nelen waren trouwens verschrikkelijk bombastisch. De volledige kast was eigenlijk te ‘zwaar’ door de versiering met gesculpteerde krullen, enz. Reduceren was hier dus ook de boodschap. We keken welke delen we gemakkelijk konden weghalen en in dit geval waren dat de zware binnenpanelen van de deuren en ook een aantal overtollige accessoires, zoals gesculpteerde consoles onder de kroonlijst. Dergelijke dingen laten zich gemakkelijk weghalen omdat ze niet uit één stuk gemaakt zijn, maar aan de kast zijn toegevoegd. Gebruik gewoon een fijne houtbeitel om ze los te wrikken. Toen eenmaal alle overtollige zaken verwijderd waren, konden we de kapotte stukken en onderdelen gaan repareren. Zo moesten we ook een deurtje volledig verlijmen, want het was helemaal uit elkaar gevallen. Voor dit verlijmen kun je het best polyurethaan-houtlijm gebruiken.
Die zwelt namelijk bij het opdrogen op en vult zo de spleten en de spelingen die ontstaan zijn door slijtage. Hierdoor is de lijmverbinding steviger. Voor de bovendeurtjes voorzagen we geen nieuwe panelen omdat we er als keukenkast graag een inkijk in hadden, maar je zou hier perfect glas in kunnen monteren. Voor de onderkant wilden we iets vrolijks. Caroline had nog wat behang over van haar aangrenzende linnenkamer dus besloten we de deurtjes van het onderste gedeelte te voorzien van een houten plankje, behangen met een restje van dit behang.
ONTBOENEN Als je een geboend meubel opnieuw wilt decoreren, is het nodig om de oude boenwas te verwijderen. Je doet dit door het meubel in te strijken met een oplosmiddel zoals terpentine. Je kunt dit doen met een oud penseel, een poetsborstel 177
Landelijk Wonen
of zelfs met een schuursponsje. Je zult zien dat het oplosmiddel de oude lagen boenwas oplost, maar dat deze weer vlug hard worden. Logisch, het oplosmiddel is vluchtig en verdampt dus snel. Daarom is het zo belangrijk dat je vrijwel meteen de opgeloste was verwijdert met proppen staalwol. Is de prop vuil en verzadigd, gewoon weggooien en een nieuwe pakken. Gebruik bij voorkeur staalwol nummer 0 (1 of 00 lukt ook wel). Wanneer het voorwerp zeer vet is of er zitten dikke korsten oude was op, zul je de bewerking meerdere keren moeten herhalen. Je kunt ook een speciale ontboener gebruiken. Dergelijke producten zijn doorgaans iets minder vluchtig dan een gewoon oplosmiddel.
178
NERVEN EN PORIËN SCHOONMAKEN Door te ontboenen verwijder je de toplaag, maar met deze techniek is het onmogelijk om
de laatste restjes uit de poriën en de nerven te halen. Om deze restjes was weg te krijgen, moet je het meubel uitwassen. Het uitwassen kun je doen met ammoniak (bleekwater), maar dit is nogal onaangenaam. Solarine werkt aangenamer. Dat is een sterk geconcentreerd en ontvettend middel op basis van dennenhars. Het wordt veel gebruikt om schilderwerk af te wassen en te ontvetten voor het (her)schilderen. In sterke concentraties heeft deze solarine ook een bijtende werking. Het werkt als volgt: - Los ongeveer 1 kg poedersolarine op in een halve emmer warm water (+/- 5 liter) - Was daarmee het meubel of voorwerp grondig af. Gebruik hierbij alle hulpmiddelen die nodig zijn (schuursponsjes, plastic borstels,...) - Laat de solarine 10 à 15 minuten inweken en spoel dan grondig na met schoon water - Bij hardhouten meubeltjes (eiken, noten,...)
kun je het best het overtollige water zo vlug mogelijk met bijvoorbeeld een oude handdoek verwijderen. Hardhout kan namelijk beter niet te lang nat blijven! Bij het opdrogen zal het meubel duidelijk van kleur veranderen. Vooral eiken (en ook andere harde houtsoorten) worden wat grauwer. Dan pas zie je of alles perfect gelukt is en of de oude restjes dus overal goed verwijderd zijn.
SCHILDEREN MET PRIMER EN LAKKEN IN DE JUISTE KLEUREN Primers hebben een specifieke functie. In het algemeen zorgen ze ervoor dat de aanhechting zo optimaal mogelijk is. Het is dus altijd beter om eerst een primerlaag aan te brengen en dan pas de eigenlijke (lak)verf. Op oude meubels kun je bovendien het best een isolerende primer gebruiken. Een dergelijke primer zorgt er179
Landelijk Wonen
180
voor dat vuile vlekken als roestpuntjes van oude spijkers niet opnieuw zichtbaar worden na het schilderen. Na een eerste verflaag kan het hout weer wat ruwer worden, dus ook hier is het aan te raden om wat op te schuren. Dan is het meubel klaar om afgewerkt te worden met de uiteindelijke verflaag. Kies zo veel mogelijk voor wateroplosbare verf. Deze droogt sneller zodat je vlugger door kunt werken. Bovendien is wateroplosbare verf veel minder ongezond, veel aangenamer om mee te werken en veel minder belastend voor het milieu. Voor een meubel als dit kun je het best ook een lakverf kiezen. Lakverf is sterker dan muurverf en bestaat tegenwoordig ook in verschillende glansgraden, van hoogglans tot volledig mat. En uiteraard is de kleurkeuze hier ook heel belangrijk. Wij lieten ons in dit geval inspireren door het behang van Caroline dat we in de kast verwerkten.
HET BEHANG: DE FINISHING TOUCH Ook nog dit: meubels kun je het best met een kwast schilderen. Bij het huisschilderwerk zijn we allemaal geneigd om nogal vlug rollertjes te gebruiken. Die geven altijd een strakker resultaat. Maar voor meubels hoeft dit niet! Integendeel, probeer juist wat nonchalant te schilderen met wat borstelstrepen, dit oogt echt stukken natuurlijker. Toen alles eenmaal volledig geschilderd en droog was, konden we de deurtjes afwerken, zoals gezegd met een restje behang. Heel eenvoudig aan te brengen: gewoon wat behanglijm aanmaken in een emmertje en daarmee het papier instrijken. Vooral goed uitborstelen zodat er geen blaasjes achterblijven. Je kunt hiervoor een speciale behangersborstel gebruiken, maar met een zachte doek lukt het ook wel. =
Deze en veel andere technieken om je meubels te restylen kun je zelf komen aanleren in de decoratieschool van Willem Fouquaert (zie www. lapeinturette.be) en vind je ook in het laatste nieuwe boek van Willem: Vintagemagie (Design restaureren, retro pimpen). Het boek is verkrijgbaar in de boekhandel of bij de auteur en kost â‚Ź 29,95.
Met dank aan: Willem Fouquaert, LA PEINTURETTE Dorpsstraat 60, 9230 Westrem (Wetteren) Tel: +32(0)485/82 11 71, www.lapeinturette.be
181