Dansen met papa Sandra Di Bortolo, Zwolle Ik koester de periode dat mijn vader nog zijn goede momenten had. De tijd voordat hij gekweld werd door zijn steeds ernstiger wordende depressies. Voordat hij behandeld werd met slaap- en sluimerkuren en elektroshocktherapieën die hem gemaakt hebben tot een teruggetrokken, in zichzelf gekeerde sombere man. Ik zie hoe hij behoedzaam een elpee uit de hoes schuift. Heel voorzichtig steekt hij zijn rechterhand in de papieren hoes waarop een afbeelding van een gelukzalig glimlachende Victor Silvester prijkt. Wanneer hij de elpee eruit neemt, leunt de elpee met het gaatje op zijn rechter middelvinger. Met zijn duim houdt hij hem in balans. Dat is best lastig, want er mogen geen vingerafdrukken op komen. Ik spreid de vingers van mijn eigen rechterhand en zie dat ik dat nooit zou kunnen. Met twee handen legt hij de plaat voorzichtig op de platenspeler en wanneer hij de arm van de pick-up optilt en naar buiten duwt, gaat de plaat vanzelf draaien. Met de precisie van een plastisch chirurg laat hij de naald zakken, precies op het gladde randje aan het buitenkant van de elpee. Volgens papa zit er een échte diamant aan het puntje van de naald, maar die is zo klein dat ik hem niet eens kan zien. Eerst hoor ik nog geen muziek, alleen maar een zacht geruststellend geruis. Het ritselende, knisperende geluid dat het begin aangeeft van muziek waar papa altijd gelukkig van wordt. Of eigenlijk moet ik zeggen, het moment dat papa gelukkig ís. Wanneer papa overeind komt zie ik dat mama glimlachend naar hem staat te kijken, alsof ze wacht op iets dat komen gaat. Papa weet dat ook en loopt met uitgestoken armen naar haar toe. Zonder iets te zeggen pakt hij haar rechterhand en zijn andere hand legt hij heel voorzichtig, nee, geluidloos haast, als om een zeepbel niet te laten spatten, op haar rug. Mama leunt met haar hoofd tegen papas wang. Ze heeft haar ogen dicht en glimlacht als papa haar op de maat van de muziek heen en weer wiegt. Ik kijk naar papa en mama en zou willen dat dit moment nooit voorbij zou gaan.
10
dewebschrijvers.nl