07 mei 2018 , pag. 24
Kraai is n klouke vogel Naast het verkondigen van Gods woord vertelt dominee Klaas Pieterman ook over de natuur. De schepping, zo u wilt. Dagbouk van kraai gaat over de vogelen des velds. LOUIS VAN KELCKHOVEN
D
ominee Klaas Pieterman (Spijk, 1944), woont met zijn vrouw landelijk in Niekerk, gemeente De Marne. In een groot huis met een al even grote tuin, waar de echtelieden aandacht hebben voor wat leeft en groeit en hen altijd weer boeit. Eigenlijk hadden ze eksters willen hebben, van eksters wordt gezegd dat ze geluk brengen, maar het werden zwarte kraaien. Een tweetal kraaien. Mijnheer en mevrouw Kraai. Pieterman noteerde waar de kraaien zoal mee bezig waren. Die moeite had hij zich kunnen besparen, staat op de achterflap van Dagbouk van Kraai: ,,Ien t leste van meertmoand lag der n bundeltje pepieren op stoup bie achterdeur van Klaas Pieterman, mit n poar grintstainjes der op tegen t wegwaaien. (..) t Is gain aaldoags handschrift, t binnen aaltemoal hoanepoten met fikse hoalen omhoog en noar beneden.’’ Wat Pieterman bij de achterdeur vond, was het dagboek van mevrouw Kraai, n joarcyclus aantaikens. De dominee zette zich aan het ontcijferen en ‘tot zien grote verboazen kwam der stoadeg aan zuk geef Grunnegers vandag, dat hai hufde aan redactie sikkom niks doun. Kraai is een klouke vogel’. ,,In Dagbouk van kraai kon ik mijn vogelverhaal kwijt’’, zegt Pieterman. ,,Het Gronings kent prachtige gezegden met kraaien. Zoals; twij kraaien pikken nkander ogen nait oet, maar de mooiste vind ik woarhaid komt altijd oet, al zellen de kraaien t ook oetbrengen.’’ Bij zijn plattelandsgenoten staan kraaien niet altijd in een goed blaadje. ,,Nesten worden uitgehaald of vernield. In de oogsttijd werden kraaien geschoten om aan een stok met een stuk touw tussen het rijpende graan te worden gehangen. De dode vogels zouden andere vogels bij het gewas vandaan houden.’’ Eigenlijk’’, aldus Pieterman, ,, is Dagbouk van kraai niet meer dan
Mevrouw Kraai schreef het dagboek, Klaas Pieterman deed alleen de redactie.
Woarhaid komt altijd oet, al zellen de kraaien t ook oetbrengen een goed woordje voor de kraai, al heb ik natuurlijk alleen de redactie gedaan!’’ Zoals mevrouw Kraai het verhaal besluit: ,,Ik heb dit aigenhandeg schreven mit n veer oet mien aigen
vleugel. k Mout zeggen, k heb der n bult nocht aan had. Mien dagbouk loat ik hier achter, op hoop van zegen. Groutnis en ale gouds veur wel dit te lezen krigt.’’
Dagbouk van kraai is bij Uitgeverij Vliedorp in Houwerzijl in eigen beheer uitgegeven door Klaas Pieterman in een exclusieve oplage van 50 stuks. Wie belangstelling heeft kan een mailtje sturen naar: kg.pieterman@wxs.nl