Mijn hobby .... mijn passie

Hoe noem je jouw hobby, sport of activiteit, of, wat ben je?

De meeste mensen zeggen zoiets als detectoramateur, of zoeker. Tegen mijn vrouw zeg ik vaak: ik ga nog een uurtje piepen. Bij een speciaalzaak heb ik een starterspakket gekocht en daar was ik direct al aan verslingerd. Tijdens zoekersdagen met een hele hoop andere ‘liefhebbers’ heb ik veel opgestoken.

Hoeveel tijd besteed je aan het zoeken?

Nou, als het kan, toch wel een uurtje of 2 per dag. Het is nu wat minder omdat de akkers ingezaaid zijn. Ik ben nu aangewezen op weilanden, parkjes en speeltuinen.

Is het een hobby die je ook wel met je vrouw samen doet?

Petra: “Nou, ik heb er niet zoveel mee. Dat lopen over die akkers is niet mijn ding, maar als Ton thuis komt ben ik altijd wel heel geïnteresseerd! Als geen van ons een gevonden voorwerp herkent, maakt Ton een foto, plaatst die op een paar Facebookpagina’s en dan volgen altijd reacties. Dat vind ik wel weer heel mooi.”

Je gaat dus meestal alleen op pad?

Nou, ik heb wel een paar vaste zoekmaten: Petra Groen en Wil Verbeek. Wil vond een poosje geleden in Berlicum een speerpunt van zo’n 1.500 jaar voor Christus. Daar is een archeoloog bij geweest. Het wordt een museumstuk.

Ben je als zoekers ook verbonden in een club?

Ik heb 2 tijdschriften, eentje is van De Detector Amateur (DDA), de grootste vereniging van Nederland. De ander is The Coinhunter Magazine. Zij organiseren ook regelmatig zoekdagen waar leden elkaar ontmoeten en samen zoeken. Ook bij Facebook ben ik bij verschillende groepen aangesloten. De hobby houdt niet op bij het vinden, het gaat verder met het onderzoeken van wat het precies is, wie het gebruikte, hoe oud het is, het goed documenteren en dergelijke. Soms moet je een vondst registreren bij PAN, een officiële organisatie verbonden aan het Nederlands Erfgoed.

Is een akker op een bepaald moment niet ‘leeggezocht’?

We mogen wettelijk niet dieper dan 30 cm zoeken: de diepte van een voor bij het ploegen. Het klinkt

Na zijn pensionering zocht Ton Snoeren (1953) naast het schaken nog een andere hobby waarbij hij gezond bezig zou zijn, veel zou bewegen, veel buiten zou zijn, interessante dingen zou tegenkomen en andere mensen zou ontmoeten. Het begon met een starterspakketje, maar dat maakte al snel plaats voor een beter exemplaar. De hobby had hem te pakken!

raar, maar na elke oogst komt er toch steeds weer nieuw spul naar boven.

Wat geeft de detector precies aan?

Ik zie wat voor soort materiaal gedetecteerd wordt, in ieder geval ijzer of geen ijzer. Ik hoor vaak ook aan de piepjes wat het waarschijnlijk is. Ik onderscheid wel het geluid van een blikje of een bierdopje. Er verschijnen ook getalletjes in het display, bijvoorbeeld 80, dat wijst op een koperen munt, 85 een één-euromunt, maar ik ga vooral af op het geluid.

Waaruit bestaat je totale uitrusting als je op pad gaat?

Naast de detector natuurlijk een vondstentas, handschoenen, een pinpointer, die gebruik je om gerichter te bepalen waar je vondst zit of ligt. En natuurlijk een schop of klein schepje, liefst allemaal lichtgewicht. Heel belangrijk is een kopje koffie tussendoor om samen met de zoekmaten te kletsen en te bekijken wat we gevonden hebben!!

Vind je ook soms waardevoller zaken, munten misschien?

Ja, naast gewone euro’s die ik soms vind, vind ik ook wel af en toe oude munten. Mijn mooiste munt is er een van ongeveer 1550, een kwart patagon, hier in de buurt gevonden. Het is een zilveren munt, die vooral in de Zuidelijke Nederlanden werd gebruikt. Albert en Isabella staan erop, zij waren de heersers op dat moment in deze regio. Samen met dit kleine muntje hier, daar ben ik ook trots op. Ik wist niet wat het was, maar heb het op Facebook gezet en binnen 10 minuten al, kwamen er reacties: het is een munt uit de Romeinse tijd van Scipio, van vóór Christus. In dit album zitten mijn mooie vondsten, maar ik heb potten vol munten waarvan je niet eens precies kunt zien wat het zijn, of met simpele duiten.

Petra vult aan: Iets wat ik heel graag wil vertellen is dit: een scapulierke noemden wij het vroeger, zo’n medaille die je vroeger op je borstrok droeg, van een of andere heilige die je ergens tegen zou moeten beschermen. Die heeft Ton veel gevonden. Eerst had hij er niet zoveel mee, maar als hij nu met zo’n scapulierke thuiskomt, zoeken we uit wat het precies is, waartegen het beschermt en zo.

En Ton weer: Soms worden wij zoekers ook wel eens ingeschakeld om iets terug te vinden wat men verloren is, zoals een trouwring. Als dat bij onze lezers het geval is, mogen ze me altijd mailen. Ook als ze een tuin of weiland hebben waar ik eens zou mogen zoeken. Er wordt niets beschadigd of zo. Mailadres: aajsnoeren@home.nl.

Hoe zit het eigenlijk met het eigendomsrecht als je bij een boer op zijn akker iets vindt?

Als je iets vindt wat echt waarde heeft, dan ben je officieel samen eigenaar. Vind je iets belangrijks, dan moet het ook gemeld worden bij het Nederlands Erfgoed. Stel je vindt een schat aan gouden of zilveren munten. Dan ben je voor een gedeelte eigenaar, maar de munten komen in een museum en dan heb je er in financiële zin niets aan. Ik laat altijd aan de boer zien wat ik op zijn veld gevonden heb. Ik vind altijd wel musketkogels en duiten, daar heb ik intussen potten vol van. Of ik vind onderdelen van een geweer, gespen en knopen. In een parkje vind je wel ringen, euro’s en veel bierdopjes.

Heb je ook tips voor mensen die deze hobby willen starten?

Ja, je kunt een starter set ook huren. Bevalt het, dan kun je er één kopen of misschien al direct een betere set. Voor € 200 kun je met redelijk materiaal aan de slag. In Uden zit een goede, vakkundige zaak.

Mattie Daniëls