Rentevoeten zullen nog vele jaren extreem laag blijven

Terwijl de overheden wereldwijd geld uitgeven dat ze niet hebben, staan de centrale banken klaar om dit te faciliteren. Er kan hevig worden gedebatteerd over het nut en de zin van deze fiscale en monetaire politiek, maar we kunnen de realiteit gewoon best onder ogen zien.

Tekst: Erwin Deseyn, Chief Investment Officer bij CapitalatWork Foyer Group

Overheden geven extra staatsobligaties uit en deze worden gefinancierd door de centrale banken die deze opkopen en op hun balans zetten. In vakjargon, de fameuze “quantitative easing”. Op deze manier wordt de verwevenheid tussen de overheden en centrale bankiers, groter dan ooit tevoren.

Let wel, dit is niet zonder precedent. Na de tweede wereldoorlog hanteerden de VS en het Verenigd Koninkrijk dezelfde aanpak. De combinatie van lage rente en het accepteren van hogere inflatie (en dus hoge nominale groei) deed de schuldenberg op 10 jaar tijd wegsmelten. Die lage rente werd intussen voor vele jaren gebetonneerd door het monetaire beleid van de centrale banken. Amerikaanse centrale bank (FED) stelde recent expliciet dat de rente tot einde 2023 op nul zal worden gehouden. Kortom, de eerste voorwaarde om de schuldenberg te zien wegsmelten (lage rente) lijkt alvast aanwezig. Het valt nu af te wachten of deze monetaire en fiscale politiek er ook zal in slagen de inflatie aan te wakkeren.

Het lijkt een perfect plan maar we moeten onszelf niets wijsmaken. Deze aanpak is sociaal waarschijnlijk het meest aanvaardbaar maar kan een aanslag zijn op de spaarder, belegger en rentenier. De combinatie van hoge inflatie en geforceerde lage rente leidt onvermijdelijk tot verlies van koopkracht. Hier moet je je tegen wapenen.

Er zijn twee grote vijanden in het toekomstige beleggingsklimaat: potentieel hoge(re) inflatie en faillissementen.

Inflatierisico De beste indekking tegen hogere inflatie is te beleggen in bedrijven die er in slagen de inflatie door te spelen naar hun klanten, namelijk bedrijven die “pricing power” hebben.

Denk aan Microsoft. Niemand zal zijn licenties voor het gebruik van Microsoft Office opzeggen als de prijs met 10% wordt verhoogd. Denk aan Netflix. Weinigen zullen hun abonnement opzeggen als de maandelijkse kosten met 2 euro worden verhoogd. En zo zijn er nog veel.

Bedrijven die sterker uit deze crisis komen, zoals Microsoft, Amazon of Google, zijn na de recente koersstijgingen, niet goedkoop meer. Er is een consensus over het superieure business model van deze bedrijven. Ze verdienen nog steeds een plaats in de portefeuille. Aan de andere kant van het spectrum zijn er sectoren en bedrijven die bijzonder zwaar worden getroffen door deze crisis. Zij zijn uiteraard veel controversiëler, maar net daardoor veel goedkoper als we ervan uitgaan dat tegen 2022 de situatie genormaliseerd zal zijn. Denk hierbij aan alles wat aan de luchtvaart is verbonden. Dat zijn bedrijven zoals Dufry, Vinci, Fraport, Safran, Airbus, etc. Ook zij verdienen een plaats in een evenwichtige portefeuille.

Eerste conclusie: geen betere indekking tegen inflatie dan beleggen in de juiste aandelen. Niet in indexen waar wordt belegd in alles, ook in olie, banken, etc. Een tweede bescherming tegen inflatie kan komen van inflatiegelinkte obligaties. Deze obligaties betalen de belegger een rente plus de toekomstige inflatie. Deze obligaties worden uitgegeven door overheden.

Risico op faillissement Het volstaat echter niet te beleggen in aandelen of obligaties van bedrijven met pricing power. Even belangrijk is de kwaliteit van de balans.

Een bedrijf gaat niet failliet omdat het economisch klimaat een tijd tegenvalt. Bedrijven gaan steeds overkop door te veel schulden. Dat wil niet zeggen dat je enkel moet beleggen in bedrijven die geen schulden hebben. Wel is het belangrijk dat de balansen van de bedrijven waarin je belegt, in evenwicht zijn met de generatie van de free cash flow.

Conclusie: Beleggen is een context waarin je zeer goed rekening dient te houden met enkele grote risico’s. Dit vereist geen indexmatig beheer, maar actief beheer met heldere duidelijk keuzes. We sluiten af met een controversiële quote die ons aan het denken zet: