Kjara- og réttindasvið Fíh
Góð og opinská samtöl við hjúkrunarfræðinga Fundaröð formanns og kjara- og réttindasviðs um landið Texti: Harpa Júlía Sævarsdóttir
Á vormánuðum fóru formaður og starfsfólk kjaraog réttindasviðs Fíh langþráða fundaröð um landið. Tilgangur fundanna var að heyra í félagsmönnum eftir veturinn og COVID- faraldurinn og einnig að heyra hljóðið í hjúkrunarfræðingum varðandi sumarorlofstímann sem var fram undan. Á þessum fundum áttum við góð og opinská samtöl við hjúkrunarfræðinga. Farið var yfir orlofskafla kjarasamninga, hvernig mönnunin er á stofnunum, álagið og hvort hjúkrunarfræðingar fái lögbundið sumarfrí. Samhliða þessum heimsóknum var einnig fundað með stjórnendum stofnana. Tekið var samtal um styttingu vinnuviku í dagvinnu og betri vinnutíma í vaktavinnu en verkefnið hefur nú verið í gangi í rúmt ár. Hlutverk Fíh í verkefninu er að fylgjast með og greina framgang þess, sem og að eiga samtal við hjúkrunarfræðinga og greina ávinning og vankanta, með þá þætti að leiðarljósi sem gengið er út frá í verkefninu. Farið var yfir hvernig komandi kjarasamningar leggjast í hjúkrunarfræðinga ásamt samtali um aukagreiðslur sem sumar stofnanir hafa gripið til í faraldrinum. Rætt var um mönnunarviðmið hjúkrunarfræðinga, öryggismönnun, ábyrgð þjónustunnar og bréf frá Fíh vegna starfa nema. Sammála um að erfiðara sé að tryggja aðskilnað vinnu og einkalífs Fundirnir voru ólíkir en þó um margt samhljóða. Hjúkrunarfræðingar hafa staðið vaktina með sóma í gegnum erfið tvö ár og eru þreyttir. Víða er ófremdarástand hvað varðar starfsumhverfi sem er búið að ganga nærri mannauði 8
Tímarit hjúkrunarfræðinga | 2. tbl. 98. árg. 2022
hjúkrunarfræðinga. Faraldurinn snerti alla hjúkrunarfræðinga og þjóðin sá það skýrt að ekki hefði verið hægt að komast í gegnum þetta jafnklakklaust, ef ekki hefði verið fyrir þeirra óeigingjörnu störf. Sífellt erfiðara hefur verið fyrir hjúkrunarfræðinga að tryggja aðskilnað vinnu og einkalífs vegna mikils áreitis um að koma til vinnu utan þeirra vinnuskyldu. Hvað er til ráða? Það er ýmislegt til ráða þó það muni reynast yfirvöldum krefjandi verkefni að bjarga því ástandi sem varað hefur verið við og er skollið á fyrr en búist var við. Hjúkrunarfræðingar eru í auknum mæli að leita á önnur mið til þess að hafa mannsæmandi laun og til að geta átt sitt einkalíf í friði. Nú þarf að velja, á að reyna að halda í hjúkrunarfræðinga eða á að keyra þá frekar út þar til það er enginn eftir á endanum til að sinna þeim sem þarf að sinna? Mikilvægt er að sett verði mönnunarviðmið og því sett takmörk hversu marga sjúklinga hver og einn hjúkrunarfræðingur getur sinnt. Ef launakjör og starfsumhverfi yrði bætt þá eru meiri líkur að halda þeim hjúkrunarfræðingum sem eru við störf áfram í starfi og jafnframt þá eru hjúkrunarfræðingar sem starfa ekki sem slíkir í dag sem gætu hugsað sér að koma til starfa ef þessir þættir væru bættir. Hjúkrunarfræðingar hafa ekki samið um launakjör sín síðan 2011 og eru með tvo gerðardóma í farteskinu. Það var algjör samhljómur þegar hjúkrunarfræðingar voru spurðir hvað væri til ráða. Þeir vilja aukna mönnun hjúkrunarfræðinga, endurmat á launakjörum sinnar stóru kvennastéttar. Ásamt bættum aðbúnaði og því að það þurfi ekki að berjast fyrir öllu til þess að hægt sé að veita gæðaheilbrigðisþjónustu.
