30 IN MEMORIAM
spui 40 01 | 2014 alumni.uva.nl
tekst • Ben Haveman Gert Baumann 1953, promotie Antropologie Queen’s University Belfast 1980, universitair hoofddocent afdeling Sociologie en Antropologie UvA (15 januari)
Eric Gerzon 1949, Spaanse taal- en letterkunde 1980 cum laude (19 januari)
Arnold Renkema 1961, Godgeleerdheid 1994, dichter, musicus en predikant (21 januari)
Nico Schipper 1944, Nederlands recht, privaatrechtelijke richting 1968, oud-voorzitter van de Raad van Toezicht van het HagaZiekenhuis (26 januari)
Ben Dutmer 1935, Nederlands recht, privaatrechtelijke richting 1965, voormalig vice-president gerechtshof Amsterdam en oud-voorzitter Raad van Beroep Nivra (30 januari)
Henri Abraham Wassenbergh 1924, Nederlands recht, privaatrechtelijke richting 1947, voormalig hoogleraar Lucht- en ruimterecht LEI, voormalig hoofd bureau buitenlandse betrekkingen en samenwerking KLM, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1 februari)
Nico de Wolf 1946, Fiscaal-juridische opleiding 1974, notaris (4 februari)
Minus Polak 1928, Nederlands recht, privaatrechtelijke richting 1953, advocaat, rechter en o.a. lid Eerste Kamer en Raad van State (4 februari)
Fred Schreuder 1955, Geneeskunde 1987, psychiater (4 februari)
Lito Hoornweg 1947, Economische wetenschappen 1975, oud-directeur Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie (6 februari)
Eric Treurniet 1970, Nederlands recht 1997, medeoprichter en CEO toiletwinkelketen 2theloo (7 februari)
Guido Enkelaar 1943, Nederlands recht, privaatrechtelijke richting 1967, advocaat, voormalig plaatsvervangend politierechter, kantonrechter en kinderrechter (9 februari)
Els Borst-Eilers 1932, Geneeskunde 1958, promotie 1972, voormalig bijzonder hoogleraar, Minister van Staat, oud-minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Officier in de Orde van Oranje-Nassau (10 februari)
Tom van der Wiel 1925, Wis- en natuurkunde 1956 cum laude (10 februari)
Margo van Kreveld 1947, Psychologie 1972 cum laude (22 maart)
Gijsbert Roelof Voet 1921, Geneeskunde 1949, oud-huisarts en revalidatiearts (11 februari)
Michiel Jonker 1947, Vrije studierichting letteren 1982, kunsthistoricus (22 maart)
Didi Kalter-Groot 1947, Nederlands recht 1989, Lid in de Orde van OranjeNassau (12 februari)
Annie Zwollo 1926, Kunstgeschiedenis 1955 cum laude, promotie 1972 (25 maart)
Hans Oosterhuis 1925, Geneeskunde 1953, promotie 1960, oud-hoogleraar Oogheelkunde LEI, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (13 februari)
Rogan Hagens 1961, Economische wetenschappen 1993 (29 maart)
Khing Hwie So 1933, Geneeskunde 1962, voormalig huisarts in Den Haag (14 februari)
Ferry Hoogendijk 1933, Politicologie 1962, voormalig hoofdredacteur Elsevier (14 februari)
Loe van Oyen 1923, Nederlandse taal- en letterkunde 1972, leraar Nederlands in Den Haag (24 februari)
Henriette Willemina Roelofsz-Dunlop 1926, Nederlands recht, privaatrechtelijke richting 1953 (25 februari)
Hugo Brandt Corstius 1935, Wis- en natuurkunde 1960, promotie 1960, schrijver, columnist voor Vrij Nederland en de Volkskrant, essayist, computerlinguïst en literatuurcriticus voor onder andere Vrij Nederland, de Volkskrant en NRC Handelsblad, winnaar van de P.C. Hooftprijs (28 februari)
Frans Louis Marie Peeters 1934, promotie Geneeskunde 1969, emeritus hoogleraar Radiologie AMCUvA (4 maart)
Herbert van Rheeden 1937, promotie Letteren 1988, ruim 25 jaar werkzaam als universitair docent Kunstgeschiedenis UvA (12 maart)
Madelon Jansen Venneboer 1967, Nederlands recht 1992, personeelsadviseur Rijksmuseum Amsterdam (13 maart)
Bert Cohen 1943, Opvoedkunde 1974, Lid in de Orde van Oranje-Nassau (21 maart)
Mak de Mol van Otterloo 1932, Geneeskunde 1962, voormalig huisarts in Neede en Bussum (21 maart)
Kees Slaterus 1929, Geneeskunde 1958, promotie 1962 (22 maart)
Jan Peter Schmittmann 1956, Vrije studierichting economie 1982, voormalig bestuurslid ABN AMRO, voorzitter Richard Krajicek Foundation (5 april)
Bernard Jurriën Christiaans 1948, Geneeskunde 1976, oogarts (6 april)
Carlos van Regteren Altena 1927, Geschiedenis 1954, emeritus hoogleraar Middeleeuwse archeologie UvA (7 april)
Arnold Weijel 1923, Geneeskunde 1954, huisarts (18 april)
Michiel van Eijck 1968, Biologie 1993, promotie 2006, universitair hoofddocent Eindhoven School of Education (20 april)
Kees Gnirrep 1940, Sociale geografie 1989 cum laude, ruim 30 jaar verbonden aan de bibliotheek van de UvA, o.a. als conservator Zeldzame en Kostbare Werken (24 april)
Daphna Beerdsen 1983, Planologie 2007 cum laude, Journalistiek en media 2009, consultant bij de Verenigde Naties (28 april)
Frank Kooijman 1959, Geneeskunde 1990 (29 april)
Antonius Godefridus Theodorus van der Lugt 1927, Geneeskunde 1951, huisarts te De Zilk (2 mei)
MARS CRAMER 1928-2014 Er zullen op de wereld maar weinig wetenschappers te vinden zijn, die behalve hun triomfen ook hun mislukkingen openbaren. Econometrist Mars Cramer, in het harnas gestorven op 85-jarige leeftijd, was een markante uitzondering. Hij was al op leeftijd toen hij met een artikel in Human Biology bezag of er verband bestaat tussen het dieet van de moeder tijdens de zwangerschap en het geslacht van daarna geboren baby’s. Emeritus-hoogleraar Cramer deed dit op basis van data uit de Hongerwinter van 1944. Maar een relatie kon niet worden aangetoond. ‘Typisch Cramer’, aldus Bernard en Mirjam Praag (vader en dochter), Cramers eerste en laatste student. Zij gedenken hun leermeester als nieuwsgierig, origineel, fantasierijk, eerlijk. Een man die propageerde dat er meer over ‘mislukte’ onderzoeken naar buiten zou moeten komen om een fair beeld te krijgen van de voortgang in de wetenschap. Cramer was pionier in zijn vak. Hij ontwikkelde een model voor de levensverwachting van leden van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Hij onderzocht de omloopsnelheid van het dubbeltje en bestudeerde het effect van de rode kaart op een voetbalwedstrijd. Non-conformist Jan Salomon Cramer verwierf zijn dispuutsnaam Mars als economiestudent aan de UvA. Zijn moeder had hem op zijn dertiende naar boksles gestuurd. Ze gaf hem een abonnement op The Economist en op het Concertgebouworkest. Van zijn vader, die als botanicus veel reisde, kreeg hij een remedie tegen ‘in alle onschuld opgelopen’ schaamluis: een tandenborstel met whisky. Hij schreef er jaren later over in het Hollands Maandblad – onder pseudoniem. Zijn schrijfdebuut maakte hij in Propria Cures. Na zijn studie werkte Cramer als onderzoeker in Parijs en Cambridge. Hard werken leerde hij in Parijs, in Engeland deed hij ‘afstand van de lompe omgangsvormen’ uit Nederland. Cramer stond aan de UvA bekend als een ouderwets wetenschapper met grote eruditie; populair bij studenten, ondanks een zekere norsheid. ‘Hij heeft mij de lol voor het vak bijgebracht. Maar veel mensen waren vroeger bang voor hem’, zegt Mirjam van Praag, die bij Cramer promoveerde. ‘In het begin vond ik hem maar een mopperpot’, zegt Coen Teulings, voormalig directeur van het Centraal Planbureau en oud-pupil. ‘Uiteindelijk bleek Mars een aardige man met wie ik een hele warme band heb onderhouden. Het eerste college dat ik bij hem volgde gaf de doorslag. Dat heeft diepe indruk op me gemaakt.’ Niet uitstellen wat je vandaag kunt doen: dat devies hield Cramer zowel zijn studenten als zijn drie dochters voor. Dochter Sylvia: ‘Mijn vader was gezond kritisch ten opzichte van alles en iedereen, later was hij gelukkig milder.’ Zijn boek Empirical economics geldt als ‘eyeopener’ voor vele generaties. Cramer was gewend felle discussies te winnen – niet tot ieders vreugde. Maar zijn bewondering voor knappe koppen hield hij niet verborgen. Voor hem telde niet de hoeveelheid publicaties, ‘maar die ene die grensverleggend was’. Vakgenoot Teulings: ‘Hij was heel erg wetenschappelijk en had anderzijds een enorme empirische belangstelling. Theorie vond ie eigenlijk maar niks. Dat heb ik van hem.’ Mars Cramer kende een grote liefde: zijn vrouw Til, kleindochter van Vincent van Goghs broer Theo. Zij bracht liefde voor kunst mee. Na een lang leven samen schreef hij: ‘Ik voel altijd weer dezelfde grote vreugde als ik haar zie.’ Na haar dood publiceerde hij een artikel in The Washington Post over euthanasie. Het veroorzaakte veel ophef. Voordat zijn hart het begaf, was Mars Cramer nog bijna elke dag op de faculteit aanwezig. •