34
SPUI 35 02 | 2011 www.uva-alumni.nl
tekst • Ben Haveman FRANZ GRÜNFELD
CHRIS DE BEET
1923, Algemene politieke en sociale wetenschappen 1955, emeritus hoogleraar (19 juni)
1944, Culturele antropologie 1972, 24 jaar lang wetenschappelijk medewerker toenmalig Antropologisch instituut UvA (27 juli)
beeld • Joke Wippoo
WILLEM BINNERTS
1923, Wis- en natuurkunde 1951, chemicus (23 juni)
HERTA TIETZ
1915, Geneeskunde 1948, huisarts in ruste (29 juli)
HANS VLEK
1939, Nederlands recht 1980, advocaat (2 juli)
GÉ VAN OOSTERHOUT
1919, Wis- en natuurkunde 1946, emeritus hoogleraar Chemical Engineering and Material Sciences (2 juli)
KEES VAN DER HOEVEN
1927, Geneeskunde 1953, radioloog en beeldend kunstenaar (2 juli)
JAN-WILLEM TER BRAAK
1939, Economie 1965, oprichter en voorzitter Stichting Vrienden van Tanzania (11 augustus)
NANNE WEBER
1959, Wis- en natuurkunde 1985 cum laude, hoogleraar Klimaatmodellering en klimaatanalyse (12 augustus)
DOUWE FOKKEMA GIJS SIX
1928, Nederlands recht 1957, voorzitter Pruikenburgfonds (4 juli)
1931, Nederlandse taal- en letterkunde 1956, promotie LEI 1965, voormalig diplomaat in China en emeritus hoogleraar Vergelijkende literatuurwetenschap UU (23 augustus)
PIETER BOS
1924, Geneeskunde 1953, huisarts in ruste (5 juli)
MAARTEN FRANS LEEWIS
HANS KUIPER
1926, Nederlands recht 1954, o.a. Officier in de Orde van Oranje-Nassau, Officier in de Ere-Orde van de Palm van Suriname (25 augustus)
1914, eredoctoraat UvA 1984, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (7 juli)
SJOERD HARDEMAN
1982, Physics 2007, lid van de NSRF Slotwedstrijdencommissie (7 juli)
JAN MARINUS SCHOLTEN
1918, Geneeskunde 1946, neuroloog en psychiater, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (15 september)
EDGAR DEKKER
1948, Geneeskunde 1974, huisarts (13 juli)
MILO ANSTADT
1920, Vrije studierichting rechtsgeleerdheid 1978, schrijver, regisseur en programmamaker (16 juli)
GERDA VAN DER PLAATS
1931, Nederlands recht 1960, lid gemeenteraad Apeldoorn 1982-1990 (26 juli)
WIL FENNIS
1929, Geneeskunde 1956, huisarts in ruste (27 juli)
PETER GEERLINGS
1939, Geneeskunde 1965, psychiater, Officier in de Orde van Oranje-Nassau (20 september)
HELLA HAASSE
1918, Scandinavische talen en hun letterkunde (n.a.), schrijver, o.a. bekroond met de P.C. Hooftprijs (1984) en de Prijs der Nederlandse Letteren (2004) (29 september)
PIETJAN WIPPOO 1944-2011 Hij schonk thee in de klas en overal waar hij zich als verwoed treinreiziger vertoonde had hij een camera paraat. Geboren Amsterdammer Pietjan Wippoo was voorbestemd om meteoroloog te worden. Het lag hem echter meer om de geheimen van de natuurkunde – in 1968 behaalde hij zijn doctoraal Natuurkunde aan de UvA – uit te dragen aan nieuwe generaties. Met zijn wollige baardje en kromme neus stond Wippoo aan het Amstelveense Snellius College model voor zijn leerlingen Gerrit de Jager en Wim Stevenhagen, toekomstige striptekenaars van De familie Doorzon. Dat zij een vervolgkarikatuur van hem maakten als transseksuele barman deerde Wippoo niet. Overdracht zat in de familie. De Wippo’s, oorspronkelijk met één o, waren Duitse dominees. Het stroompje de Wipper in Thüringen is gerelateerd aan hun achternaam, die in Nederland een tweede o kreeg. Wippoo was zoon van een verzekeringsman. Met zijn moeder had hij een sterke band. In 1977 verruilde hij de Randstad voor het Drentse Hoogeveen, om te doceren aan Rijksscholengemeenschap Wolfsbos. Onderwijsdidactiek bleek Wippoo’s grote passie. Dochter Meia: ‘Als hij ergens in geloofde, ging hij er blind voor.’ Ze kreeg natuurkundeles van haar eigen vader en had daar geen problemen mee, in tegenstelling tot klasgenoten met vaders die ook voor de klas stonden. ‘Ik wist dat mijn vader de beste was.’ Uit verbazing over zijn niet aflatend enthousiasme maakte ze een filmpje over hem met als uitgangspunt: Wat is er nog leuk aan het onderwijs? Vindingrijkheid van leerlingen zelf, is het antwoord van haar vader. Leerlingen die ideetjes krijgen ‘zodat je in feite samen aan het leren bent’. Juist minder begaafde koppen erbij betrekken: Wippoo’s grote uitdaging. Het moest wel ontspannen blijven. Omdat vermoeidheid de motivatie kon aantasten, ging Wippoo aan het eind van de dag thee schenken.
Hij was de gedroomde, aimabele docent die met proefjes het natuurkundeonderwijs weer leuk maakte. Hij ontwierp eindexamens voor de havo en kreeg (behalve een lintje) de Minnaertprijs vanwege zijn verdienste voor de Werkgroep Natuurkunde Didactiek. Als fanatiek vrijwilliger van reizigersorganisatie Rover, en voorzitter van afdeling Drenthe, wist hij Hoogeveen te behouden als intercitystation (nu opnieuw bedreigd), maar kon niet voorkomen dat een vitaal station in Emmen-Zuid werd opgeofferd aan een spookhalte bij een onaf-gebouwde woonwijk. In de trein gaf hij ongevraagd advies aan medereizigers, de dienstregeling van Assen tot Antwerpen zat in zijn hoofd. Hij wist alles van trams in Lissabon en als hij zijn dochter in Amsterdam opzocht, was hij soms na een half uur alweer weg om nog even een stukje met lijn 12 te rijden. Zeer geliefd bij leerlingen, soms verkeerd begrepen en ogenschijnlijk vitaal, ondanks een zwakke gezondheid. Na een verprutste prostaatoperatie door een medische fout lag hij veelvuldig in het ziekenhuis, wat hem niet belette twee keer per jaar met een groep uit kamperen te gaan. Toen hij zijn leslokaal niet meer naar wens mocht inrichten en geen thee meer mocht schenken, verliet hij het onderwijs, een jaar voor zijn pensioen. Een papieren vak paste niet bij Wippoo’s gedrevenheid. Op vakantie in Zweden overleed hij op 12 augustus aan een hersenbloeding, 67 jaar oud. Tijdens de herdenkingsbijeenkomst, waar vierhonderd man aanwezig was, werd zijn lievelingsliedje gedraaid: ‘Annelie, die met Lijn vieftig naor de stad gung’, van de Drentse zanger en muzikant Daniël Lohues. De korte film die Meia Wippoo maakte over haar vader, is te bekijken op haar website: www.meiawippoo.com.