02 INHOUD colofon
SPUI 35 02 | 2011 www.uva-alumni.nl
p 07
•
POST Cathelijne Miggelbrink en de gewone Griek
DE STUDIE
Uitgever Alumnirelaties en Universiteitsfonds UvA
p 08
Redactie Albert Goutbeek (hoofdredacteur), Margreet Korsten, Daan Meijer, Carolyn Wever
p 17
WERK
p 18
VOETSPOREN
p 20
KALENDER
p 23
UVA IN BEWEGING
p 24
WETENSCHAP
p 26
WETENSCHAP
Redactieraad Frank Aarts, Jim Jansen, Astrid Helstone, Marjolein Lever, Ron Plattel, Aleid Truijens, Ger Wieberdink, Fione Zonneveld Ontwerp, realisatie & beeldredactie Mattmo Fotografie/illustraties Harrie Geelen, Jeroen Oerlemans, Ed van Rijswijk, Frank Ruiter, Danny Schwarz, Studio Job (coverbeeld) Druk Habo Da Costa Aan dit nummer werkten verder mee Rens Bod, Imme Dros, Floor Boon (wetenschap), Shirley Haasnoot (eindredactie), Ben Haveman, Jacqueline Hoefnagels, Cathelijne Miggelbrink, Esther van Rijswijk, Marion Rhoen, Harry Starren, Ellen Stoop, Arnoud Veilbrief, Fenneken Veldkamp Reacties SPUI, Alumnirelaties en Universiteitsfonds UvA, Postbus 94325, 1090 GH Amsterdam. E-mail: SPUI @uva.nl, ISSN 667-939X De redactie heeft ernaar gestreefd de rechthebbenden van de foto’s te achterhalen. Degenen die desondanks menen rechten te kunnen doen gelden, kunnen zich wenden tot Alumnirelaties en Universiteitsfonds UvA. SPUI is een magazine voor, door en over alumni en vrienden van de Universiteit van Amsterdam. SPUI verschijnt twee keer per jaar in druk in een oplage van 90.000 exemplaren en wordt toegestuurd aan alle UvA-alumni (van wie het adres bekend is) en aan medewerkers van de UvA. Daarnaast verschijnt vijf keer per jaar SPUI digitaal. www.uva-alumni.nl/spui
Harry Starren, voorzitter AUV WORD LID, NU HET NOG KAN Ik bevond mij onder het gehoor van Martien van Winden. Een bijzondere man, van wie u de naam moet onthouden. U moet natuurlijk niets. Van Winden is een economisch historicus. Ongevoelig voor de waan van de dag, zegt hij tegendraadse dingen. Zo laat hij zien dat de rente in onze economie doorgaans laag is en dat de inflatie in de Noordelijke Nederlanden door de eeuwen heen gemiddeld nul is. Dat aandelen helemaal niet altijd ‘op termijn in waarde stijgen’. En dat risico en winst lang niet altijd samen opgaan. Dat de reële prijs van grachtenpanden niet gestegen is (ze zijn waardevast en dat is ook heel mooi) en dat de betrouwbare landen (daar is een index van) het economisch goed doen. Betrouwbaar zijn, helpt. Als je moet kiezen tussen ‘deugen’ en ‘rendement’, dan levert deugen op termijn het beste rendement. Een les die ik me overigens herinner uit mijn kinderjaren. Investeringen in onderwijs correleren sterk met economische voorspoed. En landen die openstaan voor buitenlanders doen het beter dan landen die zich afsluiten. Het kan niet vaak genoeg gezegd. Daar hoef je geen Gouden Kalf voor te winnen. Nederland deed het, zo beschouwd, in de afgelopen eeuwen bovengemiddeld goed. Je hoeft een handelsnatie met een structureel overschot op de betalingsbalans niet uit te leggen waar de voorspoed vandaan komt. Wij weten waar Abraham de mosterd haalt. Een open samenleving met handelscontacten over de hele wereld. Slim, met een open deur en een open oog voor talent. Woekeren. Onderwijsinvesteringen gelden als de investeringen met het beste en betrouwbaarste rendement. We liepen jarenlang gelijk op met dat andere betrouwbare land in Europa: Zwitserland. Samen met de noordelijke landen waren we voorbeelden voor de rest van Europa. Nu zijn we teruggezakt naar de middenmoot. We geven dertig procent minder uit aan onderwijs dan Zwitserland. Aan de top valt het nog mee: de universiteiten, zo bleek onlangs nog, behoren gemiddeld tot de besten. Ze ontlopen elkaar weinig. Wij bewonen een hoogvlakte. Waar universiteiten zich druk over zouden moeten maken, zijn de bestedingen aan de basis. Je kunt geen hoge piramide bouwen zonder hoogwaardig basisonderwijs. Geen kwaliteit zonder kwantiteit. Daarom moeten we ons inzetten voor Europa, want alleen in Europees verband kunnen we de Europese hoogvlakte van pieken voorzien. Dat vergt een continent met talent en kracht tot investeren. Daarom is het goed te zien dat er nieuwe universitaire configuraties ontstaan. Eerst nog aarzelend en binnenslands, maar op termijn ook over de provinciale landsgrenzen heen. De eerste stappen worden gezet. Ik zal me herinneren daar ooit een stukje over te hebben geschreven in alweer een boeiende SPUI. Waarin voor de oplettende lezer door alle artikelen heen te lezen was: ‘Word lid van de Amsterdamse UniversiteitsVereniging, nu het nog kan’. Harry Starren (Politicologie / Bestuurskunde 1985) is voorzitter van de Amsterdamse Universiteits-Vereniging.
p 31
Strijkers van het Sweelinck
De frisse blik van Lucas Westerbeek en Silvia Bromet
Familie Burgers: drie generaties boekenschrijvers
Twee Spinozapremies
Jan van de Craats en het rekenonderwijs
Kort nieuws
PROEFSCHRIFT Erik de Wit: vraagprijs van invloed op verkoopsnelheid huis
p 32
PERSONALIA
p 33
OVERLEDENEN
p 34
IN MEMORIAM
p 35
A MSTERDAMSE UNIVERSITEITS-
Pietjan Wippoo, docent natuurkunde
V ERENIGING EN KRINGEN Met de alumnipas naar FOAM
p 36
ALUMNIVARIA
p 38
A MSTERDAMS
Amsterdamse Academische Club vernieuwd
UNIVERSITEITSFONDS Henk van Os in Boston
p 39
COLUMN Imme Dros studeerde in de jaren zestig. ‘Met de ASVA-kaart kon je naar de schouwburg voor een gulden.’