ONS WEEKBLAD - VRIJDAG 4 MEI 2012
PAGINA 14
Bustocht met extra verrassend einde drijf op te schonen voor buitenlands bezoek. De onderscheiding viel op de juiste plek en tot meer dan stomme verbazing van de gedecoreerde.
GILDEHUIS ALPHEN
Cees Peijs
Vervolg van voorpagina Ook nog eens vanaf 2000 bestuurslid van de Stichting Skills International, dat ten doel heeft weeskinderen en gehandicapten in Uganda en Ghana te helpen met het levensonderhoud door kippen- en geitenfarms te realiseren. Ook bouw je steeds nog mee aan de dorpskerststal en ben je van 2009 tot 2012 interim voorzitter van de Katholieke Bond van Ouderen geweest. Kortom een staat van dienst die meer verdient dan de opdracht om het be-
De lijst van decorandi was nog niet teneinde en de mensen uit de bus wisten dat de “laatste”twee zich in het Gildehuis in Alphen zouden bevinden. Alle gildebroeders en zusters waren hiernaar toe gelokt omdat één van hen een onderscheiding zou krijgen. Het spel werd goed gespeeld. Nieuwe hoofdman Ton van Waes meldde aan de aanwezigen dat achter het gordijn burgemeester Nuijten en gevolg stond en dat die dus één gildelid kwamen huldigen. Nou het werden er dus twee. Allereerst de oudste persoon die deze keer voor een onderscheiding in aanmerking kwam was de 87 jarige Gerard Koopman. Vanaf 1970 onafgebroken verbonden aan het St.Willibrordusgilde in Alphen. Doelkoning, bestuurslid, Koningsdeken, schuttersleider en trainer. Dus altijd paraat om iedereen van dienst te zijn bij het beoefenen van het handboogschieten. Zelfs was het zover dat hij als trainer op uitnodiging van de Nederlandse Handboogbond zijn kwaliteiten in kon zetten voor de Olympische ploeg van destijds. Helaas gezondheidsklachten weerhielden hem er van om deze uitnodiging waar te maken. Vanaf 1980 is Gerard coach, secretaris en algemeen bestuurslid (geweest) van Handboogvereniging Landbouwers Eendracht én tevens lid van de Senioren Schuttersvereniging “De Rare Schutters”.
Gerard wordt alom gewaardeerd voor zijn kennis van materialen, techniek, het handboogschieten en alles wat er bij deze sport komt kijken. Kortom de woorden van de burgemeester; “iemand die zich geruime tijd ten bate van de samenleving heeft ingespannen of anderen heeft gestimuleerd.” Een cursus meer bewegen voor ouderen is niet nodig aldus de burgemeester. Een zeer actief mens, die glunderend en zichtbaar trots de versierselen laat opspelden. Toen dachten de aanwezigen in het bijzonder Cees Peijs dat de zaak beklonken was,maar dat was buiten de waard gerekend. Nuijten richtte zich tot Cees Peijs, die door de burgemeester genoemd werd als een altijd vriendelijk glunderende man die, heel vaak op de fiets overal en nergens werd gezien en wellicht steeds van de ene vrijwilligerstaak naar de andere onderweg was. Nooit mopperend en altijd onderweg. Aantal taken en functies bijna niet te noemen en samen te vatten. En dat alles in een geweldige mate van bescheidenheid en op de achtergrond. Wat dan zoal. Tja ga er maar even voor zitten. Vanaf 1974 tot nu (bestuurs) lid en verzorger van financiële administraties van diverse parochies in onze directe omgeving. Onderdeel van werkgroepen rond kerststallen en collectes. Lid van het Gilde sinds 1982 en onderhoudsman van terrein en vele andere hand en spandiensten. Keizer van het Gilde en sinds 17 jaar bestuurslid en later penningmeester van de regionale werkgroep Diaconie. Bestuurder van de vakbeweging FNV, adviseur, hulp
Voor slimme vroege vogels...
GOOD MORNING FLIGHT
Boek via internet!
www.adballon.nl
Gerard Koopman
bij belastingformulieren, adviseur en hulp bij allerlei zaken rond het werknemer zijn en sociaal maatschappelijke vraagstukken. Belastingconsulent en ouderadviseur complementeren de lijst van activiteiten van Cees en wellicht is die dan nog niet volledig. Met gildegroet, vendelgroet en een slotwoord van Hoofdman van Waes kon het hele gezelschap zich per bus weer terug begeven naar het punt van vertrek, het gemeentekantoor. Voldaan over de geslaagde acties en tevreden over de planning en het blij maken
van inwoners van Alphen-Chaam ging het gezelschap uit elkaar om ieder weer de eigen taak op te pakken. Uw correspondent dus eveneens niet vermoedende naar huis om te gaan werken aan een verslag voor het blad Ginneken, zodat Jan Bouwense ook op tijd het krantje zou halen. Wat daarna nog gebeurde zal ongetwijfeld elders in het blad vermeld worden. Laat gezegd zijn dat ik bijzonder vereerd ben met wat mij ten deel is gevallen. Dat ik enorm trots ben op onze Erik voor het starten en vervolgen van de aanvraagprocedure. De steun van dochter Marijke, Eddy Backx als voorzitter vv. Viola, Corrie Janssen als goede vriendin en Arda van Puijenbroek vanuit uitgeverij en drukkerij de Jong. En zeker niet in de laatste plaats Marian mijn echtgenote, die het afgelopen jaar spitsroeden heeft moeten lopen om alles geheim te houden en deze dag tot dé verrassing van mijn leven te maken. Een dag voor velen om nooit te vergeten vol dankbaarheid en trots. Wim Pijnacker
Schietsportvereniging Bernardus opgericht Eigenlijk is het helemaal geen nieuwe vereniging. De Nederlandse leden van de schietsportvereniging Sint Remigius in Baarle-Hertog kregen hun schietvergunning niet verlengd omdat ze geen lid waren van de Koninklijke Nederlandse Schutters Associatie (KNSA). Tot dan toe was de situatie in Baarle steeds gedoogd, maar vanwege wetswijzigingen moesten ze officieel aansluiten bij de KNSA en dat kon alleen als ze lid waren van een Nederlandse vereniging. Na eerst in de regio rondgekeken te hebben bij andere verenigingen, besloten ze een nieuwe vereniging op te richten en gewoon te blijven schieten op hun oude stek in Baarle-Hertog. Donderdag 24 april werd een klein feestje gevierd in het clubhuis van Sint Remigius, vanwege de nieuwe vereniging Bernardus.
schreven; er kwamen statuten en men liet zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel. “Een half jaar zijn we bezig geweest en op 10 april kregen we een briefje dat we officieel werden toegelaten tot de KNSA als schietvereniging. Dat hebben we gevierd in ons clubhuis in Baarle-Hertog. Nu zijn we een officiële club. We hebben kopieën met informatie over de leden naar de politie gestuurd.”
Samen
15 Leden zijn aangesloten bij de KNSA en bij schietvereniging H. Bernardus. Allemaal afkomstig van de club uit Baarle-Hertog en al jaren lid van de schuttersvereniging. Ze blijven samen schieten en deelnemen aan wedstrijden. Eigenlijk is het gewoon een administratieve oplossing. “We blijven gewoon gebruik maken van de schietbaan van Ivo van Loon. Die is bovengronds en tegenwoordig moet het allemaal ondergronds zijn, maar tot 2015, dacht ik, dat er nog toestemming is om de baan te gebruiken. Misschien moeten we straks een andere baan zoeken maar dat zien we dan wel weer.”
Jongste Bij de schietvereniging schiet men in speciale schietjassen.
door Jeanny Wouters De schutters van de schietsportvereniging schieten met karabijnen van ruim een meter lang. Niet automatisch; de geweren moeten steeds met de hand geladen worden, per kogel apart, want ze hebben geen magazijn. Ze schieten met punt .22 kaliber, 5 mm. De schietbaan is 50 meter lang en bevindt zich aan de Molenstraat, vroeger achter zaal Olympia. In Baarle-Hertog zijn acht banen en die zijn langs de zij- en achterkant afgeschermd door betonnen schotten en achteraan de banen dienen extra zandzakken als kogelvangers. Men schiet met lage kwaliteit kogels en dat geeft minder geluid.
Ballotage
De politie controleert regelmatig en gedoogde de aanwezigheid van de Nederlandse leden, totdat zij zelf op de vingers werden getikt van hogerhand. Daarop gingen de Nederlandse leden naar Zundert, maar die vereniging stelde allerlei eisen en verplichtingen
tot deelname aan schietfestijnen waar de leden uit Baarle niet aan wilden voldoen. Rob Wagenaar uit Ulicoten trok er toen op uit om zelf een vereniging op te richten. “Tussentijds waren de schietincidenten in Alphen aan den Rijn en in Noorwegen geweest, dus de eisen die gesteld werden waren heel strikt.” Allerlei uittreksels uit bevolkingsregisters, bewijs van goed gedrag gespecificeerd voor het in bezit hebben van een geweer, moesten worden verzameld van alle leden en daarna moest men verschijnen voor de ballotage commissie van de KNSA. Het bestuur werd doorgelicht en alle clubleden, “op zich voorstelbaar, ze wilden weten wat voor vlees ze in de kuip hadden” zegt Rob. Er moesten nog enkele handboeken geschreven worden. Een veiligheidsreglement met veiligheidsvoorschriften en te volgen stappen bij calamiteiten, een algemeen reglement met algemene wetgeving en clubvoorwaarden en een huishoudelijk reglement. Bij de notaris werd de vereniging inge-
Rob Wagenaar uit Ulicoten is de jongste van de schietvereniging. “Schieten leek me altijd wel leuk. In dienst was ik vroeger heel goed in schieten, ze hebben me nog eens gevraagd of ik scherpschutter wilde worden. Nu is het echt prut. Maar het stond altijd als streepje op mijn verlanglijstje, het is een leuke hobby en na afloop is het altijd erg gezellig in de kantine.” De Nederlandse vereniging heeft een eigen bestuur en dat zijn: Karel Geerts, Ben Verhoeven, Piet Verhoeven (secretaris), Ad van Dun (penningmeester) en Rob Wagenaar (voorzitter). De Nederlandse leden betalen meer contributie omdat zij een bijdrage moeten betalen aan de KNSA. Jeugdleden heeft de schuttersvereniging helaas niet. Onder 16 jaar mogen jeugdleden alleen schieten in het bijzijn van iemand van het bestuur. “Er is weinig belangstelling van jonge leden. Het is meer een sport voor de oudere garde hier” zegt Rob. De vereniging heeft wel vrouwelijke leden. De beste schutter van de vereniging is de voorzitter van St. Remigius, Karel Kusters, die een gemiddelde schiet van 158 punten (het
Sfeerfoto in de kantine van schietvereniging Sint Remigius.
maximum is 160!).
Veiligheid
De schietbanen en schutters worden regelmatig gecontroleerd door de politie. Karabijnen moeten in speciale stalen kasten die aan de muur bevestigd zijn, bewaard worden, ook apart van de munitie. Bij vervoer mag niet zichtbaar zijn dat het om een wapen gaat. Bij het schieten op de baan worden speciale schietjassen gedragen. Gehoorbescherming daar doet men
niet aan. De vereniging neemt deel aan wedstrijden in Nederland en België en ook aan Olympische wedstrijden. Hebt u interesse in de schietvereniging dan kunt u contact opnemen voor Nederland met Rob Wagenaar (voorzitter), Oude Strumptsebaan 5 in Ulicoten (013-5199958) en voor België met Kees Krijnen (secretaris), Kapelstraat 35, Baarle-Hertog, 014-699151.
Nederlandse Hartstichting
Collecte Nederlandse Hartstichting in BaarleNassau-Hertog en Ulicoten In de hartweek van de Nederlandse Hartstichting zijn weer vele collectanten op pad geweest, om te collecteren voor dit goede doel. In de week van 15 tot 21 april is in de gemeente Baarle-Nassau-Hertog en Ulicoten weer de jaarlijkse collecte gehouden voor de Nederlandse Hartstichting. Ondanks het soms minder mooie weer in deze week is er toch weer een prachtig bedrag opgehaald. Voor Baarle-Nassau-Hertog was dit 2.894,12 euro en voor Ulicoten was dit 621,60 euro. Wij bedanken alle inwoners van onze gemeenten, voor hun gulle gaven. We merken dat de meeste mensen weten dat hun gift hard nodig is en dat het geld ook
goed wordt besteed. Hart en vaatziekten komt nog steeds heel veel voor en iedereen weet dat ook. Uiteraard zijn wij nergens zonder onze collectanten, dus vanaf deze plaats, heel hartelijk bedankt collectanten voor jullie spontane medewerking en graag weer tot volgend jaar. Uiteraard kunnen ook wij nog steeds nieuwe collectanten gebruiken, dus als je daar zin in hebt, meld je dan aan bij Henk Wildhagen, tel: 013-5078430 of e-mail: ewildhagen@hetnet.nl ook voor Ulicoten.