2021 Week 49 woensdag 8 december
27e jaargang ANDERHALVE EEUW GELEDEN MET DE HUISARTS OP STAP
CLUBS UIT OOSTERHOUT HALEN € 50.805 OP MET GROTE CLUBACTIE
5
17
De aanhouder wint … Het had eigenlijk ‘vlotjes’ afgewerkt moeten zijn, volgens Jacob Jonker. Voor hem was alles zo klaar als een klontje. Maar het liep even anders. Niet iedereen had evenveel tijd om al diens onderzoek na te pluizen, er waren ook mensen die dachten: Waar maak je je druk om?! En bovendien bleek het juridisch niet mogelijk om iemand zijn gouden erespeld af te pakken, in die mogelijkheid was in de verordening niet voorzien. Maar Jacob hield vol en afgelopen woensdag kreeg hij uit de mond van de burgemeester het verlossende woord: Rob van Roosbroeck wordt uit het register van dragers van die gouden erespeld geschrapt, de speld die hij in 1979 kreeg op basis van zijn geschiedkundig werk.
Niet iedereen in Oosterhout zal nu meteen weten wat daar zo bijzonder aan is, maar de Vlaming Rob van Roosbroeck woonde van 1954 tot zijn dood in 1988 in Oosterhout, terwijl hij in 1944 in België bij verstek ter dood veroordeeld was. Hij was lid van de SS (en misschien wel mede-oprichter van de Vlaamse afdeling van die enge club) en als wethouder
GRATIS ADVIESAFSPRAAK
Bel voor een afspraak T 0162 – 46 66 61
BELISOL BREDA Neerloopweg 20 4814 RS Breda T 076-522 47 67 breda@belisol.nl
van Onderwijs in Antwerpen was hij verantwoordelijk voor de deportatie van een heleboel Joodse kinderen. Niks digitaal “Je moet het in het licht van de veranderende tijden zien”, aldus
Tandprothetische Praktijk Leijsenhoek www.belisol.nl
WWW.MONDZORGBALIENDIJK.NL
burgemeester Buijs. “Kort na de Tweede Wereldoorlog waren de mensen veel te druk met de wederopbouw en waren minder bezig met onderzoek. Bovendien was er minder inzicht. “Er was natuurlijk nog niks digitaal en onderzoek was dus erg moeilijk.
Zuiderhout 19 • Oosterhout • 0162-455306
”
Met de middelen die we nu ter beschikking hebben is dat wel na te gaan en dat heeft griffier Eric Kaarsemaker gedaan. Uit de documenten blijkt ’s mans oorlogsverleden inderdaad overduidelijk en ook al heeft hij daarna belangwekkend geschiedkundig werk verricht, dan nóg zou hij toen met al die wetenschap niet voor die erespeld in aanmerking zijn gekomen.” Het schrappen van de naam uit de lijst kreeg steun van Ronny Naftaniel (voorzitter Centraal Joods Overleg) en journalist Hans Knoop (woordvoerder van het Belgische Forum der Joodse Organisaties). Jacob Jonker was in elk geval een blij mens en al helemaal omdat het gemeentebestuur heeft besloten om een stukje van het Holocaustmonument in Amsterdam te adopteren. “Met name vanwege zeven Joodse mensen die hier geboren zijn en vanwege Ilse Behr, die van hieruit is gedeporteerd”, zei hij.
Van Roosbroeck.
Waar maak je je druk om?!
Jacob Jonker.
JOEHOEOEOE, HARKE ……
evr
Hoge onderscheiding voor Oosterhoutse cavalerist
”
Waarom moet die Prins juist nu doodgaan?
tekenend, inmiddels een veelgevraagd interim-manager. “Ik wisselde van beroeps naar reserve officier en kon zodoende bij het Escorte blijven. Wij zijn allemaal reservisten.” Of er ooit iets gebeurt? “Ja, maar gelukkig zelden. Ooit mocht ik het paard Ulrike van de familie Timmermans uit Oosteind lenen. Dat paard had
nog nooit een stoplicht gezien. En plots moest ik aan de buitenkant van het escorte rijden. Man, mijn pak was door- en doornat van het zweet.” Ook bij uitvaarten van leden van de Koninklijke Familie komt het escorte in actie.
Als commandant tijdens een ceremonie voor gevallenen in Madrid.
Op het geboortekaartje (van 60 naar de KMA, bij de luchtmacht, Tijdens een van zijn ritten achter de Gouden Koets waren vijf tantes uit Limburg, waar hij vandaan komt, naar Den Haag getogen om er niet alleen de Koning te zien, maar zeker ook hun neef, Harke In den Kleef. Want die reed op zijn paard vlak achter de koets als lid van de ere-escorte die Zijne Majesteit altijd begeleidt op weg naar de Troonzaal, waar hij op de derde dinsdag van september de Troonrede uitspreekt. Toen hij langs kwam riepen ze samen ‘joehoeoeoe, Harke’. “Maar je bent gefocust op wat je moet doen, en dat is dus niet zwaaien naar je familie”, lacht hij. “Maar ik denk dat ze aan mijn snor, die ik destijds nog had, konden zien dat ik eigenlijk wel moest maar niet mocht lachen.” jaar geleden) staat (natuurlijk) Henricus In den Kleef. De I met een hoofdletter ja. Zijn roepnaam was Harrie, maar omdat ie als knulletje zo’n leuke krullenbol had noemde iedereen hem Harke en dat is altijd zo gebleven. Dat heb je met die mensen uit Venlo hè … Ontgroening Na zijn VWO wou hij heel graag
maar daarvoor ontbrak het hem aan technische kennis, bekent hij ook zelf. “Ze vonden dat ik een pakket had dat beter paste bij de administratieve troepen, maar daar gaf ik niks om en ik meldde me aan voor de Landmacht. Bleek opeens dat mijn dossier niet op tijd was doorgestuurd, waardoor ik een jaar niks te doen zou hebben. Een sabbatical bestond toen nog niet hè. Ik meldde me als
‘dienstplichtige’, had goeie ogen en werd schutter op een Leopard tank, maar dat vond ik niks. Viavia meldde ik me aan bij de officiersopleiding in Amersfoort voor de Cavalerie en werd er aangenomen. Ik was 18, de anderen allemaal ouder. Als ik èrgens veel van heb geleerd dan is het wel van de ontgroening en opleiding die zij mij daar gaven. Ik kwam aan toen zij hun bivak er net op hadden zitten, dat stak hoor.” Escorte Die ‘vooropleiding’ maakte wel, dat hij uit de 5.500 aanmelders als een van de 150 KMA-kandidaten werd aangenomen. “Daar zat ik voor het eerst op een paard.” Het ere-escorte van de cavalerie werd in 1966 opgericht ter gelegenheid van het huwelijk van Beatrix met Claus. Vanaf 1972 kreeg het escorte een vaste plek
achter de gouden koets in de stoet tijdens Prinsjesdag. “De eerste keer dat ik mee mocht rijden was in 1984. In ons gezelschap zitten enkele topruiters, maar de rest is zo ongeveer als ik. Het gros kan op elk paard rijden hoor, dat zijn ook altijd paarden van particulieren. Die echt goeie ruiters rijden wel aan de buitenkant. De route die we rijden is rond de vier kilometer. We vertrekken bij Duindigt, gaan dan naar de Koninklijke stallen en rijden vervolgens naar het Binnenhof. De koets met de koning en koningin rijdt door naar de Troonzaal, wij wachten tot na de troonrede op het Buitenhof. Een paar dagen daarvoor komen we samen om te repeteren.” Stoplicht In 1991 ging hij uit dienst. “Het bedrijfsleven lonkte, daar word je op inzet beloond”, lacht hij veelbe-
De oorkonde.
Lees verder op pagina 3