2022 Week 5 Donderdag 3 februari
Nr. 5130
116 e jaargang MIJN DIER EN IK: ANNEMARIE LOOPT MET DRIE HONDEN
FANFARE EUTERPE HULDIGT DRIE JUBILARISSEN
KLEINE HUISJES MET EEN POSITIEF MILIEUEN WOONEFFECT
3
9
7
‘WE GAAN ER WEER IETS MOOIS VAN MAKEN’
12-13
WERKEN AAN EEN RIJKE TAALONTWIKKELING
Leerlingen van basisschool Sint Jan maken een podcast Groep 6 van basisschool de Sint Jan is gestart met het maken van een eigen podcast. Met professionele opnameapparatuur zijn opnames gemaakt van gesprekken tussen leerlingen. De leerlingen waren heel nieuwsgierig toen alle apparatuur uit de enorme kist kwam!
Juf Dewy Bosters, leerkracht groep 6 BS Sint Jan.
‘De wereld digitaliseert en mensen worden steeds van afhankelijker van beelden. Door zelf aan de slag te gaan met radio/podcast maken worden leerlingen bewust van de (on)echtheid en maakbaarheid van deze werelden’, aldus juf Dewy Bosters, leerkracht van groep 6 op BS Sint Jan. Door kennis en vaardigheden met elkaar te verbinden, ontwikkelt de digitale geletterdheid. Dewy Bosters: ‘Onze kinderen leren door te doen! Het taalonderwijs wordt door het maken van een podcast betekenisvol. Kinderen maken een eigen podcast en luisteren vervolgens kritisch naar
hetgeen opgenomen is. Een mooi voorbeeld in de klas was dat een leerling in de podcast zei: ´De meester geefde leuke lessen.´Vervolgens luisterden we samen het fragment terug en kwamen zij er zelf achter dat ze ´gaf´ had moeten zeggen.’ Naast het maken van een podcast draagt het luisteren van een podcast bij aan de ontwikkeling van woordenschat en het leren luisteren. Uit onderzoek blijkt dat kinderen na het luisteren van een podcast op zoek gaan naar meer informatie omdat zij nieuwsgierig zijn geworden en
CARWASHDONGEN.NL
vaker afleveringen beluisteren. Ook is aangetoond dat jonge luisteraars eerder iets aannemen van leeftijdsgenoten dan van volwassenen. Hoe mooi is het als kinderen een podcast opnemen voor andere kinderen en dat zij van elkaar kunnen leren? In de toekomst gaan de leerkrachten op de Sint Jan de opname apparatuur vaker inzetten. ‘We laten de kinderen een onderwerp onderzoeken en daar samen een podcast over laten maken. Stel dat groep 7 werkt aan het thema Tweede Wereldoorlog, hoe mooi is het dan als kinderen samen in gesprek gaan over deze verschrikkelijke gebeurtenis? Of dat je de opnames nog eens kan gebruiken als je moet leren voor een toets? De leerlingen en leerkrachten zijn in ieder geval enorm enthousiast
DE SLOF 54, 5107 RJ DONGEN TEL: 0162 321 313
geworden,’ aldus Dewy Bosters. De podcasts worden ingezet om kinderen te verwonderen en nieuwsgierig te maken maar ook om taal- en luisterdoelen te realiseren.
‘BLIJ MET DE KLEINE DINGEN DIE NOG WEL KUNNEN’
Hannes en Adrie van Drongelen zeventig jaar getrouwd! Hannes en Adrie van Drongelen waren op maandag 31 januari zeventig (!) jaar getrouwd. Een mooie mijlpaal. Het paar heeft maandag erg genoten van de aandacht. “Zij zagen er erg tegenop, maar vonden het geweldig,” zegt dochter Janny. Ook zij vindt het een mooie mijlpaal, vooral als je bedenkt dat zij al drie keer afscheid van haar vader heeft genomen, omdat zijn gezondheid zo slecht was. Vanwege de coronamaatregelen was het helaas niet mogelijk om op bezoek te gaan bij Hannes en Adrie. Daarom vertelt dochter Janny over haar ouders. DOOR LIA VAN GOOL Hannes werd geboren in Kaatsheuvel en Adrie in ’s Gravenmoer. Zij hebben elkaar ontmoet op 31 januari, op het Koninginnefeest van de toenmalige koningin Wilhelmina. Hannes werkte sinds zijn trouwen bij kwekerij Van der Dussen in ’s Gravenmoer, ‘een prachtig bedrijf’. Hij reed met zijn vrachtwagen naar klanten in België, Duitsland en Nederland om planten af te leveren. Toen het bedrijf niet meer bestond, heeft Hannes nog jaren als tuinman gewerkt. Adrie werkte, ook na haar trouwen, als huishoudelijke hulp. “Toen wij geboren werden, is zij daar even mee gestopt. La-
ter, toen wij op school zaten, is zij weer begonnen met werken.” Wel bijzonder in een tijd dat vrouwen meestal stopten met werken als zij trouwden. Zwaaien Het jubilerende paar heeft altijd op de Vaartweg in ’s Gravenmoer gewoond. De kinderen zijn geboren op nummer 8, daarna verhuisde het gezin naar een andere woning, eveneens aan de Vaartweg. Daar wonen Adrie en Hannes nog steeds. Zij kregen vier kinderen (3 dochters en 1 zoon), 7 kleinkinderen en 9 achterkleinkinderen. Het tiende achterkleinkind is op komst. In de afgelopen twee
jaar missen haar ouders vooral het bezoek, vertelt Janny. “Wij zijn best wel streng geweest, maar wij vonden wel dat onze ouders niet moesten vereenzamen. Er moet ook nog kwaliteit van leven zijn.” De kinderen kwamen regelmatig bij hun ouders. Klein- en achterkleinkinderen niet. “Zij stonden voor het raam te zwaaien.” Gezondheid De ouders van Janny zijn geestelijk nog gezond. “Mijn vader leest de krant van voor naar achter en hij houdt het nieuws bij. Mijn moeder lijdt aan maculadegeneratie (een oogziekte, waarbij je steeds minder gaat zien). Zij heeft een beeldscherm dat heel erg vergroot. Helaas ziet zij op het moment erg weinig.” Gelukkig kan Adrie in het eigen huis de weg goed vinden. ‘Buiten ziet zij dingen die er niet zijn. Er komt van alles op haar pad dat er niet is en dat maakt haar onrustig.” De lichamelijke gezondheid van beiden is broos. Hannes is, na een aantal operaties, slechter gaan lopen.
Adrie en Hannes van Drongelen, wat een prachtig paar! (foto: Jan Stads, Pix4Profs)
En de oogproblemen van Adrie beperken haar in haar bezigheden. “Gelukkig kunnen zij nog zelfstandig wonen. Een paar jaar geleden hebben wij wel gekeken naar een aangepaste woning, maar zij wilden niet weg uit dit huis.” Daarom werd het huis aangepast. “Het is wel een beetje behelpen, maar mijn ouders zijn nooit verwend geweest van vroeger uit. Dat kun je merken. Zij zijn al blij met kleine dingen.” Rijbewijs Adrie en Hannes vinden het vervelend dat zij zoveel dingen niet zelf meer kunnen en dat zij zaken uit handen moeten geven. “Mijn moeder heeft haar rijbewijs gehaald toen ze 52 jaar was. Zij reed erg goed. Een paar jaar geleden merkten wij dat haar ogen achteruitgingen. Toen mocht zij niet meer rijden.” Janny denkt dat haar vader nog wel zou kunnen rijden, maar hij stapt moeilijk in en uit de auto. Uiteindelijk hebben zij de auto weggedaan. “Dat hebben zij, met een beetje dwang, zelf besloten. Mijn oudste zus rijdt nu in die auto. Mijn vader is daar blij mee.” Christelijk Gereformeerde Kerk Het paar kerkt al hun hele leven bij de Christelijk Gereformeerde Kerk. Adrie is nog steeds lid van de vrouwenvereniging van deze kerk. “Mijn moeder is het oudste lid en het langste lid. Zij wordt nog steeds opgehaald om naar de bijeenkomsten van de vrouwenvereniging te gaan.” Vader was lid van zangkoor Excelsior en hij was bij de brandweer. “Vader en moeder zijn altijd echte dorpsmensen geweest. Zij hebben midden in de gemeente gestaan. Nog steeds krijgen zij (als het kan) veel aanloop, ook vanuit de kerkgemeenschap.” Helaas kunnen de ouders van Janny niet meer naar de kerk. Zij krijgen daarom een USB-stick, zodat zij de dienst op televisie kunnen volgen. “Het heeft wel
even geduurd voordat dat lukte, maar nu kunnen zij de dienst volgen. Daar genieten zij van. Dat is mooi om mee te maken. Ook is het mooi dat zij zoveel steun aan de kerk hebben, heel erg fijn.” Op de ladder en vlizotrap Janny geeft tenslotte een mooi voorbeeld van hoe moeilijk haar ouders het vinden om dingen uit handen te geven. “Als er in de tuin gesnoeid moet worden, maken wij daar afspraken over. Maar dan zien wij onze vader ineens om de ladder staan om te snoeien. En onze moeder wil soms ineens naar zolder. Dat kan alleen met een vlizotrap. Dat laten we dan maar zo.” Moeder Adrie kookt zelfs nog elke dag,
ondanks het slechte zicht. “Dan voelt ze ineens dat haar handen warm worden en dan weet ze dat ze te dichtbij het vuurt zit.” Maar, ondanks dat zij zaken uit handen hebben moeten geven en dat er hun veel mensen ontvallen zijn, zijn zij blij met kleine dingen die zij nog wel kunnen en van alle hulp die zij krijgen. Feestje “Zij zijn ook blij met de aandacht die zij kregen op hun huwelijksdag. Het huis staat vol met bloemen en zij kregen heel veel kaarten.” Zaterdag volgt nog een klein feestje, in ’t Trefpunt in ’s Gravenmoer. “Alleen voor de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.”
plus
Actief DEZE WEEK EXTRA BIJLAGE
EEN HAND OM AAN VAST TE HOUDEN
“Uw uitvaart in vertrouwde handen”
Nicole van der Wou uitvaartverzorgster in Dongen e.o.
T 0162 386 450
www.vanderwouuitvaartzorg.nl | E info@vanderwouuitvaartzorg.nl