W YDARZENIA UEK
Jubileusz 70. urodzin i 45-lecia pracy naukowej Profesor Barbary Podolec
W
dniu 27 czerwca 2013 r. odbyło się uroczyste sympozjum z okazji jubileuszu 70. urodzin i 45-lecia pracy naukowej Profesor Barbary Podolec. Ta wyjątkowa uroczystość zorganizowana przez Katedrę Statystyki UEK zgromadziła licznych gości. Oprócz władz Uczelni, rodziny, współpracowników, przyjaciół i sympatyków z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie w uroczystości wzięli również udział przedstawiciele ośrodków naukowych w Polsce. Część jubileuszową sympozjum otworzył kierownik Katedry Statystyki prof. dr hab. Józef Pociecha. Jako pierwszy głos zabrał Jego Magnificencja rektor prof. UEK dr hab. inż. Andrzej Chochół podkreślając zasługi Pani Profesor na gruncie naukowym i dydaktycznym oraz długoletnią pracę organizacyjną na rzecz Uczelni. W swoim wystąpieniu Pan Rektor w imieniu Senatu, władz rektorskich i całej społeczności Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowskiego złożył życzenia i wręczył Jubilatce księgę jubileuszową z podpisami władz Uczelni, autorów publikacji i współpracowników. Do życzeń dołączyli również obecni na uroczystości prorektorzy – prof. UEK dr hab. Krzysztof Surówka oraz prof. dr hab. Aleksy Pocztowski. Następnie głos zabrał dziekan Wydziału Zarządzania prof. UEK dr hab. Paweł Lula, który wyraził uznanie dla zasług, osiągnięć naukowych i pracy dydaktycznej, której przez wiele lat poświęciła się z wielkim zaangażowaniem Pani Profesor stanowiąc nieoceniony wzór do naśladowania dla młodszej kadry naukowej. W życzeniach wyraził nadzieję na dalszą owocną współpracę zarówno dla dobra Wydziału Zarzadzania, jak i całej Uczelni. Życzenia złożyli również obecni na uroczystości prodziekani – prof. UEK dr hab. Anna Malina, prof. UEK dr hab. Renata Oczkowska i prof. UEK dr hab. Bogusz Mikuła. Sylwetkę naukową Jubilatki zaprezentował prof. UEK dr hab. Paweł Ulman. Przypomniał zgromadzonym gościom, że zainteresowania naukowe Profesor Barbary Podolec wchodzą w zakres szeroko rozumianej statystyki społeczno-ekonomicznej. Koncentrują się one wokół problematyki materialnej sfery warunków życia, rozkładów płac i dochodów, kształtowania się konsumpcji, aktywności ekonomicznej ludności oraz przestrzennego zróżnicowania rozwoju społeczno-ekonomicznego Polski. Podkreślił, że dotyczy to zarówno strony metodologicznej, jak i badań o charakterze empirycznym. Następnie głos zabrała Profesor Barbara Podolec. W swoim przemówieniu wspomniała nie tylko początki swojej kariery naukowej, ale także przypomniała, jak wiele zmieniło się w trakcie lat spędzonych na Uczelni.
Z przemówienia Profesor Barbary Podolec Każdy jubileusz skłania jubilata do zrobienia pewnego podsumowania. Proszę pozwolić mi na krótką chwilę wspomnień i refleksji z tej części mojego życia, która upłynęła tu, przy ulicy Rakowickiej 27. Przede wszystkim chciałabym wspomnieć śp. Profesora Kazimierza Zająca, którego 1-sza rocznica śmierci minęła w maju, a dzięki któremu jestem tu dzisiaj z Państwem. To Profesor Zając zaproponował mi asystenturę, kiedy przedstawiłam Mu napisaną przeze mnie pracę magisterską. W czasie studiów byłam stypendystką Banku Inwestycyjnego w Krakowie i tam miałam pójść do pracy. W taki oto sposób stałam się członkiem zespołu – uchodzącego wówczas za typowo męski – zespołu pracowników Katedry Statystyki!
Katedra Statystyki mieściła się w trzech pokojach (pokoikach) na pierwszym piętrze nieistniejącego już skrzydła budynku głównego (nad klubem Grota). Z małego korytarza wchodziło się do pokoju asystentów, w którym pracowali wówczas Panowie: mgr Bogusław Wąsik, mgr Jan Szeja, mgr Michał Woźniak i mgr Henryk Baranek. Na piąte biurko dla mnie nie było już miejsca, więc przez jakiś czas dzieliliśmy jedno, wspólnie z Heniem. Z pokoju asystentów drzwi prowadziły do pokoju adiunktów. Tam stały trzy biurka, przy których pracowali: dr Jan Steczkowski, dr Czesław Kulig i dr Aleksander Zeliaś (śp. Profesor Zeliaś, późniejszy kierownik naszej Katedry). Ostatni pokój był gabinetem Szefa Katedry, doc. dra hab. Kazimierza Zająca. Powiem jeszcze Państwu, jakim sprzętem obliczeniowym dysponowała Katedra Statystyki. Mieliśmy wówczas: jeden arytmometr automatyczny (można było na nim dodawać, odejmować, mnożyć, a nawet dzielić), jeden arytmometr półautomatyczny (tym różnił się od pierwszego, że np. mnożąc dwie liczby przez siebie, trzeba było przesuwać ręcznie wałek wraz z każdą zmieniającą się cyfrą mnożnika), trzecim urządzeniem liczącym był tzw. kręciołek! Pragnę wyjaśnić, że prowadziliśmy w Katedrze badania statystyczne. (…) Kiedy do doktoratu chciałam zastosować analizę czynnikową, musiałam jeździć do Centrum Obliczeniowego Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W Krakowie takich możliwości nie było. 31