TVM Actueel april 2023

‘De chauffeurs zijn ons visitekaartje’

Harold Hamstra over vervoer bloemen naar Frankrijk

Wim Verdouw: ‘Wens van de klant staat voorop’

Pieter Jan Stadt: ‘Veel in samenspraak met de klant’

Said Arslan: ‘Ik voel de pijn van slachtoffers Turkije’

Turkije en Syrië werden afgelopen februari getroffen door een verwoestende aardbeving met een enorme impact. Said Arslan van C.H. Dekker Transport B.V. richtte de Stichting Vervoer Hulpgoederen Turkije en Syrië op, met als doel om alle hulp beter te stroomlijnen.

FamiliebeDrijF vsDv nog niet uitgegroeiD

VSDV won in 2022 de TVM Award Innovatie. Pieter Jan Stadt, logistiek manager, en Kimm van Stralen, directie-assistent, vertellen over de groei en ontwikkelingen van het ambitieuze familiebedrijf uit Zwaag.

TVM Actueel is een periodieke uitgave van Coöperatie TVM U.A. Een uitgave voor leden van de TVM groep die ieder kwartaal verschijnt.

Hoofdredactie: Gerdy Meerlo | Eindredactie: Mayke de Munnik

Redactie: Michael Nemethy e.a.

Fotografie: Glenn Wassenbergh, Matty van Wijnbergen, Gerlinde

Schrijver e.a. | Vormgeving: Wouter Nijman www.nijman.frl

Redactieadres: TVM verzekeringen | Van Limburg Stirumstraat 250 7901 AW Hoogeveen | postbus 130 | 7900 AC Hoogeveen

+31 (0)528 29 29 99 | communicatiemarketing@tvm.nl

info@tvm.nl | www.tvm.nl | @tvmnl en @tvmalert www.facebook.nl/tvmverzekeringen

De vrienDelijke verhuizers

Familiebedrijf Kattenberg bestaat 120 jaar. In die tijd is veel veranderd, maar is ook veel hetzelfde gebleven. De wensen van de klant staan nog altijd voorop. Een portret van Wim Verdouw en Henk Kattenberg.

Voor al uw verzekeringsvragen kunt u contact opnemen met uw accountteam: +31 (0)528 29 29 99 | info@tvm.nl

Heeft u direct hulp nodig?

Bel dan met TVM assistance: +31 (0)528 29 29 11

Heeft u schade, maar is het niet spoedeisend?

Bel dan met de TVM schademeldingsdienst: +31 (0)528 29 27 00 Via www.mijntvm.nl of www.mobielschademelden.nl kunt u uw schade online melden.

‘onze chauFFeurs zijn als helDen en welDoeners ontvangen’

jaarcijFers 2022

De jaarcijfers van Coöperatie TVM U.A. over 2022 zijn gereed. CFRO Jeroen van Grinsven geeft een toelichting.

VAN DE VOORZITTER

In uw handen heeft u de eerste TVM Actueel van het jaar. Op 19 april troffen we elkaar op de jaarlijkse Ledenvergadering van TVM. Tijdens deze dag keken we terug op 2022, gingen we in op onze jaarcijfers en gingen we tijdens TVM op Woensdag met elkaar in gesprek over de transitie naar een duurzamere toekomst. De energietransitie gaat meer en meer leven in onze sector. Deze transitie moeten we met elkaar aangaan. Daarom was het goed en erg leerzaam om met en van elkaar te leren.

Een week ervoor, op 13 april is het jaarverslag van de Coöperatie TVM U.A. vastgesteld door de Ledenraad. In deze editie van de TVM Actueel gaat Jeroen van Grinsven, CFRO van TVM verzekeringen, dieper in op de jaarcijfers van TVM en blikt hij vooruit op 2023.

‘rijDen zit gewoon in mijn bloeD’ Wilma van de Werken was dit jaar op de buis te zien in 'Meiden die rijden'. Ze is één van de weinige vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs die zich heeft gespecialiseerd in uitzonderlijk vervoer. Een portret.

De passie van...

Toine van Bladel vertelt over het beklimmen van de Alpe d'Huez voor het goede doel.

Turkije en Syrië werden eerder dit jaar getroffen door een verwoestende aardbeving, gevolgd door talloze kleinere bevingen. De impact was en is enorm. Said Arslan van C.H. Dekker Transport B.V. vertelt in een interview over goedbedoelde, maar niet altijd effectieve, inzamelingsacties voor de slachtoffers. Hij richtte de Stichting Vervoer Hulpgoederen Turkije en Syrië op, met als doel om alle hulp beter te stroomlijnen.

tvm 60 jaar

Op 6 december 2022 bestond TVM zestig jaar. Op vrijdag 23 juni wordt dit samen met haar leden gevierd.

De vijF vragen

TVM bestaat zestig jaar. Eduard Schuiling werkt sinds 1979 bij TVM. Hij beantwoordt vijf vragen over toen en nu.

In deze editie kunt u een artikel lezen over transportonderneming VSDV Distributie uit Zwaagdijk. In 2022 won zij de TVM Award Innovatie, omdat het bedrijf de gehele keten samenvoegt om veilig en efficiënt de stad in te gaan door middel van een maximale belastinggraad. Pieter Jan Stadt en Kimm van Straalen vertellen uitgebreid over hun bedrijf en over de gewonnen Award.

Expert aan het woord

De vrachtwagenverzekering van TVM heeft een aantal extra’s die uniek zijn in de verzekeringsmarkt. Erik Meinen, productmanager, geeft een toelichting.

tvm FounDation

Het Vilsthuis in Schoonhoven kreeg een donatie van de TVM foundation. Hiermee kan een elektrische duofiets voor de bewoners worden aangeschaft.

Overname van (delen van) artikelen is toegestaan met schriftelijke toestemming van de redactie en mits de bron wordt vermeld. Overname van foto’s en/of illustraties is niet toegestaan.

Verder kunt u het verhaal lezen van Wim Verdouw en Henk Kattenberg van Mondial Kattenberg Verhuizingen. Het 120 jaar oude familiebedrijf groeide in de loop der jaren uit van een eenmanszaak met paard en wagen tot een multifunctionele logistieke dienstverlener. Onlangs verhuisde Kattenberg zelf naar een nieuwe locatie in Nunspeet.

Ik wens u veel leesplezier!

Michel Verwoest voorzitter

‘De energietransitie gaat meer en meer leven in onze sector’

werk geeft zoveel voldoening’

Breewel Logistiek is al 75 jaar toonaangevend in de distributie van bloemen en planten. En nog altijd is het bedrijf volop in ontwikkeling. Op bezoek bij de firma, die schadepreventie hoog in het vaandel heeft staan. “Chauffeurs zijn ons visitekaartje”, stelt Harold Hamstra, COO Breewel France. “En dat stralen ze uit.”

tekst: Dennis van Bergen

beeld: Matty van Wijnbergen

arold Hamstra (55) heeft net uitgebreid verteld over zijn passie voor bloemen en planten, als hij door zijn bezoek geconfronteerd wordt met de recente Valentijnsdag. “Dat was weer aanpoten voor het bedrijf, ja”, zegt de COO van Breewel France. “Zoals het voorjaar toch altijd een drukke periode is, met onder meer moederdag en grootmoederdag in Frankrijk. Maar, gelukkig: alles is weer goed gegaan. Van snijplanten tot perkgoed; we hebben weer heel veel klanten blij kunnen maken. Heus, dit werk geeft zoveel voldoening.”

Harold is aangeschoven in de directiekamer van de vestiging in Mijdrecht van het familiebedrijf, dat gespecialiseerd is in het in topconditie afleveren van bloemen en planten van Nederland naar met name Frankrijk. De

mensen op kantoor; iedereen is enorm gemotiveerd om elke dag weer het beste uit zichzelf te halen. Dat geeft een trots gevoel.”

Mooi verhaal, dat van Harold. Jarenlang was hij ‘gewoon’ vrachtwagenchauffeur namens Breewel Transport. Week in en week uit trok hij er in die hoedanigheid op uit na zijn indiensttreding in 1989. En het beviel hem ondubbelzinnig, het vrije leven achter het stuur. En toch: latent leefde bij hem altijd het gevoel dat hij meer wilde, dat hij zijn kwaliteiten ook op andere vlakken wilde benutten. Een ambitie waarmee hij niet per se was opgevoed door zijn vader, eveneens vrachtwagenchauffeur. Die adviseerde hem als basisschoolscholier om het havoadvies van de leraren maar terzijde te schuiven. ‘Mavo’, zei senior steevast, ‘is goed genoeg, jongen’.

ontvangst is hartelijk geweest, de koffie warm en de dynamiek van de firma continu voelbaar. “Het er met elkaar de schouders onder zetten is een kenmerk van ons bedrijf”, erkent de in Lemmer woonachtige COO. “Of het nu onze chauffeurs zijn, de planners of de

Achterliggende gedachte: de Mavo was in Lemmer en senior wilde niet dat hij in zijn voetsporen zou treden als chauffeur. Iets dat uiteindelijk dus toch gebeurde. “En met alle plezier, hè”, benadrukt Harold. “De wagens waren in de jaren negentig lang nog niet zo luxe en comfortabel als nu. Desondanks vond ik het fantastisch om steeds weer dat avontuur aan te gaan bij nacht en ontij. Al was het maar omdat de regels destijds veel minder streng waren dan nu. Ik had die tijd voor geen goud willen missen.”

‘Het er met elkaar de schouders onder zetten is een kenmerk van ons bedrijf’

‘Dit

Verandering

Het was een verjaardagsfeestje dat goed beschouwd de aanzet vormde van een verandering in zijn leven. Een chirurg, eveneens van de partij op het feest, vroeg Harold wat hij voor werk deed. En of dat hij het gevoel had of hij daarmee alles uit zijn mogelijkheden had gehaald. Prompt schreef de Fries zich daags later in voor de hbo­opleiding Logistiek en Management, die hij uiteindelijk met succes voltooide. Gevolg: in 1999 veranderde zijn functie van chauffeur in Personeels­ en Kwaliteitsmanager. En in 2017 vervolgens in COO (Chief Operating Officer) van het bedrijf Breewel

France. “Dat was in het begin wel even wennen natuurlijk, ook voor de collega’s die me aanvankelijk nog als chauffeur zagen”, erkent Harold. “Maar ik ben nog steeds blij dat ik het gedaan heb. De overstap van rijden naar organiseren bevalt fantastisch.”

Impliciet belichaamt Harold de opmars van het bedrijf. Waar het bedrijf ten tijde van zijn aantreden als manager zo’n zestig werknemers en veertig wagens telde, is Breewel uitgegroeid tot een onderneming met circa 210 moderne en geconditioneerde vrachtwagencombinaties en meer dan 360 gemotiveerde medewerkers in Nederland, België en Frankrijk. Het

hart van de organisatie is gevestigd in Hazeldonk aan de grens van Nederland en België.

Frankrijk

Van daaruit vertrekken dagelijks ruim tachtig vrachtwagens vol bloemen en planten naar een van de zes eigen depots of rechtstreeks naar de klanten in Frankrijk. “Heel soms verlang ik nog weleens terug naar mijn chauffeurstijd, hoor”, bekent Harold, glimlachend. “Het was hard werken, zeker, dat ervaren de collega’s nu ook elke dag. Alleen: het was wel overzichtelijk. Nu, als verantwoordelijke van ons Franse bedrijf, ben je met tal van zaken bezig. Hoe ga je, zoals de afgelopen jaren, de corona te lijf? Hoe ga je om met de energiekosten die de pan uit rijzen? Wat doe je met wetgeving die in Frankrijk anders is dan je in Nederland gewend bent? En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Je voelt je voortdurend verantwoordelijk, problemen trek je je altijd aan, juist omdat je het goed wilt doen voor alles en iedereen. En dat ervaart ook mijn vrouw, wanneer ik na een lange werkweek even rust heb. Zij zegt geregeld: ‘Je staat ook altijd aan, hè’.”

Toch heeft het plezier altijd de overhand. Harold geniet volop wanneer hij op een dag als vandaag weer talloze chauffeurs koers ziet zetten richting Frankrijk. Wanneer hij zelf incidenteel nog eens ‘op de vrachtwagen’ stapt om bij te springen. Of wanneer hij, zoals geregeld, ‘een bakkie met de jongens drinkt’ in de Franse depots. Hij doelt op de chauffeurs, die in dat land wel even moesten wennen aan de je en jij­cultuur die bij Breewel usance is. “In tegenstelling tot in Frankrijk, waar bedrijfsstructuren traditioneel hiërarchisch van aard zijn, benaderen wij elkaar allemaal op dezelfde manier. En dat was schakelen voor de mensen daar”, vertelt Harold. “Ik durf te zeggen dat ook onze Franse chauffeurs blij zijn bij ons, al zit klagen wel iets meer in de Franse cultuur.”

Schadepreventie

Over die chauffeurs gesproken: Breewel dankt zijn grote succes in schadepreventie voor een groot deel aan het feit dat het bedrijf die chauffeurs zelf opleidt en bewust wijst op de consequenties en risico’s van een schade. Zeker in Frankrijk is dit nodig omdat de Franse chauffeurs zich bezig­

houden met de last mile­distributie. ”We merkten dat de schadefrequentie bij de Franse collega’s aanvankelijk hoger lag dan bij hun Nederlandse vakgenoten”, legt Harold uit. “Je kunt je er, denk ik, ook wel iets bij voorstellen dat bloemen en planten afleveren in de Parijse binnenstad best ingewikkeld kan zijn. Feit is niettemin dat we, dankzij het feit dat we echt zijn gaan sturen op schadepreventie, grote stappen hebben gezet. Daar is de opleiding, bewustwording en begeleiding die we onze chauffeurs aanbieden belangrijk in geweest, maar bijvoorbeeld ook het materieel dat we hen aanreiken om hun vak uit te voeren.” Het enthousiasme staat in zijn ogen wanneer Harold vertelt over de wijze waarop ook de Franse chauffeurs inmiddels een uitstekend uithangbord zijn geworden van Breewel Logistiek. Zelfs in hartje Parijs weten ze hun wagens gedecideerd en doorgaans

schadevrij door de drukte te loodsen. Ze staan klanten uitstekend te woord. En beseffen feilloos hoe ze hun lading dienen te behandelen. Gevolg: blije chauffeurs en tevreden afnemers, die de klant­ en servicegerichtheid van Breewel alom waarderen. “We hameren daar ook heel erg op bij de chauffeurs”, verklaart Harold. “Zo van: ‘Jullie zijn het visitekaartje van ons bedrijf’. En dat visitekaartje zijn ze ook echt, dat stralen ze stuk voor stuk uit. Dat is een groot compliment aan al die mannen en vrouwen achter het stuur.”

Ridder van de weg

De ochtend in Mijdrecht loopt al langzaam richting zijn einde als Harold nog een anekdote deelt die veelzeggend is over de betrokkenheid en loyaliteit binnen het bedrijf. Een tijdje terug was het, vertelt hij, dat een Franse

chauffeur van 62 jaar de oorkonde

‘Ridder van de Weg’ in ontvangst mocht nemen vanwege drie jaar achtereen schadevrij rijden. Pikant detail: de werknemer stond net op het punt om met pensioen te gaan. “Ik hoor het hem

nog zeggen”, blikt Harold terug op de uitreiking van de oorkonde en envelop met inhoud. “’Harold’, zei hij, ‘dit is het eerste diploma dat ik behaald heb in mijn leven’. Geweldig om te zien, die trots. Een bewijs dat mensen gelukkig zijn bij ons.” <

‘Dankzij het sturen ophebbenschadepreventie, we grote stappen gezet’

Harold Hamstra:

“In tegenstelling tot in Frankrijk, waar bedrijfsstructuren traditioneel hiërarchisch van aard zijn, benaderen wij elkaar allemaal op dezelfde manier.”

‘Ik voel de pijn van

De chaos rond de goedbedoelde, maar volgens hem vaak ook wat amateuristische inzamelingsacties voor de slachtoffers van de aardbevingen in Turkije en Syrië, dwong transportondernemer Said Arslan in actie te komen. Hij richtte een stichting op om alle hulp beter te stroomlijnen, een blauwdruk voor toekomstige hulpacties.

tekst: Gerard den Elt

beeld: Glenn Wassenbergh / C.H. Dekker Transport

Hij noemt zichzelf een kind van twee landen. Opgegroeid thuis bij zijn ouders in Arnhem, maar geboren (‘Dat was niet de bedoeling’) in Turkije tijdens een vakantie aldaar. “En ik ben daarna veel op vakantie geweest naar familie daar, drie dagen heen op de achterbank van mijn vaders auto en drie dagen terug. Ik ben een Hollander hoor, maar een deel van mijn hart ligt ook dáár. Dus… het komt eigenlijk allemaal uit emotie voort.”

Said Arslan (38), commercieel directeur en mede­eigenaar van C.H. Dekker Transport BV in Ilpendam, doelt op de rampzalige aardbevingen in Turkije en Syrië. Daarbij kwamen op 6 februari meer dan 50.000 mensen om het leven, raakten meer dan 11.000 gebouwen verwoest en zijn honderdduizenden mensen dakloos geraakt. Het is de dodelijkste ramp in de geschiedenis van Turkije.

“Ik werd die maandagochtend wakker en kreeg een pop­up van de NOS. Op mijn telefoon las ik: ‘Aardbeving in

slachtoffers Turkije’

Turkije: 170 doden’. Best wel pittig, dacht ik. Verder heb ik er geen aandacht aan geschonken, het was een dag met veel meetings en ik moest de hele dag scherp zijn. Maandagavond bleek het allemaal al veel ernstiger, het nieuws kwam langzaam op gang. Pas de volgende ochtend bleek het echt foute boel.”

Stichting Vervoer

Hulpgoederen Turkije en Syrië

Arslan neemt een slok van zijn koffie. Hij zit op zijn praatstoel, vertelt honderduit over de manier waarop hij betrokken is geraakt bij de Stichting Vervoer Hulpgoederen Turkije en Syrië (VHTS). Een stichting zonder politieke of religieuze identiteit, maar geheel onafhankelijk, benadrukt hij. Zijn doel: het betrekken van zo veel mogelijk gelijkgestemde collega’s uit de logistieke wereld. “Er zitten daar mensen in tenten, zonder dekens, in de vrieskou. Daarom roep ik mijn transportcollega’s op: doneer een rit naar Turkije. Of iets anders. Maar dóe iets!”

Hij zag in de dagen na de ramp hoe het aanvankelijk vreselijk misging met alle hulptransporten. De Turkse en Syrische gemeenschap zamelde van alles in, maar het heeft volgens Arslan “weinig zin als je schoenen van maat 44 nodig hebt en er zit een paar van maat 39 in een van die dozen”. Kleding bijvoorbeeld, die hebben ze daar genoeg. “Het was een zooitje die eerste dagen. Begrijp me goed: het gebeurde met de beste bedoelingen. Er zijn heel veel lokale initiatieven geweest van allemaal lieve mensen. Net zoals vele andere Turken is mijn familie naar Nederland gekomen om hier een betere toekomst op te bouwen, maar als je dan zo veel steden in het land van je vader in puin ziet liggen, dan moet je iets ondernemen.”

Daarom ging Arslan vanaf de tweede dag, toen de volle omvang van de ramp duidelijk werd, aan de slag om hulpgoederen met twee trucks

naar het aardbevingsgebied te sturen. Hij kreeg de zegen van zakenpartner Martin Dekker. “Je moet doen wat goed voelt”, zei Dekker.

Lokale initiatieven

Arslan kwam al snel tot de conclusie dat er veel lokale initiatieven waren, maar geen gestructureerde aanpak. Hoe zat het nu met de documentatie? Welke route kan het beste worden gereden?

Wat laden we en wat hebben ze daar nodig? Niemand die het hem kon vertellen.

Na vier dagen kwam hij via LinkedIn in contact met Osman Kaya,

‘Chaos is een giftige cocktail’

een online kennis werkend bij Sjouwenman Transport in Wateringen. En even later belt ook een zekere Harun hem op, van beroep douane­agent. Dan komt alles in een stroomversnel­

PASPOORT

ling en wordt de vraag gesteld of Dekker Transport de maandag daarop twee trailers kan laden bij Action in Zwaagdijk, gedoneerd aan People for People. Probleem: Dekker heeft geen gesloten trailers, maar die kunnen

Naam: C.H. Dekker Transport BV

Vestigingsplaats: Ilpendam

Eigenaars: Martin Dekker en Said Arslan

Specialisatie: bouw- en lengtetransport, ADR, gevaarlijke stoffen en nucleair

worden opgehaald bij ATL in Roosendaal. Ook het NIWO helpt mee en geeft de benodigde ritmachtigingen af.

Twee chauffeurs van Dekker staan te trappelen om de moeilijke rit via Roemenië en Bulgarije uit te voeren. “Onze chauffeurs zijn bikkels. Ze houden van een uitdaging en ze staan altijd achter de directie”, aldus Arslan. Een van de mannen annuleert zijn carnavalsfeest, Arslan zelf laat zijn vakantie eveneens schieten.

Dan komt in het nieuws dat er drugs zijn gevonden in een truck vol hulpgoederen. “Ik werd zo kwaad en tegelijkertijd realiseerde ik me dat het ook niet gek was dat dit kon gebeuren”, vertelt Arslan. “Chaos is een giftige cocktail.”

Betrouwbaar en veilig

Samen met zijn contacten, onder wie advocaten, een notaris, een accountant, Transport en Logistiek Nederland en andere betrokkenen, komt hij tot de slotsom “dat het anders en beter moet, gecoördineerd en veilig. Deze ramp is te groot voor het individu, voor lokaal initiatief of voor een bedrijf. Dit moeten we als BV Nederland oppakken”.

Want, verduidelijkt hij: “Ik heb meer te verliezen dan te winnen. Ik moet zeker weten dat we een betrouwbare en veilige supply chain kunnen opzetten. Daarom is het fantastisch dat we dat binnen een week in onze Stichting VHTS hebben kunnen waarborgen.”

Bij het distributiecentrum van Action in Zwaagdijk worden ijlings broodnodige hulpgoederen als dekens

en slaapzakken opgehaald, maar ook kachels en tenten. Bij de GGD in Rotterdam staan nog eens 1300 bedden klaar. Vervolgens kunnen de twee Dekker­chauffeurs beginnen aan de 3503 kilometer lange rit van Ilpendam naar Kayseri in Turkije, het centrale distributiepunt voor hulpgoederen.

Nevenbedrijven: Vervoer Willaert in Gits (België), Bouwhub Amsterdam voor bouwlogistiek

Wagenpark: circa 50 auto’s met 70 man personeel

“Ze zijn daar als helden en weldoeners ontvangen. Ze mochten nergens voor hun eten en drinken betalen. Er werd thee voor ze gehaald, ze werden ondanks de barre omstandigheden in de watten gelegd. Zo blij waren ze met alle hulp uit Nederland.”

Middenin de operatie wordt Arslan ook nog eens gebeld vanuit Wijk bij Duurstede. Daar hadden leerlingen van een basisschool zo veel goederen ingezameld dat het hele gymlokaal volgepakt stond met dozen. Een stuk of 450. De vervoerder die de spullen zou wegbrengen, zag af van zijn aanbod uit vrees in Turkije te worden getroffen door een nieuwe aardbeving of door naschokken.

Gelukkig hadden de lokale initiatiefnemers alles keurig gesorteerd en paklijsten opgesteld. Een van hen was 18 jaar geleden wegens de liefde naar Nederland gekomen en wilde graag zijn plaatsgenoten in het rampgebied helpen. “Ik wil niet dat ze denken dat ik ze ben vergeten", zegt Harun in het Turks tegen Arslan, sprekend over de ellende in Haruns geboortegrond in de provincie Osmaniye.

Hij belooft het lokale initiatief te ondersteunen, mede omdat de leerlingen van de basisschool zich zo hadden ingezet voor de slachtoffers. Arslan belt als regiobestuurder van TLN een van zijn contacten bij Vonk & Co. Via

‘Onze chauffeurs zijn daar als helden en weldoeners ontvangen’

hem wordt een passende trailer aangeboden en wordt met behulp van het Turkse consulaat goedkeuring verkregen voor het lossen in Adana. De lokale burgemeester uit het dorpje Bahce mag de spullen daar komen ophalen. Inmiddels zijn de 450 dozen gearriveerd in Bahce.

Stroomlijnen

De stichting Vervoer Hulpgoederen Turkije en Syrië gaat alle hulp de komende maanden verder stroomlijnen en coördineren. Arslan heeft inmiddels de mensen aan boord die hem daarbij gaan helpen. Er is een plan van aanpak. “We moeten voorkomen dat nog eens dubieuze zendingen met contrabande naar Turkije worden gedaan.”

Een van zijn trouwe klanten, TMA Logistics, schonk spontaan een bedrag van 10.000 euro, voldoende voor een rit naar Turkije vice versa. Arslan hoopt op meer van zulke gebaren. “Want de gevolgen van de ramp zullen nog jaren voortduren en hulp blijft nodig. Kijk, ik zit hier, maar ik kan de pijn van de slachtoffers in Turkije voelen.” <

SANCTIEREGELS

Syward Couperus, manager Compliance bij TVM verzekeringen, geeft aan dat je ook bij deze hartverwarmende initiatieven voor humanitaire hulp voor de getroffen regio’s in Turkije en Syrië rekening moet houden met geldende sanctieregels.

Deze sanctieregels mogen niet worden omzeild via bijvoorbeeld andere landen. De EU-sancties zijn in 2011 opgelegd aan Syrië. Deze EU-sancties zijn gericht tegen het regime van Assad en zijn aanhangers, en tegen economische sectoren die het regime van inkomsten voorzien.

Couperus: “Een breed scala aan humanitaire activiteiten valt buiten de sancties, zodat humanitaire hulp in heel het land door kan gaan.” Zo verbiedt de sanctieregeling niet de export van voedsel, medicijnen en medische apparatuur uit de Europese Unie

naar Syrië. Ook is deze niet gericht tegen de gezondheidszorg in Syrië.

Gezien de ernst van de humanitaire crisis in Syrië, verergerd door de aardbeving, heeft de Europese Unie op 23 februari van dit jaar besloten een aanvullende humanitaire uitzondering in te voeren om de snelle verlening van humanitaire hulp te faciliteren. Deze uitzondering geldt voor zes maanden. Humanitaire organisaties hoeven niet langer voorafgaand toestemming te vragen van EU-lidstaten als ze voor humanitaire doeleinden geld willen over maken of goederen en diensten willen verlenen aan personen en entiteiten of de sanctielijst.

Syward Couperus: “Het is belangrijk dat onze leden op de hoogte zijn van de mogelijkheden die er zijn om humanitaire hulp te verlenen zonder dat EU-sanctie worden overtreden. De versoepeling vanuit de Europese Unie helpt hier alleen maar bij.”

Said Arslan:

“We moeten voorkomen dat nog eens dubieuze zendingen met contrabande naar Turkije worden gedaan.”

Finalisten NK Veiligste Chauffeur naar Volvo Trucks in Göteborg

De twintig finalisten van het NK Veiligste Chauffeur 2022 vielen allemaal in de prijzen. Volvo Trucks Nederland organiseerde voor de finalisten een tweedaagse reis naar Göteburg, Zweden. De beroepschauffeurs wachtte een dag die in het teken stond van Volvo Trucks: hoe wordt een vrachtwagen gemaakt? Hoe rijdt zo’n vrachtwagen? En hoe ging het er vroeger aan toe bij Volvo Trucks? De dag startte bij de Volvo Truck-fabriek.

Hier werden de finalisten rondgereden en kregen ze het volledige assemblageproces te zien. Daarna kregen de chauffeurs de kans om op een afgesloten circuit te rijden in een zelf uit te kiezen Volvo-vrachtwagen. Van vele elektrische varianten tot een vrachtwagen volgeladen met natte boomstammen: voor ieder was er wat wils. De dag werd afgesloten met een bezoek aan het Volvo Museum, waar de finalisten alles te weten kwamen over Volvo.

beeld: Lars Ardarve

TVM sluit financieel jaar 2022 af

Een prima jaar voor de klanten van TVM, een lagere schadefrequentie op de weg, een behoorlijk pijnlijk beleggingsverlies van bijna 90 miljoen euro, een torenhoge inflatie, een stijgende rente en desondanks een solvabiliteit die de kracht en weerstand van TVM als coöperatie toont. Jeroen van Grinsven, CFRO, geeft een toelichting op het afgelopen financiële jaar.

tekst: Gerard den Elt

beeld: Matty van Wijnbergen

Vooral externe factoren zoals de oplopende rente en de verliezen op de beurs speelden TVM parten. Maar wie de beleggingsportefeuille over een periode van vijf jaar bekijkt, stelt Van Grinsven, ziet nog steeds een klein plusje. Beleggingen zullen zich naar zijn verwachting op de langere termijn herstellen. Operationeel draaide TVM in 2022 goed met een gunstige combined ratio van 97,8% en een solvabiliteit van 238%.

Laten we met de beleggingsresultaten beginnen. Het jaar 2022 liet behoorlijke verliezen zien. Wat was de oorzaak?

Jeroen van Grinsven: “Het resultaat van de ontwikkelingen in het beursklimaat was kommer en kwel en de oorzaken daarbinnen zijn eigenlijk tweeledig.

Zowel de aandelen als de obligaties gingen onderuit, de laatste als gevolg van

inflatie in te perken. Tegelijkertijd kelderden de aandelen enorm in waarde door de oorlog in Oekraïne en de hoge olie­ en gasprijzen. De resultaten van bedrijven kwamen onder druk te staan. Dat heeft zijn weerslag gehad op de aandelenmarkt. Er zit momenteel nog steeds veel onzekerheid in de markt door de hoog blijvende inflatie, het verloop van de oorlog én de daaruit voortvloeiende vrees voor een recessie. In november leek het iets beter te gaan, maar aan het einde van het jaar zag je die onzekerheid juist weer toenemen. Er hoeft maar een beetje negatief nieuws te verschijnen en de boel wordt volatiel en de beurs klapt in elkaar.”

Wat betekent dat precies voor de beleggingsportefeuille van TVM?

“Dat we in 2022 te maken hebben gehad met een koersdaling van ruim 12% ten opzichte van het jaar daarvoor. Dit betekent een beleggingsverlies van bijna 90 miljoen euro. Je probeert de portefeuille uiteraard zo goed mogelijk te managen en op ontwikkelingen in te spelen, maar de ontwikkelingen in het beursklimaat in 2022 waren te groot en grillig om deze op korte termijn op te kunnen vangen.”

te geven. We hebben gekeken of we de looptijd van obligatieleningen konden verkorten om toch wat minder rentegevoelig te zijn. En we hebben ons qua aandelen wat minder op Europa gericht en wat meer op de Verenigde Staten, omdat Europa toch meer wordt getroffen door de energiecrisis dan de VS. Dus je probeert daar wel op te anticiperen. Maar we zijn geen speculanten. We houden de lange termijn in het oog.”

Wat zegt het verlies in verhouding tot de lange termijn?

“De ervaring leert dat de plussen en minnen over de jaren heen grotendeels tegen elkaar kunnen worden weggestreept. In een staatje over de laatste vijf jaar van onze beleggingsbeheerder Goldman Sachs Asset Management (voormalig NN Investment Partners) zie je dat er nog steeds een kleine stijging is qua vermogen, hoewel we nu waarschijnlijk op een minpunt zitten. Als we vijf jaar terugkijken en dat als startpunt nemen, dan zien we eind 2022 nog steeds een kleine waardestijging in de portefeuille. De historie en de ervaring leert dat het niveau zich in de loop der tijd herstelt. Echter, die zekerheid heb je nooit.”

Wat zijn de vooruitzichten voor 2023?

de rentestijgingen. Wat je gebruikelijk ziet is dat wanneer aandelen een tik krijgen de obligaties hun waarde behouden. Nu merkten we dat in tegenstelling tot eerdere crises ook de obligaties minder waard werden door de renteverhogingen die zijn doorgevoerd om de

Was tussentijds ingrijpen dan helemaal niet mogelijk?

“Nee. Natuurlijk probeer je er wel zoveel mogelijk op voor te sorteren. We hebben flink wat bijeenkomsten van de beleggingscommissie gehad. We hebben geprobeerd kort op de bal te zitten, waarbij we wat nuances probeerden aan

“De onzekerheid blijft in de markt zitten. Het begin van het nieuwe jaar zag er niet slecht uit. De grote vraag is: komt er nog een recessie en komen er nog meer renteverhogingen? Als er nog een renteverhoging komt, worden de obligaties nog minder waard. Komt er een recessie, dan gaan de aan­ >

‘We moeten nu investeren om op de lange concurrerendtermijn te blijven’

delen nog een keer onderuit. Hopelijk hebben we de bodem bereikt.”

Wat zijn de gevolgen voor de solvabiliteit van TVM?

“De solvabiliteit is nog steeds uitstekend, dit komt onder andere doordat de voorzieningen door de opgelopen rente ook zijn gedaald. De solvabiliteit valt niet buiten de bandbreedtes die voor een verzekeraar gelden. De vraag is ook of we daarop zouden moeten sturen. Want het zijn niet de operationele activiteiten van het bedrijf die dit veroorzaken, maar met name de financiële resultaten op de beurs. Moet je dan je bedrijf anders gaan aansturen omdat de beursresultaten tegenvallen?

Natuurlijk probeer je efficiënter te werken en iets meer resultaat vanuit de verzekeringshoek te genereren. Maar het is niet zo dat wij maatregelen moeten nemen om vanuit verzekeringstechnisch opzicht onze solvabiliteit te verbeteren. Als coöperatie hebben we een SCR van 238% en dat is uitstekend.”

Hoe is het jaar 2022 operationeel verlopen?

“We kunnen spreken van een goed jaar,

zeker als we de hoge inflatie in ogenschouw nemen. Want inflatie werkt ook door in de schadelast, die door de gestegen kosten is toegenomen en ervoor heeft gezorgd dat de voorziening is verhoogd. Met onze combined ratio, de uitgaven aan kosten en schades gedeeld door de premie­inkomsten, zitten we op 97,8%. Daarmee zitten we op een operationeel resultaat van 2,6 miljoen euro op een omzet van 370 miljoen euro en dat is gegeven de omstandigheden hartstikke mooi.”

“We streven naar een combined ratio van 98%. Maar als je ziet waarmee we dit jaar te maken hebben gehad, zoals de inflatie en de extra inflatiedotatie, de extra uitkering aan de medewerkers en de extra kosten voor informatiebeveiliging, dan zouden we daar iets onder zitten. Dit komt met name door de lagere schadefrequentie.”

TVM is haar medewerkers financieel tegemoetgekomen in de gestegen kosten van levensonderhoud?

“We hebben iedere medewerker 1.250 euro bruto uitgekeerd, als steuntje in de rug in een periode van flinke inflatie. Wij hadden vanuit de cao een

loonindexatie van 2,75%. Als je dan ziet dat de prijzen ruim 10% omhoog zijn gegaan, dan zit daarin een fors gat. Vandaar de compensatie.”

Hoeveel is het personeelsbestand gegroeid?

“We zijn in 2022 gegroeid van 549 naar 567 fte’s, een groei van 3,3%. De groei is tweeledig: de interne beheersing moet beter op orde, dus daarin zijn we aan het investeren. Daarnaast hebben we ook operationeel meer mensen nodig. We zijn bezig met een aangescherpte strategie en een aantal grote projecten en daarvoor zijn mensen nodig. We worden nu nog te weinig ondersteund bij onze werkzaamheden vanuit techniek. Maar als die verandering er eenmaal is en we hebben straks een nieuw verzekeringstechnisch en financieel landschap, dan spelen we een aantal handjes vrij voor andere zaken.”

De economische bedrijvigheid was na de coronaperiode weer bijna als vanouds. Wat heeft dat voor gevolgen voor de schades in 2022?

“De kosten van afwikkeling van de schades zijn door de inflatie per geval

wel toegenomen, maar de frequentie van de schades gelukkig niet. Die was iets lager dan we hadden verwacht. De schaderatio bedraagt 78,2%. We zien de verkeersdrukte gelukkig niet helemaal terug in de schadecijfers. De frequentie van schades is blijven liggen op het niveau van 2021. Maar vergeet niet dat we begin 2022 nog in een lockdown zaten. Desondanks zie je dat de schades ook in de tweede helft van 2022 wat lager bleven dan verwacht. De schadecijfers zijn er mede oorzaak van dat we een positieve combined ratio hebben.”

De premies in het wegvervoer zijn verhoogd met 5,9%, terwijl het inflatiecijfer over 2022 hoger ligt. Waarom?

“De inflatie is slechts voor een deel doorberekend. We schatten in dat de schadefrequentie laag blijft. Mocht die frequentie teruggaan naar de niveaus van vóór corona, dan rekenen we te weinig premie, maar we gaan ervan uit dat we in 2023 een combined ratio van 98% zullen halen. Daarbij wel opgemerkt dat we de investeringen die we momenteel doen in de vernieuwing van ons IT­landschap uit het vermogen betalen.”

TVM Belgium groeide de afgelopen jaren gestaag. Hoe is dat in 2022 gegaan, evenals bijvoorbeeld in Duitsland?

“België is door de grens van 100 miljoen euro aan premie­inkomsten heengegaan. Bijna een derde van onze premie­inkomsten komt daarvandaan. In 2021 groeiden we daar 12%, in 2022 nog eens 10%. Het is een kwalitatief hoogwaardige portefeuille die op zichzelf goed rendeert, maar ik denk dat daar nog verbetering inzit. In Nederland dragen de leden van onze coöperatie gezamenlijk de risico’s. Maar in België hebben we geen leden, maar klanten. Daarom moet daar een goede, gezonde winst uit komen in relatie tot de risico’s. In Duitsland streven we naar een stabiel rendement, in plaats van naar groei. Daardoor zijn we voor 2023 helaas wat premie kwijtgeraakt. Maar we gaan geen premiekortingen geven die ten koste gaan van onze rendementsdoelstellingen.”

Hoe was de situatie in de scheepvaart, waar de bedrijvigheid eveneens enorm is geweest?

“Je ziet dat het TVM daar met name door een aantal grote schades minder goed is gegaan. De schade­omvang neemt steeds verder toe. De druk op de premies is daardoor groot. In het wegtransport hanteren we een premieverhoging voor 2023 van 5,9%, op het water is het een plus van 9,5%. Dat moet gewoon, ook voor het rendement. De combined ratio daar ligt boven de 100%, dus dat is niet rendabel. Wat betreft ontwikkeling kunnen we ook vanuit techniek kijken of we schade kunnen voorkomen. Gezien de ontwikkeling van ADAS (Advanced Driver Assistance System)­systemen in auto’s zou het toch ook technisch mogelijk moeten zijn om een stuurhutschade te voorkomen. Als dat lukt met een park distance control en adaptive cruise control in auto’s, dan moet dat voor het hoogste punt van een schip toch ook kunnen lukken met een sensor die uitlijnt op een brug?”

Hoe is het jaar voor de klanten van TVM verlopen?

“Ik moet oppassen dat ik nu niet ga generaliseren, maar de signalen die wij terugkrijgen is dat 2022 één van de beste jaren ooit is geweest in de sector.

Er komt ook steeds meer balans in de relatie tussen de opdrachtgever en de vervoerder. Daarin is veel meer gelijkwaardigheid ontstaan, mede door een tekort aan logistieke capaciteit, zowel in de binnenvaart als in het wegtransport. Vervoerders kunnen nu echt eens over prijzen onderhandelen, zonder dat er grote druk op staat. Datzelfde gold in 2022 ook voor de binnenvaart, mede door de lage waterstanden en het gebrek aan laadcapaciteit. Dus het was in ieder geval een goed jaar met goede rendementen voor onze klanten.”

En hoe kijk je zelf terug op je eerste jaar als CFRO van TVM?

“TVM is een warm bedrijf, waarin ik eigenlijk vanaf dag één ben ondergedompeld en waarin ik me meteen thuis heb gevoeld. Na een maand had ik het idee hier al jaren rond te lopen. Maar aan de andere kant: er moet nog heel veel gebeuren. We pakken veel zaken nu structureel op. Dat betekent dat ik flink aan het schipperen ben met de tijd die ik aan dingen kan besteden. Desondanks denk ik dat we ook heel trots mogen zijn op alles wat we gerealiseerd hebben de afgelopen jaren en op de manier waarop we samen ons bedrijfsfundament aan het herinrichten zijn.” <

Wilt u het jaarverslag van Coöperatie TVM U.A. lezen?

Ga dan naar www.tvm.nl/ over-tvm/jaarverslagen/2022

‘Als hebbencoöperatie we een SCR van 238% en dat is uitstekend’

De vrachtwagenverzekering van TVM

Schade is altijd vervelend. Het kost de klant geld, zorgt voor administratieve rompslomp en het kan gepaard gaan met persoonlijk leed. Het voorkomen van schade staat bij TVM voorop. Wanneer er onverhoopt toch iets gebeurt, dan moet de klant terug kunnen vallen op een goede verzekering. De vrachtwagenverzekering van TVM heeft een aantal extra’s die uniek zijn in de verzekeringsmarkt. Wat zijn nou eigenlijk deze extra’s? Erik Meinen, productmanager bij TVM, geeft een toelichting.

Hulp bij ziekte van de chauffeur

WOORD

“Bij een ongeval mag de klant uiteraard alle noodzakelijke hulp verwachten, zowel in binnen­ als buitenland. In het buitenland verlenen wij ook hulp bij ziekte van de chauffeur. Hierbij kan gedacht worden aan een vergoeding voor de verblijfskosten of voor de terugreis naar huis,” zegt Meinen. Ook als de chauffeur bijstand van iemand nodig heeft, dekt de verzekering deze kosten. “Bij acute noodsituaties in de privésfeer van de chauffeur, kent deze verzekering een regeling voor terugkeer of zorgt voor een vervangende chauffeur.”

Vergoeding voor brandstofverlies

Meinen: “Gezien de huidige hoge kosten is het goed om te weten dat TVM de brandstof ook tot het voertuig rekent. Bij verlies van brandstof door een verzekerde gebeurtenis vergoedt TVM zelfs altijd minimaal 50 procent van de inhoud van de volledige tank.” Ook wanneer verkeerd wordt getankt, dan valt de gevolgschade onder de cascodekking van de vrachtwagenverzekering.

Vervangende vrachtwagen

Het komt regelmatig voor dat bij een ongeval alleen de vrachtwagen beschadigd raakt. De aanhanger of oplegger kunnen vaak zo weer de weg op. In plaats van vervoer terug naar Nederland van de oplegger of aanhanger, vergoedt TVM in zo’n geval de kosten van een vervangende vrachtwagen. Zonder eigen risico. Meinen: “Zo kan de lading toch op tijd naar de plaats van bestemming worden gebracht. Wel zo fijn voor onze klant en zijn opdrachtgever.”

Maximaal één eigen risico bij schade aan meerdere voertuigen

Een andere extra die de vrachtwagenverzekering biedt is dat verzekerden maximaal één keer eigen risico betalen bij schade aan meerdere voertuigen. “Een voorbeeld hiervan is dat bij een brand of een flinke hagelbui er vrij snel meerdere voertuigen beschadigd kunnen raken. In zo’n geval rekent TVM niet voor elke vrachtwagen een eigen risico, maar slechts één keer.

Wilt u meer weten over de vrachtwagenverzekering van TVM? Op www.tvm.nl/ verzekeringen/vrachtwagenverzekering leest u hierover meer.

Wanneer de vrachtwagen voor de boekwaarde verzekerd is en de dagwaarde van de auto hoger is, dan betaalt TVM toch de hogere dagwaarde. “Verder zien wij dat schade aan een ander eigen voertuig vaak gebeurt op het terrein van de transportonderneming. Veel verzekeraars vergoeden die schade niet. De vrachtwagenverzekering van TVM vergoedt dit wel,” zegt Meinen.

Tot slot merkt Meinen op dat onbekendheid van de verzekering ertoe kan leiden dat een schade niet wordt gemeld. “U krijgt dan niet waar u recht op heeft. Zorg dus dat u weet waarvoor u verzekerd bent!”

‘Zorg dat u weet waarvoor u verzekerd bent!’

Kansen en uitdagingen van elektrificering

De elektrificering van het Nederlandse wagenpark is in volle gang en al niet meer weg te denken uit het huidige straatbeeld. Niet alleen personenauto’s, maar ook steeds meer bedrijfswagens zowel klein als ook groot rijden hun routes over Nederlands wegen.

Dit brengt een hoop nieuwe kansen, maar ook uitdagingen met zich mee. Denk alleen al aan de infrastructuur die moet worden aangepast om oplaadmogelijkheden te kunnen creëren.

Automatische versnellingen, een handrem of deuren die alleen werken als er stroom is: dat zorgt voor de nodige uitdagingen. Wat als deze stroom er niet meer is? Hoe krijg je dan de deur van een voertuig open? Of hoe krijg je het voertuig aan het rollen zodat we deze kunnen meenemen om naar een dealer te brengen voor reparatie? Naast genoemde voorbeelden zijn er nog legio andere voorbeelden waar onze mensen nu dagelijks mee geconfronteerd worden.

Ieder elektrisch voertuig is vanzelfsprekend voorzien van een of meerdere accu’s. Bij schade of problemen hieraan, komen er weer hele andere uitdagingen bij. Staat de stroom er nog op en hoe kunnen we die uitschakelen? Zit er verhitting in een of meerdere accupakketten? Heeft dit wellicht tot gevolg dat deze langdurig gekoeld moeten worden? Is inzet van een dompelcontainer (container waar een complete personenauto in gekoeld kan worden) noodzakelijk?

Als berger komen we ook bij Van Eijck voor uitdagingen te staan. Veel kennis wordt nu pas opgedaan door dingen die we in ons dagelijkse werk tegenkomen. Deze zaken staan niet in handleidingen van voertuigen en zijn ons simpelweg gezegd soms nog niet bekend. Voorheen kon je met een spreekwoordelijke klap met een hamer en een stee met een schroevendraaier een auto wel weer aan de praat krijgen. Nu is er geavanceerde apparatuur nodig om alleen nog maar een simpele diagnose te kunnen stellen. De tijden zijn dus veranderd.

Deze nieuwe tijden vragen om een vernieuwde aanpak. Om onze werknemers voorbereid en veilig te kunnen laten werken in deze nieuwe situaties hebben we ervoor gekozen om al onze werknemers een cursus aan te bieden. Deze is volledig gericht op het werken met én aan elektrische voertuigen, leert de werknemer met ‘tips & tricks’ en enkele basis-tools zaken te herkennen, zodat de beste keus gemaakt kan worden om het probleem op te lossen of zo goed mogelijk aan te vliegen. Zo staan we ook in deze tijden voor onze klanten klaar.

Paul van der Burgt is manager bij Van Eijck Mobility B.V.

‘Nieuwe tijden vragen om een vernieuwde aanpak ’

Wilma van de Werken: “In schoolvakanties is het helemaal een feest want dan rijdt mijn dochter Myrthe vaak mee. Mijn dochter, mijn ouders, mijn Scania en mijn paarden zijn het belangrijkste in mijn leven.”

‘Rijden zit gewoon in mijn bloed’

aar blauwzwarte nagellak kleurt vandaag perfect bij de inrichting van haar cabine. In de gezellig ingerichte ‘huiskamer’ van Wilma van de Werken voeren zwarte en kobaltblauwe lederen bekleding de boventoon. Pronkstuk van de Scania­cabine is de slaapruimte waarbij de kobaltblauw lederen bekleding tot aan het plafond is afgewerkt. In één oogopslag is te zien dat Wilma van de Werken superzuinig is op haar ‘huisje’, zoals ze haar cabine zelf noemt waarin ze door heel Europa rijdt. Iedereen mag haar truckcabine van binnen bewonderen, onder één voorwaarde: de schoenen gaan uit. Haar eigen roze laarsjes met stalen neuzen (“speciaal voor mij gemaakte veiligheidsschoenen”) staan keurig op de instap als Van de Werken achter het stuur zit. Zoals menig vrachtwagenchauffeur betaamt, rijdt ook de 47­jarige chauffeuse altijd op haar sokken.

Wilma van de Werken is één van de weinige vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs die zich heeft gespecialiseerd in uitzonderlijk vervoer.

“Hoe gekker de vracht, hoe spannender”, zegt de vrouw bij wie chauffeursbloed door de aderen stroomt.

tekst: Natasja Weber beeld: Gerlinde Schrijver

Wilma van de Werken uit het Gelderse Zuilichem is een opvallende verschijning in de transportwereld. Niet alleen haar truck ziet er altijd van binnen en buiten spic en span uit, ook vindt ze het zelf belangrijk om er goed ver­

zorgd uit te zien. “Ik ben wie ik ben en ik zal mezelf nooit anders voordoen. Ik houd van make­up, strakke broeken en nagellak. Ik heb er zelf voor gekozen om in een mannenwereld te werken en ja ik krijg weleens dingen naar mijn hoofd geslingerd. Óf mensen vinden het geweldig om een vrouwelijke vrachtwagenchauffeur te zien die een staalkonvooi van 20 meter vervoert, of ik krijg vervelende opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. Eerlijk gezegd hoor ik het al niet meer. Bij mij gaat het ’t ene oor in en het andere uit. En soms gooi ik er zelf een opmerking achteraan”, zegt de chauffeur die het hart op de tong heeft.

Uitzonderlijk vervoer

Van de Werken is in Nederland één van de weinige vrouwelijke chauffeurs die zich heeft gespecialiseerd in uitzonderlijk vervoer. Voor het vervoer van dertig meter lange constructies zoals bruggen, kisten en staal draait ze haar hand niet om. “Hoe hoger, hoe breder, hoe gekker, hoe beter”, zegt Van de Werken lachend. “Als ik een paar dagen achter elkaar normaal transport moet vervoeren vraag ik aan de planner wanneer er weer iets spannenders komt. Ik vind het mooi om bijzondere ladingen te vervoeren, het is veel uitdagender rijden. Je moet toch over bepaalde stuurmanskunsten beschikken om bochten te maken en de rotonde op de juiste wijze te nemen.”

Van de Werken zegt geen andere vrouwelijke chauffeurs te kennen die zich gespecialiseerd hebben in exceptioneel transport. “Ik ben nog nooit een vrouw tegengekomen met een ‘convoi

exceptionel’. Het is zwaarder werk dan het gewone vervoer. Niet alleen achter het stuur is het met een 30 meter lange lading anders rijden dan met een gewone 13,60 trailer, maar je moet ook met zware kettingen sjouwen om alles goed vast te zetten.”

Tv-avontuur

Dat was ook te zien in het tv­programma ‘Meiden die Rijden’ dat begin dit jaar op de buis te zien was met Wilma van de Werken als één van de deelnemers. Een camerateam volgde haar van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Zo was goed te zien wat er allemaal bij komt kijken voordat Van de Werken haar blauwzwarte Scania V8 met 650 pk uiteindelijk de weg op kon. Punctueel als ze is, wil ze altijd zelf de lading vastleggen én controleren. “Het is heel aardig als mensen aanbieden mij te willen helpen, maar ik doe alles het liefst alleen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn vracht en daarom wil ik alles zelf doen.”

Wanneer Van de Werken uren later met haar transport arriveert op een bouwlocatie hijst ze zich in een oranje overall, trekt haar roze laarsjes met veiligheidsneuzen aan en maakt behendig de kettingen los voordat er gelost kan worden. “Het liefst had ik een roze overall aangetrokken, dat is meer mijn kleur”, lacht Van de Werken in de camera. “Maar dat mag helaas niet vanwege veiligheidsvoorschriften.” Terwijl ze druk in de weer is met het lossen van een damwand klinkt de voice­over van het tv­programma: “En zo is Wilma het stralende middelpunt op elke grauwe bouwlocatie.”

‘Hoe hoger, hoe breder, hoe gekker, hoe beter’

Terugblikkend op haar televisieavontuur zegt Van de Werken dat ze graag mee wilde doen op voorwaarde dat ze wel serieus genomen wilde worden. “Ik wilde niet anders neergezet worden dan wie ik ben. Gelukkig is dat ook niet gebeurd. Ik ben altijd mezelf, ik ben trots op wie ik ben en wat ik doe. Mijn beroep is een heel belangrijk deel van mijn leven en dat wilde ik graag laten zien.”

Vader

De liefde voor vrachtwagens zat er al jong in bij Wilma van de Werken. In haar geboorteplaats Zuilichem in de Bommelerwaard runde haar vader een groothandel in groente, fruit, uien en aardappelen. Dit transport vervoerde hij – in zijn Scania – naar afnemers in met name Rotterdam.

“Ik wist al als klein kind dat ik later ook op de vrachtwagen wilde rijden, sterker nog: ik wilde een eigen vrachtauto hebben. En dat kon natuurlijk alleen een Scania zijn. Maar mijn ouders vonden dat ik eerst een diploma moest halen. Ik kon redelijk goed leren heb netjes de HEAO afgerond met als studierichting assurantiën.”

Een toekomst op een verzekeringskantoor had Van de Werken niet voor ogen. “Ik had mijn ouders beloofd dat ik mijn opleiding zou afmaken maar toen ik eenmaal klaar was heb ik meteen een Scania gekocht en ben ik voor mezelf begonnen.”

Van de Werken koos voor een bestaan als internationaal vrachtwagenchauffeur en reed in haar eerste jaren vooral stukgoed naar Oostenrijk. In de jaren die volgden, heeft ze alles vervoerd wat

je maar kunt bedenken, zoals zware ladingen voor kippertransport. Ze ontpopte zich als ondernemer door een Belgisch transportbedrijf over te nemen. Later begon Van de Werken een Slowaakse firma die op het hoogtepunt 15 vrachtwagens in heel Europa had rijden. Zelf bleef ze ook altijd actief als chauffeur. Door uiteenlopende omstandigheden besloot Van de Werken op een gegeven moment de boel te verkopen. “Ik was er eerlijk gezegd klaar mee en riep toen heel hard dat ik nooit meer op de vrachtwagen ging zitten.”

Grote liefde

Dat hield Wilma van de Werken een paar jaar vol. Ze richtte zich op de opvoeding van haar dochter Myrthe (inmiddels 11 jaar) en ze begon op het terrein van haar ouderlijk huis in Zuilichem een handelen dressuurstal met twintig paarden. “Naast trucks zijn paarden mijn grote liefde. Van jongs af aan rijd ik dressuur. Maar goed, ik besefte ook dat de paardenhandel een riskante business is. Daarom besloot ik er een baan bij te zoeken en werd ik planner bij een transportbedrijf.”

Na drieënhalf jaar begon het te kriebelen. “Ik zat binnen en zag de chauffeurs iedere dag lekker de weg op gaan. Dat miste ik heel erg. Gewoon het rijden zelf en de vrijheid die je hebt als chauffeur.” Van de Werken ging als chauffeur aan de slag bij een bouwbedrijf maar ze kwam er snel achter dat bij het rijden met een autolaadkraan niet haar passie was.

Vorige zomer hakte ze de knoop door en besloot ze voor zichzelf te beginnen. Ze kocht een Scania V8 met 650 pk en specialiseerde zich in uitzonderlijk vervoer. Onder haar eigen naam “Wilma van de Werken Internationaal Transport BV” rijdt ze met haar blauwzwarte truck heel Europa door. “Ik vind het heerlijk om op de weg te zitten. Rijden zit gewoon in mijn bloed”, zegt Van de Werken die onderweg kan genieten van ver­

schillende landschappen. “Ik ga heel graag naar Scandinavische landen, prachtige natuur en aardige mensen.”

Ze draait haar hand niet om voor weken van zeventig, tachtig uur. “Het is in deze branche keihard werken maar dat vind ik helemaal niet erg. In schoolvakanties is het helemaal een feest want dan rijdt mijn dochter Myrthe vaak mee. Mijn dochter, mijn ouders, mijn Scania en mijn paarden zijn het belangrijkste in mijn leven”, vertelt ze terwijl alweer een volgende klus op haar wacht.

Voordat Wilma van de Werken het terrein afrijdt, zet ze haar roze laarsjes op de bovenste trede van de instap. Als ze wegrijdt, is op de zijkant van haar truck de leus “It’s a girls dream” te lezen. En zo is het. <

‘Mijn beroep is een heel belangrijk deel van mijn leven’

Familiebedrijf VSDV nog niet uitgegroeid

Als één woord de lading bij VSDV zou kunnen dekken, dan is dat zonder twijfel: groei. Voor het tellen van overnames die de ondernemende transporteur uit Zwaag de afgelopen jaren heeft gedaan, zijn meer dan vier handen nodig. Daarnaast werd op het gebied van innovatie de TVM Award 2022 gewonnen. Portret van een ambitieus familiebedrijf.

tekst: Yoeri van den Busken

beeld: Glenn Wassenbergh

en met humor doorspekte anekdote over de verhuizing naar het nieuwe hoofdkantoor zegt veel over de mores bij VSDV (van Straalen de Vries). In het voormalige distributiecentrum van Lidl in het West­Friese Zwaag stond eigenaar Rober van Straalen met een houten bootje in zijn hand. Hij keek zijn vrouw Kimm aan en vroeg zich af wat hij ermee moest. Door de jaren heen had het prul eigenlijk overal rondgezworven. Met een dikke knipoog gaf hij het uiteindelijk aan zijn logistiek manager Pieter Jan Stadt. “De kapitein van het stuurloze schip.”

Nu staat het bootje op de vensterbank van een pand waarin popperige kantoortjes hebben plaatsgemaakt voor één grote, lichte ruimte. Boven, op de directievloer, hebben honderden miniatuur­vrachtwagentjes alvast een

plek gekregen. Uit een muur van mos springt het witte bedrijfslogo naar voren.

Sinds december is de huidige

locatie, op een terrein van acht hectare, operationeel. “Er komt nog een wasstraat en een energiehub”, vertelt Stadt. Kortom, stuurloos is het schip waar hij ruim drie jaar geleden op stapte allerminst. VSDV is een van de snelst groeiende transportbedrijven in Nederland met elf vestigingen, ruim 1200 medewerkers en 740 voertuigen. Voorwaar geen slechte score als je bedenkt dat Rober van Straalen in 2004 failliet ging en samen met Sjaak de Vries –beiden zonen van transporteurs – een doorstart maakte.

Als gevolg van de groei reiken de tentakels inmiddels tot Hoogeveen, maar ook tot Bolsward of het Limburgse Nieuw Bergen. Directie­assistente Kimm van Straalen schat het aantal overnames op 26. “Het grootste deel daarvan heb ik meegemaakt”, zegt ze. “Ik kwam in 2005 binnen, net na het faillissement. We hadden 34 auto’s en één kantoor in Zwaagdijk. Daar zaten we met z’n allen op rode vloerbedekking. Het stond er blauw van de rook en de hele dag door klonk harde muziek. Zakelijk deden we alles met pen en papier. Dat kon toen nog. Het was een mooie tijd.”

v.l.n.r. Pieter Jan Stadt, Kimm van Straalen, Rober van Straalen

‘We hebben iemand in huis die alleen maar bezig is met elektrificatie’

Wagenpark

Opleggers, LZV­combinaties, koelwagens, diepladers, walking floor trailers, afzetcontainers en elektrische voertuigen: het is een omvangrijk wagenpark geworden. VSDV heeft zich ontwikkeld tot een toonaangevende specialist in vele vormen van transport. Ter versterking van de uitstraling en saamhorigheid op de werkvloer werd bovendien een frisse huisstijl gelanceerd, van logo tot bedrijfskleding. Dat gebeurde door middel van een presentatie die in het Mediapark niet zou misstaan, compleet met lichtshow, fakkels en dronebeelden.

Stadt: “Ons credo naar klanten toe is: wij brengen ondernemers in beweging. En naar het personeel toe: wij sturen op werkplezier. Die twee werelden willen we samenvoegen. Dat is niet eenvoudig als je zo hard gaat. Toen ik hier begon, was het bedrijf misschien de helft van wat het nu is. We zijn nog niet uitgegroeid en je moet het wel kunnen bijbenen. Maar die dynamiek maakt het juist interessant.”

De 49­jarige Stadt bouwde een carrière op bij PontMeyer, Vomar en – het grootste deel – P&O Ferrymasters.

“Daar kreeg ik duidelijke kaders mee. Dit is meer een soort reis”, zegt hij.

“Ik ben zelf nog klant geweest bij VSDV. Wat ik me van die tijd herinner, is dat ik nooit een ‘nee’ kreeg. Het werd altijd opgelost, al moest Rober zelf rijden. Of Sjaak. Je betaalt misschien iets meer, maar je weet: als je omhoog zit, wordt het geregeld. En wat ik hier zo’n beetje elke dag hoor: recht is recht en krom is krom. Als het niet goed voelt, gaat Rober zeker niet ten koste van alles door met een traject.”

“VSDV stond nog niet meteen bekend om innovatie. Dat was geen onwil, maar het had in die fase gewoon niet de hoogste prioriteit. Het TMS­systeem deed z’n werk, er werd vooral geïnvesteerd in materiaal en mensen om de groei te faciliteren. Toen het stof neerdaalde, zijn ze erover gaan nadenken. Dat proces was al gaande toen ik binnenkwam. Het begon met elektrificatie, met LNG, de keuze voor een bepaald type voertuigen. Dus vanuit het eigen inzicht maar ook vanuit de situatie die was ontstaan door al die overnames, zijn de panelen gaan schuiven.”

De vraag is waarin VSDV zich als TVM Awards­prijswinnaar onderscheidt van anderen. “Ik denk dat wij heel veel in samenspraak met klanten doen, waardoor je bijvoorbeeld de groene stadsdistributie verder ontwikkelt. Daarnaast zijn we erg bezig met brandstof. Of hoe je de kracht van data nog beter kunt benutten of slimmer kunt omgaan met oplaadmomenten. We hebben iemand in huis die alleen maar bezig is met elektrificatie. Als jij een bedrijf van veertig auto’s runt, heb je die gelegenheid niet. Dan is het vaak de eigenaar die én de commercie én de onderzoeken doet. Maar met de grote innovatiebehoefte in deze tijd mag je niet de plank misslaan.”

Cultuur

Stadt is snel gehecht geraakt aan de no­nonsensecultuur die de eigenaren schiepen en beseft inmiddels dat hij daarvan zelfs een van de bewakers is geworden. “We kunnen niet nog twintig Robers kweken. Maar de kernwaarden kun je als leidinggevende wél overdragen. En ja, in feite is dat ook een vorm van innovatie. Onze mensen vormen de

grootse groep stakeholders. Een klant vindt het over het algemeen prachtig als je innoveert. Vaak levert dat namelijk wat op. Maar medewerkers lezen over een overname en zullen denken: het wordt wéér groter. Daarom is je interne communicatie bijna belangrijker dan je externe communicatie, want je moet iedereen zien mee te nemen in het verhaal.”

“Rober is nog steeds elke zaterdag op de zaak om mee te eten met die chauffeurs die op dat moment voor ons in touw zijn. Anderen komen dan graag hun auto wassen, maar dat wordt steeds lastiger, aangezien die tegenwoordig ook in pakweg Eindhoven of Bolsward staan. En Rober kan moeilijk de hele zaterdag kriskras door Nederland gaan rijden. Toch hebben mensen gewoon behoefte aan persoonlijk contact. Voor ons is het de uitdaging dat gat te dichten.”

Kimm van Straalen: “Wij zijn een familiebedrijf, dat blijven we zeggen. Ondanks dat we nu heel groot zijn en landelijk opereren, willen we die toegankelijkheid behouden. Daar doen we erg ons best voor. Natuurlijk breid je uit om er als bedrijf beter van te worden, maar bij

elke overname staat Rober erop dat iedereen goed terechtkomt.”

“Links en rechts hoor je verhalen over transportondernemers die erg bezig zijn met innovatie. Wij zijn dat óók, maar door het winnen van de TVM Award Innovatie realiseer je je dat het gezien en erkend wordt. Het is een bevestiging dat we met elkaar goed bezig zijn. Als je veel bedrijven overneemt, zijn er helaas altijd mensen die daar negatief over oordelen omdat je te groot wordt in hun ogen.

Dan hopen ze dat je omvalt. Maar we staan nog kaarsrecht overeind. Vaak klonk die kritiek zo lelijk. Rober redde personeel van de ondergang; die mensen kregen weer werk en zekerheid. Ik kan dan wel tegen hem zeggen dat­ie alles lekker naast zich neer moet leggen, maar hij trekt het zich echt wel aan als het succes tot zoveel afgunst leidt. Het personeel kan hem midden in de nacht bellen – en dat doen ze dan ook… Hij stáát voor zijn mensen. Waarom zou je daar nou jaloers op zijn?” <

‘Rober is nog steeds elke zaterdag op de zaak om mee te eten met de chauffeurs’

Jaarvergadering Ledenraad

Tijdens de vergadering van de Ledenraad op 13 april is Tom Kliphuis benoemd tot lid van de Raad van Commissarissen van TVM.

Kliphuis volgt hiermee Freek Wansink op, die na een zittingstermijn van negen jaar zijn functie als lid van de Raad van Commissarissen en voorzitter van de Remuneratie­, Selectie­ en Benoemingscommissie heeft neergelegd.

Kliphuis heeft in zijn carrière veel ervaring opgedaan met bestuurlijke en financiële vraagstukken bij verschillende verzekeringsmaatschappijen, zoals VGZ en Nationale Nederlanden.

Dit jaar werd de vergadering van de Ledenraad gehouden in het Groningse Hoogkerk. Tijdens de vergadering is de jaarrekening 2022

vastgesteld, het kapitaalbeleid 2022 goedgekeurd en is decharge verleend voor het gevoerde beleid van het Bestuur en het gehouden toezicht van de Raad van Commissarissen. Verder is de externe accountant benoemd.

De Ledenraad vormt een afspiegeling van het ledenbestand en is een klankbord voor het Bestuur en Raad van Commissarissen.

Meer weten over de jaarcijfers? Kijk dan op www.tvm.nl.over-tvm/ jaarverslagen/2022

Blijf alert op verdachte schadeclaims

In de TVM Actueel van december 2022 wezen wij u eerder op verdachte schadeclaims. In de afgelopen maanden heeft de afdeling Speciale Zaken nog steeds meldingen ontvangen waarin relaties aansprakelijk worden gesteld voor een aanrijding, terwijl deze niet heeft plaatsgevonden. Inmiddels zijn er bijna zeventig van dit soort meldingen geregistreerd.

Wat speelt er precies?

Een vrachtwagen van onze relatie zou schade hebben toegebracht aan de spiegel van een personenauto. De schade is beperkt. De tegenpartij wil het op een pragmatische manier oplossen, zonder tussenkomst van de verzekeraar. De gemelde schades vallen binnen het eigen risico. We begrijpen daarom dat onze relatie de ‘tegenpartij’ soms gewoon betaalt.

Wat is de werkwijze?

Vermoedelijk staan personen op een bepaalde locatie om te kijken welke vrachtwagens langs komen rijden. Vervolgens wordt op basis van kenteken en bedrijfsnamen/logo’s contact gezocht met het betreffende transportbedrijf. Er wordt aangeven dat er schade is ontstaan aan een spiegel van een auto. Hierbij wordt meestal een foto van

spiegelschade meegestuurd. Tot nu toe komen de meeste bij ons binnengekomen meldingen uit de regio Nijmegen, in de omgeving van industrieterrein Bijsterhuizen.

Helpt u mee?

Ontvangt u een claim? Dan luidt het advies om aan de tegenpartij te vertellen dat de claim gemeld wordt bij de verzekeraar, in nagenoeg alle gevallen blijft een verdere reactie uit. Blijf alert en breng ook uw wagenparkbeheerder(s) op de hoogte. Heeft u een verdachte claim ontvangen of vermoedt u misbruik? Ga terughoudend om met directe uitbetaling. En om aangifte te doen bij de politie. Graag ontvangt TVM deze meldingen ook via specialezaken@tvm.nl. Vermeld bij de melding de locatie, datum en het schadebeeld en stuur eventueel foto’s en correspondentie mee.

Marco Hurenkamp

nieuwe CIO van TVM

Marco Hurenkamp is op 1 april als CIO (Chief Information Officer) bij TVM verzekeringen in dienst getreden.

Hurenkamp heeft een bedrijfskundige achtergrond en was voorheen werkzaam bij HumanTotalCare, waar hij de directeur IT&Care en lid van het directieteam HumanTotalCare was.

Hurenkamp is een ervaren

IT­ en change directeur. Hij heeft tijdens zijn carrière voor een aantal financiële dienstverleners gewerkt en heeft veel ervaring opgedaan binnen complexe omgevingen in andere sectoren. Hurenkamp was een aantal jaren zelfstandig ondernemer.

Michel Verwoest, CEO van TVM verzekeringen: “Ik ben verheugd dat Marco ervoor heeft gekozen om bij TVM aan de slag te gaan. Met zijn brede IT­en consultancy­ervaring en zijn persoonlijkheid kan hij samen met de collega’s binnen

TVM de digitale transitie naar een datagerichte organisatie verder vormgeven.”

Marco Hurenkamp: “Mens­ en klantgerichtheid is wat mij aanspreekt in TVM als organisatie. Ik kijk uit naar mijn nieuwe rol binnen TVM en de samenwerking met mijn nieuwe collega’s.”

De vijfkoppige Raad van Bestuur van TVM verzekeringen kent nu de volgende samenstelling: Michel Verwoest (CEO), Wilma Toering­Keen (CCO), Jeroen van Grinsven (CFRO), Fred Treur (COO) en Marco Hurenkamp (CIO).

TVM viert 60-jarig jubileum met haar leden

Een aantal transportondernemers besloot in 1962 tot de oprichting van een eigen verzekeraar. Om samen de risico’s te kunnen dragen, legden ze allen een deel in van het waarborgkapitaal.

Op 6 december 1962 zag Transportrisico het levenslicht. In 1968 werd de naam veranderd in Transvemij en daarna in 1988 in TVM verzekeringen.

Op 6 december jongstleden vierde TVM haar 60e verjaardag! Al zestig jaar voor en door onze leden, dat is TVM. Daarin zit onze kracht. Onze coöperatie

is het ultieme bewijs dat we verder komen als we elkaar vooruithelpen.

Op vrijdag 23 juni viert TVM graag samen met haar leden het diamanten jubileum. Noteert u de datum alvast? Bent u verzekerd bij TVM en lid van de Coöperatie? Dan ontvangt u een persoonlijke uitnodiging per post of e-mail.

5 VRAGEN

TVM bestond op 6 december 2022 zestig jaar. Eduard Schuiling, polisbeheerder bij Logistiek en Transport Noord, is sinds 1 juli 1979 bij TVM in dienst. Hij beantwoordt vijf vragen over toen en nu.

TVM foundation ondersteunt maatschappelijke initiatieven

Al tien jaar (vanaf het 50-jarig jubileum in 2012) reserveert TVM jaarlijks een deel van de winst en doneert dit aan de TVM foundation. De foundation wil een bijdrage leveren aan een duurzame verbetering van de maatschappelijke, sociaaleconomische omgeving in Nederland. Kortom, de leefbaarheid in de buurt, in een dorp of stad verbeteren.

Zowel leden als medewerkers van leden en medewerkers van TVM kunnen een projectaanvraag doen voor een bijdrage aan een binnen de doelstellingen vallend project. Juist omdat TVM als coöperatie er voor en door haar leden is, hebben diezelfde leden een actieve rol bij het verdelen van de bijdragen naar diverse maatschappelijke initiatieven.

Bent u of een van uw medewerkers betrokken bij een lokaal initiatief?

Doe dan een beroep op de TVM foundation. Leden (zakelijke klanten) van TVM én hun medewerkers mogen een aanvraag doen. Op www. tvmfoundation.nl leest u meer over de voorwaarden waaraan een aanvraag moet voldoen.

Wilt u een aanvraag indienen?

Dat kan via: https://www.tvm.nl/ tvm­foundation/aanvraagformulier En wie weet ontvangt uw inzending ook een bijdrage.

Duofiets voor Het Vlisthuis

Het Vlisthuis in Schoonhoven heeft mede dankzij de TVM foundation een elektrische duofiets kunnen aanschaffen voor haar bewoners. Jannie Ruitenbeek­Bos ontving namens Het Vlisthuis de symbolische cheque uit handen van Nico Stam bestuurslid van de TVM foundation. "Door de duofiets kunnen onze bewoners samen genieten van de buitenlucht en meer bewegen, wat erg belangrijk is voor hun welzijn."

Stichting de Veense Veiling houdt historie levend

Alex van der Slot reikte onlangs namens het bestuur van de TVM foundation een symbolische cheque uit aan Piet Dobbe voor de Stichting de Veense Veiling in Roelofarendsveen. Het geldbedrag is gebruikt om het historisch besef over de rijke historie van deze belangrijke ontmoetingsplaats in de regio te vergroten.

1. Wat kun je vertellen over de periode toen je bij TVM in dienst kwam?

“TVM verhuisde in 1973 vanuit Rijswijk naar Hoogeveen. We waren toen met ongeveer honderd collega’s, waarvan veel vanuit de regio Den Haag waren meeverhuisd. Het was ons­kent­ons met een familiaire sfeer en met Ad Bos aan het roer. Het was de periode waarin de fax nog werd gebruikt en dat er nog typistes waren. De afdeling Schade had de beschikking over een computer, waarvoor je toestemming moest vragen als je er gebruik van wilde maken.”

2. Wat is in de loop van de jaren bij TVM veranderd?

“TVM is natuurlijk enorm gegroeid de afgelopen decennia. We hebben nu veel meer klanten in de transport en logistiek en de beroepsvaart is erbij gekomen. Ook zijn er nieuwe verzekeringsproducten bijgekomen, bijvoorbeeld de Logistieke Diensten Polis. We zijn in 1990 verhuisd van de Eisenhowerstraat naar de Van Limburg Stirumstraat. En er zijn nu veel meer collega’s.”

3. Wat is gelijk gebleven?

“De transport, de doelgroep. Het contact met de klanten. TVM gaat op een andere manier om met haar verzekerden. Het trotse gevoel op het transport is hetzelfde gebleven. Als je door Nederland rijdt en vrachtauto’s ziet rijden, herken je de klant meteen. Ik vind dat mooi. In de loop der jaren is er meer waardering gekomen voor het transport. De aandacht die er is in bijvoorbeeld ‘Meiden die rijden’, is mooi om te zien.”

4. Hoe vind je het contact met de klanten door de jaren heen?

“De producten en systemen veranderen met de tijd mee, maar het contact met de klant blijft hetzelfde. De manier waarop we bij TVM met de klanten omgaan is anders dan bij andere verzekeraars. Wij kennen de klant. Onze klanten werken hard. Je bouwt een band met ze op. Met anderhalfdaagses met de afdeling gaan we op bedrijfsbezoek. Dit werkt twee kanten op. Het is goed voor de klant én de TVM’ers. Door de bezoeken leer je elkaar kennen, wat weer helpt als je elkaar later aan de telefoon spreekt.”

5. Wat betekent zestig jaar TVM voor jou?

“Een reis door de tijd. En het meegaan met de tijd. De groei van TVM met de uitbreiding van de buitenlandse vestigingen in Antwerpen, Hamburg en Parijs. De groei van het aantal collega’s naar zeshonderd personen. Van het werken met de typmachine naar het thuiswerken met de laptop. En ook mooie evenementen zoals Ridders van de Weg. TVM is een uniek bedrijf!”

Meer lezen over zestig jaar TVM? Scan de QR-code voor de geschiedenis van de coöperatie.

Familiebedrijf Kattenberg: de vriendelijke verhuizers

In het spiksplinternieuwe pand van Mondial Kattenberg Verhuizingen in Nunspeet ruikt alles nog nieuw. Acht dagen na de verhuizing van het hoofdkantoor naar een bedrijventerrein is TVM Actueel welkom bij de logistieke dienstverlener. De knaloranje en blauwe muren geven het kantoor een sfeervolle, warme uitstraling. En dankzij de grote ramen oogt het pand licht en toegankelijk. “De verhuizing was een makkie”, zegt algemeen directeur Henk Kattenberg met een grote glimlach als hij het bezoek rondleidt door het kantoor en de aanpalende opslagplaatsen. Alleen een verdwaalde verhuisdoos in de werkkamer van de directeur herinnert nog aan de verhuizing.

Mondial Kattenberg Verhuizingen; zo luidt officieel de bedrijfsnaam aangezien Kattenberg is aangesloten bij het landelijke netwerk van Erkende Verhuisbedrijven Mondial Movers. De Nunspeetse onderneming afficheert zich als een logistiek dienstverlener. Behalve op de verhuismarkt in binnenen buitenland richt Kattenberg zich ook op transport (zoals het vervoer van keukens, meubels en bouwmaterialen) en opslag. Sinds 2004 mag het familiebedrijf – bij het 100­jarig bestaan – het predicaat “Bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier” voeren.

Met Henk Kattenberg (34) staat sinds drie jaar de vierde generatie Kattenberg aan het roer. Hij volgde zijn vader Gert op die veertig jaar de

scepter zwaaide over het bedrijf dat onder zijn leiding een spectaculaire groei doormaakte. Gert Kattenberg (65) is nog altijd in touw. Gemiddeld twee dagen per week gaat hij op pad voor taxaties. De dagelijkse leiding van de logistiek dienstverlener ligt in handen van Henk Kattenberg en adjunct­directeur Wim Verdouw (58).

Opvallend genoeg werkte Verdouw al enkele jaren bij Kattenberg voordat de huidige algemeen directeur het levenslicht zag. Een bloedband met de Kattenbergjes mag dan ontbreken, Verdouw voelt zich al bijna vier decennia onderdeel van de familie. “Ik weet nog goed dat Henk werd geboren”, vertelt Verdouw in het directiekantoor met uitzicht op de lege parkeerplaats. “Ja, Wim kent mij wellicht beter dan dat ik mezelf ken”, lacht Henk Kattenberg. Verdouw: “Hij is letterlijk opgegroeid rondom mijn bureau. Het bedrijf was toen nog gevestigd in een loods naast het woonhuis.”

Paard en wagen

Kattenberg Verhuizingen is een familiebedrijf pur sang. In 1904 nam Gerrit Kattenberg twee bodediensten in de regio van Nunspeet over van Jochem van Sloten, samen met diens paard en wagen. In dorpen rond het IJsselmeer vervoerde hij vooral boter, kaas en eieren naar allerlei markten.

tekst: Natasja Weber

beeld: Matty van Wijnbergen

Kort na de Tweede Wereldoorlog werden paard en wagen vervangen door de eerste bestelauto. Het bedrijf ontpopte zich tot een transportbedrijf en vanaf 1959 ging Hendrik Kattenberg (de zoon van Gerrit) zich ook richten op de verhuismarkt. In 1980 nam Gert Kattenberg de dagelijkse leiding van het bedrijf over van zijn vader. Kattenberg Verhuizingen telde toen vier vrachtauto’s en vier medewerkers.

Voordat Henk Kattenberg in 2020 zijn vader opvolgde als algemeen directeur, werkte Wim Verdouw 36 jaar intensief samen met Gert Kattenberg. “In 1984 wachtte ik op een oproep voor militaire dienst, maar dat duurde en duurde maar”, vertelt Verdouw. “Ik wilde een tijdelijke baan ter overbrugging en belde op een dag aan bij Kattenberg. Toevallig zocht Gert een assistent­verhuizer die ook kon helpen bij de boekhouding en personeelsadministratie. Het kantoorwerk vond Gert niks, hij ging er liever op uit om klanten binnen te halen. Ik had het geluk dat mijn

In 120 jaar is er veel veranderd bij familiebedrijf Kattenberg. Van eenmanszaak met paard en wagen groeide de onderneming uit tot een multifunctionele logistieke dienstverlener die ook over de grens actief is.

“Er is veel veranderd, maar veel ook niet. De wensen van de klant staan nog altijd voorop.”

‘De verhuizing was een makkie’

vader boekhouder was en die heeft me in die beginjaren wegwijs gemaakt, alles ging nog handmatig.”

Een officiële functiebenaming had Verdouw niet. “Ik was een duizendpoot. “Jij bent mijn rechterhand”, zei Gert altijd. Eigenlijk wilde ik ook heel

graag mijn vrachtwagenrijbewijs halen, maar dat hield Gerts vrouw Gerda tegen. Ze vreesde dat er dan niemand op kantoor zou zijn voor het dagelijkse reilen en zeilen.”

Bij de entree van Verdouw in 1984 was hij het vijfde personeelslid dat in

dienst werd genomen. Anno 2023 telt de onderneming 23 wagens (niet alleen verhuiswagens maar ook transportvrachtauto’s en mobiele heftrucks) en 65 medewerkers; zo’n 50 voltijdsbanen. Vier decennia na zijn eerste werkdag vormt Verdouw nog altijd een belangrijke spil in het verhuisbedrijf. Als adjunct­directeur is hij onder meer verantwoordelijk voor de administratie, verzekeringen, personeelsbeleid en facilitaire en commerciële zaken. Henk Kattenberg richt zich vooral op algemene zaken en zorgde ervoor dat de verhuizing naar het nieuwe pand vlekkeloos verliep.

Voor de buitenwereld mag het een wonderlijke constructie zijn dat Verdouw eerst Gert Kattenberg jarenlang ten dienste stond en nu zijn zoon. Maar voor de mannen in kwestie is het allerminst vreemd. “Eigenlijk is het

heel natuurlijk gegaan”, zegt Verdouw. “Ik heb van meet af aan gezegd dat ik geen ambities heb om een bedrijf te runnen. Ik wilde er zijn voor Gert en voor zijn gezin en heb het altijd logisch gevonden dat één van zijn vijf kinderen het familiebedrijf zou overnemen. Ik wilde Gert zo goed mogelijk bijstaan en dat doe ik nu voor Henk. Voor mij is er eerlijk gezegd weinig veranderd. En het mooie is nu ook dat Henks vader bewust een stap terug heeft gedaan. Gert wil Henk niet voor de voeten lopen.”

Mooiste vak

Als Henk Kattenberg terugdenkt aan zijn jeugd ziet hij zichzelf weer als klein mannetje op zijn skelter rijden in de wasstraat op het bedrijfsterrein. “Die skelter was mijn vrachtwagen en moest iedere zaterdag natuurlijk ook gewassen worden.” Sinds zijn veertiende staat Henk op de loonlijst van

‘De wensen van de klant staan nog altijd voorop’

Wim Verdouw (l) en Henk Kattenberg

het bedrijf. “In vakanties werkte ik altijd mee op de verhuiswagen en ik spijbelde weleens van school om met de verhuizers mee op pad te kunnen gaan. Ik vind het verhuiswerk nog steeds het mooiste vak dat er bestaat. Je komt overal, je ziet iedere dag andere klanten, je werkt in teamverband en je maakt mensen blij.”

“Ook is het heel divers werk. De ene keer mag je alle meubels uit Paleis ‘t Loo naar de opslag brengen, de volgende dag werk je op drie hoog in een Amsterdams grachtenpand en een dag later leid je een verhuizing van een zorgcentrum in goede banen. Je werkt met leuke collega’s samen en dan heb je gewoon een gezellige dag.”

Henk Kattenberg zit sinds zijn 25e op kantoor, maar wie hem zo bevlogen hoort praten over zijn vak vraagt zich af waarom hij zelf niet meer op de verhuiswagen werkt? “Ja inderdaad”, lacht Kattenberg. “Het is nog steeds

mijn doel om één dag per week als verhuizer te werken maar daar is het nog niet van gekomen.”

Na een enorme groeispurt in de afgelopen tien jaar – met bijna een verdubbeling van de omzet – heeft de algemeen directeur momenteel geen concrete uitbreidingsplannen voor ogen. “We hebben 65 medewerkers en dat vind ik heel wat. Ik wil geen bedrijf runnen met honderden medewerkers. “Ik wil gewoon Henk blijven en niet meneer Kattenberg.”

Italië

Mondial Kattenberg Verhuizingen kan alles en iedereen verhuizen in Nederland en in Europa. Twee jaar geleden is Kattenberg zich gaan specialiseren in verhuizingen naar Italië. “Dat was voor ons een gat in de markt”, zegt Henk Kattenberg. “Vrijwel iedere week rijden we met twee man naar Italië.”

In eigen land is de onderneming de afgelopen decennia een grote speler geworden als zorgverhuizer. “Verhuizen is voor iedereen stressvol en dat geldt helemaal voor ouderen en voor mensen met een verstandelijke beperking”, licht Kattenberg toe. “Wij bieden onze medewerkers daarom cursussen ‘zorgverhuizer’ aan. Bij deze doelgroep moet je op andere zaken letten dan bij bijvoorbeeld een zakelijke verhuizing. En op locatie gaan we nooit over één nacht ijs. Ruim voorafgaand aan de verhuizing houden wij informatiebijeenkomsten voor cliënten, hun familie en het personeel.”

Mondial Kattenberg Verhuizingen heeft op haar vrachtwagens de slogan ‘De vriendelijke verhuizer’ staan. Kattenberg: “Dat willen we iedere dag waarmaken. Niets is zo mooi als klanten aan het eind van de dag dankbaar zijn dat de verhuizing erop zit en alles netjes op zijn plek staat. Daar doen we het allemaal voor.” <

Toine van BladelDEvan...

PASSIE

‘Man, die Alpe d’Huez op fietsen geeft zo’n goed gevoel’

Op 1 juni beklimt Toine van Bladel de Alpe d’Huez. Dat doet de Resource Manager

Benelux van Nedcargo om geld in te zamelen voor

onderzoek naar kanker. Gesprek met een bevlogen Brabander. “Echt, ik kan het iedereen aanraden, een fiets kopen en naar buiten gaan.”

tekst: Dennis van Bergen

beeld: Glenn Wassenbergh / Toine van Bladel

Toine van Bladel

DEvan... PASSIE

Toine van Bladel (50) ziet de beelden zo weer voor zich. Het jaar 2012 is het. Zonnestralen geven de rotsen van Alpe d’Huez een gouden gloed als hij uitkijkt over de nog deels besneeuwde Franse bergtoppen. Zojuist heeft hij, Resource Manager Benelux van Nedcargo, voor het eerst meegedaan aan Alpe d'HuZes. En nu is hier, in dat zo schilderachtige skidomein aan de westflank van de Pic Blanc, het moment om die indrukken op zich in te laten werken. “Een pittige uitdaging aangaan en iets voor een ander doen”, zegt de inwoner van Dongen nu, elf jaar later. “Die combinatie, dat gevoel; het is zo fascinerend.”

zijn als er in de toekomst niet zoveel mannen, vrouwen en ook kinderen meer aan sterven? Daar is onderzoek en dus geld voor nodig. En daar draag ik graag mijn steentje aan bij.”

Toine is aangeschoven op kantoor in de fraaie vestiging van Nedcargo in het Gelderse Haaften. Het is nog vroeg deze ochtend, maar gebrek aan enthousiasme valt hem niet toe te schrijven. In juni doet hij voor de vijfde maal mee aan Alpe d'HuZes, waar hij opnieuw zoveel mogelijk geld hoopt in te zamelen voor KWF Kankerbestrijding. En vandaag neemt hij alle tijd om vast vooruit te blikken op zijn deelname, juist omdat hij het zo belangrijk vindt dat er zoveel mogelijk aandacht voor is. Niet zo zeer voor hem, als wel voor het jaarlijkse evenement. “Weet je”, zegt hij, “iedereen kent in zijn of haar omgeving wel mensen die te maken hebben met die vreselijke ziekte. Hoe mooi zou het

Het is een mooi gezicht vandaag in Haaften. Buiten, op de parkeerplaats, staat een enorme oplegger van Nedcargo met daarop een slogan waarmee het bedrijf mensen oproept mee te strijden tegen de ziekte. Precies die oplegger zal straks, in juni, nabij de finishstreep staan in Frankrijk. Het zegt alles over de maatschappelijke betrokkenheid van de firma, die het steevast toejuicht dat Toine de 21 bochten van de Alpe d'Huez zes keer op fietst fietst. Dat doet hij komende editie samen met onder meer zijn vrouw Jacqueline, die de uitdaging tot dusver alleen tweemaal te voet is aangegaan. “We zijn al flink in training”, vertelt de Brabander. “De ene keer fietsen we in de buurt van onze woonplaats Dongen, de andere keer gaan we Gelderland in en reken maar dat we in een van komende weken het heuvellandschap van Limburg nog zullen verkennen. Als je zo door Nederland fietst, besef je pas hoe mooi ons landje is.”

Fietspassie

Toine lacht, zoals hij bijna voortdurend lacht wanneer het over zijn fietspassie gaat. In 2011 begon hij er goed beschouwd bij toeval mee. En inmiddels kan hij zich geen leven zonder zijn stalen ros meer voorstellen, zo ‘fantastisch’ vindt hij het om eens of tweemaal per week de benen los en het hoofd vrij te maken. “Ik ben altijd wel redelijk sportief geweest”, zegt hij.

“Atletiek, zwemmen, de sportschool; ik ben voor alles te porren. Maar fietsen geeft me toch de meeste voldoening. Echt, het voelt zo heerlijk om na een week hard werken even stoom af te blazen in de natuur. Als je maandag dan weer op de zaak komt, voel je je dubbel zo fit. Geloof me: Ik kan niet wachten om over een poosje weer aan de start van de Alpe d'HuZes te staan, vervolgens zes keer die berg te bestijgen. Ook al weet ik dat ik tegen die tijd, bij het zien van die kolos, geregeld tegen mezelf ga zeggen: ‘Oeps, dit gaat pijn doen’. Alleen: die pijn is alleen maar prettig. Man, die berg op fietsen geeft zo’n goed gevoel.”

En niet alleen een fysiek goed gevoel. Toine benadrukt het steeds weer in Haaften, een dorp gelegen aan de noordoever van De Waal op fietsafstand van Utrecht, Tiel, Den Bosch en Gorinchem. Zijn eerste deelname, dit jaar elf jaar geleden, kon niet los worden gezien van twee ziektegevallen in zijn directe omgeving. Zowel de boezemvriend van zijn vader als diens zoon stierven aan de gevolgen van de ziekte. Mensen, kortom, met wie Toine in zekere zin was opgegroeid. Het gaf zijn eerste deelname ondubbelzinnig een extra lading. “Je zet ze als het ware nog eens in het zonnetje, laat zien dat ze niet vergeten zijn en ook nooit vergeten zullen worden”, legt Toine uit.

‘Ik kan niet wachten om over een poosje weer aan de start van de Alpe d'HuZes te staan’

“Nog los van het geld dat je ophaalt voor onderzoek naar de ziekte, is dat misschien wel het allermooiste. Je staat stil bij de mensen die er niet meer zijn. Ook bij de mensen die je zelf niet persoonlijk kent, maar die je in Frankrijk wel een beetje leert kennen.”

Emoties

Uren kan Toine vertellen over de beklimming in die zo vredige Franse omgeving, waar in elke haarspeldbocht en aan elke bergwand foto’s pronken van kinderen, jonge moeders, veertigers en ouderen die aan de zieke zijn overleden. Confronterend is het, wrang, maar ergens ook heel mooi. Ze dóen ertoe, nog steeds; vooral die gedachte bekruipt hem steeds wanneer hij en zijn team voorbij hun afbeeldingen naar boven klauteren. “Het klinkt gek misschien, gezien de aanleiding van het evenement”, zegt de Brabander. “Het is zeker geen verdrietige bedoeling. Natuurlijk, er zijn emoties. Heel veel emoties. En reken maar dat ik komende editie ook weer de nodige traantjes zal laten. Maar boven alles is Alpe d'HuZes een ode aan het leven. Je viert het leven met elkaar.”

Het leven vieren, de dag plukken; het is een eigenschap die Toine meer dan ooit eigen is geworden nu ook hij

de afgelopen jaren herhaaldelijk van dichtbij is geconfronteerd is met de ziekte. Onder anderen zijn moeder kreeg drie jaar geleden de diagnose. Hoewel zij inmiddels weer helemaal hersteld is, onderstreept dat voor hem dat elke cent die kan worden opgehaald voor onderzoek er een is. “Met mijn moeder is het gelukkig goed afgelopen, maar met mijn schoonmoeder helaas niet”, stelt hij. “En zo ken ik op dit moment nóg een aantal mensen, onder wie een dierbare collega, die aan de ziekte lijdt. Alleen daarom al hoop ik dat mijn komende Alpe d'HuZes weer net zo’n succes wordt als de vorige keren. Ja, ik wil zoveel mogelijk geld inzamelen, juist om daarmee te zorgen dat anderen hopelijk niet meer zíek worden. Maar ik fiets tenminste zo om stil te staan bij de mensen in mijn directe kring. Zo van: Ik denk aan jullie.”

Het leven vieren

Wat vaststaat: Zijn beide ouders zullen op 1 juni een appje ontvangen, wanneer hij zich om vijf uur ’s ochtends aan de voet van Frankrijk’s meest gevreesde berg meldt in het gezelschap van onder anderen zijn vrouw.

Simpelweg omdat zijn ouders, zoals altijd voorafgaand aan de loodzware beklimmingen tijdens Alpe d'HuZes, volop meeleven met hun zoon. Die betrokkenheid is iets, vindt Toine, om te koesteren. Vooral omdat het allesbehalve vanzelfsprekend is. Daarvoor is het leven, weet hij, te weerbarstig.

“In aanloop naar het evenement drink ik geen druppel alcohol”, bekent de Brabander, kort voordat hem weer een productieve dag wacht op de burelen van Nedcargo. “Maar één ding weet ik wel: Als we die berg zes keer

beklommen hebben, gaan de doppen van de flessen bier af. Dan is het tijd voor een feestje. Dan is het moment rijp om te genieten. Van hen die ons verlaten hebben én van hen die er gelukkig nog zijn.”

Precies, het leven vieren. Meer nog dan fietsen is bij uitstek dát de passie van Toine. <

‘Boven alles is Alpe d'HuZes een ode aan het leven. Je viert het leven met elkaar’

Toine van Bladel: “Je staat stil bij de mensen die er niet meer zijn.”

Wij geloven in de kracht van samen.

Wij hebben kennis van en passie voor onze sector en zijn oprecht betrokken bij onze leden. De afgelopen 60 jaar hebben we als coöperatie bewezen hierin het verschil te maken naar onze leden. En ook de komende decennia zullen we er zijn om in een steeds complexere wereld onze leden vooruit te helpen. Voor en door onze leden, dát is TVM. Daarin zit onze kracht. TVM. 60 jaar voor en door leden.

Op vrijdag 23 juni viert TVM graag samen met haar leden het diamanten jubileum. Bent u verzekerd bij TVM en lid van de Coöperatie? Dan ontvangt u een persoonlijke uitnodiging per post of e-mail.

Op www.tvm.nl/60jaar leest u meer over ons jubileum.