Trapped - editie 5

Page 1

Jaargang 2 Editie 1


MAAK HET LEVENSWATER PUUR VOORDAT DE BLOEDMAAN VOLTROKKEN IS!

EMMELOCKED.NL


Daar zijn we weer! Dat is even geleden! We zijn er even een jaartje tussenuit geweest en zijn nog altijd niet helemaal terug, maar daarover later meer. Het belangrijkste is; er is weer een nieuwe editie! Achter de schermen is de redactie van Trapped druk bezig met het maken van een ander project. Het heeft iets te maken met een aankomend tien-jarig jubileum en zo heel veel verschilt het niet van de magazines die je van ons gewent bent... Helaas is dat alles wat we voor nu kunnen zeggen... In deze editie gaan we in gesprek met de eigenaren van Escaping Belgium, Escaperoom The Cube en Logic Locks. Daarnaast praten we ook met Stan over zijn road to 100, leren we je hoe je papier oud maakt en valt er weer eens wat te puzzelen. Kortom; genoeg leesvoer voor de échte escapefanaat! Ik wens je veel leesplezier!

Wessel


COVERSTORY ESCAPING BELGIUM We zien het de laatste tijd steeds vaker; een pas geopende kamer die het erg goed doet op de gewaardeerde reviewsites. Zo ook Le Prince, de nieuwste kamer van Escaping Belgium. De kamer, geopend in de zomer van 2021, staat op moment van schrijven op plek zes op Escapetalk en hoorte daarmee bij de drie hoogst genoteerde Belgische kamers op de website. Daarnaast werd vorig jaar bekend dat Le Prince op plek 43 staat op de jaarlijkse TERPECAwereldranglijst, als hoogst genoteerde Vlaamse kamer. Le Prince is echter niet de enige Escaping-kamer die hoge ogen gooit, de eerste kamer die de bouwers uit Retie neerzetten, de kamer met de naam Erzsébet, is al sinds de opening een begrip voor de fanatieke escapefanaat. Met Le Prince op plek zes en Erzsébet op plek 26 op Escapetalk werd het de hoogste tijd eens in gesprek te gaan met Steven Wouters, Kris Adriaensen en Nathalie Vangeel; de creatieve geesten achter de succesvolle projecten van Escaping Belgium.


ESCAPING BELGIUM Op het moment van interviewen hield virusvariant Omikron Nederland en België in zijn greep; de besmettingen liepen op en de IC-bedden raakten vol. Om ons maar zoveel mogelijk aan de geldende maatregelen te houden werd besloten het interview aan de hand van een videocall af te nemen. Toen ik eenmaal in de juiste call terecht was zaten Steven, Kris en Nathalie er al helemaal klaar voor en na een korte kennismaking kon het interview beginnen.

De beroepsachtergrond is zodoende ook terug te zien in de taakverdeling bij het ontwikkelen van een nieuwe escaperoom. Laten we beginnen waar het voor het drietal ook begon; de eerste aanraking met het fenomeen ‘escaperooms’. “Steven had al eens een escaperoom gespeeld en vertelde dat hij er zelf ook één zou willen maken.” vertelt Nathalie. “Wij hadden er eigenlijk nog nooit van gehoord, dus besloten we met zijn drieën eens te gaan spelen.

Het antwoord op de vraag wat de drie eigenaren ‘van huis uit’ van beroep zijn laat misschien wel direct de kracht achter dit team zien. Steven werkte tot het begin van Escaping Belgium in de supermarkt, maar werkte al wel met regelmaat mee aan het bouwen van spookhuizen, waar hij het licht en geluid voor zijn rekening nam. Kris, de neef van Steven, was en is nog altijd softwareontwikkelaar en Nathalie studeerde als interieurarchitect. Eenieder die al eens één van de kamers van Escaping Belgium heeft gespeeld weet dat licht en geluid, techniek en decor de drie aspecten zijn waar de kamers van Escaping Belgium om geroemd worden.

Eigenlijk kwam toen al direct het idee om met dit team te proberen zelf een escaperoom te bouwen. Zo werden eind 2014 de eerste plannen voor onze eigen escaperoom gemaakt.” Het drietal begon met brainstormsessies met enkele vrienden over verschillende puzzels, thema’s en verhalen om zodoende tot een compleet plan te komen. Het plan voor wat later Erzsébet zou worden.


ESCAPING BELGIUM “We hadden al vrij snel bedacht dat we iets wilde bouwen rondom een bestaand, waargebeurd verhaal en zijn toen beginnen zoeken naar een verhaal wat geschikt zou zijn voor een escaperoom. Daar kwam uiteindelijk de legende rond Erzsébet uit naar voren.” vertelt Steven. “Het hele proces, van het eerste idee tot de laatste testgroep heeft een klein jaartje geduurd.” Bij het zoeken naar een geschikte locatie voor Erzsébet werd er rekening mee gehouden dat er in de toekomst eventueel uitgebreid zou kunnen worden naar meerdere kamers, zoals nu met Le Prince. “Daar hebben we ook direct rekening mee gehouden met het indelen van de ruimtes.” voegt Kris daaraan toe. “Echter duurde het wel even voordat we echt begonnen aan Le Prince, omdat ik voor mijn andere werk nog een tijdje naar het buitenland moest. Toen ik terug in België was zijn we vrijwel direct begonnen met het op papier zetten van Le Prince.” Met andere woorden: anderhalf jaar na het openen van Erzsébet werden de eerste concrete plannen voor Le Prince gemaakt.

Ik ben benieuwd of er grote verschillen zat tussen de ontwikkelfase van de twee kamers. “Genoeg” lacht Steven. “Om een leuke anekdote te geven; onze eerste tekeningen voor Erzsébet waren gemaakt in het programma Paint. Bij Le Prince is er gelukkig geen Paint aan te pas gekomen.” “De grootste verschillen zaten met name in puzzels, aankleding en detailwerk omdat we op die vlakken de lat voor onszelf een stuk hoger wilden leggen bij Le Prince. Daar waar een kamer, zoals Erzsébet, met veel slotjes vijf jaar geleden nog de normaalste zaak van de wereld was, vonden we dat we daar nu, met Le Prince, wel echt vanaf moesten stappen.” voegt Kris daaraan toe. “Maar er zijn natuurlijk ook een hoop dingen die we juist wel hebben meegenomen uit onze ervaringen met Erzsébet.” meldt Steven. “Zo hebben we bijvoorbeeld gemerkt dat spelers erg goed reageren op een stukje beleving en het gebruik van licht en geluid.” “Zeker toen wij begonnen waren we één van de eerste kamers in België die gebruik maakte van licht en geluid. Daarvan merkte we zeker dat dat wel aansloeg!


ESCAPING BELGIUM Niet alleen bij spelers, maar ook bij andere escaperoomeigenaren. We hebben zeker geprobeerd om door te gaan met het gebruiken van licht-engeluidstechnieken in Le Prince.” vertelt Nathalie Een belangrijk aspect van de kamers van Escaping Belgium waar we het nog niet over hebben gehad is de puzzels. Al eerder vertelde het team dat eenieder zijn eigen specialiteit en taak heeft bij het ontwikkelen van een nieuwe kamer. Wie is er dan verantwoordelijk voor het bedenken van de puzzels? “Het bedenken van de puzzels doen we echt met z’n drieën. Iedereen heeft dan zo zijn of haar eigen ideeën die we tijdens zo’n brainstormsessie op tafel gooien. Alle ideeën waar iedereen achter staat gaan we dan verder uitwerken, dat vinden we belangrijk; dat iedereen zich kan vinden in een bepaalde puzzel.” antwoordt Kris “De puzzels bedenken we wel altijd vanuit het verhaal. Zo waren we bij Le Prince eigenlijk alleen maar op zoek naar puzzels die iets met foto’s of camera’s te maken hebben. Alle puzzels moeten als het waren in het leven van Le Prince passen.

Het verhaal speelt zich natuurlijk af in de negentiende eeuw, dus moeten de voorwerpen die we voor puzzels gebruiken ook in die tijdsgeest passen. ” voegt Steven daaraan toe.


ESCAPING BELGIUM Ik vraag of het verhaal van een kamer ook echt datgene is vanuit waar de drie escaperoommakers werken bij het maken van een nieuwe kamer. “Het verhaal is sowieso het startpunt, maar dan wel verhaal als thema zijnde. Tegenwoordig zijn er ook escaperooms waarbij het hele spel verhaalgedreven is met een begin en een eind van het verhaal. Wij houden ervan om vanuit thema te denken, zoals bloedgravin en fotografie.” vertelt Kris “Maar dat brengt natuurlijk ook altijd beperkingen met zich mee.” vult Nathalie aan. “Je moet je altijd binnen bepaalde kaders houden als je werkt met een, in ons geval waargebeurd, verhaal. Daarom zou het misschien ook eens interessant zijn om zelf, bij een eventuele volgende kamer, een verhaal te bedenken, zodat de invulling wat ruimer is dan wanneer je met een bestaand verhaal werkt.” De magische woorden ‘nieuwe kamer’ zijn gevallen en in kan me al niet meer inhouden om te vragen naar de eventuele toekomstplannen van Escaping Belgium. Het drietal begint te glimlachen.

“We zijn al aan het sparren over ideeën en thema’s voor een eventuele derde kamer, maar er is nog niks concreet, we hebben in ieder geval nog wel de ruimte voor een derde kamer, dus de mogelijkheid is er sowieso.” vertelt Nathalie. Goed nieuws dus voor de echte fans van Escaping Belgium, waar ik mezelf ook ongetwijfeld toereken. Tijd om het eens te hebben over Kris, Steven en Nathalie als escapefanaten, want met 350 kamers op de teller kunnen we gerust stellen dat ze dat zijn. Wat zijn dingen waar zij zich aan ergeren tijdens het spelen van een escaperoom? En waarvan worden ze juist heel enthousiast Steven heeft zijn antwoord snel paraat; “Aan puzzels die je kunt kopen in een boekje, zoals bijvoorbeeld sudoku’s, kruiswoordpuzzels en woordzoekers, kan ik me enorm ergeren.” “Een grote irritatie van mij persoonlijk is wanneer je merkt dat de host niet aan het meekijken is of teveel taken heeft om de groep goed te kunnen begeleiden. Dit hebben we gelukkig nog niet vaak meegemaakt, maar op dat soort momenten voel je je als speler toch een beetje in de steek gelaten” zegt Nathalie.


ESCAPING BELGIUM “Maar van puzzels waarbij je lang moet nadenken en waar vervolgens een ‘aha-moment’ door ontstaat als je ineens begrijpt wat de bedoeling is word ik juist erg vrolijk.” Kris sluit de vraag af met zijn antwoord “Als je een kamer binnenstapt en de tijd als het ware verdwijnt. Daar hoop ik altijd op voordat ik naar binnen stap. Echt even ontsnappen aan je eigen leven en de tijd helemaal uit het oog verliezen.” “Oh!” roept Steven. “En er moeten genoeg puzzels in zitten. We zijn alle drie namelijk echte puzzelaars, dus er moet wel genoeg te puzzelen zijn.”

Drie jaar geleden kwam Escaping Belgium met een nieuw concept; Em’s Adventure: een interactieve wandeling door de omgeving waar spelers met een speciale koffer op pad gaan. Waar kwam dat idee drie jaar geleden vandaan? “Onze escaperooms zitten in de kelder van een hotel in Retie en de gasten die in dat hotel verblijven zijn meestal wat oudere mensen die niet per se interesse hebben in escaperooms. Die zijn dan weer meer geïnteresseerd in wandelingen of fietstochten. We vroegen ons af of we niet iets konden verzinnen wat aansloot bij de interesses van die mensen? We zijn toen aan het brainstormen geslagen en gingen aan de slag. Uiteindelijk is daar een wandeling uitgekomen met de naam Em’s Adventure.” vertelt Nathalie.


ESCAPING BELGIUM Bij de eerste vergadering zei ik tegen Steven en Nathalie dat ze alles mochten bedenken, maar of ze er alsjeblieft geen techniek in wilden stoppen. Techniek in een wandeling is, vanzelfsprekend, vragen om problemen. Na twee uur brainstormen hadden we een hele wandeling vol met technische dingen bedacht. Ergens is dat juist wat je wilt vermijden, maar ik zag ook wel in dat het wel echt iets toevoegt aan de wandeling. Ik heb overigens zowel gelijk als ongelijk gekregen; de box houdt beter stand dan verwacht, maar heeft wel echt meer herstelwerk nodig dan een ‘normale’ escaperoom. De box die je meekrijgt kan wel eens tegen een stoeprand aankomen, iets wat normaal gezien in een escaperoom natuurlijk niet gebeurt.”

Wat is de grootste droom van het drietal op escapegebied? Wat willen ze graag nog eens bedenken, bouwen of opzetten? “Stel dat we onze eigen locatie zouden hebben en niet beperkt zouden zijn in hoogte, grootte of andere logistieke aspecten, dan wil ik echt de gekste dingen doen. Dingen met bijvoorbeeld water die je nergens anders zou zien.” vertelt Nathalie. Kris en Steven knikken instemmend. “Wat ik ooit nog wel zou willen doen is een escaperoom maken bestaande uit allemaal gebouwtjes. Eigenlijk een soort mini dorpje.” voegt Kris daar nog aan toe. “Waar je een hele dag bezig kunt zijn en zelfs tussen de spellen door gewoon kunt eten en toiletteren. Je kan er als het ware zelf je dag indelen. Zie het als een soort combinatie tussen een pretpark en een escaperoom.”


Ik zie het al helemaal voor me. Als de kwaliteit en stijl hetzelfde zijn als hetgeen Escaping Belgium met Le Prince heeft neergezet, zal ik vooraan in de rij staan om een kaartje te kopen voor ‘s werelds eerste escapepark. Aan het einde van elk interview leg ik altijd nog een aantal dilemma's voor om deze te verwerken in het interview. Deze keer zat er een nieuw dilemma tussen en dat was de vraag waar team Escaping Belgium voor zou kiezen: een kamer zonder muziek of een kamer zonder decor en dus met alleen de puzzels. “De vraag is dus eigenlijk, wie wordt er ontslagen, Steven of ik?” grapt Nathalie direct. Aangezien Steven verantwoordelijk is voor de muziek en zij voor het decor is het een logische opmerking. Toch kiezen ze alledrie voor een kamer zonder muziek en met decor. “Als het decor mooi genoeg is mis je de muziek niet eens.” Legt Steven uit. “En anders kunnen we altijd zelf nog wat achtergrondgeluiden roepen.” Voegt Kris er nog aan toe. Meer lezen over Erzsébet, Le Prince en Em’s Adventure of op de hoogte blijven van de toekomstplannen van Escaping Belgium? Ga naar www.escaping.be

ESCAPING BELGIUM



IN GESPREK MET STAN LAARHOVEN In de vorige edities van 'in gesprek met' hebben we al vele escapers gesproken die al vele kamers op de teller hebben staan. Iemand die, op moment van schrijven, onderweg is om zijn honderdste escaperoom te spelen is Stan. Sterker nog, hij heeft er een missie van gemaakt om voor het einde van januari zijn honderdste kamer te hebben gespeeld. Wij spraken Stan, die tevens werkzaam is bij Epic Escape in Waalwijk, in zijn 'road to 100' en vroegen hem naar zijn eerste escape-ervaring, favoriete momenten, visie op escaperooms en nog veel meer!


Wie is Stan? Ik ben Stan, 25 jaar oud en woonachtig in Aarle-Rixtel, een klein dorpje met 6.000 inwoners, 10.000 kippen en 20.000 varkens. Iedereen kent zo’n dorpje wel? Weinig te beleven. In mijn dagelijks leven werk ik als influencer marketeer bij een gamingbedrijf in Eindhoven. Voor dit bedrijf zet ik alle influencersamenwerkingen op voor 21 verschillende landen. Daarnaast werk ik ook gamehost bij Epic Escape in Waalwijk. De uurtjes die ik nog over heb in de week, besteed ik graag in pretparken en escaperooms!

Wat was jouw eerste escapeervaring? Om maar in het ‘influencer wereldje’ te blijven hangen; ik maakte kennis met het fenomeen ‘escaperooms’ door een vlog van Enzo Knol. Ik zag dat hij op vakantie was in Praag en daar een escaperoom speelde. Het oplossen van puzzels in een bepaald thema, dat had ik nog nooit gezien. Ik besloot destijds dan ook meteen te kijken of dit soort kamers ook in Nederland bestonden. Tot mijn verbazing waren er onwijs veel van dat soort kamers, zelfs bij mij in de buurt. Samen met mijn (inmiddels ex-)vriendin speelde ik destijds mijn eerste escaperoom: ‘The Secret Tomb’ in Eindhoven. Een eenvoudige single room, maar wel volledig in Egyptisch thema. Ondanks dat het een vrij eenvoudige kamer was, was ik op dat moment lyrisch over het fenomeen escaperooms. Het duurde echter wel een tijd voordat ik een volgende kamer zou gaan spelen. De eerstvolgende kamer volgde pas een ruim jaar later, het veel kamers spelen in een korte tijd zit er dus niet vanaf het begin al in.


Wanneer begon de teller echt ging lopen? Ik was al vrij snel besmet met het ‘escape-virus’ en het gezelschap waar ik mee speelde vond het ook altijd erg leuk om kamers te doen. Echter vonden zij het leuk om eens per twee à drie maanden te escapen. Wanneer we echter op een locatie waren met meerdere kamers, wilde ik, in tegenstelling tot mijn team, juist die andere kamers er meteen achteraan spelen. De vraag die bij mij dus meteen opkwam: “Zou ik de enige zijn die dit probleem heeft?”. Op dat moment kwam ik erachter dat de website escapetalk.nl ook een forum had. Ik trok de stoute schoenen aan en besloot gewoon een topic te starten om mijn probleem uit te leggen. Al snel kreeg ik een berichtje dat ik zeker niet de enige was met dit ‘probleem’, ik werd opgenomen in een WhatsApp-groepje vol met fanatieke escapers en de rest is geschiedenis… Het is onwijs tof om met andere enthousiastelingen te spreken en vooral dus ook om met anderen fanatiekelingen kamers te spelen. Vanaf dat moment ben ik nog dieper in de ‘escape-wereld’ gedoken en is mijn teller echt gaan lopen.

In de afgelopen vijf maanden heb ik ruim zestig kamers gespeeld en nu ben ik dus onderweg naar de honderd. Groepsomschrijving van de WhatsApp-groep vol escape-fanaten:

Favoriete herinnering/moment in/aan/om/over escapen? Mijn favoriete herinnering is het moment dat ik voor het eerst een volledige dag escaperooms ging spelen. Dat was iets wat in mijn gedachten al vaker was gebeurd, alleen wilde mijn gezelschap daar nooit aan meewerken. Toen ik in de WhatsApp-groep terecht was gekomen, bleek het meer dan normaal om meerdere kamers op een dag te spelen. De eerste keer vond ik stiekem best spannend; met mensen spelen die je nog nooit hebt gezien, zou dat wel klikken? Achteraf kan ik iedereen alleen maar heel dankbaar zijn dat ik dankzij hen in deze mooie hobby terecht ben gekomen!


Wat vind jij zo leuk aan het escapen? Wat ik zo tof vind is dat je jezelf even een uur (of soms zelfs langer) volledig af kan sluiten van de buitenwereld, dat (letterlijke) escapisme is iets wat ik heerlijk vind. Ik ben daarnaast een groot liefhebber van alles wat maar met ‘themabelevingen’ te maken heeft. Een escaperoom met een verhaal, in thema, waarin alles klopt, daar gaat mijn hart sneller van kloppen. Persoonlijk ben iemand die totaal niet gaat voor de recordtijd of spelen zonder hints. Laat mij maar lekker van het decor en het verhaal genieten, dan vermaak ik mij het beste!

Wanneer werd het spelen van honderd kamers het doel? Ik speelde mijn eerste escaperoom in 2016. Het heeft daarna ruim een jaar geduurd voordat ik een tweede kamer zou gaan spelen. Ik heb in 4 jaar tijd ongeveer 25 kamers gespeeld, een mooi aantal, dacht ik toen nog. Totdat ik op escapetalk.nl mensen voorbij zag komen die al meer dan 100 kamers gespeeld hadden, wauw! Zoals aangegeven is voor mij de teller echt hard gaan lopen op het moment dat ik met andere escaperoom enthousiastelingen ben gaan spelen. Het voordeel voor mij was dat ik, met mijn 25 kamers, altijd wel mee kon gaan als iemand weer vroeg:


“Wie wil mee naar … ?”. De eerste mijlpaal was voor mij de vijftigste kamer, die kwam al na tweeënhalve maand in de Whatsapp-groep. Met alle topkamers die ik nog wilde spelen, zou ik zeker – ooit in de verre toekomst – de honderd kamers zelf aan gaan tikken. Toen ik weer eens twee maanden later mijn 75e kamer al speelde, dacht ik: “Als in dit tempo door blijf spelen, komt die honderdste kamer wel heel dichtbij”, vanaf dat moment was dat dan ook het doel. Die honderdste kamer moest dan ook wel een bijzondere kamer worden, het plannen kon dus gaan beginnen. Inmiddels is mijn ‘road to 100’ planning compleet! Als alles volgens planning loopt, speel ik 22 januari 2022 mijn honderdste kamer, dat wordt dan The Dome van Mama Bazooka, een kamer die al lang op mijn wishlist stond en volgens mij een hele mooie om als honderdste gespeeld te hebben!

En toen ging je werken bij Epic Escape... Zoals ik al aangaf ben ik zelf een groot liefhebber van themabelevingen. Storytelling is daar vaak een onderdeel van. Ik kan mijzelf hier volledig in verliezen. Al een geruime tijd luisterde ik de podcast ‘Themetalk’ van Maurice de Zeeuw (een van de eigenaren van Epic Escape) en Thomas van Groningen; een podcast over pretparken en themaparken. Ook zij zoomen vaak in op storytelling en dergelijke. Toen Maurice daar vertelde dat hij een escaperoom had en dat daar de nieuwe kamer Illusion open zou gaan, wilde ik die uiteraard graag spelen. Maurice kennende, moest dit wel heel tof gaan worden. Illusion was voor mij de eerste keer dat ik een kamer speelde waar je door een volledig verhaal gaat. Je wordt helemaal in dat verhaal gezogen en dat in combinatie met prachtige decors en geweldige muziek deed mij echt versteld staan. Een paar dagen later, toen alles een beetje bezonken was, dacht ik bij mezelf: “Hoe tof zou het zijn om daar onderdeel van te mogen zijn?”.


Toevallig kwam er een dag later een Facebookbericht online vanuit Epic Escape dat zij op zoek waren naar een nieuwe gamehost. Ik stuurde meteen een mailtje, twee minuten later belde Maurice me op en twee dagen later keek ik al mee met de eerste groepen! Ik ben dus gamehost geworden vanuit pure passie voor escaperooms. Ik vind het heerlijk om mensen mee te kunnen nemen in het verhaal en om achteraf nog lekker na te kletsen en al hun plannen voor komende escaperooms door te nemen! Nooit meer escapen of nooit meer hosten en waarom? Het antwoord op deze vraag kwam voor mij sneller dan verwacht. Ik zou dan gaan voor nooit meer hosten. Ik ben uiteindelijk gaan hosten puur vanuit passie voor het spelen van escaperooms. Nogmaals, ik vind het superleuk om groepen te hosten, maar als ik nooit meer een kamer zou mogen spelen… oei, dat zou toch wel pijn doen. Kortom: nooit meer hosten, dus!

Wat is je grootste droom? Mijn grootste droom klinkt heel cliché; dat ik nog lang mag genieten van deze mooie hobby, dat er nog veel topkamers bij mogen komen en dat ik nog veel meer nieuwe mensen mag ontmoeten door deze te gekke hobby. Wil je ooit een eigen escaperoom? Het zou me heel tof lijken om een eigen room te hebben, juist om mensen mee te nemen in een totaalbeleving. Dat is ook de reden waarom ik hosten zo tof vind om te doen. Het neerzetten van een concept en dat uitwerken lijkt me heel gaaf, ondanks dat ik er de financiële middelen niet voor heb. In alle gevallen is het zo dat als ik iets doe, dat ik dat dan ook goed wil doen. Ik weet inmiddels een beetje wat het kost om een ‘goede kamer’ te bouwen. Wanneer mijn decemberkalender dit jaar echter goed uitbetaald, zal ik er nog eens over nadenken! ;-)


Wat is je grootste ergernis op escape-gebied? Waar ik me heel erg aan kan storen is slechte afwerking en zichtbare slijtage. De grootste reden waarom ik ga escapen, is omdat ik even een uur afgezonderd wil zijn van ‘het normale leven’, mezelf helemaal onderdompelen in een verhaal. Wanneer de afwerking in een kamer zodanig slecht is dat het mij uit het verhaal haalt, kan ik me daar enorm aan storen. Daarnaast zie ik bij veel kamers ook slijtage in de kamer, dat vind ik ook altijd jammer. Dat je een bepaalde puzzel al op kan lossen omdat je al ziet wat de honderden groepen voor je hebben gedaan… Het is vaak een kleine moeite om dit soort dingen aan te passen of bij te houden. Sommige kamers kunnen af en toe gewoon net wat meer liefde en aandacht gebruiken! Favoriete aantal spelers en waarom? Persoonlijk speel ik het liefste in kleine groepjes, 2 à 3 personen vind ik het fijnste spelen (financieel alleen wat minder). De simpele reden daarvoor is dat je in een kleine groep zelf alles meemaakt en oplost. Ik kan zelf helemaal

opgaan in het verhaal in de kamer en vind het dan achteraf soms best jammer dat ik een geheel onderdeel gemist heb omdat je soms moet opsplitsen, wat soms ook erg logisch is! Ik kan het daarom altijd ook erg waarderen als een eigenaar of host de tijd neemt om naderhand nog door de kamer te lopen om alles uit te leggen.


Een goede kamer voldoet volgens jou aan de volgende eisen..? Ik vind het altijd moeilijk om dit soort vragen te beantwoorden omdat je kamers eigenlijk niet met elkaar kunt vergelijken. Een vraag als: “Wat is jouw favoriete kamer?” vind ik ook moeilijk om te beantwoorden. Ik denk dat iedere kamer zijn eigen charmes heeft. Een echte topkamer onderscheidt zichzelf (als het aan mij ligt) door dat stukje escapisme. Als een kamer het écht voor elkaar krijgt dat je meegezogen wordt in het verhaal, dat je je tijdsbesef kwijt bent, dat het decor klopt, dan ben je wat mij betreft een topkamer!

Jouw grootste wens voor de escapecommunity? Mijn grootste wens voor de escapecommunity is dat we nog lang mogen genieten van alle topkamers die er zijn en nog gaan komen. Ik denk dat we in Nederland en België de laatste tijd onwijs verwend zijn met nieuwe kamers en dat het niveau van deze nieuwe kamers onwijs hoog ligt. Ik kijk dan ook enorm uit naar alle projecten die de komende tijd zullen openen, maar ben stiekem nog benieuwder hoe onze ‘escape wereld’ er over bijvoorbeeld vijf jaar uitziet. De trend die steeds meer gaat naar experiences en complete themabelevingen kan ik alleen maar toejuichen. Op naar nog heel veel mooie kamers, op naar nummer 150! Note: dit interview met Stan dateert van december 2021. Inmiddels werkt Stan niet meer bij Epic Escape Waalwijk en heeft hij zijn twee honderdste kamer al op de planning staan! Gaan we de volgende keer met jou in gesprek? Neem contact op met de redactie! Lees meer over Epic Escape op epicescape.nl


Q U I Z Welke escaperoomspeler ben jij?

De denke r

De oen er

De Zoe ker

e D er k k o g


1.

Je gaat met Jouw team een escaperoom spelen. Jij kiest de kamer met...

b. de kortste c. De beste reistijd reviews 2. Naar De uitleg over sloten, de noodknop en de regels luister jij...

A. Het tofste thema

b. half c. Niet 3. Eenmaal in de kamer splitst jouw team zich op. Jij gaat gelijk...

A. aandachtig

A. onder het tapijt kijken

b. De kamer observeren

C. Sleutels op sloten passen


4. Het lukt jullie maar niet om die ene puzzel op te lossen, jij...

b.Wacht op C. wil geen een hint hint 5. Halverwege het spel start er een filmpje. Jij...

A. Vraagt om een hint

b. scant het op hints

c. Kijkt het niet 6. Jullie komen een rekenpuzzel tegen. Jij...

A. Kijkt het af

A. Houd je op de achtergrond

b. overlegt met je team

c. Lost hem direct op


7. Het is jullie gelukt! Jullie zijn ontsnapt! Jij...

A. Bent door het dolle heen

b. viert dit met je team

Scores Meest gekozen antwoord: A Jij bent een echte original! Jij speelt escaperooms zoals ze bedoeld zijn, bent een echte puzzelaar maar kan ook genieten van een kloppende beleving. Elk team heeft iemand als jij nodig omdat jij kan denken zoals de makers van een escaperoom en dat kan wel eens goed van pas komen!

C. Vraagt direct naar jullie tijd

Tel het aantal punten dat je hebt gescoord bij elkaar op en check welke speler jij bent!

Meest gekozen antwoord: b Jij bent een echte teamplayer! Niet alleen ben jij een ster in het verdelen van de taken, je houdt ook rekening met de andere spelers! Dankzij jou wordt een groep spelers echt een team! Elk team heeft iemand als jij nodig omdat jij kan zorgen voor de perfecte sfeer in elke groep spelers! Hou dat vol!

Meest gekozen antwoord: c Jij bent the brains in jullie team! Een moeilijke rekenpuzzel, het zoeken van logica en het rationeel denken in een escaperoom zijn jouw sterke kwaliteiten! Zonder jouw hulp zou jouw team het een stuk moeilijker hebben. Elk team heeft iemand als jij nodig voor het harde denkwerk


Het is al elf uur ‘s avonds als ik mijn jas aan wil doen en me mentaal voorbereid op de verre reis naar huis. De terugweg is voor mij altijd het uitgelezen moment om de zojuist gespeelde kamer eens goed te analyseren. Ik heb mijn jas aan en ben onderweg naar de uitgang wanneer Michiel van der Kooij, eigenaar van Escape Room The Cube in Hellevoetsluis, me vragend aankijkt. “Wilde jij vanavond niet nog dat interview doen?” vraagt de 39 jarige ondernemer aan me. Dat is waar ook! Ik was hier niet alleen naartoe gekomen om Triplicate Institute, de tweede kamer van Escape Room The Cube, te spelen, maar ook om eigenaar Michiel te interviewen voor Trapped. Ik trek mijn jas weer uit, krijg een colaatje aangeboden en start mijn dictafoon.


Michiel van der Kooij is 39 jaar, vader van twee dochters en heeft om het moment van interviewen zo’n negentig kamers gespeeld. “Van huis uit ben ik opgeleid tot accountant, maar ik ben eigenlijk mijn hele werkende leven al ondernemer geweest.” De ondernemers-carrière van de in Hellevoetsluis geboren eigenaar begon met het runnen van een eigen videotheek. “Dat heb ik tot 2017 gedaan.” vertelt Michiel. “Toen had die sector zijn beste tijd wel gehad. We hebben het nog even kunnen rekken door er ook videogames bij te gaan verkopen, maar op een gegeven moment had het concept ‘videotheek’ zijn beste tijd wel gehad.” Om ook een toekomst na Videotheek Crooswijk op te bouwen had Michiel verschillende ideeën in de entertainmentsector. “En toen kwam ik een escaperoom tegen en wist ik vrijwel direct ‘Dit is het! Dit wil ik ook!’. Destijds waren er nog maar 40 kamers in Nederland en het concept intrigeerde me enorm. Enkele dagen later ben ik zelf voor het eerst een escaperoom gaan spelen en ik dacht direct ‘dit kan ik veel beter!’. Ik zag het direct als een uur plezier maken en had toen al door dat het om meer moest gaan dan enkel het oplossen van puzzels.”

Eind 2014 legde Michiel zijn conceptidee bij de gemeente weg en zijn ze samen uiteindelijk uitgekomen bij Struytse Hoeck 5; het adres van Escape Room The Cube. “Juni 2016 hebben we onze eerste kamer geopend; de Maffioso Kamer. We hebben er destijds, zeker voor die tijd veel geld in gestopt. Vrijwel direct na het openen van die kamer was er het idee voor een tweede kamer, die later Triplicate Institute is geworden.” De plannen van Michiel waren direct ambitieus, gezien het feit hij direct een vergunning voor vijf kamers heeft aangevraagd. “Echter hadden we in de beginperiode dat de Maffioso Kamer open was ook de videotheek ook nog” vertelt Michiel. “Escaperooms waren nog nieuw en onbekend, dus het was even afwachten wat het zou doen. Na een tijdje bleek dat onze kamer goed aansloeg en besloten we verder te gaan met een volgende kamer en te stoppen met de videotheek.”. In maart 2019 opende Escape Room The Cube haar tweede kamer: Triplicate Institute. Michiel vertelt daar het volgende over: “In december 2017 ben ik begonnen met bouwen, het bouwen van die kamer heeft dus ook anderhalf jaar geduurd.


We hadden een hele lege ruimte tot onze beschikking, dus dat bood mogelijkheden. Zo hebben we hebben bijvoorbeeld het pand echt gericht kunnen aanpassen naar onze ideeën Dat is uiteindelijk een heel groot voordeel gebleken, maar het heeft natuurlijk ook zo zijn nadelen. Het grootste nadeel is dat we wat langer aan het bouwen waren en dat kost natuurlijk meer geld.” Het nieuwste concept van Escape Room The Cube opende vorig jaar; de VR escape rooms. “Dat blijkt een groot succes! We zijn daar eigenlijk per toeval tegenaan gelopen.” Vertelt Michiel. “Wat mij betreft zit de kracht van de VR games in het feit dat je elkaar kunt zien, daadwerkelijk door de ruimte moet bewegen en elkaar kunt voelen; enkel de wereld om je heen is digitaal.”

Michiel vertelde al eerder over een vergunning voor vijf kamers. Als we de VR-ruimte niet meetellen heeft het bedrijf in Hellevoetsluis op dit moment ‘slechts’ twee kamers. Wat zijn de plannen, wensen en dromen voor wat betreft de toekomst? “Op de kortere termijn willen we graag nog een kamer bouwen. Het is dan ook de bedoeling om het pand verder uit te bouwen. We willen een avontuur neerzetten dat al begint op het moment van boeken, zodat de hele ervaring zich afspeelt in een andere wereld en daarvoor zijn aanpassingen in de bestaande ruimtes nodig.” Als ik Michiel vraag naar hoe concreet de plannen zijn vertelt hij dat de plannen eigenlijk al klaarliggen om gerealiseerd te worden, maar dat tot nu toe corona telkens roet in het eten heeft gegooid. Eigenlijk was het plan om augustus 2020 beginnen met bouwen, maar toen kwamen de eerste beperkingen door corona, dus durfden we het toen niet aan om in één keer een hoop geld in een nieuwe kamer te investeren.


In de tussentijd zijn er allemaal nieuwe ideeën gekomen, dus zodra we eenmaal beginnen aan een derde kamer zal het plan er weer helemaal anders uitzien.”

Michiel is niet de eerste eigenaar die ik hoor over het neerzetten van een avontuur wat bij het moment van boeken begint. Er lijkt, wat dat betreft, een revolutie gaande in escape-land. Als ik dat laatste aan Michiel voorleg knikt hij instemmend. “Ik denk dat de escaperooms in de toekomst grootser en intenser gaan worden, in omvang en in creativiteit. Het zal een vrijetijdsbesteding worden die in hetzelfde rijtje zal gaan vallen als naar de bioscoop gaan of gaan bowlen. De interactie tussen mensen, het samenwerken, is waarin een escaperoom verschilt van een avondje bios of bowlen.

Dat samenwerken zal er, volgens mij, ook voor zorgen dat het concept ‘escaperooms’ lang houdbaar is. Als je een groep mensen die elkaar niet kennen bij elkaar in een escaperoom zou stoppen leren ze elkaar binnen no time kennen.” Volgens Michiel is er niet alleen sprake van een revolutie op het gebied van beleving, maar ook op het gebied van professionaliteit. “In de Nederlandse escaperoom-markt heb je, naar mijn mening, twee takken; de professionele escaperooms en de escaperooms die er maar een beetje bij gedaan worden. Ik ben van mening dat wanneer je iets doet, je het goed doet en er volledig voor moet gaan. Er zijn mijns inziens te veel partijen die ‘het er een beetje bij doen’ en dat is niet bevorderlijk voor onze tak van sport. De kwaliteit van de Nederlandse escaperooms internationaal gezien is erg goed, en ook het contact tussen de eigenaren. Iedereen is vol passie en ze staan voor elkaar klaar. Het zou zonde zijn als die reputatie wordt verpest door mensen die het er maar een beetje bij doen. Als het aan mij ligt gaan we als sector in ieder geval een hele mooie toekomst tegemoet.”

Ik vraag aan Michiel hoe die toekomst er dan uit ziet en hoe hij Escape Room The Cube daarin ziet.


“In een ideale wereld kan ik over een jaar of twintig nog steeds zeggen dat wij er als Escape Room The Cube toe doen. Dat mensen dan nog altijd tegen elkaar zeggen ‘Je moet naar The Cube, want het is daar tof!’. Verder streef ik naar een kloppend totaalplaatje. Dat vind ik één van de belangrijkste criteria aan een goede escape room; een vriendelijk ontvangst, een leuk avontuur, een goed verhaal, de ruimte om gezellig na te praten, dat soort dingen. Tot slot hoop ik dat we grotere escaperooms kunnen gaan bouwen, waar meerdere groepen tegelijk in kunnen. Kortom; groei is hopelijk het kernwoord van de toekomst van The Cube. Als ik kijk naar de afgelopen jaren kijk, zie ik dat we als bedrijf hard groeien. Niet alleen in het aantal avonturen, maar ook in bezoekersaantallen. Ik hoop dat die lijn zich voortzet.”

Het leukste aan het werk in de escaperoom vindt de eigenaar het verschil tussen groepen. “Elke dag is anders. Het is fantastisch om mensen het naar hun zin te maken. Daarnaast vind ik het fantastisch op te zien hoe verschillende mensen hetzelfde probleem op een verschillende manier aanpakken. Maar ook de interactie tussen spelers onderling blijft waanzinnig leuk om naar te kijken!” Het valt me op dat Michiel steeds in de wij-vorm praat als hij het over zijn bedrijf heeft. Ik vraag me af wie hij bedoelt met wij. “Samen met mijn vriendin hebben we een klein team waarmee we de kamers bouwen. Daarnaast nemen we een aannemer in de hand, want sommige dingen komen zo nauw, die moet je niet zelf willen doen, al doe ik over het algemeen wel veel dingen zelf. Daar wordt ik ook steeds handiger in merk ik. Programmeren doen we wel zelf, maar muziek besteden we dan bijvoorbeeld weer helemaal uit. Dat laatste omdat ik dat zelf ook echt niet kan. Als ik iets zelf niet kan probeer ik simpelweg de juiste mensen op de juiste plek te krijgen. Wat muziek betreft gaan we als volgt te werk; ik heb een bepaald idee in mijn hoofd, welk gevoel de muziek moet opwekken in een kamer, in een avontuur en probeer de producent ook dat gevoel te laten meemaken, door hem door de kamer heen te laten lopen.


Muziek vind ik namelijk wel heel belangrijk in een kamer, het intensiveert de beleving, de spanning, de emoties maar kan ook aangeven wat de bedoeling van een ruimte is.” De laatste tijd horen we steeds meer eigenaren die van plan zijn een escaperoom te bouwen waar puzzels niet meer zo’n grote rol spelen of zelfs helemaal weggelaten zijn. De doorgewinterde puzzelaar zal in de kamers van The Cube zeker aan zijn trekken komen. Ik kan me daarom dan ook niet voorstellen dat Michiel ooit een kamer zal bouwen zonder puzzels. Wat vind de 39-jarige ondernemer, als ervaren escaper, eigenlijk van de kamers waar puzzel een bijrol spelen? “Ondanks dat ik onwijs van deze belevingen kan genieten, weet ik niet of een escaperoom zonder puzzels nog wel een escaperoom is… Ik vind dat de puzzels een onderdeel moeten zijn van de beleving. Beleving en puzzels zijn, wat mij betreft, geen losstaande elementen; de twee versterken elkaar. De puzzels zijn net zo belangrijk als de beleving en de beleving net zo belangrijk als de puzzels. Een puzzel op zichzelf heeft geen waarde, dan kan je net zo goed een puzzelboekje kopen. Pas als je een verhaal aan de puzzel hangt krijgt het een waarde. En andersom is dat denk ik net zo.

Het verhaal wordt gedreven door de puzzels die je tegenkomt.” Tot slot vraag ik Michiel naar het ontwerpproces. Hoe bedenkt hij zijn kamers? Sluit hij zichzelf op met pen en papier en komt hij pas naar buiten als het papier gevuld is met fantastische ideeën of ontstaan de ideeën vanzelf? “Ik begin bij het concept, ik heb een aantal dingen in mijn hoofd die ik in een escaperoom wil verwerken en vanuit dat punt ga ik zoeken naar een thema en een verhaal. Soms krijg ik een idee waardoor ik vervolgens het hele spel wat ik tot dan toe heb bedacht weer moet aanpassen.” En bedenk je dan eerst de puzzels en dan de beleving of komen die twee hand in hand? “De puzzel moet de beleving versterken, dus die komen eigenlijk tegelijkertijd in het proces. In het proces probeer ik wel zo veel mogelijk verschillende puzzels in de kamer te verwerken. Van logica tot rekenen en van doe-puzzels tot taalpuzzels. Alles loopt door elkaar heen maar vult elkaar tegelijkertijd aan. Tijdens het bouwen van Triplicate Institue was de eerste versie compleet anders dan hoe het uiteindelijk is geworden.


In dat geval kwamen we er tijdens de bouw pas achter dat wat de uiteindelijke versie is geworden beter zou werken. Daardoor hebben we na de eerste testgroepen, gelukkig, maar weinig zaken aan moeten passen.“ “Al met al hoop ik dat gasten een avontuur gaan beleven, zonder het al te veel te vergelijken met andere avonturen. Elk avontuur is anders en iedere speler beleefd zijn eigen verhaal.” En met die woorden sluit Michiel het interview af.

Meer lezen over Michiel, de huidige kamers van Escaperoom The Cube of de toekomstplannen? Ga dan naar escaperoomthecube.nl.


EIGENAARONBEKEND.NL


DE GEHEIMEN VAN...

W

at escapetalk.nl voor ons Nederlanders is, is escaperoomers.de voor onze oosterburen. De website, jaren geleden opgericht door escape-fanaat Heiner Stepen, kent, op het moment van schrijven 29 toplijsten variërend van landen en steden tot genres. Mijn favoriete feature in deze lijsten is de zogenaamde scarefactor die met een getal tussen de één en de tien een indicatie probeert te geven van hoe eng en spannend elke kamer is. The Amsterdam Catacombs is volgens de Duitse website één van de spannendste kamers van Nederland. Wat maakt een kamer nu eng? Waarom laten we ons eigenlijk vrijwillig de stuipen op het lijf jagen? En wat is belangrijk bij het maken van een spannende escaperoom? Vragen genoeg voor Alexander Gierholz; maker van The Amsterdam Catacombs en eigenaar van Logic Locks.


Gezien het feit het corona-virus op het moment van interviewen nog altijd als een lopend vuurtje door Nederland raast is dit interview via ZOOM afgenomen. Alexander zit op zijn kantoor en ik in de controlroom van de escaperoom waar ik destijds nog werkzaam was. Aangezien mijn volgende groep over een half uur alweer voor de deur staat beginnen we, na een korte kennismaking, direct aan het interview en ik stel de eerste vraag. De vraag luid, zoals altijd, wat Alexander antwoord als mensen hem vragen wat zijn beroep is. “Ik noem mezelf Experience Designer. Dat is wat ik het liefste doe en dus ook wat ik zo veel mogelijk probeer te doen. Ik hou van het creëren van cinematische reallife experiences en laat me graag inspireren door immersive theatre. In een notendop is dat wat ik doe!” En wat is het dan wat je maakt? “Als product zijn dat immserive experiences. Ik laat me graag inspireren door immersive theatre, iets wat je denk ik wel terugziet in de experiences die ik probeer te maken, omdat ik het erg tof vind hoe een verhaal of een setting in een ruimte een bepaald verhaal kan vertellen. Het is mijn taak om die ruimte of kamer te creëeren en het verhaal te bedenken, maar het zijn de spelers van de experience die de controle hebben. Dat vind ik zo tof aan wat we maken; je krijgt de kans alles zelf te ontdekken en wordt niet aan de hand door een verhaal heen geleid.”

Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met een immersive experience? “Dat was een escaperoom! Dat was de eerste directe trigger. Als kind bedacht ik al mijn eigen spelletjes, maakte ik mijn eigen speurtochten en schreef ik mijn eigen roleplayinggames, maar het idee dat ook dat gewoon werk kon zijn kwam pas na die eerste escaperoom. Daarna ben ik na gaan denken over hoe je een escaperoom kan neerzetten maar dan met andere invloeden. Zo heb ik bijvoorbeeld veel gekeken naar videogames en heb ik mijn achtergrond in de psychologie meerdere keren toe kunnen passen. Bij elke keuze die ik maak probeer ik het vanuit meerdere hoeken te belichten en dat werkt, voor mij, erg fijn!" Heb je concrete voorbeelden van waar een andere benaderingswijze toe geleid heeft? “Wat ik soms miste bij het spelen van andere escaperooms was de storytelling buiten de speeltijd om. Bijvoorbeeld bij het boeken of bij de introductie op locatie. Het kwam er vaak op neer dat het een medewerker van een escaperoom was die je ontving, wat uitleg gaf en de deur naar de kamer voor je opende. Eenmaal door de deur stond je vanuit het niets in een schitterend decor, maar die enorme overgang voelde toch altijd wat schurend aan. Met Amsterdam Catacombs bijvoorbeeld hebben we geprobeerd om vanaf het boeken op te bouwen zodat de start van de game, hopelijk, minder random aanvoelt. Op die manier hebben spelers al de juiste mindset bij het naar binnen gaan en wordt een escaperoom plots meer dan zestig minuten puzzelen. Dat vind ik tof.”


Je hebt het over experiences. Wat is, volgens jou, het verschil tussen een escaperoom een een experience? “Niets! Ik denk dat een escaperoom altijd een experience is. Het enige wat verschilt is of het een góede experience is. Maar in mijn definitie is een escaperoom altijd een experience. Vergelijk het eens met films. Je hebt Hollywood films, waarbij ze overal aan denken; licht, geluid, special effects, etc. Maar ik kan ook zelf thuis met mijn telefoon een film maken. De eindproducten zijn niet met elkaar te vergelijken en toch zijn het allebei films.”

Experiences gaan op steeds meer gebieden steeds verder, wat is volgens jou de grens van een experience? “Het leven is opgebouwd uit experiences. Daarom vind ik ook niet per se dat wij experiences maken, maar wij maken een framework, een kader waarbinnen mensen een experience beleven. Met andere woorden; de grens ligt bij de speler zelf, zeker omdat je eigen verbeelding binnen een horrorexperience een belangrijke rol speelt. Het is erg persoonlijk. Wat voor de één te eng is, is voor de ander nog niet eng genoeg. Van een absolute grens is dus geen sprake.” Je bekendste project, the Amsterdam Catacombs, is een ongekend succes. Hoe komt dat? “Volgens mij is Amsterdam Catacombs een succes omdat het probeert het randje op te zoeken, zowel op het gebied van horror als de grenzen van een escaperoom. Daarnaast hebben we geprobeerd de experience dynamisch te maken. Er is sprake van een goede, gelaagde opbouw en een spektakel op het einde. Wat ik ook terug hoor van spelers is dat ze ervan genoten hebben om beetje bij beetje het verhaal te ontdekken. Het feit dat de experience zich afspeelt in de kelder van een echte kerk voegt natuurlijk ook iets toe.”


Je hebt het over experiences. Wat is, volgens jou, het verschil tussen een escaperoom een een experience? “Niets! Ik denk dat een escaperoom altijd een experience is. Het enige wat verschilt is of het een góede experience is. Maar in mijn definitie is een escaperoom altijd een experience. Vergelijk het eens met films. Je hebt Hollywood films, waarbij ze overal aan denken; licht, geluid, special effects, etc. Maar ik kan ook zelf thuis met mijn telefoon een film maken. De eindproducten zijn niet met elkaar te vergelijken en toch zijn het allebei films.”

Experiences gaan op steeds meer gebieden steeds verder, wat is volgens jou de grens van een experience? “Het leven is opgebouwd uit experiences. Daarom vind ik ook niet per se dat wij experiences maken, maar wij maken een framework, een kader waarbinnen mensen een experience beleven. Met andere woorden; de grens ligt bij de speler zelf, zeker omdat je eigen verbeelding binnen een horrorexperience een belangrijke rol speelt. Het is erg persoonlijk. Wat voor de één te eng is, is voor de ander nog niet eng genoeg. Van een absolute grens is dus geen sprake.” Je bekendste project, the Amsterdam Catacombs, is een ongekend succes. Hoe komt dat? “Volgens mij is Amsterdam Catacombs een succes omdat het probeert het randje op te zoeken, zowel op het gebied van horror als de grenzen van een escaperoom. Daarnaast hebben we geprobeerd de experience dynamisch te maken. Er is sprake van een goede, gelaagde opbouw en een spektakel op het einde. Wat ik ook terug hoor van spelers is dat ze ervan genoten hebben om beetje bij beetje het verhaal te ontdekken. Het feit dat de experience zich afspeelt in de kelder van een echte kerk voegt natuurlijk ook iets toe.”


Hoe zie jij de toekomst? Zowel van Logic Locks als die van de hele escape-markt. “Wat ik vooral hoop is dat we meer tools uit de gamedesign gaan gebruiken en mixen met de bestaande elementen. Maar daarnaast denk ik dat we ook nog veel kunnen leren van de immersive theatre wereld. In die wereld kunnen we fascinerende tools vinden die we perfect kunnen gebruiken om nog toffere experiences neer te zetten. “ “Je kan de term ‘escapen’ op meerdere manieren interpreteren. Sommige mensen houden van puzzelen in een decor, met heldere oplossingen. Andere mensen houden juist meer van interactieve escaperooms; en dat is het leuke! Er is voor ieder wat wils! Ik hoop dat dat ook in de toekomst zo blijft.” Meer lezen over Alexander, de huidige kamers van Logic Locks of hun andere projecten? Ga dan naar logiclocks.com.


Rekenhuiswerk 1. Je hebt een weegschaal en negen biljartballen. Eén van de biljartballen is zwaarder dan de andere acht. Je mag maar twee keer wegen. Hoe kom je erachter welke biljartbal zwaarder is? 2. Een boer koopt voor honderd euro honderd dieren. Hij wil van ieder dier minstens één. Hoeveel van welk dier koopt de boer? Koe: 15,00 Big: 1,00 Kip: €00,25


3. Vul het getal op de plaats van het vraagteken in. 111=113 112=24 113=35

114=46 115=57 117= ?

4. Vul het getal op de plaats van het vraagteken in. 9=72 8=56 7=42

6= 30 5= 20 3= ?


escaping.be

SCARLETENVELOPE.CA


#Hoe..? Benodigdheden : - Printpapier - Aansteker - Thee - Koffie

Escaperooms zijn er in alle soorten, maten en thema's. Hoe geavanceerd de hedendaagse technieken ook zijn, het verkennen van het verleden blijft een populair thema voor menig escaperooms over de hele wereld. Hoe meer voorwerpen in dit thema, hoe overtuigender, zelfs simpele zaken als papier. Maar hoe maak je eigenlijk een papier wat er uit ziet alsof het al eeuwen in een kast ligt? Dat lees je in deze eerste editie van '#Hoe..?'!

Stap 1m een stuk papier en scheur van

Nee er t e im t n e c n e e r e e v e g n o n e alle rand r e r ie p a p t e h t ie z r ie n a m af. Op deze t het jk li n e it u r e d n e v a h e g t a al ietw minder nieuw.


2 p a t S ig t ch zi r o o v r e k e t s n a a n e e a met

G op s a P . n e d n a r e d r u e ch s e g langs de af ls a , n e d n a r b t a a g t ie n r ie p dat het pa m la v e d k a za t e h is t r u e b dat wel ge zen zo snel mogelijk uit te bla

Stap 3

Maak van het papier een prop. Het kreukelen van papier is de meest effectieve manier om een blad er oud en gebruikt uit te laten zien. Hoe kleiner de prop, hoe meer kreukels en hoe gehavender het papier lijkt.


4 n e p ie f f o a k n a t v g a l s e S Maak een soort b t e h in n e r ie p a p e d g e l thee en t o t n ie t r o o v it d t mengsel. Laa n e k k e r t in ig t s u r n e t twintig minu

Stap 5

Laat het papier goed drogen in een droge kamer waar het niet al te warm is. Brokkelt het af? Doe het papier dan minder lang in de koffie en thee.


p i t s u n Bo Wil je het papier extra stijl geven?

n e e r o o d e o t k e l v ie f f o k Voeg dan een t e h in t n a k r e d n o e d kopje met n e e s n e g l o v r e v n e n e p o mengsel te d e t r ie p a p t e h p o e e w t minuut of zetten.

Als je alle stappen gevolgd hebt ziet je papier er uiteindelijk zo uit:


ESCAPEROOMTHECUBE.NL

themissinglinkescape.be


COLOFON Dank en credits

Steven, Kris, Nathalie, Stan, Michiel en Alexander voor de fijne interviews! Nicole voor de fijne brainstorm, de vele ideeën die daaruit voortkwamen en het meedenken aan de toekomst van Trapped! Alle escapers voor het dagelijks aanwakkeren van mijn passie voor escaperooms en motivatie voor het maken van Trapped! Marieke voor het meehelpen met het uitwerken van de interviews Iedereen die een bijdrage heeft geleverd aan de totstandkoming van deze editie

Redactie: info@wesselkort.nl



©TRAPPED 2021


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.