14
IK HEB MIJN HART GESLOTEN Wannes Van de Velde, 1976
‘k Ben al eeuwen onderweg langs de straten van den tijd ‘k heb mijn goesting niet gekregen ‘k heb mijn zakken vol met spijt ik verteer mijn levensdagen en bij niemand vind ik troost want mijn hart heb ik gesloten en mijn ziel heb ik vermoësd ‘k Vind geen woorden om te klagen ‘t is geen kwestie van verdriet ‘t zijn geen mensen die me plagen ‘t is geen vrouw die me verliet ‘t is alleen maar iets vanbinnen dat ‘k niet goed heb gesoigneerd ‘t is mijn hart dat ‘k heb gesloten en voorgoed geruïneerd In de mist van alle dagen dool ik rond gelijk een spook waar naartoe moet ge niet vragen want daar woont de duvel ook en als ‘k ieverans ga kloppen dan is ‘t een verkeerde poort dus ik heb mijn hart gesloten en mijn ziel heb ik vermoord In de boeken van de wereld vind ik niks dat mij verlicht ‘t is de schuld niet van de schrijvers het ligt ook niet aan ‘t gedicht maar de reden is te vinden in mijn leven zonder feest in mijn hart dat ‘k heb gestoken in ‘t gevang van mijne geest
toneelgeruis nw file6.indd 14
Tom: En nu komen jullie naar de Bourla met een hommage aan Wannes. Ik kijk er enorm naar uit. Lucas: Ja, fantastisch hé. Het initiatief komt eigenlijk van Stefan Wellens, die vroeger nog bij Wannes altviool gespeeld heeft en op zijn laatste cd de arrangementen deed. Ik was de laatste jaren nogal fel bezig met Griekse muziek. Ook al versta ik de woorden niet, gevoelsmatig spreekt mij dat enorm aan. Veel van Wannes zijn liedjes zijn gebaseerd op een Griekse muziekstijl, rebetika. In de prachtige Griekse film Rembetiko kun je zien hoe er gewoon tien stoelen naast elkaar gezet worden en de zangers en muzikanten beginnen te spelen. Ongelooflijk schoon. Dat is pure essentie: goede muzikanten en goede zangers die alleen maar spelen en zingen. Ik liep rond met het idee om een aantal Griekse liederen te laten vertalen en met enkele Grieken die hier wonen een rebetika-orkest samen te stellen. Dat wou ik dan combineren met materiaal van Wannes dat door rebetika geïnspireerd is, zoals “Het jaar van het milieu” en “Macrobiotisch”. Maar begin er maar eens aan. Na Wannes’ dood kwam Stefan Wellens bij mij. Hij wilde nieuwe arrangementen schrijven voor een aantal liedjes van Wannes, en vroeg me wat ik daarvan vond en of ik mee wilde doen, samen met nog een paar andere mensen. Uiteindelijk is het een heel verscheiden groep geworden, met mensen uit verschillende milieus. Op mijn voorstel zijn er ook twee Griekse muzikanten bij. We hebben fantastisch materiaal, maar toch is het niet simpel. Je moet de manier van zingen naar je eigen hand zetten, anders krijgt het al snel iets gekunstelds en wordt het een slechte Wannesimitatie. Maar ik heb er wel een goed oog op.
25/11/10 22:14