12
Tekst & foto's: Arjen Lutgendorff
Kees Kooijmans werkt al jaren in
de reisbranche en is altijd in voor een goede discussie. Daarnaast
ontdekt hij graag nieuwe wegen.
Sinds enkele jaren is hij druk met 360 graden fotografie en virtual reality
(VR). TravelPro bezocht hem op zijn reisbureau (Reisbureau Travel Slide Rotterdam Airport).
“Niet durven delen is het manco van de reisbranche” Waar kom je vandaan en wat deden je ouders?
“Ik ben geboren in Delft en inmiddels een gepensioneerd reisagent. Mijn moeder is 90 jaar en mijn vader is overleden. Hij werkte bij Shell waarvoor we van Delft naar Vlaardingen verhuisden. Ik heb er zo’n 40 jaar gewoond, ben er terechtgekomen in de fotografie en begon er mijn reisbureau. Mijn moeder was altijd al héél gastvrij en stond voor iedereen klaar. Het was altijd een zoete inval. Ik had een acht jaar jongere zus, maar zij is op jonge leeftijd overleden aan ‘de’ ziekte. Helaas.”
Wist je al op jonge leeftijd wat je wilde gaan doen?
“Nee, maar ik ben fotografie gaan studeren. Als jongetje van veertien (in 1964) ben ik begonnen als leerling fotograaf. Mijn eerste klus: de onderkant van de toonbanken schoonmaken in de fotowinkel. Mijn handen zijn nog kapot van het dagenlang zwart-wit foto’s ontwikkelen in de donkere kamer. Fotografie loopt als rode draad door mijn leven.”
Welke vakanties met je ouders kan je je nog herinneren? “De eerste vakantie. Ons gezin met opa en oma in een Opeltje richting Maastricht. Ik las James Bond-boekjes op de achterbank. Bezoek aan de watervallen van Coo en Monschau en overnachten op een zolderka-
mer, privé bij mensen thuis. Mijn eerste kennismaking met de reisbranche.”
Hoe ziet je thuissituatie eruit?
“Ik ben op late leeftijd getrouwd, maar ben acht jaar geleden gescheiden. Het heeft zijn voor- en nadelen. In de huidige werkzaamheden heeft het zijn voordelen.”
"Piekeren is brainstormen met jezelf" Ben je niet een beetje workaholic geworden?
“Workaholic? Voor mij is het geen werk. Ik heb er plezier in en houd van de uitdagingen. Daardoor kan ik het lang volhouden. Mensen zeggen weleens dat ik wat minder actief mag zijn, maar zolang de gezondheid het toelaat is het fijn. Als ik maar creatief kan zijn, zoals het maken van filmpjes en 360 graden foto’s, anders word ik een beetje chagrijnig.”
Hoe ben je in de reiswereld gerold?
“Op het moment dat ik filiaalhouder was van een fotowinkel in Rotterdam besloot ik in 1977 te solliciteren bij Club Escolette. Ik ging in mijn lelijke eend naar Den Haag waar ik in driedelig pak een gesprek had met Hans
Dames. Ik werd er de eerste professionele reisleider. Mijn salaris: 1.100 gulden, inclusief kost- en inwoning. Mijn eerste bestemming: Porec Hotel Plava Laguna in Joegoslavië.”
Hoe verliep die periode verder?
”In de winter was ik voor Club Escolette de eerste reisleider in Maryhofen. Een jaar later heb ik in Cattolica (Italië, red.) leren ondernemen. Na Italië volgden Kreta, wintersport en Rhodos. Club Escolette groeide naar 30.000 passagiers. Tweemaal per jaar werd er een reünie in het Holiday Inn in Leiden georganiseerd. Daar mocht ik artiesten als Anita Meyer, Lee Towers, André Hazes en als hoogtepunt de Golden Earring aankondigen. Die feesten begonnen zaterdagmiddag en duurden tot zondag 12.00 uur. Geweldig, ik kijk er nog met heel veel plezier op terug.”
Word je zelf graag op de foto gezet?
“Nee, die tijd heb ik wel gehad. Als je ouder wordt hoef je niet meer vooraan in de rij te staan.”
Durf je als je ouder wordt makkelijker kritisch te zijn? Je bent nogal open op Facebook.
“Niet durven delen is het manco van de reisbranche. Het eigen belang is groot, iedereen doet geheimzinnig. Ik heb geen moeite met delen. Als iemand wil kopiëren dan kan dat, want dan zijn wij toch alweer een stuk verder.