De Reelander - Editie 4 - 2020 by TIEN Plus

jaargang 30 • nummer 4 • juli 2020 UITGEVER TIENPLUS • JACOB MARISSTRAAT 70 • 3314 TK DORDRECHT • TELEFOON 078 - 750 89 66 • E-MAIL WIJKKRANTREELAND@LIVE.NL • FACEBOOK.COM/WIJKKRANTDEREELANDER

Nieuwe gemeentelijke monumenten in het Reeland 2

U kunt het zich misschien nog herinneren. In september 2018 organiseerde de gemeente een verkiezing voor nieuwe gemeentelijke monumenten. Zo’n 1200 Dordtenaren hebben daarover gestemd. Ze konden kiezen uit een vooraf samengestelde lijst. Daaruit had de gemeente een Top 25 samengesteld. Michel Doesburg over hamsteren

Na een lange en enigszins vertraagde procedure zijn de omschrijvingen van de monumenten gereed en de meeste aanwijzingen nu definitief. Vijf panden op de lijst zijn in het Reeland te vinden. Drie daarvan, inclusief hun trotse bewoners, stellen we aan u voor.

Korte Scheidingsweg 23

3 Wantijbad

weer open

Peter van der Laars Schaakplaats

Eelco en Ariane Linnert zijn sinds 2006 eigenaren van de inmiddels weer fraaie villa Mariahof. Hij is directeur-eigenaar van een biogasbehandelingsbedrijf. Zij werkt als leerkracht op een middelbare school in Rotterdam. “Toen we het kochten was het een bouwval. Het had jaren leeg gestaan en de klimop groeide letterlijk naar binnen”, vertelt Eelco. “We vielen voor de potentie van het huis en de 2000 m2 grote tuin, een waar paradijs voor onze zoon. We zijn een jaar aan het verbouwen geweest. Binnen is het meeste nieuw. Alleen de stucplafonds met ornamenten in de woonkamer en de fraaie hergebruikte glas-in-lood serredeuren hebben door de jaren heen de verschillende verbouwingen overleefd.” De rentenierswoning is in 1890 gebouwd in toen nog vrijwel onbewoond gebied. Het is

Tekst en foto’s Gerard Zwinkels

Ruud en Eugenie voor huis De Vierpolders de oudste woning aan de Korte Scheidingsweg die enige tijd bekend stond als het ‘Herweijerlaantje’, vernoemd naar Jillis Herweijer die er woonde. Uit het rapport van de gemeente: Neoclassicistische invloeden uit de 19e eeuw, waaronder de pilasters en de kroonlijst worden gecombineerd met de in 1914 gebouwde uitbreiding en serre aan de voorzijde.

Dubbeldamseweg Zuid 231 Sinds 1987 zijn Ruud en Eugenie Schornagel de bewoners. Ze woonden eerder in Dubbeldam en werkten in het Merwedeziekenhuis, later Albert Schweitzer. Zo’n 30 jaar geleden gingen ze op zoek naar een oud sfeervol huis met grote tuin vlakbij de oude stad. Ze vielen voor de woning uit circa 1875 die bekend staat als het ‘Huis de Vierpolders’ door het fraaie wapenschild in

de voorgevel. De Vierpolders is het waterschap dat in 1718 werd opgericht als samenwerkingsverband van de vier oudste polders op het Eiland van Dordrecht. Het vermoeden bestaat dat het bestuur van de Vierpolders in de 19e eeuw hier een kamer huurde voor vergaderingen. In de archieven is hierover niets concreets gevonden. Wel is bekend dat het waterschap de woning in 1954 kocht als onderkomen voor de nieuwe ‘fabrijk (opzichter/rooimeester) en landmeter’ dhr. Cornelisse. De voorgevel van de woning is in neoclassicistische stijl. Van bijzondere waarde zijn de entree, vensters, kroonlijst, de geblokte pilasters en de dakkapel.

Dubbeldamseweg Zuid 362 Bewoners zijn Freek en Corrie Ton-de Kock. Freek heeft een bedrijf in toegangscontrolesystemen, Corrie, boe-

rendochter, runt de boerderij, tuin en B&B. De Eikenhof wordt verhuurd voor overnachtingen, bruiloften en schilderweken. In 2005 hebben ze Freeks droomhuis De Eikenhof, die toen nog naamloos was, gekocht. Ze hebben het huis zoveel mogelijk geprobeerd terug te brengen naar hoe het ooit bedoeld moest zijn. De keuken is teruggezet op de oorspronkelijke plaats en ontbrekende binnendeuren zijn passend bij de overige deuren gezocht. Ze vinden de, in oude glorie herstelde, tuin met de monumentale bomen het mooist aan de plek. Het woonhuis grenst aan het perceel waar voorheen de hoeve het ‘Regthuis’ stond. Het is een rentenierswoning die in 1929 gebouwd is in opdracht van de Dubbeldamse familie Schaap. De karakteristieke ontsluiting middels brug herinnert aan de periode dat alle percelen aan deze weg door een sloot gescheiden werden van de openbare ruimte. Het rapport noemt in haar omschrijving onder andere de ‘zorgvuldige toepassing van dakkapellen, Vlaamse gevels, repeterende vensters en erkers. En de karakteristieke hoofdentree in het beschutte voorportaal’. “Ja, we zijn blij met de keuze tot gemeentelijk monument”, vindt Corrie. ”De plek heeft zo’n bijzondere historie. Vraag dat maar aan meneer Visscher van het Landschapskundig museum. Deze plek moet gekoesterd en behouden blijven voor alle inwoners van Dordrecht.”

5 Verleden & Heden

Het Reewegkwartier

6 Brugwachter Teus in coronastand

Ariane en Eelco voor villa Mariahof.

Freek en Corrie voor villa De Eikenhof.

Wateroverlast Wantijpark wordt aangepakt 7 De kunst van Eric Borsje

8 WhatsAppgroep Transvaalbuurt

Bijna een kwart miljoen is er nodig om de wateroverlast in het Wantijpark te verhelpen. Bij regen laat de grond te weinig water door en ontstaan overal grote plassen die maar langzaam droogvallen. Het park is dan minder toegankelijk voor bezoekers en ook planten en bomen hebben te lijden onder het overtollige water. Bovendien is het grondwaterpeil te hoog.

had om alles in één keer te verhelpen, werden jaarlijks alleen de meest dringende plekken aangepakt. Speelden deze problemen in het verleden vooral ‘s winters, de laatste jaren is het ook ‘s zomers na enkele hoosbuien al prijs en veranderen met name de grasvelden in zompige modderpoelen. In de zomer wordt het park intensief gebruikt voor festivals, zoals Wantijpop, Live at Wantij en zeven maandagavonden Palm Parkies. Het grasveld heeft het dan zwaar te verduren. Dit jaar zijn vanwege coronamaatregelen de festivals afgeblazen en is besloten om de wateroverlast structureel te verhelpen. De ondergrond wordt verbeterd, waardoor het gras beter begaanbaar blijft.

Het is niet voor het eerst dat dit speelt. Al in 2009 zijn in het park putten geplaatst om wateroverlast te voorko- Zo kan het Wantijpark er ook uitzien.... zolang het maar niet gaat regenen. men. Het waterpeil in de grote vijver is met acht centimeter verlaagd en gelmatig schoongemaakt. Maar deze de problemen voorgoed op te lossen. de greppelverbindingen worden re- lapmiddelen blijken onvoldoende om Omdat de gemeente het geld niet Tekst Peter Jansen - Foto Robert Kraak

Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk • Buurtwerk Dordrecht

column

Het C-woord

Gerard Zwinkels

Ook Dordrecht is in de ban van Corona. Midden maart sloeg deze ongenadig in bij de Plus. Lege schappen: hamsteren was het sleutelwoord. Michel Doesburg, eigenaar van de Plus op het Vogelplein, vertelt dat snelle actie noodzakelijk was om de touwtjes in handen te houden. In een teampost in het magazijn vertelt Michel zijn verhaal. Onderweg daar naartoe plukt ie nog wat van de grond en neemt het mee om op te ruimen. “Zo’n beetje halverwege maart begon het. De eerste weken kregen we diverse materialen aangeleverd zoals schermen en schoonmaakmiddelen voor de winkelwagens en de handen. Een medewerker maakte de winkelwagens schoon. We hadden alles netjes klaar staan op de paktafel en buiten voor zelfredzaamheid maar toch werd er weleens een klant panisch als er niemand buiten stond om de karren schoon te maken. Mandjes werden weggehaald. Veertig winkelwagens stonden klaar en waren ze op, dan moest men even wachten. Alles volgens de RIVM-richtlijnen. Er mogen zelfs 80 mensen naar binnen dus een veilige marge. Tegelijk regelden we lijnen voor de anderhalve

Tekst en foto Coby Janssen

Maximaal veertig winkelwagens bij de Plusmarkt op het Vogelplein. Inzet Michel Doesburg meter afstand bij de kassa’s. Ook die kunnen we niet allemaal gebruiken, ze gaan om en om open. En dan was het ineens of er inderdaad een bom was ontploft in de winkel. Je ziet wel dat een product wat harder loopt, maar toch… Ongelofelijk, zoveel lege schappen. Allemaal lang houdbare producten zoals conservenblik-

ken, meel, afbakbroodjes, noem maar op. En het vermaarde toiletpapier. Het was bizar. Elke dag kerstdrukte. Het punt is dat je snel moet schakelen, meer en sneller bestellen. De vakken werden in de eerste instantie zo snel mogelijk bijgevuld met de voorraad uit het magazijn. De bestellingen moesten sneller aangeleverd vanuit het distri-

butiecentrum, maar logistiek moet dat ook kunnen. Het personeel heeft hard gewerkt en als het kon extra gewerkt. Er was veel flexibiliteit. Het waren een paar superdrukke weken en duurde even voordat het weer normale vormen aannam. Bij het ene artikel gaat dat sneller dan het andere. Het feit is dat de mensen ook extra en luxere producten kopen omdat ze niet buiten de deur kunnen eten. Thuis maken ze het gezellig. En met dit mooie weer wordt er veel gebarbecued.” Het internet is een uitkomst bij deze crisis. Veel mensen zitten thuis, dus bestellen ‘online’ de boodschappen. Er wordt veel thuis gewerkt. Het klimaat vaart wel bij de afname van het verkeer. “Dat is een positieve ontwikkeling van de crisis. Het went ook weer snel. Maar wat de nasleep wordt, is nu de vraag. Ik heb wel gemerkt dat de consumenten zich nu ook bij één of twee supermarkten houden. Een behoud van de klanten, voor zolang het duurt. Ja, vergelijkend met de concurrent waarover ik lees in de vakbladen, hebben wij het best goed gedaan. Qua levering en opvang is het goed verlopen. Snelle reactie op wat er gebeurde. Voor de Plus in het algemeen is dat een goede prestatie,” concludeert Michel Doesburg.

Sedum schuurdakjes Bewoners van Valkhorst 1 bedekken de daken van hun schuurtjes met een sedumlaagje. ”Het begon met het nieuwe tuinhuisje van een van de buren”, verteld organisatrice Kim van Tol. ”Hij bedekte het met een sedumlaag waar ook wilde bloemen op kunnen groeien. Deze bloemen trekken vlinders aan. Meerdere buren waren gelijk enthousiast en wilden dit ook. Ik ben alle bewoners van Valkhorst 1 langsgegaan om te vragen of ze ook meededen. Met meer deelnemers konden we ook een betere prijs bedin-

gen. Uiteindelijk hebben tien mensen ja gezegd. Op een later tijdstip volgen nog een paar andere bewoners. Straks hebben we een heel groen binnenterrein. Sommige bewoners hebben hun woonkamer op de eerste verdieping en ze kijken dan uit op een groen of bloeiend dak. Schitterend toch.” Bij de gemeente Dordrecht was het niet mogelijk om subsidie te krijgen. Nu loopt er een subsidie aanvraag bij Waterschap Delta. Foto Wendy Weber

Tekst Margriet van Beek

Dat verdient een bloemetje!

Het Reelander boeket is beschikbaar gesteld door

Flora Calendula Reeweg Oost 83

colofon

Kijk, het is belangrijk. En we moeten goed oppassen en voor elkaar zorgen. Zondermeer. Maar je kan tegenwoordig geen tv of radio meer aanzetten of het gaat ER over. Of let er maar eens op. Je begint een willekeurig gesprek en binnen een minuut ben je weer op DAT onderwerp beland. Nou deze column ook weer. Elke beroepsgroep is inmiddels uitgebreid bedankt voor zijn of haar inspanningen in crisistijd. Van de boomchirurg die zo goed zorgt voor de bomen, zodat we daar in onze extra vrije tijd zo fijn van kunnen genieten, tot aan de onderwaterlasser die toch maar mooi al die pijpen aan elkaar last, zodat ...eh …eh. Hou op, we weten het nu wel. En we kijken echt wel goed uit. Ik moet wel zeggen, al die beperkingen leiden niet alleen tot vervelende dingen. Er ontstaan ook leuke veranderingen. Bij mij op de Krommedijk hoor je overal vrolijke klusgeluiden. Er wordt wat afgetimmerd en geschuurd. Iedereen bedenkt, nu reizen nog niet echt wordt aangeraden, dat we het vakantiegeld mooi aan een verbouwing kunnen besteden. We hebben er fluitend twee uur wachten bij HVC voor over om al onze rommel uit schuurtjes en zolders af te voeren. Of neem het relaxte thuiswerken achter de PC. ’s Morgens met de echtgenoot de dag ontspannen beginnen met een bakkie koffie. En ‘s middags een biertje drinken met de buurman in de voortuin tijdens de theepauze. En maar beweren: “ja, als ik thuis werk, dan ben ik veel productiever”. Of hebt u wel eens op een van de vele zwoele zomeravonden door het Leerpark gewandeld. Het lijkt getransformeerd tot Sportpark. Je weet gewoon niet wat je ziet en hoort. Allemaal vrolijke groepen mensen die op de ruime groene parkvelden aan het fitnessen, Zumba-en, boksen, trainen en springen zijn. Bovendien, we blijven lekker thuis dit jaar. Want Dordrecht is mooi en heeft alles al in huis. We gaan roeien in de Biesbosch, Zumba-en in het Leerpark, pakken een pintje op het Groothoofd. We doen een rondje Dordrechts Museum en gaan picknicken in het Wantijpark met de kids in het pierenbadje. We gaan zalig zonnen op de ligweide van het net vers opgeknapte mooiste openluchtzwembad van Nederland. Of doen een zomercursus Spaans bij Da Vinci. En wat het volgend jaar wordt dat zien we dan wel weer. Het komt allemaal goed. Fijne vakantie. Hè verdorie, heb ik het ER toch weer over gehad.

Corona slaat in

Tekst en foto Gerard Zwinkels Liza de Jong wist het ineens zeker. Eveline Kusters (rechts) verdient het volgende bloemetje. Ze kennen elkaar van het voorbijgaan en activiteiten in de Vogelbuurt. Kerstmarkten, braderieën, groenmarkten, schoonmaakdag; als er wat te doen is in de wijk dan is Eveline er vaak op een of andere manier bij betrokken. Ze was tot 2017 werkzaam in de zorg, maar moest daar om gezondheidsredenen mee stoppen. Al zo’n 51 jaar woont ze nu in de Vogelbuurt en kent er dus heel veel mensen. “Ja, want ik hou van een

R E ELAND

praatje”, lacht ze bijna verontschuldigend. Ze organiseert elk jaar een groenmarkt op het Vogelplein. Samen met andere organisaties als de bijenvereniging, Woonbron, groenopleiding van het Wellant en wie ze er maar bij kan betrekken. Groene vingers heeft ze ook. Haar tuin is een knusse oase in de stenen stad. Een deel van haar dagelijks eten plukt ze er zelfs: aardappels, tuinbonen, appels, aardperen, kruisbessen, aardbeien, kiwi, mais. Haar lijfspreuk is dan ook: “Hoe groener hoe beter, hoe stener hoe slechter.”

DE HORECA MAG WEER OPEN EN DAT ZORGT VOOR DIKKE PRET....

Ha ha ha ha !

Wat hoor ik daar toch een hoop gelach!

Hi hi hi ! Proest !

De Reelander verschijnt zes keer per jaar in een oplage van 5500 exemplaren. De krant wordt door vrijwilligers / wijkbewoners gemaakt en huis aan huis bezorgd in het Reeland. Redactie Margriet van Beek André Boesberg Mariska Gennisse Peter Jansen Coby Janssen Ad Klous Sylvia Korpel Robert Kraak Ans van der Westen Gerard Zwinkels

Kopij E wijkkrantreeland@live.nl F FBredactiereelander@gmail.com De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten, te bewerken of te weigeren. Volgende editie: 9 september Uitgever advertenties bezorging TIEN Plus Jacob Marisstraat 70 3314 TK Dordrecht T 078 - 750 89 66 E tienplus@meeplus.nl W www.tienplus.net Opmaak Peter Jansen

JasPer

Dat komt uit de gelagkamer 49

Druk Rodi rotatiedruk

De Reelander

De Wantijschool start weer op

Wantijbad weer open

Na een lange schoolsluiting die voor sommigen eindeloos leek, zijn de basisscholen weer langzaam opgestart. Natuurlijk ‘corona-proof’ en met vol enthousiasme van leerkrachten, ouders en de kinderen. Evelien Bultje, directeur van de Wantijschool op onder ander het Oranje Vrijstaatplein, vertelt over de afgelopen periode. Foto Robert Kraak De feestelijke opening begin mei werd verstoord door het coronavirus. Maar nu, op 1 juli, is het Wantijbad toch geopend. De 25 jaar oude machinekamer is vervangen, de ligweide is keurig gemaaid en het bad is schoongemaakt en weer gevuld. De badgasten zijn welkom. Vanwege het coronavirus zijn maatregelen getroffen. Voor de jeugd is er een apart stuk beschikbaar. De ‘baantjestrekkers’ kunnen hun gang gaan, mits ze daarna niet uitgebreid gaan liggen zonnen. Voor alle andere bezoekers geldt dat ze moeten reserveren. Informatie: www.wantijbad.nl

Torentje van DFC is terug Op het clubgebouw van DFC aan de Reeweg Oost staat sinds kort een nieuw torentje dat fungeert als vlaggenmast. Het is een replica van het exemplaar dat vroeger op het clubgebouw stond toen de voetbalclub nog aan de Markettenweg was gevestigd.

Hoe is het jullie vergaan tot de openstelling? De gehele openstelling is naar volle tevredenheid verlopen. Wij vinden het ontzettend fijn om alle leerlingen weer in de school te hebben en de leerlingen vinden het ook prettig om de volledige klas weer te zien en samen te zijn. Voor sommige leerlingen is dit ook wel weer een beetje wennen.

Het oorspronkelijke torentje was te zien op de Wereldtentoonstelling van 1905 in Luik. Het stond op het dak van het paviljoen van de Dordtse patisserie van Asperen. DFC kocht vervolgens het geheel voor 350 gulden en koppelde het paviljoen met torentje aan het clubgebouw aan de Markettenweg. In 1948 verhuisde het torentje met DFC naar de Krommedijk. Maar tien jaar later, na een verbouwing, was het torentje verdwenen. In 1986 verhuisde de voetbalclub naar de Reeweg Oost. Het torentje stond symbool voor de club en daarom maakte Dick de Jong, die het onderhoudswerk doet bij DFC, vier jaar geleden een houten replica van het torentje. Maar dat was niet bestand tegen de weersinvloeden en ging bij harde wind ten onder. Onlangs heeft hij een stevig stalen exemplaar gemaakt dat nu het dak van het clubgebouw siert.

Het clubgebouw van DFC aan de Mar- Het nieuwe torentje van Dick de Jong op kettenweg in 1930 met het torentje van het clubgebouw aan de Reeweg. Foto Tekst Peter Jansen de patisserie van Asperen. Robert Kraak

Tekst Sylvia Korpel Foto Paul van der Steen Wat moest er aangepast worden? Wij hebben voor de school een plan geschreven om aan de richtlijnen te kunnen voldoen. In dit plan staat beschreven hoe wij alles in de school op een veilige manier regelen. Denk aan verschillende inlooptijden, looproutes, regelmatig handen wassen, hygiëne maatregelen, aparte buitenspeeltijden, buiten gymmen, enz. Maar ook hoe we de opstelling in de klas maken, hoe we vergaderen, enz. Deze voorbereiding heeft de nodige tijd, energie en flexibiliteit gekost, maar dit hebben we met elkaar goed voor elkaar gekregen. Echt een teamprestatie! Hoe ging het op de eerste dag van gehele openstelling? Was het een feestje? We zijn blij dat we de groepen weer in zijn geheel mogen ontvangen en dit is natuurlijk al een feestje, maar we hebben er geen speciaal ‘tintje’ aan gegeven. De aanleiding voor alle maatregelen en gevolgen zijn nog steeds geen feestje en we moeten met elkaar scherp blijven en waakzaam zijn als het gaat over de veiligheid van onze kinderen, collega’s en ouders. Een hele verantwoordelijkheid, die we overigens graag nemen om weer onderwijs in de klas aan te kunnen bieden. Voor de gedeeltelijke openstelling hadden

wij, als team, een filmpje gemaakt voor de ouders en leerlingen. Hoe vinden de kinderen en de ouders het dat het nu allemaal toch net een tikje anders gaat? Ondanks dat er in de school de nodige aanpassingen zijn, waren de leerlingen hier ontzettend snel aan gewend en doen ze het erg goed. Ook ouders houden zich goed aan de afspraken. Hierbij nog een extra compliment voor de ouders: zij hebben in de afgelopen maanden ook grote uitdagingen voor hun kiezen gehad, denk maar aan het thuis hebben en onderwijzen van hun kinderen, leerlingen naar school voor de helft van de lestijd en aangepaste lestijden. Dit stelde ook de ouders voor de nodige uitdagingen. Hoe schatten jullie de opgelopen achterstand in? Wij zijn deze periode aan het benutten om goed in kaart te brengen hoe het met de leerlingen is en waar eventuele achterstanden zitten. Zo weten we voor de korte en langere termijn waar we op in moeten spelen. Uiteraard zijn we heel benieuwd wat de komende toetsperiode voor beeld gaat opleveren over de ontwikkeling van onze leerlingen gedurende het afgelopen halfjaar.

De Valk in het Leerpark Op 13 mei presenteerden de gemeente en Heijmans Vastgoed BV een digitale informatiebijeenkomst over het nieuwbouwproject ‘De Valk’. Zo groen

Twee bloeiende klimmers

Reeland’s groen Rododendron en rozen In de afgelopen maanden hebben we ons dicht bij huis vermaakt. Wanneer je zo door de wijk wandelt kun je zien hoeveel groen er is. Wat fijn dat zoveel bewoners voor bloemen en planten zorgen waar we allemaal van kunnen genieten.

Twee tuintjes

juli 2020

Balkonbloemen

De woningen komen aan de Prof. Gunninglaan, tegenover de bestaande huizen, op een plek waar nu nog een aantal bomen staan. Het gaat om een complex met twaalf woningen, elk drie verdiepingen, in vier verschillende types. De verkoop start dit najaar. Afhankelijk van de verkoopresultaten zal begin 2021 gestart worden met de bouw. Tijdens de bijeenkomst was er gelegenheid tot het stellen van vragen. De parkeerdruk binnen het gehele Bloemen, bankjes en buren Leerpark zal toenemen, maar dit woningbouwproject blijft binnen de Het ziet er zo vrolijk uit; de voortuinen, balkons, boom- parkeernormen. Enkele bomen zullen spiegels en geveltuinen in onze buurt. Een kleine fotose- verdwijnen. Dit wordt gecompenseerd rie én…. ik heb er nog veel meer! door het ‘iconische’ gebouw midden in nieuw groen te plaatsen. De inrichting Tekst en foto’s Ans van der Westen van de openbare ruimte om het woningblok zal de komende maanden verder worden uitgewerkt. De meeste bewoners waren blij dat er niet zo hoog gebouwd gaat worden. Volgens eerdere planning zou hier een aanzienlijk hoger ‘vlindergebouw’ komen. Op de diapresentatie was het gebouw te bewonderen. Het ziet er aantrekkelijk uit, door de knik in het complex heeft het met een beetje fantasie toch iets weg van een vlinder. Naar mijn mening is het gebouw een aanwinst voor het Leerpark. Akelei Tekst Margriet van Beek

Tijpoortbrug een brug te ver? Wereldse verbindingen beginnen in Dordt Op een zonnige dag fiets ik naar de grote zendmasten bij de Middelweg. Ik heb een afspraak met leden van de Dordtse Elektronica Club, DEC in het kort. Als ik het terrein op kom zie ik gelijk dat er een persoon in de hoogste zendmast staat. Vincent, zo blijkt later. Een van de eerste leden. Onder hem, veilig op de grond met de handen boven de ogen, staan François, voorzitter, en Lennart, al-heel-lang-lid.

De Vlij met links het Wantijpark en rechts Plan Tij. De Tijpoortbrug moet naast het eerste huis komen.

De wijk ‘Plan Tij’ ligt er al een tijdje. Twaalf jaar om precies te zijn. Pas deze maand worden door aannemer Volker Wessels de laatste werkzaamheden aan het straatwerk verricht. De oorspronkelijk geplande Tijpoortbrug is van het opleverpuntenlijstje van de gemeente geschrapt. Verkeersveiligheid Het plaatselijk verzakte straatwerk wordt op dit moment zo’n 10 à 20 cm verhoogd. De gemeente laat meteen een aantal verbeteringen voor de verkeersveiligheid door de aannemer meenemen. De bewonersvereniging heeft daarvoor destijds een onderzoek door Veilig Verkeer Nederland laten uitvoeren. “Naar aanleiding van dit onderzoek heeft de gemeente besloten verhoogde plateaus aan te leggen op door de gemeente bepaalde plekken“, vertelt Carel Polak voorzitter van de bewonersvereniging. “Ook worden er in het straatwerk van de Tijpoort twee verkeersdrempels aangelegd.”

Tweede voetgangers- en fietsbrug

laten doen. Een aantal tegenstanders tekende in 2013 met succes bezwaar aan tegen de aanleg. Onder andere omdat er op de geplande locatie een beverburcht zou bestaan. Volgens Projectmanager Lianne Suijker van de gemeente heeft de projectontwikkelaar twee onderzoeken laten uitvoeren. “Het eerste had als doel om te onderzoeken welke maatregelen genomen kunnen worden om een fietsbrug te realiseren. Het tweede onderzoek had als doel om te kijken of een voetveer mogelijkheden zou bieden. De gemeente onderzoekt nu of natuurwetgeving ruimte biedt om een oeververbinding aan te leggen. We doen dit door de aanwezige onderzoeken te laten toetsen door de Omgevingsdienst Haaglanden. En eventueel voeren we nog aanvullend ecologisch onderzoek uit. We hopen dit jaar uitsluitsel te krijgen. Afhankelijk van het oordeel van de Omgevingsdienst kan de brug alsnog gebouwd worden.” Carel Polak: “Kijk, de bewonersvereniging is er om op te komen voor de belangen van álle bewoners van Plan Tij. Dus zowel voor die van voor- als tegenstanders van de brug. Persoonlijk zou ik het jammer vinden als hij er niet komt. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik zou wel blij zijn met een extra rondje voor het uitlaten van mijn hond.” Het is dus nog maar zeer de vraag of hierover een brug geslagen kan worden tussen bewoners, of dat blijkt dat brug Noord toch een brug te ver is.

De verantwoordelijkheid voor aanleg van de oorspronkelijk geplande tweede voetgangers- en fietsbrug is door de gemeente van Volker Wessels overgenomen. De eerste brug, de Getijtafelbrug naar de Wantijdijk aan de oostzijde van Plan Tij, werd in 2017 na jaren vertraging opgeleverd. De voorbereidingen voor de tweede aan de noordzijde naar het Wantijpark kent een roerige geschiedenis. Deze Vlij-oversteekplaats heeft inmiddels al verschillende namen gehad. De Tijpoortbrug, brug Noord of zelfs het strontbruggetje zoals fervente tegenstanders de oeververbinding ook wel oneerbiedig noemden. Omdat de brug volgens hen alleen maar zou zijn bedoeld om hondenbezitters de mogelijkheid te geven hun huisdier in het Wantijpark de dagelijkse behoefte te Tekst en foto Gerard Zwinkels

Kom jij ook een keer gratis meetrainen? Handbal is een leuke, snelle en stoere teamsport voor jongens en meiden die van actie houden. Je mag als speler aanvallen en verdedigen en iedereen kan scoren. HV MOK Dordrecht traint tot de zomervakantie op de woensdag. Tot 8 juli train je gratis mee. 7 tot 9 jaar van 17.30 - 18.30 uur 10 tot 12 jaar van 18.30 - 19.30 uur 13 jaar en ouder van 19.30 - 20.30 uur Sportpark Reeweg, Halmaheiraplein 10 Lijkt het je leuk, vul dan je gegevens in op hvmok.nl/gratis-proeftrainen of mail henrietteleonard2@hotmail.com

Terwijl François Vincent in de gaten houdt vertelt Lennart over zijn passie, radiozendamateurisme. Wat is een zendamateur? Lennart verwoordt het als volgt: “Een zendamateur is iemand die door middel van een examen heeft bewezen dat hij of zij om kan gaan met alles wat er nodig is om verantwoord te kunnen zenden in het aan de radiozendamateurs toegewezen stuk radiospectrum”. Zo. “De DEC geeft cursussen om zendamateur te worden. Als je het examen hebt behaald dan krijg je van het Agentschap Telecom een certificaat waarmee je gelicenceerd bent om van het radiospectrum gebruik te maken. Daarin mag je dan uitzenden en ontvangen om radio-experimenten te doen. Je hebt dan ook je eigen roepnaam of call. De vereniging heeft als roepnaam PI4DEC (Pappa India Vier Delta Echo Charlie) en PI4 is de aanduiding van een verenigingsstation.” Maar wat is een radio-experiment? “Een radio-experiment kan zijn dat je wilt weten welke antenne je nodig hebt om de wereld rond te komen, zonder gebruik te maken van een KPN of een andere infrastructuur. Het onderwerp van het contact is kennisoverdracht; je deelt je kennis over radiozenden met andere zendamateurs over de hele wereld. Het is niet om plaatjes te draaien als een zendpiraat. Als je een radiozendamateur bent dan heb je niet maar één hobby, de een vind het geweldig om antennes te bouwen, de ander bouwt zijn eigen radio, sommigen zijn helemaal van de digitale kant en willen niet met elkaar praten via de antenne maar willen hun computers met elkaar laten praten via de antenne. Maar het échte radiozendamateurisme”, hier begint hij te glunderen, “is toch morse. Het seinen. Het was een van de eerste mogelijkheden om door de lucht heen met elkaar te communiceren. Ik zou het heel graag leren, het is als een tweede taal.”

Tekst en foto’s Sylvia Korpel Radiozendamateur Lennart. François schuift aan. “DEC zelf, met nu ruim 120 leden, bestaat al 43 jaar en is redelijk uniek in zijn soort omdat het een van de drie onafhankelijke verenigingen in Nederland is en daarbij ook veel met elektronica doet.” Ik vraag aan hem hoe dat zenden nu precies werkt. “Je hebt lokale en hoogfrequente verbindingen. Bij de lokale frequenties kun je zichtverbindingen maken: wat je ziet, daar kun je naar zenden. Omdat het terrein hier geen hoogbouw kent hebben we een ideale omgeving. Voor de hoogfrequente verbindingen maak je gebruik van de zogenaamde spiegels die in de lucht ontstaan. Om de aarde heen zijn allerlei lagen die ontstaan door de zon. Die gedragen zich als spiegels en zo kun je ‘om een hoekje’ naar bijvoorbeeld Amerika zenden. Een radiosignaal gedraagt zich hetzelfde als licht en als je een lichtbundel op een spiegel schijnt wordt hij ook gereflecteerd.” Lennarts eerste verbinding was met Hawaï toen hij als 15-jarige jongen het clubhuis binnen liep en riep “Ik wil zenden”. Hij kende de club via scouting: jaarlijks ontvangt DEC scoutinggroepen en faciliteert de Jota en de Joti; de Jamboree on Air en de Jamboree on Internet. François vult aan: “We organiseren dit elk derde weekend van oktober. 200 scouts maken dan gebruik van de zenders. Wij begeleiden hen en zorgen dat alles werkt. De scouts doen via de zenders

spelletjes en praten over van alles. Verder organiseren we Vossenjacht met zenders en kan er met drones gevlogen worden op het terrein.” Om meer met elektronica bezig te zijn organiseren ze op maandag Makerspace avonden. Je kunt dan aan je eigen project of aan een gezamenlijk project werken. Zo hebben ze een klok gemaakt voor in de radioshack, rotoren voor de antennes en er wordt veel met raspberry pies (mini computers) gedaan. Een radioshack is een soort studio waar alle apparatuur van de zendamateurs in staat. Ter afsluiting komt Lennart nog met een leuk weetje. “In het kader van Dordt 800 zijn alle festiviteiten een jaar opgeschoven, maar wij waren in januari al begonnen. Wij hadden onze callsign aangepast naar PA800D waarbij de D voor Dordrecht staat natuurlijk. Met deze call hebben we wereldwijd al 3200 verbindingen gemaakt. En al die mensen gaan we ook een QSL kaart sturen, ter bevestiging van die verbinding. Dat is een ansichtkaart die via het QSL bureau, een eigen postkantoor, verder over de wereld wordt verzonden. Op de kaart staat alle info over de frequentie, hoe de verbinding was, signaalsterkte etc. Iedereen heeft zo zijn eigen kaart.” Als je ook wilt leren zenden of iets hebt met elektronica, iedereen is van harte welkom. Kijk voor meer informatie op www.pi4dec.nl

Peter van der Laars Schaakplaats Op 30 mei ging een lang gekoesterde wens van schakend Dordrecht in vervulling. En met name van initiatiefnemer Kok Kraaijeveld van schaakclub Dordrecht. Een levensgroot schaakbord bij de Waag, achter het Scheffersplein, werd officieus geopend. Op 13 juni werd dat nog eens officieel overgedaan door wethouder Sleeking. Het is een knusse plek middenin het centrum, omringd door woningen en winkels. Het pleintje is voorzien van stijlvolle houten banken rondom de stammen van fraaie boompjes. Een heerlijke plek voor een potje schaak en voor toeschouwers om zich er al of niet mee te bemoeien. Een naam voor de schaakplek was ook snel gevonden. De ‘Peter van der Laars Schaakplaats’. Peter is een bekende huisschilder voor veel Dordtenaren. Maar in zijn vrije tijd ook fanatiek schaakliefhebber. Hij speelde jaren bij schaakclub Dordrecht. Was daar bestuurslid en later zelfs erelid. Hij organiseerde zo’n dertig keer het ‘Peter van der Laars openluchtschaaktoernooi’ op het Scheffersplein en bij hem thuis in de voortuin

Wethouder Piet Sleeking verliest de openingspartij. Foto Fokko van der Straaten. aan de Krommedijk. Omdat hij toch wat te veel potjes verloor is hij de laatste jaren gaan schaken bij de 65-plussers van de Klockelaer. “Daar won ik af en toe weer eens wat”, vertelde hij enige tijd geleden al lachend. Wethouder Sleeking verloor zijn openingspartij, ondanks de vele aanwijzingen van het publiek. Peter zelf kon helaas niet bij de feestelijke opening aanwezig zijn. “Hij is al enige tijd ernstig ziek”, vertelt zijn zoon Wilfred. “Maar ik heb alles gefilmd en ga het hem thuis laten zien.

Ik ben superblij en trots met dit eerbetoon aan mijn vader.” Op 16 juni is Peter overleden. Ik heb hem, als mijn bijna buurman, leren kennen als een altijd vrolijke, meelevende, optimistische doorzetter. Hij hield zielsveel van zijn Riet, zijn kinderen en kleinkinderen. En van zijn werk. Tot zijn tachtigste stond hij nog op de ladder. Peter van der Laars was een markant Dordtenaar. Tekst Gerard Zwinkels

De Reelander

Vier vreemde eenden in de bijt. In de Indische buurt, tussen de Reeweg en Krommedijk, liggen vier straatjes die er qua naamgeving niet bijhoren: de Eerste Reedwarsstraat, Tweede Reedwarsstraat, Oranjestraat en Komatistraat. Ze zijn aangelegd toen dit gebied nog bij de gemeente Dubbeldam hoorde. Het lag voor de hand dat het buurtje bij Dordrecht gevoegd zou worden. Maar het stadsbestuur wilde meer, veel meer....

Een stukje Reeland door de jaren heen Door Peter Jansen

Het Reewegkwartier

Verleden & Heden

F LE

VERIN

Speelbal van Dordtse expansiedrift

Verleden Tot ver in de negentiende eeuw hoorde het gebied ten zuiden van de Reeweg bij Dubbeldam. Maar vanwege de aanleg van de spoorlijn moest Dubbeldam terrein prijsgeven. In 1871 werd het gebied ten zuiden van de Krommedijk aan Dordrecht toegewezen. De grens volgde nu de Reeweg tot aan het park Merwestein, en liep vandaar terug via de Krommedijk. De Tweede Reedwarsstraat (links) en Oranjestraat (rechts) omstreeks 1920, gezien vanaf de Krommedijk. Foto’s H.J. Tollens

Uithoek Veel Dordtenaren kozen destijds voor wonen op Dubbeldams grondgebied vanwege lagere huurprijzen. Zo ontstond vlakbij de stad tussen de Reeweg en Krommedijk een nieuw buurtje: het Reewegkwartier. In 1894 werden hier de eerste huisjes neergezet. De straatjes bleven nog naamloos en stonden bekend als 1e, 2e, 3e en 4e zijstraat. Over de sloten langs de Reeweg en Krommedijk kwamen bruggetjes. Het Reewegkwartier groeide gestaag. Door gebrek aan wetgeving konden speculanten hier naar eigen goeddunken bouwen. Bestrating werd niet aangelegd, het wegdek bestond uit puin. De huisjes waren niet aangesloten op waterleiding en riolering. Afval werd niet afgevoerd en hoopte zich op. De gemeente Dubbeldam voelde er niets voor om voorzieningen aan te leggen naar deze uithoek en zag liever dat het buurtje bij Dordrecht gevoegd werd. Ook het Dordtse stadsbestuur achtte een grenswijziging noodzakelijk om “het hygiënisch gevaar” weg te nemen. De riolen mondden namelijk uit in “bodembedervende beerputten”, die op hun beurt loosden op de achter de huisjes liggende sloten. De Gezondheidscommissie deed onderzoek en stelde dat “het slootwater aan den Reeweg totaal ondrinkbaar en zoo bedorven is, dat het zelfs voor schrob- en

1 2

waschwater niet deugt”. Als het Reewegkwartier bij Dordrecht gevoegd werd, kon het op de hogedrukwaterleiding en het rioolnet worden aangesloten. En om te voorkomen dat vlakbij de stad op Dubbeldams grondgebied opnieuw een wijkje zonder voorzieningen zou ontstaan, moest de grens gelijk maar een flink eind opschuiven. Maar Dordrecht wilde meer....

Annexatie van Zwijndrecht Van oudsher was Dordrecht een belangrijke havenstad, niet alleen in Holland maar ook in West-Europa. Maar de stad raakte deze positie kwijt aan Rotterdam, dat na de aanleg van de Nieuwe Waterweg vanuit zee veel beter bereikbaar was dan het ver landinwaarts gelegen Dordrecht. Bovendien waren de Dordtse havens na de aanleg van de spoorbrug over de Oude Maas moeilijk toegankelijk voor zeeschepen. Een adviescommissie onderzocht hoe Dordrecht als zeehaven opnieuw op de kaart gezet kon worden. Een nieuwe haven ten westen van de spoorbrug moest uitkomst brengen. Op het Eiland van Dordrecht was hiervoor geen geschikte plek, maar aan de Zwijndrechtse oever was die ruimte er wél. Het moest een Dordtse haven 1 2 3 4

Ree

we g

3 4

Eerste Reedwarsstraat Tweede Reedwarsstraat Oranjestraat Komatistraat

worden, dus moest eerst Zwijndrecht worden geannexeerd. Om dit plan kans van slagen te geven bedacht het Dordtse stadsbestuur een list. De annexatie moest gekoppeld worden aan de grenswijziging met Dubbeldam dat was immers een formaliteit - en als één wetsontwerp worden ingediend. De toekomst van het Reewegkwartier zou dus afhangen van de poging van de gemeente om Dordrecht weer het aanzien te geven van een internationale havenstad. Na lang aandringen dienden de Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland een wetsontwerp in dat voorzag in een nieuwe verenigde gemeente, bestaande uit Dordrecht, Zwijndrecht en een deel van Dubbeldam. Het gemeentebestuur van Zwijndrecht veegde echter de vloer aan met het voorstel: “Dordrecht wenst de vereniging met Zwijndrecht alleen uit eigenbelang”. Uiteindelijk haalde de annexatie het Staatsblad niet. Zwijndrecht bleef zelfstandig, het Reewegkwartier bleef bij Dubbeldam, en het wetsontwerp verdween onderin een diepe la.

Met bacteriën bezwangerd Dordrecht had alles of niets gespeeld en verloren, en zat opgescheept met een buurtje dat steeds verder vervuilde. “Een gevaar voor de volksgezondheid”, aldus de burgemeester. “In de nabijheid van den Krommendijk bevinden zich plassen en poelen waarvan de doordringende stank geen twijfel overlaat ten aanzien van de samenstelling der vloeistof.” Boe-

ren klaagden dat het slootwater in de omgeving ondrinkbaar was voor het vee en artsen adviseerden “niet in het Reeweggebied te wandelen wegens de onwelriekende dampen en de met bacteriën bezwangerde lucht”. De bewoners haalden het drinkwater noodgedwongen uit verderop gelegen sloten. En op de hoek Krommedijk - Louis Bothastraat kwam een uitgiftepunt waar elke dag tussen 11 en 12 uur ‘s ochtends drinkwater kon worden gehaald tegen betaling van 1 cent per emmer. Noodgedwongen werd een nieuw wetsontwerp ingediend waarin alleen de grenswijziging met Dubbeldam werd geregeld. Wat zeven jaar eerder al “dringend noodzakelijk” werd geacht, werd nu een feit. De grens schoof op tot aan de Raamkil, en de huisjes in het Reewegkwartier konden eindelijk worden aangesloten op de Dordtse gas- en waterleiding en het rioolnet. De Dordrechtsche Courant opende de avondeditie van 1 januari 1903 als volgt: Bij den aanvang van dit nieuwe jaar kan onze heilwensch in de eerste plaats een woord van welkom zijn aan onze vele nieuwe medeburgers. Immers de jaarwisseling heeft de grenspalen onzer gemeente aan de landzijde belangrijk uitgelegd door de in werking treding der

wet op de grensregeling. De bewoners, hoofdzakelijk van Reewegkwartier, zijn daarmede onze stadgenoten geworden en zullen van nu af delen in en mede werkzaam kunnen zijn aan het wel en wee van onze goede oude stad.

Indische buurt De 1e en 2e zijstraat van het Reewegkwartier kregen de voor de hand liggende namen Eerste en Tweede Reedwarsstraat. De 3e en 4e zijstraat werden vernoemd naar de Zuid-Afrikaanse Oranjerivier en Komatirivier. Begin vorige eeuw waren de Boerenrepublieken Transvaal en Oranje Vrijstaat in oorlog met de Engelsen. Dordrecht had een warme band met de Zuid-Afrikaanse Boeren en daarom kregen de nieuwe straten ten oosten van de Toulonselaan namen die herinneren aan de Boerenoorlog. Nadat de vrede in Zuid Afrika was getekend besloot het stadsbestuur nieuwe straten te vernoemen naar de eilanden van de Indische archipel, toen nog een Nederlandse kolonie. Als eerste werd de Lombokstraat benoemd. Nadat een plan om deze straat te verbinden met de Komatistraat was afgeblazen, werd de Balistraat aangelegd. Rond 1910 was een deel van de Krommedijk bebouwd. Begin jaren twintig wilde de gemeente een zestal huisjes aan de Tweede Reedwarsstraat en Oranjestraat laten slopen om zo het straatbeeld van de Krommedijk “een afgewerkt cachet” te geven. De huiseigenaren vroegen echter ruim het dubbele van de getaxeerde waarde, waarna de huisjes bleven staan. De hoekpanden aan weerszijden van de Lombokstraat werden wel gesloopt. Vervolgens werden alle open ruimtes aan de Krommedijk opgevuld met winkels en woonhuizen.

Heden Dordrecht kreeg alsnog een nieuwe haven. In 1918 werd aan de Dordtse Kil de Zeehaven geopend. Om die beter bereikbaar te maken was dwars door de Krabbegors een vaargeul gegraven. Zwijndrecht kreeg in de jaren vijftig zijn eigen zeehaven bij Groote Lindt. Dubbeldam moest in de loop der jaren steeds meer grondgebied afstaan en werd in 1970 bij Dordrecht gevoegd. Wat het Reewegkwartier betreft: hier is de afgelopen eeuw nauwelijks iets veranderd.

GEMEENTE DORDRECHT

GEMEENTE DUBBELDAM

dij

e mm

Kro

GEMEENTE DORDRECHT

Tot begin vorige eeuw vormden de Reeweg en Krommedijk de grens tussen de De Krommedijk omstreeks 1920. Rechts de Lom- De Reeweg omstreeks 1915, gezien vanaf de hoek met de Krommedijk. De kleigemeenten Dordrecht en Dubbeldam. Het Reewegkwartier stak als een speer- bokstraat. De hoekhuizen zijn in 1930 gesloopt om nere huizen met de puntgevels staan bij de Eerste Reedwarsstraat en dateren uit de Dubbeldamse periode. Foto Morks punt diep in het Dordtse grondgebied. Plattegrond W.A. de Jong plaats te maken voor de huidige bebouwing.

Heren T 078 - 614 26 88 Dames T 078 - 647 27 37

Krommedijk 51 3312 CD Dordrecht lwww.harryskapsalon.nl n.nolaspaksyrrah.www

juli 2020

Marketingcommunicatie voor de kleine ondernemer die wil uitblinken • inspiratie, frisdenken en anderskijken • coaching bij het persoonlijk stappenplan • praktische hulp bij het uitvoeren

Margriet Aalberts | 06 4317 6256 | www.zinsels.nu

Van PO naar VO op De Regenboog Bijna alweer het einde van het schooljaar. Dat betekent straks voor kinderen van groep 8 van de basisschool een overgang van het Primair Onderwijs naar het Voortgezet Onderwijs. Basisschool ‘De Regenboog’ wil haar leerlingen daar extra goed op voorbereiden en zette er een speciaal PO – VO project voor op. “Je leert hoe je je emoties beter kunt uiten. En als je ergens mee zit, dat je naar je docent kunt gaan en er over kunt praten”, zegt Devran Akdemir zelfverzekerd. Hij is een van de groep 8 leerlingen die meedoet aan het project. “Buiten schooltijd krijgen ze twee uur per week extra les om ze een duwtje in de rug te geven in de overgang naar het VO”, vertelt Sandra Nederlof, directeur van de school. “Die extra lessen bestaan uit onderwijs in taal en rekenen om het nivo naar 2F en 1S te brengen. Daarnaast krijgen ze les in algemene vaardigheden zoals: hoe leer je hoe je moet leren, hoe plan je het huiswerk, hoe blijf je gemotiveerd. Ook komt er een docent uit het voortgezet onderwijs een aantal gastlessen geven. Om de kinderen alvast een beetje bekend te maken met zaken als tekstverwerking en tekstbegrip. Bovendien organiseren we volgend schooljaar terugkom-momenten voor

de brugklassers met thee en ranja, zodat ze kunnen vertellen hoe het met ze gaat en waar ze tegenaan lopen.” Maar eerst nog de eindmusical natuurlijk. ‘Klaar voor de show’ heet het stuk. “Ik ben de spelleider en ook nog agent”, vertelt Devran tevreden. “Het is een spannende musical. Het geld van het talentenbureau is uit de kluis verdwenen en dat moeten we terugvinden.” De uitvoering ziet er dit jaar heel anders uit. “We hebben dit jaar in de klas geoefend, maar de voorstelling wordt niet voor publiek uitgevoerd”, zegt Sandra. “Op zaterdag 27 juni heeft een echte regisseur opnamen gemaakt van de musical op verschillende plaatsen in de lege school. Hij maakt er een mooie film van. Die wordt op het eind van het schooljaar vertoond. Via een livestream kan iedereen van het mooie resultaat vanaf de bank thuis genieten. En die film is extra leuk omdat de school er over een of twee jaar

Surciefje

Regenboogleerling van groep 8, Devran Akdemir. niet meer staat. Op de plek van De Regenboog komt een nieuwe woonwijk. De Regenboog verhuist naar het oude Regiokantoor aan de Noordendijk.” Devran heeft zijn keuze voor het VO al gemaakt. “Ik ga naar het tweetalig onderwijs bij het Dalton Lyceum. Ik heb heel veel zin om nieuwe dingen te leren.” Tekst en foto Gerard Zwinkels

Teus de brugwachter in coronastand Hoe zou het Teus vergaan in deze tijd van Coronamaatregelen? Afstand houden in zijn kleine huisje is niet mogelijk en daarom heb ik hem via de e-mail een paar vragen gesteld. Waar hou jij je de hele dag mee bezig? “Door de voorbijgangers is het misschien al opgemerkt; net als de rest van Nederland ben ook ik aan het klussen. Kozijnen afplakken, schuren en gronden. Helaas gaat het bij mij niet zo als in die klusprogramma’s op TV waar alles in een keer goed gaat. Eerst begon de verf te bubbelen en nu zitten er opeens rimpels in het behang!” Hoe sla jij je door de coronacrisis heen? “Als brugwachter ben ik het gewend om alleen te zijn, welbeschouwd sta ik mijn hele leven al in de coronastand.” Wanneer heb je voor het laatst bezoek gehad? “Anderhalve week geleden kwam vriendin Gonda langs om zich - zoals altijd ongevraagd tegen me aan te bemoeien. Over de kleur die het wandje moest krijgen bijvoorbeeld. ‘Wit? Durf nou toch eens kleur te bekennen Teus!’ riep ze. Om van haar gezeur af te zijn, heb ik het wandje uiteindelijk roze geschilderd.” Was het moeilijk om afstand te houden in je kleine huisje? “Dan heb je Gonda waarschijnlijk nog nooit ontmoet. Zodra die binnenkomt, is meteen het hele huisje gevuld, dan

Het Reeland Cursief Ja, u leest de titel goed. Het is geen drukfout. Er staat echt surciefje in plaats van cursiefje. Mijn vader begon er het eerst mee. Letters in een woord omdraaien, woorden andersom zeggen of zelfs hele zinnen achterstevoren uitspreken. Hij had wel meer grappige dingen en hield er van mensen voor de gek te houden. Hij vond het een leerzaam spel. Zo zouden wij, mijn broer en ik, de Nederlandse taal steeds beter gaan beheersen. Het werd in eerste instantie een echte uitdaging om te begrijpen wat hij bedoelde. Zijn zin: “teod tseb ej raam ej sla lew thce teh nerel eilluj” was een echte uitdager waar we onze hersens mee pijnigden. Maar langzamerhand begonnen we het te begrijpen en deden eens zo hard mee. Zo kochten we onze schootbappen bij de Raps, haalden we een zak bovertallen bij meneer Minja en deden we keersmaas op onze hoterbammen. Moeder schonk thee door een zee-teefje en vader opende zijn wijnfles met een turken-krekker. We speelden ster-foppertje en deden spikkertje-telen. Mijn broer ging op boet-val en ik deed aan band-hallen. Aan het strand vlogen de mee-Zeeuwen. In onze tuin vochten de molkeesjes met de muishussen om het voer in het hogelvuisje. Onze woordspelletjes was ik bijna vergeten tot de dag dat ik samen met mijn grijs geworden vader een terrasje opzocht. We hadden een voor mijn vader inspannende wandeling gemaakt over de boulevard van Scheveningen. Het was warm weer en we waren dorstig geworden. Een ober kwam naar ons toe om de bestelling op te nemen. Twee ‘pasleppa’ bestelde mijn vader. De man keek verbaasd van mijn vader naar mij. ‘Twee pasleppa’ herhaalde mijn vader. Nu keek de ober alleen nog naar mij, net alsof mijn vader lucht was geworden. Daardoor geïrriteerd zei ik: ‘U hoort toch wat mijn vader vraagt. Pas van leppa, twee maal, zo moeilijk is dat toch niet?’ Op het moment dat de ober hoofdschuddend wegliep, realiseerde ik me dat we ongemerkt in onze oude gewoonte terug waren gevallen. Vader en ik keken elkaar aan en kregen een onbedaarlijke lachbui. Snel zijn we weggegaan om op een ander terrasje alsnog van een appelsapje te genieten. Het zal me geen tweede keer gebeuren dat ik zo’n blunder bega. Binnenkort moet ik noodzakelijk met de trein. Ik moet nog iets aanschaffen anders mag ik er niet in. Ik weet het weer: Ik moet niet vergeten kondmapjes te kopen. Margriet van Beek

Het Reeland Cursief is een open rubriek voor alle Reelanders. Wijkbewoners kunnen hun verhaal of gedicht over het Reeland inzenden naar wijkkrantreeland@live.nl

Tekst en foto Margriet van Beek

is het net alsof alle zuurstof naar buiten wordt gezogen. Griezelig. Nu had ik dus eindelijk een goede reden om haar buiten de deur te houden. Dat weerhield haar er overigens niet van om mij vanaf het voetpad luidkeels adviezen toe te schreeuwen.” Wat heb jij gehamsterd aan het begin van de crisis? “In het begin van de crisis zat ik beneden in de basculekelder in quarantaine. Ik mocht niks, zelfs geen boodschapje doen. Gelukkig had ik nog een voorraadje kapucijners-in-blik. Toen ik eindelijk naar buiten mocht om proviand in te slaan was al het wc-papier uitverkocht. Ik zal maar niet zeggen hoe ik dát heb opgelost…” Je komt toch nog wel buiten om hond Henk uit te laten? “Dankzij Henk ontmoet ik in het Wantijpark en op het hondenveldje een hoop mensen waar ik gezellig effe mee kan ouwehoeren. Terwijl de hon-

den met elkaar spelen nemen wij het wereldnieuws door, m.a.w. veel gezever over corona dus. Maar gelukkig hebben we het ook over de nieuwe brug die de Stadswerven met de stad gaat verbinden. Je snapt, daar heb ik als bruggenkenner natuurlijk het nodige over te vertellen!” Ik zie dat je erg actief bent op Facebook en veel vrienden hebt. Voel jij je ondanks dat nog steeds eenzaam? “Misschien wel eens eenzaam in de liefde… Maar hier op de brug met al die hartelijke voorbijgangers die me groeten, de stapels kaarten die ik in mijn brievenbus vind en de vele bemoedigende boodschappen op facebook kan ik mezelf niet eenzaam noemen. Alleen, dát ben ik, niet eenzaam. Maar niet getreurd, zo is nu eenmaal het lot van een brugwachter.” Wil je nog iets kwijt Teus? “Hou elkaar een beetje in de gaten, maak een praatje en doe eens een

boodschap voor die eigenaardige ouwe buurvrouw. Blijkt het misschien tóch een leuk mens te zijn! Kijk naar mij! Met alle aandacht die ik hier ooit van buurtbewoners kreeg is mijn leven op de brug er een stuk mooier op geworden. Of kom gezellig eens

Teus in corona-outfit en met zijn hond in de kelder in quarantaine. Foto’s Bea Kolk

Blijf op de hoogte van berichten over uw buurt

Adverteren in De Reelander

’n Heel Jaar voor € 145 kan dat ?

De Reelander wordt zes keer per jaar huis aan huis bezorgd in het Reeland. Uw advertentie verschijnt dus in een afgebakend gebied en dat betekent lage tarieven. Dit formaat advertentie kost slechts € 145 per jaar. Daarnaast kunt u combineren met andere Dordtse wijkkranten. De opmaak is altijd gratis. informatie: 078 - 750 89 66 tienplus@meeplus.nl

langs op de brug en geniet dan van het prachtige uitzicht over het Wantij! Ohh en dat vergeet ik bijna: mijn biografie is in boekvorm geschreven, nou ja, mijn avonturen van de laatste tijd. Het heet ‘Teus de brugwachter’. Het is te bestellen op www.leesletters.nl

Beter Voor Dordt is er voor u! REELAND@BETERVOORDORDT.NL 06 1220 1572 FACEBOOK.COM/BETERVOORDORDT @BETERVOORDORDT POSTBUS 844, 3300 AV DORDRECHT

Via de website Over uw Buurt vindt u informatie over zaken als bouwplannen, kapvergunningen en het organiseren van evenementen in uw omgeving. Met de e-mailservice van Over uw Buurt krijgt u deze berichten direct in uw mailbox. Informatie en aanmelden: www.overuwbuurt.overheid.nl

Dordtse roomboter SCHAPEKOPPEN

leuk om te trakteren of cadeau te geven! nú ook chocolade schaapjes!

BANKETBAKKERIJVANDERBREGGEN.NL

REEWEG OOST 31 • 078- 6134702

De Reelander

Eric Borsje, verzamelaar en schilder “Dat is een mooi fietsje dat je daar hebt, ik hou van die ouwe fietsen”, zegt hij enthousiast bij de voordeur als ik weer vertrek op mijn oude Giant Trooper. Zou hij daar ook een verzameling van hebben, denk ik. Want dat is Eric Borsje, een echte verzamelaar. Met name van aan popart verwante kunstobjecten. Maar een ‘hoarder’, iemand die dwangmatig verzamelt en alleen maar zijn huis in komt door heel hard tegen de voordeur te duwen, wil hij zichzelf niet noemen. Zijn huis is keurig opgeruimd. Aan de muren zeefdrukken van bekende popartartiesten als Jan Cremer en Andy Warhol. In de vensterbank een kopietje van de ‘For love of God’ schedel van kunstenaar Damien Hirst en miniatuurtjes van Batman en Robin. “Op internet en op vakanties struin ik winkels, markten en veilingen af naar mooie, aan popart gerelateerde kunstvoorwerpen. Bijvoorbeeld foto’s van bekende fotografen zoals Nat Finkelstein. Onlangs vier exemplaren van hem gekocht. Geschoten in Andy Warhol’s Factory in 1967. Of schilderijen en zeefdrukken van nog niet zo bekende artiesten. Gewoon omdat ik

Eigen werk

Tekst Gerard Zwinkels Foto’s Eric Borsje Een deel van de verzameling in het atelier. ze mooi vind en op waarde weet te schatten. Via Facebook ‘Happy Trails Art’ verkoop of ruil ik veel van wat ik verzamel.”

Interesse voor populaire beeldende kunst Zijn belangstelling voor de populaire kunst is breed. Het begon met de popmuziek in zijn jeugd. Tijdens zijn studie Nederlands werkte hij voor Mojo Concerts, backstage bij honderden grote pop-evenementen in

Nederland. Noem een bekende popgroep of artiest uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw en Eric is er live bij geweest. Van Pink Floyd tot de Rolling Stones, van Supertramp tot Frank Zappa. Vanuit zijn drang om dichter bij die popmuziek te komen ging hij er zich ook meer in verdiepen. En kwam daardoor automatisch ook bij andere populaire kunstvormen uit: schrijven, fotograferen, filmen en schilderen. Hij werkte als schrijvend journalist voor het Rotterdams Dagblad en het AD.

Fiere avonden

gebied van meelopen, brengen en halen als van langs de kant staan met de attenties - waarvan de touwtjes steeds in de knoop dreigen te raken - heb ik de praktijk meegemaakt. Toen ik eens een jaar moest werken op vrijdagavond en de feestelijke uitdeling niet kon verzorgen nam een van onze kinderen de taak waar. “Wat een gedoe”, verzuchtte ze na afloop. Toch is dat gedoe een traditie waar heel veel Dordtenaren een herinnering aan hebben. Dat je meegelopen hebt met je school of met je voetbalclub. Welke liedjes je zong of hoe hard het ging regenen onderweg. Ik heb de tocht ook een keer met mijn

Zij was rolstoelafhankelijk, doch fier van de partij. Toen mijn moeder, vele jaren eerder, voor de eerste keer in een rolstoel buitenkwam zat zij daarin met gebogen hoofd. “Kop op, vrouwtje”, zei mijn vader, die letterlijk en figuurlijk achter haar stond, “er is niets om je voor te schamen”, en hij duwde haar de Reeweg over. En zo is het gebleven. Jaren later duwde ik mijn moeder de hele stad door tijdens die vier avonden. Ze keek rond en knikte vriendelijk naar de toeschouwers. Met een zee aan bloemen op haar schoot keerden we op het Sportpark terug waar mijn vader met zijn brede glimlach trots stond te wachten op zijn meisjes.

P E RO

Lijkt het je leuk om af en toe een stukje te schrijven over je wijk? Meld je dan aan via tienplus@meeplus.nl Ervaring is niet vereist, enthousiasme wèl.

In elke editie van de Reelander wordt een detail van een object getoond, dat alleen in het Reeland voorkomt. Het Zoekplaatje is dus te vinden in de Vogelbuurt, Indische buurt, Transvaalbuurt, Wantijbuurt of het Land van Valk.

Voor buurtspeurders en -kenners

moeder gelopen, ik liep en zij zat want

De redacties van verschillende Dordtse wijkkranten zijn op zoek naar nieuwe enthousiaste collega’s.

juli 2020

PLAATJE

door Ans van der Westen ze kon al heel lang niet meer lopen.

Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk.

ZOEK

Ik woon hier al een tijdje

Lege plakplek

En hij schildert nu ook. Maar voor zichzelf. En als hij er zin in heeft. Hij gebruikt verschillende stijlen die hij zichzelf eigen maakte. Collages van alledaagse gebruiksvoorwerpen en knipsels, schilderijen geïnspireerd op muziekteksten of gewoon abstract werk. “Ja waarom schilder ik”, filosofeert hij bescheiden. “Het gaat mij eigenlijk nergens om, het houdt me van de straat en ik beleef er plezier aan. Soms verkoop ik wat aan vrienden of op internet.” Eerder exposeerde hij in Rotterdam en soms in zijn woning in het Reeland. In Dordrecht is hij nog op zoek naar een mooi plekje. Twee grote eigen stukken hangen boven zijn bed. Geïnspireerd op songtekstregels van David Bowie: ‘We like dancing and we look divine’ en ‘I’ve got scars that can’t be seen’. “En die hebben we natuurlijk allemaal”, zegt hij. Zijn ze te koop, vraag ik. “Alles in de Schilderijen met teksten van David Bowie. wereld is te koop”, lacht hij.

ELANDER E R

In juni staat de wijk altijd op de kop, een week lang, vanwege de avondvierdaagse. Na mijn werk sluit ik dan aan in de rij fietsers die vanuit Sterrenburg op weg zijn naar het Sportpark Reeweg. Jonge kinderen in allerlei kleuren sporttenue worden als eerste afgeleverd bij hun club. Want de vijfkilometergroepen staan om half zeven al in de startblokken. Ik denk dat in heel Dordrecht deze juniweek in het thema zou hebben gestaan van: ”omkleden, op tijd eten, drinken mee, kinderen wegbrengen en weer ophalen”. Niet alleen voor kinderen en ouders maar ook voor de vele begeleiders. En dan zullen we de familieleden en de bekenden niet vergeten. Zij zijn het die op de laatste avond zorgen voor een feestelijk onthaal. Op vrijdag staan zij onderweg langs de route met bossen bloemen, snoepkettingen, een bos worteltjes op een hoedje, paraplu’s met aan iedere balein een bengelende lolly en allerlei andere creatieve en of smakelijke cadeautjes. En vaak ook met een briefje; een geheugensteun.... want wie loopt er met welke club mee en wat is hun nummer? Uit bovenstaande is te lezen dat ik uit eigen ervaring spreek. Zowel op het

Interviewde grote jongens als Rutger Hauer en Richard Gere. Was fotoredacteur voor het Parool. Filmde voor de VPRO voor het popprogramma ‘Onrust’ en maakte reportages in Rotterdams Poppodium Nighttown van onder andere The Ramones.

Herkent u wat het is en waar het staat? Stuur dan uw oplossing met naam en adres binnen veertien dagen na het verschijnen van deze krant naar de redactie: wijkkrantreeland@live.nl of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht. Onder de goede inzenders wordt een cadeaubon verloot. De winnaar wordt in de volgende krant bekendgemaakt. Daarin vindt u ook de complete afbeelding met het verhaal er achter. En een nieuw Reelander Zoekplaatje natuurlijk.

Op het Vogelplein staat een compleet lege plakzuil. Dat is zo’n ongewoon gezicht dat ik er een foto van gemaakt heb. Het hele jaar door zie ik er posters opgeplakt, van optredens in Bibelot, Kunstmin of van festivals zoals Wantijpop of Big Rivers. Door de Covid-19 afspraken is daar nu geen sprake van, het is stil op het culturele gebied en kaal op de plakplaats. Deze plakzuilen, er staan er twaalf van in Dordrecht, zijn betrekkelijk nieuw in de stad. Voor die tijd werden de posters op schuttingen, elektriciteitshuisjes of muren geplakt. Dat was verboden en wanneer je betrapt werd op wildplakken kreeg je een bekeuring. Net als bij wildplassen. Als je met posters aandacht voor de bandoptredens wilde krijgen moest je bij nacht en ontij gaan wildplakken. Hoe is dat dan veranderd? Een van de bekeurde wildplakkers liet zijn zaak voor de rechter komen. Daar bracht hij naar voren dat er bij wet geregeld is dat een gemeente zijn burgers ruimte dient te bieden om in het openbaar affiches voor culturele en ideële doelen te kunnen plakken. De zaak werd door de rechter onderzocht en de uitspraak was dat de gemeente Dordrecht dit beleid zou gaan uitvoeren. Sinds 2009 staan de ’peperbussen’ door de stad verspreid en mag iedereen daarop feestelijke aankondigingen plakken.

Dit is de oplossing van het Zoekplaatje van de meikrant. Het is een kunstwerk van Hans Petri op de muur van het Insula Collega aan het Halmaheiraplein. Het beeldt ‘Jonas in de walvis’ uit. Dit keer waren er weer veel inzenders die de oplossing wisten, waaronder veel trouwe fans die vaker inzenden. Na loting werd de winnaar: Mevr. P. van der LuitKleinjan uit de Dubbelmondestraat. Zij ontving een VVV-cadeaubon van de redactie. We belden aan om de bon af te geven. Dat kwam op dat moment goed uit. Mevr. Van der Luit heeft een gastoudergezin en de kleintjes sliepen net. Op 1,5 meter afstand vertelde ze ons dat ze overal aan meedoet, maar nooit wat wint. De Olympische gedachte: meedoen is belangrijker dan winnen, vindt ze. Volgens de redactie is ze een echte buurtspeurder en -kenner. Ze vond het zoekplaatje heel makkelijk en in het verleden heeft ze wel vier keer de juiste oplossing ingestuurd. ”Ik blijf meedoen”, verzekerde ze ons: een hart onder de riem voor de redactie, die ziet dat het Zoekplaatje steeds meer aan populariteit wint.

Tekst en foto Ans van der Westen

Tekst Ad Klous - Foto Robert Kraak

Eigenaardig Reeland

Natuurlijk Reeland

Foto Sylvia Korpel

Foto Ans van der Westen Kleurpotlodenhek aan de Krommedijk.

Insectenhotel bij scouting Arooda in Jeugddorp.

Heb jij een bijzondere Eigenaardig Reeland foto? Stuur ‘m naar wijkkrantreeland@live.nl

Heb jij een mooie Natuurlijk Reeland foto? Stuur ‘m naar wijkkrantreeland@live.nl

Petra, Brenda en een veilige Transvaalbuurt Onlangs viel er bij mij (en bij meer mensen in de Transvaalbuurt) een flyer in de bus. In de flyer wordt gevraagd om deel te nemen aan de Whats-App Buurtpreventiegroep. Mijn eerste gedachte is: heb ik wat gemist? Is mijn buurt zo onveilig dat dit nodig is? Ik ga in gesprek met Petra en Brenda, beheerders van de WhatsApp groep. Mijn eerste vraag is natuurlijk: waarom zo’n WhatsApp groep? Brenda brandt los: “Ik woon hier nu een jaar en heb al op het punt gestaan om te gaan verhuizen. Ik voelde me hier niet meer veilig na een nogal ingrijpend incident.” Petra vult aan: “Brenda’s woning was vroeger een theehuis met, laten we zeggen, nogal schimmige klandizie.” Brenda: “Toen ik er net twee maanden woonde kwam er een man verhaal halen bij het theehuis dat dus mijn woonhuis was geworden. Hij ging helemaal uit zijn plaat en ik was echt heel bang. Ik heb de hele winter met de gordijnen dicht gezeten en was al bezig met een ander huis. Maar ja, toen iedereen hier in de straat weer naar buiten kwam met het mooie weer, toen begon ik te twijfelen.” Petra kende Brenda’s verhaal en stelde voor om een WhatsApp Buurtpreventiegroep te organiseren. “Ik woon hier zelf zeventien jaar” zo

Tekst en foto Sylvia Korpel Petra en Brenda in de Eigenhaard vertelt Petra “en natuurlijk gebeurt er wel eens wat. De laatste tijd inbraken, een steekpartij. Ik voel me niet onveilig maar het kan niet zo zijn dat een vrouw die hier alleen woont, en zo zijn er best veel, zich niet prettig voelt in deze buurt.” Vastberaden, felle blik, hand in de zij: “Daar word ik heel boos van en dat laten we met z’n allen niet gebeuren.” Samen met Brenda’s dochter hebben ze een flyer gemaakt en contact gezocht met de wijkagent en de gemeente en de groep aangemeld bij de stichting WhatsApp Buurtpreventie. Eind mei zijn er al 38 aanmeldingen en dat terwijl er nog maar in drie straten geflyerd is. De Transvaalbuurt loopt van de Transvaalstraat, Toulonselaan en Krommedijk en alle

straten die daar tussenin liggen. Het gebied wordt straks nog extra aangeduid met een Buurtpreventiebord. Hoe zit het eigenlijk met de privacy? Brenda legt uit dat je er zelf voor kiest om je aan te melden. Buurtbewoners die bij de groep aangesloten zijn kunnen dan je nummer zien. Petra vult aan dat misbruik van de app of van de nummers van buurtbewoners direct wordt afgestraft. Weer de felle blik en ik geloof het gelijk. En als je geen smartphone hebt? “Dan kunnen mensen mij gewoon bellen” zegt Petra. “Dan houd ik ze op de hoogte als er wat is. Ze kunnen me trouwens sowieso bellen als er wat is. Stel dat je corona krijgt en je kunt geen boodschappen doen. Of je bent gevallen in huis. Kunnen ze mij

Grootste stoepkrijttekening door docenten Niet alleen ouders zijn blij dat hun kids weer naar school gaan. Ook de leerkrachten van het Marnix College in het Leerpark hadden tien weken met smart gewacht op hun leerlingen. Ze bedachten iets origineels om hun schatjes op 2 juni weer van harte welkom te heten. Op het schoolplein loopt een tiental mensen verkleed als marsmannetjes in witte verfproef pakken. “Die spuitbussen ruiken echt naar stoepkrijt”, roept Hermen Dekker, die het ontwerp maakte. Samen met collega docent beeldende vormgeving Louise van der Vlies en oud-leerlingen spuiten ze op het 2000 stoeptegels grote schoolplein een welkomstboodschap. Rik Vermeer, docent dienstverlening & producten, kwam op het

Tekst en foto Gerard Zwinkels Stoepkrijt spuiten op het schoolplein. idee en spuit ijverig mee. Ze zijn er op zaterdag 29 mei in alle vroegte mee begonnen. Ook het schoolgebouw zelf is omgetoverd tot een 1,5 meter samenleving. Overal gestickerde looplijnen,

scheidingslijnen en pijlen op de vloeren. “Tot het eind van het schooljaar wordt er nog gewerkt met halve klassen”, vertelt Hermen. “In twee weken tijd krijgen de leerlingen één week les. De rest van de tijd wordt gevuld

Sociaal Wijkteam weer open Het Sociaal Wijkteam voor het Centrum, het Reeland en de Staart is weer beperkt geopend. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding. Vanwege maatregelen met betrekking tot het coronavirus beantwoordt het team vragen bij voorkeur telefonisch of digitaal. Maar binnenlopen kan ook. Momenteel gelden daarvoor de volgende openingstijden: maandag, woensdag en vrijdag van 09.00 - 12.30 uur, dinsdag en donderdag van 12.30 - 16.00 uur. Adres: De Driesprong, Bankastraat 10 Telefoon 078 - 22 10 2 00 op werdagen van 09.00 - 17.00 uur. Informatie: www.swtdordrecht.nl

ook bellen. Zo vinden we elkaar hoop ik juist ook wat makkelijker als er wat is.” Om de buurt nog mooier te maken hoopt Petra dit jaar weer de buurtbarbecue te kunnen organiseren en heeft ze een aanvraag gedaan voor Victor Veilig poppetjes; dat zijn die kunststof-mannetjes die meestal rond scholen proberen de verkeersgebruikers aan te sporen om vooral voorzichtig te rijden. Brenda: “Een andere buurtbewoner is bezig met een aanvraag voor meer groen. Iedereen zit ’s zomers buiten, we maken een praatje met elkaar, als ze hun hond aan het uitlaten zijn en Petra ziet de hond dan wordt ie gelijk gefotografeerd, ook al moet ze er voor op haar buik op straat liggen.” Petra grinnikt wat en geeft toe dat ze graag honden en mensen fotografeert: “Zo kom je nog eens met elkaar aan de praat.” Aan de WhatsApp groep kunnen maximaal 200 telefoonnummers worden toegevoegd. En dat gaat wel lukken. Toch hopen ze dat de app zo min mogelijk gebruikt wordt want dat betekent dat er wat onveiligheid betreft niets te melden valt in de Transvaalbuurt. Aanmelden kun je via transvaalbuurtpreventie@gmail.com of stuur een appje aan Petra VermeerLeenknecht: 06 838 23 110.

met thuisonderwijs.” Nog onzeker is hoe het onderwijs het volgend schooljaar zal worden ingevuld. Het stralende zonnetje klimt gestaag omhoog in de strakblauwe lucht en duwt de schaduw naar de rand van het plein. En in de volle zon is het welkomstlogo af en lacht het de hereniging tussen docenten en leerlingen tegemoet. ‘Welkom terug’ staat er in metersgrote letters. “De grootste stoepkrijttekening ooit door docenten gemaakt”, zegt Rik Vermeer. Hij heeft alles met camera, drone en muziek nog eens samengevat in een prachtig filmpje. Nog te zien op Instagram van het Wartburg College locatie Marnix. De school boft maar met zulke creatieve betrokken leerkrachten. Je zou bijna zin krijgen om weer naar school te gaan.

Foto Rik Vermeer

Kijk in de Wijk Bewoners, maatschappelijke organisaties , ondernemers en gemeente werken samen aan een leefbaar, sociaal en veilig Reeland. Wijkwens Heb je een goed idee om je wijk, buurt of straat mooier, leefbaarder, schoner of veiliger te maken? Dan kun je een wijkwens indienen. De gemeente geeft jaarlijks een bedrag voor het vervullen van deze wensen. Aanmelden en informatie: wijkendordrecht.nl/wijkwensen

Wijkwebsite Vr i j w i l l i g e r s en medewerkers van organisaties verzorgen het wijknieuws voor het Reeland op de website van DordtCentraal: reeland.dordtcentraal.nl Wil je zelf nieuws of foto’s plaatsen? Meld je aan als wijkverslaggever via TienPlus@MeePlus.nl

Wijklijn Voor meldingen, vragen en opmerkingen over onder meer onderhoud aan wegen, groenvoorzieningen en straatverlichting: Wijklijn, tel. 14 078 www.dordrecht.nl/wijklijn

BuurtApp De Buurtapp is een initiatief van Buurtcontact.nl en heeft als doel het contact tussen buurtbewoners te bevorderen en vergemakkelijken. Elkaar beter leren kennen, elkaar helpen en ondersteunen. Meer informatie en downloaden van de app: www.buurtapp.nl

Wijkagenten Voor het Reeland: Martijn Otten, martijn.otten@politie.nl. Voor het Leerpark: André Klijmij, andre. klijmij@politie.nl. Tel. 0900 - 8844. Elke eerste vrijdag van de maand van 14.30 - 16.30 uur: Koffie met een Cop op het Eemsteynplein.

Facebook Wijkkrant De Reelander heeft een Fa c e b o o k p a g i n a . Hiermee speelt De Reelander ook op internet een actieve rol bij het informeren, interesseren en verbinden van buurtbewoners en organisaties in de wijk het Reeland. facebook.com/wijkkrantdereelander

Sociaal Wijkteam In het Sociaal Wijkteam werken mensen van verschillende organisaties samen. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding. Bankastraat 10, tel. 078 - 22 10 200 www.swtdordrecht.nl

De Reelander