

Digitaleeditie
De Poorter
De wijkkrant voor de binnenstad
Dordtse ontmoeting in brugwachtershuisje
Bieke Versloot heeft een missie. Zij werkt bij de Bibliotheekaanzet met de opdracht het nieuwe Dordthuis, waar straks VVV, stadskantoor, Sociale Dienst met de Bibliotheek gaan samenwonen, tot een echte ontmoetingsplek te maken. Het met elkaar in gesprek raken van al die onderscheiden klanten van die verschillende instellingen, dat zou de meerwaarde opleveren van dat samengaan.
Bieke dacht: we moeten niet wachten tot 2026, de officiële opening, we moeten nu al leren hoe we dat straks gaan doen. En ze lanceerde het briljante idee van onverwachte ontmoetingen in het mooie brugwachtershuisje bij de Prins Clausbrug. Wat houdt dat in? Twee Dordtenaren die elkaar niet kennen en misschien wel van heel verschillende afkomst zijn gaan het avontuur aan om met elkaar in gesprek te gaan om elkaar te leren kennen. En dat een half uur lang, het mag uitlopen tot drie kwartier. ‘’Een onverwachte ontmoeting zou je van alles kunnen brengen: verwondering of juist herkenning, een spontane glimlach of een goed verhaal,’’ zegt Bieke.
Waar moet het gesprek over gaan?
Dat is niet van tevoren bepaald. De keuze is aan de twee gesprekspartners. Maar om op gang te komen ligt er een houten blokkenspel dat Bieke ontwierp en liet maken door Dordts Hout van een oude Dordtse es. Met de blokken kan je de grondvorm van het Dordthuis leggen en spelen. Op de blokken uitnodigende vragen als: Waar lig je wakker van? Waar kijk je naar uit? Wat is het meest onverwachte dat jou overkwam? Wat zou je graag willen leren? Bieke ontvangt je. Er is een kop koffie of thee. Maar dan is het aan de gasten.
Uw redacteur trok de stoute schoenen aan en stond maandag 22 september even voor 11 uur onder de Dordthuisvlag die Bieke uitstak.

Voorbereiding op het stormseizoen
De laatste week van september stond de Dordtse binnenstad in het teken van het Festival Voor de Vloed. Met feest op het Hof, straattheater, excursies, de Hoog & Droog Zolderroute en het Redders van Dordt Vloedcamp werden de laatste voorbereidingen op het stormseizoen getroffen én viert Dordrecht dat de stad klaar is voor het stormseizoen dat startte op 1 oktober. De meeste activiteiten waren gratis te bezoeken.
Wouter Sieuwerts, artistiek leider festival: “Dordtenaren hebben een bijzondere verhouding met waterthuiskomen is de rivier oversteken, het water dat ons verbindt maar ook bedreigt. Toch vergeten we snel dat we op een eiland wonen. Met Festival Voor de Vloed brengen we het leven met water terug in de stad en tellen
In deze krant:


we de laatste dagen af tot de start van het stormseizoen. Als herinnering dat een overstroming altijd op de loer ligt maar bovenal om te vieren dat we er klaar voor zijn.”
Hoog en droog
Het festival begon met de Hoog & Droog Zolderroute: ervaar hoe het is om te schuilen tijdens een overstroming, zonder licht en zonder elektriciteit. Verschillende vormen van kunst, muziek en cultuur maakten er een bijzondere belevenis van. Diverse prominente Dordtse gebouwen, zoals het stadhuis en de Statenschool, openden hun zolders. De hele binnenstad stond in het teken van het festival met diverse installaties: kunstenaars kleedden de beelden van
Ary Scheffer, Albert Cuyp en de gebroeders De Witt aan, op de plakpalen zag je het water stijgen en met een
rondje om de rotonde op de Cornelis de Wittplaats kon je zien welke onderdelen in een noodpakket horen.
Klaar voor de vloed
Op de laatste zaterdag in september vierden we dat de voorbereidingen geslaagd waren. In het festivalhart op het Hof stonden alle organisaties die Dordrecht drooghouden, zoals Veiligheidsregio Zuid-Holland Zuid, waterschap Hollandse Delta en de Redders van Dordt met het Vloedcamp. Ook het Rode Kruis, de Brandweer en de Reddingsbrigade gaven informatie. Het leukst was het straattheater in de Hofstraat: Winnen of Verzuipen, zij speelden een bekend tv-spel. Ook was daar een fraaie installatie van zwemmers met een huis op hun rug. Niet gek verzonnen als oplossing bij een overstroming! Lees verder op pag. 2





Ridder in de Orde van de Vrolijkheid pag 6
HipHelpt zoekt meer hulpaanbieders pag 7
Een onverwachte ontmoeting in het brugwachtershuisje: Rana en Ton leren elkaar kennen. Foto: Bieke Versloot
Het plaatsen van de vloedschotten is weer prima gelukt...
Foto: Kees Dijkman Film: Jole Kraaijo
Lees verder op pag. 2

Daarin is hij aanwezig
Als diaken ga ik voor bij uitvaarten. Zo kwam ik in contact met een vrouw. Zij is het enige kind. Haar moeder was al overleden en ze had alleen nog haar vader. Hij was bedlegerig en al een tijd ernstig ziek. De artsen konden niets meer voor hem doen. Hij zou spoedig sterven. Zij nam haar vader in huis om voor hem te zorgen. Vanwege zijn ziekte transpireerde hij veel. Ze kon niet meer doen dan af en toe het zweet van zijn voorhoofd vegen met een zakdoek. Na een korte tijd zo voor haar vader te hebben gezorgd, stierf hij, precies op het moment dat zij met een zakdoek het zweet van zijn voorhoofd veegde.
Enkele weken na de uitvaart bezocht ik haar. Het moment waarop haar vader stierf, terwijl ze zijn voorhoofd droogde met een zakdoek, zal ze nooit vergeten. Ik vroeg haar of ze die zakdoek nog had. “Jazeker,” zei ze, “en die zal ik nooit meer wassen!” Prompt stond ze op en pakte uit het dressoir een klein doosje. Ze opende het en de bewuste zakdoek kwam tevoorschijn. Met een snik zei ze: “Dit is mijn vader.” Het zag er voor mij uit als een normale zakdoek, niets bijzonders. Zo niet voor haar! Telkens als ze verdrietig is, houdt ze de zakdoek even vast. Soms ruikt ze eraan. Dan voelt ze dat haar vader aanwezig is. Ze vindt er kracht en troost in. Daarna gaat de zakdoek weer terug in het doosje. “Eigenlijk is dit geen zakdoek meer,” zei ze, “maar is het mijn vader. Daarin is hij voor mij aanwezig.”
Die woorden troffen mij. De zakdoek is geen zakdoek meer, het is haar vader. Het klinkt misschien vreemd, maar ze behandelt de zakdoek als een sacrament. In de eucharistie doen wij iets vergelijkbaars. We nemen ongedesemd brood en als de priester er in gebed de Heilige Geest over afsmeekt, wordt het voor ons tot Lichaam van Christus. Wij zien dan geen brood meer, maar Christus. We kijken met nieuwe ogen. Evenzo is de zakdoek voor de vrouw geen zakdoek meer, maar ervaart zij daarin de aanwezigheid van haar vader, en bewaart ze het zorgvuldig. Wij doen hetzelfde. Wat aan heilig brood overblijft gaat niet terug in de voorraaddoos, maar bewaren we in het tabernakel, want in dit brood is Christus aanwezig. Zo vinden wij kracht en troost in de eucharistie, telkens weer.
Op het uitstalbord stond met schoolkrijt: Rana met Ton, dus waarschijnlijk zou een vrouw mijn gesprekspartner zijn. Daar kwam inderdaad een jonge vrouw aangefietst. Mooi opgemaakt. Met een elegante hoofddoek. Dat was Rana. We vertelden elkaar onze levensgeschiedenis. Rana is een geboren Dordtse: in Krispijn. Ze is 25 jaar en studeert Sociaal Werk aan de Hogeschool Rotterdam. Haar naam verraadt dat haar voorouders uit Turkije kwamen.
Haar grootvader kwam in de jaren ‘70 naar Nederland omdat hij geld wilde verdienen voor een fotocamera. Haar moeder was een van de zeven kinderen uit zijn gezin. Haar vader is Imam en zeer sociaal betrokken. Als kind van 10 was hij nog schaapherder. Rana is de jongste, een nakomertje en ze heeft een elf jaar oudere broer en nog een zus. Ze is een echte schapenkop, hevig geïnteresseerd in Dordtse schrijvers als Top Naeff en Kees Buddingh’. “Elke ochtend wanneer ik langs café Buddingh de stad in loop, op weg naar mijn werk, lees ik die zin ‘Kijk om je heen. Zoals de wereld nu is, zie je hem nooit weer’ Het is precies dat gevoel waardoor Dordrecht voor mij thuis is, in al zijn kleuren”.
Rana is leesconsulente bij de Bieb. Over een jaar heeft ze haar diploma Social Work. Ze heeft al 6 jaar in de kinderopvang gewerkt en zal in de
Vervolg van pag. 1

zorg of het onderwijs voor kwetsbare kinderen werk zoeken.Ze is moslima. Dat geloof wil de liefde voor de naaste praktiseren. Daar voelt ze zich thuis. Ze blijft op zoek naar contact met mensen. En ze heeft een liefde voor de letteren. Ze houdt al jaren een dagboek bij en schrijft gedichten. “Mijn dagboek is bidden,” zegt ze. En Vincent van Gogh is haar favoriete schilder. We spreken over Dante, de auteur van de Divina Commedia, die
Voorbereiding op het stormseizoen

Verder was er zeker ook gedacht aan de kinderen die volop meededen aan het Vloedcamp van de Redders van Dordt, met de waterbaan speelden of op de high-tea-tafel konden klimmen.
Het slot van het festival werd gevierd met een parade dwars door de stad. Bij aankomst op het Hof verklaarden
burgemeester Nanning Mol en dijkgraaf Jan Bonjer dat de stad officieel klaar is voor het stormseizoen.
Het festival werd voor de derde keer georganiseerd door Lexlab, in samenwerking met waterschap Hollandse Delta en de gemeente. Ria Besjes
zegt dat het de liefde is die zon, maan, sterren en planeten doet bewegen. In een wereld die druk en online is, waar men bezig is met wedstrijdjes te spelen en er veel verborgen eenzaamheid is, blijft het van belang elkaar te steunen en soms dingen los te laten. Bekijk je zelf met de blik van iemand op de maan. En behoud de hoop.
Waar zo’n onverwachte ontmoeting al niet toe leidt. Bieke Versloot wenst
Fietsenstalling Statenplein gesloten
Vanaf 6 oktober werd de fietsenstalling op het Statenplein gesloten. De stalling onder de voormalige V&D moet dicht, omdat het pand verbouwd wordt voor onder andere 108 woningen.
De gemeente huurde jarenlang de ruimte onder het pand en gebruikte het als bewaakte fietsenstalling voor bezoekers van de binnenstad met ruimte voor ongeveer 500 fietsen.
Stalling langer open
Mensen die nu met de fiets naar de binnenstad komen, kunnen die stallen in de stallingen Achterom en Drievriendenhof (Kolfstraat).
Bij de stalling Achterom worden de openingstijden verruimd naar van 8.00-24.00 uur, op vrijdag en zaterdag van 6.30-24.00 uur en op zondag van 11.30-18.30 uur. Ook kunnen de stallingsplaatsen daar zonodig met 300 uitgebreid worden.
De gemeente Dordrecht werkt aan een aantrekkelijk, levendig en bereikbaar centrum: meer groen en minder ‘auto’s’ op straat. Daarom blijft de gemeente nog op zoek naar extra fietsparkeergelegenheid in de stad. Zo houden we de binnenstad bereikbaar.
alle Dordtenaren zo’n ervaring toe. Zij zegt: “Op weg naar het Dordthuis beginnen we al met ontmoeten in het brugwachtershuisje. Samen met jou en andere Dordtenaren blikken we terug én vooruit. Een onverwachte ontmoeting zou je van alles kunnen brengen: verwondering of juist herkenning, een spontane glimlach of een goed verhaal. Ontmoet je met ons mee?”
Je kunt je aanmelden op: www.dordthuis.nl/nl/ontmoeting
Colofon
Redactieadres:
Wijkcentrum Koloriet, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht
Tel. 078 - 750 89 66
E-mail: r.besjes@kpnmail.nl
Website: www.tienplus.net/poorter
Redactie:
Ria Besjes, Ton Delemarre, Kees Dijkman, Gerard Goudriaan, Heintje Groesbeek, Anne Nies Keur, Els Kobec, Willy Leferink, Jole Kraaijo
Medewerking:
Franck Baggen
Druk: Dordt Centraal
Kopij binnen: vóór 25 november
Bezorging volgende nummers: 17 december 26 februari 2026
Kreeg je de Poorter niet in de bus? Wat vervelend! Meld een bezorgklacht bij Tienplus via: tienplus.net/bezorgklacht zodat de bezorging beter kan worden. Wijkkranten worden alleen bezorgd bij huizen zonder NEE-NEE-sticker op de brievenbus of met een NEE-JA sticker. Lees de Poorter ook op: www.tienplus.net/poorter en Volg ons op Facebook!
Diaken Franck Baggen
Ton Delemarre
Foto: Bieke Versloot
Foto: Jole Kraaijo
Belgische toeristen ontdekken Dordt
Het is een prachtige dag, de zon schijnt mild en de monumentale Dordtse panden bieden een gouden aanblik, stralen klasse en grandeur uit. Mark, econoom en Nicole, fotograaf voor gerenommeerde tijdschriften, zijn uit Merksplas, België voor een paar dagen in Dordrecht. Tijdens de rondwandeling die we maken zorgen aanlokkelijke terrassen ervoor, dat er plaats is en tijd (koffie, lunch, borrel) om met Mark te praten over zijn ervaringen. Nicole maakt ondertussen veel ‘uit de heup geschoten’ foto’s en filmpjes.
Hoe hoorden jullie, dat Dordrecht de moeite van een bezoek waard is?
“Een vriend die we al heel lang kennen opperde het idee om hier eens samen op weekend te gaan. Zijn partner is van Dordrecht afkomstig en zo komen we, naast aanbevelingen van andere niet-Dordtenaren, hier terecht. We logeren bij de Luthiers, een goed adres met kamers die uitzien op de rivier.”
Jullie zijn gisteren gearriveerd, wat heb je tot nu gezien? En hoe voelde dat?
“In dit korte tijdsbestek zagen we een stukje van de binnenstad toen we naar Costa d’Oro liepen om te gaan eten. Ik besefte dat het hoog zomer en vakantie was, maar mij trof in eerste instantie een gevoel van landerigheid, een soort van latent besef van de historische waarde van een stad om terecht fier op te zijn. Wellicht werd dit mede veroorzaakt door de plek die we eerder op de dag bezochten, Villa Augustus, een zeer geslaagde combinatie van industrieel erfgoed en fraaie tuinen, kleinschalig

Zwemmers gespot aan de Kuipershaven.

maar origineel shoppen in de directe nabijheid van water. Dat was een verrassende kennismaking.”
Enige uren later, na een bezoek aan de Hofjes, de Grote Kerk en een vaartocht met de fluisterboot hervatten we het gesprek.
Als je Dordrecht zou moeten promoten, hoe ziet dat er dan uit?
“We werden aangenaam getroffen door de alomtegenwoordigheid van
water en de open luchten die daarmee gepaard gaan, de prachtige gevels en ludieke straatjes - waarin fat bikes, jammer genoeg, bij herhaling te snel bleken te rijden - de unieke hofjes en binnenplaatsen die telkens verrassen en de leuke terrasjes en bruine kroegen waar het aangenaam toeven is. Het orgel van de Grote Kerk, dat we, bij toeval, in actie hoorden, vonden we indrukwekkend.”
Heintje Groesbeek

Hoe het gaat met beelden op straat?
Je loopt er gewoon tegenaan: dat Michelinmannetje dat Albert Cuyp moet voorstellen, die man met de hond in de Hofstraat (een zwijgende Willem) dat bronzen torsje van Eja Siepman van den Berg in het plantsoen aan de Parklaan. Dat vreemde verkeersbord dat Goedemorgen, -middag of -avond zegt als je de stad verlaat. De Pylonen van Petri die gelukkig gerenoveerd zijn. Wat zou de stad zijn zonder Ary op de beurs of de gebroeders de Witt op de Visbrug?
Die beelden maken ons blij of vertellen van het verleden, ze zijn makkelijke oriëntatiepunten. Maar ook mikpunt voor toeristen die een herinnering aan Dordrecht mee willen nemen. Ze maken mede de identiteit van de stad. Er zijn er 175 in beheer bij de gemeente. Niet alleen beelden maar ook wandschilderingen. We lopen erlangs, genieten ervan. Soms kleden we ze aan met een hoed of een sjerp.
Maar als we er even bij stilstaan vragen we ons af: wie zorgt er voor die rijke erfenis? En wie zorgt dat er nieuwe komen? En waar moeten die komen? Meer in de wijken? Daarvoor is een gemeentelijke nota gemaakt: Kunst in de openbare

ruimte. Die nota zegt: we gaan een website maken waarop je ze alle 175 kan vinden - er is wel een website buitenkunst Dordrecht maar die is verre van volledig. En we gaan een commissie van deskundigen instellen die zich moet bekommeren om het bestaande bestand maar ook moet zorgen voor nieuwe projecten. Er is géén budget dus dat zullen voorlopig wel initiatieven uit de burgerij zijn. Denk aan Hanneke van Dordt en de werkgroep die een dubbelbeeld Cees Buddingh’-Otto Dicke wil realiseren.
Maar er moet ook een budget komen. In de tijd van de Culturele Raad
hadden we een fonds Stadsverfraaiing, gevoed door de gemeente en een percentage van bouwprojecten. In de toekomst wil men vanaf een drempelbedrag van een miljoen 1 procent vrijmaken gekoppeld aan de grondexploitatie (grex). Dan moet de ambtenaar die Kunst in de Ruimte gaat doen er wel als de kippen bij zijn. En waarom projecten onder het miljoen niet meetellen? De volgende tekst uit de nota geeft ook niet veel hoop: “Om ook nieuwe kunst te kunnen realiseren of ondersteunen elders in de stad, waar geen gebiedsontwikkeling plaatsvindt, is een bestemmingsreserve een me-
thode. Hiervoor laten we bij nieuwe winstgevende grexen, maximaal 1 procent afvloeien naar de bestemmingsreserve.” Verder hoopt men uit andere potjes per geval wat geld los te peuteren.
Het is te wensen dat de gemeenteraad voor echte financiering gaat zorgen door een 1-procentsregeling op alle (ver)bouwprojecten en een jaarlijks gegarandeerde storting in een nieuw fonds Stadsverfraaiing. Dan kan het voornemen om het bestaande bestand uit te breiden en particuliere projecten met 50 procent te steunen ook echt uitgevoerd worden.
Stappenplan
De nota heeft een bijlage met een zeer gedetailleerd stappenplan waar je aan moet denken als je een kunstwerk in de stad wil. Nuttig maar wel een beetje schoolmeesterachtig.
En hoe staat het met de participatie? De nota zoals die hier ligt is hoog ambtelijk. Afgezien van de 5 kunstenaars verenigd in het Makersnetwerk bestaat de groep van betrokkenen uit een tiental ambtenaren en een adviseur planning. Het zou goed zijn als de Stichting de Stad een bijeenkomst zou beleggen om ook de Dordtenaren die hart hebben voor
hun stad en vooral de organisaties als bij voorbeeld de Augustijnenhof, Oud Dordrecht, de archeologische werkgroep te vragen wat voor rol zij kunnen spelen. De taak van de overheid is niet om alles zelf te willen doen maar om het culturele veld te stimuleren en te faciliteren.
Een website opzetten en beheren kunnen stevige organisaties voordeliger en uitgebreider dan een ambtenaar Kunst in de openbare ruimte. Die heeft nu zijn handen al vol en de nota vraagt een tweede fulltimer.
Ton Delemarre

Voor de rondvaart instappen in fluisterboot ‘De Dortevaar’bij de Wijnbrug. Foto’s en film: Nicole uit Merksplas
Foto’s: Kees Dijkman
Wereldreiziger op hakken
Avontuur begint waar het plan ophoudt
Vreni de Galan, levendig en innemend, bewoonster van een huis in de Dordtse binnenstad, omschrijft zichzelf op Instagram als ‘solo-traveller on heels’ en dat is niet overdreven. Zij bezocht 300 plaatsen in 70 landen op zes continenten. Zij vertelt enthousiast over de vele reizen die ze gemaakt heeft. Aanvankelijk waren dat overzichtelijke tripjes, de ommekeer kwam toen zij in Israël contact kreeg met iemand die daar vaker kwam.
Wat gebeurde er waardoor jij in je eentje over de hele wereld ging reizen?
“Deze man wilde mij een rondleiding geven in Jerusalem onder andere naar de klaagmuur. Die ontmoeting was een aansporing om dat vaker te doen, vertrouwen te hebben in mensen en met locals op stap te gaan om plaatsen te bezoeken. In 2020 besloot ik dan ook op wereldreis te gaan. Ik had tien tickets en na Thailand en Singapore was ik in Australië en zeven weken onderweg toen covid uitbrak. Ik kon alleen nog naar huis met een diplomatenvlucht. In dat jaar maakte ik nog een paar reizen met de auto
naar Zweden, Denemarken en Spanje. En toen kwam 2021, een beklemmend jaar met een groeiend gevoel van onvrijheid.”
2022 moet dan wel een bevrijding geweest zijn?
“Voor Mexico was geen covid test noodzakelijk, dus ging daar mijn eerste reis naar toe. Mexico City, was mijn beste trip ever, op de website van de overheid was de code voor deze stad oranje (ernstige veiligheidsrisico’s) maar mijn ervaring is totaal anders. De luchthaven is gloednieuw, de controle groot. Ik maakte een wandeltour met een local en leerde dat het niet

Still uit ‘The Amazing people of Bangladesh’.
Infomarkt Spuihavengebied
Het was meer dan gezellig druk op de informatiemiddag op 29 september waar gemeente en projectontwikkelaars inzage gaven van de plannen tot herontwikkeling van de groene Spuiboulevard, het Dordthuis, en de bouw rond de Spuihaven.
Vooral veel omwonenden kwamen hun licht opsteken over de bouwplannen, de verkeersontwikkeling en het parkeren. Dat laatste onderwerp komt er bekaaid af in de plannen want er worden veel meer woningen gebouwd dan parkeergarages en parkeerplekken.
Bijzonder was wel de stand van de buurtbewoners die wandelingen door het gebied zullen gaan houden en de opmerkingen van de deelnemers willen doorspelen naar de gemeente.
Meelopen?
Meld je aan op: expeditiespuiboulevard | Ten Toon
allemaal zo spannend is. ‘Als ik het in een stad als Mexico City waar zo voor gewaarschuwd wordt, kan, kan ik het overal,’ werd mijn motto. Kort na terugkomst uit Mexico ging ook Argentinië weer open, waar ik in Buenos Aires, door eigen onhandigheid, beroofd werd van mijn telefoon. Dat was overigens in de goede buurt waar ik verbleef.”
Dan ben je toch wel, naast de schrik, veschrikkelijk onthand?
“Ik reis altijd met twee telefoons, maar het veroorzaakte toch problemen. Vanaf dat moment verblijf ik alleen nog in goede hotels, omdat je in een privé appartement op niemand terug kunt vallen in geval van nood. Zulke incidenten leiden er wel toe, dat je veel over jezelf leert, dat je meer aankunt, dan je vaak denkt.”
Welke landen heb je nog niet bezocht die wel op je lijstje staan?
“Ik heb nooit een lijst gehad, ben op alle continenten geweest, behalve op de Zuidpool. Na covid heb ik wel haast gekregen en ik ga nu kortere reizen maken.”
Wat is er voor jou zo aantrekkelijk aan alleen reizen?
“Je staat meer aan, je registreert meer, er is geen afleiding. Gewone buurten, buiten het toerisme zijn het leukste om te bezoeken. Je bent soms een bezienswaardigheid met wie bewoners een gesprek willen aangaan, al is het met handen en voeten. Je onderdompelen in hoe het leven daar is, ‘The real life’, de rafelrandjes waar ik zo van hou.”
En eten?
“Dat is voor mij geen onderwerp, dat boeit me niet zo. Ik ben heel voorzichtig met voedsel. In Mongolië was ik met een

vrouwelijke local. Ik logeerde in een leegstaande yurt van familieleden en we aten met de Mongoolse herdersfamilie. Ik had gehoord dat thee geserveerd wordt met zout, schapenstaart en yakboter. Ik heb mijn begeleidster gevraagd door te geven dat ik niet mee kon eten in verband met gevoeligheid voor bepaalde voedingsmiddelen.”
Je kunt overal ziek worden, dus ook in het buitenland. Hoe voelt dat, als je alleen bent?
“Ik voel me onrustig, maar ben niet bang. In Bogota heb ik vier dagen hoogteziekte gehad, dat was irritant.”
We komen nu bij het gegeven dat jij op hakken reist, voor jou geen
Brocante in Grote Kerk
Beleef de magie van de winter en kom in kerstsfeer tijdens deze sfeervolle ‘Pre Christmas’ editie in de Grote Kerk Dordrecht!
Ontdek bij meer dan 40 standhouders brocante, prachtig antiek, kerstversieringen, kerstballen, engelen en unieke vondsten uit vervlogen tijden - afkomstig uit Frankrijk, België en Engeland. Zaterdag 8 november van 10.00-16.30 uur.
wandelschoenen met profielzolen. Hoe is dat zo gekomen?
“Ik heb altijd een eigen kledingstijl gehad en daar horen sieraden, make-up en hakken bij. Toen ik in 2020 op wereldreis ging, kreeg ik het advies makkelijke kleding mee te nemen. Ik had een koffer vol beige polo shirtjes, sieraden en make-up ontbraken. Ik voelde me diep ongelukkig en gaf de koffer met praktische kleding mee terug aan een bevriende purser. Ik heb vijf kilometer van de Chinese Muur gelopen op laarsjes met hakken. Iedereen die me daarop zag, vroeg zich af, of dat wel kon. Nou het viel niet mee, maar ik heb het gedaan.”
Met alles wat je me nu vertelt, kun je wel een boek vullen. Is dat geen optie voor je?
“Vreni haalt op dat moment een paar mooi uitgevoerde notitieboeken tevoorschijn die foto’s en in een fraai handschrift neergepende aantekeningen bevatten. Zo heb ik er nog veel meer en het lijkt me heel leuk om daar een boek uit samen te stellen.”
Ton Delemarre

Tot slot: wat is het verschil tussen het reizen dat jij doet en op vakantie gaan?
“De toerist ziet waar hij voor gekomen is, de reiziger ziet, wat hij ziet en dat is heel wat: chaos, vuil, maar ook veel grappige dingen.”
Heintje Groesbeek
Vreni de Galan, ‘solo-traveller on heels’ reist altijd met haar telefoon in de aanslag...
Foto en films: Vreni de Galan
Een ander Halloween vieren?
Voor de tweede keer organiseert Melanie Versteeg op 31 oktober een vossenjacht in de Dordtse binnenstad. Het evenement is bedoeld als alternatief voor de traditionele Halloween. Missie Dordt wil op deze manier kinderen van uiteenlopende religieuze achtergronden met elkaar in contact brengen.
Halloween
Halloween is bij ons populair met horrortochten, spookwandelingen en griezelfilms en lijkt wel ieder jaar angstaanjagender te worden. “Halloween hoeft helemaal niet griezelig te zijn maar kan juist een feest zijn van verbinding, liefde en licht. Zelf streef ik dat na voor ieder moment in mijn leven,” zegt Melanie Versteeg, in het dagelijks leven verpleegkundige. Zij organiseert evenementen voor jongeren bij de Missie Dordt. Missie Dordt is een samenwerking van kerken in Dordrecht.
De vossenjacht
De vossenjacht is bedoeld voor kinderen tussen 6 en 12 jaar en vindt plaats op vrijdag 31 oktober. Vorig jaar, bij de eerste vossenjacht, deden al vijftig kinderen mee. Melanie ziet de vossenjacht als een goede manier om kinderen uit verschillende kerken en vanuit een niet-religieuze achtergrond met elkaar in contact te brengen. Het is sowieso niet griezelig om deel te nemen.
De start is bij het pand van het Leger des Heils aan het Kasperspad. In

Inspirerende cursus tussen hemel en hel
groepjes van vijf gaan de kinderen met een begeleider naar het oude centrum van Dordrecht op zoek naar de vossen. Die zijn soms verkleed maar niet altijd, dus is het een hele zoektocht om een vos te vinden. Een gevonden vos geeft de kinderen een deel van de oplossing van een raadsel of een zin. Na anderhalf uur zijn de kinderen terug bij het vertrekpunt. Daar krijgen ze een versnapering en is er de gelegenheid om na te praten.
Halloween en de Kelten Halloween (of Hallow-e’en) was de avond voorafgaand aan het Keltisch Nieuwjaar. De Kelten leefden vóór onze jaartelling in Europa. In Schotland en Ierland zijn nog invloeden van hen merkbaar in de lokale talen en gebruiken. Voor de Kelten was 31 oktober het moment dat de oogst binnen was en de winter begon. Het nieuwe jaar - Samhain in het Keltisch - begon voor hen bij het invallen van de duisternis: op dat moment was voor de Kelten de nevel tussen het rijk van levenden en doden het dunst en legden zij contact met de overledenen en geesten. De Kelten vierden hun nieuwe jaar met vreugdevuren, rituelen en waarzeggerij. Samhain was voor hen een zeer spiritueel moment.
Schotten en Ieren die naar Amerika emigreerden namen de traditie van het Keltisch Nieuwjaar mee, en daar kreeg het een andere vorm. Met kinderen die zich verkleedden en als spoken langs de deuren gingen en met de bekende uitgeholde pompoenen. En via Amerika is het feest nu ook naar ons overgewaaid.

De katholieke kerk heeft het Keltisch Nieuwjaar overgenomen (gekerstend) in Allerheiligen en Allerzielen. De protestantse kerken hebben vanuit de bijbelse regel dat geesten niet mogen worden aanbeden afstand gehouden van dit feest. Zij hebben op 31 oktober hun eigen viering, namelijk de Hervormingsdag, de dag dat Maarten Luther in 1517 zijn 95 stellingen op de kerkdeur van Wittenberg timmerde. Dat was het begin van de reformatie.
Deelnemen
Het slagen van de vossenjacht is afhankelijk van de beschikbaarheid van genoeg begeleiders. En het vinden van die begeleiders is ieder jaar weer lastig. Wie ervoor voelt om als begeleider mee te doen of kinderen die aan de vossenjacht willen deelnemen kunnen zich melden via: vossenjacht@missiedordt.nl
Willy Leferink
Nieuwe gast van Defenders
ring en de diepgewortelde corruptie. Tegelijkertijd pleitten zij voor de rechten van de inheemse Ahwari-bevolking en brachten zij onrechtvaardigheden van de Iraakse autoriteiten onder de aandacht.
Lijst activiteiten

Eind oktober is er een korte kunstgeschiedeniscursus in de Dordtse Trinitatiskapel. ‘Alles Goed?’ is de titel. De lessen gaan over ‘zin en zonde, do’s & don’ts uit de geschiedenis van beeldende kunst’. Wat mochten kunstenaars maken? En wat vooral niet? Waar mochten we naar kijken? En welke kunst moest liever verborgen blijven? In vijf lessen, om de week op maandagmiddag, komt een hele reeks van dit soort vraagstukken langs en leren we over de kunst van (heel) vroeger en nu. Zijn de lessen van Leonardo da Vinci bijvoorbeeld nog actueel? Is het belangrijk om te weten of Joseph Beuys de waarheid sprak? Is het nog te doen om heden ten dage museumdirecteur te zijn? In de cursus komt een enorme reeks kunstwerken voorbij, sommige overbekend en andere misschien nog niet vaak vertoond. De cursus wordt geleid door kunsthistorica Annenies Keur en loopt van 27 oktober t/m 22 december. Er is nog plaats, u kunt zich nog inschrijven.
Meer info: annenies.atelier@gmail.com.
Defenders in Dordrecht biedt verdedigers van mensenrechten die lange tijd onder druk staan een ‘break, voor rest, reflection & recharging’. Mensen die vrijheid en mensenrechten verdedigen staan in veel landen onder druk. Zij krijgen te maken met intimidatie, krijgen etiketten als ‘crimineel’ of ‘verrader’ opgeplakt, worden gearresteerd of erger.
Dit soort druk maakt dat mensen op den duur vermoeid raken, overwegen af te haken of zelfs hun land te verlaten. Een verblijf hier biedt uitkomst: voor rust, het aanpassen van taktiek en strategie en voor het opladen van de batterij. Zo bereiden onze gasten zich voor op hun terugkeer. En voortzetting van hun strijd voor vrijheid en mensenrechten.
Nieuwe gast Vanaf eind september is er een nieuwe gast naar Dordrecht die blijft tot 29 november. De gekozen naam is Bashu Manyu, is 22 jaar jong en afkomstig uit Najaf in Irak. De gast verzocht om hen aan te spreken in meervoud. Hun activisme begon in 2019, aangewakkerd door deelname aan protesten tegen de Iraakse rege-
Het is fijn om weer actief te kunnen zijn om strijders voor mensenrechten te helpen met het vinden van rust, reflectie en het ‘opladen van hun batterij’. Op basis van de informatie en de interesses van Bashu Manyu is een een lijstje met mogelijke activiteiten opgesteld. Misschien vind je daar iets tussen om samen met Bashu Manyu te gaan ondernemen.
Over zichzelf zeggen zij: “Het zal al rustgevend zijn te weten dat ik geen direct risico loop en vrij en authentiek kan leven. Ik zou graag een rustige plek hebben om te zitten in de natuur en bij het water, zodat mijn zenuwstelsel kalmeert en ik kan reflecteren. Zo kan ik ook beter begrijpen hoe ik voor mezelf kan zorgen. Ik vind het opladend om in een rustige stad te zijn en een paar nieuwe mensen te ontmoeten. Ik geniet ervan om in de natuur te zijn en daar veel energie uit te halen. Ik
vind het leuk om nieuwe plekken te zien, dus misschien zou een bezoek aan grotere steden in Nederland wel fijn zijn.”
Het was overigens niet heel moeilijk om ingrediënten te vinden. Bashu Manyu zet zich in voor de Ahwari-bevolking. Zij wonen in een vochtige moerasachtige delta, die sterk doet denken aan onze Biesbosch. Bashu Manya’s bezigheden op het gebied van schrijven, fotografie en tekenen zijn mogelijk interessante aanknopingspunten. Evenals zijn belangstelling voor milieu en duurzaamheid. Daarnaast kun je een bezoek aan een stad in Nederland regelen. Dansen met een volksdansgroep of moderne dans is ook een interessante optie.
Lijkt het je leuk om met Bashu Manyu iets te ondernemen? Laat het dan weten via de website. Meld je aan als vrijwilliger en ga met onze gast iets leuks doen.
Meer info: www.defendersindordrecht. org/contact Kees Dijkman
De vossen zijn soms verkleed maar niet altijd, dus is het een hele zoektocht.
Foto: Henry Rutgers
Melanie Versteeg

Er was eens een jongen, Saburo geheten, die na het overlijden van zijn vader, de wijde wereld in trok. Hij had veel spannende verhalen gehoord van rondtrekkende toneelspelers en wilde dat allemaal ook meemaken. Hij nam zijn reistas mee en ging op stap.
Hij liep stevig door, maar toen de avond al begon te vallen, was de stad nog ver. “Ik blijf hier maar op het zachte mos slapen”, dacht hij. Hij legde wat bladeren over zich heen en was al snel in dromenland. “Je hebt geluk gehad dat de wilde dieren je niet hebben gevonden!” zei opeens een vreemde stem naast hem. Saburo keek om zich heen, het was al dag geworden, maar er was niemand te zien. “Ik ben de geest van het bos.” zei de stem, “Kijk jij maar eens onder die boom daar, daar ligt iets voor jou!” Saburo keek en zag daar iets glinsteren: daar lag een lange gouden naald! En daarnaast lag nog een grote klos garen. “Let op!”zei de bosgeest: dit is geen gewone naald: hij kan overal doorheen
Een Japans sprookje
Saburo, de verhalenverteller

steken en blijft altijd scherp. Het garen is ook bijzonder: er komt nooit een einde aan de draad, hoeveel je er ook van gebruikt!”
Daarop begon het meteen hard te waaien en zei de bosgeest niets meer. Saburo liep verder en kwam een oude man tegen, met een grote zak op zijn rug. “Jij hoort graag span-
nende verhalen, nietwaar?” zei de man, “Maar jij wilt die zeker ook graag zelf vertellen.” “Ja,” zei Saburo verlegen, “Maar als ik iets vertel, duurt dat zo lang, dat iedereen in slaap valt!” “Luister,” zei de man, “Ik heb al veel verhalen uit deze zak verkocht, maar ik heb er nog een over. Omdat jij me bevalt, krijg je dat cadeau.” Daarop hield hij de
zak omhoog bij Saburo’s oor en kneep er even flink in. Saburo hoorde een zacht geruis en het verhaal was in zijn oor verdwenen. En op hetzelfde moment was ook de man weg.
Toen Saburo in de stad aankwam en hoorde dat de koning graag naar verhalen luisterde, ging hij meteen naar het paleis en mocht er naar binnen. “Je verhaal moet wel iets bijzonders zijn, anders kost het je je leven!” zei de koning streng. “Ja, Sire, het is het mooiste verhaal van heel Japan”, zei Saburo, “luistert u maar: “Heel lang geleden groeide er een eikenboom met zulke grote takken dat ze tot aan het eiland Sado reikten. Zijn stam was zo dik dat het zeven dagen kostte om er omheen te lopen. En hij groeide tot in de hemel: meer dan driehonderddertigduizend vademen.
Na verloop van tijd begonnen er eikels uit de boom te vallen: één op het dak van de tempel Senkodschi, één op de berg Fudschi, één in de Biwa-zee en één op…” “Stop, stop!”riep de koning ongeduldig, “hoeveel ei-
Ridder in de Orde van de Vrolijkheid
Dit jaar is het precies 400 jaar geleden dat Johan de Witt geboren werd. We staan dit jaar stil bij zijn leven en de invloed die hij heeft gehad. Tijdens het Johan 400 jaar organiseerde de bibliotheek met Kinderboekwinkel de Giraf en de Scouting de Dag van de Vrolijkheid. lijk veelkleurig!
Uw verslaggevers van de Poorter trokken dus naar de Stadsbibliotheek, gewapend met pen en camera. Werden daar hartelijk begroet door Johan de Witt himself in zijn zondagse pak. Binnen troffen we een groep kinderen aan die ijverig aan het verven waren. Met een kwast of met een soort stempeltje. Eerst werden kartonnen rolletjes uit een toiletrol doorgeknipt en om en om aan elkaar geniet. Dan kregen ze een schildersjas aan en begon het verven.
We hadden geen idee wat het moest worden, maar bij navraag bleek dat ze een pruik aan het maken waren. Die pruiken werden wel behoor-
In gesprek met een van de leidsters bleek dat het een groep van de Scouting te zijn. De 6 en 7-jarige groep die Johan en Cornelis de Witt heet. Zij vertelde ons dat ze elk jaar op de verjaardag van Johan een feestje vieren. Bijvoorbeeld sjaals maken voor het standbeeld op de Visbrug. Dit jaar zijn ze dus lekker bezig in de bieb. Als de pruiken hangen te drogen gaan we naarbuiten. Daar kun je een ‘Proeve van Bekwaamheid’ afleggen als je ridder in de orde van de vrolijkheid wilt worden. Nou dat willen ze allemaal wel!
Proeve van Bekwaamheid

Op de stoep is een hinkelbaan getekend. Maar eerst moet je een gelofte afleggen. Met je rechterpink in de lucht zeg je: ik beloof elke dag vrolijk te zijn, ik beloof elke dag iemand vrolijk te maken. Dan moet je op je linkerbeen
hinkelen met je rechterpink in de lucht. Dan nog trippelen als een musje tot het eind van de hinkelbaan. Daar kregen de ridders een hand van Johan en een oorkonde als bewijs van hun ridderschap. Ria Besjes
kels vielen er in totaal?” “Precies driemiljoendriehonderddertigduizenddertig eikels, Sire.” zei Saburo. “Hoe heb je die allemaal kunnen tellen?” vroeg de koning verbaasd. “Ik heb ze met mijn naald allemaal aan deze lange draad geregen en kon ze daardoor goed tellen.” antwoordde Saburo.
Hij haalde de naald en de garenklos tevoorschijn en zei: “Ik kan hiermee ook de bloemen in uw kersenboom tellen, Sire, let u maar op!” Hij wierp de naald en de draad hoog in de boom, waarop er, tot ieders verbazing, opeens een zware man uit de boom viel. “Dat is die slechterik waar iedereen bang voor is!” riep iedereen, “Nu hebben we hem eindelijk te pakken!” Saburo mocht voor altijd in het paleis blijven wonen en bleef tot ieders genoegen ook steeds mooie verhalen vertellen.
Winnaar E-Waste Race
Aan de E-Waste Race deden zes Dordtse scholen mee waaronder de Bavinckschool. De wedstrijd werd gewonnen door de Bogermanschool.
In de eerste week kregen de kinderen les over onderwerpen als minder kopen, en opnieuw gebruiken van afval. Daarna zamelden ze oude en kapotte elektronische apparaten in. De E-Waste werd vervolgens gerepareerd of doorgegeven.
Geweldige prestatie
Wat hebben de kinderen enorm hun best gedaan! Winnaar werd groep 8a van de Bogermanschool, met 3799 artikelen. Die geweldige prestatie hebben zij behaald door ‘goed samen te werken en langs veel deuren te gaan’. De winnaars kregen een schoolreisje van Wethouder Tanja de Jonge en Ruben Dieleman van Race Against Waste. Drie Dordtse scholen krijgen nog een workshop demontage.
Tekst en illustratie Els Kobec
Foto en film: Jole Kraaijo
HipHelpt zoekt hulpbieders
De burenhulporganisatie HipHelpt is in Dordrecht met spoed op zoek naar Dordtenaren die af en toe een hulpvraag van een buurtgenoot willen oppakken. “Het gaat vaak om kleine dingen”, aldus Jennifer van Dongen, coördinator van HipHelpt Dordt, “Die voor iemand makkelijk zijn in te passen, maar die voor een hulpvrager een wereld van verschil maken.”
Het aantal hulpvragen dat bij HipHelpt binnenkomt stijgt sterk. Waar eerdere jaren rond de 350 hulpvragen binnenkwamen, zijn er nu al meer dan 400 geregistreerd. “De afgelopen twee maanden stonden er telkens 40 hulpvragen open, wachtend op een match, dat is echt veel”, geeft Van Dongen aan.
Gezelschap
“Het gaat bijvoorbeeld om een alleenstaande jonge moeder, die na een periode van dakloosheid eindelijk een plek om te wonen heeft gevonden. Verschillende organisaties hebben geholpen met de inrichting, alleen de gordijnen moeten nog worden opgehangen. We zoeken een handige buurtgenoot, die daarbij kan helpen. Er staat ook nog een vraag open van een licht verstandelijk beperkte vrouw die voor haar gezond-

heid heel graag af en toe een ommetje zou gaan fietsen in de omgeving en iemand zoekt die met haar mee wil fietsen. En van een vrouw op leeftijd die recent alleen is komen te staan en behoefte heeft aan gezelschap. Ze wil er graag weer eens uit, naar de markt of het tuincentrum. We zoeken buurtgenoten die haar af en toe willen meenemen of een kopje koffie willen komen doen.”
Wie zich inschrijft als hulpbieder krijgt na een intake toegang tot de HipHelpt-app, waarin hulpvragen uit de buurt (anoniem) zichtbaar zijn. De hulpbieder kan bij een vraag eenvoudig op ‘ja, ik wil helpen’ klikken, en krijgt dan alle gegevens die nodig zijn om aan de slag te gaan. Al 200 Dordtenaren zetten zich zo in. Som-
WOORDZOEKER

Zomer
Deze keer gaat de woordzoeker heel toepasselijk over de herfst en is gemaakt door Eliane. Zoek de woorden allemaal op en vind dat éne woord dat er niet in staat.
Puzzel mee en maak kans op een VVV-cadeaukaart van 10 euro!
BLADEREN
BOMEN
BOOMSTAM
EEKHOORN
EGEL
EIKELS
HAGEL
HERFSTKLEUREN KASTANJE MIST
PADDENSTOEL PARAPLU POMPOEN
REGEN
REGENDANS REGENJAS
REGENLAARZEN WIND WINTERSLAAP
Heb je de oplossing gevonden? Stuur die vóór 25 november naar: De Poorter, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht, of mail onder vermelding van naam en adres naar: r.besjes@kpnmail.nl. De vorige puzzel werd gewonnen door: Jacoline van Dijke. Gefeliciteerd! De oplossing was: LIGSTOEL.
migen pakken elke week vragen op, maar er zijn er ook veel die twee of drie keer per jaar helpen. “Elke hulpvraag die we kunnen oppakken, is er een”, zegt Van Dongen. “HipHelpt is juist bedoeld voor mensen die wel willen helpen, maar geen tijd hebben voor vast vrijwilligerswerk.”
Voor iedereen
Iedereen kan zich inschrijven, ongeacht je achtergrond. Ook als je zelf minder mobiel bent, zijn er vragen waar je bij kunt helpen. “We krijgen ook aanvragen binnen voor telefonisch contact”, licht Van Dongen toe. “In het inschrijfformulier geef je zelf aan wat voor soort vragen je als hulpbieder zou kunnen en willen oppakken. Als je het leuk vindt om te bellen of koffie te drinken, krijg je dus andere hulpvragen voorgelegd dan als je graag klust of de hond uitlaat.”
Elly van Wenum
Meer info: hiphelpt@samendordt.nl of 078-2049 315 Schrijf je in op samendordt.nl/hiphelpt/hulp-bieden
Festival brengt studenten in beweging
De tweede editie van het Drechtsteden Studentenfestival op 25 september in de Biesboschhal Dordrecht was een groot succes. Het festival was gratis toegankelijk voor mbo-, hbo-, en wo-studenten die in de regio Drechtsteden studeren of wonen. Met het festival wordt de regio op de kaart gezet als dé plek om te studeren, door te leren en te werken.
Optredens van STUK Live en Bilal Wahib zorgden voor een volle zaal en enthousiaste reacties. Ook de optredens van Turfy Gang en Hofnar vielen in de smaak. Uniek aan het studentenfestival is het matchingsysteem dat studenten koppelt aan werkgevers uit de regio.
Na het festival kunnen bedrijven contact leggen met 1750 studenten die een ticket hebben, afgestemd op hun studierichting. Zo krijgen studenten inzicht in interessante werk- of stageplekken na hun studietijd. Zo stimuleert het

festival jongeren om in de regio aan de slag te gaan, waardoor talent behouden blijft en de regionale arbeidsmarkt wordt versterkt.

Voor de Binnenstad!

Voor het centrum mag ik in onze fractie uw wijkvolksvertegenwoordiger zijn. Wij zetten ons o.a. in voor: Veilig fietsen op o.a. het Oranjepark en de Spuiweg Meer mogelijkheden voor zonne-energie op daken Blijvende aandacht voor de aanpak van armoede
Kan iets onze aandacht gebruiken? Laat het weten via franciske@cdadordrecht.nl www.cdadordrecht.nl




Bietentaartjes
‘Is Simon en Judas voorbij, dan is winter nabij,’ waarschuwt ons deze oude spreuk. En inderdaad: de temperatuur is na de hitte-hoogtijdagen behoorlijk gezakt. De tuin is al op de winter aan het wachten en moet straks alweer omgespit worden. We hadden dit jaar overigens een flinke oogst van de witte rammenas (heel gezond) en rode bieten. Laten we van die bieten maar eens iets aparts maken: bietentaartjes met brie en walnoot.
Voor het deeg:
120 gr bloem
60 gr koude roomboter, in kleine blokjes
1 ei
4 quichevormpjes van 12 cm doorsnee
Voor de vulling:
3 of 4 rode bieten 175 gr brie, in plakjes
4 walnoten (gepeld)
1 ui
2 eieren
2 eetlepels appelsap
3 eetlepels olijfolie
125 ml room
1 eetlepel honing wat takjes tijm roomboter om in te vetten
Maak eerst het deeg: zeef de bloem en wat zeezout in een grote kom, voeg de boterblokjes toe en kneed kort tot kruimelig deeg. Voeg dan het ei en 1 eetlepel koud water toe en kneed tot een soepel deeg. Wikkel dit in vershoudfolie en laat het 30 minuten rusten in de koelkast.
Verwarm de oven voor tot 200 graden. Snijd de bieten in plakken en meng ze in een ingevette ovenschaal met de honing. Voeg zeezout en peper naar smaak toe en rooster ze in de oven 15 min. Schep halverwege een keer om. Zet de temperatuur dan terug naar 180 graden.
Snijd de ui in dunne ringen. Verwarm in een koekenpan een eetlepel olijfolie en bak op laag vuur de uienringen glazig. Voeg het appelsap toe en laat inkoken tot de uien zacht zijn. Laat op keukenpapier uitlekken.
Klop de room en de eieren door elkaar en breng op smaak met peper en zout.
Neem dan het deeg, rol het dun uit op een met bloem bestoven werkblad, snij hier 4 cirkels uit en bekleed hiermee de quichevormpjes. Prik met een vork wat gaatjes in het deeg en verdeel de uienringen over de bodems. Leg dan driekwart van de brie, dakpansgewijs de bietenplakken en de rest van de brie erop. Verdeel de walnoten erover, giet tenslotte het roommengsel over alles heen, met bovenop de takjes tijm. Bak in de oven (180 graden) in een half uur gaar. Serveer met een frisse salade. Eet smakelijk!
Maartje Schaffels
Omzien naar elkaar in de Binnenstad!
Franciske van Vugt raadslid
Volg de gratis computercursus Klik & Tik
Websites bezoeken? Een e-mail versturen? Online een reis plannen? Uw kleinkinderen volgen op sociale media? De bieb kan helpen als u daar wat moeite mee hebt. Bibliotheek AanZet biedt gratis de computercursus ‘Klik & Tik’ aan. In meerdere lessen krijgt u basiskennis over het werken met de computer of laptop, internet en sociale media. Wilt u digitaal vaardiger worden? Meld u aan en doe mee.
In onze samenleving wordt het steeds belangrijker om uzelf ook digitaal te kunnen redden. Vragen over telefoon, computer of tablet? Online iets regelen? Hulp nodig bij Nederlands lezen, schrijven of spreken? Beter leren omgaan met cijfers en geld? Bibliotheek AanZet biedt onder de naam De bieb helpt! gratis spreekuren en cursussen aan die u helpen
om uzelf verder te ontwikkelen op het gebied van taal, digitaal en cijfers, waaronder Klik & Tik. Met De bieb helpt! staat u er nooit alleen voor. Benieuwd wat de bieb voor u kan betekenen? Ga dan naar de website.
Klik & Tik Leer stap voor stap de computer, laptop, internet en sociale media gebrui-
De 41 Derdelanders
Zij kwamen gevlucht uit de Oekraïne deel van de golf van vluchtelingen en wij ontvingen hen van harte
Wie vlucht voor oorlog en geweld heeft recht op een plekje in een veilig land
Den Haag heeft nu die 41 dat recht ontzegd ‘Humanitair’ worden ze uitgezet alsof het ook maar enigszins menselijk is om 41 vluchtelingen uit ons land te schoppen
Wie weet waarheen?
Wat is er fout, wat hebben ze misdaan?
Hun fout is dat hun wiegje niet op de Krim of aan de oevers van de Zwarte Zee heeft gestaan
Nee, ik kom oorspronkelijk uit Vietnam
Uit Senegal uit Afrika of daaromtrent
Ik was student, ingehuurde arbeidskracht dacht dat ik ingeburgerde Oekraïner was en vluchtte met mijn medeburgers naar gastvrij Nederland
Ik werd hier opgevangen zocht hier werk voelde me haast weer thuis
De wethouder begrijpt ons leed
‘Zeer moeilijk en verdrietig deze stap’ zijn christelijke hart doet pijn, maar ja, het was bevel zo hebben we ooit joden naar concentratiekampen laten gaan
Met pijn dat wel
We weten, we beseffen hoeveel schade wordt aangericht hoeveel gehechtheid, hoeveel menskracht we verspillen
Ontvang de vreemdeling zei Christus ooit
Ik blijf voor een pardon voor deze 41 derdelanders
Mensen zoals jij en ik, straks goede vaderlanders
Wat kost het ons? Wat brengt het ons?
Wie geeft die humanitaire schop onder hun kont?
ken in de gratis cursus ‘Klik & Tik.’ In overleg helpt de bieb ook bij het leren gebruiken van een eigen tablet. Klik & Tik begint bij de basis. U leert typen, websites bezoeken en e-mails versturen. De cursus volgt u in uw eigen tempo. Naast de cursus krijgt u gratis het Klik & Tik werkboek, om thuis alles rustig na te lezen en te oefenen. Iedere les gaat een stapje verder. Komt u er even niet uit? Medewerkers staan klaar om te helpen.
Klik & Tik is gratis en u hoeft geen lid te zijn van de bibliotheek. Wilt u graag meedoen? Aanmelden gaat via het Taalpunt in de Stadsbibliotheek. Het Taalpunt is iedere vrijdag van 13.00-15.00 uur open. Komt dat moment niet uit? stuur een mail naar taalpuntdordrecht@bibliotheekaan-

zet.nl. Of kom langs in de bieb en laat uw contactgegevens achter. Er wordt dan contact opgenomen en een afspraak gemaakt. Gegevens zijn altijd privé en worden nooit gedeeld.
Meer info: www.bibliotheekaanzet.nl/ debiebhelpt
Rob Bezemer exposeert bij Galerie Via Lumina
Half september was de feestelijke opening van een gloednieuwe expositie bij Via Lumina. De exposant is niemand minder dan Rob Bezemer, een bekende van de galerie. Het is de derde keer dat de werken van deze gedreven kunstenaar te bewonderen zijn bij Via Lumina.

in de

Er is een spiegel in uw huis en die stelt vragen.
Rob is een echte outsider kunstenaar. Hij heeft geen kunstopleiding, is autodidact en valt buiten elke kunststroming. Rob schilderde vroeger vooral molens, geïnspireerd door zijn werk op de zorgboerderij in de Alblasserwaard. Inmiddels is hij gepensioneerd en maakt hij meer gevarieerd werk, met als thema landschappen, stillevens, de natuur, portretten en dergelijke. Hij gebruikt vooral acrylverf, potlood en gemengde technieken.
Outsider Art
De expositie is nog te zien tot 8 november bij Galerie Via Lumina, Voorstraat 152. Deze galerie geeft kunstenaars van buiten de kunstwereld de mogelijkheid om hun werk te exposeren. Kunst verbindt en brengt vriendschappen tot stand.
Ton
Delemarre
iedere zaterdag en de eerste zondag van de maand (tijdens Kunstrondje Dordt) van 13.00-17.00 uur.
Meer info: www.vialumina.nl
Gekke plekken in de stad
In het Kromhout werden een tijdje geleden nieuwe huizen gebouwd.
De straat werd behoorlijk slordig dichtgegooid met wat er maar voor handen was, in verschillende kleuren baksteen en wat de aannemer toevalligerwijs nog meer had liggen. Daarna is iedereen die plek blijkbaar vergeten.
Wanneer wordt het Kromhout nu eens echt mooi bestraat? Met materiaal dat past bij zo’n mooi oud straatje in de binnenstad? De bewoners van de nieuwe huizen zullen

Foto: Kees Dijkman
daar vast erg blij van worden. Om nog maar niet te spreken van de toevallige fietsers in de straat. Die zich nu de vullingen uit de kiezen rijden door alle putten en bulten in de bestrating.
Ria Besjes
De kunstwerken zijn te koop
galerie
GroenLinks Dordrecht zet zich in voor een menselijke, eerlijke en duurzame stad
Heeft u ideeën voor onze wijk of stad. Neem contact met ons op Dordrecht.GroenLinks.nl
1/4
1/8
1/32
KITTY KRUGER
Contactpersoon voor uw wijk


Gorter Commissielid


Gericht adverteren werkt!
Ben je een lokale starter of al een gevestigde onderneming en op zoek naar meer klanten? Kies dan voor een advertentie in de wijkkrant. Dit kan al vanaf €40,- voor een eenmalige advertentie. Besluit je om in 3 of meer wijkkranten te adverteren? Dan krijg je zelfs 10% korting op de advertentiekosten! Je kan ook een van onze pakketen uitkiezen.
Geïnteresseerd? Bekijk alle tarieven van de verschillende formaten en wijkkranten op onze website www.tienplus.net/adverteren of neem contact op met ons voor het maken van een offerte.
TIEN Plus - Dordtse Wijkkranten 078-750 89 66 tienplus@buurtwerkdordrecht.nl www.tienplus.net


de Dordtpas kunt u gebruik maken van:
acties alléén voor mantelzorgers Kijk op: www.dordtpas.nl/alles-voor-mantelzorgers
Mantelzorger? Uw inzet wordt gewaardeerd!
Dat doen wij o.a. met de Mantelzorgwaardering. Dit is de Dordtpas met daarop mantelzorgtegoed. Vraag vóór 31 oktober 2025 de Mantelzorgwaardering aan bij MEE Mantelzorg. Het aanmeldformulier staat op onze website. U krijgt dan binnen 2 weken een brief thuis over uw Dordtpas, die u heel 2025 kunt gebruiken. Zorgen voor een ouder, kind, ander familielid of vriend die hulp nodig heeft door een beperking, aandoening of ziekte is vaak vanzelfsprekend. Toch kan het ook soms lastig zijn. Hoe combineer je de zorg met school, studie of werk. Hoe hou je ook nog tijd over voor jezelf? Hoe voorkom je dat je overbelast raakt? MEE Mantelzorg zet haar expertise en jarenlange ervaring in om mantelzorgers en professionals te ondersteunen.

