De Reelander
Johan en Cornelis de Witt Scouts bouwt
Op 6 september vond de feestelijke start plaats van de bouw van het clubhuis voor waterscoutinggroep Johan en Cornelis de Witt. In verband met de ontwikkeling van een nieuwe woonwijk aan de Noordendijk verhuizen zij in het voorjaar van 2026 van de Dr. Zamenhofflaan naar de Baden Powelllaan.
“We zitten hier straks aan het water van de Vlijhaven natuurlijk echt geweldig”, vertelt Alex Janssen. Hij is penningmeester van de stichting en al sinds zijn zevende jaar aan de club verbonden. “Onze vloot, bestaande uit zeven boten voor de leden en twee begeleidingsvaartuigen, ligt dan vlak om de hoek.”
Locatie
“De gemeente heeft ons echt geholpen. De locatie was eigenlijk niet bestemd voor bebouwing. Speciaal hiervoor is de bestemming gewijzigd naar maatschappelijk-scouting. De grond hebben we voor niet te veel geld van de gemeente kunnen kopen. Door de nieuwbouw vlak aan het water hebben we straks ook de mogelijkheid om de boten voor onderhoud uit de haven te takelen en binnen in ons nieuwe clubgebouw te onderhouden. Om die reden moest er wel een damwand worden geslagen omdat we het water naast het clubgebouw iets vergroten voor
een betere aanmeergelegenheid. Het waterpeil van de haven varieert hier enorm. In de winter kan het peil wel twee meter hoger zijn. En dat was extra reden om een zware damwand te moeten aanleggen. De kosten daarvoor heeft de gemeente voor haar rekening genomen.“
Hoge kosten
Alex: “De totale stichtingskosten bedragen meer dan een half miljoen, een enorm bedrag. Normaal gesproken geen haalbare kaart voor een vereniging met vijftig jeugdleden en tien tot twintig actieve vrijwilligers. Die moeten dan ineens een bouwproject van een half miljoen gaan managen. Eigenlijk was het de bedoeling dat we onderdeel zouden zijn van de gebiedsontwikkeling hier aan de Noordendijk. Maar door vertraging in die ontwikkeling, door onverwachte uitkomsten van het bodemonderzoek en wijzigingen in het ontwerp, is dat proces vertraagd en zijn de bouwkosten fors gestegen. Gelukkig, met behulp van gemeente, crowdfunding en heel veel sponsoren hebben we nu in ieder geval de financiering voor het bouwkundig casco rond. We zijn ook een lening aangegaan en die moeten we de komende jaren natuurlijk wel op kunnen brengen. We zijn beter naar inkomsten en uitgaven gaan kijken, en maken nu bijvoorbeeld slimmere onderhoudsplannen. We zijn door dit proces een meer vol-
wassen en professionele vereniging geworden. En je merkt dat iedereen er naar uitkijkt om hier straks te zitten en daar onderdeel van te zijn.”
Regen van bedankjes
Tijdens het feest werden veel mensen voor hun inzet voor de nieuwbouw bedankt. Kevin van den Heuvel, voorzitter van de vereniging, overhandigde alle leden van het stichtingsbestuur een mooi aandenken. Alex benadrukte in zijn dankwoord dat Giljam Val, voorzitter van de stichting, het leeuwendeel van die inzet voor zijn rekening heeft geno-
Slagerij blijft
Op 4 september is slagerij ‘In de Boogaard’ geopend, in het pand waar tot voor kort slager van Nugteren vlees verkocht. De winkel op de hoek van de Reeweg en Eerste Reedwarsstraat is al tientallen jaren een slagerij. In de jaren zestig was
men. Hij werd onderscheiden met het teken van bijzondere verdiensten. “Als het gebouw er staat zouden we het eigenlijk het Giljam Val gebouw moeten noemen”, zei hij. “Ik zou natuurlijk een slechte penningmeester zijn als ik niet iedereen zou vragen ons voor het laatste stukje afbouw extra te sponseren. Met materiaal of met euro’s. Kijk daarvoor op onze site scoutingjcw.nl, zodat we er echt iets moois van kunnen maken. En kunnen zorgen dat ons Giljam Val gebouw niet een bouwVal wordt.”
Tekst en foto's Gerard Zwinkels
er slagerij Muilwijk gevestigd, opgevolgd door slager Keller. Op de foto uit 1965 kun je zien dat de winkel zich op dezelfde locatie bevindt, alleen zit de deur aan de andere kant.
Tekst en foto 1 Ans van der Westen Foto 2 Regionaal Archief Dordrecht
De oude 'vleeschhouwerij en spekslagerij', foto1965
Mieke en De Oude Beer
Parels van het Reeland Michael Verzijl
Op de barricade
Burendag 2025
Van Cors hebben
Update Muziek Rond de Reeweg
Impressie nieuwbouw door Johan en Cornelis de Witt Scouting
vlnr.: Kevin van den Heuvel, Giljam Val, Jan-Piet de Vries, Alex Janssen, Jeroen Voskuijl
Welp Felix slaat feestelijke ‘eerste’ paal
Thuiskomen
De tijd van vakantie is weer voorbij. De stilte in het Reeland van de afgelopen weken heeft plaats gemaakt voor de drukte en het rumoer van het dagelijks leven. En ergens is dat ook fijn, weer leven en roering in de wijk.
Het is een vroege zondagmorgen, begin september. Een heldere nazomerochtend. Ik trek mijn hardloopschoenen aan en stap naar buiten. Ik adem de frisse ochtendlucht in en verruil al rennend het asfalt en de stenen van onze wijk, voor uitgestrekt groen polderlandschap. Het schemert nog wat, het zogenaamde blauwe uur voor zonsopgang. Telkens speur ik naar de wolkeloze hemel wachtend op dat wonderlijk mooie moment van de zonsopkomst. En daar is ze, de zon komt magistraal op, vurig oranje staat ze aan de lucht, kruipt ze achter de bomen omhoog. De koude en vochtige ochtendlucht van de nazomer zorgt voor stralingsmist: prachtige banen gefilterd goud licht door de takken van de nog dicht bebladerde bomen. Sprookjesachtig mooi dit adembenemende schouwspel; het zingen van een enkele vogel en het geluid van mijn stappen op de weg completeren het beeld; ik neem het gulzig in mij op. Vasthouden. Absorberen deze ongerepte schoonheid, de geboorte van een nieuwe dag. De exclusiviteit van dit vroege moment waarop de straten nog stil zijn, de meeste mensen nog slapen.
De zon klimt hoger en het licht wordt witter. Al rennend mijmer ik in gedachten verder. Een fietser passeert. Hij heeft een camera met een grote telelens op zijn rug. Aan zijn stuur het statief. We groeten elkaar en aan zijn blik zie ik dat ook hij op pad is gegaan met verwachtingen. We knikken elkaar vriendelijk toe, beiden op zoek naar schoonheid, de rust van dit vroege moment.
Op een “gewone” zondagmorgen in september op zoek gaan naar de geboorte van een nieuwe dag, En zo kom ik na de vakantie weer werkelijk thuis. Oost, west thuis best. Weer terug in mijn eigen Reeland.
Open Boekje
Inmiddels begint het al wat herfstig te worden. Regenbuien, harde wind, blaadjes die van de bomen vallen. En je ziet alweer paddenstoelen verschijnen. Hoewel je het hele jaar door wel paddenstoelen kunt zien, horen ze voor mijn gevoel vooral bij de herfst.
Vorig jaar viel het boek Paddenstoel & co in de prijzen. Het won een zilveren Griffel en een zilveren Penseel. Het is inderdaad een mooi groot boek. Je leest over paddenstoelen met aardige namen zoals: Donsvoetje, Waaiertje of Elfenbankje maar ook namen zoals: Vals Judasoor, Satansboleet of Braakrussula staan in het boek. Maar het boek gaat vooral over schimmels, een paddenstoel is namelijk een schimmel. Daar valt veel over te weten te komen. Ze vormen namelijk een heel ondergronds netwerk. Je leest in het boek over
bomen die via het web van ondergrondse schimmels informatie aan elkaar door kunnen geven, zoals waar je de beste voedingsstoffen kunt halen. Super interessant!
Het boek is geschreven door Geert-Jan Roebers en de prachtige illustraties zijn van Wendy Panders.
Voor iedereen vanaf ongeveer negen jaar.
Tekst Janneke van Esch
in het 'Schapenhok', voor Muziek rond de Reeweg.
Dat verdient een bloemetje!
We hebben een afspraak diep in de polder van de westelijke Dordtse Biesbosch. “Dat komt omdat onze spiksplinternieuwe Brain on Wheels, of in gewoon Nederlands onze tot Rijdende Hersenpan omgebouwde caravan, bijna klaar is. Onze vorige kwam helaas niet meer door de technische keuring”, zegt Evelien Huijsen. Zij woont aan het Sumatraplein en is voorzitter van Autisme Experience en volgens Kees van Driel verdient zij het bloemetje van harte voor al haar inspanningen op het gebied van autismevoorlichting. Ze kennen elkaar al zo’n twintig jaar en waren ooit collega sociotherapeuten.
“De buitenkant van de caravan is prachtig beschilderd door kunstenaar Tim Juffermans. Er moet nog belettering en branding op en het interieur moet nog worden afgebouwd”, vertelt Evelien. “We
Update Muziek Rond de Reeweg
De datum van zondag 25 januari 2026 van het knusse huiskamermuziekfestival rond Reeweg Oost, komt steeds dichterbij. Maar je kunt je nog opgeven als deelnemende huiskamer of artiest.
Jolita Meuldijk zit dit jaar voor het eerst in de organisatie van het muziekfestival. Als huiskamer doet ze al voor de derde keer mee. Dat wil zeggen, eigenlijk vindt een optreden bij haar op Reeweg Oost 94 plaats in haar ‘Schapenhok’ op de begane grond. Een multifunctionele ruimte die mensen en bedrijven ook kunnen huren voor vergaderingen, workshops of weet zij wat nog meer. “Wat ik leuk vind is mensen verbinden. Ik gebruik de ruimte zelf ook elke week voor onze smartlappenzanggroep”, lacht ze. “Ik geniet ervan als mensen, overal vandaan, met elkaar plezier zitten te maken.”
Sponsoring “Een aantal huiskamers en bands hebben zich al aangemeld, maar de meeste aanmeldingen verwachten we in de maanden oktober en november. Flyers en posters die in oktober worden verspreid, zijn gesponsord door het onlangs (op 25 september) opgerichte onder-
beschikbaar gesteld door Flora Calendula Reeweg Oost 83
krijgen hulp in geld en natura van onze sponsoren, maar doen heel veel ook zelf. Straks, in het knusse interieur van de caravan, kunnen bezoekers en een ervaringsdeskundige weer intieme gesprekken hebben en kunnen we onze korte mini-documentaires laten zien. En we hopen dan dat mensen met een iets beter en representatiever beeld over autisme die caravan weer uitstappen. We geven voorlichting en verzorgen studiedagen over autisme bij scholen, bedrijven en
nemersfonds ‘Reeland voor elkaar’. Zij ondersteunen vanuit hun ondernemerschap dit sociaal maatschappelijke initiatief van harte.”
Meer dan muziek alleen Het concept van het festival zal inmiddels wel bekend zijn. Elke band of muzikant speelt driemaal een halfuur op een vast huisadres. De optredens zijn gratis toegankelijk. Dat wordt dus sowieso een gezellige muzikale middag met de kans op ontmoeting van buren, vrienden en (on)bekenden. “We vinden het leuk als ook andere podiumartiesten zich aanmelden”, zegt Jolita, “zoals dichters, verhalenvertellers, Spoken Word artiesten, dansers. Ideeën mogen ook vanuit de huiskamers zelf komen. Misschien is er wel een huiskamer die speciaal iets voor of met kinderen zou willen doen. Aarzel niet om te overleggen. Aanmelden door huiskamers kan nog tot 14 november, door artiesten tot 7 december op onze gloednieuwe website muziekronddereeweg.nl.”
Tekst Gerard Zwinkels Foto Jolita Meuldijk
zorginstellingen. Daar vragen we een kleine vergoeding voor. Verder doen we ons werk als vrijwilligers helemaal gratis. Alleen onze ervaringsdeskundigen betalen we een bescheiden bedrag voor het mooie en nuttige voorlichtingswerk dat ze doen. In november willen we een klein feestelijk evenement organiseren vanwege de officiële ingebruikname van onze nieuwe Brain on Wheels. Maar de Reelander gun ik alvast de primeur.”
De Reelander verschijnt vijf keer per jaar in een oplage van 5500 exemplaren. De krant wordt door vrijwilligers / wijkbewoners gemaakt en huis aan huis bezorgd in Het Reeland.
Redactie
Margriet van Beek
Daniëlle Broeders-Bakker
Willem Moerman
Minka van der Rhee
Tara Roosken
Ans van der Westen
Gerard Zwinkels
Kopij dereelander@gmail.com
De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten, te bewerken of te weigeren.
Volgende editie 17 December
Uitgever | advertenties | bezorging TIEN Plus
Jacob Marisstraat 70
3314 TK Dordrecht
078 - 750 89 66 tienplus@buurtwerkdordrecht.nl www.tienplus.net
Opmaak
Willem Moerman
Druk
Colofon
Coldset Printing Partners
Optreden
door Minka van der Rhee
Love story in de Balistraat
Ik ben op bezoek bij Piet Peters in zijn gezellige woonkamer aan de Balistraat in Dordrecht. Hij biedt onderdak aan Oekraïners. De woonkamer houden ze gezamenlijk voor alle bewoners, het is de grootste kamer in het huis en hier worden gasten ontvangen en feestjes gehouden. Hij stelt mij voor aan de nog niet Nederlandssprekende maar vriendelijk knikkende Oekraïense Helena.
Twee keukens
“Eind 1981 ben ik in dit huis gaan wonen, waar mijn vader ook al woonde. In die tijd leerde ik mijn vrouw kennen In Bandung, Indonesië. Drie maanden later trouwden we daar ook. We wilden niet langer wachten” zegt Piet lachend. “We zijn naar Nederland gekomen en hebben hier onze intrek genomen. Ik zag het niet zitten dat we met mijn vader dezelfde keuken zouden
delen, dat zou moeilijkheden kunnen opleveren. Daarom heb ik boven een kleine keuken gemaakt voor mijn vrouw. Mijn vader woonde beneden en wij woonden boven.”
Oekraïners in huis
“Op mijn verjaardag 24 december 2023 is mijn vrouw overleden. Dat ik alleen achterbleef in dit dubbele woonpand vond ik jammer van de ruimte. Een kennis van mij geeft les aan Oekraïense mensen en zij vertelde dat ze misschien wel iemand wist die hier zou willen wonen. Eerst was er sprake van iemand uit Afrika. Ik dacht nu wordt het leuk want in deze straat woont geen enkele Afrikaanse man. Hij zou de eerste worden. Maar dat ging niet door en toen kwam Oleg uit de Oekraïne. Hij woonde al in Dordrecht in de opvang Crownpoint aan de Spuiboulevard. Hij kreeg de achterkamer op de benedenverdieping. Na korte tijd heeft hij zijn meisje Masha uit de Oekraïne gehaald. Ze hebben de kamer verbouwd zodat ze er goed samen konden wonen. Oleg werkt in de IT bij een bedrijf vlakbij Gorinchem. Masha
Je moet De Groenten Van Cors hebben
“We verkopen vanaf Zorgboerderij de Zuidpunt nu ongeveer 100 groentepakketten per week. Die leveren we bij zo’n twaalf afhaalpunten in Dordrecht en Zwijndrecht. Op korte termijn willen we dat opvoeren naar 150 zodat we onze cliënten nog betere zorg kunnen bieden.”
Aan het woord is Tim Dubbelman, zorgbegeleider bij De Zuidpunt. “Ons uiteindelijke doel is ambitieus: helemaal niet meer afhankelijk zijn van financiën uit de zorg. Hoe meer pakketten we daarom verkopen hoe beter”.
Zorg
“Wij zijn een zorgboerderij die gespecialiseerd is in het bieden van zorg aan volwassenen met psychische of psychiatrische problemen”, vertelt Tim. “Corstiaan den Boer en zijn vrouw Johanna zijn er in 2004 mee begonnen. Bij veel dagbestedingen in Nederland zie je dat er wachtlijsten zijn. Dat heeft onder andere te maken met het indica-
tietraject voor langdurige zorg. Als hier iemand voor dagbesteding wordt aangemeld, dan kan hij of zij in principe de volgende dag al aan de slag. Dat lukt omdat wij extra inkomsten halen uit de groentepakketten die we verkopen. En dus niet alleen afhankelijk zijn van het zorgbudget dat iemand vanuit de overheid krijgt.”
Deelnemers
Ik krijg een rondleiding over het drie hectare grote land. We komen een deelnemer tegen. “Die heeft als grote hobby schoffelen”,
zegt Tim. “Als hij binnenkomt rent hij meteen naar het land en gaat aan de slag. En om drie uur moeten we hem er vanaf halen omdat de bus gaat vertrekken. Ik moet nog steeds mijn vriendin een keer meenemen om haar uit te leggen wat hier nu eigenlijk allemaal op een dag gebeurt. Een andere client bijvoorbeeld is daar een goed voorbeeld van. Altijd als ik hem tegenkom zegt hij ‘koekoek’ tegen me en begint een verhaal over Andre Hazes. En als ik thuiskom vergeet ik daarover te vertellen omdat dat eigenlijk heel normaal voor mij geworden is. De groep van deelnemers is zo divers, maar toch wordt iedereen geaccepteerd zoals hij of zij is. Niemand voelt zich beter dan de ander, iedereen probeert elkaar te helpen, iedereen vergeet zijn beperking. We hebben ongeveer honderd deelnemers. Op de drukste dag ontvangen we veertig cliënten. En die begeleiden we dan met gemiddeld twee zorg- en drie landbegeleiders en een paar vrijwilligers. Dat is hard maar leuk
studeert in Eindhoven voor dokter en werkt in de bediening bij Gran Café Dordts Genoegen.”
Carrièreswitch
Piet heeft een technische opleiding gevolgd aan de Ambachtsschool aan de Reeweg. Hij heeft vijf jaar bij Shell gewerkt als operator. Dat vond hij niet leuk meer en is toen geswitcht naar een verzorgend beroep. Hij wilde graag de verpleging in maar daarvoor moest hij een mavo- en havodiploma hebben. Hij is de avondmavo gaan volgen, kwam een vacature tegen van de Pameijer Stichting voor groepsleider in een gezinsvervangend tehuis. Het werk als groepsleider heeft hij twintig jaar gedaan. “Daarna heb ik nog tien jaar gewerkt als huismeester op het hoofdkantoor van de Pameijer. Ik heb daar veel dingen geleerd die ik thuis ook kon toepassen. Zo heb ik zelf mijn dak geïsoleerd en ben ik sinds vorig jaar van het gas af.”
De liefde
Eind maart van dit jaar kwam Helena naar Dordrecht. Het was
bedoeld als een vakantiebezoek aan haar kleinzoon Oleg. Maar toen sloeg er een vonk over. Piet wilde haar niet meer laten gaan en Helena wilde niet meer weg. “Zij is mijn partner” zegt Piet trots. ”Zij kookt voor mij. Ze kan heel lekker koken. Maar ik heb gezegd ‘niet te lekker’ anders word ik veel te dik”, grinnikt de superslanke Piet. “We zijn allebei in 1947 geboren maar zij is al 78 en ik pas 77. Helena spreekt nog geen Nederlands en maar weinig Engels en ik spreek geen Oekraïens. Wij communiceren via Google Translate. Elke ochtend geef ik haar Nederlandse les op de computer. Ze maakt best al vorderingen, een gesprek voeren is echter nog te moeilijk, maar we gaan elkaar steeds meer begrijpen. Het samenwonen met de jonge mensen gaat heel goed. Oleg en Masha zijn avondmensen en Helena en ik zijn ochtendmensen. Dat zit elkaar wel eens in de weg.” zegt hij met een lach. “Maar ze zijn niet van plan om weg te gaan en ik wil graag dat ze allemaal blijven.”
Tekst en foto Margriet van Beek
werken. Sommige cliënten komen één dag, sommige vijf. Voor velen is deze boerderij echt hun leven. In de psychiatrie zie je veel eenzaamheid en voor hen zijn al de mensen hier eigenlijk hun familie. Met kerst gaan we twee weken dicht, en dat vinden ze dan echt verschrikkelijk.”
Groentepakketten “Onze groenten zijn onbespoten. Consequentie is dat er soms wel eens een klein bruin plekje of gaatje op of in bijvoorbeeld onze witte kool zit, maar dat snij je eenvoudig weg. Deze week oogsten we andijvie, snijbiet, spitskool, tomaat en aardappelen. Ik werk hier nu vier jaar en leer nog steeds van mensen die hier al tien jaar zijn. Ik hoef ze niet uit te leggen hoe ze aardappelen moeten rooien. Dat leggen ze aan mij uit. De groenten worden geoogst, schoongemaakt en op dinsdag en donderdag worden de koelboxen gevuld.
Op woensdag en vrijdag worden ze met twee elektrische bussen bij onze afhaalpunten bezorgd. In het Reeland hebben we zelfs drie afhaalpunten: Bij Bosshardt, Het Vogelnest en bij villa de Eikenhof.
Ons eerste doel is om fijne zinvolle dagbesteding te creëren voor onze deelnemers, ze gelukkig te maken. En dat doen we onder andere door gezonde groenten te telen. Waardoor er een tweede doel is ontstaan en dat is dat we Dordtenaren voor zo min mogelijk geld aan een zo gezond en goed mogelijke kwaliteit groenten willen helpen. En met het geld dat dat oplevert, kunnen we onze cliënten nog betere zorg bieden.”
Ook trek gekregen in die lekkere, gevarieerde, betaalbare, maar bovenal gezonde groenten, vers van het land? En draag je lokale voedselvoorziening een warm hart toe? Probeer dan eens een groentepakket uit. Of kom op 18 oktober kijken op de jaarlijkse open ‘Pompoendag’. Met kraampjes van instellingen waarmee gewerkt wordt, verkoop van pompoenen en activiteiten voor kinderen zoals pompoen uithollen, gratis frites en pirellos, snacks en muffins. Reserveer een plek via de website zorgboerderijzuidpunt.nl
Tekst en foto's Gerard Zwinkels
Tim Dubbelman
De Zuidpunt, Polder Oudendijk 2-A
Verschillende soorten sla op het land
Op de barricade
“Maandag voeren we een actie voor Gaza bij het station, zullen we daar afspreken, dan kun je zelf ervaren wat wij doen”, zei Wilma toen ik haar belde voor een afspraak. De actie was kleinschalig maar zeker ook indrukwekkend.
Op de trappen voor het station waren honderden kinderschoenen neergezet en er werden namen en leeftijden voorgelezen van kinderen die omgekomen waren in Gaza.
Motivatie
Wilma Fortuin is 'activist' bij Extinction Rebellion, afgekort XR. Ik vraag haar wat haar motivatie is om zich aan te sluiten bij XR. “Ik ben nog niet zo heel lang lid van XR, bijna een jaar. Ik hoor zoveel mensen die thuis zitten te mopperen dat het slecht gaat in de wereld. Ze klagen overal over, over van alles en nog wat. Als je op Facebook leest wat er allemaal geschreven wordt ‘dit niet goed, dat niet goed’ dat is treurig. Toen bedacht ik, ook ik kan thuis zitten klagen maar ik kan beter zelf proberen aandacht te vragen voor misstanden. Daarmee hoop ik dat
mensen wakker worden en er ook iets mee gaan doen. Goed te zijn voor de wereld, het milieu en de medemens. Binnen XR heeft ieder zijn eigen activiteiten. Ik hou me met Gaza bezig en met PFAS, zoals protesteren bij Chemours. Maar ik ben niet zo iemand die zich vast laat plakken op de snelweg. In Dordrecht zijn de meeste mensen van XR wat ouder en naar mijn idee ook gematigder. In Rotterdam, de grote stad, zijn ze meestal wat fanatieker denk ik.”
Duurzaam
“Ik hoop mensen wakker te schudden en mensen bewust te maken dat ze goed met de aarde om moeten gaan. Dat ze niet onze planeet moeten vergiftigen. Dat ze moeten proberen duurzaam te leven. Laatst zag ik in de supermarkt iemand bananen in een plastic zak stoppen om daarna, bij de kassa, het weer in een andere plastic zak te stoppen. Dan denk ik bij mezelf: neem
toch een tas mee!
Zelf doe ik mijn best om duurzaam bezig te zijn. Ik ben zeker tegen de bio-industrie maar eet wel af en toe vlees of vis. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen. Ik heb bewust geen auto, kleding koop ik zoveel mogelijk tweedehands. Ik doe mijn best en het zou goed zijn als iedereen zijn best zou doen. Dan wordt de wereld er toch een stukje beter door. Ik wil een voorbeeld zijn van hoe het beter kan.”
Breien Wilma woont in de Indische buurt samen met haar man en twee hondjes. Ze heeft als verkoopster gewerkt in de kringloopwinkel Pandora. Nu werkt ze als vrijwilliger bij het inloophuis van Yulius. Ze is daar ondersteuner bij een dagbestedingsproject waar mensen leren dingen te maken op het gebied van textiel. Haar hobby's zijn breien, wol verwerken, spinnen. “Niet
Talentenfonds Drechtsteden
In een wat uit het oog verloren fotoalbum kwam ik het kinderfeest voor de vijfde verjaardag van onze dochter tegen. De activiteiten waren volop gekiekt en in het boek vond ik ook het programma van het feestje – met als thema; het verhaal van de zoekgeraakte sleutel, tijdsplan en materiaallijst.
Vol van nostalgie bekeek ons hele gezin de fotoserie. De vriendin die als vierjarige op het verjaarspartijtje was kwam juist bij ons op de koffie, Natuurlijk kreeg zij het album ook te zien. Ze zag zichzelf, dertig jaar geleden, in de kring zitten met een groot cadeau op schoot. Met verwondering en vertedering beschouw je het eigen en het gedeelde verleden.
Nog een keer
En toen kwam de dochter van het ‘oude’ feestje vragen of we het draaiboek nieuw leven konden inblazen. Hun oudste wilde geen verjaardag vieren in een speelparadijs maar een feestje thuis. Dat is te begrijpen want vorig jaar hadden ze een speurtochtfeest door de
Door Ans van der Westen Herhaling
buurt gedaan. Nu wilde hij graag een herfst- en Halloweenfeest, kan dat? We hebben wat aangepast, er was nog steeds een sleutel zoek, er werden kastanjes verdiend met opdrachten. De kinderen kwamen verkleed, het huis was binnen en buiten in stijl versierd, de zon scheen en ik mocht assisteren. Er zijn foto’s gemaakt, een feestelijk overzicht voor nu en voor over dertig jaar.
Er was ook eens… ….een Ans die sinds kort aan de wal woonde. Op het schip, waar eerst ons thuis was, vierde je ook je verjaardag. Je was met je gezin en de matroos aan boord maar je overige familie was niet in de buurt. Misschien trof je die dag een bekende schipper als je voor anker ging, die kon je dan op de koffie vragen. Toen we halverwege de jaren zestig in Dordrecht kwamen wonen ontdekte ik al snel de wereld van de verjaarspartijtjes. Kom je op mijn feestje. Ja graag! In die tijd waren dat vooral thuisfeestjes, met koekhappen, ezeltje prik, Nibbit en Spoetnik. Het laatste was een drankje dat zo gemaakt werd: een schep suiker in een glas, een scheut koffiemelk erbij, goed roeren en dan voorzichtig Seven-up
Begin september werd in Klimhal Mountain Network Dordrecht de aftrap gegeven voor de start van het talentenfonds Drechtsteden. De aftrap was niet letterlijk. Het was een klim tegen de muur door vertegenwoordigers van drie van de partijen die medeverantwoordelijk waren voor het ontstaan van
inschenken. Het gaf een stevige schuimkraag. We vonden het heerlijk en een toppunt van feestelijkheid.
Hoera
Toen we bijna een jaar hier woonden was ik jarig. Hoera! Ik had veel ideeën opgedaan tijdens mijn bezoeken aan diverse kinderfeesten van klasgenoten. Mijn ouders waren onervaren in zulke festiviteiten. Zij voeren op mijn plannen en voorstellen, die waren groots. Mijn moeder kon door haar handicap wel organiseren maar niet uitvoeren. Dat deed mijn vader, heel relaxed. Zij ontvingen acht kinderen op een bovenhuis, we speelden ieder spel dat ik het afgelopen jaar gezien had. Favoriet was “de nachtwacht”, een
dat acryl spul van de textiel super, maar goede kwaliteit schapenwol. Ik probeer zoveel mogelijk de vachten aan te schaffen bij iemand die zelf schapen heeft. Dan kan ik zien wat voor leven de dieren hebben.” Op woensdagochtenden is Wilma te vinden in buurthuiskamer ‘Bij Bosschardt’ voor de handwerkclub.
Heb je vragen aan Wilma over haar activiteiten dan kun je haar contacten via haar facebookaccount.
Emotie
Tijdens ons gesprek horen we op de achtergrond nog steeds de namen en leeftijden noemen van Gaza kinderen. Wilma wordt er emotioneel van en een traan blinkt in haar ogen. Geen harde activiste maar een gewoon mens die probeert het goed te doen en een voorbeeld wil zijn voor anderen.
Tekst en foto Margriet van Beek
het fonds namelijk: Chris van Benschop – Wethouder Dordrecht en voorzitter arbeidsmarkt regio; Jacob Klink – voorzitter werkgevers Dordrecht; Henrik Stevens – voorzitter college van bestuur Da Vinci College.
Het Talentenfonds is een nieuw
scholingsfonds voor alle inwoners uit de regio Drechtsteden. Werkenden en werkzoekenden kunnen zich tot een waarde van € 1500,00 gratis laten om- of bijscholen in de sectoren waar een tekort is aan vakmensen en een grote vraag is naar personeel: zorg en welzijn, techniek en bouw, maritiem, transport en logistiek. Ook werkgevers uit de genoemde sectoren kunnen met behulp van het talentenfonds hun team laten versterken of medewerkers laten doorgroeien. Vanuit het fonds wordt 75% van de opleidingskosten betaalt. De werkgever betaalt slechts de overige 25%. De opleidingen worden verzorgd door het Da Vinci College. Er is een ruim aanbod van wel 45 verschillende opleidingen. Meer informatie en aanmelden voor een opleiding kun je vinden op: werkcentrumdrechtsteden.nl/ talentenfonds
Tekst en foto Margriet van Beek
verstopspel in het donker waarbij elk kind een nummer kreeg, van één tot negen in dit geval. Iedereen verstopte zich. Ik mocht zoeken en riep dan op zware toon: ”de nachtwacht komt en de klok slaat vijf”. Het kind met nummer vijf maakte een dierengeluid, ik ging zoekend in het donker op het geluid af. Keispannend. Tot slot bakte mijn vader patat voor ons allemaal. Hoera! Wat een feest, we zijn zo verder gegaan.
Los eindje
In de krant van oktober 2024 deed ik een oproep. In de rubriek Reelands Groen stond een foto van een struik met rozerode, pluimvormige bloemen. Wie weet de naam? Er kwam geen respons. Dit jaar bloeide hij weer net zo mooi. Misschien is het te achterhalen met behulp van een ‘zoek-naam-van-plantapp’? De app herkende hem niet. Echter… de deur van het woonhuis ging open en de eigenaar vroeg of hij kon helpen. ”Ja graag, wat is de naam van deze struik?” “Het is een Lagerstroemia”, antwoordde hij. Wat fijn om te weten hoe hij heet. In het Nederlands noemen ze
De foto van vorig jaar
hem Indische sering, omdat hij van oorsprong uit India komt. Bijen en zweefvliegen komen graag op de
Close-up Indische Sering
bloemen af.
Tekst en foto's Ans van der Westen
Parels van Het Reeland door Tara Roosken nr.13
In deze editie van ‘Parels van het Reeland’ interviewde ik wijkagent Michael Verzijl. We ontmoetten elkaar op het politiebureau. Na het interview kreeg ik een rondleiding in het gebouw. Bedankt Michael, dat was erg leuk!
Michael is nu vijftien jaar werkzaam bij de politie en vier jaar als wijkagent in het Reeland. Als eerste ben ik benieuwd waarom Michael wijkagent is geworden en of hij dit altijd al wilde. Michael vertelt: “Vroeger wilde ik altijd al bij de politie werken, ik denk al vanaf dat ik een jaar of elf oud was. Ik heb elf jaar op een andere afdeling van de politie gewerkt namelijk de Spoed en Nu in Dordrecht en de B.E in Rotterdam, wat Bewakingseenheid betekent. Door heftige gebeurtenissen ging het een tijdje wat minder goed met me. Toen het weer beter ging, liep ik een weekje mee met een wijkagent. Ik vond dit erg leuk. Zo ben ik uiteindelijk wijkagent van het Reeland geworden.”
Ik vraag: “Hoe ziet je dag eruit als wijkagent?” “Eerst kijk ik op mijn computer. Ik heb een handige app waarmee ik al de meldingen in het Reeland kan zien. Ook check ik mijn mail waar ik bijvoorbeeld verzoeken krijg van collega’s of meldingen van bewoners. Vervolgens maak ik van deze meldingen een soort to-do lijstje en ga ik op pad. Soms krijg ik op de dag een belangrijke melding waar ik snel heen moet.”
Ook vraag ik me af wat Michael zo leuk aan zijn werk vindt? Michael begint te vertellen: “Ik vind het leuk, omdat ik mensen kan helpen en echt het verschil kan maken. Ik heb veel contact met mensen, waardoor je iedereen steeds beter leert kennen. Ik kijk als het ware achter voordeuren.”
“Is er een moment dat je bij blijft als
Het Reeland Cursief
Schrijven
Schuingeschreven en schuingedrukt, daar staat ‘cursief’ voor. Afkomstig uit het Latijnse ‘cursivus’, wat lopend schrift betekent. Het is ingevoerd door de monniken in de vijftiende eeuw, omdat ze dan meer tekst kwijt konden op een bladzijde. Voor de Reelander puzzelt Willem, onze opmaker, hoe hij alle teksten en foto’s in de krant krijgt. We zijn verheugd dat er nu nog meer te puzzelen is, want we hebben twee nieuwe redactieleden. Welkom Daniëlle en Minka, veel schrijfplezier gewenst, schuin of recht.
Heeft u een verhaal of gedicht voor Het Reeland Cursief?
Stuur het - met uw naam - naar dereelander@gmail.com
Reelands
Groen
Foto’s & tekst Ans van der Westen
Zonnebloemen gaan graag de wijkagent?” “Ik heb bij een gezin met veel problemen het verschil kunnen maken, in het voorkomen dat hun kinderen de criminaliteit in raakten en ik heb de juiste zorg ingeschakeld.”
Tenslotte wil ik nog wat weten over de wijk: “Wat zou er volgens jou nog beter kunnen en wat is er al heel goed aan het Reeland?” Michael
antwoordt: “Ik zou in bepaalde delen van de wijk nog wat meer groen willen zien, met name in de Vogelbuurt. Ook zou ik willen zien dat de verkeersveiligheid nog wat verbetert. Het netwerk en de samenwerking in de wijk zijn heel goed, dit komt met name door de korte lijntjes in het contact. Ook is er veel diversiteit in het Reeland wat ik erg mooi vind om te zien.”
hoogte in. Op deze foto zijn de meeste anderhalf tot twee meter hoog. Er is een uitschieter bij, die lijkt de boom naar de kroon te willen steken. Op drie meter hoogte zie je een uitgebloeide grote bloem. En daar boven, aan dezelfde steel, een kleinere zonnebloem die nog in bloei staat, drie meter zestig hoog.
Ans van der Westen
Mieke en De Oude Beer
Als ik aankom is Mieke Rolff druk in gesprek met een bedrijf om houtsnippers te regelen voor de tuinpaden op het terrein van Stadslandbouwpark De Oude Beer. “Maar dat moet dan wel tegen een grote mensen korting natuurlijk”, roept ze door de telefoon. “Als jullie trouwens nog griendtakken hebben, dan hoop ik dat jullie ons ook weten te vinden. Want daar gaan we allemaal dingen van maken, hekjes en weet ik wat nog meer.”
Het enthousiasme straalt van haar af. Ze maakt vrienden waar je bij staat en regelt de hele boel bij elkaar. “Hoe meer aandacht we geven aan mensen en bedrijven om ons heen, hoe meer wij worden geaccepteerd, hoe bekender we worden en hoe meer mensen bij ons langs komen. Zo werkt het natuurlijk gewoon.”
Van Stadslandbouwkas naar Stadslandbouwpark
“Jan Lightenberg, de oprichter van de Oude Beer in 2015, kende ik van mijn werk bij Thuisrecht. De naam komt van de Oude Beer Polder, waar we eerst ons land en onze landbouwkas hadden aan de Rijksstraatweg. Ik ben er in 2019 als vrijwilliger begonnen. Vanwege een bestemmingswijziging moesten we daar weg en begin dit jaar zijn we hier gestart aan de Oude Veerweg. We hebben een huurcontract van vijf jaar. Ik zit inmiddels in het bestuur en we zijn nu al bezig met gesprekken voor de periode daarna. We willen selfsupporting zijn. Niet afhankelijk van subsidies van de gemeente. Voor onze ongeveer tachtig vrijwilligers zijn we zeven dagen per week open. Als ik om kwart voor acht de poort van het slot haal, staan er meestal al een paar onge -
Muzikale voorstelling ‘Faam’ bij Inter Amicos
jeugdspelers Sara en Daan
Na het succes van jeugdproductie ‘Geweldig geDaan’, startte Toneelvereniging Inter Amicos op 4 mei met een nieuwe jeugdcursus onder regie van Esri Marcus. Een cursus voor acht spelende jongeren aangevuld met vier ervaren spelers van de vereniging. Het resultaat van deze samenwerking is de muzikale voorstelling ‘Faam’, een bewerking van de musical Fame uit de jaren tachtig. De voorstelling is
duldig te wachten. Teelt, verhuur en horeca, dat zijn onze drie bronnen van inkomsten. Vroeger was het bij de stadslandbouwkas een beetje vrijheid blijheid, maar nu zien we steeds meer de meerwaarde van wat wij aan het doen zijn en daar mogen mensen best iets voor over hebben.”
Iedereen is welkom “Ik vind het heel belangrijk dat we inclusief zijn. We hebben daarvoor de faciliteiten. We zijn een klein maatschappijtje op zich. Iedereen kan in principe bij ons terecht; verschillende leeftijden, nationaliteiten, culturen. We denken ook aan de mensen vanuit het AZC straks. Die kunnen we hier fijne bezigheden bieden. Mensen willen wat doen, willen vooruit. Als mensen vastzitten in een bureaucratisch systeem, daar verdrietig van worden, dan verwelkomen wij hen van harte en helpen ze vooruit. Andersom kunnen zij ook iets voor ons betekenen, kunnen we van hen leren. We willen een mooie plek voor heel Dordrecht zijn. Voor de kleuter die met zijn opa en oma in de moestuin komt grasduinen, tot taalmaatjes die hier aan asielzoekers hulp komen geven. Voor ouders die graag gezond en verantwoord eten, tot mensen die hier hun hand-
jes laten wapperen en daarmee hun burn-out aan het verwerken zijn. Vorige week nog kwamen kinderen van een middelbare school in hun werkweek, in twee dagen tijd hier 1400 kilo aan appels plukken. En nu al staan er tientallen kartonnen met geperste appelsap op zolder. En dat is natuurlijk echt kicken.
Bezoekers kunnen hier op woensdag en zaterdag van 10.00 tot 13.00uur groenten kopen of, in geval van minder houdbare producten, meelopen met een vrijwilliger om ze zelf te oogsten. Op zaterdag en zondag kunnen mensen terecht in onze knusse horecakas voor koffie, thee en zelfgemaakte lekkernijen.”
Rondleiding
We lopen een rondje door de kas en over het land. “Als mest experimenteren we momenteel met het voer van de koe, dus niet met de mest van dat beest. Wij doen heel die koe weg zeg maar; die halen we er tussenuit”, schatert Mieke. Achter elkaar wijst ze de groenten aan. “Tientallen soorten pepers, courgettes, waterspinazie, witte salie, twintig soorten tomaten, Nieuw-Zeelandse spinazie, pastinaak, rabarber, pompoenen,
Muziek Reecommandatie
Muziek ligt niet altijd makkelijk in het gehoor. Soms klinkt het ronduit chaotisch en grijp je het liefst zo snel mogelijk naar de volumeknop. Credo van de Estse componist Arvo Pärt zou zo’n stuk kunnen zijn. Maar oh wee, als je jezelf door de muziek kunt laten meevoeren. Dan staat er heel wat te gebeuren.
te zien op 24, 25 en 26 oktober in het knusse theater van Inter Amicos aan de Christiaan de Wetstraat 23 in Dordrecht. Kaarten kosten slechts drie euro.
Meer info vind je en reserveren doe je op de website ia-dordt.nl
Tekst Gerard Zwinkels
Foto Ottilie van Heusden
Het stuk duurt zo’n twaalf en een halve minuut en begint met een zachte vocale oproep om daarna los te barsten met een krachtig choraal ‘credo’. Dromerig pianospel volgt. Dan zwelt een mannenkoor aan dat de piano wegdrukt. Vanuit een enigszins gedesoriënteerde toestand rolt de donder aan vol dissonanten. De vocaal ondersteunde piano keert terug, maar
komkommers, venkel, rode biet, wat hebben we niet. Daar is Valodia aan het werk. Hij is Iranees en een keer aan komen lopen. Nu is hij er een paar dagen in de week. Hij kweekt Iranese minikomkommertjes, koriander en kervel. Ik wil hem graag houden”, fluistert Mieke, “want die teelt is niet eenvoudig”. Kijk, hier heb ik vanmorgen de grond gefreesd en Leo en Ria zijn lijntjes aan het maken voor veldsla en winterpostelein. Professionele bloemisten komen verse bloemen halen uit onze bloementuin. Hier staan eetbare bloemen, voor de horeca. Dit is een medicinale kruidentuin die is neergezet via INZET078, door vijftien mensen die een flexklus kwamen doen. Vind je het niet geweldig. En dit is een kruidentuin. Kijk dan hoe mooi, tientallen inheemse kruiden van dropplant tot colakruid, je kunt het zo gek niet bedenken of het staat er. Hier vind je winterrogge en luzerne. Dat zijn groenbemesters die de kwaliteit van de bodem verbeteren en er bijvoorbeeld voor zorgen dat je veel minder last hebt van distels en zo. De andijvie was met warm weer in de zomer helemaal tot bloei doorgeschoten. En dat is natuurlijk wel leuk want dat is een soort Cichorei en daar hebben bijen dan weer baat bij en daarom laten we het staan. Door dat organische materiaal krijg je ook weer een veel voedzamer bodem. Ecologisch telen is gewoon leuk. We zorgen ervoor dat op die manier de verschillende planten elkaar versterken. En het mooie is”, glimlacht Mieke, “dat heb je natuurlijk ook met mensen. Als je de juiste mensen bij elkaar zet, dan stimuleren en versterken die elkaar. Dat zie je hier gewoon gebeuren.” We komen vrijwilliger Valodia weer tegen. “Het is hier een paradijs,” roept hij, “ik wil hier nooit meer weg”.
4
wordt steeds onderbroken door donder en wanklanken. Het koor lijkt zich af te wenden van de piano en ondersteunt steeds meer de chaos en donder. Het wordt een puinhoop en van de piano wordt niets meer vernomen. We zijn nu over de helft. Vanuit de chaos klinkt krachtig vocaal werk dat de chaos
tot de orde roept en ruimte maakt voor de zacht terugkerende piano. Het koor neemt het pianospel mee van een bescheiden achtergrond naar een trotse begeleider van een harmonieus koor. Het grotere orkest mengt zich erbij. Krachtig vocaal Credo (ik geloof) klinkt als de overwinning. Subtiele pianotonen voltooien het stuk.
Deze omschrijving is enorm saai natuurlijk. Het gaat om je eigen verbeelding en interpretatie. Vanuit de betekenis van de titel zou je het kunnen zien als een geloofsstrijd. Maar even zo goed kun je er de geopolitieke tijd van nu in terugvinden, met een hoopvol eind! Zelf houd ik het daarbij, maar ik wens iedereen die zich open stelt voor dit werk een prachtige reis.
Tekst en foto's Gerard Zwinkels
Tekst Hans de Bakker
Valodia en Mieke
Ria en Leo trekken lijntjes in de kas
Gemeente informeert inwoners over met pensioen gaan
Sinds eind juni krijgen Dordtenaren als zij 66 jaar worden een brief met informatie over met pensioen gaan. De brief moet helpen voorkomen dat inwoners met een laag inkomen geldproblemen krijgen als zij met pensioen gaan.
Regelingen
Als iemand met pensioen gaat, kan het inkomen lager worden. Iedereen heeft recht op AOW, het basispensioen van de overheid. Maar niet iedereen heeft daarnaast een
Gericht adverteren werkt!
aanvullend pensioen van een werkgever. Voor wie door de pensionering een laag inkomen krijgt, zijn er regelingen die kunnen helpen om rond te komen. Bijvoorbeeld gratis openbaar busvervoer, de gratis Dordtpas of kwijtschelding van de gemeentebelasting. Maar niet iedereen weet dit. Met de brief wil de gemeente de inwoners laten weten waar ze recht op hebben.
Ook als u al met pensioen bent Er is ook een nieuwe webpagina
Ben je een lokale starter of al een gevestigde onderneming en op zoek naar meer klanten? Kies dan voor een advertentie in de wijkkrant. Dit kan al vanaf €40,- voor een eenmalige advertentie. Voor meer informatie ga naar www.tienplus.net/adverteren of neem contact op met ons voor een offerte.
TIEN Plus - Dordtse Wijkkranten 078-750 89 66 tienplus@buurtwerkdordrecht.nl www.tienplus.net
GroenLinks Dordrecht zet zich in voor een menselijke, eerlijke en duurzame stad
Heeft u ideeën voor onze wijk of stad. Neem contact met ons op Dordrecht.GroenLinks.nl
PAUL DEN HARTOG
Contactpersoon voor uw wijk
waar alle relevante informatie op een rijtje staat: dordrecht.nl/ikgametpensioen. Deze informatie kan ook nuttig zijn als u al met pensioen bent. U kunt hier ook lezen over andere onderwerpen waar u misschien vragen over heeft. Bijvoorbeeld over bezig zijn en bezig blijven, wonen en gezondheid.
Hulp bij geldzaken via Geldpraatje
Heeft u geen internet of vindt u het lastig om formulieren in te
vullen of regelingen aan te vragen? U kunt gratis hulp krijgen bij uw geldzaken. In Dordrecht zijn veel organisaties aangesloten bij Geldpraatje. Zij ondersteunen niet alleen bij vragen over geld, maar ook bij praktische zaken. Op geldpraatje.nl kunt u zien welke organisaties er zijn bij u in uw buurt. U kunt ook bellen naar 078–770 8989 om te vragen waar u terecht kunt. Of stuur een e-mail naar geldpraatje@dordrecht.nl.
Samen met onze deelnemers telen wij bij Zorgboerderij
De Zuidpunt in Dordrecht duurzame, onbespoten seizoensgroenten en aardappelen. Lokaal, eerlijk en met zorg geteeld.
ONZE PAKKETTEN:
Blauw pakket – 4 soorten groenten + aardappelen Geel pakket – 5 soorten groenten, zonder aardappelen
Voor 1, 2 of 4 personen
Met een flexibel abonnement, elke week aanpasbaar. Afhalen of thuisbezorgen kan in Dordrecht en Zwijndrecht!
Meld je nu aan en bekijk de afhaallocaties op www.zorgboerderijdezuidpunt.nl of stuur een mailtje naar info@degroentenvancors.nl
Misschien ben jij wel een jonge mantelzorger – zonder dat je het
Burendag 2025
Burendag op de Borneostraat Sinds 2018 woon ik met veel plezier in de Borneostraat. Het contact met de buren is altijd goed geweest –sommige buren drinken regelmatig samen een borrel – maar een activiteit met de hele straat is er nog nooit geweest. Toen ik deze zomer een reclame voor Burendag voorbij zag komen begon het te kriebelen om iets leuks voor de straat te organiseren. Burendag is een initiatief van Douwe Egberts en het Oranje Fonds en wordt elk jaar op de vierde zaterdag van september gevierd. Op deze dag komen buurtbewoners gezellig samen en doen ze iets goeds voor elkaar en de buurt. Een mooi initiatief om de buurt socialer
+
en hechter te maken.
Al snel borrelden er verschillende ideeën bij me op. Zo dacht ik aan een posteractie: iedereen zou een poster voor het raam kunnen hangen met daarop wat je voor een ander kunt betekenen en wat je zelf nodig hebt van de ander. Of een bingo waarbij geen cadeaus, maar een soort tegoedbon de prijs zou zijn — passend bij ieders talent of hobby.
De wijnliefhebber kon bijvoorbeeld advies geven over wijn, de tuinier tips over planten, en de fotograaf over cameragebruik.
Achteraf besef ik dat deze ideeën misschien wat overdreven waren.
Feestelijk opening en burendag bij gemeente ELIM Tijdens de feestelijke burendag op 27 september werd de gerenoveerde kerk aan de Jan Ligthartlaan officieel geopend door Burgemeester Nanning Mol. De kerk is eind jaren 60 van de vorige eeuw gebouwd. In 1971 is hij in gebruik genomen door de gereformeerde gemeente “Vrijgemaakt” en kreeg de naam “De Kandelaarkerk”. In 1993 vertrok deze gemeente. De evangelische gemeente kocht de kerk en gaf hem de naam “Eljakim”. Vorig
Maar op dat moment zat ik vol enthousiasme en leek niks me te gek. Na een gesprek met een buurvrouw belandde ik al snel in een appgroep waarin mijn idee om dit jaar Burendag met elkaar te vieren positief werd ontvangen. Nog meer buren reageerden enthousiast en een klein organisatiegroepje was geboren. Via het Oranje Fonds bestelde ik een burenpakket en besloot het plan iets eenvoudiger te houden: samen koffie drinken, borrelen, een bingo en buitenspelen voor de kinderen. Bij speelotheek Pip&Zo leende ik groot buitenspeelgoed, zoals mega-Duplo en een gooispel.
Toen de uitnodigingen eenmaal de deur uit waren – met een verzoekje om een klein cadeautje / cadeaubon in te leveren voor de bingo –werd het opeens stil. Geen enkele reactie, zelfs niet van de dames uit de appgroep. Geen aan- of afmeldingen, geen bevestiging dat ze de uitnodiging hadden ontvangen. Langzaam begon de moed me een beetje in de schoenen te zakken. Zaten mijn buren eigenlijk wel te wachten op zo’n middag samen. Gelukkig bleek dat wél zo te zijn. De avond voor Burendag bracht de overbuurvrouw een enorme tas
PE=BU S=G
jaar is “Eljakim” samengegaan met de “Emanuelkerk”. Door beide namen samen te trekken ontstond de huidige naam “Elim” wat oase of grote bomen betekent. De kerk is prachtig gerenoveerd en ziet er heel modern uit. Aan de achterzijde is een schitterende grote tuin. Wilt u deze kerk bewonderen dan bent u van harte welkom op de eerste en/of derde dinsdag van de maand van 9.45 tot 12.00uur. Gemeente Elim, Jan Ligthartlaan 3.
Tekst en foto Margriet van Beek
vol bingo-cadeautjes langs, en op zaterdagochtend werd er een partytent opgezet. Binnen no-time stond deze vol met lekkers om te eten en te drinken. Om 14.00uur kwamen de eerste buren naar buiten, en al snel stond iedereen gezellig met een drankje te kletsen. De kinderen speelden enthousiast en de sfeer was heerlijk ontspannen.
Verschillende buren die elkaar weinig tegenkomen in de straat maakten nader kennis. Zelf sprak ik ook een aantal buren die ik nog niet zo goed kende. De kaartjes met vragen uit het burenpakket waren daarbij een leuke toevoeging. Sommige buren wonen er al ruim 30 jaar en een van de oudste bewoners zelfs al 56 jaar. Een mooi moment was de bingo, geleid door een van mijn buurjongens. Iedereen deed enthousiast mee en er werden leuke prijzen gewonnen.
Hoewel de ‘officiële’ eindtijd 17.00 uur was, ging het feest door tot ver in de avond. Toen mijn man rond 21.00 uur de laatste spullen opruimde, hoorde hij een paar buren zeggen: “Dat was leuk, volgend jaar weer?”
Tekst en foto Daniëlle Broeders-Bakker
Het antwoord van de vorige editie was stadsparkeervak XXL. Gefeliciteerd Mirjam! Zie jij gelijk wat het juiste antwoord is? Stuur dan de oplossing onder vermelding van je naam naar dereelander@gmail.com of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht. Onder de juiste inzendingen wordt een cadeaubon ter waarde van €10,- verloot. De winnaar — en het juiste antwoord — wordt in de volgende krant bekend gemaakt.
Kijk in de Wijk
Bewoners, maatschappelijke organisaties, ondernemers en gemeente werken samen aan een leefbaar, sociaal en veilig Reeland.
Wijkwens
Heb je een goed idee om je buurt of straat mooier, socialer, of veiliger te maken? Dan kun je een wijkwens indienen. De gemeente geeft jaarlijks een bedrag voor het vervullen van deze wensen. Aanmelden en informatie: www.wijkendordrecht.nl/wijkwensen
Wijkkrant De Reelander wordt gemaakt door wijkbewoners. Lijkt het je leuk om ook een stukje te schrijven over je eigen wijk? Meld je dan aan bij uitgever TIEN Plus via tienplus@buurtwerkdordrecht.nl. Meer informatie: www.tienplus.net
Fixi
Voor meldingen, vragen en opmerkingen over onder meer het onderhoud aan wegen, groenvoorziening en straatverlichting: www.fixi.nl/#/drechtsteden/issue/
Wijkagenten
Voor Het Reeland: Mike Verzijl & Evert Muller michael.verzijl@politie.nl evert.muller@politie.nl
Voor het Leerpark: Marieke de Lang marieke.de.lang@politie.nl Tel. 0900 - 8844.
Spreekuur: eerste woensdag van de maand 10.00-11.00, Gro-up, Leerparkpromenade 320
Wijkkrant De Reelander heeft een Facebookpagina. Hiermee speelt De Reelander ook op internet een actieve rol bij het informeren, interesseren en verbinden van buurtbewoners en organisaties in de wijk Het Reeland. facebook.com/ wijkkrantdereelander
Sociaal Wijkteam
In het Sociaal Wijkteam werken mensen van verschillende organisaties samen. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding. Bankastraat 10, tel. 078-2210200 www.swtdordrecht.nl
Mathanja Walinga van De Zolderkamer bij de Eikenhof
Burendag activiteiten op het Vogelplein
Kinderpret op de Stormbaan bij de Vorensaterstraat