De Reelander - Editie 1 - 2021

Page 1

jaargang 31 • nummer 1 • januari 2021 UITGEVER TIENPLUS • JACOB MARISSTRAAT 70 • 3314 TK DORDRECHT • TELEFOON 078 - 750 89 66 • E-MAIL WIJKKRANTREELAND@LIVE.NL • FACEBOOK.COM/WIJKKRANTDEREELANDER

Parkeerdruk Indische buurt Noord Het waterbedeffect van de parkeervergunning

2

Ik woon hier al een tijdje

3 Een tentoonstelling

voor Betty Appelman?

Sinds 1 september vorig jaar is betaald parkeren ingesteld in de driehoek Noordendijk - Groenedijk - Oranjelaan en rondom de Nagtegaalplaats. Veel bezoekers van het centrum van Dordrecht zetten hun auto sindsdien in de omliggende wijken waar parkeren nog gratis is. Met name de bewoners van het Vogelplein en de Indische buurt Noord - het gebied tussen de Oranjelaan, Bankastraat en Reeweg - zijn daarvan het slachtoffer. Zij kunnen sindsdien hun auto moeilijk kwijt in hun eigen buurt. De parkeerdruk was al hoog, maar nu is het rondjes rijden tot er een plek vrijkomt. Aan de overkant van de Oranjelaan is het nu een stuk rustiger sinds daar betaald moet worden en daar is het westelijke deel van het Reeland de dupe van. Een bewoonster van het appartementencomplex aan het Vogel-

Verkeersdrempels in de Indische buurt Noord fungeren nu ook als parkeerplaats. Foto Robert Kraak plein is daarom een handtekeningenactie gestart. Ze heeft flyers verspreid in de Indische buurt Noord en daarop inmiddels tientallen reacties ontvangen.

betaald parkeren in een buurt pas in behandeling als daarvoor onder de bewoners voldoende draagvlak is. Het aantal parkeerplaatsen waarom het gaat moet minimaal 150 zijn en Draagvlak die moeten samen een afgebakend De gemeente neemt een verzoek tot gebied vormen. Daar zijn minstens 50 Tekst Peter Jansen

Scouting kan groei niet aan 4

Begeleiders gezocht Naast een lange wachtlijst is er nog een ander probleem: een gebrek aan vrijwilligers. Daardoor kunnen de groepen maar eens in de twee weken draaien. Er zijn te weinig mensen om iedereen te begeleiden. Kinderen moeten leren omgaan met een hakbijl, het stoken van vuur of een tocht lopen. Dat moet wel op een verantwoorde manier gebeuren en daar zijn per groep al gauw vier mensen voor nodig. Voor drie van de zes leeftijdsgroepen onder de 18 jaar zijn er voldoende begeleiders. Voor de overige groepen zijn er vacatures. Het begeleiden van scouts is niet zo moeilijk, het valt allemaal te leren. En het is leuk om samen met scouts buiten bezig te zijn. Je ziet de kinderen geleidelijk aan steeds zelfstandiger worden. Interesse? www.christiaandewet.nl

Teveel aanmeldingen en te weinig begeleiders Vogelhuis met boeken

5 Verleden & Heden De Lips Expres

6 De Paddenstoel

krijgt nieuw jasje

7 Vijftig jaar

Harry’s kapsalon

8 Afscheid huisarts Taco Nieboer

Scouting Christiaan de Wet is populair. De ledenlijst telt meer dan honderd kinderen. Dat is al veel, maar op de wachtlijst staan er nog eens ruim honderd. Die moeten soms jaren wachten eer ze aan de slag mogen bij de scoutinggroep. Noodgedwongen gaan sommigen dan maar naar een andere hobby op zoek. Aanvankelijk kwamen er vooral jongens bij de scouting, maar inmiddels kan Christiaan de Wet ook het aantal meisjes niet meer aan. Daarom heeft het bestuur besloten de wachtlijst te sluiten. En zodra er weer ruimte is worden alleen inschrijvingen geaccepteerd uit Dordrecht en de nabije omgeving. Eerder was al een minimumleeftijd ingevoerd voor potentiële scouts. Die moeten 3 jaar zijn voor een inschrijving in behandeling genomen wordt. In het verleden bleken ouders hun kinderen al direct na de geboorte in te schrijven, zodat ze op

vijfjarige leeftijd direct mee zouden kunnen draaien. In Dordrecht zijn zes scoutinggroepen actief, die allemaal in het Reeland zijn gevestigd. Christiaan de Wet is een luchtscoutvereniging voor jongens en meisjes, opgericht in 1917 en gevestigd in Jeugddorp aan de Middelweg. De groep laat zich onder meer inspireren door lucht- en ruimtevaart. Spel, samenwerken, creatieve ontwikkeling en gezelligheid staan voorop. Het is een christelijke vereniging en sommige ouders hechten daar veel waarde aan. De scoutinggroep krijgt daardoor

ook regelmatig aanmeldingen uit andere provincies. En tv-programma’s als ‘Expeditie Robinson’ en ‘Wie is de mol?’ maken scouting ook populair. Outdoor is stoer, vuurtje stoken en samen buiten bezig zijn is leuk. Tekst Peter Jansen

Campers op proef De gemeente is al een tijdje bezig met haar onderzoek naar een mogelijke camperopstelplaats op de parkeerplaats aan Tijpoort in woonwijk Plan Tij. Eind vorig jaar organiseerde ze er de toegezegde proefopstellingen. Zes campers rolden op 31 oktober het parkeerterrein aan de Vlijhaven op. Daarmee werden door de gemeente vier verschillende varianten van proefopstellingen uitgetest. De watersportverenigingen en bewoners van Tijpoort nrs. 1 t/m 29, die grenzen aan de parkeerplaats, mochten op een reactieformulier aangeven welke van de vier hun voorkeur had.

handtekeningen voor nodig van verschillende adressen. Ook moet worden aangetoond dat de bezettingsgraad van de parkeerplaatsen hoger is dan 85 procent. Als aan die eisen is voldaan volgt een informatiebijeenkomst voor omwonenden en een enquête. Die vragenlijst dient als zwaarwegend advies voor het college van B&W, dat uiteindelijk de beslissing neemt. Dat de parkeerdruk rondom een nieuwe zone voor betaald parkeren stijgt, is logisch. Zo’n ‘waterbedeffect’ valt te verwachten. Een aantal bewoners aan de oostzijde van een deel van de Oranjelaan heeft dit weten te voorkomen. Hun stukje Oranjelaan zou in eerste instantie niet aan de driehoek van betaald parkeren worden toegevoegd. Ze kwamen daartegen in actie met als gevolg dat de gemeente hun aanvraag heeft gehonoreerd.

Een proefopstelling met zes campers aan de Vlijhaven. Foto John Jongenelen

aan wethouder Sleeking zijn ongerustheid uit over de gang van zaken. “Door het begeleidend schrijven van de gemeente bij de proefopstelling, leek het alsof de keuze voor een camperplaats al was gemaakt”, vertelt Jongenelen. “En dat bewoners alleen nog maar uit de vier opties konden kiezen”. Sleeking is toen op 31 oktober komen kijken en heeft een aantal goede gesprekken met Bezwaar De heer Jongenelen, een van de be- bewoners gehad. In een reactie laat de woners van Tijpoort die direct uitkijkt gemeente weten dat ook de optie ‘géén op de parkeerplaats, sprak in een brief camperopstelplaats’ nog steeds onder-

deel uitmaakt van de mogelijkheden.

Beheer en exploitatie

dat de aansluitpunten voor drinkwater en elektriciteit in basis al bij de watersportvereniging aanwezig zijn. De vereniging hoeft deze voorzieningen dan alleen nog door te trekken naar de zes camperopstelplaatsen. Ook een afvoerpunt voor vuilwater is al in de haven aanwezig. “Voorkeur van de vereniging is de optie direct aan het water en zo dicht mogelijk bij de aanwezige aansluitpunten. Sommige bewoners van Tijpoort vrezen overlast, maar daar ben ik niet zo bang voor”, zegt Crans. “De ervaring leert dat campereigenaren toch meestal rustzoekende senioren zijn. En wij zullen als beheerder ook bijdragen aan het voorkomen van overlast, want daar zitten we als vereniging natuurlijk ook niet op te wachten.” Welke conclusies de gemeente maakt naar aanleiding van de ontvangen reacties, is nog niet bekend. Besluitvorming wordt niet eerder verwacht dan het eerste kwartaal van 2021.

“Het idee komt bij de gemeente vandaan”, vertelt Bob Crans, voorzitter van watersportvereniging Drechtstad en tevens vertegenwoordiger van de andere watersportverenigingen Kievit en EMF. “Maar wij willen er graag onze medewerking aan verlenen. Wij zouden dan de exploitatie en beheer van de camperopstelplaatsen gaan uitvoeren.” Voordeel voor de gemeente is Tekst Gerard Zwinkels

Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk • Buurtwerk Dordrecht


column

Achtervolgings waanzin

Laat ik deze keer eens beginnen met de titel ’Ik woon hier al een tijdje’. Want dat is inderdaad zo, sinds december 1965 woon ik in het Reeland. Eerst in de Indische buurt, zo heette het toen, zoals je ook het Land van Valk had en de Vogelbuurt. Nu zijn we echter allen verenigd tot Reelanders. In de kerstvakantie van ‘65 kwam ik definitief in Dordrecht te wonen. Op een bovenwoning met een balkonnetje. Wel iets anders dan een binnenvaartschip of een schippersinternaat. Gelukkig waren mijn ouders en de meubels nog hetzelfde. Het speelgoed en de spelletjes ook. Maar zo heel anders was het dat mijn vader nu van huis weg ging voor zijn werk. Aan boord woon je als schipper op je werk en groei je als kind op in de oneindige aanwezigheid van je ouders. Ze zijn er altijd… totdat je leerplichtig wordt. Tijdens mijn verblijf in het schippersinternaat was ik gewend om mijn ouders weinig te zien, zij waren met het schip vaak in Duitsland. We zagen elkaar dan maandenlang niet. En nu waren ze er iedere dag! Daarnaast zag ik ook iedere dag de gezinsverzorgster.

Het moment van verhuizing naar het Reeland.

Een van de routes van school naar huis: over de Vrieseweg en Reeweg.

Ik woon hier al een tijdje door Ans van der Westen

Het waren heel andere tijden op sociaal gebied. Mijn zieke moeder kreeg alle dagen een gezinshulp, die droeg een wit schort zo herinner ik me. Het waren een soort van grote zussen voor me en op een enkele na vond ik ze allemaal leuk en aardig. En toen? Want daar woonde ik zomaar ineens in het Reeland, ik moest natuurlijk naar school toe. Mijn vader wandelde met mij op zondag de heen-en-terugweg naar het schoolgebouw. De volgende dag, maandag na de kerstvakantie, bracht hij me voor één keer naar school. Daarna moest ik het zelf zien te vinden. Zoals ik ook de weg van school terug naar huis moest vinden, te beginnen tussen de middag op die eerste maandag. Gelukkig bleek ik klasgenoten te hebben die in de buurt woonden, zo kwam ik toch wel thuis. Als je zou weten wat voor reputatie ik inmiddels heb in verdwalen, als gevolg van een gebrekkig richtinggevoel, dan begrijpt u hoe bijzonder me dit ’vind je weg terug naar huis avontuur’ voorkomt. Mijn ouders

Gelukkig bleven de resultaten niet uit, zo hebben de teams van verschillende klassen een nieuwe betekenis kunnen geven aan de strijdkreet ‘Chaos is kans’. Zowel het team van de Heren 1 als de Aspiranten zijn dit seizoen kampioen geworden. Daarnaast hebben de Junioren zich hoog genoeg geplaatst om in de 1e klasse te gaan spelen. Het is altijd moeilijk voor honkballers en softballers om al oog te hebben voor het volgende seizoen met de winterstop nog voor de boeg, en daar doen de omstandigheden nog een schepje bovenop. Maar de vereniging kijkt toch al uit naar seizoen 2021. Aankomende lente zullen er weer nieuwe teams binnen de vereniging opbloeien. Zo wordt er een pupillen team (t/m 12 jaar) opgezet en is er een vrouwenhonkbalteam (t/m 21 jaar) in opkomst. Nieuwsgierig en zin om een proeftraining mee te doen? Mail dan voor informatie naar bestuur@thehawks.nl Tot slot eindigt dit seizoen helaas de samenwerking tussen de damessoftball en The Rascals, die dit jaar ook kampioen zijn geworden. The Hawks wil hierbij The Rascals bedanken voor de fijne samenwerking en succes wensen in de toekomst.

hadden vast en zeker vertrouwen in mij én in een goede afloop. In onze eigen straat woonden vooral oudere mensen. Veel van hen kwamen er 40 jaar eerder, bij oplevering van de huizen, wonen. Er waren nog twee andere kinderen in de straat. Een jongen iets ouder dan ik, een zeer rustig type. Hij vond mijn speelplannen meestal te wild en ging dan snel weer naar binnen toe. En een wat jonger meisje, Saskia, ze zat bij ons op school. Ze was heel leuk en ik kwam graag bij hen over de vloer. Ze kreeg een broertje en toen zijn ze verhuisd. Gelukkig werden de meisjes van school die me veilig thuisgebracht hadden ook vriendinnen. In die tijd kon je als kind makkelijk ergens in de buurt gaan spelen, er was veel minder verkeer. Het was mogelijk om op straat te ballen of touwtje springen. De stoepen waren breed genoeg om te kunnen elastieken of rolschaatsen. Omdat ik net als ieder kind boodschappen moest doen voor mijn ouders leerde ik ook de winkels kennen. En zo raakte ik ingeburgerd in de buurt en ben ik een echte Reelander geworden. Eentje die stukjes schrijft in de wijkkrant, onder de titel ’Ik woon hier al een tijdje’. Een Reelander die haar elfde lustrum viert. Jovanny Dambruck, voorzitter The Hawks

Dat verdient een bloemetje!

Het Reelander boeket is beschikbaar gesteld door

Flora Calendula Reeweg Oost 83

De Reelander verschijnt zes keer per jaar in een oplage van 5500 exemplaren. De krant wordt door vrijwilligers / wijkbewoners gemaakt en huis aan huis bezorgd in het Reeland. Redactie Margriet van Beek André Boesberg Peter Jansen Coby Janssen Ad Klous Sylvia Korpel Robert Kraak Ans van der Westen Gerard Zwinkels

Michael Geurin geeft het bloemetje op 1,5 meter graag aan Joke van de Ven. Zij is oprichtster van stichting Allure en winkel Mirakel, een prachtige hobby- en cadeauwinkel aan de Reeweg Oost. Michael wil Joke bedanken voor alle mooie projecten en feesten waar hij enthousiast aan meedoet. Hij is een van Jokes jongens. Zo noemt zij de jongeren die door een beperking geen baan kunnen vinden. Ze vinden bij Allure een geweldig alternatief. Ze runnen bijna zelfstandig de winkel. Daarboven hebben ze een

&

R E ELAND

enorme ruimte waar ze allerlei projecten samen bedenken en uitvoeren. Met een beetje hulp van vrijwillige begeleiding. Volgend jaar wil ze zelfs aan de Mauritsweg een tweede werkplaats en winkel openen. Allure is haar werk, haar hobby, haar leven. “Ook al kunnen ‘mijn jongens’ misschien niet zo goed leren, iedereen heeft zijn eigen talent. En dat kunnen ze hier laten zien. Ik ga niet zeggen wat ze moeten doen. Het komt allemaal uit hen zelf. Daar word ik blij van en daar worden zij blij van”, lacht Joke.

HET SCHAATSSEIZOEN IS BEGONNEN, MAAR ELAND GING AL SNEL ONDERUIT IN DE IJSHAL.... Wat ging er door je heen toen je viel in die bocht?

JasPer

52

* **

Kopij E wijkkrantreeland@live.nl F FBredactiereelander@gmail.com De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten, te bewerken of te weigeren. Volgende editie: 3 maart Uitgever advertenties bezorging TIEN Plus Jacob Marisstraat 70 3314 TK Dordrecht T 078 - 750 89 66 E tienplus@desocialebasis.nl W www.tienplus.net Opmaak Peter Jansen

Ik dacht.... wat is het hier glad!

Gerard Zwinkels

2

Het was een bijzonder jaar. Dit geldt niet minder voor honk- en softbalvereniging The Hawks. Toch heeft de club zich er doorheen weten te slaan, mede vanwege de onuitputtelijke inzet van de vrijwilligers, spelers en officials. Zo hebben we allemaal nog kunnen genieten van een mooi, dan wel wat kort seizoen.

colofon

Ik heb net de wekelijkse boodschappen gedaan bij winkelcentrum Sterrenburg. Ik sla de Galileïlaan in op weg naar huis. Een zwart Mercedes Vito busje rijdt voor me en er wordt aan de passagierszijde een blikje het raam uitgegooid, zo de straat op. En als ik ergens een pésthekel aan heb is het dat wel. Kwaad druk ik een paar seconden op de claxon. Schiet je niks mee op, maar ja, je wilt een daad stellen nietwaar. Bij het stoplicht naar de Hugo van Gijnweg ga ik nieuwsgierig naast het zwarte busje staan. Ik kijk opzij om te zien welke Pipo dat blikje het raam uitgooide. Een gast met tattoos in zijn nek en met een patatje oorlog in de hand kijkt dreigend terug. Zo van ‘wat moet je gozer’. Laat ik mijn opwinding maar wat afbouwen, denk ik geschrokken. Gelukkig, groen! Ik trek snel op en laat de Mercedes achter me. Bij de Prinses Julianaweg rechtsaf. De bestelbus neemt dezelfde afslag, zie ik in mijn spiegel. Niets aan de hand, toeval natuurlijk. Bij de rotonde de Dubbeldamseweg Zuid op en de blauwe tunnel door. Het dreigende zwarte busje doet hetzelfde. Kan gebeuren, hij moet deze kant op. Links af de Werkenmondestraat in. De Vito doet hetzelfde. Is dit toeval? Zo lang dezelfde route volgen. Zit ie echt achter me aan. Gaat hij me straks inhalen en de pas afsnijden. Wil hij weten waar ik woon zodat hij later middenin de nacht met een antitankwapen een raket door mijn voordeur kan schieten. Zal ik nu stoppen en hem doen geloven dat dit mijn huisadres is. Nee, dat kan ik de willekeurige bewoner van de Werkenmondestraat toch niet aandoen. Ik besluit gewoon naar mijn huisadres door te rijden. Op hoop van zegen. Ik parkeer voor mijn deur. Het ‘patatje oorlog’ zie ik in een ooghoek passeren. Als ik mijn boodschappen aan het uitladen ben, staat hij honderd meter verder even stil, maar rijdt daarna toch door. Einde verhaal. Maar ik voel me nog een uurtje een beetje gespannen. Misschien was er niks aan de hand, misschien moest de Vito de Pipo alleen maar afzetten op de Krommedijk. Misschien leest hij dit stukje in de Reelander en ben ik alsnog aan de beurt. In ieder geval realiseer ik me dat mijn agressief gedrag zijn reactie kan hebben uitgelokt. Als ik had kunnen zeggen: “joh, dat is toch niet zo netjes wat je daar doet met dat blikje”, was er misschien niets aan de hand geweest. Moraal van het verhaal. Als je iets ziet wat je niet zint, word niet agressief, maar reageer met begrip en charme. Veel beter. Ik wens u een relaxed nieuwjaar.

Lustrum

* *

Druk Rodi rotatiedruk

De Reelander


De Vijf van KDR&ZV hebben een passie die je niet meer kwijtraakt Gelukkig is roeien een sport die bij uitstek geschikt is om corona-proof te beoefenen. We zijn dit keer op bezoek geweest bij de roeiers van KDR&ZV aan het Wantij. De Koninkijke Dordrechtsche Roei- en Zeilvereeniging is opgericht in 1851 en heeft inmiddels 350 roeileden (bijna 600 met de zeilers en de jachthavenleden erbij) en zo’n 80 boten, sommige net zo oud als de vereniging zelf. Je kunt er terecht vanaf je elfde jaar. Er wordt specifiek aandacht gegeven aan jeugd-, wedstrijd-, marathon- en toerroeien. Uiteraard zijn zij ook gezellig recreatief bezig op het Wantij en in de nabije Biesbosch. De enige voorwaarde is dat je zelfredzaam bent in het water. En van roeien houdt natuurlijk. Als je dat eerst eens uit wilt proberen dan kun je gratis twee proeflessen aanvragen via de website www.kdrzv.nl.

Theo is een laatbloeier als het om roeien gaat. Als gepensioneerd econometrist werd hij op zijn 63e lid omdat hij merkte dat hij over zijn hoogtepunt was wat hardlopen betrof. “Als je op je 63e met roeien begint weet je niet hoe hard je had kunnen gaan”, grinnikt hij. “Ik ben echt een rivierroeier. We zijn twee jaar geleden vanuit Konstanz in Zwitserland naar Dordt geroeid. Ik heb ook de hele Maas afgeroeid, dat vind ik het leukst, tussen de grote schepen varen. Daar heb je wel een vaarbewijs voor nodig. In het begin is het spannend maar als je water en varen leuk vindt en weet dat je ver van de grote boten moet blijven, die zuigen je aan, en nóóit tussen de wal en het schip gaat zitten, dan is het echt lol.”

Jan oogt een fitte vijftiger, maar heeft van-

Ton is een fanatieke zeeroeier en sinds

morgen gebruik gemaakt van het bejaardenuurtje in de supermarkt. “Ik ben al ver boven de zestig plus. Vijftien jaar geleden ging ik met pensioen, en ben gaan roeien. Een beetje laat misschien maar ik raad het van harte aan. Je traint je hele lijf. Ik ben altijd al op water georiënteerd geweest, ik heb vroeger gesurft en heb tien jaar op zee gevaren. Gelijk op mijn achttiende al, mijn eerste vak. Ik was het op een gegeven moment zat vanwege het sociale aspect. Mijn verloofde trok het niet, ik was soms een half jaar weg. Daarna ben ik bij Rijkswaterstaat gaan werken.” Als ik hem vraag of hij zeeroeien niet gevaarlijk vindt, zegt hij schouderophalend: “Ik heb het volste vertrouwen in de zeewaardigheid van onze zeeboot. Bovendien is het gebruik van een zwemvest verplicht. Er is gelukkig nog nooit iemand van onze vereniging ‘verzopen’. Dat willen we graag zo houden.”

1990 lid. Hij laat ons de zeeboot van de vereniging zien, de Cherbourgh D’Or. “Een zeeboot kan niet vollopen door een zelflozende kuip. Met zo’n boot zijn we het Kanaal in een dag op en neer gevaren. Dat was mijn eerste grote zeetocht. Daarna hebben we vijf keer een stuk op de Middellandse Zee gedaan, Denemarken, Rügen bij de Poolse grens. Deze boot heet de Cherbourgh omdat we in die plaats kennis hebben gemaakt met zeeroeien. We werden uitgenodigd om mee te gaan en dat beviel zo goed dat we zo’n boot voor de vereniging hebben gekocht. Ik heb altijd op het water gezeten, ook beroepsmatig, dat zit ingebakken. Mijn vader zat op de grote vaart maar wilde als het om werk ging niets met mij te maken hebben. Ik zat namelijk bij de berging”, lacht hij.

Jolie legt net glunderend aan. “Ik heb wel vijf ijsvogels gezien”. Jolie is sinds 2000 lid. “Roeien”, verzucht ze, “is zoooo geweldig. Het is de combinatie van sportief bezig zijn, buiten in de natuur. Dit heb je nergens in Nederland, zo’n mooi roeigebied. Ik ga normaal gesproken ’s morgens vroeg roeien en dat is voor het spotten van ijsvogels geen gunstige tijd, maar wel voor bevers.” In de Biesbosch roeien heeft echt haar voorkeur. “Rondje Mariapolder bijvoorbeeld. Ik kan aanleggen met mijn boot, middenin de Mariasloot, en dan een kop koffie drinken aan de picknicktafel. Ik werk mijn halve leven al voor een organisatie die het onderwijs in ontwikkelingslanden versterkt. Nu ik niet iedere dag naar Den Haag hoef voor mijn werk kan ik drie keer per week roeien. Geweldig!”

Tekst Sylvia Korpel Foto’s Robert Kraak

Ooit als student had Corina al eens een tijdje geroeid. Twintig jaar geleden vond ze dat ze weer wat meer moest gaan bewegen. “Ik was gelijk weer verkocht. De beweging, het buiten zijn, het sociale, het samen doen. We mogen nu nog maar alleen in een boot maar ik ga wel altijd met tenminste een ander varen. Gezellig en praktisch ook, nu het water kouder wordt. Ik heb hier ondertussen zoveel vrienden gemaakt dat dat nooit een probleem is. Ik ben een echte marathonroeier. Een marathon is een tocht van minstens vijftig kilometer die je in een C-boot, een bredere boot, roeit met meerdere roeiers. Het leuke daarvan is dat je een hele dag gezellig met fijne mensen samen iets onderneemt. Een passie die je niet meer kwijtraakt.”

Een tentoonstelling voor Betty Appelman? Ze had zomaar wereldberoemd kunnen zijn, Betty Appelman uit de Billitonstraat. Ze maakte de mooiste wandkleden en andere textielkunstwerken. Ze leefde van 1922 tot 1993. Haar man Martinus de Jonge (96) zet haar graag nog een keer in het zonnetje. Achterbuurvrouw Stella Vroon doet elke week op dinsdag een bakkie koffie bij Martinus. “Ze is een geschenk uit de hemel”, lacht Martinus. Betty is dat ook in 1945 voor hem, als hij na de Tweede Wereldoorlog samen met zijn broer terugkomt van arbeidsdienst in Duitsland. Op de bevrijdingsfeesten in Dordrecht ontmoet hij haar. “Zij maakte mij het hof” lacht Martinus. “Ze is een ondernemende dame. Zeker naar de normen van die tijd. Ze vertrok, toen ze 18 jaar oud was, uit haar ouderlijk huis op Ameland naar

Het oogt wat eigenaardig. De ruimte onder de Prinses Amaliabrug is afgesloten met hekken. Aan de kant van het Wantijpark zijn vanaf de betonnen constructie tot aan de oever twee rijen stalen hekken met gemeen scherpe punten neergezet. De gemeente wil daarmee vandalisme en vernieling onder de brug voorkomen. Het grasveldje aan de oever van het Wantij en de Vlij is een populaire hangplek voor jongeren. Ze springen van de brug, zwemmen in de rivier, draaien muziek en houden er barbecues en feestjes. Maar afgelopen zomer liep het helemaal uit de hand. Er werden grote vuren gestookt en zwaar

januari 2021

Tekst Gerard Zwinkels Foto Stella Vroon Martinus de Jonge bij een wandbord met broches. de banketbakkerij van haar tante in Dordrecht. Deed in de tussentijd een opleiding tot schoonheidsspecialiste en werkte twee jaar in een salon in het Amstel Hotel in Amsterdam.”

litonstraat. “Betty is altijd met textiel bezig”, vertelt Martinus. “Ze begint met truien breien voor de kinderen. Maar dat doet ze op zo’n originele manier, dat iedereen wel zo’n mooie Bettyaanse trui wil hebben.” Ook mevrouw Baks van de Wolcentrale aan de Voorstraat herkent haar talent en vraagt of ze niet voor haar winkel wil breien. Al gauw schaft ze een breimachine aan waarmee ze in een of twee dagen een trui tevoorschijn tovert. De knotten Franse wol daarvoor haalt ze bij mevrouw Baks en voor 12,50 gulden hangt haar trui een paar dagen later in de etalage. “Ik zie ons nog zo zitten”, zegt Martinus. “Ik met de knot wol aan de ene kant en Betty met de nieuw Breien voor de Wolcentrale gewikkelde bol aan de andere kant van Martinus en Betty trouwen in 1949. Ze de kamer.” Betty maakt honderden truikrijgen twee kinderen, Margot en Jaap. en. “Het loopt allemaal een beetje uit de Ze wonen op verschillende plekken in hand”, glimlacht hij. Dordrecht, maar vanaf 1967 aan de Bil-

Wandkleden

Hekken onder de brug

vuurwerk afgestoken. De deur van de machinekamer van de brug werd zelfs geforceerd, waarna jongeren probeerden de brug te bedienen. Dat kan tot gevaarlijke situaties leiden en daarom heeft de gemeente besloten hekken

te plaatsen. Alleen bevoegde personen kunnen er via een poort nog naar binnen. Ook zal de hangplek nog onaantrekkelijker worden gemaakt door op het strandje bij de brug stenen te storten.

Toen is Betty wandkleden gaan maken. In de fraaiste geometrisch in elkaar overlopende patronen. Ze kan er haar creativiteit nog meer in kwijt. Haar kunstzinnigheid wordt al snel door anderen herkend. Haar werk wordt zo populair dat ze het zelfs aandurft te exposeren. Als Martinus op 62-jarige leeftijd met pensioen gaat, reizen ze met z’n tweeën galeries af in Nederland, België en Duitsland. “Daar maken we dan een gezellig dagje van”, vertelt Martinus. Ze maakt honderden kleden. Martinus laat trots fotomappen vol zien van elk kleed dat ze gemaakt en verkocht heeft. Ze kan er zomaar 1200 gulden voor vragen. Maar alles wat ze verdient, geeft ze als goed doopsgezinde vaak ook weer weg aan goede doelen. Dus rijk zijn ze er niet van geworden.

Betty Appelman in 1967

Tentoonstelling? Betty blijft zich als kunstenaar ontwikkelen. Later maakt ze ook stukken met een zogenaamde wikkeltechniek. “Ze verzint telkens weer wat anders en het loopt ook altijd weer uit de hand”, lacht Martinus. Met die wikkeltechniek heeft ze ook honderden broches gemaakt. Kleine kaartjes van 3x3cm die omwikkeld worden met fijn draad in onwaarschijnlijk mooie patronen. Ze verkoopt ze onder andere in het textielmuseum in Tilburg. Mensen bellen haar op, van Bagdad tot aan New York. Ze moeten over de hele wereld liggen. “Als ze in deze internettijd had geleefd was ze wereldberoemd geweest”, weet Stella, de buurvrouw. “Het zou best leuk zijn als haar werk vanuit alle plekken uit de wereld eens, verzameld in een mooie tentoonstelling, in het Dordts museum te zien zou zijn”, zegt ze. “En zo niet dan is dat ook niet erg”, glimlacht Martinus. “Ik ben tenslotte met mijn laatste eindje bezig. Mijn plekkie voor straks ken ik al. Terug bij Betty op Ameland.”

3


‘Ik doe wat ik kan en ietsje meer’

Ginet steunt dieren

Er zijn mensen die onopvallend jarenlang hun tomeloze energie steken in het welzijn van anderen. Zo iemand is Ginet Balistreri. Afgelopen Dierendag reikte de Partij voor de Dieren aan haar ‘Stichting Dieren Steun’ een Oorkonde van Mededogen uit. Ginet runt de stichting met nog twee andere bestuursleden. Ik ben benieuwd naar wat de stichting doet en wie Ginet is. Als ik het tuinhekje van haar woning in de Kokmeeuwstraat open, is het overduidelijk dat hier een dierenvriend woont: er zit een kattenluik in het hek en bordjes waarschuwen me voor loslopende kippen en waakzame katten. Ginet, al 23 jaar Vogelbuurtbewoner, vertelt hoe het zo gekomen is. “In 2009 nam ik de leiding over van Dierenasiel Sliedrecht. Veel dieren die we toen aangeboden kregen hoefden niet in een asiel terecht te komen. Vaak konden de baasjes het financieel niet meer aan om voor een dier te zorgen, werd een dier ziek of vertoonde het ongewenst gedrag. We hielpen de mensen destijds ook al met advies, dierenartskosten en gratis opvang, alles om te voorkomen dat ze hun dier om praktische redenen moesten afstaan. Toen duidelijk was dat Dierenzorgcentrum Louterbloemen de asielfunctie voor de Drechtsteden zou overnemen zijn

Tekst en foto Sylvia Korpel Vogelbuurtbewoner Ginet met haar kippen. we gestopt met het asiel en hebben we Stichting Dieren Steun opgericht. Nu kunnen we meer mensen helpen die door armoede, veranderingen in huisvesting of onvoorziene dierenartskosten hun dier weg zouden moeten doen.” Wanneer kom je in aanmerking voor hulp vanuit Dieren Steun? “We zijn een kleine stichting dus als het gaat om advies opereren we landelijk maar als het gaat om armoedehulp dan beperken we ons tot de Drechtsteden. We zijn er voor de minima maar het feit dat je in aanmerking komt voor de Voedselbank betekent niet dat je ook automatisch bij ons terecht kunt.

We kijken altijd eerst wat je mogelijkheden zijn, als je onder bewind staat heeft de bewindvoerder vaak een spaarpotje voor je. En misschien hoeft je dier niet naar de dierenarts maar is er iets anders aan de hand. We werken samen met Basic Vets. We gaan ook altijd eerst bij iemand op huisbezoek. Voorwaarde is wel dat, als we je helpen, je er geen dieren meer bij neemt zolang de hulp loopt.” De stichting heeft het druk: tijdens het gesprek hoor ik de emailberichten binnenkomen. “Mensen kunnen zich zelf bij ons aanmelden, we krijgen ook aanmeldingen via dierenarts of maatschappelijk werk. Onlangs zijn we met Quiet om tafel gegaan; dat is een

stichting die zich bezighoudt met het helpen een tegenprestatie die ze zelf tegengaan van armoede.” mogen bepalen. Van koekjesbakken tot op een braderie staan of kleding Hoe komt de stichting aan geld? inzamelen.” “Via Stichting Dierenlot, daar zijn we We gaan even bij de kippen kijken; vier erg blij mee, zij ondersteunen zowel dames die Ginet in Zeeuws Vlaanderen financieel als praktisch. Daarnaast krij- langs de kant van de weg vond. Een gen we geld binnen via particuliere oude kippenren doet dienst als bed & donateurs. Sponsoren blijven helaas breakfast voor de buurkatten. Een ligt een beetje achter en het blijft sprok- er comateus in een mandje. kelen, we zijn blij met elk tientje. Een Ik durf bijna niet aan haar te vragen schattig katje uit het asiel dat een een- wat ze ‘nog meer’ doet. Tot mijn opvoudige operatie moet ondergaan le- luchting brandt ze direct los: “Ik doe vert meer donaties op dan een hond dit naast mijn werk als taxichauffeur met een hernia en een eigenaar. En ik bij Taxi Stam. Verder ben ik bezig met denk ook wel dat het taboe op armoe- allerlei cursussen op het gebied van de meespeelt: mensen denken toch schrijven en fotografie. Daar ben ik hevaak ‘eigen schuld’. Natuurlijk moet je, lemaal bezeten van. Ik ben bezig met voordat je een dier aanschaft, beden- het schrijven van een boek en met een ken of je je het wel kunt veroorloven; kinderverhaal. En ik schilder en volg je bent voor een middelgrote hond al online cursussen. Ik doe wat ik kan en gauw honderd euro per maand kwijt. ietsje meer”, lacht ze. En natuurlijk is het niet handig om veel dieren in huis te nemen als je weinig U kunt de stichting helpen door te geld hebt, vaak met de allerbeste be- doneren via de site www.stichtingdiedoelingen. Maar daar zijn wij ook voor: rensteun.nl. Wilt u kleding doneren of om mensen daarvan te overtuigen. We meer informatie, mail naar info@stichvragen overigens van iedereen die we tingdierensteun.nl

Vogelhuis met boeken Dat er steeds minder boeken gelezen worden blijkt in ieder geval niet uit het gebruik van de minibiebkast die sinds half september in de voortuin van Aart-Jan en Merel staat. Ze hebben zelf één maal het vogelhuiskastje gevuld, daarna was dat niet meer nodig. Zeker tien keer per dag worden er boeken geleend, gepakt, geruild, teruggezet in het verleidelijk aantrekkelijke kastje in de berkenboom aan de Twintighoevenweg 41. Kinderboeken, romans, woordenboeken, van alles heeft al een tijdelijk plekje in het lieve kastje gehad. Aart-Jan heeft er zelfs zijn economie-studieboeken een tweede leven door kunnen geven. Hij gaf de kast als verjaardagscadeau aan Merel en mocht hem vervolgens zelf in elkaar timmeren, waterdicht. Zoon Jesse vindt het ook erg interessant. Hij vist er wel eens een leuk leesboek uit. Maar het spannends vindt hij nog de geocache die in het kastje verstopt zit. “Een cache is een verborgen ‘schat’“, legt Aart-Jan uit. “Op internet wordt er een gps-locatie aan toegevoegd. De cache kan dan opgespoord worden met behulp van een geocaching app. In Nederland alleen al liggen er zo’n 40.000 caches verstopt. Uit het logboekje bij de cache blijkt dat

Tekst en foto Gerard Zwinkels Aart-Jan met zoon Jesse bij de minibieb. hij al tientallen keren gevonden is.” De biebkast voorziet dus duidelijk in een behoefte. De inhoud is elke week weer anders. “Pas stonden de boeken netjes strak alfabetisch op titel gesorteerd”, lacht Merel. “En het zijn vaak ook mooie exemplaren die erin staan. Het lijkt wel of mensen er graag hun eigen boeken in willen zetten. Eenmaal heeft een buurman, van vier huizen verderop, twee boeken die door een stel kwajongens in de sloot waren gegooid, gered. Maar voor de rest gaan mensen er keurig mee om.” ‘Library’ is de ietwat hoopvolle tekst die ze erop hebben geplakt. Maar menig bibliotheek zal jaloers zijn op de frequentie van in- en uitgaand leesmateriaal.

Tijdens acht bijeenkomsten maak je een positieve

Het Reeland Cursief Bollen, ballen en bellen Tradities kun je doorbreken, maar je kunt ook je eigen tradities maken. Dat is de opvatting van mijn oude buurman Gert. Hij vindt het maar raar dat bij veel mensen oliebollen alleen met de jaarwisseling worden gebakken en / of gegeten. Het is een lekkernij die je elke dag kunt eten. Eieren eet je niet alleen met Pasen, die eet je toch het hele jaar door. Dus waarom doen we dat niet met oliebollen? Hij heeft zijn eigen traditie gemaakt. Op de ochtend van de langste dag, dus midzomer, bakt hij schalen vol oliebollen en sneeuwballen. Ik lust geen oliebollen maar een sneeuwbal, een soort grote roomsoes rijkelijk bestrooid met poedersuiker smelt bij mij in de mond als sneeuw onder de zon. De royale buurman Gert laat buren en vrienden meegenieten en zo is het elk jaar weer een klein feestje op de langste dag. Een vriendin van mij, Italiaanse van geboorte, heeft haar eigen traditie gemaakt. De zaterdag na nieuwjaarsdag nodigt ze zes vriendinnen uit om spaghetti met originele Toscaanse gehaktballen te komen eten. De grap hiervan is dat ze in één balletje een grote hoeveelheid peperpitjes heeft gestopt. Het is elke keer weer spannend wie in deze hete bal gaat bijten. Er zijn genoeg ballen om iedereen z’n buik vol te laten eten. Veel maar niet te veel. Wanneer iedereen opgeschept heeft blijven er vaak nog een paar in de pan achter. Als de borden leeg zijn moeten ook deze laatste ballen opgegeten worden. Met een schuin oog wordt naar elkaar gekeken. Pak jij de hete bal of prik ik hem aan mijn vork. De spanning stijgt en het plezier van zes vrouwen is groot als de zevende in de peperbal bijt. De brand moet geblust worden, bij voorkeur met Italiaanse wijn. De vriendinnen zijn solidair en drinken met plezier de fles mee leeg. Een andere, heel oude traditie, zijn de knallende kurken met de jaarwisseling. Precies om middernacht worden flessen bubbels opengetrokken en in bellen van glazen wordt de champagne, cava of een andere koolzuurhoudende drank geschonken. Gasbellen stijgen op in het glas en geven het een feestelijk uiterlijk. Of we alleen zijn, voor een beeldscherm naar onze geliefden kijken of in gezelschap zijn: We proosten en wensen elkaar of onszelf een gezond en voorspoedig jaar. Dat wens ik u ook: Een gezond en voorspoedig jaar. Margriet van Beek

ak alleen? omslag in je leven door opacht zoekbijeenkomsten te gaan naar je maak je een positieve Tijdens el contacten je je vaak alleen? er Tijdens achtnaar bijeenkomsten maak je een positieve eigen waarden, interesses Jezoek omslag inenjevaardigheden. leven door op te gaan je Voel je je vaak alleen? omslag in je leven door op zoek te gaan naar je wordt zowel individueel als in kleininteresses groepsverband is de je cursus zou meer contacten eigen waarden, en vaardigheden. Je U kunt dit nieuwe jaar niet beter Of zou je meer contacten eigen waarden, interesses en vaardigheden. Je gecoacht. Op een creatieve manier, met eenvoudige beginnen dan met een voorstelling en’ iets voor wordt zowel individueel als in klein groepsverband llen? Dan is de cursus wordt zowel individueel als in klein groepsverband van de de improvisatie theatergroep willen? Dan is cursus opdrachten, leer je je gevoelens van eenzaamheid Fijn Dank U Wel! ngt individuele gecoacht. een creatieve manier, met gecoacht. Opeenvoudige een creatieve manier, met eenvoudig zelf aan te pakken. Zo leer jeOp jouw leven in eigen ‘Creatief Leven’ iets voor reatief Leven’ iets voor Zaterdagavond 30 januari om opdrachten, leer je je gevoelens van eenzaamheid opdrachten, je jeIntergevoelens van eenzaamheid en gaat aan de 20:15leer uur in theater Amicos hand te nemen. jou! Je ontvangt individuele u! Je ontvangt individuele zelf aan te pakken. Zo leer je jouw leven in eigen Christiaan de Wetstraat 21a zelf aan teen pakken. Zode leer je jouw leven in eigen leine groep. Heeft u een verhaal of gedicht voor Het Reeland Cursief ? Informatie enaan reserveren via begeleiding gaat hand te nemen. Er wordt mette het werkboek Creatief geleiding en gaat aan de gewerkt Stuur het - met uw naam - naar wijkkrantreeland@live.nl www.fijndankuwel.nl hand nemen. slag in een kleine groep.

Leven. De opdrachten voer je zowel tijdens ag in een kleine groep. de bijeenkomsten als thuis uit. Hierbij krijg je

Er wordt gewerkt met het werkboek Creatief Er wordt gewerkt met het werkboek Leven. DeCreatief opdrachten voer je zowel tijdens Tijdens acht bijeenkomsten maak je een positieve begeleiding van een specialist eenzaamheid. Tijdens acht bijeenkomsten maak je bijeenkomsten als thuis uit. Hierbij krijg je Voel je je vaak alleen? Leven.inDe opdrachten voer jede zowel tijdensWaar? omslag je leven door op te gaan naar eenzoek positieve omslag in je je leven door Wijkhaven de Staart begeleiding van een eenzaamheid. Of zou je meer contacten de bijeenkomsten thuis uit. Hierbij krijg je specialist eigen waarden, interesses en vaardigheden. Je opals zoek te gaan naar je eigen Maasstraat 25 waarden, interesses eneenzaamheid. vaardigheden. 3313 GE Dordrecht wordt zowel individueel als inspecialist klein groepsverband willen? Dan is deWaar? cursus KHW ZHUNERHN NRIéH begeleiding van een Je wordt zowelmet individueel als in klein gecoacht. Opthee een creatieve manier, eenvoudige Wijkhaven en materiaal voor ‘Creatief Leven’ iets voor de Staart Waar? groepsverband gecoacht. Wanneer? KHW ZHUNERHN NRIéH opdrachten, leer je je gevoelens van eenzaamheid Maasstraat 25 zelf aan te pakken. de acht Wijkhaven de Staart thee enweek materiaal voor jou! Je ontvangt individuele Op een creatieve manier, met Vanaf 19 januari om de Zo bijeenkomsten. leer je jouw leven in eigen eenvoudige opdrachten, leer je je op dinsdag van 13:00 tot 16:00 uur. Maasstraat 25 de acht bijeenkomsten Waar? KHW ZHUNERHN NRIéH 3313 GEdeDordrecht begeleiding en gaat aan hand te nemen. gevoelens van eenzaamheid zelfDordrecht aan 3313 WijkhavenMeedoen? de Staart thee enGE materiaal voor slag in een kleine groep. te pakken. Zo leer je jouw leven in Deelname is kosteloos. Meedoen?

Faktor5.nl

Er wordt gewerkt met het kan werkboek Creatief Wanneer? Aanmelden vanaf Maasstraat 25 de acht bijeenkomsten. eigen hand te houden. De cursus is inclusief het werkboek, Wanneer? Aanmelden kan vanaf je zowel tijdens Vanaf 19 januariLeven. om deDe opdrachten 7 januarivoer bij Viveca koffie, thee en materiaal voor de 3313 GE Dordrecht Vanaf 19 januari om de 7 januari bij Viveca de bijeenkomsten als thuis uit. Hierbij krijg je Er wordt gewerkt met het werkboek acht bijeenkomsten. week op dinsdag van Chatlein via Meedoen? begeleiding van een specialist eenzaamheid. week op dinsdag van Chatlein via Creatief 13:00 tot 16:00 uur. 06-52 86 85 83 Leven. of De opdrachtenAanmelden voer13:00 je zoweltot tijdens Meedoen? 16:00 Wanneer? kanuur. vanaf 06-52 86 85 83 of viveca.chatlein@ de bijeenkomsten als thuis uit. Aanmelden kan vanaf 7 januari bij viveca.chatlein@ Vanaf 19 januari om de 7 januari bij Viveca Waar? KHW ZHUNERHN NRIéH Deelname is kosteloos. desocialebasis.nl Hierbij krijg je begeleiding van eenis kosteloos. Viveca Chatlein via 06 - 52 86 85 83 Deelname desocialebasis.nl Wijkhaven Staart van theeeenzaamheid. en materiaal voor week opde dinsdag Chatlein via De cursus is inclusief specialist of viveca.chatlein@desocialebasis.nl Faktor5.nl De cursus is inclusief Maasstraat 25 13:00 16:00 3313 GEtot Dordrecht

4

Faktor5.nl

uur.

de acht bijeenkomsten.

06-52 86 85 83 of Meedoen? viveca.chatlein@ Wanneer? Aanmelden kan vanaf Deelname is kosteloos. desocialebasis.nl Vanaf 19 januari de 7 januari bij Viveca De cursus is om inclusief

De Reelander


Begin vorige eeuw besloot het gemeentebestuur van Dordrecht tot de aanleg van nieuwe industriegebieden buiten de stad. Aan de Dordtse Kil werd de Zeehaven gegraven en langs de Merwede kwam een industriegebied op de Staart. Om de terreinen aantrekkelijk te maken voor bedrijfsvestiging werden ze ontsloten door industriesporen. De Zeehaven kreeg een verbinding langs de rand van de stad. De spoorlijn naar de Staart daarentegen ging dwars door het Reeland.

Verleden & Heden

de locomotief op kruispunten voorafgegaan worden door een man met een rode vlag en een bel. Ondanks het feit dat op de Krommedijk slechts stapvoets gereden mocht worden, stond de stoomtrein hier bekend als ‘De Schrik van de Krommedijk’.

Een stukje Reeland door de jaren heen Door Peter Jansen

De Schrik van de Krommedijk

Tram

Een industriespoor in het Reeland

Verleden In 1872 was de spoorverbinding tussen Rotterdam en Breda voltooid en reden de eerste treinen het station van Dordrecht binnen. De spoorlijn was eigendom van de Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen (MESS). In 1885 was ook het enkelspoor naar Gorinchem gereed. Deze lijn werd geëxploiteerd door een particulier bedrijf: de Hollandsche IJzeren Spoorwegmaatschappij (HIJSM). Hiermee kwamen de twee grootste Nederlandse spoorwegmaatschappijen samen in Dordrecht. Een fusie tussen beide maatschappijen leidde in 1938 tot de oprichting van de Nederlandse Spoorwegen (NS).

Toulonselaan of Krommedijk Om bedrijfsvestiging op de Staart te stimuleren had de gemeente beloofd dat “aansluiting met het spoor zoo spoedig mogenlijk zal plaatshebben”. Het lag voor de hand de industrielijn te laten aansluiten op de spoorlijn Dordrecht - Gorinchem, en in 1911 nam de gemeente contact op met de HIJSM. Omdat men de prijs te hoog vond werd ook contact gezocht met de MESS. Een verbinding via de Toulonselaan naar het station bleek echter niet haalbaar, omdat de MESS geen aansluiting wenste van een industrielijn aan een spoorlijn voor personenvervoer. Dus werd alsnog besloten het industriespoor via de Oranjelaan en

De Lips Expres op de Oranjelaan bij het park Merwestein omstreeks 1930. Krommedijk bij de overweg te laten aansluiten op de spoorlijn naar Gorinchem. Het traject kwam dus middenin een woonwijk te liggen.

Protest De bewoners van de Krommedijk en Oranjelaan verweerden zich met bezwaarschriften tot aan de Provincie. Zo zouden “de plompe goederenwagons het straatbeeld ontsieren, de straten in aanzien dalen, de huizen verzakken en de prijzen ervan ineenschrompelen”. Men wilde niet geconfronteerd worden met “puffende en dreunende wagens, schel gefluit, en hinderlijke rook”. De gemeente legde het besluit voor aan Gedeputeerde Staten. In 1916 gaf de minister van Verkeer en Waterstaat toestemming voor de aanleg. Maar door de schaarste aan materialen als gevolg van de Eerste Wereldoorlog kon pas in 1921 met de uitvoering worden begonnen. De kosten waren

De Schrik van de Krommedijk bij de Louis Bothastraat. De trein wordt voorafgegaan door een man met een bel en een rode vlag.

aanvankelijk geraamd op 75.000 gulden. Maar die begroting kon de prullenbak in. Het werd 440.000 gulden. Er moest nogal wat grondwerk verzet worden. De spoordijk moest worden verbreed. Het zand hiervoor werd per schip aangevoerd naar het Wantij. Vandaar ging het via een tijdelijk smalspoor door de Oranjelaan, Bankastraat, achterlangs de Riouwstraat en door de Madoerastraat. Op de Krommedijk werd de rails verzonken in het wegdek aangelegd, een constructie waar fietsers niet zo blij mee waren. In de Oranjelaan werd gekozen voor aanleg door de middenberm. Voorbij de Noordendijk, in het buitendijkse gebied, versmalde de Oranjelaan tot een enkelbaansweg op een dijklichaam. Daar werd de spoorlijn weer verzonken in het wegdek aangelegd. Onderweg doemden twee obstakels op: de brug over de Vlij en de Prins Hendrikbrug over het Wantij. Gelukkig

waren beide bruggen gebouwd uit delen van de oude Hembrug over het Noordzeekanaal bij Zaandam en die was berekend op treinverkeer. Over de Vlij lag een vast brugdeel, over het Wantij lag een draaibrug. In 1922 was het werk voltooid en kon de lijn in gebruik worden genomen.

Lips Expres Begin vorige eeuw had de brandkastenfabriek Lips een bedrijf aan de Spuiweg. Door de enorme groei in de productie van sloten werd de vestiging te klein en in 1919 verhuisde het bedrijf naar het nieuwe industriegebied op de Staart. Lips was het eerste bedrijf dat zich daar vestigde. Toen de spoorlijn in gebruik werd genomen, kreeg de goederentrein al gauw de bijnaam ‘Lips Expres’. De dagelijks door de straten puffende stoomtrein was voor veel bewoners een bron van ergernis. Omwille van de verkeersveiligheid moest

Kort voor de Tweede Wereldoorlog kreeg het buitendijkse deel van de Oranjelaan dubbele rijbanen en werd ook hier de rails in de middenberm aangelegd. Vervolgens werd de Vlij afgedamd en de brug gesloopt. Die haalde nog eenmaal het nieuws. In 1948 ontspoorde de Lips Expres als gevolg van verzakking op de plek van de verdwenen brug. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de fabriek van Johan de Witt op de Staart ingeschakeld bij de Duitse oorlogsindustrie. De arbeiders konden echter niet meer op de fiets naar hun werk, omdat die door de Duitsers gevorderd waren. Daarom werd een aantal goederenwagons uitgerust met banken en achter de locomotief gekoppeld. Elke ochtend vertrok deze ‘tram’ naar de Staart en aan het einde van de middag werden de arbeiders weer teruggebracht. Na de oorlog bleek de brug over het Wantij versleten. Maar pas in 1952 werd de draaibrug vervangen door een basculebrug. Tot die tijd stond er een waarschuwingsbord: ‘Langzaam rijden, zwakke brug’.

Heden Begin jaren zestig had de spoorbaan zijn beste tijd gehad. De NS drong aan op vernieuwing, maar de gemeente besloot de spooraansluiting te verleggen naar de Staart. In 1966 kreeg het industriespoor een nieuwe aansluiting bij de Baanhoekbrug, en werd de lijn door het Reeland buiten dienst gesteld. Vervolgens werd de rails uit het wegdek van de Krommedijk verwijderd, en waren de bewoners verlost van de Schrik van de Krommedijk.

7 maart 1966: De Lips Expres - inmiddels met diesellocomotief - verlaat de Krommedijk De rails wordt uit het wegdek van de Krommedijk voor zijn laatste rit over de Oranjelaan. Foto Henk Boshoven verwijderd. Foto Henk Boshoven

Adverteren in De Reelander

’n Heel Jaar voor € 145 Marketingcommunicatie voor de kleine ondernemer die wil uitblinken • inspiratie, frisdenken en anderskijken • coaching bij het persoonlijk stappenplan • praktische hulp bij het uitvoeren

Margriet Aalberts | 06 4317 6256 www.zinsels.nu

januari 2021

kan dat ?

Wij wensen u een Beter Voor Dordt 2021!

De Reelander wordt zes keer per jaar huis aan huis bezorgd in het Reeland. Uw advertentie verschijnt dus in een afgebakend gebied en dat betekent lage tarieven. Dit formaat advertentie kost slechts € 145 per jaar. Daarnaast kunt u combineren met andere Dordtse wijkkranten. De opmaak is altijd gratis. informatie: 078 - 750 89 66 tienplus@meeplus.nl

5


Nieuwbouw in het Leerpark

nieuwe kabels gelegd. Nadat de woningen gereed zijn wordt de openbare ruimte weer ingericht inclusief nieuw geplante bomen.

De Valk

Binnenkort wordt op deze plek gebouwd. Daarmee wordt het noordelijk gebied van het Leerpark afgerond. Eerst was hier een appartementengebouw bedacht met onderin een parkeergarage, een bijzondere blikvanger. Projectontwikkelaar Heijmans heeft dit plan omgezet naar een blok met eengezinswoningen. Het gebouw komt middenin het groen te staan. Om de nieuwe woningen te kunnen bouwen moet het terrein geschikt gemaakt worden. Kabels en leidingen worden verlegd zodat deze naast het fiets/wandelpad komen. De bomen

ELANDER RE

ZOEK

PLAATJE

die in de weg staan zijn verwijderd. Dit moest met beleid gebeuren omdat de boomwortels vlak naast de bestaande leidingen waren gegroeid. Voor de start van de bouw worden eerst de

In elke editie van de Reelander wordt een detail van een object getoond, dat alleen in het Reeland voorkomt. Het Zoekplaatje is dus te vinden in de Vogelbuurt, Indische buurt, Transvaalbuurt, Wantijbuurt of het Land van Valk.

Voor buurtspeurders en -kenners Herkent u wat het is en waar het staat? Stuur dan uw oplossing met naam en adres binnen veertien dagen na het verschijnen van deze krant naar de redactie: wijkkrantreeland@live.nl of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht. Onder de goede inzenders wordt een cadeaubon verloot. De winnaar wordt in de volgende krant bekendgemaakt. Daarin vindt u ook de complete afbeelding met het verhaal er achter. En een nieuw Reelander Zoekplaatje natuurlijk.

Eind 2018 startte Heijmans met een verkenning naar de mogelijkheden voor het relatief kleine perceel dat centraal in het Leerpark is gelegen. Dit heeft geleid tot ontwikkeling van De Valk: twaalf woningen middenin het Leerpark. Het uitgangspunt voor het ontwerp was herkenbare architectuur in het groen, waarbij woongenot wordt gecombineerd met een hoogwaardige uitstraling. De woningen vallen op door hun uitzonderlijke proporties. Ze variëren in oppervlakte van ca. 150 tot 200 vierkante meter en hebben elk drie woonlagen. De woningen hebben een diepte van maar liefst elf meter. Op 24 september is De Valk in de verkoop gegaan, waarbij de animo voor deze woningen direct zichtbaar werd.

Impressie van het nieuwbouwcomplex De Valk aan de Professor Gunninglaan. De eerste koopcontracten zijn al getekend en daarmee komt ook de realisatie van de woningen in het zicht. De bouw van de woningen start naar verwachting medio dit jaar. De bouwtijd bedraagt ongeveer een jaar. Benieuwd naar het woningaanbod? Via de kavelkaart op de website www.nieuwlandvanvalk.nl is het aanbod te bekijken. Het park rondom De Valk wordt ook opgewaardeerd. Aan de Professor

Gunninglaan wordt een combinatie van looppaden en groenvoorzieningen aangebracht en aan de waterkant een openbaar bloemrijk graslandschap. Hiermee krijgt het Leerpark weer een parkfunctie en fungeert het als prettige leefomgeving, voor de toekomstige bewoners van De Valk én voor de omgeving. Bron Nieuwsbrief De Leerparker

De Paddenstoel krijgt nieuw jasje Spartelvijver De Paddenstoel in het Wantijpark wordt begin dit jaar gesloopt en opnieuw opgebouwd. Bovendien komt onderaan de heuvel een nieuw gebouwtje met toiletten en een waterzuiveringsinstalllatie. De spuitende paddenstoel in het midden van het badje wordt gerestaureerd en weer teruggeplaatst. De gemeente heeft hiervoor bijna 1 miljoen euro beschikbaar gesteld. Op 1 juni moet het badje klaar zijn. Spartelvijver De Paddenstoel krijgt een toiletgebouw en een zuiveringsinstallatie. Het plaatsen van een toiletgebouwtje was een grote wens van de gebruikers. Het is alleen open als het badje ook open is, het wordt geen openbaar toilet in het park. De zuiveringsinstalllatie zorgt ervoor dat het water langer schoon blijft. Het bad hoeft dan niet elke dag leeggepompt en opnieuw gevuld te worden.

Oorspronkelijk had het Wantijpark een veel grotere spartelvijver met rondom een strand. In 1960 kreeg het bad zijn huidige vorm met in het midden een spuitende paddenstoel. Maar na zestig jaar is de vijver vervuild, verzakt en verkeert het geheel in slechte staat. Alleen vernieuwing kan sluiting voorkomen. Door reconstructie, de aanleg

van toiletten en een waterzuivering voldoet het badje weer aan de wet- en regelgeving. Het spartelbadje is elk jaar van 1 mei tot 1 oktober open bij mooi weer, dat wil zeggen als het warmer is dan 22 graden. Tekst Peter Jansen

Reeland’s groen Groenblijvend of winterbloeiend geeft kleur aan de tuin in deze maanden van het jaar. Dit is de oplossing van het Zoekplaatje van de novemberkrant 2020. Het is de ‘kidscave’, een boomhut in de tuin aan de Dubbeldamseweg 344. Eind 2014 brak een zware tak van de boom in de voortuin en ging dwars door de ruiten. De eigenaar vroeg een kapvergunning aan, maar besloot toch de boom te laten staan om daarin een boomhut te bouwen voor zijn kinderen. Het is een unieke bezienswaardigheid geworden op het Land van Valk. Veel fietsers richting centrum moeten de boomhut gezien hebben. Zo ook de winnaar van dit Zoekplaatje. Freek van der Kooij uit de Christiaan de Wetstraat. Hij fietst hier regelmatig langs omdat hij een juniorenteam van the Hawks traint. “Zo moeilijk was het dus niet, als er vaak langs fietst”, zei hij. Ja, het was ook niet moeilijk om te raden waar deze boomhut staat. Er waren weer veel inzenders en dat doet de redactie veel plezier: het Zoekplaatje blijft een leuke rubriek. Zelfs Sonja en Peter hadden het goed. Maar ja, de boomhut staat in hun tuin. Tekst Ad Klous – Foto Freek van der Kooij

Dordtse roomboter SCHAPEKOPPEN leuk om te trakteren of cadeau te geven! nú ook chocolade schaapjes!

BANKETBAKKERIJVANDERBREGGEN.NL

REEWEG OOST 31 • 078- 6134702

6

Ans van der Westen

Heren T 078 - 614 26 88 Dames T 078 - 647 27 37

Krommedijk 51 3312 CD Dordrecht lwww.harryskapsalon.nl n.nolaspaksyrrah.www

Blijf op de hoogte van berichten over uw buurt Via de website Over uw Buurt vindt u informatie over zaken als bouwplannen, kapvergunningen en het organiseren van evenementen in uw omgeving. Met de e-mailservice van Over uw Buurt krijgt u deze berichten direct in uw mailbox. Informatie en aanmelden:

www.overuwbuurt.overheid.nl

De Reelander


Stoppen met doppen

Nieuw kleedkamergebouw RCD

Een manshoge muur van netjes gestapelde witte zakken lag op 6 november voor de deur van Vorensaterstraat 47. Inhoud: 1100 kilo aan plastic doppen. Verzameld door Johan en Irma Osseweijer voor het Belgisch Centrum voor Geleidehonden (BCG).

Sportvereniging Racing Club Dordrecht kan een bouwvergunning voor nieuwe kleedkamers aanvragen. De welstandscommissie heeft Hij en zijn vrouw namen het inzamelhet aangepaste plan van architect Bertil Dekker goedgekeurd. werk tien jaar geleden over van hun De sportvereniging kampt al jaren met een tekort aan kleedkamers, vooral bij de jeugd op zaterdag. Daarom werd een aantal jaren geleden een houten noodgebouwtje neergezet tussen de kantine en de kleedkamers. Maar daardoor ontstond een allegaartje van containers en houten opstallen. Bovendien staan de oudere kleedkamers er al 45 jaar en die zijn toe aan vernieuwing. Eerder wilde de club de kantine, het houten noodgebouw en de bestaande kleedkamers aan elkaar bouwen, zodat het één geheel werd. Maar daar kon de welstandscommissie zich niet in vinden. In het aangepaste plan komt tussen de kantine en de kleedkamers een nieuw stenen gebouw in dezelfde stijl als het bestaande kleedkamergebouw. Kantine en kleedkamers worden met elkaar verbonden door een nieuwe entree. Rond de materi-

buurman. Maar nu gaan Johan en Irma aalcontainers komt een heg met een er zelf mee stoppen. “Het is dankbaar hek, zodat er geen sociaal onveilige werk”, zegt Johan. “Je helpt met de plek ontstaat. doppenactie bij de aanschaf en opleiding van blindengeleidehonden. Het Geen gezamenlijk gebouw is een belangrijke bron van inkomsten RCD is opgericht in 1930 en gevestigd voor het BCG. En daarnaast zorg je op het Sportpark Krommedijk. Het is voor een duurzaam hergebruik van de een omnisportvereniging; naast voet- plastic doppen. Een recyclebedrijf bebal heeft de vereniging ook een ten- taalt er 35 cent per kilo voor en maakt nis-, bridge- en biljartafdeling. er nieuwe plastic producten van.” Al jaren wil RCD nieuwe kleedkamers Johan spaarde in die tien jaar zo’n bouwen. De club was echter afhanke- 11.500 kilo aan doppen bij elkaar schat lijk van de plannen van FC Dordrecht. hij. Het BCG is er in 2015 mee begonDe gemeente wilde aanvankelijk de verbouwing van het stadion van FC Dordrecht combineren met een gezamenlijke accommodatie voor de amateurverenigingen op het sportpark. Maar bij zowel RCD als DFC en The Hawks bleek hiervoor geen enkel draagvlak. De clubs zijn trots op hun identiteit en huidige accommodatie op het sportpark. Blindengeleidehond tussen de doppen.

Gouden jubileum op de Krommedijk

Wat hebben jullie gedaan op 1 december? “Vanwege de coronamaatregelen konden we niets naar buiten toe doen. Natuurlijk hebben wij zelf, binnen ons gezin, er wel aandacht aan besteed. Het is een hele mijlpaal als je bedrijf vijftig jaar bestaat. We hebben ook stilgestaan bij het overlijden van mijn vader in 2004. Samen met mijn moeder Riet is hij de zaak begonnen. Het was toen nog heel klein”, vertelt Gerard. “Harry was de kapper en Riet de drijvende

Tekst en foto Margriet van Beek Gerard en Bianca, het kappersechtpaar Sluiter in hun kapsalon aan de Krommedijk. kracht erachter. Het wordt weleens vergeten dat zonder mijn moeder de zaak niet zo uitgegroeid zou zijn.” “Bij ons zijn de rollen net iets anders verdeeld. Ik doe de damessalon en Gerard de herensalon. Daarnaast zorgt hij voor de administratie”, vult Bianca aan. “We zijn wel heel erg blij met onze klanten. Ze zijn ons trouw gebleven door deze crisis heen en ze blijven ons trouw. Zonder klanten hadden we

geen zaak gehad. Zonder onze klanten hadden we dit jubileum niet gehaald. Met hen kijken we graag uit naar een goede toekomst.” Vanwege de maatregelen is het niet mogelijk om zonder afspraak langs te gaan. Om een afspraak te maken is de damessalon bereikbaar op telefoonnummer 078 6472737, de herensalon op 078 6142688. Mailen mag natuurlijk ook: info@harryskapsalon.nl

De redactie van De Reelander wenst alle Reelanders

Gelukkig Nieuwjaar!

De redactie op anderhalve meter in het speeltuintje aan de Ambonstraat. Van links naar rechts: Ans, Coby, Peter, Gerard, Ad, Sylvia en Robert. Foto Douwe Klijnsoon.

januari 2021

nen en zamelde sindsdien ruim 3 miljoen kilo doppen in. “Om een pup aan te schaffen ben je zo’n 5000 kilo kwijt”, weet Johan, “maar een opleiding tot volwaardige blindengeleidehond kost zo’n 75.000 kilo doppen of te wel 26.000 euro.” In Nederland wordt voor het KNGF, het Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds, een verge-

lijkbare doppenactie georganiseerd. Inzamelpunten vind je op internet bij geleidehond.nl. Johan en Irma dragen het stokje graag over aan een andere verzamelaar. Als je interesse hebt dan kun je gerust contact met hen opnemen. Tekst en foto Gerard Zwinkels

Een Sterk(e) uitbreiding De activiteiten van de kringloopwinkels van Nieuwe Hoop zijn onlangs uitgebreid met een ontruimingsbedrijf: Sterk. Joshua is, samen met zijn vader, de oprichter van Nieuwe Hoop. Ik sprak hem over het hoe en waarom van deze uitbreiding. Joshua legt uit: “Mensen gunden onze kringloopwinkels zoveel spullen dat we ze niet kwijt konden, vooral de grote artikelen niet. Daarvoor moesten mensen dan alsnog een ontruimer of opkoper bellen. We bedachten dat er in het ontruimen (leeghalen) van woningen ook best wel handel zou zitten. We zijn toen met Sterk begonnen, een commercieel bedrijf met als doel mensen helpen.”

Het echtpaar Gerard en Bianca Sluiter zijn de eigenaren van de heren- en dameskapsalon aan de Krommedijk. In De Reelander van januari 2020 heeft de redactie uitgebreid aandacht besteed aan het ontstaan en het wel en wee van de kapsalon. Op 1 december 2020 bestond Harry’s kapsalon exact vijftig jaar. Dat is duidelijk te zien aan de slingers met ‘50 jaar’ aan de buitenzijde van het pand. Bij binnenkomst vallen de vele prachtige boeketten bloemen met felicitaties op. ‘Hoera, 50 het is feest’ staat op een groot bord achter de toonbank.

Johan Osseweijer voor zijn woning in de Vorensaterstraat met 1100 kilo doppen.

opdrachten binnen te krijgen hebben we in de winkel aan het Eemsteynplein een Verhuisbalie gemaakt. Daar kun je een afspraak maken voor een offerte voor een ontruiming. Indien nodig kan dat binnen 24 uur, zo’n ontruiming. Natuurlijk kost dat geld, we leveren alles netjes op.” Wie mogen er bij jullie komen werken? “Als er mensen zijn die, los van een begeleidende stichting, willen re-integreren, dan zijn ze welkom bij Nieuwe Hoop. Als je er klaar voor bent dan kun je doorstromen naar Sterk. We doen alles zonder subsidie van de overheid, daar zijn we heel trots op. We hebben het de laatste maanden wel zwaar, maar ik heb het gevoel dat we er wel door heen gaan komen.” Meer info: www.sterkontruimingen.nl of loop binnen bij Nieuwe Hoop aan het Eemsteynplein.

In welke vorm helpen jullie mensen met Sterk? “We werken voornamelijk met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. We streven er naar hen uiteindelijk écht een baan aan te kunnen bieden. We hebben ook een Nieuwe Hoop in Rotterdam. Daar raakten we in gesprek met De Ontmoeting, een stichting die dak- en thuislozen weer perspectief biedt. Hun cliënten komen in een traject voor een eigen huis, schuldsanering en dagbesteding. Die dagbesteding kunnen ze Tekst Sylvia Korpel vullen door vrijwilligerswerk bij Nieuwe Hoop. Ze krijgen een mbo deelcertificaat bij ons en de mogelijkheid om hun VCA (een veiligheidscertificaat) te halen of een heftruck- of magazijnpapiertje. Maar daar houdt het bij Nieuwe Hoop dan wel op. Nu kunnen ze doorstromen naar Sterk, voor uiteindelijk hopelijk een echte baan. We hebben net de eerste twee een contract aangeboden, letterlijk mensen die op straat leefden en die nu een volwaardige baan hebben. Er zit in het begin nog wel een stukje subsidie en begeleiding en coaching in vanuit De Ontmoeting en Nieuwe Hoop.”

Verrassing!

Wat zijn de plannen in Dordrecht? “Daar willen we hetzelfde doen. We zijn met verschillende partijen in gesprek, maar door corona stagneert dat een beetje. We werken al met De Hoop samen, hun cliënten kunnen in onze winkel dagbesteding doen. We zijn ook op zoek naar andere partijen. Mensen kunnen werkervaring opdoen in de winkel en dan doorstromen. Om

Iedereen in de Madoerastraat die een geveltuin heeft, kreeg een tasje met tuinbollen cadeau. Als bedankje van Drechtwerk Groen. Zo wordt het nog kleurrijker in de buurt.

7


Eigenaardig Reeland

Natuurlijk Reeland

Kijk in de Wijk Bewoners, maatschappelijke organisaties , ondernemers en gemeente werken samen aan een leefbaar, sociaal en veilig Reeland. Wijkwens

Zwevende brandweerwagen op de Prof. Langeveldlaan. Foto Margriet van Beek

De Molenvliet bij de Reeweg. Foto Coby Janssen

Heb jij een bijzondere Eigenaardig Reeland foto? Stuur ‘m - met je naam - naar wijkkrantreeland@live.nl

Heb jij een mooie Natuurlijk Reeland foto? Stuur ‘m - met je naam - naar wijkkrantreeland@live.nl

Huisarts Taco Nieboer hangt de stethoscoop aan de wilgen Taco Nieboer was al vanaf het begin van zijn loopbaan huisarts in het Reeland. Op 1 januari ging hij met welverdiend pensioen samen met zijn vrouw Suze Raaff die in dezelfde praktijk werkzaam was. De Reelander ging langs om zijn verhaal vast te leggen. In zijn huidige praktijk, verscholen achter een groot hek nabij het voetbalterrein, vond ons gesprek plaats in de spreekkamer. Nieboer steekt van wal: “Na mijn studie geneeskunde en de huisartsenopleiding ging ik op zoek naar een praktijk, maar die lagen niet voor het oprapen. Nadat ik, met een collega, zo’n jaartje had waargenomen in Brouwershaven kwam mij via via ter ore dat er in Dordrecht een praktijk - met woning - vrijkwam. Dat was in de Hoekenessestraat in het Land van Valk. Dr. Schalema stopte er mee. Het was een kleine ruimte met één spreekkamer en een kleine wachtkamer. Mijn vrouw, die ook huisarts is, en ik fungeerden om en om als assistente en huisarts vanwege geldgebrek, maar dat werkte niet dus toch een stagiaire als assistente aangenomen. Het was een knusse, gezellige en veilige buurt met Boerman buurtsuper, een slager en een chinees. Op die laatste na allemaal weer weg. Tja, het was 1986, alweer 35 jaar geleden. Alles ging via de kaartenbak. We hadden geen mobiele telefoon en met zes praktijken verdeelden we onze diensten. In de Hoekenessestraat hebben we twaalf jaar met veel plezier gewoond en gewerkt.” Hij

Huisarts Nieboer in zijn spreekkamer. maakt mij attent op een foto van het pand aan de muur. Het kan helaas niet uit het lijstje en Nieboer belooft op zoek te gaan naar een andere.

Automatisering

manager geweest bij de Huisartsenpost.” Op mijn vraag wat de grootste verandering was in zijn carrière hoeft hij niet lang na te denken. “Dat is ongetwijfeld de automatisering. Eerst het openstellen van de administratie, daarna ook de verslaglegging van de consulten en nu de medische patiëntendossiers. Het is inzichtelijk voor de patiënt zelf en medisch transparant”, vervolgt Dr. Nieboer. “Internet heeft veel voor- en nadelen. Ik vraag nu aan de patiënt

“Eind negentiger jaren kwamen de samenwerkende huisartsenpraktijken steeds meer in zwang. Mijn assistente spotte dit gebouw. Het was gebruikt als administratiekantoor van de KNVB. Het stond leeg en via antikraak werd het bewoond. We hebben het verbouwd en in 1998 openden we met drie huisartsen en een fysiotherapeut de praktijk genaamd ‘Op 1 lijn’. Vanaf die tijd begonnen we ook met opleiden. Mijn partner, Suze Raaff, kwam ook in het team. Na weer een verbouwing werden vier praktijken in dit pand gerealiseerd. De Huisartsenpost bij het Albert Schweitzerziekenhuis centraliseerde de diensten buiten kantoortijden. Die waren qua uren minder dan vroeger, maar wel intensiever. Je was de hele nacht in touw terwijl je vroeger wel een nacht kon doorsla- De oude praktijk op de hoek van de TieTekst en foto’s Coby Janssen pen. Ik ben ook nog vier jaar medisch selensstraat en Hoekenessestraat.

Waterscouts JCW verhuizen naar het water Dat de Baden Powelllaan, vernoemd naar de oprichter van de scouting, zo genoemd is lijkt straks wat logischer. Het wordt het nieuwe adres van waterscoutinggroep Johan en Cornelis de Witt. Deze scoutinggroep bestaat al zo’n 110 jaar en is daarmee een van de oudste scoutingclubs van Nederland. Met een enthousiaste groep vrijwilligers worden voor ongeveer 100 leden, kinderen en jongeren in de leeftijd van 7 tot 21 jaar, leuke, gezellige en leerzame opkomsten georganiseerd. In het najaar van 2022 verwacht de club te verhuizen naar een nog te bouwen nieuw onderkomen. Noodgedwongen, omdat de huidige locatie aan de Dr. Zamenhofflaan onderdeel is van het nog te realiseren woningbouwplan ‘Vlijweide’.

Tekst en foto Gerard Zwinkels Giljam Val, secretaris van Johan en Cornelis de Witt, voor de bouwlocatie ontwerp van het nieuwe gebouw zijn een bar, speelzaal, leidingruimte en sanitaire voorzieningen bedacht. Daarnaast een werkplaats met botenlift, waar door drie verschillende groepen tegelijk aan evenzoveel boten kan worden gewerkt. Het hoofdgebouw komt hoog aan de Baden Powelllaan te staan. De loods laag bij het water. “De definitieve uitwerking willen we maken in overleg met de nog te selecteren bouwer. De gebouwen moeten een zo groen mogelijke uitstraling krij-

Wijkwebsite Vr i j w i l l i g e r s en medewerkers van organisaties verzorgen het wijknieuws voor het Reeland op de website van DordtCentraal: reeland.dordtcentraal.nl Wil je zelf nieuws of foto’s plaatsen? Meld je aan als wijkverslaggever via tienplus@desocialebasis.nl

Wijklijn Voor meldingen, vragen en opmerkingen over onder meer onderhoud aan wegen, groenvoorzieningen en straatverlichting: Wijklijn, tel. 14 078 www.dordrecht.nl/wijklijn

BuurtApp De Buurtapp is een initiatief van Buurtcontact.nl en heeft als doel het contact tussen buurtbewoners te bevorderen en vergemakkelijken. Elkaar beter leren kennen, elkaar helpen en ondersteunen. Meer informatie en downloaden van de app: www.buurtapp.nl

Wijkagenten Voor het Reeland: Martijn Otten, martijn.otten@politie.nl. Voor het Leerpark: André Klijmij, andre. klijmij@politie.nl. Tel. 0900 - 8844. Elke eerste vrijdag van de maand van 14.30 - 16.30 uur: Koffie met een Cop op het Eemsteynplein.

Facebook gen. Bijvoorbeeld met een groen dak en houten gevelbekleding.”

Financiering en planning

Val, secretaris van de stichting. “En het kost een hoop energie, tijd, overleg en geld om nieuwbouw gerealiseerd te krijgen. Elke maand hebben we met vijf man van het stichtingsbestuur overleg en tussendoor natuurlijk met potentiële bouwers en andere partijen. Aan de andere kant zitten we straks op een fantastisch mooi plekje aan de Baden Powelllaan direct aan het water Nieuwbouw op nieuwe locatie Een beetje verdrietig zijn de scouts wel van de Vlijhaven. Daar liggen nu ook om de komende verhuizing. “We zaten al onze boten en straks dus ook het prima waar we zaten”, vertelt Giljam nieuwe clubgebouw.” In het schets-

8

wat die heeft gevonden op internet. De meesten gaan toch zoeken als ze klachten hebben. Het grote voordeel is dat ik weet wat de patiënt denkt en wat ie van mij wil. Soms heeft men een raar denkbeeld en dat kan ik verbeteren. Thuisarts.nl is een website van het Nederlandse Huisartsen Genootschap (NHG). Het gebruik is alleen als voorbereiding. Eerst lag hier een hele stapel folders, allemaal weg! Waar de huisartsenopleiding voor mij een jaar was, is dat nu drie jaar; je had geen protocollen we hebben er nu vijftig standaard die je moet bestuderen, aanpassen. Er is veel meer scholing, intervisie, accreditatie: alles om de kwaliteit van de geboden zorg, die de laatste jaren zo’n enorme vlucht heeft genomen, te waarborgen. Tja het is een prachtig beroep en als ik zo terugblik hou ik er zo’n goed gevoel aan over. Ik heb veel geluk gehad met twee goede en trouwe assistentes die al zo’n 25 jaar werkzaam zijn in de praktijk. Ik ben topfit en eigenlijk nooit ziek geweest. Ik maak graag lange toertochten op de fiets met mijn vrouw. Naar Frankrijk bijvoorbeeld. Dat deden we al, maar nu kunnen we langer weg. Daar ga ik van genieten. Het is een fijn idee dat ik de verantwoording van de praktijk in goede handen kan achterlaten. De collega die het patiëntenbestand overneemt, Wilbert van Eijsden, werkt al twee jaar lang in de praktijk. Dat voelt vertrouwd, ook voor de patiënten. Daar ben ik blij mee en maakt het afscheid wat makkelijker, maar ik zal iedereen zeker missen hoor”, besluit huisarts Nieboer zijn betoog.

Heb je een goed idee om je wijk, buurt of straat mooier, leefbaarder, schoner of veiliger te maken? Dan kun je een wijkwens indienen. De gemeente geeft jaarlijks een bedrag voor het vervullen van deze wensen. Aanmelden en informatie: wijkendordrecht.nl/wijkwensen

In maart wil de club een bouwer selecteren en aansluitend de bouwvergunning aanvragen. Pas in maart 2022 is de verwachting dat met de cascobouw kan worden begonnen. De afbouw willen ze met leden en ouders van leden gaan regelen. In het najaar van 2022 staat de verhuizing gepland. “Nadeel van nieuwbouw is natuurlijk dat het een hoop geld kost”, zegt Giljam. “Geld dat de club niet zomaar in kas heeft. De gemeente is bereid voor een deel financieel bij te springen. En samen met andere middelen is de financiering inmiddels voor tweederde rond. Het resterende deel willen we bij elkaar regelen door het aanschrijven van fondsen, met ludieke acties en met crowdfunding.“ Wilt u hen daar graag bij helpen. Kijk dan voor meer informatie op de site scoutingjcw.nl hoe u dat kunt doen.

Wijkkrant De Reelander heeft een Fa c e b o o k p a g i n a . Hiermee speelt De Reelander ook op internet een actieve rol bij het informeren, interesseren en verbinden van buurtbewoners en organisaties in de wijk het Reeland. facebook.com/wijkkrantdereelander

Sociaal Wijkteam In het Sociaal Wijkteam werken mensen van verschillende organisaties samen. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding. Bankastraat 10, tel. 078 - 22 10 200 www.swtdordrecht.nl

De Reelander


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.