“Die zin is voor mij heel raak, omdat het lucht blaast in de thema’s rouw en dood. Het is Max Porter totaal niet te doen om heilig of gesloten werk te maken. Zijn schrijfstijl is juist heel levendig en vrij. Dat maakt het boek geweldig.” Zegt Erik Whien “Ik ben niet bewust bezig met een meerluik of zoiets. Maar ik kan er niet omheen dat ik momenteel vaak uitkom bij thema’s die met de dood te maken hebben.”
Whien zit op veilige afstand naast Jacob Derwig aan tafel. We zijn een paar weken op weg in het repetitieproces. Eerst heel uitgebreid aan tafel, lezend, interpreterend en fantaserend, en ook al wat dagen op de speelvloer, zoekend naar hoe je een kraai speelt. Of een vader of een oudste zoon of een jongste zoon. Die nu eindelijk eens met elkaar praten over wat er allemaal is gebeurd, toen hun moeder en vrouw plotseling overleed en er niet veel later een kraai bij hen in huis trok. Want daar gaat Verdriet is het ding met veren over. Een weduwnaar, twee moederloze jongetjes en een kraai.
Can we work it out? We scream and shout till we work it out.
- UIT AFTERLIFE VAN ARCADE FIRE
“Het werk dat ik de afgelopen jaren in Rotterdam heb gemaakt, en dan vooral Find me a boring stone en Eindspel kwamen heel direct voort uit de rouw om mijn ouders, die kort na elkaar overleden. In dat jaar las ik een lovende recensie van Verdriet is het ding met veren. Ik voelde me er direct door aangetrokken en las het in een adem uit. Het is een heel belangrijk boek voor me geweest in die eerste jaren van zware rouw. Max Porter, de schrijver, is een ervaringsdeskundige. Dat voel je aan alles. Het is uiteraard een boek over pijn en gemis maar het zegt ook: rouw is iets dat je wilt meemaken.”
Maar dat boek laat zich niet zomaar naar een speelvloer brengen. Er zitten nauwelijks dialogen in, vooral heel veel verhalen, en dus die kraai. Erik opperde de mogelijkheid van een theaterbewerking aan vriend en collega Jacob Derwig. Samen maakten ze eerder al Who’s Afraid of Virgina Woolf? bij Toneelschuur Producties en bij Theater Rotterdam bewerkten ze Revolutionary Road naar het toneel. “Jacob heeft een antenne voor tekst, of iets speelbaar is of niet, en die is feilloos. Toen hij zei dat hij het wilde proberen wist ik dat het kon.”
“In het boek zitten tijdsprongen.” vult Jacob aan “De jongens en de vader worden ouder. Vooral aan de jongens merk je dat. Ze komen in de pubertijd, krijgen zelf kinderen. Wij kregen het idee om het verhaal door de vader en de jongens te laten vertellen jaren nadat het zich had afgespeeld, en de jongens al jonge volwassenen zijn. Zo kwamen we op het idee voor een voorstelling waarvan het uitgangspunt is dat een gezin na vele jaren eindelijk eens het gesprek durft aan te gaan over wat er destijds allemaal is gebeurd, toen mama plotseling overleed en er een ding met veren in huis kwam wonen.”
ERIK WHIEN
In 2000 studeerde Erik af aan de Toneelacademie Maastricht. Hij werkte als regisseur onder meer bij Toneelschuur Producties en Toneelgroep Oostpool, waar hij van 2008 tot 2013 in de artistieke kern zat. Vanaf 2016 maakt hij onderdeel uit van het vaste makersensemble van Theater Rotterdam. Voorstellingen zoals Verdriet is het ding met veren, Revolutionary Road, Slachthuis vijf en A Case for the Existence of God, werden geselecteerd voor het Nederlands Theater Festival. Dit seizoen maakte hij een succesvolle bewerking van de klassieker Hamlet, met Jacob Derwig, Roman Derwig en Hannah Hoekstra.
Hij staat te boek als een van de meest fijnzinnige acteursregisseurs van dit moment, die zijn spelers zodanig weet te regisseren dat ze over een enorme emotionaliteit beschikken, zonder te vervallen in overdaad of vals sentiment.
Vanaf 2025 is hij naast zijn werk voor Theater Rotterdam ook een van de vaste gezichten van het nieuwe gezelschap Bureau Vergezicht, waar hij samen met theatermakers Anoek Nuyens en Rebekka de Wit voorstellingen maakt over macht, klimaat en gedeelde verantwoordelijkheid.
JACOB DERWIG
Jacob Derwig is een van de meest veelzijdige en gerenommeerde acteurs van Nederland. Hij brak door met zijn werk bij toneelgezelschap De Trust en werd later een vaste waarde bij Toneelgroep Amsterdam. Op televisie en in film maakte hij indruk met rollen in onder andere Penoza, Klem, Zwartboek en Bankier van het Verzet. Derwig staat bekend om zijn intens spel, gelaagde personages en zijn vermogen om zowel tragiek als humor te raken. Naast zijn acteerwerk is hij ook actief als regisseur en scenarioschrijver. Zijn werk werd meerdere keren bekroond, waaronder met een Gouden Kalf en de Louis d'Or.
Hij werkte samen met regisseur Erik Whien in producties als Who's afraid of Virginia Woolf, Revolutionary Road en dit seizoen nog in Hamlet.
FJODOR JOZEFZOON
Fjodor Jozefzoon (1996) studeerde in 2021 af aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Momenteel maakt hij onderdeel uit van het ensemble van Het Nationale Theater. Fjodor speelde de hoofdrol in Edward II – The gay king bij Theater Oostpool. Daarnaast was hij te zien in de Nederlandse dramaserie Modern Love Amsterdam
Bij Het Nationale Theater speelde Fjodor in Queer Planet, Coriolanus en Brown Sugar Baby. Dit seizoen was hij ook te zien in Stepping Stones van Orkater en het Bijlmer Parktheater.
JOES BRAUERS
Joes Brauers is een van de meest veelbelovende, bekroonde jonge sterren van dit moment, met een al indrukwekkend cv. Hij begon zijn carrière op achtjarige leeftijd en is bekend van zijn rollen in de films Hardcore Never Dies (2023) en Quo Vadis Aida (2020, Gouden Beer voor Beste Film op het Berlinale Film Festival en genomineerd voor de Oscar voor Beste Buitenlandse Film).
Joes speelde in diverse televisieseries, waaronder Elixer (2025), De Droom van de Jeugd (2023) en Dirty Lines (2022). Op het toneel schitterde hij in tal van producties, waaronder Dagboek van een Herdershond (2022) en Wolven Huilen niet Alleen (2020).
Het tekstboekje met de toneelbewerking van Verdriet is het ding met veren is te koop via theaterboekhandel.nl