‘In mijn jeugd heb ik te maken gehad met seksueel misbruik. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en ik had in de opvoeding meegekregen dat seks voor het huwelijk niet goed was. Ik wist me dan ook geen raad met het misbruik. Ik voelde me schuldig, wist niet hoe ik het moest stoppen, durfde geen nee te zeggen en durfde er al helemaal niet over te praten, zéker niet met mijn ouders. Ik trok mezelf terug, verzweeg wat me bezighield en kreeg last van depressieve gevoelens. Ik werd zo depressief dat ik werd opgenomen in een jeugdinstelling. Aan deze opname heb ik geen goede herinneringen. Allereerst was het een openbare instelling. Voor mijn gevoel kon ik er als christen niet mijn verhaal kwijt: hoe zouden zij mijn schuldgevoelens ten opzichte van mijn opvoeding en het geloof begrijpen? Het probleem waarvoor ik opgenomen werd, is daarom ook niet goed aangepakt en ook het contact met mijn ouders was verre van goed. Uiteindelijk ben ik twee jaar in die instelling geweest en kwam ik vervolgens in een trainingsprogramma voor begeleid wonen terecht. Terug naar mijn ouders was geen optie.’ Uitgaansleven ‘Het project waar ik in terechtkwam, opende nieuwe deuren voor mij. Er woonden meer jongeren die me kennis lieten maken met het uitgaansleven. Op een van de uitgaansavonden leerde ik een heel knappe jongen kennen met wie ik vanaf dat moment elke dag contact had. In eerste instantie vertelde ik de begeleiding niet over hem, maar omdat ik zo happy was met dit vriendje die leuke dingen voor me kocht en lief voor me was, heb ik het later wel verteld. Ze waren er niet blij mee en vonden dat ik nog onvoldoende met beide benen op de grond stond. Maar ik was bijna achttien jaar en dus konden ze er verder ook niet zoveel mee. Al heel snel besloot ik daarom bij hem te gaan wonen. In dezelfde periode is het contact met mijn ouders beter geworden. Ik ben met mijn vriend bij mijn ouders geweest en zij bij ons. Mijn ouders hadden in die tijd hun zorgen over deze vriend, maar ze waren ook blij dat ze mij weer terug hadden. Dit is heel dubbel voor hen geweest. Ik had overigens geen werk en mijn vriend ook niet, dus we kregen al snel geldproblemen. Hij vertelde dat de vriendin van zijn broer als prostituee in Amsterdam werkte. Daar schrok ik van, maar hij vertelde vervolgens wat zij allemaal wél konden doen terwijl wij op een houtje moesten bijten. Toen volgde al snel zijn voorstel aan mij om één keer mee te gaan en geld te verdienen.’ Het gordijn ging open ‘Ik stemde toe - hoe kon ik anders - en toen ging het heel snel. Ik was net achttien jaar geworden toen we met zijn broer en vriendin in de auto naar Amsterdam stapten. Onderweg begreep ik van die vriendin dat zij een appartement had in de stad waar ze doordeweeks verbleef. Daar gingen we naartoe en toen zijn de jongens weer weggegaan. Mijn vriend zei: “Ik zie je snel weer”, maar ik wist niet wanneer dat zou zijn. Die vriendin ging dezelfde avond naar haar werk, en daar zat ik. Alleen. In de grote stad. Zonder telefoon. Op dat moment heb ik eraan gedacht om weg te gaan, maar ik had geen idee hoe ik dat
8
DE OOGST
moest doen. Ik wist niet precies waar ik was en ik wist ook niet wie ik zou kunnen bellen. Het contact met mijn ouders was herstellende, maar ik had nog niet het vertrouwen dat ze me zouden helpen als ik nu zou bellen. Dus ik heb afgewacht. De volgende dag zijn we samen de stad ingegaan om lingerie voor mij te kopen. Ik was toen ongesteld en wist me er geen raad mee. Maar die vriendin vertelde dat ze daar speciale tampons voor hadden. We zijn naar een adresje gegaan om deze tampons te kopen. Ook kochten we condooms. Toen zijn we naar het pand gegaan waar ik mijn raam zou krijgen. Ik trok de lingerie aan, zij vertelde me wat ik moest doen en wat de prijzen overal van waren en toen deed zij het gordijn open. Daar stond ik. En nog geen kwartier later had ik mijn eerste klant. Het gevoel dat er daarna overbleef, was: ‘Nu is het te laat.’ Ook tegenover God. Ik wist dat ik niet meer terug kon.’
‘Ik trok de lingerie aan en toen deed zij het gordijn open. Daar stond ik. Nog geen kwartier later had ik mijn eerste klant’
Afgedaan voor God ‘Uiteindelijk heb ik bijna twee jaar in Amsterdam gewerkt waarvan het eerste jaar zes dagen in de week. In die tijd zie je allerlei mensen voorbijkomen, ook regelmatig straatwerkers van Scharlaken Koord. Ik liet ze nooit binnen, want ik had gehoord dat ze christenen waren, en dat was erg confronterend voor mij. Het geloof herinnerende mij aan thuis en aan mijn gevoel dat ik had afgedaan voor God. Maar op een dag deed ik toch een keer de deur open om het boekje Geliefd Kind van hen aan te nemen. Dit boekje heeft heel lang onaangeroerd in mijn kast gelegen, maar is later als het ware een zaadje geweest dat is gaan ontkiemen. Voor de buitenwereld leefden mijn vriend en ik van een uitkering. De gemeente spoorde mij aan om weer naar school te gaan. Dat deed ik ook, maar in de weekenden bleef ik op de Wallen werken. Ik leefde in twee werelden en het werd voor mij steeds moeilijker telkens de knop om te zetten. Ik dacht er steeds vaker aan hoe het zou zijn om te stoppen met prostitutie, maar ik wist niet hoe. Niemand wist wat ik deed. Het contact met mijn ouders was goed, maar ook zij wisten dit niet. Ik zou hen zeker weer verliezen als ik dit