ræktun barrtrjáa á nokkrum stöðum og héldu þeim til raunum áfram fyrstu sjö ár aldarinnar. Nokkru seinna var Ræktunarfélag Norðurlands stofnað en það hafði mikið áhrif, einkum norðanlands. Ungmennafélög voru stofnuð um líkt leyti víða um land og tóku m.a. skóg rækt á stefnuskrá sína. Árið 1907 voru sett á alþingi lög um skógrækt og varnir gegn uppblæstri lands fyrir for göngu Hannesar Hafsteins. Landssjóður tók kostnað af skógræktinni á sínar herðar. Skógræktarstjóri var skip aður yfir allt landið en skógarvörður yfir hvern landsfj órðung. Tilraunum með ræktun barrtrjáa var haldið áfram til ársins 1913 en þá var þeim hætt og þráðurinn ekki tek inn upp aftur fyrr en eftir 1930. Starfssvið Skógræktar ríkisins verður nú tvíþætt: annars vegar friðun skógar leifa eins og fyrr, hins vegar fræsöfnun og uppeldi trjá plantna frá þeim stöðum á hnettinum þar sem loftslag er líkt og á Ís land i. Hér verð a því tím a mót í sögu íslenskra skógræktarmála. Loks skal þess getið að Skógræktarfélag Íslands var stofnað á Alþingishátíðinni 1930 og þjóðin minntist lýðveldis á Íslandi 1944 með stofnun Landgræðslusjóðs. Brautin er þó aðeins mörkuð en verkefnin bíða okkar. Þetta var árangurinn af hugsjónum íslenskra alda mótamanna sem skáldið Hannes Hafstein lýsir í þessu erindi: Sú kemur tíð, er sárin foldar gróa, sveitirnar fyllast, akrar hylja móa, brauð veitir sonum móðurmoldin frjóa, menningin vex í lundi nýrra skóga.
13
