tuttugu ár getum við vonandi sagt eins og Stephan G. Stephansson í kvæðinu Í Nýjaskógi: Nú prýða sig hæðirnar tvítugum trjám. – Í tirjunum grúfðu þær sviðnar og auðar er kynni vor hófust, frá kolli o’n að tám með kvikuna bera og vorgróður-snauðar. Þetta erindi á þó enn betur við þegar við förum að planta í skóglaust land.
ÆSKAN OG SKÓGURINN 43
