ანარეკლი

Page 1

ანარეკლი ანარეკლი

სარჩევი შთაგონებიდან რეალობამდე.........................................................................3 ინტერვიუ გიორგი სუხიტაშვილთან........................................................7 ქვეყანა, სადაც ქალებს არ ინდობენ, ფემიციდი და სექსუალური ძალადობა საქართველოში.......................................10 ტურისტული ქვეყანა თუ თავშესაფარი?.,,,,,,,,,,,,,,,,...........................12 ოჯახური ძალადობა და ბავშვები.....................................................14 რაჭა _ ჩემი სიყვარული!“...................................................................16 ორბელიანების სასახლიდან-პრეზიდენტის სასახლემდე..........18 ქართველი ძალოსანი ცოტნე ბეჟაშვილი .....................................22 მარიამ რაგიმოვი: „გამარჯვების საიდუმლო წვრილმან დეტალებშია!“.........................................................24 კოტეჯი მთაში .........................................................................................26

შთაგონებიდან

რეალობამდე

ანსამბლი „სუხიშვილები“ დღეს უკვე ნაციონალური ბალეტი, ხალხური ცეკვისა და კლასიკური

ანარეკლი 3 ხელოვნება
ბალეტის მშვენიერი ნაზავია. წლებია მაყურებელს სხვადასხვა განახლებულ ვარიაცებს სთავაზობს. ცეკვები,
ქართულ ქორეოგრაფიაში, როგორც საქართველოში, ასევე მის
შთამომავალი, რომელიც ისტორიას ინახავს, ინტერვიუ – ილიკო სუხიშვილთან. _„რამდენიმე მოძრაობით ახალი ცეკვის შექმნა, დავიწყებული ძველის გაცოცხლებაა“, თქვენი სიტყვებია, სუხიშვილების ცეკვა ეროვნულ საფუძვლებზეა აგებული. ქართულ იდენტობას დღემდე ინარჩუნებთ, ანსამბლის ხელწერა და სტილი უცვლელია, როგორ ახერხებთ ამ ყველაფერს ერთად? _მოცემულობა იყო თავიდანვე ასეთი, ეს არის ანსამბლის შესრულების სტილი, შენ შეიძლება შექმნა ახალი თემები, შეიტანო სიახლე, მაგრამ უნდა გავდეს და ზუსტად ემჩნეოდეს, რომ ეს არის შესრულები ამ ჟანრში, სტილში, ფერთა გამაში და არა კონტექსტიდან ამოვარდნილი, სხვა სპექტაკლიდან ჩართულივით. წესით ყველა სფეროში ასე უნდა იყოს, სიტყვაზე შენ თუ მუსიკალურ ალბომს წერ ან რაღაცა სხვას აგრძელებ, რაც არ უნდა რემიქსი, სიახლე შეიტანო წინას უნდა გავდეს, რაღაცით მაინც, თუნდაც ესთეტიკით და ეს არის ხელწერა. ანსამბლში ქორეოგრაფად მუშაობისას მივხვდი, შესაძლებელი იყო მრავალი იდეის ქონა ფერთა გამასთან ერთად, რომლის გამოყენებაც დავიწყე, მაგრამ ეს ჩემთვის ჩარჩოში მოქცევა არ ყოფილა. _შემოქმედებითი პროცესის დროს რა არის თქვენი ინსპირაციის წყარო? სხვადასხვა, ესაა ტენდენციებიც. ინსპირაცია არის შთაგონება, მშვენიერი ქართული სიტყვაა, მარტივად რომ ვთქვათ შთაგაგონოს რაღაცამ ახლის გაკეთება. ჩემთვის ცოტა რთულია ავხსნა საიდან მოდის. მაგალითად, წელს იასამნისფერია მოდაში, ჩვენ საიდან ვიცით? ვიღაცამ გვითხრა თუ ჰაერში
რომლებიც „აღმოჩენაა“
ფარგლებს გარეთ. სუხიშვილების

ინტერვიუ გიორგი სუხიტაშვილთან

თუნდაც სიმღერით. რაც იქ მცხოვრებთათვის შვება

ანარეკლი 7
გიორგი
სწავლობდა შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და
უნივერსიტეტში სამსახიობო ფაკულტეტზე. 2008 წელს მან გაიმარჯვა მუსიკალურ პროექტ „ჯეოსტარში“, რომლითაც ცნობილი გახდა ფართო საზოგადოებისთვის. იგი დღემდე აგრძელებს საქმიანობას ქართულ შოუბიზნესში. _როდის დაინტერესდით სიმღერით? _დავიბადე მუსიკალურ ოჯახში სიმღერის ნიჭი თან დამყვა. როგორც ამბობენ, საუბარზე ადრე სიმღერა დამიწყია. ასე რომ, ეს პროფესია მე არ ამირჩევია და არც დაინტერესება არ ყოფილა. _გვესაუბრეთ დღეზე, როდესაც სცენაზე პირველად ახვედით. _რაც შეეხება პირველად სცენაზე ასვლას ეს, ფაქტობრივად, სამჯერ მოხდა. ერთი იყო ღრმა ბავშვობაში, მერე უკვე ჩემს ჯგუფთან ერთად, ეს უკვე სერიოზული ასვლა იყო და შემდეგ „ჯეოსტარის“ დროს. _რატომ გადაწყვიტეთ „ჯეოსტარში“ მონაწილეობის მიღება? _რუსეთის აგრესიის გამო. მინდოდა, რომ ჩემი კუთხიდან, კონკრეტულად ქართლიდან, ყოფილიყო ადამიანი, ვინც თავის სათქმელს იტყოდა,
ან მოტივაცია იქნებოდა. ამას გააზრებულად ვაკეთებდი, ეს არ იყო სცენაზე გამოჩენის სურვილი. მე ვიყავი „ჯეოსტარის“ მე-5 გამარჯვებული. მანამდე არასდროს გამჩენია მონაწილეობის სურვილი. _რა შეიცვალა თქვენს საქმიანობაში ,,ჯეოსტარის" შემდეგ? „ჯეოსტარის“ შემდეგ ბევრი რამ შეიცვალა. ზოგადად მე ასოციალური პიროვნება ვარ. ხალხმრავლობა მხოლოდ მაშინ მიყვარს, როდესაც სცენაზე ვარ. ყოფით ცხოვრებაში დიდი ყურადღება არ მიყვარს. რაღაცნაირად უხერხულობას განვიცდი. ასეთი ვარ ბავშვობიდან. არის ჩემში რაღაც ხელოვნება
სუხიტაშვილი, მომღერალი
კინოს

კითხვაა, ძნელია გამორჩევა. არის

და რატომ?

მომწონს, მაგრამ მიმაჩნია, რომ უნდა შემოგთავაზოს თვითონ კომპოზიტორმა, სხვანაირად უხერხულია. ბევრი სიმღერაა ჩემს რეპერტუარში, რომელიც ჩემთვის მნიშვნელოვანია მაგ: ,,ქართველების ერთად ყოფნა“. მართალია,

ანარეკლი 8 პერფექციონისტის. სულ ვფიქრობ, თუ რა როგორ აღიქმება ჩემი მხრიდან, როგორ გამოჩნდება. მაქვს ბევრი თვითშეზღუდვა მაგ: ჩემთვის იშვიათია ფრაზა „დაიკიდე“ ანუ არის სხვისი აზრები რაც მართლა არ გაინტერესებს და არ აქცევ ყურადღებას, მაგრამ არის კიდევ კონკრეტული სფეროები და დამოკიდებულება რისი გათვალისწინებაც აუცილებელია, რომ არ მოსწყდე რეალობას. ამიტომ ჩემთვის ბევრი რამ შეიცვალა, როდესაც ცნობადობა იზრდება და ინტერესი ჩნდება ადამიანის მიმართ, ბევრი რაღაც იცვლება, თუმცა მუსიკალური მიმართულებით ბევრი არაფერი. სულ ვმღეროდი. ახლაც ვმღერი, მაგრამ შეიცვალა საზოგადოების დამოკიდებულება. სასიამოვნოა ის ფაქტი, რომ მოდის ბევრი დადებითი ემოცია, თუმცა ამ ყველაფერს თავისი ნეგატიური მხარეც აქვს. განსაკუთრებით ჩვენი ტიპის ქვეყანაში.
ჩვენთან
აქვთ მომღერლებს. თვითონ თუ არ მოიგონეს. იმის გამო, რომ პატარა ქვეყანაა, ბაზარიც ძალიან პატარაა. მოგონილია ხოლმე ხშირ შემთხვევაში ე.წ. ვარსკვლავობა. აქ ადამიანებს არ უყვართ თავისზე უფრო წარმატებული პიროვნება. არ ვიცი რატომ, მაგრამ პირად კონკურენტად აღიქვამენ. ეს ძირითადად სოციალურ ქსელში მჟღავნდება. _რომელ სიმღერას გამოარჩევდით თქვენი შესრულებით
_რთული
სიმღერები, რომლებიც სულ სხვადასხვა ემოციით იმღერება. მახსენდება მაგ: „კიდევაც დაიზრდებიან“. ეს სიმღერა ძალიან ემოციურია ჩემთვის. იმიტომ, რომ ძალიან
მაცაცო სებისკვერაძე). ვისაც ეკუთვნის ეს სიმღერა მისი სურვილი იყო, რომ მე შემესრულებინა ვახტანგ კახიძესთან ერთად. ერთი ის არის, რომ შენ თვითონ მოგწონს სიმღერა, რომელსაც ირჩევ და მღერი, ხოლო მეორე ის, რომ კომპოზიტორი თავად გთავაზობს. მე ბევრი სიმღერა
პატრიოტული მიმართულებით მივდივარ, მაგრამ ეს ის მომენტია, როდესაც ვერ ილავირებ, ყოველთვის ემოცია მოაქვს. _გვესაუბრეთ ,,თბილისის ბიგ-ბენდის" შესახებ. „თბილისის ბიგ-ბენდი“ ჩემი სახლია. უკვე 13 წელია იქ ვარ. ვფიქრობ, ცოტა არ არის. ეს ხელოვნება
ვერ ვიტყვი, რომ
დიდი ვარსკვლავობის განცდა
ცნობილია, ასრულებდა მომღერალი გოგი დოლიძე (კომპოზიტორი

მაქვს იტალიაშიც. _რას ურჩევდით დამწყებ მომღერლებს? მარტივი გზა არ აირჩიონ წარმატებისთვის.

თუ კარგად იმღერებენ, ეს წარმატებისთვის საკმარისია. პროფესიონალისთვის აუცილებელია განათლების მიღება, მსოფლიო მუსიკის ცოდნა, ჟანრების ერთმანეთისგან

ანარეკლი 9 არის შემადგენლობა, რომელიც მე ძალიან მეამაყება.იმდენად ჩემი ნაწილია, თითქოს ბიგ-ბენდის თვალებიდან ვიხედები, მსმენელისა და მაყურებლის თვალით ვეღარ აღვიქვამ _თქვენი აზრით, რამდენად დაფასებულია ქართველი მომღერალი თავის სამშობლოში? _ამაზე ცალსახა პასუხი რთულია. ხშირად ვიღებ მსმენელისგან დიდ სიყვარულს. ზოგადად ჩვენთან იშვიათია რაიმე გაპატიონ და არ წამოგაძახონ. როდესაც სხვას ვაფასებთ, ძალიან უმოწყალოები ვართ. შეფასებისას გვგონია, რომ მის ადგილას ყოფნა ძალიან მარტივია, რაშიც ვცდებით. ხშირად მუსიკოსებიც ემოციურად აფასებენ და არა პროფესიონალურად. _როგორია თქვენი სამომავლო გეგმები? რამის დაგეგმვას პანდემიის პერიოდში გადავეჩვიე. თუმცა გეტყვით, მიუნხენში მაქვს დაგეგმილი ღონისძიება, შემდეგ ველოდები გერმანიაში რამდენიმე ღონისძიების დასტურს და ასევე მოლაპარაკებები
ახალგაზრდები ფიქრობენ, რომ ერთ კონკრეტულ სიმღერას
გარჩევა. ამიტომ მნიშვნელოვანია კიბერსივრცეში დამწყები მომღერლები უბიოგრაფიო ხალხის მიმდევრები არ გახდნენ. გვანცა
ხელოვნება
ბერუაშვილი

ქვეყანა, სადაც ქალებს არ ინდობენ -

ფემიციდი და სექსუალური ძალადობა

საქართველოში

საქართველოში გენდერული ბალანსის პრობლემა ბოლო ათწლეულების განმავლობაში განსაკუთრებით აქტუალურია. ქალები მხოლოდ ცოლებად, დედებად, მზარეულებად განიხილებოდნენ. უკანასკნელ პერიოდში

ტელევიზიაში, სპორტსა

საზოგადოებრივი პასუხისმგებლობის ნაკლებობით გამოირჩევიან სოციუმის ის წევრები, რომლებიც ქალებზე ძალადობის შემსწრენი არიან, თუმცა მათ დასახმარებლად სპეციალურ ორგანოებს არ მიმართავენ, რადგან მიაჩნიათ,

წევრი და ქალთა უფლებების დამცველი ქუთაისიდან აკაკი საღინაძე ჩვენთან საუბარში ადასტურებს, რომ არაოფიციალურად

არ სურთ. ხშირად ქალი საკუთარი უფლებების დაცვას თვითონვე ეწინააღმდეგებოდა. ასევე, მინდა ვთქვა, რომ ის ხალხი, რომელიც ქალზე ძალადობის შემსწრეა და ხმას არ იღებს, ისეთივე მოძალადე და დამნაშავეა“, - განაცხადა აკაკი საღინაძემ.

ხშირ შემთხვევაში ქალები ყოფილი ან მოქმედი ქმრების მსხვერპლნი არიან, თუმცა გახშირდა ძალადობისა ან მკლელობის მცდელობის შემთხვევები, სადაც ფიგურანტები მამამთილი, ძმა, მამა, ქმრის ძმა, მეგობარი მამაკაცი არიან.

ყველაზე ხმაურიანი შემთხვევა რამდენიმე კვირის წინ მოხდა, მამამთილმა რძალი საკუთარი შვილის საფლავზე, შვილიშვილების თვალწინ დანით რამდენჯერმე დაჭრა. ასევე, ბოლო პერიოდში გავრცელდა ინფორმაცია ხაშურში მონაზონზე

ანარეკლი 10 პრობლემა
კი ისინი
და სხვადასხვა სფეროებში გამოჩნდნენ, რომლებშიც წლების განმავლობაში დომინანტები კაცები იყვნენ. მცირე პროგრესის მიუხედავად, გენდერული ბალანსი ქვეყანაში სრულად აღდგენილი არაა. მოსახლეობის მენტალიტეტიდან გამომდინარე, ეს მათთვის უცხო აღმოჩნდა. ყველაზე სამწუხარო ფაქტი კი ის არის, რომ თანასწორობის მომხრე ხშირ შემთხვევაში ქალებიც არ არიან. 2022 წლის მონაცემებით, ბოლო 10 თვის განმავლობაში ოფიციალურად ქალებზე ძალადობის 50, ხოლო მკვლელობის მცდელობის 23 შემთხვევა გამოვლინდა. ეს ოფიციალური სტატისტიკაა. 10 თვის განმავლობაში მხოლოდ 73 ქალმა შეძლო, საგამომძიებლო ორგანოებისთვის დასახმარებლად მიემართა. არაფორმალური ინფორმაციით, ქალებზე ძალადობა ან მკვლელობის მცდელობები შედარებით უფრო მეტია, თუმცა მათი უმრავლესობა დახმარების თხოვნას ვერ ბედავს, რადგან ეშინია და თავს დაუცველად გრძნობს. სამწუხაროდ,
პოლიტიკაში,
რომ „სხვისი ოჯახის საქმე მათ არ ეხებათ“. ესეც ამ საზოგადოების ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე სტერეოტიპია. არასამთავრობო ორგანიზაცია „თაობათა დიალოგის“
ძალადობის მსხვერპლთა რაოდენობა უფრო მეტია. „დიახ, სამწუხაროდ, ძალადობის მსხვერპლი ქალების რაოდენობა ძალიან დიდია. მათ ხმის ამოღების ეშინიათ, რადგან სახელმწიფო უწყებების იმედი არ აქვთ. ისინი თავს დაუცველად გრძნობენ და ფიქრობენ, რომ თუ ხმას ამოიღებენ, უარესი მოხდება და სიტუაციის გამძაფრება
სექსუალურად იძალადეს. ზემოთ მოყვანილი სტატისტიკა და მაგალითები ნამდვილად შემზარავია. ბოლო

ტურისტული ქვეყანა თუ

თავშესაფარი?

ანარეკლი 12 პრობლემა
საქართველო ერთ-ერთი უნიკალური ტურისტული ქვეყანაა. ვიზიტორებისთვის ერთგვარი აღმოჩენა, რომელიც თავისი პოტენციალითა და მრავალფეროვნებით განმეორებით მონახულების სურვილს აღძრავს. მსოფლიოში მომხდარი ბოლოდროინდელი მოვლენებიდან გამომდინარე, საქართველო საუკეთესო თავშესაფრად გადაიქცა მეზობლებისთვის, განსაკუთრებით კი რუსებისთვის. თუ რატომ ირჩევენ ისინი ჩვენს ქვეყანას და როგორ ხვდებიან მათ მასპინძლები, ამის გასარკვევად ანდრეი კულიკოვსკს ვესაუბრეთ, რომელიც აქ ოჯახთან ერთად ჩამოვიდა. _როდის ჩამოხვედი საქართველოში? _უკვე ერთი წელია, რაც ამ ულამაზეს ქვეყანაში ჩამოვედი მთელ ჩემს ოჯახთან ერთად. _რატომ საქართველო და არა რომელიმე სხვა ქვეყანა? _საქართველო ჩვენი მეზობელი ქვეყანაა, საუკეთესო მდებარეობითა და ულამაზესი მხარეებით, თანაც ერთი სარწმუნოება გვაქვს სად უნდა წავსულიყავი, თუ არა აქ? მინდა, სამომავლოდ ამ ქვეყნის ყველა კუთხე მოვიარო და სხვადასხვა მხარე თავისი უპირატესობის შესაბამისად გამოვიყენო. _უკავშირდება თუ არა თქვენი ჩამოსვლა რუსეთ-უკრაინის ომს? _ყოველთვის მომწონდა საქართველო და აქ ჩამოსვლა შორეულ მიზნებში მქონდა, მაგრამ რუსეთში შექმნილმა მდგომარეობამ ეს ყველაფერი დააჩქარა. _აპირებთ თუ არა თქვენს ქვეყანაში დაბრუნებას? _ამ ეტაპზე ეს რთული სათქმელია, რადგან არ იცი მომავალში რა იქნება, თუმცა თუ შემეკითხებით, რა მსურს? გიპასუხებთ, რომ აქ მთელი ცხოვრება სიამოვნებით ვიცხოვრებდი. _რას საქმიანობთ საქართველოში? _ოჯახური ბიზნესი წამოვიწყე. თბილისის ერთ-ერთ პრესტიჟულ უბანში პატარა კაფე გავხსენი,

სადაც ქართველებისთვის, როგორც კარგად ნაცნობი, ასევე უცნობი კერძების დაგემოვნებაა შესაძლებელი.

_არ მეგულება

არ მინდა სხვებს ხელი დავაფარო და ვთქვა, რომ ისინიც სიხარულით მიიღებდნენ ქართველსა თუ სხვა ეროვნების წარმომადგენელს. მე კარგად მესმის თქვენი ხალხის. საქართველოს ისტორია იმდენ ტკივილს ინახავს შეუძლებელიც კია უფრო თბილად დაგვხვდეთ.

სტუმართმოყვარეობა და ტოლერანტობა ქართველების ძლიერი მხარეა. ეს ყოველთვის ყველამ იცოდა, მაგრამ ბოლო პერიოდია ისიც ცნობილი გახდა, რომ ყველაზე თბილი, მოსახერხებელი, და დაცული თავშესაფარი საქართველოა. არავინ იცის საბოლოოდ რას მოუტანს ეს ყველაფერი ქვეყანას.

ანარეკლი 13 პრობლემა
არცერთი ქვეყანა, სადაც ქართველი ჩავა და რამდენიმე თვეში უკვე საკუთარი ბიზნესის წამოწყებას შეძლებს. თქვენ როგორ შეძელით ეს საქართველოში? _სიმართლე გითხრათ ამ კუთხით სირთულეს არ შევჯახებივარ. გამოვიძიე რომელი ქუჩა იქნებოდა ბიზნესისთვის ყველაზე ხელსაყრელი, შევარჩიე ფართი, მეპატრონეს თანხაზე შევუთანხმდი და შევუდექი საქმეს. ვხვდები, რასაც გულისხმობთ და კი ნამდვილად გულდასაწყვეტია, რომ თქვენ ასეთი ხელგაშლილი ხალხი იმავეს ვერ იღებთ, როდესაც თავად ხართ სხვა ქვეყანაში სტუმრად. მაგრამ, ვფიქრობ, რომ იქ ფეხის მოკიდება ყველასთვის რთულია და მხოლოდ ქართველებს არ ხვდებიან ასე. _როგორ დამოკიდებულებას გრძნობთ ქართველებისგან? _ორ ჯგუფად დავყოფდი. პირველი, რომელიც ასეთ რთულ სიტუაციაშიც კი საოცარ სტუმართმოყვარეობას ინარჩუნებს და თავს ისე მაგრძნობინებს, როგორც საკუთარ ქვეყანაში და მეორე ჯგუფი, რომლის წევრებიც ძალიან აგრესიულები არიან. თითქოს პროტესტს გამოხატავენ და თითოეულ ტურისტს მიგვანიშნებენ, რომ ჩვენი ადგილი აქ არ არის. ჩემს კაფეში ბევრი მხოლოდ იმიტომ არ შემოდის, რომ რუსი ვარ. _იგივე სიტუაციაში თქვენ როგორ მოიქცეოდით? _ახლა უკვე, როცა ასე ახლოს გავიცანი ეს ერი, ვფიქრობ, ყველანაირად დავეხმარებოდი ადაპტაციაში, მაგრამ ამას პირადად მე გავაკეთებდი
მარიამ
დოლიძე

ოჯახური ძალადობა და ბავშვები

ოჯახური ძალადობის პრობლემა თანამედროვე რეალობის სენია. ხშირ შემთხვევაში, ბავშვები ყველაზე მეტად ზარალდებიან. ჩვენი დღევანდელი

მისი ვინაობა არ დავასახელოთ. ის მძიმე ისტორიას გვიზიარებს, რადგან შესაძლოა ეს გამოცდილება

ძალიან გვეშინოდა.

მამაჩემის მანქანის ხმას კარგად ვცნობდი. არ მინდოდა მოსულიყო,

და სინანულით დედაჩემს დაჩოქილი სთხოვდა დაბრუნებასა და პატიებას. არ ვიცი, დედა რატომ თანხმდებოდა, ისევ უკან მივდიოდით, მაგრამ კვლავ იგივე მეორდებოდა და მეორდებოდა. ამ დროს პროტესტს გამოვთქვამდი, დედას ვებუტებოდი, არ მინდოდა შერიგებოდა ვიცოდი, რომ ეს არასდროს დამთავრდებოდა და შეიძლებოდა დედა მოეკლა კიდეც.

დედაჩემი არამხოლოდ ფიზიკური არამედ

ანარეკლი 14 პრობლემა
რესპონდენტი გასაგები მიზეზების გამო გვთხოვს
სხვას
გამოადგეს. „არ ვიცი, როგორ დავიწყო, ძალიან მიჭირს ამის გახსენება, რადგან ჩემი წარსული დიდ ტრავმასა და შიშს უკავშირდება. ახლა უკვე დიდი ვარ და მეც მყავს შვილები. არ მინდა, მათაც ისეთი ცხოვრება გაიარონ, როგორიც მე გავიარე. ჩემი ბავშვობა არ იყო ბედნიერი, შიშში ვცხოვრობდი. დიახ, მრცხვენოდა, რადგან ჩემი სახლიდან ყოველთვის ჩხუბის ხმა გადიოდა. ლეწვის, მტვრევის, დედაჩემისა და ჩემი ტირილის, მამაჩემის გაუთავებელი მუქარისა და ჩხუბის. ჩემი თვალებიდან არასდროს არ ამოვა ის სცენები, თუ როგორ სცემდა მამაჩემი დედაჩემს. ხან მუშტს ურტყამდა, ხან გუდავდა, ხან ადუღებულ წყალს ასხამდა. ისე სცემდა ხოლმე გეგონება კაცს ურტყამსო. მახსოვს ერთხელ ისე გაუსწორდა, დედას სახე
გარეთ გასვლის, სარეცხსაც კი ვერ ფენდა (მე პატარა ვიყავი, ვიქნებოდი მე-4 ან მე-5 კლასელი, გარეთ დედა მე მაფენინებდა სარეცხს დილით სანამ სკოლაში წავიდოდი). მამა დედას ყველანაირად იმეტებდა, არც კი ეცოდებოდა, ისე იყო გათიშული. იმასაც კი ვერ ხვდებოდა, რომ ამ ყველაფერს ვუყურებდით მე და ჩემი ძმა. შუაში ვედექით, ვაშველებდით, როგორც შეგვეძლო, ჩვენი პატარა ხელებით ან კიდევ ხვეწნით, მაგრამ მას არ ესმოდა. რამდენჯერ შიშით ჩამიფსამს კიდეც. ჩემი ძმა განსაკუთრებით განიცდიდა, იჯდა კუთხეში და ტიროდა ხოლმე. მე შედარებით ძლიერი ვიყავი, ვბედავდი დედაჩემის დაცვას, მაგრამ მამის
რადგან დედა არ ეცემა, ამისთვის მიზეზი არ სჭირდებოდა. დედა ხშირად გაქცეულა სახლიდან, წავუყვანივართ მე და ჩემი ძმა თავის დედასთან სოფელში, მაგრამ არ გადიოდა არც ისე დიდი ხანი, ამოვიდოდა მამაჩემი ტკბილეულითა
მაგალითად
სულ დალურჯებული და დასივებული ჰქონდა, სრცხვენოდა
ორივეს
მახსოვს,
ფსიქოლოგიური
მამაჩემი
რომ არ იყო ლამაზი, არავინ შეხედავდა და ვერასდროს ვერაფერს მიაღწევდა. ამასთან ერთად ყოველთვის უსინდისოდ ღალატობდა. დედა ამ ყველაფერს
ძალადობის მსხვერპლია.
ეუბნებოდა,

რაც ჩვენს დროში დიდი სიმდიდრეა. უხვადაა: ტყეები,

და სამკურნალო მინერალური წყლები. სწრაფი მდინარეები

სახლის მოწესრიგებით უნდა დაგვეწყო. გაგვეკეთებინა საჭმელი, გაგვეშალა ლოგინები და, რაც ყველაზე მთავარია, აგვეწყო ღუმელი.

ღამით ვერ შევამჩნიეთ, თუ რა სილამაზე იშლებოდა სახლის აივნიდან, ამიტომ დილა გაოცებით დაიწყო. მეზობელი რაჭული ლორიანი ლობიანითა და წითელი ღვინით გაგვიმასპინძლდა. მოგვიანებით სამკურნალო წყლის დასაგემოვნებლად გავეშურეთ. სოფელ გლოლაში, ოთხი სახეობის სამკურნალო წყალო მოიპოვება. ესენია: იოდის, კალცის, რკინისა და მჟავე წყლები.

რაჭველები ძალიან კარგი მოსაუბრეები და სტუმართმოყვარეები არიან, ნებისმიერ სახლში რომ დაიძახო, მიგიპატიჟებენ, მოკრძალებულ სუფრას გაგიშლიან და საინტერესო ისტორიებს გიამბობენ.

რაჭას წვიმიანი დღეები

ანარეკლი 16
„რაჭა
ჩემი სიყვარული!“ რაჭა საქართველოს ერთ-ერთი უმშვენიერესი მთიანი კუთხე, ჩრდილოდასავლეთით მდებარეობს,
იყოფა ზემო და ქვემო რაჭად. აქ სუფთა ჰაერია
თვალწარმტაცი ხეობები, მინდვრები, წყაროები, ჩანჩქერები
ისეთი კამკამა წმინდა წყლით, რომ დაჯერებაც ძნელია. რაჭველებს ზაფხულში ტურისტულ სეზონზე ვესტუმრეთ. გზა არცთუ მოკლე და მარტივი გასავლელი იყო, თუმცა ყველაფერი უნდა დაივიწყო და უბრალოდ გზის ხედით დატკბე. გზად ბევრ ადგილას შევჩერდით, ვისვენებდით
სვლას.
შევედით ონში, სადაც მოშივებულებმა მივაკვლიეთ ერთ რესტორანს „ქეჭამე და ქეწადი“. გარემო არაჩვეულებრივი იყო, უგემრიელესი ქოთნის ლობიო მივირთვით და ისევ გზას დავადექით. გვინდოდა დაღამებამდე გლოლაში ავსულიყავით, დავბინავებულიყავით, მგზავრობისგან დაღლილებს დაგვესვენა და მეორე დღე ენერგიულად დაგვეწყო. შემოგვაღამდა. გადავიარეთ მდინარე რიონი, რომელიც ჩვეულისამებრ ადიდებული და თითქოსდა გაბრაზებული მოედინებოდა არ მოსწონდა კალაპოტის შეცვლას, რომ უპირებდნენ და გზად ხიდებსა და ხეებს ამტვრევდა. ცდილობდა, გაეგებინებინა ადამიანებისთვის, რომ ის დაუმორჩილებელი მდინარეა და ვიწრო კალაპოტში ვერ მოაქცევდნენ. რამდენიმესაათიანი მგზავრობის შემდეგ მივედით სოფელ გლოლაში, სადაც უამრავი საინტერესო სანახაობა გველოდა, თუმცა დღევანდელი დღე მხოლოდ
მოგზაურობა
_
რომელიც
ყავას ვსვამდით და ვაგრძელებდით
როგორც იქნა
საოცრად უხდება მისი ნალექი და ტყიდან გამომავალი ნისლი. იმ დღეს დავათვალიერეთ სტალინის სახლი, რომელშიც ბელადს ერთი ღამეც არ გაუთენებია.

ამ შენობის მესამე სართულის აივნიდან ულამაზესი კავკასიონის ხედი იშლება, რომლის ყურებითაც არ

დაიღლები, ცოტა ფანტაზია და კლდის

ამომტვრეულ ნაწილებს სხვადასხვა

ფიგურების ფორმასაც კი მიამსგავსებ.

კლდეები ისეა ერთმანეთთან

გადაბმული, რომ ზოგი რუსთაველის

ქუდს ამსგავსებს, ზოგი უცხო ადამიანის

სახეს ამოიცნობს.

ჩვენი მოგზაურობის მთავარი

მიზანი უძირო ტბასთან

არ ჩანს. ტურისტების უმეტესობა უკან ბრუნდება, შიშის

ბილიკია, თუმცა ჩვენ შორ გზას არ შევუშინდით, რათა

საიდანაც ხელისგულივით მოჩანს „უძირო ტბა“, რომელსაც

ბინადრობენ. მომდევნო დღეს ამბროლაურისკენ მიმავალ გზაზე შვეიცარიელი ტურისტი დაგვემგზავრა, რომელიც რაჭას უკვე ჩვენზე კარგად იცნობდა და გაოცებული იყო რაჭველების სტუმარ-მასპინძლობით და მგზავრობისას არც ქართული სიმღერის მოსმენაზე უთქვამს

იქაურებს ეს მშვენიერი კუთხე. ახალგაზრდობას აზრადაც არა აქვს მშობლიური სახლის დატოვება და ქალაქში გადასვლა. ისინი კმაყოფილი არიან იმით, რაც აქვთ. მოსწონთ ცხენით ჯირითი, ნადირობა, გაუვალ ტყეებში ხეტიალი და სრულ ჰარმონიაში არიან საკუთარ თავთან.

ანარეკლი 17 მოგზაურობა
იყო.
თავიდან
გრძნობა
გზა დავფარეთ, შემდეგ შემდეგ, ორი საათის განმავლობაში ვიარეთ კლდეზე, სადაც ფეხი ისე ცურავს თითქოს ყინულზე დადიოდეთ. დიდი სიფრთხილითა და დაკვირვებით გავიარეთ ეს მონაკვეთი, რადგან უყურადღებობის შემთხვევაში თვალის დახამხამებასაც ვერ მოასწრებ, ისე ჩაიჩეხები კლდეებში. „კატიწვერასა“ და „დოლამისს“ შორის გადასასვლელი
სილამაზე ბოლომდე შეგვეგრძნო. ბოლოს მივედით იმ ადგილას,
გულის ფორმა აქვს და ორი ფერი დაჰყვება. ერთ მხარეს მწვანეა, მეორე მხარეს ღია ლურჯი. თითქოსდა შუაში გამყოფი ბზარია, ისე გადადის ფერები ერთმანეთში. უკანა გზაზეც სიფრთხილეა საჭირო, რადგან ტყეში დათვები
უარი. რაჭის ყველა სოფელში იგრძნობა, თუ როგორ უყვართ
მოხვედრა
გზა სოფლიდან იწყება და
რთული
ეუფლებათ. ჯერ სამი საათის
გიორგი ხიდიშელი

ორბელიანების სასახლიდან

პრეზიდენტის სასახლემდე

საფეხმავლო ტური „ორბელიანთუბანი“ მოიცავდა ქაშვეთის ეკლესია, მის მიმდებარედ 9 აპრილის ბაღსა და ორბელიანთა სასახლის დათვალიერებას (დღევანდელი პრეზიდენტის სასახლე). ტურს უძღვებოდა ელზა ბებია.

-

დიდიც და პატარაც, ღვთისმშობელს მუდამ ახალგაზრდასა და სათნოს ხატავდა... მე გადავწყვიტე ღვთისმშობელი წამომეყვანა ჩვენსკენ, მიწისკენ. უფრო დღევანდელი სახე მომეცა მისთვის, ამ სახით ასეთმა გადაწყვეტამ მაშინ, როგორც მოველოდი,

ჯვარ-გუმბათოვან, სამნავიან ტაძარს წარმოადგენს. გიდის მონათხრობიდან განსაკუთრებული ყურადღება

მხატვარმა, ლადო გუდიაშვილმა მოხატა. მან მცენარეული საღებავების ძველი რეცეპტები გამოიყენა. ურთულესი ესკიზების და ჩანახატების კეთება დაიწყო. ცხრა თვე ჰაერში ხარაჩოებზე იყო გაყენებული. უარი თქვა ზეთის საღებავებზე, ენკაუსტიკის ურთულესი წესით ხატავდა - ცხელი, ადუღებული ფერებით, რის გამოც სისხლი სდიოდა ხოლმე ცხვირიდან.

აზრთა დიდი სხვადასხვაობა გამოიწვია.“ - წერდა ლადო გუდიაშვილი.

ქაშვეთის ეკლესიის ქვედა სართულზეც პატარა ეკლესიაა, სადაც ორბელიანების საფლავებია. საფლავებს შორის 5 და 9 წლის ბავშვების სახელებიც ამოვიკითხეთ. ქვედა სართულის კანკელი მხოლოდ კათოლიკური ხატებითაა მოხატული, რაზეც აქამდე ყურადღება არც კი მიმიქცევია. (კანკელი ქვის ან ხისგან გაკეთებული

კედელია, რომლითაც გამოყოფილია საკურთხეველი და მასზე ხატებია განლაგებული.)

შემდეგი ინტერესის თემა 9 აპრილის ბაღი და სკულპტურული ძეგლები იყო. აქაც განსაკუთრებით, უნგრელი ფერმწერისა

მხატვარმა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი

ანარეკლი 18
აღნიშნა, რომ ბებია მისი გვარია და არა ფსევდონიმი). ტურის მსვლელობა ქაშვეთის ეკლესიიდან დაიწყო. ძირითადი აქცენტები ქაშვეთის ეკლესიის არქიტექტურაზე გამახვილდა.
ეკლესიის
ეკლესიის თაღმა მიიქცია, რომელიც ცნობილმა ქართველმა
(ელზამ დასაწყისშივე
შენობა სამთავისის
გეგმით აგებულ
ქართველი ქალის სახითა და მუშის თვალებით, ჩვილით ხელში აკვანთან მჯდომი დახატა. „როგორც ფრესკებში, ისე დაზგურ პორტრეტებში თითქმის ყველა მხატვარი,
გრაფიკოსის მიხაი ზიჩის ძეგლს გამოვარჩევდი. „ვეფხისტყაოსნის ქართველიშვილისეულ გამოცემას აქვს გამომცემლობის საინტერესო მინაწერი: სურათების დახატვა ამ ტექსტისათვის
მოგზაურობა

დამდგენი კომისიის წევრებთან განუწყვეტელ

კონტაქტში იყო. (კომისიაში მონაწილეობდნენ

დიდი ქართველი მწერლები და საზოგადო

მოღვაწეები). მათი მეშვეობით ეცნობოდა პოემის შინაარსს და ამზადებდა ესკიზებს. ნატურიდან

ხატავდა, შესაფერ ტიპებს არჩევდა და ბოლოს ვეფხისტყაოსნით ისე მოიხიბლა,

კარის უბნებად. სასახლე მდებარეობს ორბელიანების უბანში და ის აშენებულია გიორგი ილიას ძე ჯამბაკურ-

სასახლეში გვითხრეს, სასახლის ბოლო მცხოვრებლები იყვნენ ელისაბედ და მამუკა ორბელიანები.

ორბელიანებს

და მასში უცხოეთთან მეგობრობისა და კულტურული ურთიერთობის ქართული საზოგადოება ჩამოყალიბდა. საქართველოს

საელჩო იყო. ორბელიანების განახლებულ სასახლეში 2018 წლიდან პრეზიდენტის ადმინისტრაციაა განთავსებული.

შესვლამდე რეგისტრაცია გავიარეთ, პრეზიდენტის სასახლის გიდის დახმარებით მონაწილეებმა ბევრი საინტერესო რამ დავათვალიერეთ.

სთხოვა, ილუსტრაცია შესთავაზა და აქედან 26 დაიბეჭდა. ერთ-ერთი გამორჩეული სკულპტურა 9 აპრილის ბაღში, რომელმაც ყველას ყურადრება მიიქცია, საქართველოს სახალხო არტისტის ოთარ მეღვინეთუხუცესის იყო. ძეგლი

შეუსრულებია. გიდმა გვითხრა, წარმოდგენილი

ორბელიანის სასახლის (დღევანდელი პრეზიდენტის სასახლე) პრომეთეს დარბაზში, სადაც პრეზიდენტი ხვდება საერთაშორისო ორგანიზაციების წარმომადგენლებს, ერთ განსაკუთრებულმა ნამუშევარმა მართლაც დიდი ყურაქდრება მიიქცია. ეს ამერიკაში მოღვაწე ქართველი ხელოვანის დეივიდ დათუნას მიერ შექმნილი ოპტიკური დროშაა. დროშა 2000 ლინზით

ანარეკლი 19
მხატვარმა ზიჩიმ, რომელსაც ამ
უსაზღვრო მადლობას
ვეფხისტყაოსნის
უსასყიდლოდ იკისრა გამოჩენილმა
დავალებისთვის
ვუძღვნით.“ ზიჩი
ტექსტის
რომ ამ გამოცემისთვის სურათები უსასყიდლოდ დახატა. საგამომცემლო კომისიამ ზიჩის მხოლოდ 12 ნახატის დახატვა
გაიხსნა.
„ მეფე ლირის „
მიუხედავად იმისა, რომ ბატონ ოთარს ეს როლი არასდროს
იყო როგორც არტისტი და არა პერსონაჟი. შემდეგ გავუყევით
მდინარე
სანაპიროზე. ძირითადი თემატიკა აქაც ორბელიანებს შეეხებოდა - მემკვიდრეობა, მათი როლი ქვეყნის კულტურულ და პოლიტიკურ ცხოვრებაში, იქ არსებული ნაგებობების ისტორია და არქიტექტურა. ორბელიანის სასახლე თბილისის ისტორიულ უბანში - გარეთუბანში მდებარეობს. სადაც ბანიანი სახლები ევროპული სტილის ნაგებობებმა და აივნიანმა შენობებმა შეცვალა. გარეთუბანი იყოფოდა მუხრანბატონიანთ, ვანქის, ორბელიანთა და შუა
ორბელიანის მიერ მე-19 საუკუნის მეორე ნახევარში. როგორც
2015 წელს
ძეგლი წარმოდგენია
ეპიზოდით,
გზას ორბელიანთუბანში
მტკვრის მარჯვენა
სასახლე საბჭოთა ოკუპაციის შემდეგ ჩამოერთვათ
დამოუკიდებლობის აღდგენის შემდეგ იქ ამერიკის
არის დაფარული და 400 კილოგრამს იწონის. მისი ღირებულება 1 მილიონ დოლარზე მეტია. მოგზაურობა

მოგზაურობა

2014 წლის ოქტომბერში ცნობილი გახდა, ერთ-

ყველაზე ძვირადღირებული ხელოვანი დეივიდ დათუნა საქართველოს უნიკალური

საავტორო სტილით შექმნილ ეროვნულ დროშას ჩუქნიდა.

დათუნას

ხედვას", გამოიხატება პოზიტიური და ნეგატიური ოპტიკური ლინზების კავშირით, რომლებიც ფენა-ფენა დადებული,

შეხვედრები მთავრობის წევრებთან, პრეზიდენტის ვიზიტორებთან, ასევე ორმხრივი შეხვედრები უცხო ქვეყნების პირველ პირებთან. კაბინეტი დაკეტილი დაგვხვდა, მაგრამ გიდის თხოვნით დაცვამ კარი გაგვიღო. ჩემი ყურადღება

მრავალფეროვნებამ მიიქცია, განსაკუთრებით, მართკუთხა ფორმის „ვეფხისტყაოსნის“ წიგნმა, მსგავსი არასდროს

ანარეკლი 20
ერთი
ხელწერის ტექნიკა რომელსაც ის უწოდებს „მილიონების
მოხატული
დიდი მასშტაბის სურათის
ლინზების უკან მოცემული
პალიტრა ხშირად მოიცავს ფოტოსურათებს, გაზეთების სათაურებს, ჟურნალების ამონაჭრებს, ფერებსა და ნახატებს. პრიზმული ზედაპირი თან მალავს და თან წარმოაჩენს მის უკან არსებულ ნაშრომს, ხოლო თვითონ ლინზები ინდივიდუალური იდენტობის, ილუზიის, აღქმის, დანაწევრებისა და გაერთიანების სიმბოლოებს წარმოადგენენ. „მილიონების ხედვის" სერიის მთავარ კომპოზიციას წარმოადგენენ პორტრეტები, დროშები და სიმბოლოები. დათუნას ნამუშევრები გამოფენილ იყო ევროპაში,
და აშშ-ში. ხელოვანი სამწუხაროდ 2022 წლის 24 მაისს 48 წლის ასაკში გარდაიცვალა. მან ეს დროშა ქართველ ხალხს აჩუქა, როგორც წერდა კიდეც: "პრეზიდენტი ერის ოფიციალური წარმომადგენელია. ამიტომაც დროშას მე ქართველ ხალხს გადავცემ, პირადად კი საყოველთაოდ არჩეულ წარმომადგენელს პრეზიდენტს ქართველი ხალხისადმი პატივისცემის ნიშნად.“ სულხან-საბა ორბელიანის საპრეზიდენტო კაბინეტი ორბელიანების სასახლეში ერთ-ერთი უდიდესი დარბაზია. პროტოკოლის მიხედვით, დარბაზი პრეზიდენტის სამუშაო სივრცეა. აქ იმართება
განსაკუთრებით ბიბლიოთეკამ და წიგნების
არ შემხვედია. ელისაბედ ორბელიანის კაბინეტი ყველაზე მომცროა ორბელიანების სასახლის ოთახებს შორის. მისი ერთი სარკმელი სასახლის ეზოს გადაჰყურებს, კარით კი სასახლის აივანზე ვხვდებით. ოთახი ძირითადად თანამედროვე ავეჯითა და აქსესუარებით არის მორთული. გამონაკლისია ნაპოლეონ III-ის
და კოლაჟირებული
წინ მაგრდებიან.
მედია
რუსეთში, ჩინეთსა

წერილებს საქართველოს კულტურის, ტრადიციების, ისტორიული

გარდაიცვალა.“

საინტერესო და თვალისმომჭრელი იყო, ასევე, ორბელიანების სასახლის აღმოსავლური

სადაც მოთავსებულია პრეზიდენტის საჩუქრები (სხვადასსხვა

ასევე, ჩემთვის საკმაოდ შთამბეჭდავი აღმოჩნდა.

ანარეკლი 21 „ელისაბედ ბაგრატიონი (გრუზინსკაია) აქტიურად მონაწილეობდა ქართული უნივერსიტეტის დაარსებაში და იყო პირველი ლექტორი ქალი. ის რედაქტორობდა თბილისში გამომავალ ფრანგულ და ინგლისურენოვან გაზეთებს, სადაც ევროპაში მიმდინარე პოლიტიკურ მოვლენებს აშუქებდა და აქვეყნებდა
ძეგლების და ზნეჩვეულებების შესახებ. ხანის პალისანდრის ფრანგული სეკრეტერი და ოვალური ფორმის ამპირის კომოდი და ფრანგული საათი. ელისაბედის მეუღლე მამუკა (მაკარი) ივანეს ძე ორბელიანი იყო ბორჩალოს მიწების მეპატრონე, ჭრელი აბანოს მფლობელი, ელისაბედის ყველა წამოწყების მხარდამჭერი და დამფინანსებელი. მათი შვილები თამაზ და ერეკლე ორბელიანები, ისე გარდაიცვალნენ მემკვიდრე არ დარჩენიათ. თამაზ ორბელიანი უცხო ენების პედაგოგი იყო, ხოლო ევროპული ენების სრულყოფილად მცოდნე ერეკლე ორბელიანი ნიუ-იორკში
ოთახი. სასახლის დათვალიერება დასრულდა ოთახით,
ოფიციალური პირის მიერ ნაჩუქარი სამახსოვრო ნივთებით). საფეხმავლო ტური, როგორც მონაწილეებისთვის,
მოგზაურობა ნატალი
შიოშვილი

ქართველ ძალოსანი ცოტნე

ვარჯიში დამაწყებინა და უდიდესი მოტივაცია მომცა, რის გამოც მადლიერი ვარ. საქართველოს ჩემპიონი

ანარეკლი 22 სპორტი
ბეჟაშვილი მსოფლიო ჩემპიონია! სიღნაღელი რეკორდსმენი ცოტნე ბეჟაშვილი ძალისმიერ სამჭიდში საქართველოს აბსოლუტური ჩემპიონია. 2022 წლის 5 აგვისტოს ბუდაპეშტში EPF ვერსიით ევროპის ჩემპიონი გახდა და ოქროს მედალი დაიმსახურა. საკუთარ ცხოვრებასა და სამომავლო მიზნებზე ის თავად გვესაუბრა. _სპორტის ამ სახეობით როდის დაინტერესდით? _დაახლოებით 10 წლის ვიყავი, როდესაც ნათლიამ და მომავალში ჩემმა მწვრთნელმა, მსოფლიოს მრავალგზის ჩემპიონმა შოთა ბეჟაშვილმა
პირველად 15 წლის ასაკში გავხდი და ჩემს წონაში IPF ვერსიით რეკორდი დავამყარე. _როგორ წარიმართა თქვენი სპორტული კარიერა? _2010 წელს კავკასიის საერთაშორისო ტურნირში საქართველოს თასის 11-გზის მფლობელი გავხდი, 2012 წელს უკრაინასა და 2013 წელს ბაქოში აბსოლუტური ჩემპიონობა მოვიპოვე. 2014 წელს აზერბაიჯანში WPC ვერსიით, ევროპის ჩემპიონის ტიტული დავიმსახურე, 2016წელს სამხრეთ აფრიკაში IPF ვერსიით, ხოლო 2017- 2018 წლებში რუსეთში, ამჯერად WRPF ვერსიით, სამჯერვე მსოფლიოს ვიცე-ჩემპიონი და რეკორდსმენი გავხდი. ბოლო გამარჯვება კი 2022 წელს უნგრეთში იყო. _ვარჯიშის პარალელურად რას საქმიანობთ?

ვარ სიღნაღის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს მაჟორიტარი წევრი, ასევე ა(ა)იპ კომპლექსური სასპორტო სკოლის ძალისმიერი

სამჭიდის მწვრთვნელ-მასწავლებელი. მაქვს სექცია, სადაც სპორტის ამ სახეობაში ათამდე ახალგაზრდას ვავარჯიშებ. მათგან 24 წლის ჯიმი ნანდოშვილი უკვე არის

ორივე საქმიანობა საპასუხისმგებლოა, როგორ ათავსებთ?

როგორც აღვნიშნე, ბავშვობიდან რთული

რეჟიმი მაქვს. შეჩვეული ვარ, შესაბამისად სპორტულ ცხოვრებას

განსაკუთრებული რეჟიმი და მშვიდი გარემო.

შვილებს თუ ურჩევდით, რომ გაჰყვნენ

ჩემი ხალხი და ჩემი ქვეყანა.

ა(ა)იპ კომპლექსური სასპორტო სკოლების გაერთიანება სპორტული წარმატების მიღწევაში თუ გეხმარებათ ?

სკოლაშიც

ვსწავლობდი და ასევე მაქვს უმაღლესი

განათლება. ამიტომ, თუ ჩემი ვაჟები მოისურვებენ, მე ამას მივესალმები.

როგორ დაგხვდნენ გულშემატკივრები?

იყო უდიდესი ემოცია. აეროპორტში უამრავი ადამიანი დამხვდა: ოჯახის წევრები, ჩემი მწვრთნელი, ფედერაციის პრეზიდენტითაზო შიოშვილი და ტელევიზიები.

_დიახ, ყოველთვის გვერდში მიდგანან. დიდი წვლილი მიუძღვით მათ ჩემს წარმატებებში, რადგან შეჯიბრებზე წასვლისას ფინანსურად მეხმარებიან. ასევე, ხშირად მათგან საჩუქრად საკვებ დანამატებს ვიღებ, რაც ჩემთვის აუცილებელია.

თქვენი მიზანი?

ჩემი მიზანია ჩემს წონაში ყოველთვის ყველაზე ძლიერი დავრჩე, რათა IPF ვერსიით მსოფლიო ჩემპიონი გავხდე.

ანარეკლი 23 სპორტი
ევროპისა და საქართველოს
თქვენი
ჩემპიონი WPC ვერსიით.
სხვადასხვა საქმიანობას ვუთავსებ. ჩემს სამსახურს რაც შეეხება, ვარ ხალხის მიერ არჩეული და ანგარიშვალდებული მათ წინაშე. ეს ხელს არ მიშლის, რომ ვიყო რეალიზებული სპორტულ ცხოვრებაშიც. სამსახურის შემდეგ სპორტულ დარბაზში ვარჯიშით ვაღწევ სასურველ შედეგს. _ოჯახი თუ გეხმარებათ ? _ძალიან დიდი ხელშეწყობა მაქვს. მშობლები ბავშვობიდან მეხმარებოდნენ მატერიალურად
დიდი
მაქვს კვების
და სულიერადაც, ახლა მეუღლეც
ინტერესით ეკიდება ჩემს საქმიანობას.
სპორტის
? აუცილებლად.
რომ სპორტის ეს სახეობა ძალიან ვაჟკაცურია და კარგად მოქმედებს ახალგაზრდის როგორც ფიზიკურ, ასევე სულიერ განვითარებაზე. მიუხედავად ჩემი დატვირთული გრაფიკისა, სწავლაში ხელი არ შემშლია, პირიქით,
იურიდიული
ამ სახეობას
მიმაჩნია,
კარგად
მადლობელი ვარ გულშემატკივრების ასეთი გულთბილი დახვედრისა და უდიდესი თანადგომისთვის. გარდა გრანდიოზული გამარჯვებებისა, რა დასამახსოვრებელ დღეს გაიხსენებთ თქვენი სპორტული ცხოვრებიდან? ჩემთვის, ერთ-ერთი ამაღელვებელი და დაუვიწყარი დღე იყო, როდესაც ჩემს ქალაქში ოლიმპიური ცეცხლის შემოტანა მხვდა წილად. ამან დამანახა, თუ რამდენად მაფასებს
მინდა ჩემი ძალისხმევით კიდევ ბევრჯერ მრავალს ქვეყანაში საქართველოს დროშა აიწიოს და ჰიმნი აჟღერდეს. მარიამ
ფირაშვილი

მარიამ რაგიმოვი: „გამარჯვების საიდუმლო

წვრილმან დეტალებშია!“

ჰქონდა, ძირითადი აქცენტი სპორტის შეყვარებაზე კეთდებოდა. მაგრამ მწვრთნელებმა მალევე დაინახეს ჩემში

რაც ყველაზე მთავრია დამოუკიდებლობისა და საკუთარ თავზე მუშაობის უნარს მიყალიბებს. ვარჯიში დროის სწორ მენეჯმენტში მეხმარება, რაც ჩემს პროდუქტიულობას განაპირობებს. ყოველი ჩემი წარმატების უკან დგას მონდომება, რუტინა და დისციპლინა. ეს ყველაფერი მარტივი ნამდვილად არ არის, ხშირად გიწევს ყველაფრის გევრდზე გადადება და ბევრ რამეზე უარის თქმა. თუმცა თუ გინდა გამარჯვებას მიაღწიო ჯერ შენს თავს უნდა აჯობო, წინააღმდეგ შემთვევაში შედეგს ვერ დადებ.

_2022 წელს 2 ტურნირის მონაწილე იყავით, როგორ შეაფასებდით?

_2022 წელი

ანარეკლი 24 სპორტი
_როგორ დაიწყო თქვენი სპორტული კარიერა? _4 წლის ვიყავი საბავშვო ბაღში რომ მიმიყვანეს. ჩემი სიცელქით სწრაფად მივიქციე ყურადღება, ერთ ადგილზე ვერ ვჩერდებოდი და მოუთმენლად ველოდი,
ჩაგვიყვანდნენ ეზოში სათამაშოდ. მასწავლებლებმა ურჩიეს დედას,
დავეკავებინე. ეს რჩევა მშობლებმა გაითვალისწინეს და ვინაიდან მოუსვენრობასთან ერთად მოქნილიც გახლდით ოპტიმალურ ვარიანტად ბატუტზე ხტომა მიიჩნიეს. თავდაპირელად ვარჯიშებს გართობითი ხასიათი
პოტენციალი და გადაწყვიტეს ყველაფერს მეტი სერიოზულობით მოკიდებოდნენ. არც შემცდარან. ერთ წლიანმა შრომამ შედეგი გამოიღო და საქართველოს ჩემპიონატზე პირველი ადგილი დავიკავე, ჩემი კარიერული წინსვლაც ამით დაიწყო. _რასთან ასოცირდება თქვენთვის სპორტული ცხოვრება? _სპორტი ჩემთვის ყველაფერია. სწორედ ის მაძლევს ცხოვრების სტიმულსა და მოტივაციას და
როდის
სპორტით
ნამდვილად დასასმახსოვრებელი აღმოჩნდა ჩემთვის. მსოფლიოს ჩემპიონატიდან ვერცხლის მედლით დავბრუნდი, ასევე იტალიის 17 წლის სპორტსმენი მარიამ რაგიმოვი 2022 წლის მსოფლიოს და ევროპის ჩემპიონატის ვერცხლის პრიზიორია ბატუტზე ხტომაში. თუმცა, მარიამი ფიქრობს რომ მხოლოდ სპორტი არ კმარა და კარგ ათლეტს ინტელექტუალური პოტენციალიც სჭირდება. ინტერვიუში მან საკუთარ მიღწევებსა და სამომავლო მიზნებზე ისაუბრა.

დავიკავეთ მეორე ადგილი. საკუთარი თავით კმაყოფილი არასდროს ვარ, ხასიათით მაქსიმალისტი გახლავართ და თავს მოდუნების უფლებას არასდროს ვაძლევ. ვინაიდან სწორედ მოწადინება და არსებულის

გაუმჯობესება გეხმარება წინსვლაში. ვერაფერი

შეედრება იმ ემოციას, როდესაც გამოდიხარ და

მთელს შენს შრომას ერთად

შესრულება. ამ სპორტში თითოეულ კომპონენტს დიდი ყურადღება

ჩვეულებრივად შეუძლია გაანაწილოს დრო ისე, რომ არც ერთში გაიფუჭოს საქმე და არც მეორეში. დავდივარ ხაზვაზე, ინგლისურზე, ვხატავ, ასევე მყავს მათემატიკის რეპეტიტორი. სიმართლე გითხრათ, ბავშვობა არც მქონია, ბევრი თავისუფალი დრო და გართობა ყოველთვის უცხო იყო ჩემთვის. ვაპირებ უნივერსიტეტში არქიტექტურაზე ჩაბარებას, თუმცა ამაში ლიცენზიის მოპოვება ცოტა ხელს მიშლის, რადგან ივლისში მაქვს პირველი სალინცეზიო ტურნირი და გამოცდებიც ამ პერიოდში იწყება. იმედი მაქვს, გამოსავალი გამოიძებნება და ყველაფერი

ანარეკლი 25 სპორტი _რამდენად ტრავმული სპორტია ბატუტზე ხტომა? _ბატუტზე ხტომა ძალიან ტრავმული სპორტია. ხშირია მოტეხილობები რომ აღარაფერი ვთქვათ მსუბუქ ტრავმებზე. მე პირადად მენისკი მაქვს და ოპერაცია მჭირდება, მაგრამ მაშინ მთელი ჩემი შრომა წყალში ჩამეყრება. ოპერაციას რეაბილიტაციის პერიოდი მოყვება და ბატუტს მარტივად ვერ დავუბრუნდები. _სპორტს და სწავლას როგორ აბალანსებთ? _ჩემი ცხოვრება რა თქმა უნდა მხოლოდ სპორტი არ არის და აუცილებელია განვითარებაც. ბავშვობიდან სწავლა და სპორტი ერთმანეთისგან არ გამიცალკევებია, ვფიქრობ ადამიანს
კარგად იქნება. _თქვენს სამომავლო გეგმებზე რას გვეტყვით? _ჩემი მთავარი მიზანი ოლიმპიადაა. როგორც უკვე აღვნიშნე, ჯერ ლიცენზია მჭირდება და ამისთვის ყველაფერს გავაკეთებ. რაც შეეხება გეგმებს კონკრეტულად გაწერილი ნამდვილად არ მაქვს და არც წინასწარ მიყვარს საუბარი. თუ რამეს მოვიწადინებ მირჩევნია ჩუმად გავაკეთო და ამის შესახებ მხოლოდ დასრულების შემდეგ გახდეს ცნობილი. ომიკო კუთხაშვილი ქალაქ რიმინში ევროპის ჩემპიონატზე სინქრონში მე და ჩემმა მეწყვილემ
უყრი თავს, ნომერს რომ ვასრულებ იმ მომენტში ყველა ფიქრისგან ვთავისუფლდები, მთავარია სიზუსტე და სუფთა
ექცევა და სწორედ წვრილმან დეტალებშია
საიდუმლო. არაფერია იმაზე დიდი ბედნიერება იდგე კვარცხლბეკზე, უყურებდე როგორ ფრიალებს შენი ქვეყნის დროშა და გესმოდეს შენი ჰიმნი.
გამარჯვების

ფოტორეპორტაჟი

კოტეჯი მთაში

თეთრიწყაროს რაიონი სოფელი ჯვარა 2021 წელი. სამმა მეგობარმა გადაწყვიტა მთაში კოტეჯის აშენება, ლუკა ძიუდოისტია, ლილე დიპოლომატი, გიორგი ჯარისკაცი, არცერთ მათგანს არ აქვს სამშენებლო გამოცდილება.

იფიქრეს აწონ-დაწონეს და მუშაობას შეუდგნენ.

26
ანარეკლი
ბევრი
ადგილი შეარჩიეს და ბუჩქებისგან გაწმინდეს. დახაზეს, გაზომეს, საძირკველისთვის საჭირო ორმოები ამოთხარეს და ბოძები ჩააბეტონეს. მშენებლობისთვის საჭირო მასალა, ტყეში მახლობლად მოჭრეს.

იყვნენ.

რიგითი სამუშაო დღის შესვენება. ნაკვერჩხალზე

ქოხს სახელი შეურჩიეს და „ლაკოჯ“ დაარქვეს რაც ქართულად კლდიან ადგილს ნიშნავს.

ანარეკლი 27 ფოტორეპორტაჟი მძიმე ბოძების ასაწევად, მათ დამზადებულ ამწეს იყენებდნენ. მუშაობდნენ დარსა თუ ავდარში. ქოხი შენდებოდა, ბიჭები ძალიან იღლებოდნენ, თუმცა შედეგით კმაყოფილი
რადგან
შემოდგომის უჩვეულოდ თბილი ამინდები იდგა,
გადახურვაც დაიწყეს.
იმ წელს
სახლის

ვერ უჯერებდნენ, თუმცა რეალობა ასეთი აღმოჩნდა.

ანარეკლი 28
„ზამთარი ახლოვდება“ ყინვამ იმატა და ბუნებას სითეთრე მოერია. ქოხში მუშაობა გართულდა, გზაც მოიყინა ავტომობილით სამუშაოდ ასვლაც გაძნელდა. თოვლის საფარმა 1.5 მეტრს გადააჭარბა, ცხენებითაც კი შეუძლებელი გახდა „ლაკოჯში“ ასვლა. თოვლი დადნა, „არქიტექტორები“ ქოხში ავიდნენ და სახლი დანგრეული დახვდათ. თავიდან თვალებს
დანგრეულ სახლს დარდით რა ეშველეოდა. ნანგრევებიდან ვარგისი მასალა გამოარჩიეს და მშენებლობა თავიდან დაიწყეს.
ფოტორეპორტაჟი

ეძახდნენ.

თითქმის მთლიანად დაასრულეს,

გაზაფხულზე მშენებლობა ახალი ძალებით განაგრძონ. „თავს ზემოთ ძალა არ არისო ვამბობთ და ვმალავთ, რომ თავსა ზემოთ არის მხოლოდ ნამდვილი ძალა“. არ არსებობს საქმე რომლის გაკეთებასაც ვერ შეძლებ, მთავარია გულით გინდოდეს, გზად შეიძლება ბევრი დაბრკოლება შეგხვდეს, თუმცა საკუთარ თავში უნდა იპოვო ძალა, რომ წინააღმდეგობებმა შენი სულის კვეთბა ვერ შეძლონ.

გიორგი ჩარკვიანი

ანარეკლი 29 ფოტორეპორტაჟი კარკასი მყარი ბოძებით შეკრეს, სახლის კონსტრუქცია ისე შეცვალეს, რომ ქარის მიწოლას და თოვლის მასას უფრო მტკიცედ გაუძლოს. ეს ლაიკა ბიჭებს ქოხში ყოველთვის
რადგან
კარკასი
თუმცა ფინანსების სიმცირის გამო, მშენებლობა დროებით შეაჩერეს. ლილე ამერიკაში წავიდა და იქ მუშაოს. ლუკამ სოფელშივე იშოვა სამსახური, გიორგი ისევ სამხედრო სამსახურშია. ბიჭები თანხას აგროვებენ რათა 2023 წლის
დაჰყვებოდა,
მისი ნამდვილი სახელი არ იცოდნენ, პატრონის სახელი კოტე დაარქვეს და მოფერებით კოტიკოს
რედაქტორები: ომიკო კუთხაშვილი ნატალი შიოშვილი რედკოლეგია: გვანცა ბერუაშვილი ბაქარ ლიკლიკაძე გიორგი ჩარკვიანი მარიამ დოლიძე გიორგი ხიდიშელი ნატალია შიოშვილი ომიკო კუთხაშვილი მარიამ ფირაშვილი ხელმძღვანელი: ციცინო ბუკია

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.