Huan Antonio Samaran Ako je baron Killanin od Irske, ili lord Killanin kako radije kažu Englezi, doprinio odluci da Sarajevo dobije igre, Juan Antonio Samaranch im je dao poseban pečat i toliko se lično vezao za grad ispod Trebevića da je ostao za njega vezan do kraja života. Došao je u Sarajevo kad su po njemu padale granate i priredio potresnu desetogodišnjicu XIV ZOI na Zimskim igrama u norveškom mjestašcu Lillehammeru. Njegov grad Barcelona slao je pomoć svome gradu pobratimu, otvarajući specijalno predstavništvo u Sarajevu. Da nije bilo njegove pomoći i agitacije, možda bi i danas Zetra, zapaljena kao jedan od simbola grada, bila zgarište. Ovako je obnovljena i zasluženo dobila ime “Juan Antonio Samaranch”. Iako već u devedesetoj, u kojoj će ga izdati srce, bio je prihvatio da dođe na sportske igre koje je pod njegovim pokroviteljstvom pripremala Međunarodna liga humanista sa sjedištem u Sarajevu. Iako se o ličnostima iz olimpijskog pokreta vezanim za sarajevske Igre, a posebno o Samaranchu, dosta zna u sportskim krugovima, radi onih iz šire javnosti koji su u međuvremenu rođeni i rasli u ove tri decenije, i onih koji će dočekivati naredne godišnjice, dobro je da podsjetimo… Prvo da tom čuvenom Kataloncu napišemo i katalonsko ime koje se rijetko sreće - Joan Antoni Samaranch i Torello (1920 - 2010), prema kojem bi trebalo da se izgovara Žuan Samarank, a ne Samarang, Samarand, Samaran ili Samaranč. Iz bogate familije španske tekstilne industrije ponio je i titulu don. Kao 18 - godišnjak mobilisan je u sanitetsku brigadu republikanske armije, ali je, kao rođeni monarhista, ubrzo pobjegao u Francusku, pa se priključio falangistima. Kad je pala republika, otišao je u sportske novinare, jer mu je već tada sport bio važniji od bilo čije politike. Evo iz tog perioda podatka koji i danas može obradovati fudbalske fanove Barcelone : izbačen je 1943. iz lista “La Prensa” zato što je kritikovao upravu i pristaše Real Madrida zbog katastrofalnog poraza od Barcelone, koja ga je pobijedila rezulatom 11:1. Razočaran, pridružio
se porodičnom tekstilnom biznisu, onda bankarstvu, ali istovremeno postajući sve aktivniji u sportskim forumima. Vlada u Madridu ga je zapazila i počela mu davati najviše sportske funkcije, da bi na kraju ušao i u državni parlament. Samaranch se brzo i lako prilagodio demokratskom sistemu Španije nastalom poslije Francove smrti, da bi ga i kralj Juan Carlos nagradio titulom markiza od Samarancha. Ne prekidajući aktivnost u španskom i međunarodnom olimpijskom pokretu, postao je ambasador u Moskvi, da bi 1980. došao i na sami vrh MOK - a. Među uspjehe mu se ubraja, pored ostalog, uvođenje siromašnih zemalja Afrike i Azije na olimpijske igre i insistiranje da učešće žena bude najmanje 40 posto. Ubrzo poslije dolaska na čelo MOK - a, prvi put su primljene dvije žene u članstvo te elitne grupacije, koja se često ponašala kao masonska loža. Uspijevao je da sačuva univerzalnost igara za vrijeme Hladnog rata - i Sarajevo je primjer. Samaranch je značajno doprinio da Seul 1988. dobije olimpijske igre, što je bio rizičan izbor s obzirom na to da je samo pedesetak kilometara sjevernije granica sa Sjevernom Korejom,
72