In deze zee van mensen
Hoor ik niet thuis
Wat van mij verlangt wordt
kan ik niet geven
Als ik mijn plek niet kan vinden in wat er voor mij is Is er dan nog wel ruimte voor mij
waar mag ik dan wel bestaan?
Op zoek naar iets wat mist Iets wat van mij is
Ik weet niet wat of waar
tussen de bomen het mos het blad en de bloem
Plots zie ik jou
Je raakt me in mijn hart
Het verlangen om thuis te horen
Om vastgehouden en geborgen te worden
Overvalt me
De bloem die mijn ziel laat bloeien
Sprieten die me strelen Zachtjes met mijn haren spelen me omhelzen
Met mijn eigen identiteit
mijn bewustzijn af laat dwarrelen naar mijn onontdekte ik
Licht vult de duisternis
Duisternis die ik niet kon plaatsen als iets wat van mij is
Warmte verspreid door mijn lichaam
Eindelijk weet ik wie ik ben
Het is niet wie ik altijd dacht te zijn
