ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ | FOR EVER MORE IMAGES?

FOR EVER MORE IMAGES? ΗΧ ΑΝ Μ ΙΑ ΚΥ ΒΕ ΡΝ Ο Μ ΣΧ ΕΔ ΙΑ ΖΟ ΝΤΑΣ

Ω ΝΑ Η ΓΙ Α ΤΟ Ν 21º ΑΙ

© A DA M BROOMBERG & OLIVER CH A N A RIN

Μια έκθεση-εγκατάσταση, μια διαδραστική κυβερνομηχανή που κατασκευάζει χρονοκάψουλες, ένα εργαστήριο, καθώς και μια σειρά διαλέξεων και συζητήσεων, μας καλούν να εξετάσουμε τον τρόπο που παράγουμε, καταναλώνουμε, αντιλαμβανόμαστε και νοηματοδοτούμε τις εικόνες στον 21ο αιώνα.

© CA MERON - JA MES WILSON

Το 1977, τα διαστημόπλοια Voyager I και ΙΙ ξεκινούν το διαστημικό τους ταξίδι, μεταφέροντας ένα είδος οπτικοακουστικών αρχείων: τα golden records αποτελούν ένα μήνυμα για πιθανούς εξωγαλαξιακούς παραλήπτες, μια χρονοκάψουλα στο μέλλον που κωδικοποιεί και κοινοποιεί την ύπαρξη και τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας στον πλανήτη Γη. Τι θα στέλναμε όμως σήμερα, 40 χρόνια μετά την πρώτη εκείνη αποστολή, και ποιο θα ήταν το νόημα των εικόνων που θα επιλέγαμε; Μήπως ένα alarm message για το μέλλον του ίδιου του πλανήτη;

Σχεδιάζοντας μια κυβερνομηχανή για τον 21o αιώνα

Το πρότζεκτ “For Ever More Images?” ασχολείται με αυτό το ερώτημα, σε μια εποχή κατά την οποία οι εικόνες που φτιάχνουμε και διακινούμε, καθορίζονται κυρίως από προγραμματιστικές ρουτίνες, αλγόριθμους και αυτοματοποιημένες συμπεριφορές. ΈΚΘΕΣΗ

“FOR EVER MORE IMAGES?”

9-22.4.2019 | 16:00-22:00 ΕΚΘΕΣΙΑΚΌΣ Χ ΏΡΟΣ (-1) Ε ΛΕ ΎΘΕΡΗ ΕΊΣΟΔΟΣ ΜΕ ΔΕ ΛΤΊΑ ΕΙΣΌΔΟΥ

Σ ΥΜΠΌΣΙΟ

«Χ ΑΡΤΟΓΡΑΦΊΕΣ ΤΗΣ ΕΙΚΌΝΑΣ ΣΤΟΝ 21Ο ΑΙΏΝΑ»

12-14.4.2019 ΓΑ Λ ΛΙΚΌ ΙΝΣ ΤΙΤΟΎ ΤΟ Κ ΑΙ ΩΔΕΊΟ ΑΘΗΝΏΝ Ε ΛΕ ΎΘΕΡΗ ΕΊΣΟΔΟΣ

ΕΡΓΑ Σ ΤΉΡΙΟ

ΜΕ ΤΟΝ JAMES BRIDLE “SCHOOL OF IMAGES”

10.4.2019 H Σ Υ ΜΜΕ ΤΟΧ Ή Σ ΤΟ ΕΡΓΑ Σ ΤΉΡΙΟ ΓΊΝΕ ΤΑΙ Κ ΑΤΌΠΙΝ ΠΡΌΣΚ ΛΗΣΗΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΕΙΣΗΓΗΤΉ. ΤΑ ΑΠΟΤΕ ΛΈ ΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑ Σ ΤΗΡΊΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥ ΣΙΑ Σ ΤΟΎ Ν ΩΣ ΜΈΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΆ ΜΜΑΤΟΣ "FOR E V ER MORE IM AGES?"

Η ΈΚΘΕΣΗ

FOR EVER MORE IMAGES?

9 -22.4.2019 16:00-22:00 ΕΚΘΕΣΙΑΚΌΣ ΧΏΡΟΣ -1 Ελεύθερη είσοδος με δελτία εισόδου

© H A RUN FA ROCKI

ΕΠΙΜΈΛΗΤΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Πάσκουα Βοργιά Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Πρίνος

ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΝΤΕΣ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ ΚΑΙ ΈΡΓΑ

Natalie Bookchin Mass Ornament James Bridle Seamless Transitions Adam Broomberg & Oliver Chanarin Spirit Is A Bone Harun Farocki Eye/Machine I, II, III Joan Fontcuberta Googlegrams

Forensic Architecture The Murder of Plavos Fyssas The Killing of Zak Kostopoulos Πάνος Μαζαράκης Administration of Disorder Μαρία Μαυροπούλου Family Portraits Rabih Mroué Blow up 1-7 Jon Rafman 9-Eyes Taryn Simon Image Atlas Monika Sziladi Left To Our Own Devices and other works Penelope Umbrico 43,186,046 Suns from Sunsets from Flickr (Partial) 02/04/19

Cameron-James Wilson Shudu (and Koffi) Liam Young Where The City Can’t See Cybermachine of Images Part I, The Stars Part II, The Deposit

ΤΟ ΕΡΓΟ FAMILY PORTRAITS EINAI POWERED BY

ΕΠΙΜΕΛΗΤΙΚΌ

σημείωμα «Αυτές οι εικόνες στερούνται κοινωνικής πρόθεσης. Δεν αποσκοπούν σε διαπαιδαγώγηση. Ούτε σε στοχασμό» λέει ο Harun Farocki το 2001 και επινοεί τον όρο «επιχειρησιακές εικόνες». Αναφέρεται σε εικόνες που δημιουργούνται από μηχανές για μηχανές, όπου καμία ανθρώπινη διαμεσολάβηση δεν εμπλέκεται στη διαδικασία.

Σήμερα, ενώ οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μηχανές για να φωτογραφίζουν αδιάκοπα σχεδόν τα πάντα, την ίδια στιγμή είναι δυνατόν να φωτογραφίζονται από μηχανές, χωρίς καν να το γνωρίζουν. Τα πρόσωπα, τα συναισθήματα, οι συνήθειες, οι πεποιθήσεις, οι εικόνες και τα δεδομένα τους μπορούν να συλλέγονται, να αποθηκεύονται και να αξιοποιούνται με μαζικούς και αόρατους τρόπους, εξυπηρετώντας πολέμους, την επιτήρηση, το παγκόσμιο κεφάλαιο και διάφορα συστήματα διαχείρισης κινδύνου, σκοπός των οποίων είναι να προβλέπουν το μέλλον. Ο κόσμος σήμερα προσομοιάζει σε μια τεράστια κρυστάλλινη σφαίρα που απορροφά οτιδήποτε οπτικά και η οποία, ταυτόχρονα, προβάλλει τα προκαθορισμένα πλάνα της πίσω σε μας. Οι ψηφιακές εικόνες, πανταχού παρούσες, αλλά φευγαλέες και ανυπόστατες, κάθε άλλο παρά ενδυναμώνουν τη μετασχηματιστική ισχύ της ανθρώπινης φαντασίας: έχουν μεταβληθεί σε συρρικνωμένα ίχνη του αόρατου ωκεανού των Μεγάλων Δεδομένων. Ποια είναι η πολιτισμική σημασία τέτοιων οπτικών τεχνουργημάτων και υπολογιστικών συσκευών,

σε σύγκριση με το περιεχόμενο των Χρυσών Δίσκων που έστειλε η ΝΑΣΑ το 1977 στο Διάστημα, οι οποίοι προβάλλουν μια εξιδανικευμένη εκδοχή του ανθρώπινου κόσμου; Την εποχή εκείνη, οι άνθρωποι έλπιζαν να επικοινωνήσουν με εξωγήινες μορφές ζωής, μέσω αυτών που έκριναν αρκούντως όμορφα και σημαντικά για να διατηρηθούν στο Κενό. Σήμερα, αυτό το Κενό διαθλά πίσω σε μας τα διάσπαρτα σωματίδιά του, τα άπειρα ψηφία και εικονοστοιχεία του συνθέτουν μια νέα εποχή, μια παγκόσμια εικόνα που δεν εμφανίζεται να είναι γραμμική, τακτοποιημένη και λαμπρή. Αναδύεται μια νέα οπτική γραμματική, όπως και η – δίχως κειμενικότητα – βαθιά ψηφιακή υφή της νέας τεχνικής εικόνας, που εισάγει μια νέα αισθητική, νέους σημειωτικούς μηχανισμούς και, κατά συνέπεια, νέους τρόπους αναπαράστασης και ερμηνείας του κόσμου. Είναι άραγε αυτές μετα-εικόνες; Είναι καν εικόνες; Ή μήπως τελικά είναι απλώς χαρτογραφήσεις δεδομένων και ψηφιακά αντικείμενα; Αντί για φωτογραφίες, ανθρώπινες ιστορίες και υποκειμενικές θεωρίες της πάλαι ποτέ μοντέρνας εποχής, σε αυτή την έκθεση προσπαθούμε να εξετάσουμε στρατηγικά μίντια και μαύρα κουτιά, κρυμμένους αλγόριθμους και πανοπτικά μάτια που καταγράφουν τα πάντα. Ωστόσο, ανιχνεύουμε επίσης τις νέες δυνατότητες που διανοίγουν αυτές οι τεχνολογίες, καθώς και παραδείγματα ριζοσπαστικών χρήσεων που ενθαρρύνουν την κριτική κατανόηση, την κοινωνική συμμετοχή και δράση. Αυτές οι πρακτικές, δηλαδή οι συλλογικές ιστορικές μαρτυρίες, οι κοινοτικοί συγχρονισμοί, οι διαρκώς εξελισσόμενες μέθοδοι αντι-παρακολούθησης και η εμφάνιση των αντι-εικόνων, πριμοδοτούν την έμφυτη συγκειμενικότητα των εικόνων και αντιπαρατίθενται στη βάναυση εργαλειοποίησή τους. Διερευνώντας τις πολιτικές της ψηφιακής ανάλυσης και των Μεγάλων Δεδομένων –που συχνά καλύπτονται με τον μανδύα των εικόνων–, ελπίζουμε να αναδείξουμε την ένταση ανάμεσα στο μάτι της μηχανής και την ατέρμονη επιθυμία του ανθρώπου για αναζήτηση νοήματος και ελευθερίας. Την βλέπετε;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΆ

επιμελητών έκθεσης Πάσκουα Βοργιά Η Πάσκουα Βοργιά είναι υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση και του Fulbright. Σπούδασε πολιτιστική διαχείριση (ΜΑ) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, οργανωτική ψυχολογία στο πανεπιστήμιο Columbia (Νέα Υόρκη) και ψυχολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στο παρελθόν έχει εργαστεί ως ανεξάρτητη παραγωγός ντοκιμαντέρ και κειμενογράφος. Από το 2011 μέχρι το 2019 υπήρξε μέλος της καλλιτεχνικής κολεκτίβας Depression Era, η οποία περιλαμβάνει 25 καλλιτέχνες, φωτογράφους, συγγραφείς και ερευνητές, και στο πλαίσιο της οποίας συνεπιμελήθηκε και διοργάνωσε εκθέσεις, εργαστήρια και άλλες δημόσιες εκδηλώσεις και παρεμβάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Γιώργος Καραηλίας Η καλλιτεχνική πρακτική του Γιώργου Καραηλία αφορά κυρίως την τεχνική εικόνα. Δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και εκθέσεις (Ωδείο Αθηνών, 2019 - Athens Photo Festival, Μουσείο Μπενάκη, 2018 Whitelight Showcase, Shed, Λονδίνο, 2017 - MedPhoto Festival, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνου, Κρήτη, 2016 - Paris Photo, 2015 - Fotografia Festival Internazionale di Roma, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ρώμη, 2015), καθώς και σε διάφορες δημοσιεύσεις, συμπεριλαμβανομένου και του φωτογραφικού του λευκώματος EstrangeR (Kehrer Verlag Heidelberg, 2015).

Από το φθινόπωρο του 2015 δουλεύει στο πεδίο της πολιτιστικής διαχείρισης στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, όπου συντονίζει τη σειρά Λέξεων & Σκέψεων, με συνέδρια, εκθέσεις, εργαστήρια και διεπιστημονικά φεστιβάλ, που φιλοξενούν καλλιτέχνες και διανοούμενους από όλον τον κόσμο. Στην καλλιτεχνική της πρακτική εστιάζει στη διαλεκτική σχέση μεταξύ εικόνας και λόγου, ειδικότερα μέσα στο πλαίσιο της μαζικής κουλτούρας και του ρόλου των μίντια. Τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι το κείμενο, η φωτογραφία και το βίντεο.

Επιπλέον, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στη Σύγχρονη Ιστορία κι έχει συμμετάσχει σε διάφορες πολιτιστικές και εκπαιδευτικές διοργανώσεις ως διοργανωτής, εκπαιδευτής και επιμελητής. Έχει συνεργαστεί με πολλούς πολιτιστικούς φορείς και θεσμούς, όπως η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, οι Σχολές Καλών Τεχνών της Αθήνας και του Κάθερες, και η Επιτροπή Cáceres 2016 για την υποψηφιότητα της πόλης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.

Βράδυ 17ης Σεπ τεμβρίου 2013. O Έ λ ληνας ράπερ Παύλος Φύσσας δέχ τηκε δολοφονική επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής σ τη γειτονιά του, σ το Κερατσίνι. Screenshot από το video -έρευνα του Forensic A rchitecture που υποβλήθηκε σ το Εφε τείο Αθηνών από τους δικηγόρους της οικογένειας Φύσσα.

THE MURD ER OF PAVLOS F YSSAS © FORENSIC A RCHITECTURE

Γιώργος Πρίνος Ο Γιώργος Πρίνος είναι καλλιτέχνης. Η δουλειά του διερευνά ζητήματα εξουσίας και βίας στο σημείο τομής της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πολιτικής. Εκτός από πρωτότυπες φωτογραφίες, που συχνά περιλαμβάνουν την ανθρώπινη φιγούρα στον αστικό χώρο, επινοεί και ελλειπτικές αφηγήσεις βασισμένες σε προϋπάρχον υλικό.

Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις και εκδόσεις σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική. Αξιοσημείωτες παρουσιάσεις πραγματοποιήθηκαν στα Ωδείο Αθηνών, Slought (Φιλαδέλφεια), Bozar (Βρυξέλλες), Μουσείο Μπενάκη, 2η και 5η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Paris Mois de la Photo, Beijing Art Centre, Antikenmuseum Basel, Nicole Klagsbrun Gallery (Νέα Υόρκη) και Μουσείο Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης. Κατέχει πτυχίο MFA από το Yale University School of Art και έχει υπηρετήσει ως εκπαιδευτής, επισκέπτης κριτικός ή λέκτορας στα Yale University, School of Visual Arts, International Center of Photography, Wesleyan University, County College of Morris και το Μουσείο Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης. Έχει συνεπιμεληθεί διάφορες εκδόσεις και καταλόγους και έχει επιμεληθεί εκθέσεις και έργα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ

Χαρτογραφίες της εικόνας στον 21ο αιώνα

12-14.4.2019 ΓΑ Λ ΛΙΚΌ ΙΝΣΤΙΤΟΎΤΟ Κ ΑΙ ΩΔΕΊΟ ΑΘΗΝΏΝ Ελεύθερη είσοδος Στα αγγλικά με ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά

Η διεθνής αυτή συνάντηση συγκεντρώνει προσκεκλημένους και προσκεκλημένες που δραστηριοποιούνται στα πεδία της φιλοσοφίας, της αρχιτεκτονικής, της τέχνης, της φωτογραφίας, του κινηματογράφου, της θεωρίας των μέσων ενημέρωσης, της λογοτεχνικής θεωρίας, της ανθρωπολογίας, των σπουδών επιτέλεσης (performance studies) και των φυλετικών σπουδών, για να διερευνήσουν τα αναρίθμητα μέσα και μορφές με τις οποίες εμφανίζεται η εικόνα σήμερα: τον ρόλο και τη θέση της στους τομείς της εγκληματολογίας και της επιτήρησης, των τεχνολογιών ιατρικής και σόναρ, της πληροφορικής και των όπλων, των ηλεκτρονικών πεδίων των οπλοποιημένων δεδομένων, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των ψηφιακών πλατφορμών, της όρασης υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης, του κινηματογράφου και των τεχνικών μέσων, των αλγόριθμων της αντίληψης, της κλιματικής αλλαγής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ταξινομητικών σχημάτων όλων των ειδών και αναρίθμητων ετερογενών και συχνά αποσπασματικών μορφών.

ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ Eduardo Cadava

Οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες στο συνέδριο εκπροσωπούν τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Κολομβία, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, το Ισραήλ, το Μαρόκο, το Πακιστάν και την Ελλάδα, ενώ αρκετοί και αρκετές ειδικεύονται σε περιοχές που περιλαμβάνουν επίσης την Ινδία, την Ταϊλάνδη και άλλες χώρες.

Ευχαριστούμε το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, το Ωδείο Αθηνών και το NYU in Athens για τη γενναιόδωρη υποστήριξή τους στην εκδήλωση.

Μαζί θα εξετάσουμε το μεταβαλλόμενο καθεστώς των εικόνων σήμερα και στο μέλλον, ως ένα ερώτημα που επείγει να το απαντήσουμε και όχι ως ζήτημα που ήδη κατανοούμε.

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗ

© JA MES BRID LE

Ένα τριήμερο που εξετάζει το νέο στάτους της «εικόνας» σήμερα και στο μέλλον, ως ένα επείγον ερώτημα, παρά ως κάτι που έχουμε κατανοήσει.

ΠΡΟΓΡΑ ΜΜ Α Π Α ΡΑ ΣΚ Ε Υ Ή 12 Α Π Ρ Ι Λ Ί ΟΥ 18 : 0 0 -2 3 : 0 0 ΓΑ Λ Λ Ι ΚΌ Ι Ν Σ Τ Ι Τ ΟΎ Τ Ο ( Σ Ί Ν Α 31)

18 : 0 0

18 : 3 0 -19 :4 5

Κ Α Λ ΩΣΌΡΙΣΜΑ

ΤΟ ΜΈ Λ ΛΟΝ ΤΩΝ ΜΕ Λ ΛΟΝΤΙΚ ΏΝ ΕΙΚΌΝΩΝ

ΧΡΉΣΤΟΣ Κ ΑΡΡΆΣ

( Στέγη Ιδρύματος Ωνάση )

EDUARDO CADAVA

(Πανεπισ τήμιο του Princeton)

JEAN-LUC NANCY

( Στρασβούργο)

*

στα γαλλικά, με παράλληλη με τάφραση σ τα ελ ληνικά και σ τα αγ γλικά ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ:

EDUARDO CADAVA

(Πανεπισ τήμιο του Princeton)

Σ Ά Β Β ΑΤ Ο 13 Α ΠΡΙ Λ ΊΟΥ 12 : 0 0 - 2 0 : 3 0 Ω Δ Ε Ί Ο ΑΘ Η Ν Ώ Ν ( Β Α Σ. Γ Ε Ω Ρ Γ ΊΟΥ Β ΄ 17-19 & ΡΗΓΊΛ ΛΗΣ )

12 : 0 0 -13 : 3 0

14 : 0 0 -15 : 3 0

FORENSIC ARCHITECTURE Κ ΑΙ «Η ΥΠΌΘΕΣΗ ΠΑΎΛΟΣ ΦΎ ΣΣ Α Σ»

ΤΑ Κ ΛΊΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ TOM COHEN

EYAL WEIZMAN

(Κρατικό Πανεπισ τήμιο της Νέας Υόρκης – SUNY, Ά λμπανι)

ΧΡΙΣΤΊΝΑ ΒΑΡΒΊΑ

(Cooper Union, Νέα Υόρκη )

(Forensic Architecture, Λονδίνο)

(Forensic Architecture, Λονδίνο)

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ:

ΑΡΙΣΤΕΊΔΗΣ ΜΠΑ ΛΤΆΣ

(Με τσόβειο Πολυτεχ νείο)

YATES MCKEE ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ:

ΦΑΊΗ ΤΖΑΝΕΤΟΥΛ ΆΚΟΥ (Αθήνα)

12 : 0 0 -13 : 3 0

14 : 0 0 -15 : 3 0

ΚΥΡΙΑΚΉ 14 Α Π Ρ Ι Λ Ί ΟΥ 12 : 0 0 -19 : 0 0

ΤΑ ΔΙΚ ΑΙΏΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ

Η ΓΕΩΓΡΑΦΊΑ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ

Ω Δ Ε Ί Ο ΑΘ Η Ν Ώ Ν ( Β Α Σ. Γ Ε Ω Ρ Γ ΊΟΥ Β ΄ 17-19 & ΡΗΓΊΛ ΛΗΣ )

TOM KEENAN

(Κολ έγιο Bard, Νέα Υόρκη )

ZAHID CHAUDHARY

SHARON SLIWINSKI

ROSALIND MORRIS

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ:

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ:

(Πάν τειο Πανεπισ τήμιο)

(Αθήνα)

(Πανεπισ τήμιο του Δυτικού Ον τάριο)

ΑΘΗΝΆ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ

(Πανεπισ τήμιο του Πρίνσ τον) (Πανεπισ τήμιο Κολούμπια, Νέα Υόρκη )

ΕΛΙΣΆΒΕΤ ΠΛΈΣΣΑ

20:00-22:00

22:00-23:00

ΠΡΟΒΟΛΉ: HALE COUNT Y THIS MORNING , THIS EVENING

ΔΕΞΊΩΣΗ

Ακολουθεί συζήτηση μεταξύ του σκηνοθέτη R AMELL ROSS και της ΛΙΆΝΑΣ ΘΕΟΔΩΡΆΤΟΥ (NYU και NYU in Athens). Η ταινία προβά λ λεται σ τα αγ γλικά, με ελ ληνικούς υπότιτλους. Η προβολή πραγματοποιείται με τη συγ χρηματοδότηση από το NYU in Athens.

17: 0 0 -18 : 3 0

19 : 0 0 -2 0 : 3 0

ΟΙ ΉΧΟΙ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ

Η ΟΡΓΉ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ

RAVIV GANCHROW

(Ινσ τιτούτο Ηχολογίας, Χάγη )

ΔΙΆ ΛΕΙΜΜΑ

FRED MOTEN

*

(Πανεπισ τήμιο της Νέας Υόρκης – NYU)

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ:

JOAN FONTCUBERTA

(Βαρκελώνη )

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ:

EDUARDO CADAVA

(Πανεπισ τήμιο του Princeton)

ΧΡΉΣΤΟΣ Κ ΑΡΡΆΣ

( Στέγη Ιδρύματος Ωνάση )

17: 0 0 -18 : 3 0

18 :4 5 -19 : 0 0

Η ΜΕΤΑΝΆ ΣΤΕ Υ ΣΗ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ

ΤΕ ΛΙΚΈΣ ΠΑΡΑΤΗΡΉΣΕΙΣ

Συζήτηση μεταξύ της BOUCHRA KHALILI

ΔΙΆ ΛΕΙΜΜΑ

(Βερολίνο) και της

SUSAN MEISEL AS (Νέα Υόρκη )

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ: EDUARDO CADAVA

(Πανεπισ τήμιο του Princeton)

* Οι συμμε τέχον τες με ασ τερίσκο θα παρέμβουν σ το συμπόσιο μέσω Sk ype.

ΠΕΡΙΛΉΨΕΙΣ

ομιλίων

ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΏΝ ΕΙΚΌΝΩΝ JEAN-LUC NANCY Σε μια σειρά από κείμενά του για την εικόνα, ο παγκοσμίου φήμης Γάλλος φιλόσοφος Jean-Luc Nancy έχει περιγράψει τις ανησυχητικές δυνάμεις που απελευθερώνονται από τις εικόνες που μας καλούν να τις αντιμετωπίσουμε, τους περιορισμούς που μας δεσμεύουν σ’ αυτές, τον θάνατο που μας κοιτάζει κατάματα μέσα από τα παγωμένα χαρακτηριστικά τους και την αποστασιοποιημένη τους οικειότητα, καθώς και τη βία και την αμφισημία που τόσο συχνά ελλοχεύει στην καρδιά τους. Σε έναν κόσμο όλο και πιο κορεσμένο από εικόνες, μπορούμε άραγε να συνεχίζουμε να λέμε ότι γνωρίζουμε τι είναι η εικόνα; Μπορούμε να φανταστούμε το μέλλον των εικόνων, ακόμη και το μέλλον των μελλοντικών εικόνων;

HALE COUNTY, THIS MORNING, THIS EVENING ΣΚΗΝΟΘΕΣΊΑ: RAMELL ROSS ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ RAMELL ROSS ΚΑΙ ΤΗ ΛΙΆΝΑ ΘΕΟΔΩΡΆΤΟΥ Το εντυπωσιακό σκηνοθετικό ντεμπούτο του RaMell Ross –το Hale County, This Morning, This Evening (Το Hale County, σήμερα το πρωί, σήμερα το απόγευμα)– έχει κερδίσει τις επευφημίες των κριτικών και μια σειρά από διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας υποψηφιότητας για Όσκαρ στην κατηγορία του Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Μια ιμπρεσιονιστική και πρωτοποριακή ταινία που διαδραματίζεται στην κομητεία Hale της Αλαμπάμα, εξετάζει τις καθημερινές προσωπικές στιγμές των Αφροαμερικανών πρωταγωνιστών της και της κοινότητας στην οποία ζουν. Πρόκειται για ένα φιλμ-αποτύπωμα του ιστορικού Νότου. Ένα λυρικό ντοκιμαντέρ στο οποίο τα δράματα ενσωματώνονται, εκμαιεύονται, συμπε-

ραίνονται, και όπου ο τόνος και η διάθεση –και οι οπτικές και ηχητικές στιγμές και συνειρμοί που δημιουργούν– είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την παρατήρηση του κάθε χαρακτήρα και της προσωπικής εμπειρίας και την επίκληση σε αυτά. Συνυφαίνοντας εικόνες που αντικαθιστούν την αφηγηματική πλοκή με οπτικές κινήσεις, ο Ross κατασκευάζει ένα εμπνευσμένο φιλμικό κέντημα που περιπλέκει τον χρόνο, την ανθρώπινη ψυχή, την ιστορία, το περιβαλλοντικό θαύμα, την κοινωνιολογία και τα κοσμικά φαινόμενα, και δημιουργεί ένα νέο αισθητικό πλαίσιο για να βλέπεις και να βιώνεις τη ζεστασιά και τις καρδιές των ανθρώπων στην περιοχή της Μαύρης Ζώνης των ΗΠΑ και πολύ πιο πέρα. Η ταινία διερωτάται αν μπορούμε να βιώσουμε μια ζωή στηριζόμενη στα οφέλη της τεχνολογίας χωρίς να θυσιάσουμε τη γνώση, την εμπειρία και την κληρονομιά μιας ζωής που έχει βιωθεί σε σχέση με συγκεκριμένες ιστορίες και ιστορικές συνθήκες.

FORENSIC ARCHITECTURE ΚΑΙ «Η ΥΠΌΘΕΣΗ ΠΑΎΛΟΣ ΦΎΣΣΑΣ» EYAL WEIZMAN ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΊΝΑ ΒΑΡΒΊΑ Οι συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο γίνονται ολοένα και πιο σύνθετα περιβάλλοντα δεδομένων και μίντια και ως εκ τούτου είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν αναλυτικές τεχνικές και στρατηγικές που να ανταποκρίνονται καλύτερα σ’ αυτή την πολυπλοκότητα. Ο Eyal Weizman, διευθυντής του Forensic Architecture Agency (Κέντρο Εγκληματολογικής Αρχιτεκτονικής), θα συζητήσει τους τρόπους με τους οποίους τα πεδία εικόνας που παράγονται από τον ψηφιακό εξοπλισμό καταγραφής, τις δορυφορικές επικοινωνίες, τις τεχνολογίες τηλεανίχνευσης και τις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάλυση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Θα εξηγήσει πώς η δημιουργία κινούμενων σχεδίων και διαδραστικών χαρτογραφιών όχι μόνο μας βοηθά να μοντελοποιούμε τα γεγονότα καθώς εκτυλίσσονται στον χώρο και στον χρόνο, αλλά επίσης μας βοηθά να εφεύρουμε νέες τεχνικές έρευνας των μίντια και νέους τρόπους παρουσίασης των ερευνών που αφορούν την άσκηση βίας σε αστικά και αρχιτεκτονικά περιβάλλοντα. Η αναπληρώτρια διευθύντρια του Forensic Architecture Χριστίνα Βαρβία θα συζητήσει τις προσπάθειες του οργανισμού να ανακατασκευάσει τα γεγονότα που οδηγούν στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα χρησιμοποιώντας οπτικοακουστικό υλικό. Η επακόλουθη βιντεο-έρευνα και η συνοδευτική αναφορά, που παρουσιάστηκε στο ελληνικό δικαστήριο τον Σεπτέμβριο του 2018, συνδυάζει υλικό από κάμερες ασφαλείας, καταγεγραμμένες συνομιλίες μεταξύ αστυνομικών υπηρεσιών και υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης και καταθέσεις μαρτύρων, και επισημαίνει τον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι εικόνες στις εγκληματολογικές και ποινικές έρευνες.

ΤΟ ΚΛΊΜΑ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ TOM COHEN ΚΑΙ YATES MCKEE Το συγκεκριμένο πάνελ θα διερευνήσει τις σχέσεις μεταξύ των τεχνικών μέσων (ιδίως του κινηματογράφου, της φωτογραφίας, της ζωγραφικής και της τεχνητής νοημοσύνης) και ζητήματα που αφορούν την κλιματική αλλαγή και την εποχή που ονομάζεται «Ανθρωπόκαινος» (Anthropocene). Εστιάζοντας σε υλικό από ταινίες των Hitchcock και Kubrick, στις φωτογραφίες των Robert Capa και Sebastiao Salgado και σε ζωγραφικά έργα του Andy Warhol, το πάνελ θα εντοπίσει τις μορφές της καταστροφής, του θανάτου και της εξαφάνισης που κυκλοφορούν σε σχέση τόσο με τον κόσμο των εικόνων όσο και με τις κρίσεις

της βιόσφαιράς μας. Εάν είμαστε αυτή τη στιγμή μάρτυρες των διπλών επιταχύνσεων που έχουν περάσει τα λεγόμενα «σημεία καμπής» στο δημόσιο φαντασιακό, πέρα από την αναστρεψιμότητα –το κλιματικό χάος και την τεχνητή νοημοσύνη– μπορούμε επίσης να καταχωρήσουμε και τις ταυτοποιήσεις μεταξύ κινηματογράφου και εξαφάνισης των ειδών, μεταξύ των εικόνων και της «Ανθρωπόκαινου», μεταξύ μέτρων ασφαλείας και εκτόπισης πληθυσμών. Μπορούμε να σκεφτούμε τη σχέση ανάμεσα σε αυτό που ο Hal Foster χαρακτήρισε «ανήσυχη εικόνα» (distressed image) και σε έναν κόσμο του οποίου τα κλίματα και οι ατμόσφαιρες είναι όλο και περισσότερο ανήσυχες, έως και εξαντλημένες;

ΟΙ ΉΧΟΙ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ RAVIV GANCHROW ΚΑΙ FRED MOTEN Μπορούμε να μιλήσουμε για τις ηχητικές συχνότητες των εικόνων, για το φωνογραφικό τους περιεχόμενο; Η όραση συνοδεύεται πάντα από ακρόαση; Το να βλέπει κανείς διπλασιάζεται πάντα ως ήχος; Μέσα στη σύνθετη μουσική της εικόνας, ο αυτοσχεδιασμός ενεργοποιείται σε έναν ήχο που φέρει πληροφορίες στα υπόρρητα γραφικά του ρυθμού του, σε μια χωρική αναπαράσταση η οποία είναι ήχος, σε έναν χώρο του οποίου η ακουστική υπερβαίνει τον οπτικο-χωρικό προσδιορισμό αλλά δεν αντιτίθεται σε αυτόν. Πράγματι, οι προσπάθειες να υλοποιηθούν οι ηχητικές δονήσεις, είτε με την πρόσδοση ιδιοτήτων αντικειμένου είτε με τη μετάφρασή τους σε οπτικές φόρμες, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορική επιστημολογία του ήχου. Από τα σχήματα του Chladni μέχρι τον «φωνοαυτογράφο», η ορατότητα της ακουστικής υπογραμμίζει συνεχώς τις χωρικές διαστάσεις του ήχου. Οι Raviv Ganchrow και Fred Moten θα διερευνήσουν τις φωνητικές ενέργειες των εικόνων, το «δονούμενου έδαφός» τους και τις ηχητικές τοπογραφίες τους, εξετάζοντας την κυκλοφορία τους μέσα στην ιστορία των τεχνολογιών ανίχνευσης των κραδασμών και σε κείμενα όπως το Zong! της M. NourbeSe Philip, στο οποίο ο χώρος είναι (φωνο)γραμμένος και ακούγεται η ιστορία του «μεσαίου περάσματος» –του θαλάσσιου ταξιδιού των Αφροαμερικανών στα δουλεμπορικά πλοία.

Η ΟΡΓΉ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ JOAN FONTCUBERTA Ο Καταλανός εικαστικός Joan Fontcuberta έχει πρόσφατα διερευνήσει αυτό που ονομάζει «οργή των εικόνων», την άγρια διάδοση και κυκλοφορία εικόνων σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και σχεδόν σε κάθε διάσταση της καθημερινής μας ζωής. Ταυτόχρονα, τα κείμενά του και η πρακτική του ως φωτογράφου φανερώνουν ότι αυτός ο κορεσμός μάς υποχρεώνει να σκεφτούμε εικόνες που συνεχίζουν

να λείπουν, εικόνες που δεν υπήρξαν ποτέ, που υπήρξαν αλλά παρέμεναν μη διαθέσιμες, που χάθηκαν στη συλλογική μας μνήμη ή απαγορεύτηκαν ή λογοκρίθηκαν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, συχνά ξεκινώντας από ήδη υπάρχοντα αρχεία, δημιουργεί διαρκώς νέες φωτογραφίες με διαφορετικά είδη λογισμικού και αλγορίθμων. Με αυτόν τον τρόπο, μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε το νέο καθεστώς της φωτογραφικής εικόνας σε μια εποχή στην οποία η τρελή διαδρομή της κυριαρχεί πάνω στο περιεχόμενό της.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ TOM KEENAN ΚΑΙ SHARON SLIWINSKI Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς διεκδικήσεις που αφορούν ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς τη χρήση εικόνων. Καλώς ή κακώς, οι εικόνες διαμαρτυρίας, αποδείξεων και διαβεβαιώσεων είναι η lingua franca των αγώνων για δικαιοσύνη σήμερα. Και φαίνεται να έρχονται σαν πλημμύρα, όλο και περισσότερο, μέρα και νύχτα. Αλλά μέσα από ποια κανάλια περνάει ο χείμαρρος; Το πάνελ θα εξετάσει τις οδούς μέσω των οποίων αυτές οι εικόνες και ιδέες κυκλοφορούν σε διαδρομές που δεν επιτρέπουν απλώς, αλλά στην πραγματικότητα διαμορφώνουν τις διεκδικήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το εννοιολογικό υπόβαθρο τους. Ποιες είναι οι τεχνολογίες και οι γλώσσες που δομούν την παγκόσμια κατανομή του ανθρωπισμού και του οικουμενισμού και πώς οι ίδιες τεχνολογίες και γλώσσες αφήνουν το σημάδι τους σε αυτές τις ιδέες; Πώς έχουν μεταμορφώσει οι τεχνολογίες της εικόνας και των καναλιών επικοινωνίας τους ίδιους τους όρους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Αν ο λόγος και ο ακτιβισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επικεντρώνονται όλο και περισσότερο στην παρουσίαση αποδεικτικών στοιχείων αντλούμενων από τα διαφόρων ειδών μίντια, θα μπορούσαμε επίσης να φανταστούμε τα δικαιώματα που οι εικόνες όχι μόνο να παράγουν αλλά φέρουν οι ίδιες; Τι δίνει στις εικόνες το δικαίωμα της ύπαρξης και πώς μπορεί να συνδέεται αυτό το δικαίωμα με τα ανθρώπινα και τα μη ανθρώπινα δικαιώματα;

Η ΓΕΩΓΡΑΦΊΑ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ ZAHID CHAUDHARY ΚΑΙ ROSALIND MORRIS Ως στοιχεία αρχείων που συνεχώς διευρύνονται, οι εικόνες αντιστέκονται στη δέσμευση σε μια συγκεκριμένη, μοναδική τοποθεσία. Ενώ ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο και σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές, αλλάζουν διαρκώς μορφή και εκτοπίζονται περαιτέρω όποτε αναπλαισιώνονται και ξαναδιαβάζονται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να μάθουμε πώς να εντοπίζουμε την κίνηση των εικόνων σε όλα τα είδη των συνόρων και πώς να τις θεωρούμε ταυτόχρονα υλικά αντικείμενα, μέσα επικοινωνίας, και αποσωματοποιημένα και περιοδεύοντα δίκτυα σχέσεων. Πράγματι, καθώς οι κάμερες καταγράφουν, ενεργοποιούν ή ελέγχουν την ανθρώπινη κίνηση σε διαφοροποιημένες γεωγραφικές, πολιτισμικές και πολιτικές περιοχές, οι ίδιες οι εικόνες μεταναστεύουν με τους δημιουργούς, τα υποκείμενα και τους θεατές τους. Εξερευνώντας τις πρακτικές λήψης εικόνων στην Ινδία, το Ισραήλ, την Ταϊλάνδη, τη Νότια Αφρική και άλλες χώρες του κόσμου, οι Zahid Chaudhary και Rosalind Morris ανακαλύπτουν διασπορικές φωτογραφικές συνήθειες που εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τον βαθμό στον οποίο οι εικόνες φέρουν ίχνη συγκεκριμένων γεωγραφικών και ιστορικών συνθηκών ή τον βαθμό στον οποίο συνδέονται με ένα δίκτυο διαφορετικών τοποθεσιών. Μπορούμε να μιλήσουμε για τη γεωγραφία των εικόνων ή πρέπει να μιλάμε για διάφορες γεωγραφίες μίας εικόνας; Παραμένουν οι εικόνες συνδεδεμένες με μια συγκεκριμένη τοποθεσία ή πάντα λειτουργεί μια ορισμένη αποπλαισίωση και αφαίρεση εντός τους;

Η ΜΕΤΑΝΆΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ BOUCHRA KHALILI ΚΑΙ SUSAN MEISELAS Μεγάλο μέρος του έργου των Bouchra Khalili και Susan Meiselas έχει αφιερωθεί σε θέματα σύγκρουσης, μετανάστευσης, εκτοπισμού και κίνησης τόσο των ανθρώπων όσο και των εικόνων. Επειδή οι φωτογραφίες και οι κινηματογραφικές εικόνες μιλούν και μετακινούνται μεταξύ ιστορικών περιόδων, εθνικών συνόρων και διαφορετικών μέσων ενημέρωσης, ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η φωτογραφία και το φιλμ εντάσσονται στους προνομιακούς τρόπους παρουσίασης των μεταναστευτικών κρίσεων και των προσφύγων, και αυτό γιατί κάθε εικόνα είναι καθαυτή ενός είδους πρόσφυγας. Κάθε εικόνα μετατρέπει αυτό που παρουσιάζει σε πρόσφυγα –το αποκόπτει από το περιβάλλον του και το μετατοπίζει σε άλλον τόπο και στιγμή– και κάθε εικόνα κυκλοφορεί στον κόσμο μακριά από το «αρχικό» της πλαίσιο. Αυτό που κάνει μια εικόνα εικόνα είναι ίσως η ικανότητά της να περιπλανιέται, συχνά μακριά από τη στιγμή και τον τόπο παραγωγής της.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μαζική κυκλοφορία των εικόνων που χαρακτηρίζει την τρέχουσα περίοδο απαιτεί να αναπτύξουμε ένα οπτικό και γλωσσικό λεξικό για την κατανόηση του μεταναστευτικού τους χαρακτήρα και της αυτενέργειας που θα μπορούσαν ή δεν θα μπορούσαν να έχουν σε σχέση με την μετακίνηση και τον εκτοπισμό τους. Λαμβάνοντας ως σημείο εκκίνησης το έργο της Khalili και της Meiselas, το συγκεκριμένο πάνελ θα σκεφτεί τους τρόπους με τους οποίους το ταξίδι των εικόνων μάς βοηθά να σκεφτούμε τη μετανάστευση και τον εκτοπισμό των λαών, ακόμη και αν το ίδιο αυτό ταξίδι μπορεί επίσης να εμποδίσει μια τέτοια σκέψη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ

επιμελητή συμποσίου Eduardo Cadava Ο Eduardo Cadava είναι καθηγητής αγγλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Princeton, όπου είναι επίσης συνεργαζόμενο μέλος των Τμημάτων Συγκριτικής Λογοτεχνίας και Ισπανικής και Πορτογαλικής Φιλολογίας, της Σχολής Αρχιτεκτονικής, του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών Seeger και του Ινστιτούτου Διεθνών και Περιφερειακών Σπουδών. Είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού στο καλοκαιρινό πρόγραμμα του European Graduate School στο Saas-Fee και ήταν ο Benjamin Menschel Διακεκριμένος Επισκέπτης Καθηγητής στην Αρχιτεκτονική στην Cooper Union. Είναι συγγραφέας του Words of Light: Theses on the Photography of History (Λέξεις του φωτός: Θέσεις πάνω στη φωτογραφία της ιστορίας), του Emerson and the Climates of History (Ο Emerson και τα κλίματα της ιστορίας) και, με τον Fazal Sheikh, του Fazal Sheikh: Portraits. Έχει επίσης συν-επιμεληθεί τους τόμους Who Comes After the Subject? Cities Without Citizens (Ποιος έρχεται μετά το υποκείμενο; Πόλεις χωρίς πολίτες) και The Itinerant Languages of Photography (Οι περιοδεύουσες γλώσσες της φωτογραφίας), καθώς και ένα ειδικό τεύχος με τίτλο And Justice for All?: The Claims of Human Rights (Δικαιοσύνη για όλους; Οι διεκδικήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) για το περιοδικό South Atlantic Quarterly.

Έχει συνεπιμεληθεί εγκαταστάσεις και εκθέσεις στο MAXXI Museum της Ρώμης, στο Slought Foundation στη Φιλαδέλφεια, στο Storefront for Art and Architecture στη Νέα Υόρκη, στο Al-Ma’mal Center for Contemporary Art στην ανατολική Ιερουσαλήμ και στο Princeton University Art Museum. Έχει μεταφράσει πολλά έργα του Jacques Derrida, του Philippe LacoueLabarthe και του Maurice Blanchot και πρόσφατα συν-μετέφρασε (και έγραψε την εισαγωγή για) τα απομνημονεύματα του Nadar, με τίτλο Quand j’étais photographe. Μια συλλογή από δοκίμιά του για τη φωτογραφία εκδόθηκε στα ισπανικά υπό τον τίτλο La imagen en ruinas και το βιβλίο του Paper Graveyards: Essays on Art and Photography (Νεκροταφεία από χαρτί: Δοκίμια για την τέχνη και τη φωτογραφία) αναμένεται σύντομα από τον εκδοτικό οίκο Princeton University Press.

© JOA N FONTCUBERTA

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟΝ JAMES BRIDLE

“School of Images”

10.4.2019 H συμμετοχή στο εργαστήριο γίνεται κατόπιν πρόσκλησης από τον εισηγητή. Τα αποτελέσματα του εργαστηρίου θα παρουσιαστούν ως μέρος του προγράμματος "For Ever More Images?".

MΕ ΤΗ ΓΕΝΝΑΙΌΔΩΡΗ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗ ΤΟΥ

KAΣΣAN∆RAΣ

Στο πλαίσιο του "For Ever More Images?", o καλλιτέχνης και συγγραφέας James Bridle θα εισηγηθεί ενός εργαστηρίου για καλλιτέχνες, τεχνολόγους και περιβαλλοντικούς ακτιβιστές. Στόχος θα είναι η διερεύνηση του ρόλου των εικόνων και άλλων μορφών τέχνης στον τρόπο που βλέπουμε και εκτιμάμε τις αλλαγές που συμβαίνουν στα εμπλεκόμενα οικοσυστήματα και τα πολιτικά συστήματά μας, στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο.

© N ATA LIE BOOKCHIN

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ

James Bridle Ο James Bridle είναι καλλιτέχνης και συγγραφέας, με πρακτική που διατρέχει ποικίλες τεχνολογίες και κλάδους. Τα έργα τέχνης και οι εγκαταστάσεις του έχουν εκτεθεί στην Ευρώπη, τη Βόρεια και Νότια Αμερική και την Ασία και ο ίδιος έχει συνεργαστεί με θεσμούς όπως το Victoria & Albert Museum, το Barbican, το Artangel, η Τριενάλε Αρχιτεκτονικής του Όσλο, η Μπιενάλε Design της Κωνσταντινούπολης, το Ars Electronica, το Japan Media Arts Festival και το Design Museum του Λονδίνου. Κείμενά του για τη λογοτεχνία, τον πολιτισμό και τα δίκτυα έχουν εμφανιστεί σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένων των Frieze, Wired, Domus, Cabinet, The Atlantic, New Statesman και πολλών άλλων.

Είναι επίσης συγγραφέας μιας τακτικής στήλης για την εφημερίδα Observer. Το βιβλίο του New Dark Age (Ο νέος μεσαίωνας) για την τεχνολογία, τη γνώση και το τέλος του μέλλοντος κυκλοφόρησε το 2018 από τη Verso (ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο). Δίνει συχνά διαλέξεις στο ραδιόφωνο, σε συνέδρια, σε πανεπιστήμια και σε άλλες εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων των SXSW, Lift, Global Art Forum, Re:Publica και TED. Υπήρξε φιλοξενούμενος καλλιτέχνης στο Lighthouse στο Μπράιτον, στο White Building στο Λονδίνο και στο Eyebeam στη Νέα Υόρκη, και φιλοξενούμενος καθηγητής στο Πρόγραμμα Διαδραστικών Τηλεπικοινωνιών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU). Το έργο του βρίσκεται στο http://jamesbridle.com/.

© JON R A FMA N

Designing a cybermachine for the 21st century

In 1977, the Voyager I and II spacecraft began their interstellar journey. On board, they were carrying audiovisual archives of a sort: golden records recording a message to possible extragalactic recipients, a time capsule for the future encoding and communicating mankind's existence and achievements on planet Earth.

But what would we send today, 40 years on? And what would the images placed inside a similar time capsule mean today? Could they perhaps serve as an alarm message about our planet's uncertain future? The “For Ever More Images?” project addresses this question at a time when the images we create and distribute are primarilydetermined by programming routines, algorithms and automated behaviours.

E XHIBITION

“FOR EVER MORE IMAGES?”

9-22.4.2019 | 16:00-22:00 E XHIBITION HALL -1 FREE ADMISSION WITH ENTR ANCE TICK E TS

SYMPOSIUM

«CARTOGRAPHIES OF THE IMAGE IN THE 21ST CENTURY»

12-14.4.2019 FRENCH INSTITUTE OF ATHENS AND ATHENS CONSERVATORY FREE ADMISSION

WORKSHOP

WITH JAMES BRIDLE “SCHOOL OF IMAGES”

10.4.2019 THE PARTICIPANTS WILL BE INVITED BY THE WORKSHOP COORDINATOR. THE OU TCOMES OF THE WORKSHOP WILL BE PRESENTED AS PART OF THE PROGR A M.

Š PA NOS MA Z A R A KIS

An exhibition-installation, an interactive cybermachine which constructs time capsules, and a series of lectures and a workshop, invite us to take a freshlook at the way we produce, consume, understand and signify the images of our 21st century.

EXHIBITION

FOR EVER MORE IMAGES?

9 -22.4.2019 16:00-22:00 EXHIBITION HALL -1 Free admission with entrance tickets

© R A BIH MROUÉ

CURATED BY Yorgos Karailias Yorgos Prinos Pasqua Vorgia PARTICIPATING ARTISTS AND WORKS Natalie Bookchin Mass Ornament James Bridle Seamless Transitions Adam Broomberg & Oliver Chanarin Spirit Is A Bone Harun Farocki Eye/Machine I, II, III Joan Fontcuberta Googlegrams

Forensic Architecture The Murder of Plavos Fyssas The Killing of Zak Kostopoulos Panos Mazarakis Administration of Disorder Maria Mavropoulou Family Portraits Rabih Mroué Blow up 1-7 Jon Rafman 9-Eyes Taryn Simon Image Atlas Monika Sziladi Left To Our Own Devices and other works Penelope Umbrico 43,186,046 Suns from Sunsets from Flickr (Partial) 02/04/19

Cameron-James Wilson Shudu (and Koffi) Liam Young Where The City Can’t See Cybermachine of Images Part I, The Stars Part II, The Deposit

THE WORK FAMILY PORTRAITS IS POWERED BY

CURATORIAL

note

“These images are devoid of social intent. They are not for edification.

Not for reflection”, says Harun Farocki in 2001 and coins the term “operational images”. He refers to images made by machines for machines, where no human agency is apparently involved in the process.

Today, while people use machines constantly to capture almost everything, they can also be photographed by machines without even knowing it.

Their faces, emotions, habits, beliefs, images and data can be collected, stored and valorized in massive and invisible ways, serving warfare, surveillance, global capital, and various risk management systems whose aim is to predict the future.

The world nowadays often feels like an enormous crystal ball absorbing everything visually and at the same time projecting its predetermined game plan back to us. Digital images feel too omnipresent and too invisible to allow for reflection and for the transformative power of the human imagination and have been transformed into shrunk traces of Big Data’s hidden ocean.

What is the cultural significance of such visual artefacts and computational devices, compared to the contents of NASA’s 1977 Golden Records, projecting into

space and into the future an utterly idealized version of the human world? Back then, humans hoped to communicate with extraterrestrial life through what they deemed beautiful and important enough to be preserved in a Vacuum.

Today, this Vacuum refracts back on us its scattered particles, the infinite digits and pixels comprising a new era, a world picture that does not appear as linear, ordered and bright.

A new visual grammar emerges, and the deep digital texture of the new image (devoid of textuality), that brings about a new aesthetic, new semiotic mechanisms, and therefore new ways of representing and interpreting the world. Are these meta-images? Are they images at all? Or are they just data maps and digital objects? In place of photographs, human stories and subjective theories of the once modern era, in this exhibition we try to examine tactical media and black boxes; hidden algorithms and all-seeing eyes that record everything.

But we also detect new possibilities that these technologies openup, examples of radical uses encouraging critical understanding, social engagement and action. Together, collective historical witnessing and contested testimony, communal synchronicities, evolving countersurveillance practices and the rise of counter-images, revert the image back to its inherent contextuality and thus against its brutal instrumentalization.

Exploring the politics of resolution and Big Data —of which disguise themselves as images— we hope to display the tension between the eye of the machine and the never-ending desire of humanity to seek meaning and freedom. Can you see it?

CURATORS’

bios

Yorgos Karailias Yorgos Karailias is a lens-based artist.

His work has been presented at various international festivals and venues (Athens Conservatoire, 2019 Athens Photo Festival, Museum Benaki, 2018 - Whitelight Showcase, London, 2017 - MedPhoto Festival, Museum of Contemporary Art of Rethymno, 2016 - Paris Photo, 2015 - Fotografia Festival Internazionale di Roma, Museum of Contemporary Art of Rome, 2015) as well as in various publications, including his photobook EstrangeR (Kehrer Verlag Heidelberg, 2015).

Υorgos Prinos Υorgos Prinos is a visual artist.

His work explores issues of power and violence at the intersection of human psychology and politics.

His photos often feature the human figure in urban space, while devising suggestive and elliptical narratives using found footage from media or the internet.

His work has been presented in venues and publications across Europe, the United States and Asia.

Notable presentations have taken place at Athens Conservatoire, Slought (Philadelphia), Bozar (Brussels), the Benaki Museum

He also holds an MA in Modern History and he has been involved in various cultural and educational projects as organizer, instructor and curator and has collaborated with various cultural entities and institutions, including Onassis Stegi and Cáceres Schools of Fine Arts, MedPhoto Festival and Cáceres 2016 Committee for the city's candidature as European Capital of Culture.

(Athens), the 2nd and 5th editions of the Thessaloniki Biennale of Contemporary Art, Paris Mois de la Photo, the Beijing Art Centre, the Antikenmuseum Basel, Nicole Klagsbrun Gallery (New York) andthe Thessaloniki Museum of Photography. He holds an MFA from the Yale University School of Art and has served as instructor, visiting critic or lecturer at Yale University, School of Visual Arts, the International Center of Photography, Wesleyan University, County College of Morris, the Thessaloniki Museum of Photography and others.

He has co-edited several books and catalogues and has curated exhibitions and projects in Greece and abroad.

Š TA RYN SIMON

Pasqua Vorgia Pasqua is an Onassis and Fulbright scholar. She studied cultural management (MA) at Panteion University of Social and Political Sciences in Athens, organizational psychology (MA) at Columbia University (NY) and psychology at the Kapodistrian University of Athens. She has worked as an independent film documentary producer and freelance writer for the Press. In 2011, she joined the art collective Depression Era, which brought together 25 artists, photographers, writers, and researchers, in which context she co-curated and organized various exhibitions, workshops

and other public events and interventions in Greece and abroad.

Since autumn 2015, she has been working in the field of cultural management at the Onassis Stegi, coordinating the Talks & Thoughts series, which consists among others of conferences, exhibitions, workshops, and multi-disciplinary festivals, inviting artists and intellectuals from around the world. As an artist, she is interested in the dialectics between images and words, especially in the context of contemporary mass culture and the media. She works with photography, video and text.

SYMPOSIUM

Cartographies of the Image in the 21st century

12-14.4.2019 FRENCH INSTITUTE OF ATHENS & ATHENS CONSERVATORY Free admission In English with simultaneous interpretation in Greek

CURATED BY Eduardo Cadava

This international symposium will bring together philosophers, architects, artists, photographers, filmmakers, media theorists, literary theorists, anthropologists, and scholars in the areas of performance and race studies, to explore the innumerable mediums and forms in which the image appears today: its role and place within the areas of forensics and surveillance, medical and sonar technologies, informatics and weaponry, electronic fields of weaponized data, social media and digital platforms, computer vision and artificial intelligence, cinema and the technical media, algorithms of vision and perception, climate and human rights contexts, classificatory schemas of all kinds, and any number of heterogeneous and often fragmentary forms.

The symposium’s participants represent the United States, Canada, Spain, Great Britain, the Netherlands, France, Israel, Morocco, Pakistan, and Greece, with several of the participants specializing in areas that also include India, Thailand, South Africa, and elsewhere.

Together, we will consider the changing status of images today and in the future as an urgent question rather than as something that we understand.

We thank the French Institute of Athens, the Athens Conservatory, and NYU in Athens for their generous support of this event.

SUPPORTED BY

A 3-day symposium examining the changing status of images today and in the future, as an urgent question rather than as something that we understand.

Š LIA M YOUNG

PROGR A M F R I D AY 12 A P R I L 18 : 0 0 -2 3 : 0 0 FRENCH INSTITUTE O F AT H E N S ( 3 1 S I N A S T. )

18 : 0 0

18 : 3 0 -19 :4 5

WELCOME REMARKS

THE FUTURE OF FUTURE IMAGES

CHRISTOS CARRAS

JEAN-LUC NANCY

EDUARDO CADAVA

in French, with simultaneous translation into Greek and English*

(Onassis Stegi)

(Princeton Univer sit y)

( Strasbourg)

*

MODERATOR:

EDUARDO CADAVA

(Princeton University)

12 : 0 0 -13 : 3 0

14 : 0 0 -15 : 3 0

S AT U R D AY 13 A PR I L 12 : 0 0 - 2 0 : 3 0

FORENSIC ARCHITECTURE AND “THE PAVLOS F YS SAS CASE”

THE CLIMATES OF IMAGES

AT H E N S C O N S E R VAT O R Y (17-19 VA S I L E O S GEORGIOU B & R Ι G I L L I S S T.)

EYAL WEIZMAN (Forensic Architecture, London) CHRISTINA VARVIA (Forensic Architecture, London) MODERATOR:

ARISTIDES BALTAS

TOM COHEN

(SUNY, Albany)

YATES MCKEE

(Cooper Union) MODERATOR:

FAYE TZANETOUL AKOU (Athens)

(National Technical Univer sit y of Athens)

S U N D AY 14 A P R I L 12 : 0 0 -19 : 0 0 AT H E N S C O N S E R VAT O R Y (17-19 VA S I L E O S GEORGIOU B & R Ι G I L L I S S T.)

12 : 0 0 -13 : 3 0

14 : 0 0 -15 : 3 0

THE RIGHTS OF IMAGES

THE GEOGR APHY OF IMAGES

TOM KEENAN

ZAHID CHAUDHARY

SHARON SLIWINSKI

ROSALIND MORRIS

(Bard College)

(Univer sit y of Western Ontario)

MODERATOR:

ATHENA ATHANASSIOU (Panteion Univer sit y)

(Princeton Univer sit y) (Columbia Univer sit y)

MODERATOR:

ELIZABETH PLESSA (Athens)

20:00-22:00

22:00-23:00

SCREENING: HALE COUNT Y THIS MORNING , THIS EVENING

RECEPTION

Co -sponsored by NYU in Athens andfollowed by a conver sation bet ween director R AMELL ROSS and LIANA THEODOR ATOU (NYU and NYU in Athens).

The film is in English, with Greek subtitles.

17: 0 0 -18 : 3 0

19 : 0 0 -2 0 : 3 0

THE SOUNDS OF IMAGES

THE FURY OF IMAGES

RAVIV GANCHROW

(Institute of Sonology, The Hague)

BRE AK

FRED MOTEN

*

(New York Univer sit y)

JOAN FONTCUBERTA

(Barcelona)

MODERATOR:

EDUARDO CADAVA

(Princeton Univer sit y)

MODERATOR:

CHRISTOS CARRAS (Onassis Stegi)

17: 0 0 -18 : 3 0

18 :4 5 -19 : 0 0

THE MIGR ATION OF IMAGES

CLOSING REMARKS

A conver sation bet ween

BOUCHRA KHALILI

BRE AK

(Berlin) and

SUSAN MEISELAS

(New York)

MODERATOR:

EDUARDO CADAVA

(Princeton Univer sit y)

* Par ticipant will

join the symposium via Sk ype call.

sessions and panels

THE FUTURE OF FUTURE IMAGES JEAN-LUC NANCY In a series of writings on the image, the world-renowned French philosopher Jean-Luc Nancy has described the unsettling forces unleashed by the images that confront us, the limits that bind us to them, the death that stares back at us from their frozen traits and distant intimacies, and the violence and ambivalence so often at their heart. In a world increasingly saturated with images, can we any longer say that we know what an image is? Can we imagine the future of images, and even the future of future images?

HALE COUNTY, THIS MORNING, THIS EVENING

DIRECTED BY RAMELL ROSS CONVERSATION WITH RAMELL ROSS AND LIANA THEODORATOU RaMell Ross’s stunning directorial debut, “Hale County This Morning, This Evening”, has garnered critical acclaim and a host of accolades, including an Academy Award nomination for Best Documentary Feature.

An impressionistic and avant-garde film set in Hale County, Alabama, it examines the quotidian and intimate moments of its African American protagonists and the community in which they live. A lyrical documentary in which dramas are embedded, elicited, extrapolated, and in which tone and mood —and the visual and sonic moments and associations that they conjure— are inseparable from the observation

and evocation of character and personal experience, the film presents an emotive impression of the historic South. Interweaving images that replace narrative arc with visual movements, Ross crafts an inspired tapestry made up of time, history, environmental wonder, sociology, and cosmic phenomena, producing a new aesthetic framework that offers a new way of seeing and experiencing the lives of people in the Black Belt region of the U.S. as well far beyond. The film asks whether we can live a life sustained by the benefits of technology without sacrificing the knowledge, experience, and heritage of a life lived in relation to particular histories.

FORENSIC ARCHITECTURE AND “THE PAVLOS FYSSAS CASE” EYAL WEIZMAN AND CHRISTINA VARVIA Conflicts around the globe have increasingly become complex data and media environments and it is therefore necessary to develop analytic techniques and strategies that can match this complexity. Director of the Forensic Architecture Agency, Eyal Weizman, will discuss the ways in which image fields—produced by digital recording equipment, satellite communications, remote sensing technologies, and social media platforms—can be used to analyze violations of human rights and international humanitarian law. He will explain how the creation of animations and interactive cartographies not only helps us model events as they unfold in space and time but also helps us invent new techniques of media research and new ways of presenting investigations of violence in urban and architectural environments. Deputy Director of Forensic Architecture, Christina Varvia, will discuss the agency’s efforts to reconstruct the events leading to the murder of Pavlos Fyssas from audio and video material. The resulting video investigation and the accompanying report, presented in court September 2018, joins CCTV footage, recordings of communications between police and emergency services, and witness testimony, and points to the role images can play within forensic and criminal investigations.

THE CLIMATES OF IMAGES TOM COHEN AND YATES MCKEE This panel will explore the relations among the technical media (especially cinema, photography, painting, and artificial intelligence) and questions about climate change and what has been called the “Anthropocene.”

Focusing on materials ranging from films by Hitchcock, Kubrick, and Hitchcock, to photographs by Robert Capa and Sebastio Salgado, to paintings by Andy Warhol, it will trace the figures of disaster, death, and extinction that circulate in relation to both the world of images and the crises of our biosphere.

If we are witnessing the twin accelerations passed so-called “tipping points” in the public imaginary, beyond reversibility—climate chaos and A.I.—we can also register the identifications between cinema and extinction, between images and the “Anthropocene,” between security measures and the displacement of populations. Can we think about the relation between what Hal Foster has called the “distressed image” and a world whose climates and atmospheres are increasingly distressed and even devastated?

THE SOUNDS OF IMAGES RAVIV GANCHROW AND FRED MOTEN Can we speak about the sonic frequencies of images, about their phonographic content? Is looking always accompanied by listening, and does seeing always redouble itself as sound? Within the complex music of the image, improvisation is activated in a sound that holds information in the implicit graphics of its rhythm, in a spatial representation that is sound, a space whose aurality exceeds but does not oppose visual-spatial determination. Indeed, attempts to materialize sound vibrations, whether by conferring on them object–like qualities or transposing them into visual manifestations, have played an important role in the historic epistemology of sound. From Chladni’s figures to the “phonoautograph,” the visibility of acoustics has continually underlined the dimensional characteristics of sound.

Raviv Ganchrow and Fred Moten will explore the aural energies of images, their “vibrant terrain” and their sonic topographies, by considering their circulation within the history of vibration-sensing technologies and in texts such as M. NourbeSe Philip’s Zong!, in which the history of the middle passage is sounded, and space is (phono)graphed.

THE FURY OF IMAGES JOAN FONTCUBERTA Catalonian visual artist Joan Fontcuberta has recently explored what he calls “the fury of images,” the wild proliferation and circulation of images in all sorts of media and in nearly every dimension of our daily life. At the same time, his writings and his practice as a photographer suggest that this saturation of images obliges us to think about images that remain missing,

images that have never existed, that have existed but have remained unavailable, that have been lost to our collective memory or been prohibited or censored. This is why, often taking his departure from already existing archives, he so often invents new ones with different kinds of computer software and algorithms.

In this way, he encourages us to think about the new status of the photographic image in an age in which its mad itinerancy prevails over its content.

THE RIGHTS OF IMAGES TOM KEENAN AND SHARON SLIWINSKI It is difficult to imagine making claims for human rights without using images.

For better or worse, images of protest, evidence and assertion are the lingua franca of struggles for justice today. And they seem to come in a flood, more and more, day and night. But through what channels does the torrent pass?

This panel will examine the pathways through which these images and ideas circulate routes that do not merely enable, but actually shape human rights claims and their conceptual background. What are the technologies and languages that structure the global distribution of humanism and universalism, and how do they leave their mark on these ideas themselves? How have technologies of the image and the channels of communication transformed the very terms of human rights?

If human rights discourse and activism increasingly rely on mediatic presentations of evidence, can we also think of the rights that images not only seek to produce but that they also have themselves? What gives images the right to exist, and how might this right be linked to human and nonhuman rights?

THE GEOGRAPHY OF IMAGES ZAHID CHAUDHARY AND ROSALIND MORRIS As elements of ever-expanding archives, images resist being fixed in a single location. While they travel around the globe and across different geographies, they are constantly transformed and further displaced whenever they are recontextualized and reread. This is why we must learn how to trace the movement of images across all sorts of borders and how to regard them as simultaneously material artifacts, mediums of communication, and disembodied and itinerant networks of relations. Indeed, as cameras document, enable, or control human movement across geographical, cultural, and political divides, images themselves migrate with their makers, subjects, and viewers. Exploring image-making practices in India, Israel, Thailand, South Africa, and other countries around the world, Zahid Chaudhary and Rosalind Morris explore diasporic photographic practices that raise questions about the extent to which images bear the traces of specific geographical and historical contexts or the degree to which they are instead associated with a network of different locations. Can we talk about the geography of images or must we speak of an image’s several geographies? Do images remain linked to a specific location or is a certain decontextualization and abstraction always at work within them?

THE MIGRATION OF IMAGES BOUCHRA KHALILI AND SUSAN MEISELAS Much of the work of Bouchra Khalili and Susan Meiselas has been devoted to issues of conflict, migration, displacement, and the movement of both people and images. Because photographs and cinematic images speak and move across historical periods, national borders, and different media, it is perhaps not an accident that photography and film are among the privileged modes for representing the crises of migration and refugees, and this because every image is itself a kind of refugee. Every image turns what it presents into a kind of refugee— tearing it from its context and displacing it to another place and moment— and every image circulates in the world away from its “original” context.

What makes an image an image is perhaps its capacity to wander, often far from the moment and place in which it was produced. This is why the mass circulation of images that characterizes our present moment requires that we develop a visual and linguistic lexicon for understanding their migratory character and the agency they might or might not have in relation to their movement and displacement. Taking its point of departure from Khalili and Meiselas’ work, this session will think about the ways in which the itinerancy of images helps us think about the migration and displacement of peoples, even as it can also hinder such thinking.

BIO

Eduardo Cadava Eduardo Cadava is Professor of English at Princeton University, where he is also an Associate Member of the Departments of Comparative Literature and Spanish and Portuguese, the School of Architecture, the Seeger Center for Hellenic Studies, and the Princeton Institute for International and Regional Studies. He is a faculty member in the summer program at the European Graduate School in Saas-Fee and he has been the Benjamin Menschel Distinguished Visiting Professor in Architecture at Cooper Union. He is the author of Words of Light: Theses on the Photography of History, Emerson and the Climates of History, and, with Fazal Sheikh, of Fazal Sheikh: Portraits.

He also has co-edited Who Comes After the Subject?, Cities Without Citizens, a special issue of the South Atlantic Quarterly entitled And Justice for All?: The Claims of Human Rights, and The Itinerant Languages of Photography.

He has co-curated installations and exhibitions at the MAXXI Museum in Rome, the Slought Foundation in Philadelphia, Storefront for Art and Architecture in New York, the Al-Ma’mal Center for Contemporary Art in East Jerusalem, and the Princeton University Art Museum. He has translated several works by Jacques Derrida, Philippe Lacoue-Labarthe, and Maurice Blanchot, and recently has introduced and cotranslated Nadar's memoirs, Quand j'étais photographe. A collection of his essays on photography has appeared in Spanish under the title La imagen en ruinas, and his book Paper Graveyards: Essays on Art and Photography is forthcoming from Princeton University Press.

© MA RIA MAVROPOULOU

© MONIK A SZIL A DI

WORKSHOP WITH JAMES BRIDLE

“School of Images” 10.4.2019 The participants will be invited by the workshop coordinator.

The outcomes of the workshop will be presented as part of the program.

WITH THE GENEROUS SUPPORT OF

KAΣΣAN∆RAΣ

In the context of "For Ever More Images?"

James Bridle will be leading a workshop with artists, technologists, and environmental activists to explore the role of images and other art forms in the way we see and appreciate the changes occurring to our entangled ecosystems and political systems, in Greece and around the Mediterranean.

BIO

James Bridle

James Bridle is an artist and writer working across technologies and disciplines. His artworks and installations have been exhibited in Europe, North and South America, Asia and Australia, and have been viewed by hundreds of thousands of visitors online. He has been commissioned by organisations including the Victoria & Albert Museum, the Barbican, Artangel, the Oslo Architecture Triennale, the Istanbul Design Biennial, and been honoured

by Ars Electronica, the Japan Media Arts Festival, and the Design Museum, London. His writing on literature, culture and networks has appeared in magazines and newspapers including “Frieze”, “Wired”, “Domus”, “Cabinet”, “the Atlantic”, “the New Statesman”, and many others, in print and online, and he has written a regular column for the Observer. "New Dark Age", his book about technology, knowledge, and the end of the future,was published by Verso (UK & US) in 2018. He lectures regularly on radio, at conferences, universities, and other events, including SXSW, Lift, the Global Art Forum, Re:Publica and TED. He was been a resident at Lighthouse, Brighton, the White Building, London, and Eyebeam, New York, and an Adjunct Professor on the Interactive Telecommunications Programme at New York University. His work can be found at http://jamesbridle.com.

© 2018-19, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Onassis Stegi

Ποιες εικόνες του 21ου αιώνα θα στέλναμε με χρονοκάψουλα στο διάστημα;

ΗΧ ΑΝ Μ ΙΑ ΚΥ ΒΕ ΡΝ Ο Μ ΣΧ ΕΔ ΙΑ ΖΟ ΝΤΑΣ

Ω ΝΑ Η ΓΙ Α ΤΟ Ν 21º ΑΙ