Van Loon Galleries | Biennale Veghel 2016

02 DEC 18 DEC

2016

KOEKBOUW VEGHEL

KUNSTBIJLAGE

Inhoudsopgave Voorwoord 3 Voorwoord wethouder 4 Bedaux aan het woord 5 Niels Ballemans 12 David Begbie 12 David Beliën 13 Campagnolo & Biondo 13 Mo Cornelisse 14 Lester Corzo 14 Lisette Durinck 15 Stefan Gross 15 Jacek Hazuka 16 Hélène Jacubowitz 16 Andrej Jakab 17 Marta Jedrysko 17 Erik Kierkels 18 Marko de Kok 18 Geert Kollau 19 Tjikkie Kreuger 19 In gesprek met Stefan Gross 20 Frédèric Lavaud 21 Nimrod Messeg 21 Guido van Ophoven 22 Hub Pollen 22 Rabarama 23 Dominique Rayou 23 Bram Reijnders 24 Hans Reijnders 24 In gesprek met Philippe Timmermans 25 Jeff Robb 26 Kees Salentijn 26 Paz Sanz Fle 27 Bart Somers 27 Joris van Spaendonck 28 Peter-Jac Steenman 28 Igor Tcholaria 29 Philippe Timmermans 29 In gesprek met Peter-Jac Steenman 30 Anita Vermeeren 31 Frank Vogt 31 Karin van de Walle 32 Giselle Weegels 32 Antoon van Wijk 33 Daniëlle van Zadelhoff 33 Marek Zyga 34 In gesprek met Frank Vogt 35

Van Loon Galleries Taalstraat 51 • 5261 BB VUGHT +31(0)73 684 00 15 • info@vanloongalleries.com www.vanloongalleries.com

31

23

13

19

31

28

18

VOORWOORD

BIËNNALE VEGHEL KUNST LEEFT VOOR IEDEREEN De verhalen van kunstenaars verdienen het om verteld te worden. En hoe meer mensen de schoonheid van kunst kunnen ervaren, hoe mooier.

Met deze filosofie startte in 2009 ons avontuur van het organiseren van eigen evenementen. Vorig jaar beleefden we wederom een hoogtepunt: 21.000 kunstliefhebbers bezochten Biënnale Brabant Tilburg 2016.

Feit is dat niet iedereen een galerie wil of durft te bezoeken. Maar met onze evenementen bewijzen we dat er wel degelijk een groot publiek is voor moderne kunst. Kunst leeft! Het doet ons ongelofelijk veel plezier om dat elke keer weer te mogen ervaren. Daarnaast wakkert het bij het team steeds opnieuw ambities en enthousiasme aan. Die grote interesse in onze evenementen motiveert ons om de lat steeds hoger te leggen. En onze waardevolle sponsoren maken het mogelijk om die ambities telkens weer te realiseren. Naar de Biënnale gaan mag geen doorsnee bezoekje zijn, maar is een zinnenprikkelende ervaring waarvan je nog lang nageniet. Je komt als bezoeker in een omgeving waarin je je volledig kan onderdompelen in de mystieke sferen van kunst. Een bijzondere locatie als de Koekbouw aan de Noordkade in Veghel, versterkt de bijzondere ambiance van het evenement. Je krijgt er alle ruimte om het verhaal van de kunstenaars in je op te nemen om uiteindelijk verrijkt en voldaan naar huis te gaan.

De focus van onze galerie en al onze evenementen blijft een herkenbare verzameling kunststromen, namelijk klassiek modern, expressief en figuratief.

Deze kunnen terugkomen in verschillende vormen: van schilderkunst tot beeldhouwkunst, glaskunst en fotokunst. We hebben daarbij het voorrecht om te mogen samenwerken met kunstenaars van over de hele wereld. Met eigen ogen zien we de grote verscheidenheid aan technieken en de perceptie van kunst in verschillende culturen en landen. Iedereen ervaart kunst anders en dat is reuze interessant. Want niemand kent dé waarheid over kunst of kan volledig beoordelen of iets goed of slecht is. Smaak is namelijk persoonlijk.

Door veel kunst te bekijken, te vergelijken en een mening te vormen leer je je eigen smaak beter kennen. En zo ontdek je vanzelf welke stroming, kunstvorm of kunstenaar iets bij jou teweegbrengt. Sowieso staat de kwaliteit van moderne kunst vaak ter discussie in het tijdperk waarin het is gemaakt. Het duurt soms wel decennia voordat de ‘kenners’ een werk de waarde geven die het al veel eerder had verdiend.

Waarom wachten met genieten als het nu al kan? Precies! Ik wens u veel plezier, genot en inspiratie toe tijdens uw bezoek aan Biënnale Veghel 2016!

Joris van Loon Van Loon Galleries

VOORWOORD WETHOUDER

KWALITEIT OP EEN BIJZONDERE LOCATIE Topkwaliteit op een bijzondere locatie was mijn eerste ingeving toen ik gevraagd werd een voorwoord te mogen schrijven voor de Biënnale Veghel. De Noordkade is van 2 tot 18 december 2016 dé broedplaats waar professionele kunst, cultuur en culinaire prestaties bij elkaar komen. Het is voor mij een grote eer u uit te nodigen in Veghel en kennis te maken met de Noordkade én de fantastische kunstcollectie tijdens de Biënnale Veghel 2016.

Veghel is trots op haar bedrijfsleven met een aantal vooraanstaande bedrijven. Vooral op het gebied van food is Veghel bekend en vooruitstrevend. Daarnaast heeft Veghel een goede culturele infrastructuur en draagt zij kunst en cultuur een warm hart toe. Op het gebied van cultuureducatie, cultuurproductie en cultuurpresentatie heeft Veghel veel te bieden. En dan ook nog op een bijzonder locatie, de Noordkade.

Vanaf 1826 begint de economische groei van Veghel door de aanleg van de Zuid-Willemsvaart. Tegelijk met de aanleg van het kanaal werd de haven aangelegd. Een tweede economische impuls volgt in 1914 als de Noord-Brabantse Coöperatieve Boerenbond (NCB) zich aan de haven vestigt. De Coöperatieve Handelsvereniging (CHV) vormde de economische instelling van de NCB. In 1915 werd besloten aan de Noordkade in Veghel een groot modern magazijn te bouwen met een graansilo, malerij en een veekoekenfabriek. Later is de graansilo vernoemd naar de constructeur Wiebenga en aangemerkt als rijksmonument. De ontstaansgeschiedenis en de cultuurhistorisch waardevolle bebouwing van de NCB/CHV bepalen in overwegende mate de geschiedenis van het terrein aan de Noordkade. Vanaf 1996 werden de gebouwen en het 5,5 ha tellende terrein van de CHV minder bedrijfsmatig gebruikt. Een plaatselijke aannemer/projectontwikkelaar, Bouwbedrijf Van de Ven, kocht in 2008 de terreinen en de gebouwen.

De wens van zowel de gemeente als de nieuwe eigenaar was behoud en herbestemming van het cultuurhistorisch industrieel erfgoed. En dat is gelukt. Anno 2016 is deze locatie uitgegroeid tot een hotspot voor kunst, cultuur en food. De Biënnale Veghel 2016 is meer dan een toegevoegde waarde voor deze locatie.

Riny van Rinsum Wethouder kunst en cultuur Veghel

Van Loon Galleries is de initiatiefnemer van deze eerste editie van de Biënnale Veghel. Zij hebben op enthousiaste en inspirerende wijze stakeholders in Veghel kunnen overtuigen van hun plannen. Breng kunst en food bij elkaar, breng het bedrijfsleven op een unieke wijze met elkaar in contact en zorg voor een bijzondere locatie. Dit zijn ingrediënten voor een succesvolle Biënnale Brabant in Veghel. Een evenement waar exclusieve kunst toegankelijk wordt voor een breed publiek.

Ik wens alle inwoners van Veghel -en misschien mag ik zeggen Meierijstad-, maar uiteraard ook een groot aantal mensen van ver buiten de gemeentegrenzen, een inspirerend bezoek aan de Biënnale Brabant, deze keer in Veghel.

BEDAUX AAN HET WOORD

DE ROUTE VORMT EEN SOORT ONTDEKKINGSTOCHT Architect Thomas Bedaux is gevraagd de expositieruimte voor de Biënnale Veghel vorm te geven. De ‘Koekbouw’, een industriële loods op het CHV-terrein waarin voorheen voederkoeken werden opgeslagen, vormt het decor voor een serie van ruimtes waarin de kunst van Van Loon Galleries wordt geëxposeerd. Bij binnenkomst biedt het balkon een zicht op de bijna 100 meter lange loods waarin vier ruimtes zijn opgebouwd. Van bovenaf krijgt de bezoeker een indruk van de ruimtes, zonder teveel weg te geven van wat er gebeurd. Het nodigt uit om naar beneden te gaan om te kijken wat er te zien is.

Middels een imposante trap zijn de sfeerkamers te bereiken.

De in huiselijke afmetingen gemaatvoerde kamers vormen het decor voor nieuwe, klassieke, hedendaagse en moderne kunst van bijna veertig internationaal opererende kunstenaars. De doorgangen zijn zo gepositioneerd dat bij het verlaten van een ruimte niet de entree van de volgende kamer te zien is. De route vormt een soort ontdekkingstocht door een grote open ruimte waarin het contrast tussen de huiselijke en industriële sfeer wordt afgewisseld.

Thomas Bedaux, architect

U bent van harte welkom in de Proeffabriek, Noordkade Veghel

Openingstijden K O O K

TINKS K U N S T

ma-za : 09:00 - 19:00 zo : 10:00 - 19:00 Een verzameling van grote en kleine bedrijven die samen proeven en beproeven. Je kan er van alles kopen, zien, proeven en beleven.. laat je verrassen!

als Het Groote Hoofd en Souffle en vele anderen, waaronder ook De Schets, jongerencentrum De Kluis, Museum SIEMei en brouwerij De Vleeghel. Ze hebben nauw contact en werken graag samen met succesvolle commerciële partijen en startups op de Noordkade, zoals als bioscoop Industry, De Proeffabriek, Escaperoom, horecazaken als P’rooflokaal, Witern, Pieperz en De Afzakkerij.

CHV Noordkade, waar kunst, cultuur en food elkaar ontmoeten en versterken De Noordkade in Veghel is de naam van een bijzonder industrieel complex waarin ooit Europa’s grootste mengvoederfabriek was gehuisvest. De machines zwijgen inmiddels, maar de nieuwe Cultuurhaven aan de Veghelse Noordkade laat van zich horen.

Een organisatie van culturele bedrijven en ondernemers die doorgaan met mixen en mengen; niet van granen maar van cultuur met food, bedrijfsleven met kunst, ouderen met jongeren, commercieel met niet commercieel. Maar ook door het vermengen van werk en vrije tijd en van leren met recreëren. CHV Noordkade is het hele jaar door een spannende plaats waar veel te beleven is. Een ‘speelplaats’ voor iedereen, met heel veel verschillende activiteiten op het gebied van kunst, food, cultuur en vrijetijdsbesteding

THUISHAVEN En iedereen kan er een zaal of een ruimte huren. Of het nu gaat om een groot of klein feest, zakelijke bijeenkomst, event of een vergadering, op een mooie avond of voor langere tijd. Er is een grote verscheidenheid aan bijzondere ruimten.

Van de evenementenhal De Koekbouw tot de intieme en nostalgische vergaderruimte de Bernhardzaal en van de indrukwekkende NPF-toren tot monumentale Wiebengasilo.

En ook al is CHV Noordkade de thuishaven, iedere organisatie behoudt haar eigen identiteit, kan er haar eigen ding doen en haar eigen geld verdienen. De kracht zit ‘m in coöperatieve samenwerking. Op basis van wederzijds respect, onderling vertrouwen, nieuwsgierigheid, samen delen en het besef dat niemand op CHV Noordkade ‘de baas is’. Iedereen heeft elkaar nodig om CHV Noordkade succesvol te laten zijn.

NIEUWE DINGEN Er is zoveel te zien, te horen en te beleven op CHV Noordkade, je komt er ogen, oren en tijd tekort. Juist door contrasten naast elkaar te zetten kunnen nieuwe dingen ontstaan. Zonder spanning is er geen licht.

CHV Noordkade is een plaats waar iedereen zich thuis mag voelen. Een plaats van ontmoeten, verblijven, verbinden en (ver) maken. Waar volop geproefd wordt van nieuwe dingen, maar waar ook verhalen worden verteld over vroeger.

GROEIT GESTADIG CHV Noordkade groeit ondertussen gestadig omdat er steeds meer mensen zijn die meedoen. Stap voor stap. Vanaf januari 2014 verblijven en werken culturele bedrijven op CHV Noordkade, zoals Phoenix Cultuureducatie, festival Fabriek Magnifique, Kunstgroep de Compagnie, de Fabriekswinkel, Kreatech-fabriek, verenigingen zoals Harmonie Frisselstein en orkest Alveare, toneelgezelschappen

CHV NOORDKADE Verlengde Noordkade 10-12 5462 EH Veghel 0413 – 782 000 www.chvnoordkade.nl

BRASSERIE

BRASSERIE BIËNNALE VEGHEL

VR 09 DECEMBER

LADIES LUNCH VAN 12.30 TOT 15.00 UUR

Geniet samen met vriendinnen van een heerlijke 2-gangen lunch en wordt rondgeleid over de Biënnale van Veghel.

24,50 p.p.

entree, ontvangst met Prosecco, 2-gangen lunch .

Synagoge Fine Dining en Brasserie de Conversatie openen voor de eerste maal in samenwerking een pop-up brasserie tijdens de magistrale Biënnale van Veghel.

De Biënnale brasserie is dé plek om bij te komen van alle indrukken, om van je kunstaankoop te genieten of om vrienden en kennissen te ontmoeten. In een gezellige en ontspannen sfeer kun je op elk moment van de dag, genieten van heerlijk gebak met goede koffie, lekkere lunches, heerlijke hapjes en drankjes, welke met passie en liefde worden bereid.

WIL U EEN RESERVERING MAKEN? Neemt u dan gerust even contact met ons op via: mail. info@synagoge-finedining.nl tel.

06 11 09 50 89 Ook wanneer u een bijeenkomst wil organiseren tijdens de Biënnale van Veghel staan wij u graag te woord.

Betaalbare plexiglas foto kunst

www.stocky-art.com

Prikkelende, spannende en ontroerende kunst hoort in de perfecte lijst

BOSELIE van BOEKEL Lijstenmakers & Restaurateurs Na 8 jaar gevestigd te zijn in de Vughterstraat in ’s-Hertogenbosch, werd het oude pand te klein en is BOSELIE van BOEKEL Lijstenmakers & Restaurateurs verhuisd naar een groter pand aan de Parklaan. In de ruime en geheel vernieuwde winkel en het moderne en lichte atelier krijgt u een kijkje in de keuken van het prachtige ambacht. Zo kunt u de onbegrensde mogelijkheden van de handwerklijst met eigen ogen zien.

perfecte balans zijn. Een mooie lijst licht een doek of foto op, versterkt het beeld. Zo’n lijst zal nooit concurreren met het kunstwerk, maar juist wegvallen als je naar het beeld kijkt.

Sander van Boekel: “Ik werk als basis voor de lijsten alleen met Ayous, een tropische en lichte houtsoort. Het groeit snel en heeft daardoor een rechte nerf.”

Het vak van de echte lijstenmaker is de afgelopen vier eeuwen nauwelijks veranderd. In die traditie speelt BOSELIE van BOEKEL uit ’s-Hertogenbosch een vooraanstaande rol.

Eigenaar Sander van Boekel blijft het aloude ambacht van lijstenmaker en restaurateur koesteren, maar hij heeft de blik ook op de toekomst gericht.

Volgens Sander is lijsten maken en restaureren soms net als koken. Zoveel stappen in het proces met evenzoveel poedertjes, lakjes, klei, krijt en andere materialen om het perfecte resultaat te bereiken.

Kwaliteit Alles draait om kwaliteit bij BOSELIE van BOEKEL. Het doek en de lijst moeten in

Laat de zon weer schijnen Een vuil of beschadigd schilderij kan afbreuk doen aan uw kijkplezier. Door bijvoorbeeld een vergeelde vernislaag of rookaanslag, is het kleurenpalet minder goed zichtbaar en wordt het werk vaal. Vaak is het dan absoluut de moeite waard om het schilderij schoon te laten maken. Dat klinkt eenvoudig, maar schilderijen schoonmaken is echt specialistenwerk.

Restauratrice bij BOSELIE van BOEKEL Madalena Klerkx heeft al vele schilderijen nieuw leven ingewreven. “Mijn werk is altijd verrassend”, zegt de van oorsprong Portugese.

“Na het schoonmaken komen er soms pareltjes tevoorschijn. Dan worden alle details zichtbaar”.

Sander van Boekel vult aan: “Als een doek weer helemaal in oude staat is hersteld, maakt dat bij klanten soms heel veel los. Dan vloeien er tranen.

Het lijkt echt of de zon weer is gaan schijnen.”

Loopt u gerust eens binnen met uw schilderij.

Grote matenroute Eens per maand rijdt BOSELIE van BOEKEL op afspraak langs om werken op te halen die te groot of te kostbaar zijn voor eigen vervoer. Zo bent u verzekerd van veilig transport van uw kostbare of dierbare schilderij. U kunt dan op elk gewenst moment bij BOSELIE van BOEKEL langs gaan om de restauratie of omlijsting te bespreken. Na de werkzaamheden brengt BOSELIE van BOEKEL het kunstwerk weer bij u thuis. De data van ‘de grote matenroute’ vindt u op de website, www.boselie.com.

BOSELIE van BOEKEL Lijstenmakers & Restaurateurs is gevestigd aan de Parklaan 22F in ’s-Hertogenbosch, parkeren kan voor de deur. www.boselie.com

TONDO

Rolf Benz TONDO

Fraai, esthetisch, buitengewoon: het bankenprogramma Rolf Benz TONDO verdient een plek in het middelpunt van de activiteit. Organische, zinnelijke vormen en een uitnodigend kussenachtig uiterlijk bieden uiteenlopende zitposities en persoonlijke opstelmogelijkheden – van een losse bank en tweedelige combinaties tot ruime hoekcombinaties.

U kunt dit bijzondere design bewonderen:

· tussen 2 en 18 december op de Biënnale Veghel bij de kunstwerken van Anita Vermeeren · vanaf 26 december in de showroom van Van Oort Interieurs in Uden

Design labsdesign

Vijverlaan 1

5404 KH Uden

0413 265960

info@vanoortinterieurs.nl

Niels Ballemans

NEDERLAND, 1981

O

nder invloed van muziek en zijn reizen maakt hij vlotte schilderijen, groot, rauw, direct en kleurrijk.

Jean-Michel Basquiat is het eerste wat in ons opkomt als we het werk van Niels Ballemans zien. Met iemand vergeleken worden is niet altijd een compliment maar in dit geval mag je het als een diepe buiging zien. Niels Ballemans heeft de Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg doorlopen en daarna is hij gaan werken al s een wereldburger.

Zijn unieke, warmbloedige kijk op alles om hem heen kleurt zijn kunst.

In de grilligheid en de gekartelde vormen lijkt bijna elk aspect van de kunst van Ballemans een contradictie met zijn vriendelijke en warme karakter. Wanneer je echter goed naar zijn werk kijkt, wordt duidelijk dat dit de enige manier voor hem is om met de wereld om te gaan.

Met zijn kleurgebruik, de symbolen en de tekstflarden presenteert hij zijn verhaal.

David Begbie

SCHOTLAND, 1955

D

avid Begbie zegt zelf: “ I don’t make sculptures, I make shadows!” Zijn fantastisch gedetailleerde sculpturen van staalgaas bestaan

voornamelijk uit torso’s. Wanneer deze worden uitgelicht, toont zich in de vorm van de schaduw een tekening op de achterwand. De tekeningen zijn gedetailleerd, maar tegelijkertijd fragiel omdat het een lichtspel is. De spanning die dat met zich meebrengt maakt de kunstvorm bijzonder. De sculptuur is ondergeschikt aan de schaduw, wat vervreemdend en drie dimensionaal werkt.

David Begbie trekt al vele jaren mondiale belangstelling en krijgt hoge waardering voor zijn met de hand gevormde staalgaas sculpturen. Hij creëert de paradox : koud, industrieel materiaal oogt delicaat en sensueel.

Er wordt getracht zijn werk te imiteren. Echter er is nog nooit iemand in geslaagd in de buurt te komen van de verfijning van het werk, van de meester van de schaduw ( spel ) sculpturen.

12

Biënnale VUGHT

David Beliën

NEDERLAND, 1976

A

ls glasblazer leeft David Beliën voor het glas. Hij speelt met contrasten: transparantie en gladheid contra ruwere oppervlaktes

en ondoorzichtigheid, binnen – en buitenkant. Het liefst bedrijft hij alchemie, dat is zijn eigen versie van het maken van glaskunst. Voortdurend zoekt hij een evenwicht tussen de strakke, monumentale vormen en de grovere structuren, vormen die meer door het heelal gemaakt lijken te zijn.

Hij is ambachtsman, heel exact in de uitvoering van zijn metier, vaak ook educatief bezig in het bekende glasblaas atelier in Leerdam, gelieerd aan het Nationaal Glas Museum. Hij weet precies hoe heet het glas moet zijn, om er met het strooien van bijvoorbeeld kobalt een nieuwe huid in een bijzondere blauwe kleur op te creëren. In zijn objecten wil David een intrinsieke stilte doen ontstaan. Daardoor wordt zijn werk alom geliefd, de verstilling, de meditatieve werking wordt gedragen door zijn esthetiek en vakmanschap.

Campagnolo & Biondo

ITALIË, 1965

N

a hun studies zijn de in Palermo geboren Salvo Biondo en Paolo Campagnolo bij respectievelijk de Academie voor Schone Kunsten in

Palermo en de Academie voor Schone kunsten in Bologna gaan samenwerken. Zij verdiepen zich in verschillende en toch met elkaar verbonden werkstructuren, in restauratietechnieken en experimenten met materialen. ASSO DI CUORI : Met hun nieuwe werk creëeren Campagonolo en Biondo een nieuwe "mogelijke" speelkaart, waarbij de verheerlijkte harten, in een grafische vorm als een anatomische illustratie, staan op de abstracte gouden achtergrond. De ingewikkelde takken van de aderen, zorgvuldig onderzocht, het kostbare beeldmateriaal en de beperkte afmetingen van het werk, refereren aan de uitgebreide figuraties van antieke verluchte handschriften. Deze harten aas bevestigt de esthetische handtekening van de twee kunstenaars, duidend op het herstel van de antieke kennis van de ambachtslieden. De toeschouwer wordt uitgenodigd voor nieuw spel, dat van het bestaan, waarin de regels in een dynamische ontwikkeling van het bewustzijn bewegen net als een mysterieus kompas.

13

Biënnale VUGHT

Mo Cornelisse

NEDRLAND, 1965

D

e rijkdom aan talenten van Mo Cornelisse levert haar een bloeiende carrière. Scheppend diepere artistieke lagen ontdekken

en vormgeven.Tijdens de keramistenopleiding in Gouda ontdekte Mo dat ze daar ruimte vond om haar interne associaties en beweeglijke emoties in een ander perspectief te kunnen plaatsen. Ze onderzocht in een intense zoektocht de mogelijkheden van porselein en keramiek.

De artistieke uitdaging en de ambachtelijke invulling bevechten elkaar dag in dag uit, wat resulteert in technisch hoogwaardig uitgevoerd werk met sterk beeldende kracht In en rond de werken van Mo Cornelisse krijgt het licht alle kans zich te manifesteren. De glooiende of door lijnen opgestrakte vlakken absorberen de lichtsterkten en schaduwen. Dit geldt zeker voor de wandobjecten. In de serie “Big Dolls”, in facet afgewerkte met porselein overgoten poppen van keramiek, komt de artistieke en beweeglijke speelsheid van Mo Cornelisse helemaal aan bod. Ze lijken zo onschuldig en lief! En dan de portretten, ook hier vaak gecombineerd met goud, verbeelden vaak net wat meer dan op het eerste gezicht.

Lester Corzo

CUBA, 1984

V

anaf 2010, toen de liefde Lester Corzo vanuit Cuba naar Brabant bracht, zie je de vrijheid in zijn werken aan terrein winnen.

De mensen in de schilderijen zijn altijd ergens mee bezig, het moment wordt bevroren, de actie op pauze gezet. Waar voorheen de kleuren beduidend warmer waren, maar de mensen ook oplettender, bijna spiedend naar elkaar toe, is hier de kou in het palet gekropen. In de gezichten van de mensen straalt een onbekommerdheid die Lester wel aanstaat. Vrijheid, blijheid. Die sterk uiteenlopende culturen, Cuba en Nederland, die Lester vormen, laten hem zich verwonderen bij schijnbaar alledaagse verschijnselen. Straatbeelden in willekeurig welke Nederlandse stad confronteren ons met verworvenheden die misschien te vanzelfsprekend worden ervaren. Wat goed dat Lester ons dat laat zien.

14

Biënnale VUGHT

Lisette Durinck

NEDERLAND, 1972

I

n mijn werk staat de mens centraal en kenmerkt zich door de diversiteit en de edgy touch. Als rode draad door mijn werk loopt mijn

verbazing, onmacht en verdriet over wat de mensen elkaar aandoen maar ook de liefde en saamhorigheid van diezelfde mensen in tijden van crisis. Dit contrast is een voortdurende inspiratie die ik steeds in mijn werk probeer te verwoorden. Mensen raken, na laten denken, het bij ze binnen laten komen, dat hoop ik te bereiken met mijn werk.

Stefan Gross

DUITSLAND, 1964

Z

oals de meeste mensen van nu ben ik opgegroeid met plastic, een geproduceerd wondermateriaal. Voor mij is het dus het

meest eerlijke materiaal, omdat het zo vertrouwd lijkt. Alles kan ermee, maar toch lijkt het in eerste instantie afstandelijk voor een kunstenaar en alleen voor industriele toepassingen bedoeld. Ik heb me dit materiaal eigen gemaakt en het voor mijn ideeën bruikbaar gemaakt. Rondom plastic heb ik een schilders- en maakambacht ontwikkeld.

Ik heb technieken bedacht die aan technieken uit de glasbewerking laten denken. Daarin combineer ik het plastic met waardevol pigment en olieverf. Het is beelddrager en verf ineen. Ik kan ermee mijn omgeving en de natuur opnieuw uitvinden. De werken lijken op

bloemstukken of sla, in het echt dingen met een zeer beperkte houdbaarheid. In mijn werk zijn het abstracties, stillevens, uitgevoerd in een van de meest houdbare, artificiële en onze tijd bepalende materialen. Plastic verkrijgt door mijn werkproces een waarde die het aan het fossiele grondstoffenverbruik onttrekt. Dit heeft dit geniale materiaal zeker verdiend.

15

Biënnale VUGHT

Jacek Hazuka

POLEN, 1959

J

acek Hazuka is geen honkvaste kunstenaar. Hij verliet Polen, vertrok

Zijn kleurgebruik zorgt voor harmonie zonder de dynamiek en beweging

naar België, toen naar Parijs en inmiddels leeft en werkt hij in

van de schilderijen in te perken. Jacek Hazuka is gefascineerd door de

Frankrijk. Deze onrust zien we terug in zijn werk. In snelle bewegingen

sfeer van de stad. Straatjes verborgen in de schaduw van de gevels of

brengt hij met olieverf op canvas zijn omgeving in beeld. De contouren

stralend helder onder de middagzon, de slenterende massa.

van een stad verschijnen. De herkenning volgt wanneer we de titels van

De kleurensymfonie van de stad met haar bruine en oranje kleuren in de herfst,

de werken lezen: Amsterdam, Bruxelles, Gent. Uit zijn werk spreekt een

lichtpaars en wit in de winter - en melancholisch blauw op een regendag.

vertrouwdheid met deze steden.

Hélène Jacubowitz

BELGIË, 1952

H

élène Jacubowitz is uitgegroeid tot een eminent klassiekmoderne beeldhouwster in brons. Zij creëert rijzige,

abstract-figuratieve figuren, uiterst subtiel gemodelleerd. Haar vooral vrouwelijke figuren stralen een kalme gratie en zinnelijkheid uit die het brons tot leven brengen. Haar werk is als het ware een anti-dotum voor de verdere mechanisering van het menselijk bestaan.

Zij heeft daarbij een eigen sculpturale beeldtaal ontwikkeld. Het proces van beeldhouwen in brons vergt tijd, dat betekent dat je de dingen in de diepte kunt peilen, dat je oppervlakkigheid kunt mijden. Hélène Jacubowitz slaagt hierin. Zij weet haar technisch kunnen aan te wenden om via haar beelden diep in de menselijke psyche door te dringen.

Zij exposeerde individueel en in groep in interessante galeries over België, Nederland, Luxemburg, Frankrijk, Italië, Zweden, Israël en de Verenigde Staten van Amerika. Er zijn een twintigtal werken in openbaar bezit in België, Nederland, Frankrijk, Denemarken, Polen en Israël. Zij werd bekroond met een achttal prijzen in België, Frankrijk, Engeland en Zweden.

16

Biënnale VUGHT

Andrej Jakab

SLOWAKIJE, 1950

E

en meester in het optische glas. Dertig jaar vakmanschap is steevast zijn antwoord wanneer bewonderaars vragen hoe hij

zijn glaskunstwerken maakt. Zo knap en bijna onbegrijpelijk wat hij daarmee klaar speelt!

Andrej Jakab behoort tot de grootheden die de Oost Europese glaskunst hebben vorm gegeven. Daarmee dus ook de gehele moderne glaskunst hebben vormgegeven. Vanaf 1989 werkt Jakab als zelfstandig kunstenaar met optisch glas. Zijn werk is solo geëxposeerd over de gehele wereld en zijn werken bevinden zich in publieke en privé collecties. De werken van Jakab zijn absoluut helder, perfect geslepen in geometrische of architectonische vormen, voorzien van briljante kleur of 23 karaat goud. Een leeuwerik kan de inspiratiebron zijn, of een kathedraal of een koraalrif. De uitvoering immer technisch hoogstaand en van alle zijden bekeken fascinerend. Een wonderlijk spel van kleurschakeringen. Kristalheldere, magische sculpturen in optisch glas van de meester.

Marta Jedrysko

POLEN, 1959

M

arta Jedrysko, schildert haar olieverfdoeken vol emotie ; expressief en kleurrijk. Ze wordt de koningin van de kleuren

genoemd. Gewaagd zet ze kleurtonen naast en over elkaar.

De kleurvlakken en lyrisch abstracte figuren ogen bij de eerste blik impulsief en losbandig, maar blijken bij nadere beschouwing het resultaat van een bedachtzaam proces, van een worsteling met de materie. De plaatsing van kleur en figuur vormt zo een krachtig geheel van een onuitgesproken diepte. Haar landschappen, portretten en stillevens worden afgewerkt met een epoxy laag, om een “liquid gloss” te maken. Haar inspiratie is vloeibaar glas. Speelse toevoegingen van collages zorgen voor een bijzonder effect. Zelf zegt ze: “Met mijn intuïtieve toets zing ik mijn werk los van de geijkte denkkaders.”

17

Biënnale VUGHT

Erik Kierkels

NEDERLAND, 1958

E

rik Kierkels is een van de kunstenaars die de beeldhouwkunst in vorm en ambacht volledig beheersen. De uitdrukkingskracht van

zijn stieren en mensbeelden zijn uniek en krachtig. Hij maakt gebruik van was en klei om zijn ontwerpen vorm te geven vervolgens de mal in gips eromheen te zetten en het wasmodel af te werken.

Tijdens dit proces worden er “Kierkels eigen” structuren op aangebracht. De patina van de beelden kan variëren naar gelang het onderwerp en uitstraling dit toelaten. De inspiratie is terug te vinden in alledaagse gebeurtenissen. Inmiddels hebben zijn beelden alle continenten bereikt en treffen we zijn werk aan in vele bedrijfs- en particulierencollecties.

Marko de Kok

NEDERLAND, 1969

D

e verrassende geo – symmetrische abstracte figuren van Marko de Kok hebben veel verschijningsvormen. Elke sculptuur laat zich op vele

manieren onderzoeken door de toeschouwer. Ieder werk bestaat uit één ononderbroken lijn, onderdeel van een geometrische figuur, honderd procent abstract, excellent in schoonheid en balans. Zij ontstaan door fantasieën over vorm en restvorm dusdanig te abstraheren tot de kern van het werk zich in alle eenvoud en sereniteit manifesteert.

Marko de Kok kiest voor roestvast staal, een hoogwaardig en duurzaam materiaal, om het tijdloze karakter van zijn werk te accentueren.

18

Biënnale VUGHT

Geert Kollau

NEDERLAND, 1978

G

eert Kollau is een mixed-media fotokunstenaar. Met dank aan zijn

voor gingen, veel symboliek gebruikt in zijn composities. Geert Kollau

ADHD-stuiterende creativiteit en intens associatievermogen is hij

brengt zijn verbeelding tot leven in zijn atelier door er zijn ideeën met

zich altijd stevig bewust geweest van de wereld om hem heen. Dit inspireerde

modellen, attributen en andere afbeeldingen levensgroot te realiseren

hem om te beginnen met het visualiseren van zijn indrukken in kunstwerken.

en zo zijn verhaal visueel te componeren. Het veelzijdig talent brengt hem

In de loop van de tijd heeft hij zijn eigen herkenbare stijl ontwikkeld. Door

samen met het kunstenaars collectief Kollau & Co ook naar het creëren

een mening van beelden van ‘toen, nu en dan’ geeft hij uiting aan zijn

van sculpturale tableaus waarin geprepareerde en gemodelleerde dieren

maatschappijkritische blik. Geert is uitgegroeid tot een visuele

een groots samenspel aangaan met bijvoorbeeld breekbaar Delfts Blauw

verhalenverteller die, zoals de oude Nederlandse meesterschilders hem

porselein.

Tjikkie Kreuger

NEDERLAND, 1941

H

aar beelden zijn alom bekend. In haar werk staat de mens centraal.

In haar vorm streeft zij echter niet naar een realistische

weergave van dit thema, maar accentueert zij met een groot gevoel voor harmonie en proporties de voor haar belangrijke kenmerken.

Kreuger onderneemt reizen naar landen die aan haar behoefte aan verrassingen en inspiratie kunnen voldoen. In landen als Algerije, India, Tibet en Nepal komt zij in aanraking met situaties en volkeren waaruit zij haar inspiratie put: 'Water zuivert het lichaam, de woestijn zuivert de ziel'. De lijnen van haar beelden zijn langgerekt. De subtiel vormgegeven hoofden doen denken aan prachtige Afrikaanse volkeren als de Nubiërs en Masaï terwijl hun typische modellering eveneens sterke herinneringen oproept aan afbeeldingen uit Egypte. Haar 'Wachters', 'Priesters' en 'Mummies' leggen een associatieve binding met Egypte ten tijde van de farao's.

19

Biënnale VUGHT

In gesprek met Stefan Gross IN GESPREK MET

STEFAN GROSS

“Ik wil voorkomen dat mijn beeldende objecten uitgelegd moeten worden.” ”Oilplastic”, dat vraagt om een nadere uitleg en plaatsing in de tijd. En natuurlijk om de bijdrage aan de steeds in beweging zijnde beeldende kunstwereld.

Stefan: “Zoals vrijwel iedereen ben ik ook opgegroeid met plastic, een geproduceerd wondermateriaal. Omdat het zo vertrouwd lijkt, is het voor mij het meest eerlijke materiaal geworden. Alles kan ermee, maar toch blijft het een beetje op afstand voor een kunstenaar. Het is louter voor industriële toepassingen bedoeld; zo is de algemene mening. Ik kon me het materiaal eigen maken en in mijn creatief spannende omgeving de ideeën uitwerken en er mijn professie van maken. Artistiek bezig zijn met hightech materiaal: een combinatie van plastic met waardevol pigment en olieverf. Een beelddrager en verf ineen. Ik kan er mijn omgeving en de natuur opnieuw mee uitvinden!”

Met spraakmakende en verrassende presentaties tot nu toe?

Het duiden van de beelden van Stefan Gross gaat niet zo een-twee-drie. Ze doen je op meteen denken aan opbouw en

Stefan: “Zeg dat wel! Het resultaat van 25 jaar ‘laboratorium’ toont

aan afbraak. In een handomdraai geef je ze een andere vorm.

zich in 2016 overduidelijk. En het wordt alsmaar uitdagender.

De dimensies kunnen wijzigen. Je ziet er verleden en toekomst

De storm van positieve en opbouwende reacties is daar absoluut niet

in. Gemaakt in lichtdoorlatend en ‘blind’ materiaal. De kern van

minder debet aan. Oilplastic; het is zo’n mooi materiaal, het heeft een

de vraag krijgt vorm: hebben we hier te maken met dubbelzinnige

sterk visuele aantrekkingskracht en kan zowel artistieke als

of multi-kunst? Bedacht of ontstaan door toeval?

decoratieve elementen in zich dragen. Voor iedereen die even de tijd neemt en het bestudeert, gaat er een bijzondere wereld open. Gewoon,

Stefan (glimlachend): “Het is eigenlijk een vanzelfsprekend toeval.

omdat het de eigenschappen van het materiaal voor zich spreken en geen

Tijdens mijn opleiding in gebrandschilderd glas en mijn

verdere ‘vertaling’ nodig hebben.

kunstschilder opleiding aan de academie in het Duitse Saarbrücken raakte ik begeesterd door het glas en de eindeloze mogelijkheden van kleur. Met een ‘Cum Laude’ op zak verhuisde ik in 1997 naar Nederland waar ik op zoek ging naar de daar toen actuele schilderstechnieken. In mijn hoofd zoemde het alsmaar rond dat Van Gogh in zijn tijd ook hoog scoorde met zijn vernieuwende techniek en materiaalgebruik. Het werd 2006 toen ik al experimenterend een manier ontdekte om in de schilderkunst de drie dimensies met transparant materiaal te laten samengaan. Ik noem het nu ‘oilplastic’, het is doorzichtig en gedraagt zich bij een relatief lage temperatuur als glas.

20

Biënnale VUGHT

Frédèric Lavaud

FRANKRIJK, 1960

F

rédèric Lavaud trekt ons mee in zijn persoonlijke universum. Hij onttakelt, reconstrueert, soldeert op een speelse, kinderlijke manier

al het metaal op technisch vernuftige wijze. De kunstenaar wil het materiaal heruitvinden voor zijn creaties. Een zware materiaal keuze, vaak hergebruikte metalen reclameborden, die hij bijna absurd licht verwerkt.

De beweeglijke elementen: mobiles die refereren aan Alexander Calder, en daarvoor aan de ontwerpen van Juan Miró.

De schommels aan de stevige boomtak. Het contract tussen licht en zwaar: een bol van beton, die moeiteloos lijkt te zweven. Alsmaar hoger reiken de trappetjes, waar steevast minimaal een tree los zit, een metafoor voor het leven. Die strandstoelen die eenmaal op de top uitnodigend op je staan te wachten! Thema’s in het werk van Lavaud zijn: gevaar, hoogtevrees en avontuur. Zijn theatrale en cinematografische decor achtergrond hebben hem geholpen om zich vanaf 2001 als zelfstandig beeldhouwer te vestigen.

Nimrod Messeg

MARBELLA, 1969

N

imrod Messeg begon al vroeg met beeldhouden in zijn vaders atelier. Door de jaren heen ontwikkelde hij een unieke manier om ijzer

te vormen, met hitte, allerlei technieken en kracht vormt hij dit brute materiaal om in iets wat licht, gracieus, mooi, bijna zacht oogt. In de vlammen en de vonken van het sculpturale proces ontstaat een bijna hemelse energie, die de geboorte van een nieuwe entiteit mogelijk maakt. Iedere sculptuur heeft zo een eigen persoonlijkheid gekregen.

Zijn eclectische werk wordt internationaal en aan de Spaanse kunst gewaardeerd.

21

Biënnale VUGHT

Guido van Ophoven

NEDERLAND, 1974

I

n het werk van Guido van Ophoven staat de mens altijd centraal.

De mens als individu in contact met een constant veranderende wereld

om zich heen. Het digitale waar wij zelf ook deel van uitmaken lijkt langzaam met ons eigen systeem te vergroeien. Guido werkt graag in klein serie verband met een bepaald thema. Zo kan hij het concept wat hem op dat moment fascineert en inspireert verder uitdiepen en doorgronden. Thema’s die vaak terug komen zijn o.a.: Dualiteit, de puur en rauwheid van de menselijke geest, vergankelijkheid en de symboliek van oude mythen en rituelen.

Als je naar zijn beelden kijkt kun je de emoties bijna voelen.

De verstilling van het moment welke Guido in zijn beelden weet vast te leggen zit hem niet in de karakters van de uitgebeelde hoofden. Nee, dat is niet waar hij naar zoekt in zijn werk. Door herhaling van vorm, het versnijden van vlakken en het toevoegen van natuurlijk gevormde elementen komt hij tot een uiteindelijke beeldspraak die het karakter van het beeld weergeeft.

Hub Pollen

NEDERLAND, 1946

H

ub Pollen, schilder van stillevens in olieverf. Als autodidact zocht hij al schilderend naar de discipline en het medium waarbij hij zich

goed voelde. Het schilderen van stillevens in olieverf, een edel ambacht zo vind Hub’. Realisme schrijft hij met een hoofdletter. Zijn stillevens zijn daarom dan ook verbluffend realistisch. De liefde voor het detail straalt af van zijn schilderijen. De ontwikkeling in zijn werk bevindt zich in de voortschrijdende verbetering ervan, niet in het veranderen van stijlen of materialen.

Veel tijd besteedt hij aan het bepalen van de compositie en de voorwerpen die hij wil schilderen. Daarbij gaat hij steeds vaker te werk volgens het principe” minder is meer”. Slechts enkele voorwerpen of enkele stuks fruit, vindt hij voldoende voor een mooi en rustig stilleven.

22

Biënnale VUGHT

Rabarama

ITALIË, 1969

R

abarama, artiestennaam van Paola Epifani, staat bekend om haar krachtige sculpturen waarmee zij een zoektocht is begonnen

naar de predestinatie van de mens. Het individu als biologische computer, geprogrammeerd door het menselijke genoom. Zij weerspiegelt dit idee door haar sculpturen te omhullen in een membraan of mantel, bedekt met een labyrint van diverse eenheden.

Dit symboliseert het genoom, een emotioneel doolhof of de structuur van het menselijke “ego” waar de wil, volgens de artieste, door bepaald wordt, maar waar ieder individu zich van probeert te bevrijden.

De paradox van het menselijke zijn. Rabarama, kunstenaarsdochter, met een aangeboren talent voor sculptuur, begon haar artistieke educatie aan de hoge school voor de kunsten in Treviso, en zette haar scholing voort aan de Academie voor Schone Kunsten in Venetië.

Ze slaagde in 1991 waarna ze direct participeerde in een groot aantal (inter)nationale beeldhouw competities, waardoor ze steeds meer bijval verdiende van de critici en het publiek. Inmiddels staat haar werk over de hele wereld monumentaal in de openbare ruimte en bij kunstverzamelaars.

Dominique Rayou

FRANKRIJK, 1957

B

eeldhouwer Rayou is autodidact, hij werkt sinds 1979 professioneel met marmer in allerlei kleuren en uit allerlei

windstreken. Sinds 1981 exposeert hij met veel succes en erkenning.

Het werk van Rayou is in heel veel openbare collecties te bewonderen en wordt ook door particulieren verzameld. Constant experimenterend met materialen kiest hij naast marmer en inox ook wel eens hout.

Daarnaast werkt hij momenteel voornamelijk met brons, dat hij pigmenteert : bij de afwerking kleurt hij met veel aandacht voor de huid en de structuur van het onderwerp vrijwel het gehele beeld. Het gaat hem ook om de aanraking en de “esprit”. Zijn werken beschouwt hij als het synergetisch samengaan van gedachte en materie. Humor en referenties aan woordspelingen, geschiedenis en volkscultuur spelen een bepalende rol in zijn sculpturen. Zijn speelsheid staat zijn perfectionisme niet in de weg. Altijd op zoek naar een nieuwe uiting in erotische, menselijke vormen in fruit, als een moderne variant op het zeventiende eeuwse stilleven, als een vanitas van nu met een knipoog.

23

Biënnale VUGHT

Bram Reijnders

NEDERLAND, 1974

I

n een wereld waarin we achtervolgd worden door reclameslogans, politieke beloften, mediahypes en zelfpromotie op sociale media,

vraag ik mezelf regelmatig af: Wat is nu waar? Als we alle berichten om ons heen zouden geloven, komen we in een surreëel universum dat meestal mooier lijkt dan het in werkelijkheid is. In mijn recente werken toon ik dit universum middels jeugdiconen en snapshot fotografie van alledaagse situaties uit diverse culturen die geïsoleerd een vervreemdend effect hebben op dikke lagen bilboards die ik uit grote steden “roof”. Dit zijn bijna dierlijke sporen die de mens achterlaat in zijn poging tot het vestigen van aandacht in de “Urban jungle”. Het gebruik van jeugdiconen, fotografie en doorleefde bilboards is mijn manier om de volatiele tijdsgeest te grijpen die ik vervolgens vereeuwig in kunsthars. Hierbij symboliseer ik mijn constante dualiteit tussen zuiverheid en belangen, schoonheid en vergankelijkheid, leven en dood.

Door deze technieken met elkaar te mixen, verbeeld ik mijn “maatschappij-ironische” passie voor de hedendaagse wereld waarvan ik absoluut een product ben.

Hans Reijnders

NEDERLAND, 1946

B

eeldhouwen is een buitengewoon eenvoudig vak. Men neme een harde steen, liefst een die tamelijk buigzaam lijkt. Men verwarme

de steen zodat deze zacht wordt en men buigt haar in de goede vorm.

Hans Reijnders, geboren in Amsterdam, bezocht achtereenvolgens de Stadsacademie in Maastricht, de Katholieke Leergangen in Tilburg en de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Hij woont en werkt in Venlo. Sinds 1989 exposeert hij met enige regelmaat. Werk van hem is in de openbare ruimte wereldwijd, in bezit van het Museum van Bommel van Dam in Venlo, het museum Qingdao in China, diverse bedrijven, de Nederlandse ambassade in Washington en een hele reeks privé-collecties. De filosofie van Hans Reijnders over de beelden die hij maakt als origami, de Japanse vouwkunst : Hij vouwt allerlei vormen tot hij tevreden is over het model. De volgende stap is dit eenvoudige vouwwerk om te zetten in een stenen beeld, een schier onmogelijke en ondenkbare taak. En de resultaten zijn gevouwen stenen die ook eenvoudig gevouwen lijken, de waarnemer verbluft achterlatend.

24

Biënnale VUGHT

In gesprek met Philippe Timmermans IN GESPREK MET

PHILIPPE TIMMERMANS

“Elke volgende artistieke stap leek vanzelfsprekend, maar voelde als een niet te winnen strijd.”

Philippe: “Dat volgde uit een reeks artistieke stappen waarbij iedere stap vanzelfsprekend leek, maar telkens wel voelde als een niet te winnen strijd. Aan inspiratie en motivatie ontbrak het me niet. Integendeel.

Iedere keer was het opwindend. Maar het materiaal naar je hand zetten, mondde vaak uit in een intens gevecht. Niet alleen met het materiaal, maar zeker ook met jezelf. De materiële weerbarstigheid zou en moest dienend worden aan mijn artistieke wens. Had het materiaal eenmaal naar me ‘geluisterd’, dan had ik weer een reeks ideeën en was ik volop gemotiveerd op weg naar de volgende uitdaging.”

De figuratieve sculpturen van Philippe Timmermans plaatsen je in aanvang in ietwat elastieke gevoelens: oer-actueel, speelskrachtig, beweeglijk-stilstaand of ruimtelijk-afgebakend; maar ook zoekend, melancholisch, peinzend. Om je daarna zelf de diepere antwoorden te laten vinden in de beeldende taal die Philippe Timmermans je in brons zo integer aanreikt.

Eenvoud kenmerkt vanaf het begin af het gesprek met Philippe Timmermans, de in het Belgische Wilrijk geboren en

Philippe: “Dat is wat ik wil; iets dat volledig fantasie is, aanreiken in een

aan de Koninklijke Academie in Gent opgeleide beeldhouwer.

vorm waarin iedere toeschouwer zijn eigen wereld kan spiegelen...: een

Zonder opsmuk en poeha doet Philippe in heldere taal verslag

ontluisterde man die zichtbaar bekneld zit tussen twee blokken … of

van hoe hij naar zijn krachtige figuratieve uitingen in brons is

is het een krachtpatser die in al zijn stoerheid de bovenste blok juist

gegroeid.

omhoog wil duwen? Of de serie portretten in brons waaraan ik al jaren werk. De mensen zijn gefingeerd, ze komen van overal. Ik mag ze

Philippe: “Vanaf m’n vijfentwintigste heb ik mijn talenten breed kunnen

karakters geven. Het wordt een wonderlijke serie waarin hier en daar

aanwenden. De wereld, of misschien wel de werelden van publiciteit,

fantasie en realiteit elkaar volledig doorkruisen, maar waarin je ook

design en musea waren voor mij dertig jaar lang een periode van

parallellen meent te ontdekken. Kunst is illusie; een stelling waar ik

creatieve en praktische vorming in die disciplines. Het was een unieke tijd

me helemaal in kan vinden. Ik vind het dan ook een voorrecht om de

met een schat aan ervaring, dat zeker, maar ik miste meer en meer de

toeschouwers mee te kunnen nemen in die illusie en ze de door mij

artistieke uitdaging voor mezelf. Een geforceerde wijziging in de werksfeer

bedoelde momenten van gelaagde innerlijke gevoelens te laten ervaren.”

was in 2011 voor mij de stap naar invulling van die uitdaging, mijn eigen weg te gaan en zelfstandig te worden.

Er kwam een totaal andere Philippe tevoorschijn: beeldende werken met een eigen reflectie; het innerlijke spiegelend in een karakterrijke uiterlijke vorm. Zich volledig bewust van zijn ‘roots’ in de oudheid te zien aan de bewuste menging van de oude culturen in zijn werken. Portretten in brons van niet bestaande mensen en misschien wel daarom zo uiterst aansprekend.

25

Biënnale VUGHT

Jeff Robb

ENGELAND, 1965

R

obb, opgeleid aan het Royal College of Art in Londen, is steeds op zoek naar de illusie van een driedimensionaal beeld in een

tweedimensionale ruimte. Hij begon deze zoektocht met holografische stereogrammen, vervolgens transmissie en reflectie hologrammen en laserlicht installaties. “In essentie fotografeer ik het onzichtbare.”

Robb is bekend om zijn lenticulair fotografisch werk van vrouwelijk naakt en abstracte vormen in de ruimte. In zijn werk legt hij een moment vast met speciale belichting, met zijn zelf ontwikkelde opstelling en koppeling van de camera’s en met speciale instructies voor de modellen. “Cutting edge technogie en experiment” Sensualiteit, restrictie in doosachtige kaders of juist de suggestie van een vrije val, altijd gracieus, kenmerken zijn foto’s van de vrouwen. Zijn meest eervolle opdracht kwam van de Royal Mail: als een van de weinigen op aarde mocht hij Queen Elisabeth fotograferen met als titel “The Diamond Queen”, het driedimensionale portret staat op uiterst gewilde postzegels.

Kees Salentijn

NEDERLAND, 1947

Salentijn volgt zijn opleiding aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam, afdeling vrije schilderskunst. O.B. Kat is daar zijn belangrijkste leermeester. Salentijn bestudeert in zijn studieperiode schilderijen in het Prado in Madrid en hij verblijft enige maanden bij een Berberse familie in Marokko. In de jaren tachtig reist Salentijn veel naar Spanje. Hij voelt zich in deze periode verbonden met kunstenaars van diverse stromingen, die min of meer de spontane onbewuste creatie voorstaan en niet in de eerste plaats esthetische uitbeelding nastreven. Hij combineert de vrolijke Cobra beeldtaal met de invloeden van de Spaanse cultuur. Hij maakt geen onderscheid in schilderen, tekenen of het maken van een collage. Zijn tekeningen lijken geschilderd en zijn schilderijen lijken getekend. Zijn stijl is te beschrijven als kinderlijk figuratief, gecombineerd met klassiek expressieve abstractie. Momenteel woont en werkt Salentijn in Amsterdam, hoewel hij ook nog regelmatig in Spanje vertoeft.

Typisch Spaanse volksfeesten en landschappen zien we terug in de keuze van de onderwerpen van zijn schilderijen. .

26

Biënnale VUGHT

Paz Sanz Fle

SPANJE, 1968

P

az, haar naam betekent vrede, heeft een jaar informatica gestudeerd, maar haar bijbaantje bij een pottenbakker opende een

nieuwe wereld voor haar. Inmiddels is ze ruim 20 jaar zelfstandig kunstenaar met exposities in galeries en beeldentuinen in Frankrijk, Duitsland, Spanje, België, Zwitserland en Nederland.

Paz werk bestaat uit beelden van vrouwen met een Afrikaans uiterlijk.

In haar positieve beeld ziet zij deze vrouwen als symbool voor de enorme innerlijke kracht en het doorzettingsvermogen met een lach van deze vrouwen. De ogen zijn dicht want de echte power zit van binnen. Sommige vrouwen hebben een soort tatoeages: dat is naar aanleiding van de henna tatoeages die zij tijdens haar reizen zag ontstaan. De vrouwen hebben geen geld, maar wel heel veel tijd en aandacht voor elkaar. Dat is wat zij zo mooi vond. De vrouwen van de dromen laten ons denken aan een betere wereld, waar we samen de lasten dragen. Het is een emotionele beeldtaal, een universeel gevoel dat iedereen mag raken.

Bart Somers

NEDERLAND, 1958

B

art: “Iedere keer weer heb ik het gevoel, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat ik dat weerbarstige staal naar mijn hand

kan zetten. Alsof ik boetseer met de smeedhamer en schilder met mijn snijbrander. Maar zo voelt het ook; als ik bezig ben heb ik echt alles over voor dat ijzer. Ik ga er letterlijk en figuurlijk voor door het vuur.” Zijn dieren staan in een modern, strak lijnenspel in weerbarstig staal. De roodbruine roestkleur komt door het gebruikt van Cortenstaal, helemaal een materiaal van deze tijd.

Bart maakt ook beelden van hoogglans RVS, in weer diezelfde eigen, moderne stijl. In dit materiaal lijken zijn beelden bijna transparant zoals ze opgaan in de achtergrond. De strakke lijnen vertellen het verhaal, want de kunstenaar laat verder alle details weg. Het is figuratie met maximale abstractie, die perfect in balans is. Meer weglaten kan niet en met minder zou hij het beeld tekort doen.

27

Biënnale VUGHT

Joris van Spaendonck

NEDERLAND, 1967

T

ijdens zijn studie aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg werd Joris van Spaendonck aangeraden het schilderen

te laten schieten voor de ontwikkeling van zijn tekenkwaliteiten.

Gelukkig heeft hij deze raad niet opgevolgd. Beide kunstvormen, schilderen en tekenen, zijn onlosmakelijk verbonden. Joris ziet tekenen als zijn gave, en schilderen als zijn ontwikkelingsproces. Het materiële van verf textiel en de factor toeval; toevallige vlekken en spatten op todden, jeans en schildercanvas kunnen onderdeel worden van een werk van Joris. Stukken textiel die Joris van Spaendonck in een later stadium ‘cadeautjes’ of ‘atelier-relikwieën’ noemt... In zijn nieuwe doeken werkt Joris de op de natuur geïnspireerde ideeën ver uit, de composities zijn rijk en overtuigend. Kleurenpracht, diepte en spanning in takken, bomen en bloemen verleiden de toeschouwer.

De expressieve lijnen lijken spontaan te zijn ontstaan. Joris maakt af en toe uitstapjes naar bloemstillevens, in de traditie van en als eerbetoon aan zijn vroege verwanten Gerard en Corneille van Spaendonck, wier werken in het Louvre te bewonderen zijn.

Peter-Jac Steenman

NEDERLAND, 1958

P

eter-Jac Steenman groeide op in het duingebied van Castricum. Na zijn opleiding Tehatex aan de Witte Lelie in

Amsterdam en Mode & Reclame Fotografie heeft hij 14 jaar als zelfstandig fotograaf gewerkt, in 1993 bekroond met de gouden camera. Vanaf 1998 was hij ook docent beeldende vorming.

Daarnaast ontwikkelde hij zich steeds verder als autonoom kunstenaar.

In

2014

verscheen

zijn

fotoboek

“Water”

( uitgeverij Lecturis). Sinds 2015 heeft Peter-Jac zich volledig toegelegd op de schilderkunst. Hij legt kruisverbanden tussen culturen, religies, filosofie, psychologie en natuur-wetenschappen. Hij werkt vanuit de zuivere waarneming en een intense verbondenheid met de natuur. Zijn reizen, zijn waarnemingsvermogen en zijn hoogsensitieve vaardigheden leiden zijn ingevingen. Thema’s in zijn werk zijn de verankering van de eigen identiteit, ongeconditioneerde vrijheid, de levenscyclus volgens de natuurwetten, de kracht van de kwetsbaarheid versus de kwetsbaarheid van de kracht, verbinding, respect en symbiose in een ontmoeting met de ziel.

28

Biënnale VUGHT

Igor Tcholaria

RUSLAND, 1959

G

eboren in 1959 in Ochamchiri aan de Zwarte Zee in Rusland.

Zijn artistieke kwaliteiten werden snel erkend en hij kreeg een

plaats aan de Sukhumi School of Art Kunstopleiding. Al vroeg kreeg Tcholaria een grote voorkeur voor de Franse kunst aan het begin van de 20ste eeuw. Voor zijn studie ging hij naar het Mukhin Instituut in Sint Petersburg en was vaak te vinden bij de oude meesters en de impressionisten in de Hermitage. Sinds de Perestroika is zijn werk internationaal te vinden bij leidende galeries in Europa, waaronder Moskou. Bekende society figuren en kunstverzamelaars hebben zijn werk in hun collectie. In 2016 werd hij erelid van de Russische Academie van Beeldende Kunst.

Philippe Timmermans

BELGIË, 1957

P

hilippe Timmermans studeerde beeldhouwen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Meer dan dertig jaar

maakte Philippe driedimensionale prototypes, voerde hij sculpturale opdrachten uit voor onder andere musea en verzorgde hij design en publiciteit. Sinds 2011 legt hij zich vooral toe op zijn eigen vrije werk.

Zijn figuratieve sculpturen proberen –op eigentijdse wijze– gestalte te geven aan niet-tastbare gevoelens en reflecties. De meer realistische beelden zijn geworteld in de traditie van de klassieke beeldhouwkunst en vormen voorzichtige, kwetsbare antwoorden op uiteenlopende vragen of bedenkingen.

In de serie Etniciteiten probeert hij door middel van karakteristieke koppen uiterlijke menselijke beelden een plaats te geven. Door een willekeurige plaatsnaam te kiezen op het continent van de afgebeelde persoon worden de koppen geaard. Hij beheerst de techniek en de vormentaal van het driedimensionaal vormen.

29

Biënnale VUGHT

In gesprek met Peter-Jac Steenman IN GESPREK MET

PETER-JAC STEENMAN “Hoe intenser de stilte in mijn hoofd, hoe uitbundiger de symfonie op mijn doeken.”

Peter-Jac: “Een wonderbaarlijk mooie tijd om de gelegenheid te krijgen zo hoogstaande kwaliteit te kunnen maken. Maar de keerzijde is wel dat je de tijd moet hebben en krijgen om dat gehalte veilig te kunnen blijven stellen. Zo niet; dan raak je bekneld tussen fenomenen

als

kwaliteit,

geld

en

tijd.

Daar

weten

de

veelal niet al te creatieve managers alles van. En dan plots snak je naar een periode van rust en bezinning. Het werd een fikse dip, maar ik had hem wel nodig om hoger uit te komen.”

De rust gaf Peter-Jac Steenman zijn vertrouwde denken en filosoferen terug. Tijdens de lange wandelingen schonk de natuur hem de voeding voor een herziene creativiteit die hem in Een eerste kennismaking met de schilderijen van Peter-Jac

2015 resoluut weer naar de basis bracht: het schilderen.

Steenman roept bij de toeschouwer onherroepelijk de wens op om meer van zijn beeldende werken te weten te komen.

Peter-Jac: “Het voelde ‘alsof ik mijn koffer uitgepakt en opnieuw

Een emotierijke, nauwkeurig opgezette beeldende structuur

ingepakt had’; de overbodige spullen achterlatend. Weer kunnen

in olieverf komt je tegemoet en laat die kennismaking in alle

filosoferen en diep denken; het gaf me mijn zelfvertrouwen terug.

rust aanvangen. En zo glij je als vanzelfsprekend in een andere

Denken in gelaagdheid en die gelaagdheid in kleur, vlakken, vormen

wereld; een van subtiel gelaagde beeldende uitingen van een

en beweging weergeven. De denklijnen van je via sturing in je hoofd

getalenteerd kunstenaar.

door je handen in beelden vormen laten ontstaan… Wat een ervaring! En geen concurrenten, maar zielsverwanten vinden. Kunstenaars met een

Peter-Jac: “Dat zoeken naar andere werelden en sferen heeft er bij mij

hoge identiteit en grote autheticiteit zoals Claude Monet, Jackson Pollock,

altijd al in gezeten. Het waarnemen stond in mijn tekeningen van vroeger

Marc Mulders en Joseph Beuys; ik heb hun werken leren ‘ontmoeten’; het

steeds voorop. Logisch dat ze me toen ook wel ‘zwervertje’ en later zelfs

zijn mijn vier pijlers geworden ….”

‘reiziger’ noemden. Als professioneel fotograaf voelde ik dat ik nog meer van die fantasie, van dat ’theater’, in mijn foto’s kwijt kon. Het aantal opdrachten nam fors toe; parallel daaraan de intensiteit van het karakter van die opdrachten. Meer en meer carte blanche kreeg ik van de opdrachtgevers voor de artistieke invulling ervan. Een regelrecht feest voor een fotograaf om met je team dagelijks zo te kunnen en te mogen werken.”

De foto’s die Peter-Jac maakte zijn monumenten van momenten geworden; creatief, vakkundig en perfect voorbereid naar het moment van de vastlegging. Dat vakmanschap en die kunde bleken dan ook bepalend voor de kwaliteit van het resultaat.

Artisticiteit en zeggingskracht kregen erin het hoogste podium!

Waardering daarvoor kreeg Peter-Jac in 1993 door bekroning van zijn werk met de Gouden Camera!

30

Biënnale VUGHT

Anita Vermeeren

NEDERLAND, 1967

V

erf wordt in dikke lagen aangebracht, weer verwijderd, bekrast of vermorzeld. Hetzelfde met schetsen in pen of houtskool die

tot een wirwar van lijnen vervormd worden. Vermeeren vecht net zo lang met materiaal en ondergrond tot er uit de massa een beeld ontstaat.

Een beeld dat van dichtbij gezien abstract is, maar op wat meer afstand gedetailleerd en krachtig. Naast het landschap en bloemen is ook het portret een terugkerend thema in het werk van Anita Vermeeren.

“De olieverf schilderijen veranderen aldoor. Waar ik vroeger zocht naar het verbeelden van een bloem gaat het mij nu juist meer om de beleving, intentie dat het een bloem kan zijn. Ik vind het niet langer belangrijk om wat voor soort bloem het gaat. Ik breng lagen verf aan. Vervolgens ga ik hierin schrapen waarbij eerdere kleurlagen vrijkomen. In deze fase ontstaan de bloemen, alsof ze verborgen zaten onder de lagen verf. ” Voorheen waren de balpen schetsen als voorstudie maar ze zijn nu uitgegroeid tot een zelfstandig medium. Ze zijn primair; een krachtige basis die een licht-donkerspel met zich meebrengt.

Frank Vogt

NEDERLAND, 1969

F

rank Vogt speelt in zijn fotografisch werk met ruimte en tijd. Maar zijn spel is allerminst onschuldig; beelden die in ons geheugen

gegrift staan worden door hem ernstig uit hun verband gerukt. Hij schildert met licht en pixels en verzet zich tegen het traditionele beeld. Iconen worden in dit conflict misbruikt of juist opnieuw tot leven gewekt, waardoor ons een vreemd en beangstigend gevoel bekruipt.

Waarom zijn we telkens bang voor het onbekende en houden we liever vast aan oude tradities.

31

Biënnale VUGHT

Karin van de Walle

NEDERLAND, 1964

E

igenzinnigheid, humor en een oneindige beweeglijkheid typeren de extravagante rijk geornamenteerde vrouwenfiguren

van Karin van de Walle. De beelden illustreren een tocht door de popcultuur, mythologie en geschiedenis.

Vanuit het ene beeld ontstaat het andere, waarvan er geen twee gelijk zijn, met steeds andere elementen. De vaak provocerende figuren reflecteren met humor, de glitter en glamour, die ons dagelijks uit de media overspoelen. De sculpturen van Karin uit keramiek, porselein, bewerkt marmer en brons zijn hedonistische archetypen van onze huidige tijd.

Giselle Weegels

NEDERLAND, 1951

I

n haar beelden wil Giselle Weegels de cyclus van het leven laten zien: Geboorte, leven en dood. Elk mens ervaart in zijn leven talloze

emoties. Prikkels tot verbeelding van menselijke eigenschappen en relaties zijn dan ook een uitgangspunt. Compositie, maat, plasticiteit en vormspanning zijn de vakmatige ingrediĂŤnten. In de stilte van het atelier wordt met zoeken, tasten en toewijding een visie kenbaar, een beeldtaal herkenbaar. Het is een zoeken naar het mysterie dat de inhoud oproept. Harmonie, spanning van vorm, lijn en kleur zijn een voorwaarde. Het gaat niet alleen om het herkenbare maar om de geest die in de materie afdaalt en daardoor een nieuwe, heel eigen realiteit schept, die een eigen visie op de wereld en mensen laat zien. Naast de cyclus van het leven is in deze nieuwe beeldenreeks het thema: "Stroming".

Zowel stroming van water als stroming van het leven. De natuur is met haar krachtige elementen als water, wind, wolken en zon een enorme inspiratiebron.

32

BiĂŤnnale VUGHT

Antoon van Wijk

NEDERLAND, 1952

O

m te kunnen creëren heb je een open geest nodig, lef om dingen te laten groeien zonder beperkingen, zonder grenzen. Na een

periode als decorontwerper te hebben gewerkt, voltooide hij de Rietveld Academie in Amsterdam.

In de eerste fase van zijn bestaan als kunstenaar werkt hij vooral met glas. Glas in de meest buitensporige vormen van dieren en exotische figuren in vele levendige kleuren, die het gevoel geven in een rustige tropische omgeving te zijn beland. Dit alles ontstaan op zijn reizen door India en het contact met het boeddhisme. Maar schilderen is zijn eerste liefde. In zijn schilderijen vind je ook een andere kant van hem, namelijk triestheid, tranen, maar vol turbulentie.

Vaak gecamoufleerd en verborgen in heldere kleuren en complexe composities, waarin erotische elementen een belangrijke plaats innemen. De ontwikkeling van zijn werk door de jaren heen is overweldigend. Composities nu met keramiek en glas verenigen zoveel elementen, dat iedere keer weer, Antoon je nieuwe dingen laat ontdekken.

Daniëlle van Zadelhoff

NEDERLAND, 1963

F

otografe Daniëlle van Zadelhoff is een ongekend talent met een fascinatie voor de menselijke psyche. Het geeft haar foto’s een

spanning die niemand onberoerd laat. Eenzaamheid, kwetsbaarheid; rauwe, alledaagse, pure emoties biedt ze de toeschouwer in een totaal eigen integer afgebakende vorm aan. Hoewel de associatie met werken van de grote meesters uit de Vlaamse Primitieven of Zuid-Nederlandse schilderkunst voor de hand ligt, mag deze niet de boventoon krijgen.

Het is het talent van de Daniëlle van nu die met hedendaagse middelen in een compleet andere techniek als de fotografie nog treffender scoort. Het spel met het licht, de finesse van de kleurnuances, de inzet van het perspectief, de verfijnde touche; alles ten dienste van de compositie en het onderwerp. Haar gebruik van antieke en authentieke “props” en locaties versterkt de compositie. Inmiddels is haar kwaliteit international opgepikt en exposities in heel Europa en New York en spannende samenwerkingen zijn haar deel. Daniëlle van Zadelhoff; ongekende artisticiteit in fabelachtige sfeer gevangen.

33

Biënnale VUGHT

Marek Zyga

POLEN, 1961

M

arek Zyga genoot zijn opleiding tot keramist in de Poolse stad Boleslawiec en heeft inmiddels een jarenlange ervaring

met het werken in allerlei soorten keramiek. De sculpturen die Marek creĂŤert worden vervaardigd uit chamotteklei. Zyga heeft een ongelofelijke fascinatie voor de ruwe structuur van dit materiaal en wordt aangetrokken door de grote mogelijkheden die deze klei hem biedt. Door er druk op uit te oefenen, afgietsels van te maken, te modelleren speelt de kunstenaar met de grote diversiteit van dit product. Door het gebruik van verschillende technieken krijgt hij een groot structuurverschil in de klei.

Marek Zyga versiert zijn beelden met angobami, pigmenten en glazuur. De sculpturen verwijzen naar de klassieke sculpturale vormen, soms met een vleugje surrealisme. De letters, cijfers en duidingen die Zyga op zijn beelden plaatst zijn boodschappen die Marek Zyga, aan zijn vaak op ware mensgrootte beelden, meegeeft

CreĂŤer jouw persoonlijke wereldkaart Bouw jouw eigen travel-database online Voeg hotspots van andere gebruikers eenvoudig toe aan jouw database Ontmoet locals & reizigers wereldwijd

WWW.UNBOUNDEDPEOPLE.COM Share your world facebook.com/unboundedpeople

twitter.com/unboundedpeople

instagram.com/unboundedpeople

In gesprek met Frank Vogt IN GESPREK MET

FRANK VOGT “Hoe intenser de stijlbreuk, hoe intrigerender de beelden voor mij zijn.”

Frank: “Een grotere stijlbreuk kon ik me nauwelijks voorstellen. Het werk van de hoog getalenteerde schilders van toen met mijn fotografische werk van nu. De uitdagende vraag kwam bij me op wat er zou gebeuren als ik in van een van die vermaarde eeuwenoude portretten de kern, het gezicht dus, zou transformeren? Ik ontwikkelde nieuwe digitale penselen en verzette me tegen het traditionele beeld.”

Het resultaat leverde een reeks meningen van de meest uiteenlopende aard op. Voors en tegens vochten om de hoogste plaats. Maar, zonder dat Frank het vooraf zo bedoeld had, gebeurde wel; een intense communicatie was losgebarsten. En … het ‘zoiets kun je toch niet doen’ schoof langzaam via ‘het zet je wel aan tot dieper kijken, denken en vergelijken’ naar ‘het nieuwe werk is wel gemaakt met groot respect voor het Bij Frank Vogt draait het al van jongsaf om visuele

originele’. Een ding werd voor Frank overduidelijk. Hoe je

communicatie, zeggingskracht en evenwicht van wat we zien,

het wendt of keert, een stijlbreuk kan niet zonder het verle-

wat het met ons doet en wat we ervan vinden. Die fascinatie

den en niet zonder toekomst. Hoe intenser de stijlbreuk, hoe

werd zijn professie. Met gevolg dat de beeldende werken van

spannender de kwaliteit van de werken voor Frank worden. Hij

Frank Vogt steevast leiden tot discussies bij de toeschouwers.

laat het eindoordeel daarover maar aan de slinger van de tijd.

In het gesprek filosofeert Frank verder over waar hij het

Frank: “Mijn vroege werk bevond zich op het snijvlak van autonome

conflict vindt tussen beelden die in ons geheugen gegrift staan

grafische vormgeving en beeldende kunst, Ik werkte als een constructivist

en het ontwrichte beeld daarvan.

aan collages en verweef beeld met typografie tot één geheel. Teksten moesten voor mij illustratief zijn. Nog duidelijker: een tekst moet voor mij

Frank: “Dat is een thema dat me telkens intensiever bezig houdt.

ook abstract beeld zijn. Dat is voor mij een uitgangspunt. Ik kom en kan

Mijn gevoel om tegendraadse beelden te scheppen laat me niet los en ik

daar niet omheen. Het werd een lange slingerende zoek- en ontdekkingstocht

ben nog lang niet klaar.”

waarin ik met uiterste precisie nieuwe lettertypes ontwierp. De stap om deze beeldelementen los te laten en volledig voor het beeld te gaan was de volgende experiment. Het resultaat bracht me tot het werk van nu.”

Franks werk werd voor hem alsmaar spannender, uitdagender, breder. Maar de eindeloosheid van al die mogelijkheden bij elkaar zette hem wel op de denklijn om eens terug te keren naar de kern van de zaak - waarbij ook het verleden steeds meer de aandacht vroeg. Met een verrassend resultaat. De reis voerde Frank Vogt terug naar de middeleeuwen. De tijd waarin onze vaderlandse meesters op hun schilderijen het licht een hoofdrol toedichtten, portretten soms meer dan de realiteit schetsten en stillevens uitbundig van karakter konden zijn. Dat alles gebracht in een ongekend hoge technische vorm.

35

Biënnale VUGHT

KUNSTKENNERS

MET GEVOEL VOOR WAARDE

Openingstijden Gallery Woensdag t/m vrijdag van 11.00 tot 17.00 uur Zaterdag en zondag van 12.00 tot 17.00 uur of op afspraak Beeldentuin ook geopend voor vrij bezoek

TA A L S T R A AT 5 1

VUGHT

W W W.VA N L O O N G A L L E R I E S . C O M

ï‚‚ / VA N L O O N G A L L E R I E S