25 JAAR BEIAARD IN LOMMEL

“DE LOMMELSE BEIAARD IS DE STEINWAY ONDER DE BEIAARDEN”

Al een kwarteeuw vullen de klokken van de SintPietersbandenkerk ons centrum met prachtige muziek. Van gekende volksliederen tot klassieke muziek, van opgewekt tot dromerig. “Maar nooit verdrietig”, vertelt stadsbeiaardier Liesbeth Janssens. Samen met haar blikken we terug op 25 jaar beiaard in Lommel.

Liesbeth, je bent de vaste beiaardier van Lommel. Was je er van bij het prille begin bij?

“Ja, ik ben naar de opening gekomen. Ik weet nog heel goed dat het groots was opgevat met een harmonie en kanongebulder. Het was een hele mooie inhuldiging. Kort daarna heb ik deelgenomen aan het examen om stadsbeiaardier te worden. Ondertussen speel ik al 25 jaar op de prachtige beiaard van Lommel.”

Het is een bijzonder exemplaar hé?

“Ik denk dat veel Lommelaars niet beseffen wat voor fantastisch instrument ze in hun stad hebben. De beiaard klinkt niet alleen heel goed, het is ook een heel uitgebreide beiaard. De Lommelse beiaard heeft maar liefst 63 klokken. Om een vergelijking te maken: die van Antwerpen heeft er 49. Je kan het dus gerust de Steinway onder de beiaarden noemen.”

Hoe heb je de beiaardconcerten door de jaren heen zien evolueren?

“De eerste jaren hadden we meteen een groot luisterpubliek dankzij de Parkconcerten, waarbij we beiaardmuziek combineerden met optredens in het Burgemeesterspark. Daarna zijn we overgestapt op aparte beiaardconcerten verspreid over de zomer.

Daarvoor zoeken we steeds naar interessante concepten. Zo hadden we al gastspelers van over de hele wereld en hebben we gewerkt met een mobiele beiaard. Ook heb ik samen gespeeld met verschillende bands, waaronder deze zomer nog met The Hive. Dat was trouwens een heel goed concert. En sinds een aantal jaren streamen we ook beelden vanuit de kerktoren op een groot scherm. Zo kunnen de luisteraars de gastbeiaardier ook aan het werk zien. Je merkt het, we blijven steeds vernieuwen.”

Hoe is het om samen te spelen met een band die zich bijna 50 meter lager bevindt?

“Daar komt een sterk staaltje techniek aan te pas. Het geluid van de klokken bereikt de luisteraars pas 1,5 seconden nadat ik de hamers heb aangeslagen. Het is de taak van de technicus om het geluid van de band toch samen te laten vloeien met dat van de klokken.”

“Zelf vind ik het heel fijn om samen te spelen met andere muzikanten. Lokale bands brengen ook hun eigen aanhang mee, wat zorgt voor een gevarieerd publiek.”

Welke samenwerking blijft jou het meeste bij?

“De werking van de beiaard is opgenomen als UNESCO werelderfgoed, omdat de beiaard zorgt voor verbinding tussen mensen. In dat opzicht zal de samenwerking met het Huis van de Wereld me altijd bijblijven. Een Mexicaanse dame, Irandi, vertelde me over Día de los Muertos. Dat is een groot feest om te doden te eren. Er komt heel veel muziek en versiering aan te pas. Je kent het misschien van de Disney-film Coco. Dat intrigeerde me zo dat we de handen in elkaar sloegen om op Allerheiligen een event te organiseren waarbij we onze culturen samenbrachten. Het werd een heel intiem en tegelijk leerrijk moment, dat ik graag nog eens zou overdoen.”

Je sprak over gastspelers van over de hele wereld. Hoe krijg je die in Lommel?

“Iedereen vindt het een eer om in Lommel te komen spelen. Het is dan ook een heel goede beiaard. Je kan hier alle mogelijke stijlen op spelen: van barok tot romantiek, hedendaags, pop en jazz. Dat kan niet op elke beiaard.”

Op 3 september vieren we 25 jaar beiaard. Wat staat er op het programma?

“Dan maken we de winnaars van de beiaardtunewedstrijd bekend. Een 30-tal muziekstudenten stuurde en eigen compositie in. Uit die stukken heeft de jury twee winnaars geselecteerd. Tijdens de feestavond op 3 september spelen we alle stukken die werden ingezonden. Het publiek mag daaruit nog een extra winnaar selecteren.”

“Daarnaast stel ik ook het Lommels beiaardboek voor. Het bevat eigen beiaardmuziek en bewerkingen van klassieke composities. Dat boek wordt bezorgd aan beiaardiers van over de hele wereld. De bedoeling is dat het een visitekaartje voor Lommel wordt.”

Je zal die avond zelf niet kunnen spelen.

“Klopt, ik ben enkele weken out door een blessure aan mijn hand. Gelukkig is er een grote solidariteit onder de beiaardiers en kan het concert gewoon doorgaan. Bevriende beiaardiers zullen die avond stukken spelen uit mijn boek.”

De beiaard bespelen is belastend voor armen en polsen. Hoe lang wil je er nog mee doorgaan?

“Ik ben nog lang niet klaar om te stoppen! Ik ben als muzikant echt verweven met mijn instrument. Ik kan daar al mijn emoties in kwijt. Toch speel ik niet voor mezelf, maar voor de mensen van Lommel. Ik wil een streepje licht brengen in hun leven.”

Dat is een mooi streven. Heel veel muzikaal plezier nog de komende jaren en een spoedig herstel.