5 minute read

15-JARIGE LENA GAAT AL NAAR DE UNIVERSITEIT

“ZELF CURSUSSEN GEMAAKT MET CHATGPT”

Eind september is het zover. Dan start Lena Borrenbergs in het eerste jaar psychologie aan de universiteit van Leuven. Op zich niet zo bijzonder, ware het niet dat Lena nog maar net 15 is geworden. “Ik kijk er enorm naar uit, maar vind het ook best spannend.”

1 september is de eerste schooldag voor de gemiddelde 15-jarige. Niet voor Lena. Nadat ze haar zussen mee naar school heeft gebracht, wil ze haar ouders wat helpen in het nieuwe huis. Lena moet die dag niet naar school, want het academiejaar start pas de vierde week van september.

Kijk je ernaar uit?

Lena: “Ik ben excited! Natuurlijk is het spannend, omdat ik niet weet hoe het gaat zijn om als 15-jarige tussen allemaal studenten van 18 of ouder terecht te komen, maar ik kijk er enorm naar uit. Ik vind het geruststellend om opnieuw te kunnen beginnen. Niemand kent mij daar en heeft een vooroordeel.”

Je behaalde op 14-jarige leeftijd je diploma van de middelbare school. Dat is heel uniek.

“Het was niet het plan dat ik al zo snel zou afstuderen. Ik heb me gewoon laten leiden door de wind. Daarmee bedoel ik dat het niet zo uitgestippeld was, maar als vrije leerling kon ik mijn eigen keuzes maken. Halfweg vorig schooljaar bleek dat ik kon afstuderen en daar heb ik dan ook mijn best voor gedaan.”

Je legde examens af voor de examencommissie. Hoe werkt dat?

“Je krijgt vakfiches per graad waarop staat wat je moet kennen en kunnen. Je moet zelf je leerstof uitzoeken. Ik gebruikte ChatGPT om de cursussen van mijn theoretische vakken samen te stellen. Ik plande heel strak in wat ik wanneer moest maken. Dat heeft me rechtgehouden, want het was heel vaag wat ik effectief moest studeren. Daarnaast was ik vrije leerling aan Kindsheid Jesu in Hasselt. Dat betekent dat ik het recht had om op school te zijn, maar er waren geen verplichtingen. Ik volgde er een aantal vakken, waarvan de lessen me nog voordelen konden bieden voor de examencommissie.”

Welke vakken volgde je op school?

“Ik kan niet zo goed wetenschappelijk redeneren. Daarom volgde ik wiskunde, chemie en fysica. Van chemie had ik heel veel theorie gemist doorheen de jaren en fysica vind ik gewoonweg niet leuk. Talen, biologie en humane vakken interesseren me wel heel erg en vind ik ook gemakkelijk.”

Hoe kijk je terug op je schoolcarrière?

“Het was niet eenvoudig voor mij. In de basisschool blonk ik nooit uit. Ik was een goede leerling, maar heb altijd verstopt dat ik beter kon, dat ik anders was. In het vijfde leerjaar begon het voor mezelf duidelijk te worden dat ik niet aansloot bij de meisjes van mijn klas. In het zesde leerjaar ben ik samen met mijn ouders gaan uitzoeken wat er aan de hand was. Het label van hoogbegaafdheid heeft me enorm geholpen om mezelf te begrijpen. We zijn dan gaan zoeken naar een schooltraject dat bij mij paste. Zo was aanvankelijk het plan om het eerste en tweede middelbaar samen te nemen, maar al snel werd duidelijk dat ik nog extra vakken aankon. Uiteindelijk heb ik alle vakken van het middelbaar in drie jaar tijd kunnen afronden.”

Hoe reageerden je medeleerlingen?

“Ik ben best sociaal, maar ik ben altijd scheef bekeken op school. Ik heb er nooit echte vrienden gehad, behalve mijn lief. Op internaat gaan was voor mij echt een verademing: ik kon veel meer op mijn manier doen en op mijn tempo. Maar ik hou er geen hechte vriendschappen aan over.”

Hoe kijk je zelf naar je hoogbegaafdheid?

“Het is een megagroot voordeel, een superpower zeg maar. Ik kan theorie heel gemakkelijk verwerken en linken leggen, waar anderen misschien nooit op komen. Ik kan ook heel goed onthouden wat ik begrijp en kan gebruiken. Nu zie ik het dus als iets positiefs, maar vroeger wilde ik doodgraag normaal zijn. Ik heb echt moeten leren om het me niet aan te trekken als mensen me raar aankijken.”

Je gaat psychologie studeren. Vanwaar die keuze?

“Ik vind het menselijk lichaam superinteressant. Vooral neuropsychologie boeit me. Ik wil weten hoe het brein werkt. De vakken die ik ga krijgen, lijken me ook bijna allemaal interessant. Het kriebelt om eraan te beginnen!”

Ga je op kot?

“Nee, ik ga pendelen tussen Leuven en Hasselt - waar we met ons gezin gaan wonen. Ik ben echt nog jong om alleen te gaan wonen. Ik zou gerust mijn plan kunnen trekken, maar sociaal zou ik het moeilijk vinden. Ik wil toch liever kunnen thuiskomen bij mijn ouders en zussen.”

Heb je een goede band met je zussen?

“Ja, we zijn met vier meisjes thuis. Mijn zussen zijn ook allemaal heel verstandig, elk op een andere manier. We hebben zeker geen onderlinge strijd over wie nu de slimste is. Integendeel, we helpen elkaar en leren van elkaar.”

Annelies, hoe sta jij als mama in dit verhaal?

Annelies: “Het was een hele zoektocht met Lena en eigenlijk met elk van de dochters, omdat er nog veel onwetendheid en onbegrip is ten opzichte van hoogbegaafde kinderen. Ik heb mij gespecialiseerd in het thema en ben partner geworden bij Samen Slimmer Groeien om kinderen en volwassenen op een goede manier te kunnen begeleiden.”

Hoe is het om je dochter van 15 naar de universiteit te laten gaan?

“Je groeit daarin mee. Lena heeft haar eigen keuzes gemaakt en heeft alles zelf bereikt. Dus ik zie die volgende stap zeker als iets positiefs. Ik ben heel fier, maar ik moet haar wel versneld loslaten.”

Heb je nog advies voor ouders van hoogbegaafde kinderen?

“Informeer je en laat je begeleiden. Durf ook loskomen van het standaard schoolsysteem, want er zijn opties om het leertraject af te stemmen op jouw kind.”

Lena, met mama Annelies en haar drie zussen
This article is from: