114 µÈ‚Ï›Ô 5/6/2006 10:12 Page 94
IIΙ Mια από αυτές τις εργατικές µέρες (και για τις δυο οµάδες) η Λουλού επισκέφτηκε την «AT» χωρίς να της δώσουν ιδιαίτερη σηµασία. Mέσα στις σκοτούρες τους δεν ασχολήθηκαν καθόλου µαζί της, το µόνο που τους ένοιαζε ήταν να χτίσουν το τείχος όσο πιο γρήγορα γινόταν. Έτσι η Λουλού, επειδή την είχαν παραµελήσει πήγε στο παγωµένο και ξύλινο σπιτάκι της το οποίο ήταν στην όχθη του ποταµού. H Λουλού ένιωθε πολύ διψασµένη. Έσκυψε, λοιπόν, το κεφάλι της και πλησίασε το παγωµένο νερό όταν ξαφνικά αντίκρισε µια µεγάλη σκιά. Tρόµαξε τόσο πολύ που παραπάτησε, στραµπούλιξε το πόδι της κι έπεσε στο ποτάµι. Προσπαθούσε απεγνωσµένα να γαβγίσει αλλά το νερό έπνιγε τη φωνή της. Tο µόνο που κατάφερε να διακρίνει ήταν η σκιά του σκύλου που είχε δει, ο οποίος ήταν χωµένος στους θάµνους, ψάχνοντας για τροφή. Eίχε καφετί τρίχωµα, µια µεγάλη άσπρη βούλα στο λαιµό, και το ένα του µάτι ήταν πράσινο ενώ το άλλο γαλάζιο. H Λουλού προσπάθησε να βγάλει ένα σιγανό γάβγισµα. Mε το γάβγισµά της κέρδισε την προσοχή του σκύλου. Όταν ο σκύλος διαπίστωσε ότι η Λουλού πνιγόταν άρχισε να γαβγίζει κι εκείνος δυνατά. Γάβγισε τόσο δυνατά που η φωνή του αντήχησε σε όλο το δάσος. Tο γάβγισµα έφτασε στα αυτιά των παιδιών. Στην αρχή δεν έδωσαν σηµασία, αλλά το γάβγισµα συνεχίστηκε για πολλή ώρα κι άρχισαν να ανησυχούν. Tο µυαλό και των δυο οµάδων πήγε κατευθείαν στη Λουλού. Tα οχτώ παιδιά (χωριστά η κάθε οµάδα) έτρεξαν στο ποτάµι. Oι δυο οµάδες έφτασαν ταυτόχρονα η κάθε µια από διαφορετική όχθη. Tα παιδιά τροµαγµένα αντίκρισαν τη Λουλού ανήµπορη να την παρασέρνει το ρεύµα. 94