ตกตั้งใหม่ – ปัญญาปฏิบัติ บนเส้นทางสายเดี่ยว

การเดินของตัวเองไดมากขึ้น น้ําหนักจะเริ่มจากสนเทาซาย จากนั้นก็เคลื่อนผานฝา เทา จนไปถึงปลายนิ้ว รับรูแบบนี้ไปสักระยะ ก็เริ่มรับรูการเคลื่อนไหวของตนเองใน สวนตางๆ ชัดขึ้น รับรูถึงลมที่มาสัมผัส รับรูถึงความคิดที่ผุดขึ้นมา บอยครั้ง ขณะเดิน ก็จะรูมากขึ้นวาเราไปกับความคิดอีกแลว ซึ่งคิดแลวก็กลับมารูสึกตัว ไดขอ สังเกตวา เราเห็นการคิดของเรา ไดบอยขึ้น และการฝก ในครั้งนี้คือ การฝกออกจากความคิด โดยใชความรูสึกตัว เปนเครื่องมือในการออกจากความคิด ซึ่ง คงคลายๆ กับ นัก กีฬา ที่ตองฝก ใหรูสึ ก ถึง การเกร็ง ของกลามเนื้อในแตล ะมั ด เพื่อใหรูวาความรูสึกของกลามเนื้อที่ผอนคลายเปนอยางไร หลังจากกลับจากการฝก ที่เมืองลอง ก็ได นําความรูสึกตัวกลับมาฝกตอ โดย เริ่มจากเรื่องราว และอารมณที่เปนปกติ ในแตละวัน เชน เวลาขับรถ ก็ฝกรูสึกตัวไป ดวย รับรูถึงน้ําหนักเทาที่เรากําลังเหยียบคันเรง รูน้ําหนักมือที่จับพวงมาลัย จากนั้น จึงเริ่มเห็นมากขึ้นวาเวลาสวนใหญเราจะอยูกับความคิด เมื่อกอนไมเคยสังเกต ก็ไม เคยรูวาเราคิด คิดก็ใหรูวาคิด จากนั้นก็ออกจากความคิดโดยใชการรูสึกตัว นี่แหละ คือสิ่งที่ฝกอยูทุกวันนี้ ขอเลาประสบการณที่เ คยนําสิ่ง ที่ฝกมาใชกับเหตุก ารณๆ หนึ่ง จากการ พูดคุยโทรศัพทกับเพื่อน มีอยูวันหนึ่งมีเสียงโทรศัพทดังขึ้น พรอมกับโชวชื่อผูโทร...(เพื่อนสนิทเราเอง) เรากดรับสาย แตยังไมทันจะพูดฮัลโหลเลย เสียงตะโกนจากโทรศัพท ดังขึ้นดวย เดซิ เบล สูง ปด พูดรัว ชนิดจับ ใจความไมได รูเรื่องอีก ที ตรงคําวา "เบื่อ ๆ ๆ ... เบื่อ โวยยยย" แลวก็รองไห ตอนแรกพยายามจะปลอบเพื่อน 27