Este
Sumario 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24.
valorar
todo
e,
o
traballado.
Este
ano
como as aulas bilingües, o Plan Proa, Proxecto Abalar, Proxecto de Mellora da Biblioteca… Ademais como é sabido retomamos a celebración das festas tradicionais ao longo do curso como O Samaín, O Entroido, O Magosto, O Festival das Letras Galegas… Como vedes este curso foi moi intenso,
enriquecedor
e
engaiolante.
Todos estes acontecementos, actividades e experiencias contribúen a aumentar a bagaxe formativa, cultural e social da nosa Comunidade Educativa. Por último, queremos recordar que esta
revista
pretende
contribuír
á
normalización do uso do galego entre o noso
alumnado,
maioritariamente
castelán falante, pero que, como vedes, pode
expresarse
na
nosa
lingua
perfectamente. Animáde@s a facelo máis
Un novo número da revista escolar Murmurio está nas vosas mans, grazas, sobre todo ao esforzo do alumnado,
rematar
ensino no noso centro mediante proxectos
Editorial
interesante aventura informativa.
a
continuamos mellorando a calidade do
a miúdo.
fundamental
está
quizais sexa o momento de lembrar e
O alumnado de 1 A vai de viaxe en avión . Páx. 1 Unha visita ao aeroporto . páx. 3 O alumnado de 2 . Páx. 7 Novos finais para contos . Páx. 13 Save the children. Páx. 15 Ler é un pracer. Páx. 19 O humor de 4 . Páx. 21 Relatos. Páx. 23 O día do libro. Páx. 24 Os viaxeiros europeos. Páx. 25 Curiosidades da Idade Media. Páx.27 Poesía para a paz. Páx. 29 Unha carreira solidaria. Páx. 30 Non á violencia de xénero. Páx. 31 AUTISMO. Páx. 32 Educación vial en 6 . Páx.34 Cociña creativa. Páx. 36 Visita a Pontevedra. Páx.38 IV Semana dos experimentos. Páx.40 Cita a cegas cun libro. Páx. 41 Lemos o Quixote. Páx. 42 Samaín. Páx.43 A visita do Apalpador. Páx.44 Despedímonos do cole. Páx. 46
protagonista
curso
desta
2015
Durante o primeiro trimestre deste curso levamos a cabo o proxecto educativo “Volando voy volando vengo...” onde aprendemos un montón de cousas
tendo
como
centro
de
interese
os
avións.
Un
dos
momentos
culminantes deste proxecto foi a viaxe que fixemos, na aula, a Madrid. Uns fixemos de controladores, outros de “sobrecargos” e azafatas, outros de gardas civís... pareciamos profesionais! Son 30 €,
Que caro é o Duty free!
por favor
...Coloquen as máscaras de osíxeno...
1 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Aquí torre de control, permiso para aterrar para aterrizar
Este foi o noso primeiro proxecto educativo na Primaria, por iso ten un sabor especial para toda a nosa aula pero... para o curso que vén espérannos novas propostas e aventuras!!
BOA VIAXE! PRIMEIRO A
2 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Eu quero subir no avión máis grande que teñan!
Pois eu non me fío nada…
Nin eu…Que
medo…
Que pista tan grande!
Mágoa, que non houbese un avión ao final do túnel, que senón xa íamos dar unha voltiña .
3 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Que ben explica este home...
Hoxe déronme o día libre para vir con vós, pero normalmente ese camión conduzoo eu…
A min isto do escáner…
Co quentiño que eu estaba…
4 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015 Que divertido! Que tocarรก agora?
Que chorrazo! Que tocarรก agora?
5 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIร A
2015
Unha exhibición de aves rapaces.. a ver que pasa…
Corpo a terra! Coidado co falcón!
Fin
6 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015 Ola a todos: Somos os nenos/as de segundo. Imos contarvos algunhas das cousas
que fixemos
este ano. Fomos
visitar aos avós ao Centro Galeón e cantamos, recitamos e fixemos
manualidades, aprendemos a que xogaban os avós na súa infancia, ...
Sairemos guapos?
PATACA!!!
Que ben tocan !!
7 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Tamén fomos visitar o Alcampo: ensináronnos como facer un pastel, pan , nomes de froitas que non coñeciamos, peixes, mariscos, carne, ...
Como me gusta viaxar en autobús!
Ímolo pasar Xenial!!
Favoréceme o branco!!
8 REV
Cando comemos o pastel?
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Como se chama..?
Ademais do almorzo , un xogo.
9 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Tamén montamos en bicicleta, ensináronnos as normas de circulación, as ferramentas da policía, os vehículos e como debemos circular.
Quero subir!
QUE ATENTOS!!
10 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Eu de maior quero ser policía!! Onde se acenderá a sirena?
Imos de paseo, ...
A ver se acaban!!!
11 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Tamén lemos contos que logo amenizaron contacontos, e incluso fixemos figuras con luz...
Cóntanos un conto xa!!
Que fada!!!
12 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
CANDO O LOBO COÑECEU A CARAPUCHIÑA, NAMOROUSE TOTALMENTE. E FOI TAN BO CON ELA, QUE CARAPUCHIÑA TAMÉN O QUIXO. ASÍ QUE, CANDO ELA CUMPRIU OS DEZAOITO ANOS ... CASARON
Carapuchiña entrou. Viu ao lobo metido na cama, e sentiu mágoa del. Chamou por teléfono ao Centro de Saúde de animais para que o levaran a unha reserva onde se protexese aos lobos.
13 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Carapuchiña riu moito ao ver ao lobo disfrazado de avoa. O lobo tamén. E de tanto rir, caeulle a mandíbula postiza. Como non podía cazar sen “ dentes”, converteuse no mellor pasteleiro do bosque. Iso si, sempre atendía aos clientes vestido de avoa e os seus pasteis e tortas sempre eran brandiños.
DE SOCATO... O LOBO METEU A CARAPUCHIÑA NUN SACO E LEVOUNA O SEU AGOCHO. ALÍ OBRIGOUNA A ... Cazar
14 REV
animais con el.
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
15 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
16 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
17 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
18 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
19 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
20 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
21 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
22 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015 Os alumnos/as de 4ºC aquí vos deixamos algúns dos relatos que presentamos ó III Certame de Relato curto este ano. No canto dun peixe, un fillo Había unha vez un mariñeiro chamado Xurxo que tiña un pequeno barco de pesca. Vivía nun pequeno pobo de Lugo. Xurxo saía todas as noites a pescar, pois era o único que tiña traballo da súa familia. Unha noite saíu a pescar coma sempre, adentrouse no mar, botou os aparellos e esperou… cando de súpeto viu a alguén flotando no mar. Sen dubidalo botouse á auga e… sorpresa: Era un cativo!!! Como puido subiuno ó barco, reanimouno, secouno e deulle de comer. Mentres volvían ó porto tentou falar con el, pero non o entendía; o rapaz tiña moooito medo. Cando chegaron ó porto Xurxo chamou á policía e levárono ó hospital. Xurxo estivo pendente del, todos os días ía ó hospital a velo. Un médico díxolle que Amir, que así era o seu nome, era marroquí que viña nun barco co seu pai, o barco afundírase e só Amir sobrevivira. Sen familia, tiñan que mandalo a un orfanato, pero Xurxo, que se encariñara co rapaz, non quería. Así que falou coa súa muller e coa súa filla, e decidiron adoptalo. Xa pasaron dous anos daquela e Amir vive con Xurxo e a súa familia coma un fillo máis, feliz e agradecido por todo. (Nico) Os regalos tolos Era unha calorosa tarde de primavera. Na cidade facía moita calor pero no deserto aínda máis. Os tres Reis Magos andaban moi preocupados porque esa mañá decatáranse de que unha nena chamada Lucía máis a súa familia, non tiñan os seus regalos de Reis. Buscaron a carta de Lucía por aquí, por alá, por arriba, por abaixo e… ata no tellado e no comedeiro dos camelos! Cando ían descansar miraron enriba da mesa, onde sempre comían, unha carta que poñía en letras grandes, e con purpurina o nome Lucía. Brincaron de ledicia. Rapidamente leron a carta e conseguiron os regalos que pedía. Prepararon os camelos, a comida e a bebida e puxéronse en camiño. Xa estaban preto da casa de Lucía pero a calor era insoportable así que tiveron que parar a beber. Mentres tanto un camelo foi dar un paseo e caéronlle os regalos. Os regalos foron rodando e rodando ata chegar á casa de Lucía. Lucía pensaba que este ano xa non ía ter ningún regalo pero, de súpeto, caeulle un regalo nas mans, ao seu irmán outro, ao seu pai tamén e así a toda a familia. Cada un abriu o seu regalo . O seu pai tiña un bebé de xoguete, a súa nai unha pista de coches, o seu irmán tiña un xogo de té, o seu avó un estoxo de costura, a súa avoa unha boina e Lucía unha caixa de ferramentas. O seu pai aprendeu a coidar dun bebé, á súa nai comezáronlle a gustar as carreiras, o seu irmán facía que as cuncas eran foguetes, o seu avó empezou a coser, a súa avoa estaba fermosa coa boina e Lucía arranxaba todo o que se rompía na casa. Foi o “día de Reis” máis louco que vivira Lucía. (Estela R.)
23 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
24 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
25 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
26 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
CURIOSIDADES DA IDADE MEDIA SALVADOS POLA CAMPÁ A expresión ''Salvados pola campá'' vén da Idade Media. Cando unha persoa parecía que estaba morta, enterrábana. Ás veces, á persoa enterrábana viva, e cando ían poñer outra persoa no mesmo ataúde, vían marcas de uñas como se intentaran abrir a tapa e dábanse conta de que a enterraran viva. Para evitar iso, facíanlle un burato na tapa do ataúde, por ese burato pasaban unha corda ao falecido. Polo lado de fóra ataban unha campá. Se o morto non estaba morto, cando se espertaba movía as mans, a campá soaba, e a xente do pobo ía abrirlle o ataúde. De aí a expresión ”salvados pola campá”. OS MORTOS OU CASE... ERAN POSTOS
SOBRE A MESA
DA COCIÑA Outra cousa que facían era colocar o morto sobre a mesa da cociña durante algúns días e estaba coa familia mentres eles comían e bebían esperando que volvese en si ou non. De aí vén o costume de velar os mortos de hoxe en día.
AUGA VAI!
é unha expresión que alude ó costume
antigo de baleirar baldes e ouriñal polos balcóns e ventás nunha época na que non existía o retrete nin auga corrente nas casas e as poboacións no contaban con sistema de sumidoiros. En Londres e algúns outros sitios estaba prohibido baleirar estes baldes
a través da fiestra. Con todo, as persoas non facían caso da
prohibición e se alguén estaba moi distraído, podía levar un agasallo “interesante” dende o alto dunha casa.
27 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
A tradición dos ramos de noivas En xuño era cando se celebran as vodas, xa que en maio era cando toda a familia se bañaba, polo tanto a noiva estaría “LIMPA” de cara a súa voda. Aínda así algunhas non chegaban a voda cun cheiro demasiado soportable, e é por iso que se utilizaban os ramos de flores coma un ambientador, para camuflar o mal cheiro dalgunhas das noivas. NON
HABÍA PAVIMENTO...NIN TERRA. As persoas e os animais
adoitaban facer as súas necesidades en calquera sitio así o que enchía o chan eran as feces. Aínda non existían as rúas asfaltadas pero un esperaría camiñar sobre terra ou pedras. Pois o que os pés tocaban, eran excrementos.
Os abanos non se usaban pola calor...se
non polo mal cheiro que
botaban os corpos por debaixo da vestimenta. O instrumento que se usaba para dispersar o fedor era o abano, todo o mundo o utilizaba para espallar o mal cheiro en vez de usalo para combater a calor. Fixádevos ata que punto chegaba o fedor corporal dos habitantes da época! So as persoas de clase alta tiñan xente que os abanicaran.
CARGAR CO MORTO...Non
menos interesante é a
expresión de “cargar co morto”, xa que nesta época , si se atopaba un morto sen identificar, o pobo no que era atopado debía facer fronte aos gastos do enterro, polo que se algunha vez alguén se atopaba un, apresuradamente o recollía e o levaba a outro pobo para que se fixera cargo. Que curioso! Cargar co morto para cargarllo a outro.
E agora,a quen lle cargo o morto?
Os animais ían a xuízo.- Os costumes eran tan diferentes na Idade Media que ata os animais ían a xuízo. Os casos máis notorios eran os de asasinato ou roubo, e xeralmente non había moito que facer, por suposto. A lei funcionaba moi ben....... ou moi mal, depende da perspectiva.
ALUMNADO DE 5º
28 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
POESÍA PARA A PAZ Seguindo a poesía de A. GARCIA TEIJEIRO,”A FALA DAS POMBAS QUE FALAN” , Inventamos novas estrofas. Pola xanela do ceo
Pola xanela do ceo
saíron moitas pombiñas
saíron moitas pombiñas
que queren que o mundo enteiro
que queren que os máis pobres
estea en harmonía
teñan unha vida digna
e todos os nenos e nenas
que na terra haxa PAZ
teñan moita máis alegría.
e tamén haxa xustiza.
Pola xanela do ceo
Pola xanela do ceo
saíron moitas pombiñas
saíron moitas pombiñas
querendo cambiar as guerras
que nos envían amor
por un mundo con xustiza
a todos os nenos e neniñas
que non haxa xa máis bombas
que teñen moita esperanza
que destrocen xa máis vidas.
nun mundo con empatía.
Pola xanela do ceo
Pola xanela do ceo
saíron moitas pombiñas
saíron moitas pombiñas
pedindo que reine a paz
para salvar ao mundo
por todos os sitios que ían
da destrución das guerriñas
parando todas as guerras
e para transformar as armas
nun mundo con alegría.
en flores, amor e bolboretiñas.
Pola xanela do ceo
Pola xanela do ceo
saíron moitas pombiñas
saíron moitas pombiñas
voando por todo o mundo
que aprenderon a repartir
axudando aos nenos e neniñas
moita, moita alegría
a ler e a escribir
e teñen un lindo soño:
con moitas gañas e risas.
"que non haxa máis malicia". Alumnado 5º
29 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
UNHA CARREIRA SOLIDARIA O 13 de maio de 2015, fomos á Alameda para correr e recadar fondos para unha ONG chamada "Save the Children" que traballa en Mali (África). Mali é o sétimo país máis extenso de África, cunha poboación de 17,3 millóns de habitantes. Os seus idiomas son: o francés, o bambara e numerosas linguas africanas. As súas relixións son: o islam 80%, crenzas indíxenas 19% e cristianismo 1%. Alí, de 1.000 nenos nacidos, 124 nacen mortos. Hai un 22% de mortalidade en menores de 5 anos. A súa esperanza de vida é de 55 anos. A mortalidade materna é de 465 mulleres por cada 100000 nacidos vivos. Hai 3,3 millóns de persoas afectadas pola crise alimentaria. Hai moitas persoas que sofren desnutrición. O 72,2% da poboación é analfabeta porque non pode ir ao colexio. E se algúns vos preguntades se existe a escravitude, a resposta é que si, en Mali hai 300.000 escravos dende o berce. Todas estas cousas son moi inxustas, por iso participamos na CARREIRA SOLIDARIA para recadar cartos para esta ONG, e así tentar mellorar as súas condicións de vida. Tod@s temos dereito a: A VIDA, A COMER, A UN TRABALLO DIGNO, A IR AO COLEXIO,... Poñémonos de pé e loitamos poñendo o noso gran de area participando na carreira solidaria. “Aínda que estabamos moi cansos tivemos que ser fortes coma eles” e dar moitas voltas Pasámolo moi ben estando todo@s xunt@s, e alegrámonos de ter participado por “esta boa causa”
ALUMNADO 5º
30 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Non á violencia de xénero A estas alturas do ano xa van 17 mulleres mortas a mans das súas parellas. Hai que traballar moitísimo para acabar con esta lacra social...Os golpes son a expresión máis visible e radical da violencia sobre as mulleres pero hai comportamentos igual de violentos, abusivos e agresivos que se agochan baixo unha aparencia de normalidade. Sabemos que “SE NOS PEGA NON NOS QUERE” pero tamén sabemos que nas relacións amorosas ou de amizade hai outras cousas que non son normais, aínda que poidan ser habituais. NON É NORMAL que nos insulte, nos empuxe, nos tire do pelo ou que nos abanee. NON É NORMAL que nos controle a todas horas onde e con quen estamos e o que facemos. NON É NORMAL que non poidamos saír a divertirnos se el non vén con nós. NON É NORMAL que nos revise as mensaxes e as chamadas de móbil. NON É NORMAL que se meta coa nosa forma de vestir nin que desprece os nosos gustos NON É NORMAL que dea pouca importancia ás nosas opinións ou aos nosos gustos. NON É NORMAL que considere que por ser muller non temos que estudar. NON É NORMAL que me ameace con facerse dano ou facérnolo a nos ou ás nosas familias, se non facemos o que desexa. NON É NORMAL que non poidamos decidir cando rematan as nosas relacións.
ALUMNADO 5º
31 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Aceptar a todas as persoas Un mundo máis solidario é o que queremos Tolerancia para que tod@s nos sintamos a gusto Importante axudarnos uns aos outros Sensibilidade para aprender a entenderte Momentos de alegría poderemos compartir Ocasión ideal para eliminar as barreiras que nos separan
32 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
33 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
34 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
35 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
COCIÑA CREATIVA Este Nadal os alumnos de sexto fixemos un obradoiro de cociña creativa. Utilizamos uns alimentos moi sans, as froitas, que ademais de estar moi ricas apórtanos moitas vitaminas , que son moi necesarias para o bo funcionamento do noso organismo. Neste obradoiro creamos pratos con: Mandarina, que aínda que ten unha menor cantidade de outros cítricos, presenta máis cantidade de
vitamina C
carotenoides
que
na súa
composición, o cal lle proporciona unha importante actividade antioxidante. Kiwi, que é unha froita cun alto aporte de colesterol.
Produce efectos
antiinflamatoria, mellora o
anticancerosos,
vitamina C
e E. É baixa en
ten capacidade
sistema inmunolóxico
antioxidante
e
e aumenta as defensas en
no organismo. Plátano, esta froita tropical posúe unha combinación de
enerxía,
minerais e vitaminas que a converten nun alimento indispensable en calquera dieta, incluídas as de diabetes e adelgazamento. Ademais, é o complemento perfecto para persoas con gran actividade física, como nenos e deportistas.
Tamén quixemos facer algo para os máis larpeiros, con pan de molde, queixo , xamón e cacao.
36 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Ao final quedáronnos uns pratos tan chulos que nos deu ata pena comelos. Para que poidades ver que pratos tan creativos , aquí tendes unha proba. Animádevos e probade a facelo vos nas vosas casas!
37 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Os alumnos e as alumnas de 5º e 6º visitamos a cidade de Pontevedra. Estivemos nas súas prazas, paseamos polas rúas, fomos ao museo...
38 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
39 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
40 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
41 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
42 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
43 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
44 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Trouxo agasallos para as clases!!!
45 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA
2015
Querido colexio: Xa chegou a hora de despedirnos, pero sempre lembraremos o primeiro día que te coñecemos. Lembramos que con certo medo iamos escoitando os nosos nomes mentres nos chamaban. Ese medo pronto desapareceu e vivimos xuntos unha morea de experiencias:
as
excursións,
festivais
e
distintas
celebracións...
que
nunca
esqueceremos. Para recordar todo o vivido dedicámosche a seguinte poesía
Adeus cole, adeus profes adeus, compañeiros de toda a vida. Adeus e grazas polo servizo, non sei xa se nos veremos. Meu colexio, meu colexio, cole onde me eduquei, caderno que te quero tanto, xamais verei o teu papel. Libros, portátiles e amigos, ese patio tan “enorme”, biblioteca silenciosa, non sei se vos volverei ver. Adeus Ana, adeus Susana!! Voume de onde me educastes!! Almu, Mingos, Gena e Lino!! Fostes bos profesores!! Grazas, o alumnado de 6º
46 REV
REVISTA ESCOLAR MURMURIO
CEP SANTA MARIÑA